Treść orzeczenia X Ka 110/14 - Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

X Ka 110/14 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Warszawie z 2014-04-29

X Ka 110/14

UZASADNIENIE

J. K. został oskarżony o to, że:

1. w okresie od dnia 15 września 2006r. do dnia 15 stycznia 2007r., działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, przestępstwem ciągłym na terenie W. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przez wprowadzenie w błąd pracowników banków co do zamiaru wywiązania się z warunków zawartych umów usiłował doprowadzić i doprowadził różne oddziały banków do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 35.445,62 zł poprzez przedłożenie do wniosków kredytowych sfałszowanych zaświadczeń o zatrudnieniu i wynagrodzeniu, w tym:

⚫: w dniu 17 listopada 2006r. w W. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wspólnie i w porozumieniu z R. P. i D. F. doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 2.500 złotych (...) Bank (...) S.A. Oddział w W. przy ul. (...), w ten sposób, że w celu uzyskania pożyczki dla siebie i pozostałych wyżej wymienionych osób, za pośrednictwem D. F. przedłożył do wniosku pożyczkowego w wyżej wymienionym banku sfałszowane przez siebie „Zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu” w firmie (...) z siedzibą w W. przy ul. (...), który to dokument miał istotne znaczenie dla uzyskania kredytu, wprowadzając w błąd pracowników tego banku co do zamiaru wywiązania się z warunków zawartej umowy,
⚫: w dniu 17 listopada 2006r. w W. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z R. P. i D. F. doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 3.000 złotych Bank (...) S.A. z siedzibą w W., ul. (...) w ten sposób, że w celu uzyskania pożyczki dla siebie i pozostałych wymienionych wyżej osób, za pośrednictwem D. F. przedłożył do wniosku pożyczkowego w wyżej wymienionym banku sfałszowane przez siebie „Zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu” w firmie (...) z siedzibą w W. przy ul. (...), który to dokument miał istotne znaczenie dla uzyskania kredytu, wprowadzając w błąd pracowników tego banku co do zamiaru wywiązania się z warunków zawartej umowy,
⚫: w dniu 21 listopada 2006r. w W. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z R. P. i D. F. doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 5.000 złotych (...) Bank S.A. z siedzibą w W., Oddział w L. ul. (...) w ten sposób, że w celu uzyskania kredytu dla siebie i pozostałych wymienionych wyżej osób, za pośrednictwem D. F. przedłożył do wniosku kredytowego w wyżej wymienionym banku sfałszowane przez siebie „Zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu” w firmie (...) z siedzibą w W. przy ul. (...), który to dokument miał istotne znaczenie dla uzyskania kredytu, wprowadzając w błąd pracowników tego banku co do zamiaru wywiązania się z warunków zawartej umowy,
⚫: w dniu 22 listopada 2006r. w W. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z R. P. i D. F. doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 4.000 złotych (...) Bank S.A. z siedzibą we W., Pl. (...) w ten sposób, że w celu uzyskania kredytu dla siebie i pozostałych wymienionych wyżej osób, za pośrednictwem D. F. przedłożył do wniosku kredytowego w wyżej wymienionym banku sfałszowane przez siebie „Zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu” w firmie (...) z siedzibą w W. przy ul. (...), który to dokument miał istotne znaczenie dla uzyskania kredytu, wprowadzając w błąd pracowników tego banku co do zamiaru wywiązania się z warunków zawartej umowy,
⚫: w dniu 15 września 2006r. w W. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z R. P. i E. G. doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 3.999 złotych (...) Bank S.A. we W., przy ul. (...), w ten sposób, że w celu uzyskania kredytu dla siebie i pozostałych wymienionych wyżej osób na zakup laptopa marki T. za pośrednictwem E. G. przedłożył do wniosku kredytowego w sklepie (...) Sp. z o.o. w W. przy Al. (...) sfałszowane przez siebie „Zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu” w firmie (...) z siedzibą w W. przy ul. (...), który to dokument miał istotne znaczenie dla uzyskania kredytu, wprowadzając w błąd pracowników tego banku co do zamiaru wywiązania się z warunków zawartej umowy,
⚫: w dniu 16 września 2006r. w W. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z R. P. i E. G. doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 4.990 złotych (...) Bank S.A. w W., ul. (...), w ten sposób, że w celu uzyskania kredytu dla siebie i pozostałych wymienionych wyżej osób na zakup telewizora marki S., za pośrednictwem E. G. przedłożył do wniosku kredytowego w wyżej wymienionym banku sfałszowane przez siebie „Zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu” w firmie (...) z siedzibą w W. przy ul. (...), który to dokument miał istotne znaczenie dla uzyskania kredytu, wprowadzając w błąd pracowników tego banku co do zamiaru wywiązania się z warunków zawartej umowy,
⚫: w dniu 25 października 2006r. w W. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z R. P. i L. O. doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 3.849 złotych (...) Bank S.A. we W., przy ul. (...), w ten sposób, że w celu uzyskania kredytu dla siebie i pozostałych wymienionych wyżej osób na zakup telewizora marki (...), za pośrednictwem L. O. przedłożył do wniosku kredytowego w sklepie (...) Sp. z o.o. w W. przy ul. (...) sfałszowane przez siebie „Zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu” w firmie (...) z siedzibą w W. przy ul. (...), który to dokument miał istotne znaczenie dla uzyskania kredytu, wprowadzając w błąd pracowników tego banku co do zamiaru wywiązania się z warunków zawartej umowy,
⚫: w dniu 25 października 2006r. w W. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z R. P. i L. O. doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 3.000 złotych Bank (...) S.A. z siedzibą w W., ul. (...) w ten sposób, że w celu uzyskania kredytu dla siebie i pozostałych wymienionych wyżej osób, za pośrednictwem L. O. przedłożył do wniosku pożyczkowego w wyżej wymienionym banku sfałszowane przez siebie „Zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu” w firmie (...) z siedzibą w W. przy ul. (...), który to dokument miał istotne znaczenie dla uzyskania kredytu, wprowadzając w błąd pracowników tego banku co do zamiaru wywiązania się z warunków zawartej umowy,
⚫: w dniu 25 października 2006r. w W. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wspólnie i w porozumieniu z R. P. i L. O. doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 2.500 złotych (...) Bank S.A. Oddział w W. przy ul. (...), w ten sposób, że w celu uzyskania kredytu dla siebie i pozostałych wyżej wymienionych osób, za pośrednictwem L. O. przedłożył do wniosku pożyczkowego w wyżej wymienionym banku sfałszowane przez siebie „Zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu” w firmie (...) z siedzibą w W. przy ul. (...), który to dokument miał istotne znaczenie dla uzyskania kredytu, wprowadzając w błąd pracowników tego banku co do zamiaru wywiązania się z warunków zawartej umowy,
⚫: w dniu 15 stycznia 2007r. w W. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z R. P., L. P., A. O. (1) i M. K. usiłował doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 80.000 złotych (...) S.A. z siedzibą w W., przy Al. (...) (...) w ten sposób, że w celu uzyskania kredytu dla siebie i pozostałych wymienionych wyżej osób, za pośrednictwem M. K. przedłożył do wniosku kredytowego w wyżej wymienionym banku sfałszowane przez A. O. (1) „Zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu” w firmie (...) z siedzibą w W. przy ul. (...) z dnia 10.01.2007 r., który to dokument miał istotne znaczenie dla uzyskania kredytu, wprowadzając w błąd pracowników tego banku co do zamiaru wywiązania się z warunków zawartej umowy, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na zatrzymanie przez Policję,

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k.w zb. z art. 297 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. oraz z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

2. w dniu 12 stycznia 2007r. w W. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wspólnie i w porozumieniu z M. K., R. P., L. P., A. O. (1) i M. B. doprowadził (...) Bank (...) S.A., placówkę (...) położoną w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, w ten sposób, że działając za pośrednictwem M. K. do wniosku o udzielenie ww. pożyczki, która miała być przeznaczona dla R. P., L. P., A. O. (1), J. K. i M. B. przedłożył uprzednio sfałszowane przez A. O. (1) zaświadczenie o zatrudnieniu M. K. w firmie (...) z siedzibą w W. przy ul. (...), które miało istotne znaczenie dla zawarcia umowy pożyczki, a następnie za pośrednictwem M. K. zawarł umowę pożyczki nr (...) na kwotę 5.386,26 zł wprowadzając pracownika banku w błąd co do możliwości i zamiaru spłaty ww. pożyczki, czym spowodował łączną stratę w wysokości 5.770 zł w mieniu (...) Bank S.A.,

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

3. w dniu 12 stycznia 2007r. w salonie autoryzowanego przedstawiciela (...) Sp. z o.o. firmy (...) Sp. z o.o. przy ul. (...) w W., działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wspólnie i w porozumieniu z M. K., A. O. (1) i R. P., doprowadził firmę (...) Sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 2.607,62 zł w ten sposób, że działając za pośrednictwem M. K. przedłożył uprzednio podrobione przez A. O. (1) zaświadczenie o zatrudnieniu M. K. w spółce jawnej (...) T. G. D. G. z siedzibą w W. przy ul. (...), a następnie za pośrednictwem M. K. zawarł umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...), na podstawie której nabył w cenie promocyjnej telefon marki N. (...), wprowadzając pracowników autoryzowanego przedstawiciela (...) Sp. z o.o. w błąd co do zamiaru wywiązania się z warunków zawartej umowy, a następnie korzystał z usług telekomunikacyjnych nie opłacając żadnego z rachunków wystawionych za świadczone usługi, czym spowodował łączną stratę w wysokości 2.607,62 zł na szkodę (...) Sp. z o.o., na którą to kwotę składa się rzeczywista cena aparatu telefonicznego oraz opłata za świadczone usługi telekomunikacyjne,

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

R. P. został oskarżony, o to że

⚫: w dniu 17 listopada 2006r. w W. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wspólnie i w porozumieniu z J. K. i D. F. doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 2.500 złotych (...) Bank (...) S.A. Oddział w W. przy ul. (...), w ten sposób, że w celu uzyskania pożyczki dla siebie i pozostałych wyżej wymienionych osób, za pośrednictwem D. F. przedłożył do wniosku pożyczkowego w wyżej wymienionym banku sfałszowane przez J. K. „Zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu” w firmie (...) z siedzibą w W. przy ul. (...), który to dokument miał istotne znaczenie dla uzyskania kredytu, wprowadzając w błąd pracowników tego banku co do zamiaru wywiązania się z warunków zawartej umowy,
⚫: w dniu 17 listopada 2006r. w W. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z J. K. i D. F. doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 3.000 złotych Bank (...) S.A. z siedzibą w W., ul. (...) w ten sposób, że w celu uzyskania pożyczki dla siebie i pozostałych wymienionych wyżej osób, za pośrednictwem D. F. przedłożył do wniosku pożyczkowego w wyżej wymienionym banku sfałszowane przez J. K. „Zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu” w firmie (...) z siedzibą w W. przy ul. (...), który to dokument miał istotne znaczenie dla uzyskania kredytu, wprowadzając w błąd pracowników tego banku co do zamiaru wywiązania się z warunków zawartej umowy,
⚫: w dniu 21 listopada 2006r. w W. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z J. K. i D. F. doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 5.000 złotych (...) Bank S.A. z siedzibą w W., Oddział w L. ul. (...) w ten sposób, że w celu uzyskania kredytu dla siebie i pozostałych wymienionych wyżej osób, za pośrednictwem D. F. przedłożył do wniosku kredytowego w wyżej wymienionym banku sfałszowane przez J. K. „Zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu” w firmie (...) z siedzibą w W. przy ul. (...), który to dokument miał istotne znaczenie dla uzyskania kredytu, wprowadzając w błąd pracowników tego banku co do zamiaru wywiązania się z warunków zawartej umowy,
⚫: w dniu 22 listopada 2006r. w W. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z J. K. i D. F. doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 4.000 złotych (...) Bank S.A. z siedzibą we W., Pl. (...) w ten sposób, że w celu uzyskania kredytu dla siebie i pozostałych wymienionych wyżej osób, za pośrednictwem D. F. przedłożył do wniosku kredytowego w wyżej wymienionym banku sfałszowane przez J. K. „Zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu” w firmie (...) z siedzibą w W. przy ul. (...), który to dokument miał istotne znaczenie dla uzyskania kredytu, wprowadzając w błąd pracowników tego banku co do zamiaru wywiązania się z warunków zawartej umowy,
⚫: w dniu 15 września 2006r. w W. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z J. K. i E. G. doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 3.999 złotych (...) Bank S.A. we W., przy ul. (...), w ten sposób, że w celu uzyskania kredytu dla siebie i pozostałych wymienionych wyżej osób na zakup laptopa marki T., za pośrednictwem E. G. przedłożył do wniosku kredytowego w sklepie (...) Sp. z o.o. w W. przy Al. (...) sfałszowane przez J. K. „Zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu” w firmie (...) z siedzibą w W. przy ul. (...), który to dokument miał istotne znaczenie dla uzyskania kredytu, wprowadzając w błąd pracowników tego banku co do zamiaru wywiązania się z warunków zawartej umowy,
⚫: w dniu 16 września 2006r. w W. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z J. K. i E. G. doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 4.990 złotych (...) Bank S.A. w W., ul. (...), w ten sposób, że w celu uzyskania kredytu dla siebie i pozostałych wymienionych wyżej osób na zakup telewizora marki S., za pośrednictwem E. G. przedłożył do wniosku kredytowego w wyżej wymienionym banku sfałszowane przez J. K. „Zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu” w firmie (...) z siedzibą w W. przy ul. (...), który to dokument miał istotne znaczenie dla uzyskania kredytu, wprowadzając w błąd pracowników tego banku co do zamiaru wywiązania się z warunków zawartej umowy,
⚫: w dniu 25 października 2006r. w W. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z J. K. i L. O. doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 3.849 złotych (...) Bank S.A. we W., przy ul. (...), w ten sposób, że w celu uzyskania kredytu dla siebie i pozostałych wymienionych wyżej osób na zakup telewizora marki S. (...) (...), za pośrednictwem L. O. przedłożył do wniosku kredytowego w sklepie (...) Sp. z o.o. w W. przy ul. (...) sfałszowane przez J. K. „Zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu” w firmie (...) z siedzibą w W. przy ul. (...), który to dokument miał istotne znaczenie dla uzyskania kredytu, wprowadzając w błąd pracowników tego banku co do zamiaru wywiązania się z warunków zawartej umowy,
⚫: w dniu 25 października 2006r. w W. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z J. K. i L. O. doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 3.000 złotych Bank (...) S.A. z siedzibą w W., ul. (...) w ten sposób, że w celu uzyskania kredytu dla siebie i pozostałych wymienionych wyżej osób, za pośrednictwem L. O. przedłożył do wniosku pożyczkowego w wyżej wymienionym banku sfałszowane przez J. K. „Zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu” w firmie (...) z siedzibą w W. przy ul. (...), który to dokument miał istotne znaczenie dla uzyskania kredytu, wprowadzając w błąd pracowników tego banku co do zamiaru wywiązania się z warunków zawartej umowy,
⚫: w dniu 25 października 2006r. w W. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wspólnie i w porozumieniu z J. K. i L. O. doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 2.500 złotych (...) Bank S.A. Oddział w W. przy ul. (...), w ten sposób, że w celu uzyskania kredytu dla siebie i pozostałych wyżej wymienionych osób, za pośrednictwem L. O. przedłożył do wniosku pożyczkowego w wyżej wymienionym banku sfałszowane przez J. K. „Zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu” w firmie (...) z siedzibą w W. przy ul. (...), który to dokument miał istotne znaczenie dla uzyskania kredytu, wprowadzając w błąd pracowników tego banku co do zamiaru wywiązania się z warunków zawartej umowy,
⚫: w dniu 15 stycznia 2007r. w W. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z J. K., L. P., A. O. (1) i M. K. usiłował doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 80.000 złotych (...) S.A. z siedzibą w W., przy Al. (...) (...) w ten sposób, że w celu uzyskania kredytu dla siebie i pozostałych wymienionych wyżej osób, za pośrednictwem M. K. przedłożył do wniosku kredytowego w wyżej wymienionym banku sfałszowane przez A. O. (1) „Zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu” w firmie (...) z siedzibą w W. przy ul. (...) z dnia 10.01.2007r., który to dokument miał istotne znaczenie dla uzyskania kredytu, wprowadzając w błąd pracowników tego banku co do zamiaru wywiązania się z warunków zawartej umowy, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na zatrzymanie przez Policję,

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k.

2. w dniu 12 stycznia 2007r. w W. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wspólnie i w porozumieniu z M. K., J. K., L. P., A. O. (1) i M. B. doprowadził (...) Bank (...) S.A., placówkę (...) położoną w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, w ten sposób, że działając za pośrednictwem M. K. do wniosku o udzielenie ww. pożyczki, która miała być przeznaczona dla R. P., L. P., A. O. (1), J. K. i M. B. przedłożył uprzednio sfałszowane przez A. O. (1) zaświadczenie o zatrudnieniu M. K. w firmie (...) z siedzibą w W. przy ul. (...), które miało istotne znaczenie dla zawarcia umowy pożyczki, a następnie za pośrednictwem M. K. zawarł umowę pożyczki nr (...) na kwotę 5.386,26 zł wprowadzając pracownika banku w błąd co do możliwości i zamiaru spłaty ww. pożyczki, czym spowodował łączną stratę w wysokości 5.770 zł w mieniu (...) Bank S.A.,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

3. w dniu 12 stycznia 2007r. w salonie autoryzowanego przedstawiciela (...) Sp. z o.o. firmy (...) Sp. z o.o. przy ul. (...) w W., działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wspólnie i w porozumieniu z M. K., J. K. i A. O. (1), doprowadził firmę (...) Sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 2.607,62 zł w ten sposób, że działając za pośrednictwem M. K. przedłożył uprzednio podrobione przez A. O. (1) zaświadczenie o zatrudnieniu M. K. w spółce jawnej (...) T. G. D. G. z siedzibą w W. przy ul. (...), a następnie za pośrednictwem M. K. zawarł umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...), na podstawie której nabył w cenie promocyjnej telefon marki N. (...), wprowadzając pracowników autoryzowanego przedstawiciela (...) Sp. z o.o. w błąd co do zamiaru wywiązania się z warunków zawartej umowy, a następnie korzystał z usług telekomunikacyjnych nie opłacając żadnego z rachunków wystawionych za świadczone usługi, czym spowodował łączną stratę w wysokości 2.607,62 zł na szkodę (...) Sp. z o.o., na którą to kwotę składa się rzeczywista cena aparatu telefonicznego oraz opłata za świadczone usługi telekomunikacyjne,

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

Sprawa wskazanych oskarżonych została wyłączona do odrębnego rozpoznania ze sprawy dotyczącej pierwotnie znacznie większej liczby osób. J. K. i R. P. w swoim procesie sądzeni byli łącznie z E. G..

Wyrokiem X K 1660/10 z dnia 5 września 2013 r. E. G. została skazana za czyn wyczerpujący znamiona przestępstwa z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk, a na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierzono jej karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k., art. 70 § 1 pkt 1 k.k. sąd warunkowo zawiesił na okres 3 (trzech) lat próby. Na podstawie art. 73 § 1 k.k. sąd oddał oskarżoną pod dozór kuratora. Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił oskarżoną E. G. od zapłaty kosztów sądowych, obciążając nimi Skarb Państwa. Rozstrzygnięcie w tym zakresie stało się prawomocne.

Tym samym wyrokiem Sąd Rejonowy dlaW. w W.

I. oskarżonego J. K. uznał za winnego popełnienia zarzucanych mu zachowań, przy czym ustalił, że oskarżony działał w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, a z opisu wyeliminował imiona i nazwiska D. F. oraz M. K. zastępując je określeniami „ustalona osoba” i za to na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. oraz z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k. skazał oskarżonego, a na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k., art. 33 § 2 k.k. wymierzył mu karę 5 (pięciu) lat pozbawienia wolności i grzywnę w wysokości 100 (stu) stawek dziennych po 50 (pięćdziesiąt) złotych każda stawka;

II. na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczył oskarżonemu okres tymczasowego aresztowania od dnia 15 stycznia 2007r. do dnia 29 czerwca 2007r.;

III. oskarżonego R. P. uznał za winnego popełnienia zarzucanych mu zachowań, przy czym ustalił, że oskarżony działał w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, a z opisu wyeliminował imiona i nazwiska D. F. oraz M. K. zastępując je określeniami „ustalona osoba” i za to na podstawie art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. oraz z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k. skazał oskarżonego, a na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k., art. 33 § 2 k.k. wymierzył mu karę 4 (czterech) lat pozbawienia wolności i grzywnę w wysokości 100 (stu) stawek dziennych po 50 (pięćdziesiąt) złotych każda stawka;

IV. na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczył oskarżonemu okres tymczasowego aresztowania od dnia 15 stycznia 2007r. do dnia 31 maja 2007r.;

VII. na podstawie art. 44 § 1 i 2 kk orzekł przepadek poprzez pozostawienie w aktach sprawy dowodów rzeczowych wymienionych w wykazie (...) (k. 483-485 akt o poprzedniej sygnaturze X K 18/11) pod poz. 2-13, 15, 20-22, 24-29 oraz „Drz” Sip 4661-66/10 (k. 840) pod poz. 1-6;

VIII. na podstawie art. 44 § 2 kk orzekł przepadek poprzez zniszczenie dowodów rzeczowych wymienionych w wykazie (...) (k. 483-485) pod poz. 14;

IX. na podstawie art. 627 kpk zasądził od oskarżonych J. K. oraz R. P. na rzecz Skarbu Państwa po kwocie 1400 (tysiąca czterystu) złotych tytułem opłat oraz po kwocie 1867,84 (tysiąca ośmiuset sześćdziesięciu siedmiu 84/100 złotych) tytułem pozostałych kosztów sądowych;

Apelacje od wyroku wnieśli: obrońca oskarżonego R. P. oraz oskarżony J. K..

Obrońca zaskarżył wyrok w całości na korzyść oskarżonego R. P.. Na podstawie art. 427 § 1 k.p.k., art. 438 pkt 2 k.p.k. orzeczeniu zarzucił obrazę przepisów prawa procesowego, tj.:

a) art. 5 § 2 k.p.k. przez jego niezastosowanie i nie rozstrzygnięcie przez sąd nie dających się usunąć wątpliwości na korzyść oskarżonego R. P. w sytuacji, w której z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, zeznań świadków i dokonanych ustaleń w żaden sposób nie można wywnioskować, że oskarżony dopuścił się jakiegokolwiek czynu zabronionego, jak też zarzucił brak rzetelnych ustaleń co do roli oskarżonego w zdarzeniu, a tym samym nie sposób było ustalić winy oskarżonego ponad wszelką wątpliwość, skoro zaistniały wątpliwości takiego rodzaju, że nie dają się one usunąć;

b) art. 2 k.p.k., art. 4 k.p.k., art. 7 k.p.k. oraz art. 92 k.p.k. przez nie wzięcie pod uwagę całokształtu okoliczności ujawnionych w trakcie postępowania, oparcie rozstrzygnięcia jedynie na fragmentarycznym materiale dowodowym w ten sposób, iż sąd w sposób dowolny dokonał oceny zebranego materiału dowodowego bezpodstawnie i z góry przyznając walor wiarygodności wyjaśnieniom J. K. z etapu postępowania przygotowawczego oraz jedynie w części wyjaśnień z etapu postępowania sądowego, bezpodstawnie sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego R. P., które na przestrzeni całego postępowania nie uległy zmianie i były przytaczane przez niego na dowód swojej niewinności; sąd pominął przy wyrokowaniu fakt, iż nie wykazano związku (...) z przedmiotami służącymi dokonaniu zarzucanych mu czynów, tj. wskazanych w wyroku zaświadczeniach o zarobkach; sąd niezgodnie – w ocenie skarżącego ze stanem faktycznym – uznał R. P. za winnego zarzucanych mu czynów na podstawie zeznań osób, które zgodnie z poczynionymi ustaleniami, były rzeczywistymi i bezpośrednimi sprawcami zarzucanych mu czynów, tj. L. O., D. F., M. K., A. O. (1).

Apelujący obrońca zarzucił nadto wyrokowi błędne ustalenia faktyczne przez przyjęcie, że oskarżony R. P. uczestniczył w jakimkolwiek zdarzeniu związanym z popełnieniem czynu przestępnego, skoro brak jest dowodu na potwierdzenie powyższych okoliczności, zaś zeznania świadków i materiał dowodowy zgromadzony w sprawie, w ocenie oskarżonego – wykluczają możliwość uznania jego udziału w popełnieniu zarzucanych aktem oskarżenia przestępstw.

Podnosząc tak formułowane zarzuty odwoławcze apelujący na podstawie art. 427 § 1 k.p.k. i art. 437 § 2 k.p.k. wniósł o zmianę wyroku i o uniewinnienie oskarżonego R. P. od zarzucanych mu czynów.

Oskarżony J. K. w wywiedzionej apelacji wyrokowi w części go dotyczącej na podstawie art. 427 § 1 k.p.k., art. 438 pkt 2 i 3 k.p.k. zarzucił obrazę przepisów prawa procesowego, tj.:

a) art. 5 § 2 k.p.k. przez jego niezastosowanie i nie rozstrzygnięcie przez sąd nie dających się usunąć wątpliwości na korzyść oskarżonego J. K. w sytuacji kiedy zeznania świadków złożone w postępowaniu niniejszym, jak również okoliczności sprawy ujawnione w trakcie postępowania wykluczyły udział oskarżonego w działaniach mających rzeczywiście na celu wprowadzenie w błąd podmiotów udzielających kredyty, zaś dowody przedstawione w trakcie postępowania na potwierdzenie tezy przeciwnej, nie są w ocenie obrony wiarygodne i niesporne,

b) art. 4 k.p.k. w zw. z art. 92 k.p.k. przez oparcie rozstrzygnięcia jedynie na fragmentarycznym materiale dowodowym oraz pominięciu okoliczności przemawiających na korzyść oskarżonego J. K., tj. wyjaśnień złożonych przez oskarżonego i konsekwentne nie przyznawanie się do winy w postępowaniu sądowym, a które to ustalenia wykluczając J. K. jako sprawcę lub pomocnika w ich popełnieniu, w tym także w zakresie zamiaru jaki miał towarzyszyć oskarżonemu, a to zamiaru nieoddania środków, co nie zostało w żaden sposób wykazane, co wobec pozostałych zgromadzonych dowodów w sprawie, w tym w szczególności charakteru działań oskarżonego, pozwala uznać wersję oskarżonego J. K. w zakresie braku winy za prawdziwą,

c) art. 7 k.p.k. i oparcie treści wyroku o dowolność, a nie swobodność w zakresie oceny dowodów, co objawiło się wysunięciem błędnego wniosku w uznaniu winy oskarżonego J. K. jakoby tenże złożył wniosek kredytowy w instytucjach finansowych wraz z fałszywymi dokumentami stwierdzającymi jego zdolność kredytową, brak jest na tą okoliczność wiarygodnego dowodu, zaś przypisany oskarżonemu zamiar odmowy zwrotu środków nie wynika z żadnego w sprawie dowodu czy okoliczności.

Na podstawie art. 427 § 1 k.p.k. i art. 437 § 2 k.p.k. wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie go od zarzucanych mu czynów, ewentualnie o przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji celem jej rozpatrzenia.

Sąd okręgowy zważył co następuje.

Apelacje obrońcy oskarżonego R. P. oraz oskarżonego J. K. okazały się być bezzasadne i to w stopniu oczywistym, a wnioski w nich zawarte nie zasługiwały na uwzględnienie.

Na wstępie wypada zauważyć, że sąd I instancji przeprowadził przewód sądowy zgodnie z wymogami procedury karnej i nie dopuścił się żadnych podlegających uwzględnieniu z urzędu uchybień, które skutkowałyby koniecznością uchylenia zaskarżonego wyroku niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów, stosownie do wymogów art. 439 k.p.k. czy art. 440 k.p.k.

Także zdaniem sądu odwoławczego w sprawie niniejszej przeprowadzono postępowanie dowodowe w sposób wyczerpujący i nie ma potrzeby jego dalszego uzupełniania.

Ocena dowodów przeprowadzona przez sąd rejonowy, której skutkiem jest treść zaskarżonego orzeczenia, pozostaje w całości pod ochroną art. 7 k.p.k. Kontrola odwoławcza nie dostrzega błędów w logicznym rozumowaniu tego sądu lub też ocen kłócących się z zasadami doświadczenia życiowego czy wskazaniami wiedzy. Sąd rejonowy w pisemnym uzasadnieniu wyroku omówił tak proces związany z oceną dowodów, jak i przesłanki, które doprowadziły go do uznania winy oskarżonych w zakresie przypisanych im czynów.

W pisemnym uzasadnieniu wyroku sąd rejonowy rozważył okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonych, a rozważania te poparł stosowną argumentacją. Uzasadnienie spełnia wymagania przepisu art. 424 k.p.k.

Nie powielając w tym miejscu dokonanej przez sąd rejonowy szczegółowej analizy zebranych w sprawie dowodów, należy stwierdzić, iż w świetle zgromadzonego materiału dowodowego także zdaniem sądu II. instancji wina oskarżonych R. P. oraz J. K. w zakresie przypisanych im czynów nie budzi najmniejszych wątpliwości.

Sąd I instancji w pełni zastosował się również do dyrektywy z art. 92 k.p.k., zgodnie z którą podstawę orzeczenia może stanowić tylko całokształt okoliczności ujawnionych w postępowaniu, mających znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy oraz art. 2 § 2 k.p.k., zgodnie z którym podstawę wszelkich rozstrzygnięć powinny stanowić prawdziwe ustalenia faktyczne. Sąd I instancji, zgodnie z art. 4 k.p.k., zbadał i uwzględnił okoliczności zarówno na korzyść, jak i niekorzyść oskarżonego.

Skarżący w swoich apelacjach nie przedstawili przekonujących argumentów przemawiających za przekroczeniem przez sąd rejonowy granic swobodnej oceny dowodów oraz nie zastosowaniem przez sąd dyrektywy z art. 5 § 2 k.p.k., nakazującej nie dające się usunąć wątpliwości rozstrzygać na korzyść oskarżonego. Zasady domniemania niewinności zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego nie można wszak interpretować jako obowiązku czynienia ustaleń faktycznych na podstawie najkorzystniejszej dla oskarżonego wersji wydarzeń. Zasada ta nie ogranicza przecież utrzymanej w granicach racjonalności swobody oceny dowodów. Fakt występowania w materiale dowodowym sprawy różnych wersji wydarzenia nie jest równoznaczny z uznaniem zaistnienia w niej "nie dających się usunąć wątpliwości" w rozumieniu tego przepisu. Determinuje on jedynie konieczność dokonania swobodnej oceny tych dowodów i poczynienia na jej podstawie ustaleń faktycznych. Dopiero wtedy, gdy - po wykorzystaniu wszelkich istniejących możliwości - wątpliwości nie zdoła się usunąć, należy je wytłumaczyć w sposób korzystny dla oskarżonego. W niniejszej sprawie wątpliwości takie nie występują.

Podkreślenia wymaga, iż sąd I instancji szczegółowo i przekonująco wskazał, w jakim zakresie dał wiarę, a w jakim odmówił wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonych i niektórych świadków. Sąd meriti podał przy tym w sposób logiczny i rzeczowy – przyczyny takiej oceny wymienionych dowodów. Wobec powyższego w sprawie nie wystąpiły nie dające się usunąć wątpliwości. Nie doszło do obrazy art. 5 § 2 k.p.k.

Należy zgodzić się z oceną wyjaśnień oskarżonego J. K. dokonaną przez sąd I instancji. Na etapie postępowania przygotowawczego wskazany oskarżony przyznał się do winy, co do zasady wyjaśniał zgodnie z twierdzeniami świadków A. O. (2), M. K., L. P. oraz M. B.. Dopiero nie uzyskanie satysfakcjonującego go wniosku w trybie art. 335 k.p.k. spowodowało zmianę postępowania i przyjęcie linii obrony polegającej na nie przyznawaniu się do popełnienia zarzucanych mu przestępstw oraz odmowie składania wyjaśnień. Powód zmiany stanowiska w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji jednoznacznie wynika z oświadczenia oskarżonego złożonego do protokołu rozprawy w dniu 16 listopada 2011r. (k. 261).

Sąd odwoławczy w pełni podziela ocenę pierwotnych wyjaśnień J. K. dokonaną przez sąd I instancji. Oskarżony ten w sposób logiczny, spójny oraz obszerny opisał wtedy w jaki sposób dochodziło do popełnienia zarzucanych mu przestępstw wspólnie z R. P., M. K., A. O. (1), L. P. oraz M. B.. Na podkreślenie zasługuje również, iż pierwotne wyjaśnienia były zgodne z pozostałymi dowodami przeprowadzonymi w sprawie: w tym zeznaniami pracowników banków i operatora telefonii komórkowej (...) Era: J. P., A. G., W. B., M. M. oraz właściciela (...) M. K., dokumentacją bankową, zaświadczeniami o zatrudnieniu. Również ekspertyzy z zakresu badań dokumentów są zgodne z wyjaśnieniami oskarżonego z dnia 16 stycznia 2007r., w których wskazał on m.in., iż A. O. (1) w zaświadczeniu o zatrudnieniu wstawiła pieczątki firmy i złożyła podpis, a on wypełnił resztę (k. 230, X K 1409/10).

Sąd odwoławczy podziela również stanowisko sądu I instancji co do uznania za niewiarygodną tej części wyjaśnień oskarżonego, którą prezentował na kolejnym etapie postępowania. Wbrew rzeczywistemu przebiegowi zdarzeń miała ona doprowadzić do uniknięcia odpowiedzialności karnej przez J. K., ale i R. P.. W ocenie sądu II instancji materiał dowodowy zebrany w sprawie w pełni potwierdza jednak udział J. K. w procedurze zaciągania i niespłacania kredytów bankowych wspólnie i w porozumieniu z oskarżoną E. G., D. F. oraz L. O.. Wynika to bezsprzecznie z wyjaśnień E. G. oraz zeznań D. F. oraz L. O.. Dowodem na współsprawstwo oskarżonego są również podpisy uczynione przez niego na zaświadczeniach o zatrudnieniu. Ich autorstwo zostało potwierdzone przez przeprowadzoną w sprawie opinię biegłych.

W ocenie sądu odwoławczego również wina R. P. nie budzi najmniejszych wątpliwości. Sąd I. instancji w sposób wyczerpujący zebrał materiał dowodowy, poddając go wszechstronnej i obiektywnej ocenie. Stanowisko oskarżonego, od początku postępowania nie przyznającego się do popełnienia zarzucanych mu przestępstw, sąd rejonowy słusznie uznał za sprzeczne z rzeczywistością. W szczególności na sprawstwo tego oskarżonego wskazują wyjaśnienia współoskarżonych J. K. i E. G. oraz zeznania świadków L. O., D. F., M. K. i L. P.. Sąd I. instancji wziął przy tym pod uwagę rozbieżności, wynikające z dążenia do umniejszenia własnej winy, a przerzucenia jej na pozostałych wspólników. Niezależnie od tego należy stwierdzić, iż w sposób nie pozostawiający wątpliwości dowody wskazują na udział i istotną rolę oskarżonego R. P. w przypisanych mu przestępstwach popełnionych wspólnie i w porozumieniu z J. K., E. G., a także pozostałymi osobami. R. P. wspólnie z oskarżonym J. K. przywiózł E. G., D. F. i L. O. swoim samochodem do W.. Płacił za hotel, w którym one mieszkały. Jego auto było następnie wykorzystywane do dojazdu do poszczególnych placówek bankowych i punktów sprzedaży sprzętu RTV, gdzie kobiety w oparciu o poświadczające nieprawdę zaświadczenia o zatrudnieniu zaciągnęły w swoim imieniu kredyty i pożyczki bankowe. Należy podzielić ustalenia sądu I. instancji, iż nie był on przy tym biernym obserwatorem nie zdającym sobie sprawy z istoty działań pozostałych osób, ale - wspólnie z J. K. - ich inicjatorem. Należy podkreślić, iż pieniądze uzyskane z powyższy sposób były następnie przekazywane obu oskarżonym.

Nie budzi najmniejszych zastrzeżeń sądu odwoławczego przyjęte przez sąd rejonowy umyślnie zawinione działanie oskarżonych, podjęte w bezpośrednim zamiarze popełnienia przypisanych im przestępstw.

Także prawnokarna ocena zachowań oskarżonych nie budzi najmniejszych wątpliwości.

Stwierdzić należy, że sąd rejonowy prawidłowo powołał powody, dla których uznał, iż orzeczone apelującym oskarżonym kary są sprawiedliwe i adekwatne do stopnia zawinienia. Są adekwatne do wielości podjętych zachowań przestępnych, odzwierciedlają motywację działania oskarżonych, ich udział w wieloosobowej strukturze i rolę w niej. Wymierzone kary uwzględniają też odpowiednio karalność obu oskarżonych za przestępstwa popełnione przed i po obecnie im przypisanych. Czynią zadość względom prewencji indywidualnej i ogólnej. Tym samym orzeczenie w tym zakresie nie nosi cech rażącej niesprawiedliwości, która pozwoliłaby na jego zmianę przez sąd II. instancji. W takim stanie rzeczy, orzeczenie - nie zostało dotknięte błędem przy ocenie czynu popełnionego przez oskarżonych w odniesieniu do zasad wymiaru kary i celów, jakie ma ona spełnić.

O kosztach procesu przed sądem odwoławczym orzeczono na podstawie art. 636 § 1 k.p.k. nie znajdując powodów, dla których to ogół podatników powinien ponosić koszty nietrafionych apelacji wywiedzionych na rzecz oskarżonych.

Z tych przyczyn orzeczono, jak w sentencji.

Dodano: 7 kwietnia 2015, Opublikował(a): Damian Siliwoniuk
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Warszawie
Data wytworzenia informacji: 29 kwietnia 2014