Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

POSTANOWIENIE

Dnia 06 czerwca 2012 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział I Cywilny

w następującym składzie:

Przewodnicząca: SSO Alicja Fronczyk

Protokolant: sekr. sądowy Paulina Bondel

po rozpoznaniu w dniu 06 czerwca 2012 roku w Warszawie na rozprawie

sprawy z wniosku P. I.

z udziałem H. S. – (...) – Wydawcy Miesięcznika „(...)„

o zakazanie, sprostowanie, przeproszenie i zapłatę

postanawia:

1.  nakazać uczestnikowi H. S. – (...) – Wydawcy Miesięcznika (...) sprostowanie informacji zawartej w artykule „(...)" opublikowanym w miesięczniku (...) nr 3/4 2012, s. 20-21 poprzez publikację w (...) ((...)) w terminie 48 godzin następującego oświadczenia: „Sformułowania zawarte w artykule (...) opublikowanym w miesięczniku (...) nr 3/4 2012, s. 20-21 jakoby: 1. radny P. I. reprezentował gminę w podpisywaniu aktu notarialnego dotyczącego zakupu gruntów pod rondo B., 2. jakoby radny P. I. reprezentował gminę przy zawieraniu aktu notarialnego kupna działki pod ul. (...)-bis, 3. jakoby radny P. I. dostał w nagrodę lukratywną posadę w Spółce (...) - nie odpowiadają prawdzie.

Radny P. I. - jako ówczesny Przewodniczący Komisji (...) Rady Miejskiej w Ł., był jednym z głównych inicjatorów budowy ronda B. w Ł., uczestniczył w procesie inwestycyjnym tej budowy, natomiast nie brał udziału w uprzednich formalnościach notarialnych, związanych z wykupem gruntów pod tę budowę. Radny P. I. nie brał udziału w żadnej ze spraw, związanych z budową ul. (...) bis. Radny P. I. nie otrzymał nigdy jakiejkolwiek nagrody w jakiejkolwiek postaci za swoje działania jako radnego, prowadzone dla dobra społeczeństwa Ł.."

2. nakazać uczestnikowi H. S. – (...) – Wydawcy Miesięcznika (...) przeproszenie wnioskodawcy P. I. poprzez opublikowanie w terminie 30 dni przeprosin w miesięczniku (...) o następującej treści:

„Wydawca miesięcznika „(...): (...)" ubolewa i przeprasza Pana Radnego P. I. za kłamliwe treści, zamieszczone w artykule „(...)" opublikowanym w miesięczniku (...) nr 3/4 2012, s. 20-21. Wydawca przyznaje, że treści te podrywają autorytet i zaufanie społeczne, jakim Pan Radny P. I. cieszy się od trzech kadencji."

3. nakazać uczestnikowi H. S. – (...) – Wydawcy Miesięcznika (...) wpłacenie na rzecz (...) (...) w W. kwotę 5 000 zł. (pięć tysięcy złotych);

4. w pozostałym zakresie wniosek oddalić.

Sygn. akt I Ns 32/12

UZASADNIENIE

We wniosku z dnia 05 czerwca 2012 roku P. I. na podstawie art. 35 ustawy z dnia 15 września 2000 roku o referendum lokalnym (Dz. U. Nr 88, poz. 985 ze zmianami) wniósł o:

1) wydanie uczestnikowi H. S. – (...) – Wydawcy Miesięcznika (...) zakazu publikowania materiałów zawierających nieprawdziwe informacje,

2) nakazanie uczestnikowi H. S. – (...) – Wydawcy Miesięcznika (...) sprostowania informacji zawartej w artykule „(...)" opublikowanym w miesięczniku (...) nr 3/4 2012, s. 20-21, poprzez publikację w miesięczniku (...), w gazecie gminnej „(...).pl", w miesięczniku społeczno –kulturalnym „(...). (...)", oraz w miesięczniku (...) sprostowania o następującej treści:

„Sformułowania zawarte w artykule „(...)" jakoby: 1. radny P. I. reprezentował gminę w podpisywaniu aktu notarialnego dotyczącego zakupu gruntów pod rondo B., 2. jakoby radny P. I. reprezentował gminę przy zawieraniu aktu notarialnego kupna działki pod ul. (...)-bis, 3. jakoby radny P. I. dostał w nagrodę lukratywną posadę w Spółce (...) - nie odpowiadają prawdzie.

Radny P. I. -jako ówczesny Przewodniczący Komisji (...) Rady Miejskiej w Ł., był jednym z głównych inicjatorów budowy ronda B. w Ł., uczestniczył w procesie inwestycyjnym lej budowy, natomiast nie brał udziału w uprzednich formalnościach notarialnych, związanych z wykupem gruntów pod tę budowę. Radny P. I. nie brał udziału w żadnej ze spraw, związanych z budową ul. (...) bis. Radny P. I. nie otrzymał nigdy jakiejkolwiek nagrody w jakiejkolwiek postaci za swoje działania jako radnego, prowadzone dla dobra społeczeństwa Ł.." w terminie 30 dni od dnia ogłoszenia orzeczenia;

3) nakazanie uczestnikowi przeproszenie wnioskodawcy poprzez opublikowanie przeprosin w miesięczniku (...), w gazecie gminnej „(...).pl", w miesięczniku społeczno-kulturalnym „(...). (...)", oraz w miesięczniku (...) o następującej treści:

„Redakcja miesięcznika „(...) : (...)" ubolewa i przeprasza Pana Radnego P. I. za kłamliwe treści, zamieszczone w artykule „(...)" opublikowanym w miesięczniku (...) nr 3/4 2012, s. 20-21. Redakcja przyznaje, że treści te podrywają autorytet i zaufanie społeczne, jakim Pan Radny P. I. cieszy się od trzech kadencji." w terminie 30 dni od dnia ogłoszenia orzeczenia.

4) nakazanie uczestnikowi wpłacenia kwoty 10000 zł na rzecz instytucji charytatywnej (...) (...), (...)-(...) W., ul. (...).

5) zasądzenie na rzecz wnioskodawcy od uczestnika postępowania kwoty 10000 zł z tytułu odszkodowania,

6) zasądzenie od uczestnika na rzecz wnioskodawcy kosztów postępowania (k. 2-3).

Uczestniczka H. S. – (...) – wydawca Miesięcznika (...) nie stawiła się na rozprawę i nie zajęła stanowiska w sprawie.

Na rozprawie w dniu 06 czerwca 2012 roku wnioskodawca sprecyzował wniosek w ten sposób, że wniósł o nakazanie uczestniczce sprostowania informacji zamiast w podanych publikatorach we wniosku, w (...) w jej dodatku stołecznym. Sprecyzował nadto treść przeprosin w ten sposób, że ich treść winna się rozpoczynać się od słów (...) i w tekście również powinno być słowo (...) zamiast (...). Wniósł o nakazanie publikacji sprostowania w terminie 48 godzin, a przeproszenia w terminie 30 dni (k. 15).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Komisarz Wyborczy uchwałą nr 2/12 z dnia 26 kwietnia 2012 roku zarządził referendum w sprawie odwołania burmistrza Ł. T. D. (niesporne).

Uczestniczka H. S. jest wydawcą miesięcznika o samorządzie i sprawach społecznych gminy p.t. (...) (dowód wyciąg z rejestru czasopism k. 14).

W numerze 3/4 (kwiecień/maj 2012) tego miesięcznika kolportowanego w toku trwającej kampanii referendalnej ukazał się artykuł pod tytułem „(...)", w którym podano m. in., że P. I. brał udział jako reprezentant gminy łącznie z jej burmistrzem w nabyciu gruntu pod budowę ronda (...), czego nie przewiduje prawo samorządowe. W artykule podano, iż za rolę, jaka wnioskodawca pełnił przy tej transakcji P. I. otrzymał lukratywna posadę w spółce (...) ( dowód: artykuł k. 13). Treści zawarte w artykule zilustrowano skanami aktów notarialnych dotyczących nabycia gruntów z wymienieniem nazwiska wnioskodawcy, jako ich uczestnika ( dowód: artykuł k. 13). Wnioskodawca uczestniczył w rokowaniach o ustalenie ceny jednej z działek i wraz z burmistrzem W. P. współreprezentował gminę w tych rokowaniach, nie reprezentował gminy w transakcji nabycia nieruchomości ( dowód: artykuł k. 13, przesłuchanie wnioskodawcy P. I. w charakterze strony k. 15-16).

Wnioskodawca nie uczestniczył w rokowaniach, ani nie reprezentował gminy w nabyciu gruntów pod ulicę (...) ( dowód: przesłuchanie wnioskodawcy P. I. w charakterze strony k. 15-16).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów w postaci artykułu prasowego, wyciągu z rejestru czasopism oraz przesłuchania wnioskodawcy P. I. w charakterze strony). Dowodowi z przesłuchania strony oraz wyciągowi z rejestru czasopism Sąd przydał walor wiarygodności. Treści zawarte w artykule prasowym opublikowanym w miesięczniku (...) poddano ocenie prawnej pod kątem ich prawdziwości.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 29 ust.1 ustawy z dnia 15 września 2000 roku o referendum lokalnym (Dz. U. nr 88, poz. 985 ze zm.) kampania referendalna rozpoczyna się z dniem podjęcia uchwały organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego lub postanowienia komisarza wyborczego o przeprowadzeniu referendum i ulega zakończeniu na 24 godziny przed dniem głosowania.

W myśl art. 35 ust. 1 tej ustawy, jeżeli plakaty, hasła, ulotki, wypowiedzi albo inne formy propagandy i agitacji zawierają nieprawdziwe dane i informacje, każdy zainteresowany ma prawo złożyć do sądu okręgowego wniosek o:

1) orzeczenie konfiskaty takich materiałów,

2) wydanie zakazu publikowania takich materiałów,

3) nakazanie sprostowania informacji,

4) nakazanie przeproszenia pomówionego,

5) nakazanie uczestnikowi postępowania wpłacenia kwoty do 10.000 złotych na rzecz instytucji charytatywnej,

6) zasądzenie od uczestnika postępowania na rzecz wnioskodawcy kwoty do 10.000 złotych tytułem odszkodowania.

Ustawa o referendum lokalnym wskazuje, że uprawnionym do wystąpienia z wnioskiem o zastosowanie środków mających na celu zapobieżenie szkodzie lub jej naprawieniu, jest każdy, czyje dobra zostały naruszone. Przesłanką uprawniającą do złożenia wniosku jest naruszenie takich dóbr w związku z kampanią referendalną. Ważne jest więc nie to, czy podmiot aktywnie uczestniczy w procedurach referendalnych, czy też nie uczestniczy, a istnienie związku pomiędzy kampanią referendalną a dokonanym naruszeniem. Również nie jest wymogiem wszczęcia procedury bezpośrednie zainteresowanie takiej osoby wynikiem wyborczym, podobnie zresztą, jak i ocena wpływu rozpowszechniania tego typu danych lub informacji na ostateczne rozstrzygnięcie w rzeczonym głosowaniu lokalnym.

Odnosząc powyższe regulacje i rozważania Sąd uznał wniosek za częściowo zasadny.

W przekonaniu Sądu do zdarzeń rodzących odpowiedzialność wydawcy miesięcznika (...) doszło w czasie trwającej kampanii referendalnej rozpoczętej z dniem 26 kwietnia 2012 roku w wyniku podjęcia przez Komisarza Wyborczego uchwały nr 2/12 w sprawie ogłoszenia referendum dotyczącego odwołania burmistrza Ł. T. D.. Wnioskodawcy dotyczy artykuł zawarty w tym miesięcznikum jest on zatem legitymowany do wystapienia na drogę protestu wyborczego w trybie określonym cytowana ustawą.

W ocenie Sądu zakwestionowane przez wnioskodawcę treści a opublikowane w nr ¾ miesięcznika (...) w sposób niewątpliwy stanowią naruszenie dóbr osobistych P. I. będąc informacjami nieprawdziwymi i zmanipulowanymi. Wbrew twierdzeniom zawartym w artykule P. I. nie reprezentował wraz z poprzednim burmistrzem gminy przy zakupie nieruchomości pod budowę ronda brukowa, a także po budowę ulicy (...). Ze zeskanowanych aktów notarialnych i zamieszczonych w artykule wynika nawet – wbrew temu, co napisano, że wnioskodawca brał udział w rokowaniach dotyczących nabycia nieruchomości pod budowę ronda, które zakończyły się podpisaniem protokołu, nie brał natomiast udziału w nabyciu nieruchomości w dniu 13 listopada 2008 roku, a jedynie przy tym akcie z dnia 13 listopada 2008 rok jego strony okazały protokół z rokowań z dnia 13 sierpnia 2008 roku, w których uczestniczył wnioskodawca. Ta zmanipulowana informacja godzi w dobre imię P. I. czyniąc zasadnym wniosek o jej sprostowanie. To samo dotyczy informacji, jakoby wnioskodawca otrzymał w nagrodę za rolę, jaką odegrał przy tej transakcji w postaci „lukratywnej posady w spółce (...)”. Uczestniczka nie dowiodła w żaden sposób prawdziwości tej informacji, a bez wątpienia – bez jej udowodnienia – nosi ona znamiona pomówienia, które narusza dobra osobiste P. I.. Podlega zatem również sprostowaniu zgodnie z wnioskiem.

W ocenie Sądu zatem istniały podstawy prawne do uwzględnienia wniosku w części dotyczącej sprostowania oraz przeproszenia wnioskodawcy, z tym jedynie zastrzeżeniem, że przeproszenie winna uczestniczka opublikować w wydawanym przez siebie miesięczniku, nie zaś w pozostałych pismach wskazanych przez wnioskodawcę, ponieważ Sąd stoi na stanowisku, aby przeprosiny zostały opublikowane w tej samej formie, w jakiej doszło do naruszenia dóbr osobistych. Z tych powodów wniosek wykraczający ponadto podlegał oddaleniu (pkt 4 postanowienia).

Przepis art. 36 ust. 1 ustawy o referendum lokalnym stanowi, że nieprawdziwe informacje i dane odnoszące się do referendum i związane z kampanią referendalną opublikowane w prasie podlegają sprostowaniu w ciągu 48 godzin. W myśl ust. 2 cytowanego przepisu w stosunku do sprostowań informacji i danych opublikowanych w prasie innej niż dziennik sąd okręgowy wskazuje dziennik, w którym sprostowanie ma być zamieszczane na koszt obowiązanego w ciągu 48 godzin. W sytuacji, gdy do publikacji nieprawdziwych informacji doszło w miesięczniku Sąd uznał, że celowe i zasadne jest nakazanie opublikowania sprostowania w dzienniku – (...), ponieważ w Ł. nie jest wydawana prasa codzienna. Publikacja w (...) do (...) uczyni zadość żądaniu wnioskodawcy (pkt 1 postanowienia).

Natomiast przepis ten nie reguluje terminu publikacji przeprosin, dlatego Sąd uznał za celowe nakazanie ich opublikowania w najbliższym wydaniu miesięcznika (...) (pkt 2 postanowienia).

Wobec uznania, że wniosek zawarty w pkt 1 jest zbyt ogólnikowy nie zasługiwał on na uwzględnienie. Został przeto oddalony (pkt 4 orzeczenia).

O obowiązku zapłaty przez uczestniczkę kwoty 5 000 zł. na rzecz instytucji charytatywnej Sąd orzekł na podstawie art. 35 ust. 1 pkt 5 ustawy o referendum lokalnym przyjmując, że tak ustalona kwota uwzględnia stopień naruszenia prawa oraz wywrze presję na uczestniczkę zmuszając ją do respektowania prawa w przyszłości (pkt 3 orzeczenia).

Sąd uznał, że z uwagi na niewskazanie przez wnioskodawcę szkody oraz usunięcie skutków publikacji wskazanymi wyżej sposobami nie ma podstaw do zasądzenia na jego rzecz żądanej kwoty odszkodowania. Dlatego w tym zakresie wniosek został oddalony (pkt 4 postanowienia).

Wobec braku kosztów postępowania, które podlegałyby rozliczeniu, wniosek P. I. w tym zakresie został oddalony (pkt 4 postanowienia).