Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

POSTANOWIENIE

Dnia 30 września 2015 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie X Wydział Karny – Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Małgorzata Radomińska (spr.)

Sędziowie: SSO Grażyna Puchalska

SSO Mariusz Jackowski

Protokolant: prot. sąd. Agnieszka Płóciennik

przy udziale prokuratora: -

po rozpoznaniu w sprawie asesora komorniczego M. G.

zażalenia wniesionego przez pełnomocnika asesora komorniczego

na postanowienie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 lipca 2015 r.

w przedmiocie zawieszenia asesora komorniczego w czynnościach

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. w zw. z art. 15 ust. 2a ustawy z dnia 29.08.1997r. o komornikach sądowych i egzekucji

postanawia:

zażalenia nie uwzględnić.

UZASADNIENIE

Minister Sprawiedliwości postanowieniem z dnia 28 lipca 2015 r. zawiesił w czynnościach M. G. asesora komorniczego w kancelarii komorniczej M. O. – Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym przy S., w związku ze skierowaniem przez Ministra Sprawiedliwości przeciwko M. G. wniosku dyscyplinarnego do Komisji Dyscyplinarnej przy Krajowej Radzie Komorniczej.

Na powyższe postanowienie zażalenie złożył pełnomocnik asesora komorniczego M. G., zarzucając:

I.  naruszenie przepisów postępowania tj. art. 424 k.p.k. poprzez jego błędne zastosowanie i niewłaściwe uzasadnienie zaskarżonego postanowienia;

II.  naruszenie przepisów prawa materialnego tj.:

a) art. 765 k.p.c. poprzez oczywiście bezzasadne uznanie, iż skarżący dopuścił się rażącej obrazy przepisów prawa poprzez zastosowanie środków egzekucyjnych w sposób niezgodny i niezasadny do stanu prowadzonych spraw;

b) art. 36 ust. 1 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji poprzez jego nie zastosowanie i błędne uznanie, iż asysta ochrony na czynnościach egzekucyjnych w dniach: 5 marca 2014 r. oraz 7 maja 2014 r. miała charakter jednego ze środków egzekucyjnych oraz że jej udział miał na celu zastraszenie dłużnika i wywołanie w nim poczucia obawy.

Jednocześnie wniósł o:

1.  przeprowadzenie dowodu z dokumentów tj.:

a)  protokołu z czynności terenowych z dnia 5 marca 2014 r., na okoliczność: braku rażącej obrazy przepisów prawa tj. art. 765 k.p.c. przez Skarżącego., zasadności udziału ochrony w czynnościach terenowych w dniach 5 marca 2014 r. oraz 7 maja 2014 r., oczywistej bezzasadności zawieszenia M. G. w czynnościach;

b)  protokołu z czynności terenowych z dnia 7 maja 2014 r., na okoliczność: braku rażącej obrazy przepisów prawa tj. art. 765 k.p.c. przez Skarżącego zasadności udziału ochrony w czynnościach terenowych w dniach 5 marca 2014 r. oraz 7 maja 2014 r., oczywistej bezzasadności zawieszenia M. G. w czynnościach;

c)  prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w Stargardzie Szczecińskim Wydział I Cywilny z dnia 23 kwietnia 2014 r., sygn. akt. I Co 649/14 na okoliczność: braku rażącej obrazy przepisów prawa tj. art. 765 k.p.c. przez Skarżącego, zasadności udziału ochrony w czynnościach terenowych w dniach 5 marca 2014 r. oraz 7 maja 2014 r., oczywistej bezzasadności zawieszenia M. G. w czynnościach;

d)  prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w Stargardzie Szczecińskim Wydział I Cywilny z dnia 16 czerwca 2014 r. na okoliczność: braku rażącej obrazy przepisów prawa tj. art. 765 k.p.c. przez Skarżącego, zasadności udziału ochrony w czynnościach terenowych w dniach 5 marca 2014 r. oraz 7 maja 2014 r., oczywistej bezzasadności zawieszenia M. G. w czynnościach;

e)  wezwanie do udzielenia asysty policji przy czynnościach egzekucyjnych z dnia 15 grudnia 2014 r., sygn. akt. Km 2251/13 na okoliczność: zachowania Dłużnika K. D.;

f)  zarządzenia Wiceprezesa Sądu Rejonowego w Stargardzie Szczecińskim z dnia 19 marca 2014 r., sygn. akt. Sk. 3/14 na okoliczność: braku uchybień określonych w art. 3 ust. 2 pkt. 1 i 2 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji w czynnościach przeprowadzonych w dniu 5 marca 2014 r., braku rażącej obrazy przepisów prawa tj. art. 765 k.p.c. przez M. G., zasadności udziału ochrony w czynnościach terenowych w dniach 5 marca 2014 r. oraz 7 maja 2014 r., oczywistej bezzasadności zawieszenia M. G. w czynnościach przeprowadzenie dowodu z wyjaśnień M. G. na okoliczność: braku rażącej obrazy przepisów prawa tj. art. 765 k.p.c. przez Skarżącego, zasadności udziału ochrony w czynnościach terenowych w dniach 5 marca 2014 r. oraz 7 maja 2014 r., oczywistej bezzasadności zawieszenia M. G. w czynnościach oraz zachowania dłużnika K. D..

W konsekwencji pełnomocnik asesora komorniczego wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie skarżącego nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 74 ust. 3 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji Minister Sprawiedliwości, składając wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego, może zawiesić komornika w czynnościach. Brzmienie tego przepisu wskazuje, że decyzja w tym przedmiocie została wolą ustawodawcy pozostawiona w rękach Ministra Sprawiedliwości.

Art. 72a ust 1 u.k.s.e. stanowi, iż do aplikantów i asesorów komorniczych stosuje się odpowiednio przepisy o odpowiedzialności dyscyplinarnej komorników, z zastrzeżeniem ust. 2-6 tego przepisu.

M. G. – asesor komorniczy - został obwiniony o popełnienie deliktu dyscyplinarnego polegającego na naruszeniu art. 71 pkt. 1 i 2 u.k.s.e.

W ocenie Sądu Okręgowego Minister Sprawiedliwości słusznie uznał, iż obwiniony dopuścił się obrazy art. 765 k.p.c. poprzez dokonanie czynności egzekucyjnych w sposób niezgodny z celem wskazanego przepisu, stosując środki egzekucyjne niewspółmierne i niezasadne do stanu prowadzonych spraw, celem zastraszenia dłużnika i wywołania w nim poczucia obawy. Jak słusznie wskazał Minister Sprawiedliwości obecność w miejsc czynności pracowników firmy ochroniarskiej, spośród których jeden był wyposażony w broń palną prowadzi do wniosku, iż celem obecności asysty nie było zapewnienie bezpieczeństwa asesorowi komorniczemu, a wywarcie na dłużniku nieuzasadnionej presji. W sprawach komorniczych, których dotyczy postępowanie dyscyplinarne nie stwierdzono żadnych okoliczności, które świadczyłby o zaistnieniu zagrożenia bezpieczeństwa komornika, co jedynie mogłoby uzasadnić taką obecność pracowników firmy ochroniarskiej. Za takie zagrożenie nie można bowiem uznać groźby poszczucia psem przez syna dłużnika.

Zgodzić się zatem należy z Ministrem Sprawiedliwości, iż asesor komorniczy M. G. nie daje rękojmi prawidłowego wykonywania funkcji asesora komorniczego, a fakt, iż Minister Sprawiedliwości złożył wniosek o wykreślenie obwinionego z wykazu asesorów komorniczych uzasadnia jego zawieszenie w czynnościach.

Odnosząc się zaś do zarzutu naruszenia powagi rzeczy osądzonej wskazać należy, iż jest on nietrafny. W sprawie wskazanej przez skarżącego inny jest podmiot i strona postępowania w sprawie ze skargi na czynności komornika a inne w postępowaniu dyscyplinarnym. A okoliczność, iż sąd niejako na marginesie wyraził swój pogląd co do zasadności przybrania ochrony przy wykonywaniu czynności nie stanowi naruszenia zasady powagi rzeczy osądzonej.

Ponadto podkreślić należy, iż zasadność włożonego wniosku dyscyplinarnego będzie ustalana w postępowaniu dyscyplinarnym i rozstrzygnięta przez odpowiednie organy, zaś sam fakt złożenia takiego wniosku uzasadnia decyzję o zawieszeniu asesora komorniczego w czynnościach służbowych. Podnoszone zatem przez skarżącego okoliczności nie mają wpływu na prawidłową decyzję Sekretarza Stanu .

Mając na uwadze wszystkie podniesione powyżej okoliczności, Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji.