Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 listopada 2014 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XX Wydział Gospodarczy w składzie:

Przewodniczący:	SSO Agnieszka Baran
Protokolant:	sekr. sądowy Hanna Nowicka

po rozpoznaniu w dniu 04 listopada 2014 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa Spółdzielnia (...) w R.

przeciwko (...) Sp. z o.o. w W.

o zapłatę

orzeka:

1.  Zasądza od pozwanego (...) sp. z o.o. w W. na rzecz powoda Spółdzielni (...) w R. kwotę 37 893,53 zł (trzydzieści siedem tysięcy osiemset dziewięćdziesiąt trzy złote pięćdziesiąt trzy grosze) wraz z ustawowymi odsetkami:

a)  od kwoty 22 627,62 zł od 5 grudnia 2011 roku do dnia zapłaty,

b)  od kwoty 12 101,91 zł od dnia 13 lutego 2012 roku do dnia zapłaty,

c)  od kwoty 3 164 zł od dnia 16 grudnia 2011 roku do dnia zapłaty,

2.  w pozostałej części powództwo oddala,

3.  zasądza od powoda Spółdzielni (...) w R. na rzecz pozwanego (...) sp. z o.o. w W. kwotę 7 675,16 zł (siedem tysięcy sześćset siedemdziesiąt pięć złotych szesnaście groszy) tytułem stosunkowego rozdzielenia kosztów procesu. SSO Agnieszka Baran

Sygn. akt XX GC 405/12

UZASADNIENIE

Pozwem z 21 maja 2012 roku powód- Spółdzielnia (...) w R. wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. (dalej jako: E. I. albo pozwana spółka) kwoty 281.015,12 zł wraz z ustawowymi odsetkami wyliczonymi w sposób wskazany w pozwie. W uzasadnieniu pozwu zostało wskazane, że podstawą dochodzonego roszczenia jest umowa dotycząca wykonania robót budowlanych związanych z przebudową restauracji na przychodnię lekarską w O. przy ul. (...) na rzecz (...) „M. (...).” sp. z o.o. oddział Zakładu Usług (...) z dnia 30 maja 2011 r.. Pozwana spółka, która na mocy tej umowy wykonywała prace, nie dochowała umownego terminu wykonania tych prac. Spółdzielnia wskazała, że na kwotę dochodzoną pozwem składają się następujące należności: 22.627,62 zł z tytułu wykonywanych robót na rzecz pozwanej na podstawie umowy z dnia 12 sierpnia 2010 r. po dokonaniu kompensaty zobowiązań, kwota 50.558,42 zł stanowiąca naliczoną karę umowną za opóźnienie w ukończeniu realizacji przedmiotu umowy – zgodnie z § 10 ust. 1 umowy – po potrąceniu wzajemnych należności, 192.563,17 zł stanowiącą równowartość szkody wynikającej z opóźnienia wykonania prac przez pozwaną, która przekracza naliczoną przez powoda karę umowną, 9.303,91 zł naliczona zgodnie z zapisem § 7 ust. 1 umowy stanowiącej równowartość zabezpieczenia, 2.798 zł za zmianę sufitu podwieszanego zgodnie z zapisami protokołu z dnia 10 października 2011 r., 3.164 zł w związku z niezrealizowaniem przez pozwaną punktu 10 protokołu odbioru robót, czyli nie dostarczeniu nowego lub naprawionego baneru oraz siedziska (pozew k. 3-7).

W odpowiedzi na pozew spółka (...) sp. z o.o. zakwestionowała roszczenia strony powodowej. Pozwana spółka wskazała, że pierwotnie Spółdzielnia miała zawartą umowę z J. R. (prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą Zakład (...)), zaś E. I. pełniła wówczas rolę jego podwykonawcy. Po śmierci J. R. została zawarta umowa pomiędzy stronami niniejszego postępowania, której przedmiotem było wykonanie przez pozwaną spółkę prac budowlanych (będących przedmiotem umowy zawartej przez powoda z J. R., a które nie zostały przez niego wykonane). Na mocy tej umowy pozwana spółka miała również wykonać roboty instalacyjne (które pierwotnie wykonywała jako podwykonawca J. R.). E. I. potwierdziła, że umowa ta została zawarta w dniu 30 maja 2011 r. w związku z realizacją przez stronę powodową zamówienia pod nazwą „Przebudowa restauracji na przychodnię lekarską w O. przy ul. (...)”. Pozwana podniosła, iż data widniejąca na tej umowie nie jest faktyczną datą podpisania jej bowiem negocjacje trwały do 10 czerwca 2012 r. Pozwana spółka podniosła, że nie zaszły okoliczności uprawniające powoda do żądania należności w kwocie 50.558,42 zł oraz kwoty 192.563,17 zł gdyż pozwana nie pozostawała w opóźnieniu w ukończeniu realizacji przedmiotu umowy. Powstałe opóźnienie w wykonaniu umowy nastąpiło z przyczyn za które strona pozwana nie ponosi odpowiedzialności. E. I. przytoczyła okoliczności, które w jej ocenie spowodowały opóźnienie w wykonaniu umowy. W odniesieniu do pozostałych żądanych pozwem należności, pozwana spółka podniosła, że kwota 9.303,91 zł stanowiąca równowartość zabezpieczenia zgodnie z brzmieniem § 7 umowy miała być wniesiona w formie gotówki poprzez potrącenie z ostatniej faktury. Zatem nie przewidywała ona możliwości wystawienia noty księgowej. W ocenie strony pozwanej żądanie kwoty 3.164 zł jest bezzasadne ponieważ składowanie baneru i jego ponowny montaż nie mieścił się w zakresie obowiązków umownych strony pozwanej, a na zasadzie dobrej współpracy dokonał bezpłatnego jego zdjęcia i złożenia na placu budowy. Jako bezzasadne zostało wskazane w odpowiedzi na pozew również żądanie zasądzenia należności w kwocie 22.627,62 zł. W odniesieniu do tej należności pozwana spółka podniosła, że z jej dokumentów finansowo – księgowych wynika, że z tytułu rozliczenia dwóch wskazanych w pozwie inwestycji to Spółdzielnia jest dłużnikiem pozwanej spółki. Pozwana podniosła również, iż na gruncie przepisu art. 498 k.c. dokonanie kompensat należność przez powoda było bezskuteczne ponieważ na dzień ich dokonania nie istniały po stronie powodowej wymagalne wierzytelności (odpowiedź na pozew k. 122-135).

W piśmie z 25 stycznia 2013 roku strona pozwana wniosła o zmiarkowanie kar umownych, na wypadek uznania przez Sąd za zasadne roszczeń powoda o ich zasądzenie. Powołując się na art. 484 § 2 k.c., strona pozwana wskazała, że zobowiązanie pozwanego zostało wykonane w całości a kara umowna naliczona przez spółdzielnię jest rażąco wygórowana (pismo pełnomocnika pozwanej k. 357-358).

W piśmie z 25 stycznia 2013 roku spółdzielnia podtrzymała stanowisko zawarte w pozwie oraz zakwestionowała stanowisko strony pozwanej zawarte w odpowiedzi na pozew. Powódka wskazała okoliczności, które – w jej ocenie – świadczą o odpowiedzialności pozwanej spółki za opóźnienie w wykonaniu przedmiotu umowy z 30 maja 2011 roku (pismo powodowej spółdzielni k. 360-365).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktycznej:

12 sierpnia 2010 roku strony niniejszego postępowania zawarły umowę konsorcjum, którego zadaniem miało być przygotowanie i złożenie wspólnej oferty w przetargu nieograniczonym pod nazwą P. i remont (...) Wojewódzkiej (...) (...) przy ul. (...) w W. – III piętro, a w razie wyboru tej oferty wspólne – solidarne wykonanie zamówienia objętego ofertą, na zasadach określonych w umowie zawartej z zamawiającym tj. Wojewódzką (...). Liderem Konsorcjum była spółka (...), która zobowiązała się do rozliczenia i zapłaty partnerowi konsorcjum – Spółdzielni wynagrodzenia za wykonane przez niego roboty w terminie 7 dni od daty wpływu należności na rachunek bankowy i otrzymania prawidłowo wystawionych dowodów księgowych stanowiących podstawę zapłaty partnerowi konsorcjum. W § 10 tej umowy strony ustaliły zakres prac do wykonania, których obowiązany był zarówno Lider Konsorcjum jak i jednocześnie partner konsorcjum. Wartość prac wykonana przez spółkę (...) obejmowała kwotę 3.268.892,58 zł z kolei wartość prac Spółdzielni dotyczyła kwoty 1.777.721 zł. Jednocześnie Spółdzielnia zobowiązała się do zapłaty spółce, z tytułu pełnionych przez niego obowiązków, równowartość 2 % kwoty 2.168.820,11 zł wynagrodzenia brutto partnera konsorcjum (umowa z dnia 12.08.2010 r. k. 19 – 21 i 158-160).

Na podstawie powyższej umowy spółdzielnia wykonała prace, za które wystawiła na rzecz pozwanej spółki m. in. następujące faktury VAT: nr (...) na kwotę 790 313,23 zł, nr (...) na kwotę 21 000 zł (faktury VAT k. 22-23).

25 lipca 2011 roku pozwana spółka wystawiła na rzecz spółdzielni fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 516 zł (stanowiącą 2% kwoty 21 000 zł, na którą opiewała faktura spółdzielni). Wskazana należność pozwanej spółki stanowiła jej wynagrodzenie na podstawie § 10 ust 6 umowy konsorcjum (faktura k. 25).

Następnie, 14 października 2011 roku pozwana spółka wystawiła notę księgową, na podstawie której obciążyła spółdzielnię kwotą 15 806,26 zł tytułem pełnienia obowiązków lidera konsorcjum, zgodnie z § 10 pkt 6 umowy konsorcjum. W nocie zostało wskazane, że zapłata tej należności następuje w drodze kompensaty (nota księgowa k. 26).

Na mocy umowy Powódka – Spółdzielnia (...) w R. była związana umową z (...) (...) sp. z o.o. Oddział Zakładu Usług (...) z siedzibą w B. dotyczącą przebudowy restauracji na przychodnię lekarską w O. przy ul. (...). (oświadczenie Spółdzielni złożone w umowie z dnia 30.05.2011 r. k. 14)

Pierwotnie strona powodowa była związana umową o roboty budowlane, w której wykonawcą inwestycji przebudowy restauracji na przychodnię lekarską był Zakład (...) należący do J. R.. (okoliczność przyznana przez strony – odpowiedź na pozew k. 122 verte, oświadczenie złożone przez J. R. w umowie z dnia 15.12.2010 k. 140, zeznania świadka K. F. k. 339).

Z kolei rolę podwykonawcy pełniła wówczas spółka (...) na podstawie umowy z dnia 15 grudnia 2010 r Zawartej z J. R.. Pozwana była wówczas podwykonawcą J. R. w zakresie robót sanitarnych i elektrycznych w zakresie prac realizowanych przy ul. (...) w O.. (umowa z dnia 15.12.2010 r. k. 140 – 144)

W okresie obowiązywania umowy pomiędzy pozwaną spółką a J. R. , 21 stycznia 2011 roku została sporządzona notatka służbowa przy udziale przedstawicieli pozwanej spółki oraz Inwestora, w której ustalony został zakres i charakter dodatkowych robót elektrycznych (notatka służbowa k. 77-79).

W trakcie realizacji inwestycji w O., w maju 2011 roku zmarł J. R.. Firma należąca do J. R. nie wykonała wszystkich prac związanych z przebudową restauracji na przychodnię. Po śmierci J. R. spółdzielnia oddelegowała innego swojego członka – K. F. do sporządzenia dokumentacji obrazującej stan zaawansowania robót budowlanych wykonywanych przez firmę (...). K. F. sporządził kosztorys, w którym wskazał prace pozostałe do wykonania (które nie zostały wykonane przez J. R.). K. F. stwierdził również, że zostały przez J. R. zamówione materiały potrzebne do wykonania pozostałych prac budowlanych, np. płytki, czy farby. Nie było natomiast na terenie drzwi potrzebnych do zamontowania w obiekcie (zeznania świadka K. F. k. 339- 340).

W zaistniałej sytuacji Spółdzielnia i spółka (...) podjęły negocjacje co do zakresu wykonania prac. Ustalono, że pozwana spółka wykona prace budowlane, których nie wykonał J. R. – w oparciu o kosztorys sporządzony przez M. i dokumentację projektową . W odniesieniu do robót sanitarnych i elektrycznych przyjęto, że ich zakres będzie taki sam, jak w umowie zawartej przez pozwaną spółkę z J. R. (zeznania świadka T. G. k. 378-379).

W wyniku prowadzonych negocjacji, 30 maja 2011 r., strony zawarły umowę, na podstawie której powód zlecił pozwanej spółce jako Wykonawcy pozostałe do wykonania roboty budowlane, sanitarne i elektryczne na inwestycji prowadzonej na zlecenie N. Zakładu Opieki Zdrowotnej (...) przy ul. (...) w O.. Pozwana spółka zobowiązała się do zrealizowania prac budowlanych wg załączonych kosztorysów, które stanowiły załączniki nr 5a, 5b, 5c i 5d. Ponadto spółka (...) miała wykonać instalacje elektryczne, słaboprądowe, klimatyzacji i wentylacji, c.o. i wodno – kanalizacyjnej. W § 4 tej umowy strony ustaliły, że zakończenie robót miało nastąpić w dniu 15 lipca 2011 r., przy czym wskazano w umowie, że za datę zakończenia robót uważa się datę zgłoszenia przez wykonawcę gotowości do odbioru końcowego obejmującą całość robót budowlanych. Odbiór końcowy według § 5 punktu 14 miał być przeprowadzony przez zamawiającego w ciągu 7 dni od daty zawiadomienia przez wykonawcę o gotowości do takiego odbioru. Zgodnie z punktem 15 o osiągnięciu gotowości do odbioru końcowego wykonawca jest zobowiązany zawiadomić zamawiającego oraz dokonać wpisu do dziennika budowy. W § 6 strony ustaliły, że wynagrodzenie za wykonanie przedmiotu umowy ma charakter ryczałtowy i obejmowało ono kwotę 328.539,86 zł plus podatek VAT za wykonanie robót budowlanych oraz kwotę 291.721,14 zł za wykonanie robót sanitarnych i elektrycznych plus podatek VAT. Zapłata wynagrodzenia należnego wykonawcy miała nastąpić przelewem na rachunek bankowy. Zabezpieczenie należytego wykonania umowy obejmowało 5% wynagrodzenia umownego netto określonego w §6 to jest 31.013,05 zł. Natomiast kwotę stanowiącą 30 % wysokości zabezpieczenia należytego wykonania umowy to jest kwota 9.303,91 zł tytułem pokrycia roszczeń w ramach gwarancji i rękojmi wykonanych robót wykonawca zobowiązał się do wniesienia w formie gotówki to jest w formie potrącenia z ostatniej faktury. Z kolei w § 10 ustalono, że formą odszkodowania będą kary umowne, które wykonawca będzie musiał zapłacić zamawiającemu z tytułu opóźnienia w ukończeniu realizacji przedmiotu umowy a także w opóźnieniu usunięcia wady ujawnionej w okresie gwarancji w wysokości 0,5 % wynagrodzenia netto. Kara miała być naliczona w formie noty obciążeniowej płatnej w terminie 14 dni od daty jej wystawienia w drodze potrącenia wynagrodzenia wykonawcy lub w drodze przelewu dokonanego przez stronę zobowiązaną na konto strony uprawnionej do jej naliczenia. Strony ustaliły, że w wypadku gdy kara umowna nie pokryje poniesionej szkody strony mogą dochodzić odszkodowania uzupełniającego (umowa z dnia 30 maja 2011 r. k. 14 – 18, kosztorysy k. 150-157).).

Pismem z 2 czerwca 2011 roku spółdzielnia poinformowała Inwestora, że bezpośrednim podwykonawca robót będących przedmiotem umowy jest od 30 maja 2011 roku pozwana spółka (pismo spółdzielni k. 70).

Pismem z 14 czerwca 2011 roku Inwestor poinformował spółdzielnię iż nie zostały podjęte prace budowlane mające na celu przebudowę pomieszczeń restauracji na przychodnię lekarską w O.. W piśmie tym również wezwano spółdzielnię do niezwłocznego przystąpienia do wykonywania prac i przedstawienia harmonogramu zakończenia prac (pismo z 14 czerwca 2011 roku k. 65-66).

16 czerwca 2011 roku pozwana spółka podjęła kontynuację robót budowalnych przerwanych w związku ze śmiercią J. R. (dziennik budowy k. 505).

20 czerwca 2011 roku R. C. pełniący funkcję kierownika robót sanitarnych z ramienia pozwanej spółki wpisem do dziennika budowy zwrócił się do inwestora o udostępnienie węzła cieplnego celem dokonania wizji lokalnej dla potrzeb wpięcia projektowanych instalacji (dziennik budowy k. 505). Przedmiotowa wizja lokalna odbyła się 1 1lipca 2011 roku (dziennik budowy k. 509).

W piśmie z 1 lipca 2011 roku pozwana poinformowała spółdzielnię, że 12 maja 2011 roku przesłała poprzedniemu kontrahentowi (J. R.) pismo, dotyczące robót dodatkowych, których wykonanie miało nastąpić z uwagi na treść notatki 21 stycznia 2011 roku. W załączeniu do pisma skierowanego do spółdzielni zostało przesłane pismo z 12 maja 2011 roku wraz z kosztorysem – adresowane do J. R. a także przedmiotową notatkę ze stycznia 2011 roku(pismo z załącznikami k. 168-174).

W kolejnym piśmie – z 5 lipca 2011 roku – Inwestor przypomniał spółdzielni o terminie odbioru prac przypadającym na 15 lipca 2011 roku. W piśmie wskazano również jakiego rodzaju prace nie zostały jeszcze wykonane pomimo zbliżającego się terminu ich wykonania (pismo z 5 lipca 2011 roku k. 67-68). O otrzymaniu ww. pisma od inwestora spółdzielnia zawiadomiła pozwaną spółkę pismem z 6 lipca 2011 roku (pismo spółdzielni k. 69).

Odnosząc się do pisma spółdzielni z 6 lipca 2011 roku, w piśmie z 12 lipca 2011 roku pozwana spółka wskazała, iż z uwagi na to, że w trakcie realizacji inwestycji występowały zmiany roboty dodatkowe i zamienne i wydłużały one okres wykonania zadania. W piśmie pozwana wskazała zagadnienia, co do których nie otrzymała informacji niezbędnych dla wykonania niektórych prac w zakresie wykonania kurtyny powietrznej, opraw oświetleniowych daszka nad wejściem zaworu trójdrogowego przy centrali wentylacyjnej . W piśmie wskazano również na opóźnieni one udostępnienie pozwanej dostępu do węzła cieplnego. Wskazano również na konieczność dokonania przebudowy centrali wentylacyjnej (pismo pozwanej spółki z 12 lipca 2011 roku k. 161-162)

Pomimo upływu terminu zakończenia prac ustalonego w umowie z 30 maja 2011 roku na 15 lipca 2011 roku, prace nie zostały zakończone. Prace były prowadzone. Trwały również uzgodnienia co do sposobu wykonania pewnych robót oraz wyjaśnianie wątpliwości pozwanej spółki, które pojawiały się podczas wykonywania prac. W dniu 18 lipca 2011 roku inspektor nadzoru robót elektrycznych przekazał pozwanej spółce informacje co do opraw awaryjnych. W tej samej dacie inwestor uzgodnił z pozwaną spółką rodzaj daszka nad wejściem (dziennik budowy k. 510). Natomiast 20 lipca 2011 roku projektant wyraził zgodę na zamianę rodzaju drzwi wejściowych i drzwi z wiatrołapu na drzwi aluminiowe (dziennik budowy k. 512). Zgoda ta została udzielona w następstwie wskazanej przez kierownika budowy odmowy udzielenia gwarancji na drzwi PCV (dziennik budowy k. 506).

Pismem z 18 lipca 2011 roku pozwana poinformowała spółdzielnię, że zostały nieprawidłowo wykonane otwory od naświetla przez J. R.. (pismo k. 164)

W tej samej dacie pozwana spółka skierowała do spółdzielni pismo nawiązujące do pisma z 12 lipca 2011 roku, wskazując na nieudzielenie przez spółdzielnię informacji co do podnoszonych przez pozwaną uwag i brakujących danych pozwalających na wykonywanie prac (pismo pozwanej spółki z 18 lipca 2011 roku k.167).

W piśmie z 21 lipca 2011 roku pozwana przesłała do spółdzielni kosztorys ofertowy na wykonanie dodatkowych robót elektrycznych – zgodnie z treścią notatki z 19 lipca 2011 roku oraz wpisem do dziennika bodowy. (to były kolejne roboty elektryczne – pismo k. 175)

Pismem z 19 lipca 2011 roku spółdzielnia zleciła pozwanej spółce wykonanie prac dodatkowych dopasowania naświetli oraz przerobienia otworów drzwiowych. W nawiązaniu do tego zlecenia, przy piśmie z 27 lipca 2011roku, pozwana spółka przesłała spółdzielni uproszczony kosztorys na wykonanie tego zakresu prac, opiewający na kwotę 5 772,40 zł netto. W omawianym piśmie, z uwagi na konieczność wykonania prac nie objętych przedmiotem umowy z 30 maja 2011 roku, pozwana wezwała spółdzielnię do podpisania aneksu do umowy, w którym przesunięty zostanie termin wykonania zakończenia robót (pismo pozwanej z 27 lipca 2011 roku k. 166).

Pismem z 4 sierpnia 2011 roku, w odpowiedzi na pismo pozwanej spółki z 27 lipca 2011 roku, spółdzielnia zaakceptowała koszt wykonania przeróbki naświetli zgodnie z kosztorysem przedstawionym przez pozwaną spółkę – w kwocie 3 054,40 zł. W piśmie tym zostało również wskazane, że nie był spółdzielni zgłaszany problem przerobienia otworów drzwiowych (pismo spółdzielni z 4 sierpnia 2011 roku k. 72).

W dniu 17 sierpnia 2011 roku przedstawiciele stron niniejszego postępowania oraz przedstawiciel inwestora przeprowadzili przegląd robót prowadzonych w przychodni w O. przy ul. (...) (w której prace związane z przebudową lokalu na przychodnię wykonywała pozwana spółka. W protokole zostały wymienione prace pozostałe do wykonania (protokół z 17 sierpnia 2011 roku k.50-52).

W nawiązaniu do powyższego przeglądu robót z 17 sierpnia, spółdzielnia przekazała pozwanej spółce kopie protokołów wraz z uwagami inspektorów nadzoru . W piśmie tym spółdzielnia wskazała, że oczekuje pisemnej deklaracji usunięcia wszystkich usterek w terminie do 26 sierpnia 20111 roku(pismo spółdzielni k. 71).

Przy piśmie z 23 sierpnia 2011 roku pozwana spółka przesłała Inwestorowi kopię umowy z 30 maja 2011 roku zawartej ze spółdzielnią (pismo wraz z kopią umowy k. 145149).).

W odpowiedzi na pismo pozwanej spółki, pismem z 24 sierpnia 2011 roku, spółdzielnia zleciła pozwanej wykonanie robót dodatkowych polegających na wymianie oprawy w sanitariatach wc za kwotę 629,28 zł- w nawiązaniu do punktu 22 protokołu z 17 sierpnia 2011 roku. Nadto spółdzielnia zleciła pozwanej wykonanie pracy wskazanej w punkcie 5 ww. protokołu, tj. wyprostowanie ściany przy cokole w małej poczekalni narożnika przy tablicy rozdzielczej – za kwotę 500 zł (pismo spółdzielni k. 221).

29 sierpnia 2011 roku obiekt, w którym pozwana spółka wykonywała prace będące przedmiotem umowy zawartej ze spółdzielnią, został przekazany inwestorowi celem jego wyposażenia przez podmiot zatrudniony przez inwestora. Prace te zostały zakończone 12 września 2011 roku i obiekt został przekazany wykonawcy. (dziennik budowy k. 517 i k. 518).

Po przystąpieniu przez pozwaną spółkę do realizacji umowy z 30 maja 2011 roku okazało się, że istnieje konieczność wykonania prac, które wykraczały poza zakres zawartej przez strony umowy. Dotyczyło to np. wykonania większej ilości opraw oświetleniowych w suficie podwieszanym, czy dostosowanie zaworu w celu umożliwienia uruchomienia instalacji wentylacyjnej (zeznania świadka T. G. k. 378).

W pismach z sierpnia 2011 roku spółdzielnia wzywała pozwaną spółkę do zakończenia prac wykonywanych przez nią na obiekcie, powołując się na stanowisko inwestora co do tego, że prace te nie zostały zakończone, wskazując prace, które winny zostać jeszcze wykonane. (pisma spółdzielni k. 88 -89 i 90-91, 92-93).

W piśmie z 25 sierpnia 2011 roku inwestor stwierdził, że podnoszone przez spółdzielnię okoliczności dotyczące opóźnienia prac w związku z problemami w montażu stolarki drzwiowej przemawiają na niekorzyść spółdzielni pismo inwestora (k. 94).

W pismach z września 2011 roku, odnosząc się do wskazywanych przez stronę pozwaną terminów odbioru robót spółdzielnia wskazywała na prace, które nie zostały wykonane, i co w jej ocenie świadczy o niewykonaniu przedmiotu umowy. W załączeniu spółdzielnia przesyłała stanowisko Inwestora w tym przedmiocie (pisma spółdzielni z 16 września 2011 roku k.96- 97 i 98, pismo Inwestora k. 99-100).

Pismem z 6 września 2011 roku spółdzielnia zleciła pozwanej spółce wykonanie prac dodatkowych związanych z wykonaniem podjazdu dla niepełnosprawnych wraz z obarierowaniem ze stali nierdzewnej. W piśmie wskazano cenę wykonania tych prac – 2 910 zł oraz termin realizacji – 12 września 2011 roku (pismo k. 200).

W dniu 26 września 2011 roku został przeprowadzony odbiór prac wykonywanych w spornej przychodni w O.. W pracach odbiorowych brali udział przedstawiciele zamawiającego, a także przedstawiciele spółdzielni i pozwanej spółki. W tym dniu nie zakończono jednak prac odbiorowych. Protokół ten miał kwitować wykonanie prac na podstawie umowy zawartej przez spółdzielnię z (...). W punkcie trzecim tego protokołu zostało stwierdzone, że termin zakończenia robót przypadający na 15 lipca 2011 roku został przekroczony o 74 z przyczyn zależnych od wykonawcy. Prace odbiorowe nie zostały zakończone- przedstawiciel inwestora odstąpił od ich kontynuowania stwierdzając brak gotowości przedmiotu umowy do odbioru końcowego. W załączniku do omawianego protokołu zostały wyliczone usterki, na których usunięcie Inwestor zakreślił termin do 21 października 2011 roku. Przedstawiciel pozwanej spółki nie podpisał przedmiotowego protokołu (protokół wraz załącznikiem k. 58-59).

Po wykonaniu prac prze pozwaną spółkę, przedstawiciele stron niniejszego postępowania sporządzili protokół końcowego odbioru robót będących przedmiotem umowy łączącej strony niniejszego postępowania. W punkcie 5 tego protokołu strony stwierdziły, roboty będące przedmiotem umowy stron zostały wykonane w całości. W punkcie 9) protokołu, pozwana spółka, jako wykonawca wyraziła zgodę na obniżenie wynagrodzenia z tytułu realizacji przedmiotu umowy z 30 maja 2011 roku o kwotę 2 798 zł, wynikającą ze zmiany w zakresie zamontowanego sufitu podwieszanego w małej poczekalni – w odniesieniu do projektu. W punkcie (...)) protokołu strony ustaliły, że w spółdzielnia zatrzyma część należnego pozwanej spółce wynagrodzenia w łącznej kwocie 3 164 zł . Kwota ta miała zostać zwrócona pozwanej spółce w wypadku dodo starczenia przez niego nowego lub naprawionego baneru lub siedziska w terminie 4 tygodni od daty podpisania protokołu. W wypadku niewykonania tego zobowiązania, pozwana spółka wyraziła zgodę na obniżenia wynagrodzenia o wskazaną kwotę 3 164 zł. W imieniu strony powodowej protokół został podpisany przez L. M. – prezesa zarządu spółdzielni. Za stronę pozwaną protokół podpisali T. G., J. K. i R. C. (protokół końcowego odbioru robót k. 48-49).

Po wykonaniu prac na podstawie umowy z 30 maja 2011 roku oraz dodatkowych zleceń spółdzielni, pozwana spółka wystawiła 11 października 2011 roku fakturę nr (...) roku opiewającą na kwotę 772 362,72 zł (faktura VAT k. 24).

18 października 2011 roku spółdzielnia wystawiła notę księgową nr (...) opiewającą na kwotę 229 496,57 zł. Wskazana kwota stanowiła kare umowną naliczoną przez powoda na podstawie § 10 zawartej przez strony umowy z 30 maja 2011 roku (nota księgowa k. 31).

Następnie 25 października 2011 roku pozwana spółka wystawiła na rzecz spółdzielni notę ksiegową opiewającą na kwotę 178 938,15 zł z tytułu kary umownej, naliczonej na podstawie § 7 umowy z 20 września 2010 roku (nota księgowa k. 32).

Pismem z 25 stycznia 2012 roku spółdzielnia dokonała kompensaty ww. kar umownych naliczonych przez strony postępowania (kompensata k. 33).

Następnie, 24 października 2011 roku spółdzielnia wystawiła dokument „Kompensata zobowiązań” , w którym dokonała kompensaty sowich należności stron z tytułu wykonywania prac na podstawie umowy z 12 sierpnia 2010 roku oraz należności pozwanej spółki za prace wykonane na podstawie umowy z 30 maja 2011 roku. Poprawiony dokument kompensaty został wystawiony 5 grudnia 2011 roku (k. 28 i k. 27).

28 listopada 2011 roku powodowa spółdzielnia wystawiła notę księgową, w której obciążyła pozwaną spółkę kwotą 9 303,91 zł tytułem zabezpieczenia z tytułu pokrycia ewentualnych roszczeń w ramach gwarancji i rękojmi, zgodnie z treścią § 7 pkt 1 umowy z 30 maja 2011 roku (nota księgową k. 81). W piśmie z 19 grudnia 2011 roku spółdzielnia wyjaśniła pozwanej spółce, że z uwagi na dokonanie wcześniejszych potrąceń wzajemnych należności stron postępowania, nie było możliwe potrącenie wskazanej w nocie należności z ostatniej faktury wystawionej przez pozwaną spółkę (pismo spółdzielni k.82).

W nawiązaniu do not księgowych wystawionych przez spółdzielnię, pełnomocnik pozwanej spółki zwrócił przesłane noty, wskazując w pismach z 2 listopada 2011 roku oraz 20 lutego 2012 roku na bezzasadność obciążenia pozwanej kara umowną oraz odpowiedzialnością za szkodę związaną z naliczeniem spółdzielni kary umownej przez inwestora (pisma pełnomocnika pozwanej k.223- 226)

Także 28 listopada 2011 roku spółdzielnia wystawiła notę księgową, na podstawie której obciążyła pozwaną spółkę kwotą 2 798. W treści noty zostało wskazane, że obciążenie zostaje dokonane za zmianę sufitu podwieszanego w poczekalni, zgodnie z pkt 9 protokołu odbioru końcowego z 10 października 2011 roku (nota księgową k. 83)

20 października 2011 roku Inwestor obciążył spółdzielnię karą umowną w kwocie 422 059,74 zł tytułem kary umownej za opóźnienie w ukończeniu przedmiotu umowy łączącej te dwa podmioty o 74 dni (nota księgową k. 35).

Następnie należność z tytułu ww. kary umownej została potrącona przez Inwestora z należnością Spółdzielni wynikającą z wystawionej przez nią faktury VAT (pismo Inwestora w sprawie kompensaty z 20 października 2011 roku k. 34).

21 listopada spółdzielnia wystawiła notę księgową na podstawie której obciążyła pozwaną spółkę kwotą 3 164 zł, powołując się na punkt 10 protokołu odbioru końcowego z z 10 października 2011 roku (nota obciążeniowa k. 86).

Notą księgową z 22 listopada 2011 roku spółdzielnia obciążyła pozwana spółkę kwotą 192 563,17 zł tytułem odszkodowania za poniesioną przez spółdzielnię szkodę, która przewyższa naliczoną karę umowną (nota księgowa k. 37).

Wystawiane przez spółdzielnię noty księgowe były zawracane jej przez pozwaną spółkę. Po ich zwrocie spółdzielnia ponownie przesyłała jej pozwanej (pisma spółdzielni k. 38-44)

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o powołane dowody. W ocenie Sądu dowody te są wpieni wiarygodne. W odniesieniu do dowodów z dokumentów wskazać należy, że nie budziły one po stronie Sądu wątpliwości co do ich autentyczności, a nadto nie były kwestionowane przez strony postępowania.

W ocenie Sądu wiarygodny dowód w niniejszej sprawie stanowią również zeznania przesłuchanych w sprawie świadków. W ocenie Sądu zeznania te – w przeważającej większości korespondują ze sobą i znajdują potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie. Dla takiej oceny dowodu z zeznań świadków istotne znaczenie ma, że znaczna część okoliczności faktycznych istotnych dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy była niesporna pomiędzy stronami niniejszego postępowania.

Zagadnieniem spornym w niniejszej sprawie była okoliczność, czy spółdzielnia przekazała pozwanej spółce informacje o zamówieniu drzwi wewnętrznych przez J. R.. W tym zakresie Sąd dał wiarę zeznaniom świadka T. G., który stwierdził, że na etapie zawierania umowy z powodową spółdzielnią, pozwana spółka została poinformowana, że J. R. zamówił wszystkie materiały (w tym drzwi) i pozostała jedynie kwestia ich odbioru. W ocenie Sądu zeznania w tym zakresie są zgodne również z zasadami doświadczenia życiowego. Skoro podpisując umowę 30 maja 2011 roku strony ustaliły termin jej wykonania na 15 lica tj. około 6 tygodni musiały pozostawać w świadomości co do tego, że poprzedni wykonawca robót budowlanych J. R. zamówił drzwi do obiektu. Z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wynika, że – z uwagi na przeznaczenie obiektu – czas oczekiwania na drzwi wynosi około 4-6 tygodni. Wskazał na to także świadek strony powodowej – K. F. (k. 341).

W ocenie Sądu nie wnosi istotnych okoliczności do niniejszej sprawy dowód z zeznań świadka T. M. (k. 430). Z zeznań świadka wynika jedynie, iż z dokumentacji pozwanej spółki wynika, że powodowa spółdzielnia zobowiązana jest do zapłaty kwoty około 156 000 zł. Z zeznań tych nie wynika jednak, jak należy odnieść wskazaną przez świadka kwotę do należności dochodzonych pozwem w niniejszej sprawie.

Wobec cofnięcia wniosku o przesłuchanie świadka M. B. (oświadczenie pełnomocnika powoda na rozprawie 8 stycznia 2013 roku k. 338), Sąd nie rozpoznawał tego wniosku dowodowego. Z tego samego względu dowód z przesłuchania stron postępowania została ograniczony do przesłuchania przedstawicieli powodowej spółdzielni (wniosek o przesłuchanie strony pozwanej został cofnięty w piśmie z 25 stycznia 2013 roku k. 358).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo częściowo zasługuje na uwzględnienie.

W uzasadnieniu pozwu powodowa spółdzielnia wskazała jakie (z jakich tytułów należności) domaga się zasądzenia w niniejszym postępowaniu. Poniżej omówiona zostanie ocena każdego z poszczególnych roszczeń strony powodowej.

Zasadne jest zasądzenie od pozwanej spółki na rzecz powoda kwoty 22 627,62 zł jako pozostałej do zapłaty kwoty z tytułu wynagrodzenia spółdzielni za prace wykonywane przez nią na podstawie zawartej przez strony umowy z 12 sierpnia 2010 roku po potrąceniu wynagrodzenia pozwanej spółki z tytułu wykonywania prac na podstawie umowy z 30 maja 2011 roku. Wysokość wynagrodzeń stron została wykazana złożonymi przy pozwie fakturami VAT i dokumentacji kompensat. W tych okolicznościach zasadnym było zasądzenie wskazanej kwoty na rzecz powódki.

W ocenie Sądu nie może stanowić przeciwdowodu dla twierdzeń powoda zestawienie zobowiązań i należności sporządzone przez pozwaną spółkę (k. 228-229). Zauważyć należy, że dokumenty te zostały sporządzone przez samą pozwaną. Sposób ich sporządzenia nie pozwala na ustalenie w oparciu o jakie dokumenty źródłowe zostały one sporządzone. Z dalszej dokumentacji złożonej przy odpowiedzi na pozew (k. 230 i nast.) wynika, że dla uzasadnienia swojego stanowiska o braku zobowiązań wobec spółdzielni pozwana spółka wiąże z rozliczeniami dotyczącymi prac prowadzonych w P.. Wskazują na to – jak się wydaje faktury VAT wystawione przez Spółdzielnię znajdujące się na k. 232-241). Pozwana złożyła również inne (nie powołane w pozwie) faktury wystawiane przez obie strony postępowania oraz wystawiane przez pozwaną kompensaty wzajemnych należności (k. 242-293). Jednakże żaden z tych dokumentów nie odnosi się do rozliczeń należności opisanych w pozwie. Samo zatem twierdzenie strony pozwanej, że wyliczenia i dokumentacja pozwanej wskazuje na to, że w wyniku rozliczenia wzajemnych należności stron, to powód jest zobowiązany do zapłaty należności na rzecz pozwanej spółki jest niewystarczające. Pozwana nie wyjaśniła bowiem, że wskazane w pozwie wierzytelności spółdzielni z tytułu wykonania przez nią umowy z 12 sierpnia 2010 roku, których wysokość wynika z faktur VAT wystawionych przez spółdzielnię zostały rozliczone przez strony w inny niż wskazany w pozwie sposób. Podkreślić należy, że żądanie pozwu w omawianym zakresie dotyczy wskazanych w pozwie konkretnych należności. Nie ma zatem podstaw do tego, aby dla oceny ich zasadności poddawać badaniu wzajemne rozliczenia stron z tytułu wszystkich łączących je stosunków prawnych. Wolą powoda było, aby w niniejszym postępowaniu zasądzona na jego rzecz została tylko taka kwota która wynika z rozliczenia ściśle wskazanych wierzytelności stron, przy czym żądana kwota znajduje oparcie także w złożonych oświadczeniach o potrąceniu, co których nie ma podstaw do ich kwestionowania. Strona pozwana podniosła wprawdzie, że w dacie składania oświadczeń o potrąceniu wierzytelności powoda nie były wymagalne, w związku z czym potrącenie nie było dokonane skutecznie. Stanowisko to nie zostało jednak wyjaśnione. W ocenie Sądu, na stronie pozwanej ciężył obowiązek rzetelnego wyjaśnienia i udowodnienia swoich twierdzeń co do stanu wzajemnych rozliczeń stron (w zakresie kwot żądanych pozwem) tym bardziej, że strona powodowa w piśmie z 25 stycznia 2013 roku jednoznacznie wskazała, że prace dotyczące remontu i modernizacji obiektu w P. zostały rozliczone przez strony oraz że nie polega na prawdzie twierdzenie, iż to Spółdzielnia jest zobowiązana do zapłaty na rzecz pozwanej spółki wskazanej przez nią kwoty.(k. 364).

Mając na uwadze powyższe, należało zasądzić od pozwanej spółki na rzecz powoda kwotę 22 627,62 zł wskazaną w punkcie 1) uzasadnienia pozwu. Dodatkowo, poza wskazanymi powyżej okolicznościami zasadność zasądzenia tej kwoty wynika z czysto matematycznego rozliczenia. Wskazane w pozwie (w zakresie omawianej części – wynagrodzenie za prace wykonane na podstawie umowy z 12 sierpnia 2010 roku, a wynikające z wystawionych przez spółdzielnie faktur nr (...)) wierzytelności spółdzielni wynoszą w sumie kwotę 811 313,23 zł. Zaś suma wierzytelności pozwanej spółki z tytułu wynagrodzenia za prace realizowane w wykonaniu umowy z 30 maja 2011 roku (wskazane na fakturach (...) oraz noty (...)) wynosi łącznie 788 685,58 zł. Różnica w wysokości 22 627,62 zł, stanowi kwotę należną spółdzielni. Na podstawie art. 481 § 1 k.c., Sąd zasądził również na rzecz powoda odsetki ustawowe od wskazanej należności w pozwie, tj. od dnia 5 grudnia 2011 roku do dnia zapłaty w oparciu o datę wystawionego przez spółdzielnię dokumentu kompensaty.

W ocenie Sądu, w okolicznościach niniejszej sprawy nie ma podstaw do zasądzenia od pozwanej spółki na rzecz powoda kwoty 50 558,42 zł (k. 4v), wskazanej jako część należnej spółdzielni kary umownej. Spółdzielnia wskazała, że całość należnej jej kary umownej – na podstawie umowy z 30 maja 2011 roku- wynosi 229 496,57 zł. Kara umowna została naliczona na podstawie pełnej wysokości wynagrodzenia pozwanej z umowy z 30 maja 2011 roku. Zdaniem Sądu nie było do tego podstaw w świetle okoliczności niniejszej sprawy. W świetle §10 umowy z 30 maja 2011 roku dla zasadności kary umownej koniecznym jest ustalenie, że opóźnienie w wykonaniu przedmiotu umowy powstało z przyczyn leżących po stronie pozwanej spółki. W ocenie Sądu, w świetle materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie, wynika że jedynie w niewielkim zakresie pozwana spółka ponosi odpowiedzialność za opóźnienie w wykonaniu prac. Dotyczy to jedynie prac w zakresie instalacji elektrycznej. Z zeznań przesłuchanych w sprawie świadków wynika, że pozwana spółka przy podpisywaniu umowy ze spółdzielnią nie uwzględniła prac wskazanych w notatce ze stycznia 2011 roku (sporządzonej jeszcze w okresie obowiązywania umowy zawartej przez pozwaną z J. R.). Z zeznań przesłuchanych w niniejszej sprawie świadków strony pozwanej wynika, że podpisując umowę ze spółdzielnią pozwana spółka zapomniała o uwzględnieniu prac elektrycznych wskazanych w notatce z 21 stycznia 2011 roku. Wskazał na to m. in. świadek D. Z. – k. 431). Można zatem wnioskować, że pozwana spółka w sposób nieprawidłowy szacowała czas potrzeby do wykonania umowy w omawianym zakresie. W tych okolicznościach uzasadnione jest stanowisko, w myśl którego za opóźnienie w wykonaniu tych prac ponosi pozwana spółka.

Zdaniem Sądu wynikająca stąd nieprawidłowa kalkulacja czasu niezbędnego do wynikania tych prac musi obciążać pozwaną spółkę. Z drugiej strony, jedynie wynagrodzenie związane z wykonaniem instalacji elektrycznej może stanowić podstawę do naliczenia kary umownej za opóźnienie. W umowie z 30 maja 2011 roku nie została wskazana kwota wynagrodzenia za wykonanie instalacji elektrycznej. W związku z tym dla ustalenia wysokości kary umownej podstawę stanowi wynagrodzenie dotyczące prac instalacyjnych określone w § 6 pkt 2.2 umowy z 30 maja 2011 roku – 291 721,14 zł. Zdaniem Sądu nie można przyjąć, że opóźnienie miało taka skalę jak to wskazuje strona powodowa. W ocenie Sądu okres opóźnienia omawianych pracy kończy się wraz z przekazaniem obiektu inwestorowi do jego wyposażenia, co miało miejsce w 29 sierpnia 2011 roku. Z analizy dziennika budowy wynika jednoznacznie, że po okresie wyposażenia obiektu nie były już wykonywane przez stronę pozwaną żadne prace. Sam fakt przekazania obiektu do jego wyposażenia świadczy, że prace zostały zakończone.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Sądu należna stronie powodowej kara umowna wynosi maksymalnie 65 610 zł. Jest to kwota za 45 dni opóźnienia, przy uwzględnieniu 0,5% opóźnienia za każdy dzień wyliczonego od wynagrodzenia w kwocie 291 721,14 zł za prace elektryczne. Ustalenie należnej spółdzielni kary umownej na taką kwotę czyni również zasadnemu – zdaniem Sądu – żądaniu miarkowania kary umownej, zgłoszonemu przez pozwaną spółkę. W ocenie Sądu nie ma podstaw do podzielenia stanowiska strony powodowej, prezentowanego m. in. w piśmie z 25 stycznia 2013 roku (k. 301) w myśl którego strona pozwana była zorientowana w zakresie robót pozostałych do wykonania wobec tego że była podwykonawcą J. R.. Z załączonej do odpowiedzi na pozew umowy zawartej przez pozwaną z J. R. wynika jednoznacznie, że pozwana spółka nie była jego podwykonawcą w pełnym zakresie prac zleconych mu przez spółdzielnię, lecz jedynie w zakresie wykonania wskazanych w umowie instalacji. Fakt zlecenia pozwanej spółdzielni robót dodatkowych potwierdza stanowisko tej strony, iż nie był znany stronie pozwanej pełny zakres prac pozostałych do wykonania po J. R..

Wobec dokonanej przez powoda kompensaty naliczonych przez strony kar umownych, nie ma podstaw do zasądzenia na rzecz powoda należności z tego tytułu.

Podniesione wyżej okoliczności świadczą również o bezzasadności roszczenia powoda o zapłatę kwoty 192 536,17 zł wskazanej jako odszkodowanie nie znajdujące pokrycia w karze umownej. Podstawę faktyczną tego żądania stanowi okoliczność naliczenia spółdzielni kary umownej przez inwestora. O ile zatem można uznać za udowodnioną okoliczność poniesienia szkody przez spółdzielnię (kara umowna naliczona przez inwestora została przez niego potrącona z wynagrodzenia należnego spółdzielni), o tyle nie ma podstaw do udowodnienia pozostałych podstaw odpowiedzialności odszkodowawczej, o których mowa w art. 471 k.c.. Postępowanie dowodowe nie pozwala na ustalenie nienależytego wykonania umowy przez pozwaną spółkę w zakresie wskazywanym przez powoda. Jak już to zostało wskazane – jedynie co do części robót można przypisać pozwanej odpowiedzialność za ich wykonanie z opóźnieniem. W pozostałym zakresie opóźnienie ma związek z działaniami (czy raczej brakiem działań) samego inwestora – jak w odniesieniu do wskazania sposobu wykonania daszka nad wejściem. Zapisy w dzienniku budowy potwierdzają istnienie okoliczności podnoszonych przez pozwaną, a świadczących o tym, że opóźnienie w wykonaniu umowy nastąpiło z przyczyn niezależnych od pozwanej spółki. Tytułem przykładu wskazać można konieczność wykonania prac dodatkowych, których wykonanie zlecono już po ustalonym w umowie terminie wykonania robót. Okoliczności te w żadnym wypadku nie pozwalają na przypisanie pozwanej spółce odpowiedzialności za omawianą szkodę po stronie spółdzielni. Sąd podziela stanowisko pozwanej, w myśl którego można mówić o przyczynieniu się powodowej spółdzielni do powstania szkody. Z okoliczności niniejszej sprawy wynika, że spółdzielnia bezkrytycznie zaakceptowała obciążenie jej kara umowną przez inwestora. Pamiętać należy, że naliczona przez inwestora kara umowna uwzględnia także okres przekazania obiektu inwestorowi celem jego wyposażenia. Sąd w pełni podziela stanowisko strony pozwanej, że która wskazała, że wskazana w pozwie kwota odszkodowania wynika z jednostronnych dokumentów i dobrowolnego uznania przez powódkę odpowiedzialności (k. 554).

Zdaniem Sądu zasadne jest natomiast zasądzenie od pozwanej spółki na rzecz powoda pozostałych należności dochodzonych pozwem. Uzasadnione jest żądanie zasądzenia kwoty 9 303,91 zł na podstawie 7 ust. 1 umowy z 30 maja 2011 roku. Treść powołanego przepisu umowy łączącej strony postępowania nie pozostawia wątpliwości co do tego, ze kwota taka należna jest powodowej spółdzielni. Tego nie kwestionowała też pozwana spółka. Podniosła ona jedynie, że wskazana należność winna zostać potrącona z ostatniej faktury wystawionej przez pozwaną spółkę. Zasadnie jednak w ocenie Sądu podnosi spółdzielnia, że w sytuacji gdy należność z faktury została potrącona z innymi wierzytelnościami powoda, omawiana należność winna zostać zasądzona od pozwanej spółki. Odsetki od tej kwoty zostały zasądzone od wskazanego w pozwie 13 lutego 2012 roku, z uwzględnieniem terminu zakreślonego w wezwaniu do zapłaty z 25 stycznia 2012 roku (k. 84).

W ocenie Sądu w pełni uzasadnione jest żądanie zasądzenia od pozwanej spółki na rzecz powoda kwoty 2 798 zł wskazanej w punckie 9) protokołu odbioru sporządzonego przez strony niniejszego postępowania. Mocą tego postanowienia strony zgodnie ustaliły obniżenie wynagrodzenia pozwanej spółki o wskazaną kwotę. W imieniu pozwanej spółki ustalenia te poczynił jej prokurent – T. G.. W sytuacji gdy całość wynagrodzenia została już zapłacona (z pominięciem obniżenia o kwotę z punktu 9) protokołu, zasadne było jej zasądzenie na rzecz powoda. Odsetki od wskazanej kwoty zostały zasądzone także od dnia 13 lutego 2012 roku z uwzględnieniem terminu zakreślonego w powołanym wyżej wezwaniu do zapłaty z 25 stycznia 2012 roku.

W świetle postanowień zawartych w punkcie 10) protokołu odbioru z 10 października 2011 roku w pełni uzasadnione jest także żądanie zasądzenia na rzecz spółdzielni kwoty 3 164 zł, zwłaszcza w kontekście tej okoliczności, że pozwana spółka nie przedstawiła dowodu na okoliczność dostarczenia spółdzielni nowego lub prawionego baneru oraz siedziska. Mając na uwadze ustalony termin na wykonanie tego zobowiązania , uzasadnione jest zasądzenie od pozwanej spółki na rzecz powoda odsetek od wskazanej kwoty 3 164 zł od daty wskazanej w pozwie.

Mając na uwadze powyższe, na mocy powołanych przepisów, należało orzec jak w sentencji wyroku.

O kosztach orzeczono na mocy art. 100 k.p.c., dokonując ich stosunkowego rozdzielenia. Mając na uwadze wynika postępowania w niniejszej sprawie zasądzeniu na rzecz powodowa podlegało 13 % poniesionych przez niego kosztów procesu, tj. kwota 2 764,84 zł. Przy czym Sąd miał na uwadze poniesione przez stronę powodową koszty w postaci: opłaty od pozwu – 14 051 zł, wynagrodzenie pełnomocnika – 7200 zł oraz wydatek pełnomocnika w postaci opłaty skarbowej od pełnomocnictwa -17 zł. Wysokość kosztów poniesionych przez stronę pozwaną Sąd ustalił w oparciu o spis kosztów złożony przez pełnomocnika pozwanej na rozprawie 4 listopada 2014 roku. W ocenie Sądu nie ma jednak podstaw do uwzględnienia w ramach kosztów podlegających rozliczeniu podatku VAT o wynagrodzenia pełnomocnika. W ocenie Sądu, wysokość wynagrodzenia pełnomocnika wskazana w spisie kosztów sporządzonym w oparciu o umowę pełnomocnika z jego mocodawcą może zmieniać wysokość wynagrodzenia w porównaniu do obowiązującego rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w tym przedmiocie. Zdaniem Sądu, nie można jednak w oparciu o spis kosztów zmieniać zasad ustalania wysokości wynagrodzenia, a do tego doszłoby w sytuacji uwzględnienia podatku VAT. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości zezwala (w właściwie nakazuje) przyznanie wynagrodzenia powiększonego o podatek VAT w jednej sytuacji, tj. gdy wynagrodzenie zostaje zasądzone na rzecz pełnomocnika z urzędu. Podsumowując Sąd uwzględnił koszty procesu poniesione przez stronę pozwaną w kwocie 12 000 zł. Z uwagi na wynik procesu zasądzeniu od powoda podlega 87% tej kwoty, tj. 10 440 zł.

Po dokonaniu kompensaty należnych stronom od przeciwnika kosztów procesu, zasądzeniu od powoda na rzecz pozwanej spółki podlega kwota 7 675,16 zł.

SSO Agnieszka Baran