Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

POSTANOWIENIE

Dnia 29 czerwca 2023 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXVI Wydział Gospodarczy w składzie:

Przewodniczący: sędzia Paweł Stosio (spr.)

sędzia Agnieszka Owczarewicz

sędzia Anna Kociołek

po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2023 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
w restrukturyzacji z siedzibą w Ł.

przeciwko Bank (...) spółce akcyjnej z siedzibą w W.

o ograniczenie tytułu wykonawczego

w przedmiocie zażalenia powoda na postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 24 stycznia 2023 r. sygn. akt XXVI GC 281/20 w przedmiocie oddalenia wniosku o zabezpieczenie

postanawia:

zmienić postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 24 stycznia 2023 r.,
w ten sposób, że udzielić zabezpieczenia roszczenia powoda o ograniczenie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym z 13 lipca 2018 r. wydanego przez Sąd Okręgowy w Warszawie, XVI Wydział Gospodarczy w sprawie o sygn. akt XVI GNc 863/18 zaopatrzonego
w klauzulę wykonalności przez Sąd Okręgowy w Warszawie w dniu 28 grudnia 2018 r. do możliwości egzekucji z przedmiotu umowy zastawu rejestrowego nr (...) wraz z aneksem numer (...) z dnia 13 lutego 2014 r., aneksem nr (...) z dnia 1 lipca 2014 r. oraz aneksem nr (...) z dnia 31 sierpnia 2015 r. wpisanej do Centralnej Informacji
o Zastawach Rejestrowych pod numerem pozycji rejestru (...) poprzez:

oddalić zażalenie w pozostałej części.





Sędzia Agnieszka Owczarewicz Sędzia Paweł Stosio Sędzia Anna Kociołek









Sygn. akt XXVI Gz 44/23 p-I

UZASADNIENIE

postanowienia z dnia 29 czerwca 2023 r.

Wnioskiem dnia 20 stycznia 2023 r. powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. ponownie wystąpił o udzielenie zabezpieczenia roszczenia:

o ograniczenie na podstawie art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. wykonalności tytułu wykonawczego, tj. nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 13 lipca 2018 r. wydanego przez Sąd Okręgowy w Warszawie w sprawie XVI GNc 863/18 zaopatrzonego w klauzulę wykonalności przez Sąd Okręgowy w Warszawie w dniu 28 grudnia 2018 r. do możliwości prowadzenia egzekucji z przedmiotu Umowy zastawu rejestrowego nr (...) wraz z aneksami nr (...) wpisanej do Centralnej Informacji o Zastawach Rejestrowych pod numerem pozycji rejestru (...),

ewentualnie

o stwierdzenie na podstawie art. 170 ust. 4 pr.rest. utraty wykonalności ww. tytułu wykonawczego w zakresie zasądzającym od powoda na rzecz pozwanego kwotę 674.609,18 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 13 grudnia 2017 r. do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania oraz w zakresie przekraczającym uprawnienie do egzekucji z przedmiotu Umowy zastawu rejestrowego nr (...) wraz z aneksami nr (...) wpisanej do Centralnej Informacji o Zastawach Rejestrowych pod numerem pozycji rejestru (...) poprzez:

• zakazanie pozwanemu Bank (...) spółce akcyjnej z siedzibą
  w W. prowadzenia egzekucji w oparciu o nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia z dnia 13 lipca 2018 r. wydany przez Sąd Okręgowy w Warszawie w sprawie XVI GNc 863/18 zaopatrzony w klauzulę wykonalności przez Sąd Okręgowy w Warszawie w dniu 28 grudnia 2018 r. z innego składnika majątku powoda niż z przedmiotu umowy zastawu rejestrowego nr (...) wraz z aneksem;

• nakazanie pozwanemu ograniczenia wniosku o wszczęcie egzekucji złożonego
  do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Piasecznie A. C. pod sygnaturą akt (...) do egzekucji z przedmiotu umowy zastawu rejestrowego nr (...) wraz z aneksem;

• zagrożenie pozwanemu nałożeniem obowiązku zapłaty na rzecz powoda kwoty 100.000,00 zł (sto tysięcy złotych) w przypadku niezastosowania się do zakazu Sądu w terminie tygodniowym od daty doręczenia postanowienia Sądu o udzieleniu zabezpieczenia.

Na wypadek nieuwzględnienia powyższego wniosku, powód wniósł ewentualnie
o udzielenie zabezpieczenia o stwierdzenie utraty wykonalności tytułu wykonawczego
w zakresie przekraczającym uprawnienie pozwanego do prowadzenia egzekucji z przedmiotu zastawu rejestrowego nr (...) wraz z późniejszymi aneksami poprzez:

• zakazanie pozwanemu prowadzenia egzekucji w oparciu o nakaz zapłaty
  w postępowaniu nakazowym z dnia 13 lipca 2018r. wydany przez Sąd Okręgowy
  w W. XVI Wydział Gospodarczy sygn. akt XVI GNc 863/18 oraz zaopatrzony w klauzulę wykonalności z dnia 28 grudnia 2018r. z innego składnika majątku powoda niż z przedmiotu umowy zastawu rejestrowego nr (...) wraz z aneksem,

• nakazanie pozwanemu ograniczenia wniosku o wszczęcie egzekucji złożonego
  do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Piasecznie A. C. pod sygn. akt (...) do egzekucji z przedmiotu umowy zastawu rejestrowego nr (...) wraz z aneksem,

• zagrożenie pozwanemu nałożeniem obowiązku zapłaty na rzecz powoda kwoty 100 000,00 zł w przypadku niezastosowania się do zakazu Sądu w terminie tygodniowym od daty doręczenia postanowienia Sądu o udzieleniu zabezpieczenia.

Ponowny wniosek złożono z uwagi na nową okoliczność mającą istotne znaczenie dla oceny interesu prawnego uprawnionego w udzieleniu zabezpieczenia roszczenia o ograniczenie wykonalności tytułu wykonawczego ewentualnie roszczenia o stwierdzenie utraty wykonalności tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym z 13 lipca 2018 r. Jako nową okoliczność powód wskazał na złożenie wniosku egzekucyjnego przez pozwanego do komornika sądowego, który wszczął egzekucję do całego majątku uprawnionego, w tym zajął konta bankowe powoda.

W uzasadnieniu wskazano, że poprzedni wniosek o udzielenie zabezpieczenia został oddalony z uwagi na brak uprawdopodobnienia interesu prawnego, tj., że pozwany podejmuje kroki zmierzające do wszczęcia postępowania egzekucyjnego. Z uwagi na wszczęcie postępowania egzekucyjnego, powód we wniosku wskazał, że tym razem zostało wykazane istnienie interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia, albowiem na skutek zajęcia rachunków bankowych powoda utracił on zdolność do regulowania bieżących zobowiązań, zaś od dnia powzięcia informacji o blokadzie rachunku, tj. od 13 stycznia 2023 r. rozpoczął bieg termin do złożenia przez zarząd powoda wniosku o upadłość (k. 531-535).

Postanowieniem z dnia 24 stycznia 2023 r. Sąd I instancji oddalił wniosek
o zabezpieczenie (k. 568). W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Sąd I instancji wskazał, iż powód uprawdopodobnił roszczenie z art. 170 ust. 4 pr. restr. jednakże powód
w dalszym ciągu nie uprawdopodobnił interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia, albowiem nie uprawdopodobnił na jakim etapie znajduje się prowadzone postępowanie restrukturyzacyjne, tj. czy zawarty przez strony układ jest realizowany, a ewentualny właśnie brak realizacji układu spowodował, że powódka wszczęła postępowanie egzekucyjne na podstawie spornego tytułu wykonawczego. Dodatkowo, w ocenie Sądu I instancji nie uprawdopodobniono, w jakiej sytuacji majątkowej znajduje się powodowa spółka, czy dokonane zajęcie rachunku zmusi powoda do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości. Sąd I instancji uznał, że brak jest dowodów wykazujących sytuację finansową powodowej spółki
i przyjął, że skoro prowadzone jest postępowanie restrukturyzacyjne, to powód środki finansowe posiada. Wątpliwość Sądu I instancji wzbudziła także kwestia wartości zastawu rejestrowego, bowiem powód nie wskazał jego wartości (k. 575-576v).

Powód w dniu 2 marca 2023 r. wniósł zażalenie na powyższe postanowienie zaskarżając je w całości (k. 579). Skarżący wnioskował o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i uwzględnienie wniosku w całości zgodnie z wnioskiem głównym lub ewentualnym sformułowanym we wniosku o udzielenie zabezpieczenia z dnia 20 stycznia 2023 r. ewentualnie o zmianę zaskarżonego orzeczenia w całości poprzez uwzględnienie wniosku w całości zgodnie z wnioskiem głównym lub ewentualnym sformułowanym we wniosku o udzielenie zabezpieczenia z dnia 20 stycznia 2023 r.

Zaskarżonemu postanowieniu skarżący zarzucił:

błąd w ustaleniach faktycznych poprzez nieustalenie faktów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia, tj. istnienia w obrocie prawnym prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie XVIII Wydział Gospodarczy dla spraw upadłościowych i restrukturyzacyjnych z dnia 24 marca 2022 r. sygn. XVIII GReu 5/21 w przedmiocie wykonania układu, pomimo powołania się na ten fakt przez powódkę we wniosku o zabezpieczenie z 19 sierpnia 2022 r. oraz przedłożenia uwierzytelnionego odpisu tego postanowienia jako załącznik nr 2 do pisma z dnia 31 maja 2022 r., co skutkowało błędnym ustaleniem, że powód nie uprawdopodobnił na jakim etapie jest postępowanie restrukturyzacyjne i czy układ jest wykonywany podczas, gdy powód powołał się na skuteczne i prawomocne postanowienie Sądu, które potwierdza, że postępowanie restrukturyzacyjne zostało ukończone;

naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. w zw. z art. 738 k.p.c. oraz art. 13 § 2 k.p.c. poprzez brak wszechstronnego rozważenia zebranego w sprawie materiału dowodowego, co skutkowało sprzecznym z logiką stwierdzeniem, że:

powód nie uprawdopodobnił na jakim etapie znajduje się prowadzone postępowanie restrukturyzacyjne, tj. czy układ jest realizowany, podczas, gdy powód powołał się na skuteczne i prawomocne postanowienie Sądu, które potwierdza, że postępowanie restrukturyzacyjne zostało ukończone, a układ został wykonany w całości;

uprawniony nie uprawdopodobnił, że wniosek egzekucyjny nie został złożony w związku z niezrealizowaniem przez Uprawnionego postanowień układu względem Obowiązanego, podczas, gdy od dnia złożenia odpowiedzi na pozew pozwany twierdzi, że nie jest w ogóle objęty układem a podstawa prawna i faktyczna wniosku egzekucyjnego wynika z tego samego wniosku;

Sąd podtrzymał swoje wcześniejsze ustalenia poczynione podczas wydawania orzeczenia z dnia 13 września 2022 r. przy jednoczesnym stwierdzeniu, że powód nie uprawdopodobnił na jakim etapie jest wykonanie układu i czy przypadkiem egzekucja nie jest skutkiem niewykonania układu w stosunku do obowiązanej;

naruszenie art. 730 ¹ § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. poprzez uznanie, że sytuacja majątkowa powoda ma wpływ na ocenę interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia roszczenia wywiedzionego z art. 170 ust. 3 i 4 ustawy prawo restrukturyzacyjne lub roszczenia z art. 840 k.p.c. podczas gdy z prawidłowej wykładni tych przepisów wynika, że przesłanką do wykazania interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia roszczenia jest uprawdopodobnienie przez powoda zagrożenia przymusowej realizacji praw ujętych w tytule wykonawczym, co skutkuje dalszą bezprzedmiotowością obu postępowań;

naruszenie art. 736 § 1 pkt 1 k.p.c. w zw. z art. 319 k.p.c. oraz w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. poprzez niezasadne przyjęcie, że dłużnik domagający się ograniczenia swojej odpowiedzialności do określonego składnika majątku jest obowiązany oznaczyć jego wartość, podczas gdy z treści art. 319 k.p.c. wynika, że sąd może uwzględnić powództwo zastrzegając pozwanemu prawo do powoływania się w toku postępowania egzekucyjnego na ograniczenie odpowiedzialności do określonych składników majątku, nie wymieniając ich wartość, a zatem mnie ma on obowiązku wskazywania wartości przedmiotu zastawu.

Skarżący w uzasadnieniu zażalenia wskazał, że wbrew ustaleniom Sądu I instancji, iż niewiadomy jest stan postępowania restrukturyzacyjnego, przedłożone zostało postanowienie o stwierdzeniu wykonania układu wraz ze wzmianką o wykonalności, Nadto skarżący przedłożył dowody wpłat na rzecz pozwanego, wyczerpując stanowisko merytoryczne co do ograniczenia wykonalności tytułu egzekucyjnego do egzekucji z przedmiotu zastawu rejestrowego, pisemne stanowisko nadzorcy sądowego w zakresie objęcia pozwanego układem w części niezaspokojonej z egzekucji z zastawu rejestrowego. Skarżący, przedłożył także postanowienie o stwierdzeniu układu, więc Sąd I instancji nie miał podstaw do obciążania powoda negatywnymi skutkami niewykazania, że powód nie uchybił postanowieniom układu, w sytuacji gdy to na pozwanym ciążył ciężar wykazania, że układ nie został wykonany. Co do zarzutu niewykazania interesu prawnego wskazano, że na skutek bezprawnej egzekucji zarząd uprawnionej będzie zmuszony do ogłoszenia upadłości. Dalej odnośnie ustaleń, że uprawniony nie wskazał wartości przedmiotu zastawu rejestrowego skarżący wskazał, że sąd zgodnie z art. 319 k.p.c. nie musi ustalać wartości przedmiotu majątkowego, aby zastrzec odpowiedzialność pozwanego wyłącznie z określonego składnika majątku.

Sąd Okręgowy, jako Sąd II instancji rozpoznający zażalenie ustalił i zważył, co następuje:

Zażalenie powoda podlegało uwzględnieniu z uwagi na uchybienia Sądu I instancji podniesione w treści zażalenia powoda z dnia 2 marca 2023 r. w zakresie uznania przez ten Sąd braku wykazania przez powoda interesu prawnego w domaganiu się udzielenia zabezpieczenia oraz z uwagi na uprawdopodobnienie roszczenia o ograniczenie na podstawie art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. wykonalności tytułu wykonawczego, tj. nakazu zapłaty
w postępowaniu nakazowym z dnia 13 lipca 2018 r. wydanego przez Sąd Okręgowy
w Warszawie w sprawie XVI GNc 863/18 zaopatrzonego w klauzulę wykonalności przez Sąd Okręgowy w Warszawie w dniu 28 grudnia 2018 r. do możliwości prowadzenia egzekucji
z przedmiotu Umowy zastawu rejestrowego nr (...) wraz z aneksami nr (...) wpisanej do Centralnej Informacji o Zastawach Rejestrowych pod numerem pozycji rejestru (...).

Główne zarzuty powoda skupiały się na nieprawidłowym uznaniu przez Sąd I instancji, że powód nie wykazał, iż wykonał przyjęty przez wierzycieli układ oraz czy ewentualne niewykonanie układu nie stanowiło podstawy do wszczęcia przez pozwanego egzekucji z całego majątku powoda.

Analiza akt sprawy w toku rozpoznawania zażalenia doprowadziła do zmiany postanowienia Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 24 stycznia 2023 r. i udzielenia zabezpieczenia roszczenia powoda o ograniczenie wykonalności tytułu wykonawczego
w postaci nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym z 13 lipca 2018 r. wydanego przez Sąd Okręgowy w Warszawie, XVI Wydział Gospodarczy w sprawie o sygn. akt XVI GNc 863/18 zaopatrzonego w klauzulę wykonalności przez Sąd Okręgowy w Warszawie w dniu 28 grudnia 2018 r. do możliwości egzekucji z przedmiotu umowy zastawu rejestrowego nr (...) wraz z aneksem numer (...) z dnia 13 lutego 2014 r., aneksem nr (...) z dnia 1 lipca 2014 r. oraz aneksem nr (...) z dnia 31 sierpnia 2015 r. wpisanej do Centralnej Informacji
o Zastawach Rejestrowych pod numerem pozycji rejestru (...) poprzez:

W pozostałym zakresie Sąd II instancji zażalenie oddalił.

Zgodnie z art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może oprzeć powództwo także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, na zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zgłoszenie tego zarzutu w sprawie było z mocy ustawy niedopuszczalne, a także na zarzucie potrącenia;

Zgodnie zaś z art. 170 ust. 4 ustawy Prawo restrukturyzacyjne stronom przysługuje prawo wytoczenia powództwa o ustalenie, że tytuły wykonawcze lub egzekucyjne utraciły wykonalność. Ustęp 1 cytowanego przepisu stanowi zaś, że z dniem uprawomocnienia się postanowienia zatwierdzającego układ postępowania zabezpieczające
i egzekucyjne prowadzone przeciwko dłużnikowi w celu zaspokojenia wierzytelności objętych układem ulegają umorzeniu z mocy prawa.

W ocenie Sądu, skarżący uprawdopodobnił, że w przedmiotowej sprawie zaistniała jedna z przesłanek pozwalająca na stwierdzenie, że zobowiązanie dłużnika wygasło. Dopiero bowiem uprawomocnienie się deklaratoryjnego orzeczenia sądu o stwierdzenie wykonaniu układu prowadzi do umorzenia wierzytelności objętej zgodnie z układem redukcją. Nie ulega wątpliwości, że uprawomocnienie się orzeczenia o stwierdzeniu wykonania układu, skutkuje utratą możliwości dochodzenia przez wierzyciela w pierwotnej wysokości swojej wierzytelności objętej tytułem egzekucyjnym lub tytułem wykonawczym. Z przepisu art. 179 p.restr. wynik, że w przypadku uchylenia lub wygaśnięcia układu dotychczasowi wierzyciele mogą dochodzić swych roszczeń w pierwotnej wysokości. Do czasu uprawomocnienia się postanowienia o stwierdzeniu wykonania układu istnieje stan niepewności, czy układ zostanie wykonany czy też wierzyciel będzie mógł egzekwować tytuł wykonawczy w pierwotnej wysokości. Uprawomocnienie się postanowienia o stwierdzeniu wykonania układu w świetle art. 209 p.restr. powoduje – co słusznie podniósł skarżący we wniosku o udzielenie zabezpieczenia z dnia 20 stycznia 2023 r. - materialne wygaśnięcie wierzytelności ujętej
w tytule egzekucyjnym i może być uznane za zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło, albo nie może być egzekwowane.

Wbrew ustaleniom Sądu I instancji, z ustalonego w sprawie stanu faktycznego wynika, że w dniu 24 marca 2022 r. Sąd Restrukturyzacyjny stwierdził wykonanie układu przez powoda (postanowienie, k. 438, obwieszczenie w MSiG, k. 441), a postanowienie to stało się prawomocne z dniem 20 kwietnia 2022 r. (k. 439). Powód wykazał także, że
w dniu 8 listopada 2022 r. pozwany złożył do komornika sądowego wniosek egzekucyjny,
w którym domagał się wyegzekwowania należności głównej, nieprzedawnionych odsetek oraz kosztów postępowania ujętych w tytule wykonawczym jakim jest nakaz zapłaty
w postępowaniu nakazowym z dnia 13 lipca 2018 r. wydany przez Sąd Okręgowy
w Warszawie, XVI Wydział Gospodarczy w sprawie o sygn. akt XVI GNc 863/18 oraz zaopatrzony w klauzulę wykonalności przez Sąd Okręgowy w Warszawie w dniu 28 grudnia 2018 r. Pozwany nie wniósł o skierowanie egzekucji do ustanowionego na jego rzecz przedmiotu zastawu rejestrowego, domagając się skierowania egzekucji do nieruchomości gruntów i majątku ruchomego zgromadzonego w siedzibie powoda, środków transportu, rachunków bankowych, inwestycyjnych, koncesji, licencji, patentów oraz zlecił poszukiwanie majątku komornikowi.

Nie powtarzając zbędnie treści dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, wskazać należało, że wierzytelność pozwanego Banku powstała przed otwarciem postępowania restrukturyzacyjnego i jako taka, na mocy art. 150 ust. 1 pkt 1 p.restr. podlega domniemaniu prawnemu, że jest objęta układem. Wierzyciel wierzytelności tej też nie zataił, nie podlega ona wyłączeniu spod układu w całości na podstawie art. 166 ust. 2 p.restr. Rację ma powód, że wierzytelność ta podlega wyłączeniu spod układu na podstawie art. 151 ust. 2 p.restr. jedynie w części w jakiej znajduje pokrycie w wartości przedmiotu zastawu rejestrowego wpisanego do Centralnej Informacji o Zastawach Rejestrowych pod numerem pozycji rejestru (...) i może egzekwowana tylko poprzez realizację ograniczonego prawa rzeczowego jakim jest zastaw rejestrowy na zapasach magazynowych.

Jak wskazał w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia Sąd I instancji, postanowieniem z dnia 6 czerwca 2017 r., Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie w postępowaniu prowadzonym pod sygn. akt X GRp 9/17 otworzył przyspieszone postępowanie układowe powoda. W toku postępowania został sporządzony i złożony do akt postępowania spis wierzytelności, na którym uznano wierzytelności pozwanego Banku jako bezsporną w łącznej wysokości 1.496.484,13 zł. Następnie postanowieniem z dnia 8 listopada 2017 r. Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie w postępowaniu o sygn. akt XVIII GRp 9/17 zatwierdził układ przyjęty przez wierzycieli powódki, w szczególności wskazując, że wierzytelność pozwanego została przez nadzorcę określona jako nieobjęta układem w całości z uwagi na zabezpieczenie rzeczowe o wartości równej lub większej wysokości zabezpieczonej wierzytelności i brak zgody wierzyciela na objęcie układem. W toku postępowania restrukturyzacyjnego Bank nie kwestionował wartości zapasów magazynowych wycenionych na 1.896.200,00 zł (k. 443-445). Już po powzięciu informacji przez pozwanego o otwarciu postępowania restrukturyzacyjnego powoda, Bank wystąpił do (...) o wypłatę gwarancji. (...) już po upływie terminu ważności gwarancji i po zatwierdzeniu układu, w dniu 27 grudnia 2017 r. wypłacił na rzecz pozwanego Banku kwotę 895.700,63 zł z tytułu gwarancji de minimis. Tym samym roszczenie Banku o zapłatę kwoty 1.496.484,13 zł wygasło w części, o kwotę wypłaconej gwarancji. Pozwany w dniu 28 czerwca 2018 r. złożył pozew w postępowaniu nakazowym domagając się od pozwanego zapłaty kwoty 674.609,18 zł wraz z odsetkami ustawowymi wobec czego w dniu 13 lipca 2018 r. został wydany nakaz zapłaty zaopatrzony w klauzulę wykonalności. Następnie, po wykonaniu w dniu 25 czerwca 2020 r. operatu szacunkowego określającego wartość przedmiotu zabezpieczenia oraz po konsultacji z nadzorcą wykonania układu, powód zaktualizował dotychczasową pozycję pozwanego z wierzyciela w całości nieobjętego układem na wierzyciela objętego układem w części w jakiej jego wierzytelności nie znajdowała pokrycia w wartości przedmiotu zabezpieczenia (k. 447-450v) do kwoty 145.721,70 zł w warunkach sprzedaży wymuszonej. W dalszej kolejności – jak wskazano już powyżej – prawomocnym postanowieniem z dnia 24 marca 2022 r. Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie w postępowaniu o sygn. akt XVIII GReu 5/21 stwierdził wykonanie układu. Powyższe oznacza że, wierzytelność pozwanego Banku w kwocie 536.427,23 zł (682.148,93 zł – 145.721,70 zł) została objęta układem odpowiadającym warunkom określonym dla grupy IV wierzycieli, przy czym odsetki od ww. kwoty od dnia otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego uległy umorzeniu w całości, umorzeniu uległa również kwota 477.420,23 zł z uwagi na redukcję (80% redukcji), zaś cała należność pozwanego, którą powinien on otrzymać w kwocie 59.007,00 zł została mu zapłacona w wyższej kwocie, tj. 100.000,00 zł (k. 612v-621). Natomiast zaspokojenie pozwanego w zakresie kwoty 145.721,70 zł (wycena zapasów magazynowych na których ustanowiono zastaw rejestrowy), tj. kwoty zabezpieczenia rzeczowego, może nastąpić jedynie poprzez realizację ograniczonego prawa rzeczowego.

Powód zaspokoił zatem część wierzytelności pozwanego, która według szacunków rzeczoznawców wyznaczonego przez pozwanego, nie znajdywałaby pokrycia w wartości przedmiotu zabezpieczenia i byłaby objęta układem z mocy prawa. Oznacza to, że uprawdopodobnione zostało, iż w pozostałym zakresie, tj. 477.420,23 zł wierzytelność powoda wygasła z uwagi na uprawomocnienie się postanowienia o stwierdzeniu wykonania układu, a pozwany może obecnie zaspokoić się jedynie z przedmiotu zabezpieczenia rzeczowego.

Zgodnie z art. 260 ust. 1 p. restr., wierzyciel posiadający wierzytelność zabezpieczoną na mieniu dłużnika hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską może w toku przyspieszonego postępowania układowego prowadzić egzekucję wyłącznie z przedmiotu zabezpieczenia. Sąd II instancji podziela pogląd, że ograniczenie o którym mowa w ww. przepisie rozciąga się na cały okres postępowania restrukturyzacyjnego w szerokim znaczeniu, w tym na etapie jego wykonywania oraz względem wszystkich wierzytelności powstałych przed dniem otwarcia postępowania układowego. Po zatwierdzeniu układu wierzyciel osobisty zabezpieczony rzeczowo powinien móc swobodnie prowadzić egzekucję lecz jedynie z przedmiotu zabezpieczenia (nie do całego majątku dłużnika), w celu zapewnienia równowagi pomiędzy interesami wierzycieli zabezpieczonych rzeczowo jak i pozostałych wierzycieli, którzy przyjęli układ. Niezaspokojona z przedmiotu zabezpieczenia część wierzytelności podlega spłacie na warunkach określonych w układzie. Przyjęcie odmiennej koncepcji w ocenie Sądu odwoławczego stanowiłoby niczym nieuzasadnioną preferencję jednego wierzyciela.

Mając na uwadze powyższe, Sąd II instancji uznał, że powód uprawdopodobnił przede wszystkim roszczenie o ograniczenie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci ww. nakazu zapłaty do możliwości egzekucji z przedmiotu umowy zastawu rejestrowego nr (...) wraz aneksami nr (...) i zakazał pozwanemu prowadzenia egzekucji w oparciu o ww. nakaz zapłaty z innego składnika majątkowego powoda niż z przedmiotu umowy zastawu rejestrowego z aneksami oraz nakazał pozwanemu ograniczenie wniosku o wszczęcie egzekucji złożonego do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Piasecznie pod sygn. (...) do egzekucji z przedmiotu umowy zastawu rejestrowego nr (...) wraz aneksami nr (...).

Podzielić należało zarzut skarżącego, że niezasadne jest przyjęcie, że dłużnik domagający się ograniczenia swojej odpowiedzialności do określonego składnika majątku jest obowiązany oznaczyć jego wartość, podczas gdy z treści art. 319 k.p.c. wynika, że sąd może uwzględnić powództwo zastrzegając pozwanemu prawo do powoływania się w toku postępowania egzekucyjnego na ograniczenie odpowiedzialności do określonych składników majątku, nie wymieniając ich wartość, a zatem nie ma on obowiązku wskazywania wartości przedmiotu zastawu.

Szczegółowe wyliczenia w zakresie realnej wartości przedmiotu zastawu rejestrowego zostaną wykonane przez biegłego sądowego w ramach postępowania rozpoznawczego. Pozwoli to na ustalenie w jakim realnie zakresie wierzytelność Banku znajduje pokrycie
w przedmiocie zabezpieczenia, co przełoży się bezpośrednio na poziom objęcia wierzytelności pozwanego Banku układem z mocy prawa, a w konsekwencji na ocenę zakresu zasadności funkcjonującego w obrocie tytułu wykonawczego.

W ocenie sądu II instancji nie ulega także wątpliwości, że w świetle skierowania przez pozwanego egzekucji do całego majątku powoda w oparciu o przedmiotowy tytuł wykonawczy istnieje także interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia roszczenia
o ograniczenie wykonalności tytułu wykonawczego. Jak wynika z pisma powoda z dnia 20 marca 2023 r. Komornik sądowy zajął wszystkie rachunki bankowe powodowej spółki oraz wierzytelności w urzędzie skarbowym. Skierowanie egzekucji do całego majątku może zablokować działalność gospodarczą prowadzoną przez powodową spółkę, utratą zdolności do wykonywania jej wymagalnych zobowiązań pieniężnych, w tym wobec pracowników, kontrahentów, należności publicznoprawnych, a docelowo skutkować ogłoszeniem upadłości.

Z uwagi na uwzględnienie zażalenie i zabezpieczenie roszczenia o ograniczenie wykonalności tytułu wykonawczego, Sąd oddalił wniosek o zabezpieczenie roszczenia
o stwierdzenie utraty wykonalności przez tytuł wykonawczy.

Sąd oddalił także wniosek o zagrożenie pozwanemu nałożeniem obowiązku zapłaty na rzecz powoda kwoty 100 tys. zł w przypadku niezastosowania się do zakazu Sądu, albowiem powód nie wykazał, że pozwany będący Bankiem nie wykona nałożonych postanowieniem sądu obowiązków, czy też że będzie zmierzał do obejścia w tym zakresie treści orzeczenia.

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji.





/sędzia Anna Kociołek/ /sędzia Paweł Stosio/ /sędzia Agnieszka Owczarewicz/

ZARZĄDZENIE

(...)

Sędzia Paweł Stosio