Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

XVII AmA 43/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Warszawie z 2018-05-10

Sygn. akt XVII AmA 43/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 maja 2018 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów

w składzie:

Przewodniczący: SSO Witold Rękosiewicz

Protokolant: protokolant sądowy Joanna Nande

po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2018 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z odwołania I. (...)S.A. z siedzibą w W.

II. (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.

przeciwko Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów

o zawarcie porozumienia ograniczającego konkurencję

na skutek odwołania powodów od decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 30 grudnia 2014 r. nr DOK - (...)

I.  Uchyla zaskarżoną decyzję,

II.  Zasądza od Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów na

rzecz:

1.  (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 1000 zł (jeden tysiąc) tytułem zwrotu opłaty sądowej od odwołania oraz kwotę 360 zł (trzysta sześćdziesiąt) tytułem kosztów zastępstwa procesowego,

2.  (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 1000 zł (jeden tysiąc) tytułem zwrotu opłaty sądowej od odwołania oraz kwotę 360 zł (trzysta sześćdziesiąt) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Witold Rękosiewicz

Sygn. akt XVII AmA 43/15

UZASADNIENIE

Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (Prezes UOKiK, pozwany), po przeprowadzeniu postępowania antymonopolowego, decyzją z dnia 30 grudnia 2014 r. nr DOK – (...):

I. uznał za praktykę naruszającą konkurencję i naruszającą zakaz, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz.U. nr 50, poz. 331 ze zm.) – dalej: „uokik” zawarcie przez (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. ((...), powód I) oraz (...) S.A. z siedzibą w W. ((...), powód II) porozumienia ograniczającego konkurencję na krajowym rynku dostaw systemów i urządzeń sterowania ruchem kolejowym, polegającego na uzgodnieniu przez wymienionych przedsiębiorców warunków składanych ofert w zorganizowanym przez (...) S.A. (Zamawiający) postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego pod nazwą Zaprojektowanie i wybudowanie zintegrowanego systemu sterowania i kierowania ruchem kolejowym na odcinku W. O.R. linii nr (...) w ramach projektu (...) „Modernizacja linii kolejowej nr (...), odcinek W. O.R.” i stwierdził zaniechanie jej stosowania w dniu 2 marca 2012 r.,

II. z tytułu naruszenia zakazu w zakresie określonym w pkt I decyzji nałożył na:

1. (...) sp. z o.o. karę pieniężną w wysokości 758 608,26 zł,

2. (...) S.A. karę pieniężną w wysokości 896 064,16 zł.

III. na podstawie art. 77 ust. 1 oraz art. 80 uokik obciążył (...) sp. z o.o. oraz (...) S.A. kosztami postępowania w kwotach odpowiednio 225,84 zł i 208,74 zł.

(...) sp. z o.o. oraz (...) S.A. w złożonych odwołaniach zaskarżyły decyzję Prezesa UOKiK w całości.

(...) sp. z o.o. w W. zarzucił zaskarżonej decyzji:

I.  Naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.:

1.  art. 6 ust. 1 pkt 7 uokik w zw. z art. 4 pkt 5 uokik poprzez błędne zastosowanie, polegające na bezpodstawnym przyjęciu, że w przedmiotowej sprawie (...) i (...) swoim działaniem wyczerpali znamiona „zmowy przetargowej”, pomimo, że nie było zawartego pomiędzy w/w przedsiębiorcami porozumienia, którego celem lub skutkiem jest wyeliminowanie, ograniczenie lub naruszenie w inny sposób konkurencji na rynku właściwym, polegającego na:

a)  uzgodnieniu przez (...) i (...) warunków składanych ofert w zorganizowanym przez (...) przetargu,

ani też na:

b)  uzgodnieniu warunków udziału w/w przedsiębiorców w przetargu w konsekwencji czego (...) faktycznie dwukrotnie złożył ofertę, jako członek konsorcjum, łącznie ze spółkami (...) a.s. (dalej: Konsorcjum) oraz jako kompleksowy podwykonawca (...) S.A.

oraz pomimo, że zastosowanie w/w przepisu jest sprzeczne z ustaleniem samego organu, który na s.45 uzasadnienia Decyzji stwierdza explicite, że: „(…) porozumienie to nie nosiło znamion tajnej zmowy, tylko polegało na nadużyciu dopuszczalnych w ramach przetargu mechanizmów kooperacji pomiędzy przedsiębiorcami”,

2. art. 6 ust. 1 pkt 7 uokik poprzez jego błędną wykładnię, wyrażająca się w przyjęciu contra legem, że porozumienie polegające na uzgadnianiu przez przedsiębiorców przystępujących do przetargu warunków składanych ofert, w szczególności zakresu prac lub ceny, obejmuje nie tylko uzgadnianie samych warunków ofert, ale także uzgadnianie przez przedsiębiorców warunków udziału w Przetargu,

3. art. 82 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (dalej: „ Pzp”) poprzez jego błędną wykładnię i bezprawne uznanie, że jednoczesne złożenie w Przetargu oferty przez (...) oraz przez (...), któremu (...) udostępnił potencjał pozwalający na spełnienie warunków Przetargu w zakresie wymogu doświadczania, stanowi w istocie obejście w/w przepisu zakazującego składanie więcej niż jednej oferty przez każdego z oferentów, podczas gdy udostępnienie potencjału przez jednego z oferentów drugiemu jest w pełni dozwolone i nie stanowi obejścia w/w przepisu bez względu na zakres udostępnienia tego potencjału, a ponadto wynik i prawidłowość całego postępowania w toku Przetargu poddana została kontroli w postępowaniu odwoławczym przez Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych w ramach obligatoryjnej kontroli uprzedniej i nie zostały stwierdzone uchybienia w zakresie rzekomego obejścia w/w przepisu.

4. art. 82 Pzp poprzez jego błędne zastosowanie, pomimo że w przedmiotowej sprawie powód nie składał podwójnie oferty w ramach Przetargu, ani nie zmierzał do obejścia dyspozycji w/w przepisu, a nadto udostępnienie przez (...) potencjału (...) nie miało charakteru udostępnienia w zakresie spełnienia 100% warunków udziału w Przetargu, ani też (...) nie miał być podwykonawcą (...) co do 100% przedmiotu zamówienia objętego Przetargiem.

5. art. 93 uokik poprzez jego błędne niezastosowanie z uwagi na fakt, że w rozpoznawanej sprawie upłynął rok od końca roku, w którym nastąpiło zaprzestanie rzekomego stosowania antykonkurencyjnych praktyk, będących podstawą postępowania i konsekwencji nastąpiło niedopuszczalne wszczęcie postępowania antymonopolowego po upływie ustawowego terminu przedawnienia ograniczającego konkurencję na krajowym rynku dostaw systemów i urządzeń sterowania ruchem kolejowym, polegającego na uzgodnieniu przez w/w przedsiębiorców warunków składanych ofert w zorganizowanych przez (...), a następnie organ wadliwie nie umorzył postępowania antymonopolowego, pomimo prawidłowego wniosku powoda w tym przedmiocie.

6. naruszenie art. 93 uokik poprzez jego błędną wykładnię, polegającą na:

a. arbitralnym i dowolnym przyjęciu, że w przypadku postawienia, po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, w postępowaniu antymonopolowym, oznaczonego zarzutu naruszenia zakazu zawarcia porozumienia ograniczającego konkurencję, polegającego na uzgodnieniu przez przedsiębiorców warunków składanych ofert w przetargu, datą zaniechania rzekomego stosowania ściśle oznaczonej antykonkurencyjnej praktyki, polegającej na uzgodnieniu przez (...) i (...) warunków ofert w Przetargu nie jest chwila złożenia tych ofert w Przetargu, ale dopiero chwila wyboru najkorzystniejszej oferty przez Zamawiającego pomimo, że w toku Przetargu nie ma możliwości zmiany warunków ofert przez oferentów;

b. bezprawnym przyjęciu, że można wszcząć i prowadzić postępowanie antymonopolowe w przedmiocie w/w ściśle oznaczonej antykonkrencyjnej praktyki, która jest przedawniona na mocy art. 93 uokik, a następnie w uzasadnieniu Decyzji można powołać inną przedmiotowo i całkowicie nową antykonkurencyjną praktykę, która nie była przedmiotem postępowania antymonopolowego, tj.: uzgodnienie warunków udziału przedsiębiorców w Przetargu, polegające na faktycznym dwukrotnym złożeniu oferty przez (...), w ramach Konsorcjum oraz jako kompleksowy podwykonawca (...), co zmierzało do obejścia przepisu art. 82 Pzp, regulującego zakaz składania więcej niż jednej oferty w postępowaniu – i w rezultacie, na tej postawie stwierdzić, że nie doszło do przedawnienia możliwości wszczęcia postępowania antymonopolowego w przedmiotowej sprawie;

7. naruszenie art. 106 ust.1 pkt 1 uokik w zw. z art. 111 uokik i w zw. z art. 83 Konstytucji RP poprzez jego wadliwe zastosowanie w sprawie i nałożenie kary pieniężnej na (...), pomimo braku przesłanek do jego zastosowania.

II. Naruszenie przepisów prawa procesowego, mające wpływ na treść Decyzji,

a mianowicie:

1. art. 105 kpa w zw. z art. 83 uokik i art. 93 uokik poprzez jego błędne niezastosowanie, polegające na niewydaniu, po bezpodstawnym wszczęciu postępowania antymonopolowego, decyzji o umorzeniu postępowania antymonopolowego, którego prowadzenie było bezprzedmiotowe, z uwagi na upływ terminu przedawnienia,

2. art. 8 kpa (zasada pogłębienia zaufania obywateli), art. 9 kpa (zasada informowania stron) oraz art. 10 kpa (zasada czynnego udziału stron) poprzez ich błędne niezastosowanie, z uwagi na:

a. wszczęcie i prowadzenie postępowania wyjaśniającego, a następnie antymonopolowego na podstawie postanowienia z dnia 20 grudnia 2013 r., wyłącznie w przedmiocie zarzutu zawarcia przez (...) oraz (...) porozumienia ograniczającego konkurencję na krajowym rynku dostaw systemów i urządzeń sterowania ruchem kolejowym (srk) , polegającego na uzgodnieniu przez w/w przedsiębiorców warunków składanych ofert w zorganizowanym przez (...), podczas gdy z treści uzasadnienia Decyzji z dnia 30 grudnia 2014 r. wynika, że podstawą rozstrzygnięcia przez Prezesa UOKiK był nowy zarzut obejścia przez (...) przepisu o złożeniu podwójnej oferty w przetargu pomimo, że zarzut ten nie był przedmiotem postępowania aż do momentu wydania zaskarżonej decyzji wraz z uzasadnieniem,

b. nieuwzględnienie przez pozwanego w Decyzji treści wyjaśnień stron zaprezentowanych w ostatecznych stanowiskach stron z dnia 19 grudnia 2014 r., złożonych w wyznaczonym przez pozwanego terminie na zajęcie takiego stanowiska;

3. art. 7 k.p.a. (zasada prawdy obiektywnej) w zw. z art. 93 uokik poprzez jego błędne niezastosowanie z uwagi na brak dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy stanowiącego podstawę rozstrzygnięcia, z uwagi m.in. na bezpodstawną odmowę dopuszczenia wniosków dowodowych skarżącego,

4. art. 232 k.p.c. w zw. z art. 227 k.p.c. i w zw. z art. 84 uokik - poprzez ich błędne niezastosowanie z uwagi na odmowę dopuszczenia dowodów zawnioskowanych przez (...) (w tym dowodu z konfrontacji przedstawicieli stron; dowodu z przesłuchania przedstawiciela powoda P. P. z udziałem biegłego, przy zastosowaniu wariografu), pomimo zgłoszenia ich na okoliczności mające istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy,

5. art. 231 k.p.c. w zw. z art. 84 uokik poprzez jego błędne zastosowanie z uwagi na dokonanie błędnych domniemań faktycznych, podczas gdy treść materiału dowodowego potwierdza okoliczności przeciwne do ustaleń opartych na domniemaniach faktycznych, przy jednoczesnym braku wyjaśnienia, jakie fakty zostały ustalone na podstawie dowodów i jakie wnioski z tak ustalonych faktów zostały wywiedzione w drodze domniemań,

6. art. 233 §1 k.p.c. w zw. z art.. 84 uokik poprzez jego błędne niezastosowanie z uwagi na poczynienie ustaleń faktycznych dowolnych, sprzecznych z treścią materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, bez jego wszechstronnego rozpoznania oraz sprzecznych z zasadami logiki i życiowego doświadczenia, a w konsekwencji poczynienie następujących błędnych ustaleń faktycznych, które stały się podstawą rozstrzygnięcia tj. w przedmiocie:

a) zaniechania rzekomego stosowania przez (...) i (...) praktyki ograniczającej konkurencję poprzez zawarcie porozumienia ograniczającego konkurencję na krajowym rynku dostaw systemów i urządzeń do sterowania ruchem kolejowym, polegającego na uzgodnieniu przez w/w przedsiębiorców warunków składanych ofert w przetargu – z dniem 2 marca 2012 r. (data wyboru najkorzystniejszej oferty w przetargu), a nie z dniem 28 listopada 2011 r. o godz. 12:00 (data złożenia ofert w przetargu),

b) ustalenia, że przedmiotem zamówienia w przetargu były wyłącznie urządzenia i systemy srk, co odróżniało ten przetarg od większości dotychczasowych przetargów organizowanych przez (...), które miały z reguły charakter ogólnobudowlany,

c) podjęcie przez (...) i (...) współpracy w ramach przetargu z uwagi na wcześniejsze kontakty (...) z grupą kapitałową, do której należy również (...),

d) zawarcia przez (...) i (...) porozumienia, którego celem było naruszenie konkurencji w ramach przetargu,

e) świadomego koordynowania zachowań (...) i (...),

f) faktycznego złożenia dwóch ofert przez (...) w przetargu,

g) nieuczciwego podwojenia przez (...) szans na realizację zamówienia w stosunku do innych uczestników przetargu i ograniczenia uprawnienia zamawiającego do wyboru oferty spośród ofert rzeczywiście konkurujących,

i) aktywnego poszukiwania przez (...) podmiotów, które mogłyby udostępnić potencjał (...),

j) poinformowania przez (...), że (...) będzie składał osobną ofertę w przetargu i wiedzy (...) o uczestnictwie T. w przetargu przed otwarciem ofert,

k) braku ustalenia, że do pierwszego kontaktu (...) i (...) oraz przedstawicieli tych spółek doszło na kilka dni przed terminem składania ofert oraz, że przedstawiciele tych spółek nie znali się wcześniej osobiście,

l) braku ustalenia, że do spotkania przedstawicieli (...) i (...) na kilka dni przed pierwotnym terminem złożenia ofert doszło z inicjatywy (...),

m) braku ustalenia, że spółki nie odnosiły żadnych korzyści z rzekomego porozumienia,

n) braku ustalenia, że (...) nie przyjął oferty (...) w przedmiocie udostępnienia potencjału w okresie związania (...) tą ofertą,

o) braku ustalenia, że oferta (...), złożona w przetargu była samodzielną ofertą (...), na treść której (...) nie miał żadnego wpływu i której treści (...) nie znał,

p) braku ustalenia, że (...) wyłącznie udostępnił (...) potencjał niezbędny dla wykazania spełnienia warunków udziału w przetargu w zakresie wiedzy i doświadczenia oraz urządzeń technicznych, co warunkowało udział (...) w przetargu,

q) braku ustalenia, że w zakresie zdolności finansowej i ekonomicznej (...) samodzielnie spełniał warunki udziału w przetargu,

r) braku ustalenia, że (...) nie byłby 100% podwykonawcą (...), nawet w razie wyboru oferty (...),

s) ustalenia, że (...) nie poszukiwał alternatywnych ofert podwykonawczych,

t) braku ustalenia, że (...) nie mógł „wycofać się” z przetargu po otwarciu ofert,

u) braku ustalenia, że działania spółek dają się racjonalnie wytłumaczyć w sposób inny aniżeli zawarcie zmowy przetargowej,

v) ustalenia, że strony uzgodniły zasady postępowania w przetargu (przy jednoczesnym braku ustalenia w jaki sposób strony rzekomo mogły oddziaływać na przetarg w jego toku),

w) ustalenia, że zamiar stron uczestnictwa w porozumieniu obejmował okres po złożeniu oferty,

x) ustalenia winy (...) w naruszeniu zakazu określonego w art. 6 ust. 1 pkt 7 uokik,

7. naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. w zw. z art. 84 uokik poprzez poczynienie sprzecznych ze sobą ustaleń faktycznych, które stały się podstawą rozstrzygnięcia, tj. ustalenie zaistnienia zmowy przetargowej spółek, a następnie ustalenia, że porozumienie tych spółek nie nosiło znamion tajnej zmowy, tylko polegało na nadużyciu dopuszczalnych w ramach przetargu mechanizmów kooperacji pomiędzy przedsiębiorcami (s. 45 uzasadnienia decyzji),

8. naruszenie art. 107 § 1 i § 3 k.p.a. w zw. z art. 83 uokik poprzez jego wadliwe zastosowanie i nieuwzględnienie w treści uzasadnienia wszystkich jego elementów wymaganych w w/w przepisach, a w szczególności sporządzenie wadliwego uzasadnienia faktycznego decyzji, które nie zawiera w sposób jednoznaczny faktów, które organ uznał za udowodnione, jak również nie wskazuje dowodów, na których organ się oparł, oraz przyczyn, z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej,

9. naruszenie art. 92 uokik w zw. z art. 12 k.p.a. poprzez jego błędne niezastosowanie z uwagi na prowadzenie postępowania w sposób przewlekły i przekraczający ustawowy termin prowadzenia sprawy.

III. Błędne ustalenia faktyczne, w szczególności w zakresie okoliczności wymienionych w pkt

II ppkt 6 lit. a-x.

Na podstawie podniesionych zarzutów (...) sp. z o.o. wniósł o:

1.  uchylenie zaskarżonej decyzji w całości

ewentualnie o

2.  zmianę decyzji polegającą na:

a.  umorzeniu w całości postępowania antymonopolowego wobec (...) na podstawie art. 105 § 1 k.p.a. w zw. z art. 83 uokik i art. 93 uokik i nieobciążanie (...) kosztami tego postepowania,

ewentualnie na:

b.  niestwierdzeniu stosowania przez (...) praktyki ograniczającej konkurencję i naruszającej zakaz, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 7 uokik poprzez zawarcie przez (...) z (...) porozumienia ograniczającego konkurencję na krajowym rynku dostaw systemów i urządzeń sterowania ruchem kolejowym polegającego na uzgodnieniu przez w/w przedsiębiorców warunków składanych ofert w zorganizowanym przez (...) S.A. z siedzibą w W. postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego pod nazwą „Zaprojektowanie i wybudowanie zintegrowanego systemu sterowania i kierowania ruchem kolejowym na odcinku W. O.R. linii nr(...)w ramach projektu (...) „Modernizacja linii kolejowej nr(...), odcinek W. O.R.” oraz nieobciążaniu (...) kosztami postępowania antymonopolowego.

3.  zasądzenie od pozwanego na rzecz (...) kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

(...) S.A. z siedzibą w W. zarzucił zaskarżonej decyzji naruszenie:

1.  art. 74 uokik i art. 11 ust.1 i 2 uokik w zw. z art. 88 ust. 2 uokik poprzez wydanie decyzji dotyczącej zachowań przedsiębiorców (...) i (...) nie będących przedmiotem wcześniej wszczętego postępowania antymonopolowego i co do których strona nie mogła wcześniej się ustosunkować,

2.  art. 93 uokik w zw. z art. 105 k.p.a. poprzez wszczęcie postępowania antymonopolowego oraz wydanie decyzji pomimo konieczności umorzenia postępowania wskutek tego, że postępowanie antymonopolowe zostało wszczęte pomimo upływu roku od końca roku, w którym zaprzestano stosowania zarzucanej praktyki ograniczającej konkurencję, wskutek błędnego ustalenia stanu faktycznego, że do zaniechania stosowania przez (...) i (...) praktyki doszło z dniem 2 marca 2012 r.

3.  art. 10 § 1 k.p.a. w zw. z art. 83 uokik i w zw. z art. 124 § 1 k.p.a. oraz art. 88 ust. 2 uokik poprzez prowadzenie postępowania antymonopolowego na podstawie postanowienia o wszczęciu postępowania antymonopolowego nie określającego jednoznacznie jakiego rodzaju zachowań przedsiębiorców (...) i (...) postępowanie to dotyczyło, co naruszyło zasadę umożliwienia czynnego udziału stron w postępowaniu i prawo do obrony,

4.  art. 10 k.p.a. w zw. z art. 83 uokik w zw. z art. 107 k.p.a. oraz art. 11 ust. 1 i 2 uokik poprzez wydanie decyzji nie określającej jednoznacznego rozstrzygnięcia wskutek zaniechania określenia konkretnego rodzaju zachowania przedsiębiorców (...) i (...) uznanych przez Prezesa UOKiK za praktykę ograniczającą konkurencję, co naruszyło zasadę umożliwienia czynnego udziału stron w postępowaniu i prawo do obrony,

5.  art. 6 ust. 1 pkt 7 uokik poprzez jego nieprawidłowe zastosowanie wskutek uznania, że działania (...) i (...) wyczerpywały przesłanki zakwalifikowania ich jako zawarcie porozumienia ograniczającego konkurencję,

6.  art. 6 ust. 1 pkt 7 uokik poprzez nieprawidłową jego interpretację i zastosowanie wskutek uznania, że uzgodnienie przez co najmniej dwóch przedsiębiorców konkurencyjnych samego faktu składania (a nie zaniechania składania) odrębnych ofert w tym samym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego (przetargu), bez jednoznacznego uzgadniania warunków składanych ofert wyczerpuje znamiona czynu z art. 6 ust. 1 pkt 7 uokik,

7.  art. 6 ust. 1 pkt 7 uokik poprzez nieprawidłową jego interpretację i zastosowanie tego przepisu wskutek uznania, że wiedza o samym fakcie złożenia oferty przez podmiot konkurencyjny, składający ofertę w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego stanowi czyn z art. 6 ust. 1 pkt 7 uokik,

8.  Art. 233 k.p.c. w zw. z art. 84 uokik poprzez przekroczenie zasady swobodnej oceny dowodów i dokonanie jej w sposób sprzeczny z zasadami logiki i doświadczenia życiowego oraz nieuwzględniający ustalonych zwyczajów gospodarczych, przy jednoczesnym pominięciu dowodów ( w tym w szczególności zeznań stron i świadków) sprzecznych z tezą przyjętą przez Prezesa UOKiK, skutkiem czego błędne było ustalenie stanu faktycznego poprzez wadliwe przyjęcie, że pomiędzy (...) a (...) doszło do uzgodnienia, iż oba te podmioty będą składać ofertę w postępowaniu o udzielenie zamówienia prowadzonego przez (...) oraz przyjęcie, że przedstawiciele (...) wiedzieli o fakcie składania odrębnej oferty przez (...),

9.  art. 106 ust. 1 pkt 1 uokik poprzez nałożenie na (...) kary pieniężnej w sytuacji gdy brak było podstaw do uznania, że doszło do zawarcia przez (...) i (...) porozumienia ograniczającego konkurencję, o którym mowa w art. 6 ust. 1 uokik, a tym samym brak było podstawy do nałożenia na (...) kary pieniężnej,

10.  art. 77 ust. 1 i art. 80 uokik poprzez obciążenie (...) kosztami postępowania w sytuacji gdy brak było podstaw do uznania, że doszło do zawarcia przez (...) i (...) porozumienia ograniczającego konkurencję, o który mowa w art. 6 ust. 1 uokik, a tym samym brak było podstawy do obciążenia (...) kosztami postępowania.

Na podstawie przedstawionych zarzutów (...) S.A. wniósł o:

1. uchylenie w całości zaskarżonej decyzji,

ewentualnie

2. zmianę w pkt I zaskarżonej decyzji i stwierdzenie, że nie doszło pomiędzy (...) a (...) do zawarcia porozumienia ograniczającego konkurencję na krajowym rynku dostaw systemów automatyki kolejowej, polegającego na uzgodnieniu przez ww. przedsiębiorców warunków składanych ofert w zorganizowanym przez (...) postepowaniu o udzielenie zamówienia publicznego pod nazwą Zaprojektowanie i wybudowanie zintegrowanego systemu sterowania i kierowania ruchem kolejowym na odcinku W. O.R. linii nr (...) w ramach projektu (...) „Modernizacja linii kolejowej nr (...), odcinek W. O.R.” oraz uchylenie pkt II i III zaskarżonej decyzji,

3.zasądzenie od pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w odpowiedzi wniósł o oddalenie odwołań w całości i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 28 września 2011 r. (...) ogłosiło otwarcie postępowania przetargowego pod nazwą Zaprojektowanie i wybudowanie zintegrowanego systemu sterowania i kierowania ruchem kolejowym na odcinku W. O.R.. Termin składania i otwarcia ofert wyznaczono na 28 listopada 2011 r. Oferty w przetargu złożyli czterej wykonawcy:

1.  Konsorcjum (...) w składzie: (...) sp. z o.o., (...) z siedzibą w N. i (...) a.s. z siedzibą w C.z ceną (...) zł brutto,

2.  Konsorcjum (...) z ceną (...)zł brutto,

3.  (...) S.A. (obecnie (...) S.A.) z ceną (...) zł brutto,

4.  (...) ( (...)) (...) sp. z o.o. z ceną (...)zł brutto.

Kryterium wyboru najkorzystniejszej oferty była cena brutto. Wynik przetargu ogłoszono w dniu 2 marca 2012 r. Pierwsze miejsce uzyskało Konsorcjum (...). Drugie – Konsorcjum (...), a trzecie (...) S.A. Oferta (...) została odrzucona na skutek nieusunięcia braków oferty. Oferty złożone przez Konsorcjum (...) posiadały znaczne podobieństwa, tożsame błędy i braki. Z wyjaśnień (...) i (...) wynikało, że przed przetargiem (...) w ramach podwykonawstwa opracował ofertę (...). W przypadku wygrania przetargu przez (...) całe zamówienie miał realizować (...). Rola (...) ograniczała się do funkcji integratora, który w związku z realizacją zamówienia wykonywałby czynności organizacyjne. Wartość oferty podwykonawczej dla (...) została ustalona przez (...) na kwotę 380 mln brutto. W toku postępowania przetargowego błędy występujące w ofertach obu przedsiębiorców zostały usunięte. W prowadzonym przez Prokuraturę Okręgową w Warszawie postępowaniu przygotowawczym dotyczącym składania w okresie od grudnia 2011 r. do lutego 2012 r. propozycji korzyści majątkowej w zamian za odstąpienie od uczestnictwa w ogłoszonym przez (...) przetargu prezes zarządu (...) zeznał, że (...) poinformował (...) o zamiarze uczestnictwa w przetargu. (...) oświadczył jednak, przed otwarciem ofert nie miał wiedzy, że (...) złoży w przetargu osobną ofertę w ramach konsorcjum. Na podstawie informacji zebranych w postępowaniu wyjaśniającym Prezes UOKiK, postanowieniem z dnia 20 grudnia 2013 r. wszczął postępowanie antymonopolowe w sprawie zawarcia przez (...) i (...) porozumienia ograniczającego konkurencję na krajowym rynku dostaw systemów automatyki kolejowej, polegającego na uzgodnieniu przez tych przedsiębiorców warunków składanych ofert w zorganizowanym przez (...) postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego. W złożonych w postępowaniu antymonopolowym wyjaśnieniach (...) i (...) zaprzeczyły, że zawarły antykonkurencyjne porozumienie. W toku postępowania antymonopolowego, w dniu 30 października 2014 r. odbyła się rozprawa administracyjna, na której przeprowadzono dowody z przesłuchania świadków i dowód z przesłuchania stron. Pismem z dnia 2 grudnia 2014 r. Prezes UOKiK zawiadomił strony o zakończeniu postępowania dowodowego i możliwości zapoznania się z aktami sprawy w wyznaczonym terminie. W złożonych następnie pismach obaj przedsiębiorcy podtrzymali stanowiska prezentowane w postępowaniu antymonopolowym i wskazali na uchybienia zaistniałe w toku prowadzonego postępowania, dotyczące daty wydania postanowienia o wszczęciu postępowania i określonego w nim zakresu naruszenia przepisów ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów.

W tym stanie faktycznym Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Z treści postanowienia z dnia 20 grudnia 2013 r. wynika, że Prezes UOKiK wszczął postępowanie antymonopolowe w sprawie zawarcia przez (...) oraz (...) porozumienia ograniczającego konkurencję, polegającego na uzgodnieniu przez tych przedsiębiorców warunków składanych ofert w ogłoszonym przez (...) postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego. W uzasadnieniu postanowienia wskazano, że zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 7 uokik ograniczające konkurencję porozumienie (...) i (...) może polegać na uzgodnieniu przez przedsiębiorców przystępujących do przetargu warunków składanych ofert, w szczególności w zakresie prac i ceny. Z pkt 12 uzasadnienia postanowienia wynika, że w opinii Prezesa UOKiK zebrany w postępowaniu wyjaśniającym materiał dowodowy może wskazywać, iż pomiędzy (...) i (...) doszło do zawarcia porozumienia, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 7 uokik, ograniczającego konkurencję w ogłoszonym przez Zamawiającego przetargu. W pkt 13 uzasadnienia postanowienia Prezes UOKiK stwierdził, że w okolicznościach sprawy brak racjonalnego wytłumaczenia faktu złożenia przez (...) oferty w przetargu, niż zawarcie z (...) antykonkurencyjnego porozumienia. Oferta (...) została prawie w całości przygotowana przez (...), który miał być potencjalnym konkurentem (...) w przetargu. Zdaniem Prezesa UOKiK, o zawarciu porozumienia świadczy fakt, że (...) będąc profesjonalnym uczestnikiem rynku, mimo wiedzy o udziale (...) w przetargu, przystąpił do przetargu z ofertą przygotowaną przez swego konkurenta w postępowaniu przetargowym. Również w pkt I zaskarżonej decyzji Prezes UOKiK uznał działanie (...) sp. z o.o. i (...) S.A., polegające na uzgodnieniu przez tych przedsiębiorców warunków składanych ofert w zorganizowanym przez (...) postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego stanowiło praktykę ograniczającą konkurencję, naruszającą zakaz, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 7 uokik.

W złożonych odwołaniach powodowie, wskazując na datę wydania postanowienia o wszczęciu postępowania, zarzucili Prezesowi UOKiK wszczęcie postępowanie po upływie terminu określonego w art. 93 uokik. Zgodnie z art. 84 ust. 1 Prawa zamówień publicznych, w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, po terminie składania ofert uczestnicy przetargu nie mogą już zmienić treści złożonej oferty. W sentencji zaskarżonej decyzji Prezes UOKiK stwierdził, że przedsiębiorcy zawarli porozumienie ograniczające konkurencję, które polegało na uzgodnieniu przez (...) i (...) warunków składanych ofert. Z okoliczności sprawy wynika, że Zamawiający wyznaczył termin składania ofert w przetargu na godzinę 12:00 w dniu 28 listopada 2011 r. W tym dniu Zamawiający dokonał też do otwarcia ofert. Zgodnie z art. 86 ust. 2 ust. 4 i ust. 5 Pzp od dnia otwarcia ofert ich treść była już znana zarówno Zamawiającemu jak i konkurującym w przetargu przedsiębiorcom. Jawność otwarcia i publikacji ofert ma na celu zabezpieczenie przed możliwością rozpatrywania przez zamawiającego ofert złożonych po terminie lub zapoznania się z treścią ofert przed ich otwarciem. Po złożeniu ofert żaden z przedsiębiorców, których oferty zostały opublikowane w dniu 28 listopada 2011 r. nie miał już możliwości wprowadzenia do nich żadnych zmian. W postanowieniu o wszczęciu postępowania antymonopolowego z dnia 20 grudnia 2013 r. oraz sentencji zaskarżonej decyzji przedsiębiorcom (...) i (...) postawiony został wyłącznie zarzut zawarcia porozumienia, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 7 uokik, polegającego na uzgodnieniu warunków składanych ofert, dotyczących w szczególności zakresu prac lub ceny. Uzgodnienie warunków składanych ofert nie obejmuje sposobu uczestniczenia przez przedsiębiorców w przetargu, a jedynie treść składanych ofert. Wobec wynikającego z przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych wymogu transparentności przebiegu postępowania po otwarciu ofert, od dnia otwarcia ofert treść zawartych w nich warunków dotyczących ceny lub zakresu prac nie mogła już ulec zmianie. Z treści art. 85 ust. 5 Pzp wprost wynika, że od tego dnia rozpoczyna się bieg terminu związania ofertą. Takie stanowisko wyraził Prezes UOKiK w pkt 125 uzasadnienia decyzji nr (...) dotyczącej innych uczestników tego samego przetargu ogłoszonego przez (...) (k. 222 odwr. sygn. akt XVII AmA 44/15). Po ogłoszeniu wyników przetargu Zamawiający miał prawo domagać się od przedsiębiorcy, którego oferta została wybrana, zawarcia umowy i jej wykonania na warunkach zamieszczonych w ofercie. Z okoliczności sprawy nie wynika, że po otwarciu ofert przetargowych (...) lub (...) podejmowali działania w celu zmiany treści złożonej oferty lub działania dotyczące ich udziału w przetargu, które mogły przyczynić się do wygrania przetargu przez jednego z tych przedsiębiorców lub wywierać jakikolwiek wpływ na wynik przetargu. W tej sytuacji zgodzić się należało z twierdzeniem powodów, że do zaprzestania stosowania wskazanej w decyzji zakazanej praktyki uzgodnienia warunków składanych ofert zgłoszonych w przetargu doszło z dniem otwarcia ofert złożonych w postępowaniu przetargowym, tj. w dniu 28 listopada 2011 r. W pkt 91, 95, 99, 103, 105 i 106 uzasadnienia decyzji Prezes UOKiK wskazał, że celem porozumienia było umożliwienie (...) złożenia dwóch ofert w przetargu. Natomiast w pkt 130 uzasadnienia wskazano, że antykonkurencyjne oddziaływanie stron na przebieg przetargu zakończyło się w dniu ogłoszenia przez Zamawiającego wyników przetargu. Zdaniem Sądu w przypadku zawarcia porozumienia polegającego na uzgodnieniu przez przystępujących do przetargu przedsiębiorców warunków składanych ofert oddziaływanie na wynik przetargu może być jedynie skutkiem a nie przejawem zawarcia porozumienia. Ponadto z zebranego w sprawie materiału dowodowego nie wynika, że po złożeniu ofert (...) i (...) oddziaływali na wynik przetargu. Za takie oddziaływanie nie można uznać zwracania się przez (...) do (...) przed udzieleniem odpowiedzi na pytania Zamawiającego. Takie zachowanie (...) wynikało z braku doświadczenia i potwierdzało brak wiedzy tego podmiotu na temat kwestii, których wyjaśnienia domagał się Zamawiający. Wiedzę te posiadał podmiot, który w przypadku wyboru przez Zamawiającego oferty (...) miał być podwykonawcą. Jednak takiego zachowania nie można uznać za wpływanie na wynik przetargu lub umożliwienie (...) złożenia dwóch ofert w przetargu szczególnie, gdy w sprawie nie ma jednoznacznego i bezpośredniego dowodu, że na etapie ustalania treści oferty (...) ten przedsiębiorca był świadomy, że (...)będzie składał w przetargu ofertę jako członek konsorcjum. Zachowanie przedsiębiorców po złożeniu ofert wynikało ze sposobu przygotowania ofert oraz braku dostatecznej wiedzy (...) i nawet jeżeli budziło domniemanie zawarcia porozumienia, to nie było stosowaniem zakazanego porozumienia, a jego następstwem. Również wybór w przetargu zwycięskiej oferty może być uznany wyłącznie za skutek zawarcia porozumienia, który nastąpił w dniu ogłoszenia wyników przetargu, a nie za dzień zaprzestania stosowania porozumienia. Podkreślenia wymaga, że postawienie zarzutu zawarcia porozumienia nie jest uzależnione od wykazania, że jego cel został zrealizowany. Jak wynika ze stanowiska doktryny, skutki praktyk ograniczających konkurencję nie są uznawane za „istotę praktyki”. (Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów. Komentarz pod red. prof. T. Skocznego, Wyd. II, r. 2014, s. 1128). Na temat pojęcia zmowy przetargowej wypowiedział się również Sąd Najwyższy. W wyroku z dnia 14 stycznia 2009 r. (III SK 26/08) Sąd Najwyższy wskazał, że praktyka ograniczająca konkurencję z art. 5 ust. 1 pkt 7 ustawy (obecnie art. 6 ust. 1 pkt 7 uokik) określana mianem zmowy przetargowej polega na „uzgadnianiu warunków składanych ofert, w szczególności zakresu prac i ceny”. Praktyką ograniczającą konkurencję jest zatem samo uzgodnienie warunków ofert, jakie mają zostać złożone do przetargu. Zakazane jest więc uzgodnienie ofert przed ich złożeniem. Nieistotne jest, czy stronom porozumienia uda się wpłynąć na wynik przetargu. Samo uzgodnienie warunków udziału w przetargu, niezależnie czy dotyczy cen czy innych warunków niweczy cel przetargu, jakim jest wybór najkorzystniejszej oferty składanej w warunkach konkurencyjnych (wyrok SOKiK z 17 kwietnia 2008 r., XVII AmA 117/08, niepublikowany). Skoro w postanowieniu o wszczęciu postępowania antymonopolowego oraz zaskarżonej decyzji wskazano, że zarzucana praktyka polegała na uzgodnieniu warunków składanych ofert naruszała zakaz, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 7 uokik, to za dzień zakończenia stosowania tej praktyki należało uznać dzień składania ofert w przetargu, a nie dzień ogłoszenia wyników przetargu, w którym ujawniły się wyłącznie skutki zawarcia porozumienia. Jeżeli nawet skutek zarzucanej powodom praktyki, w ocenie Prezesa UOKiK miał się wyrażać w wyborze oferty jednego z uczestników porozumienia, to w przypadku, gdy postawiony przedsiębiorcom zarzut został sformułowany jako naruszenie zakazu, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 7 uokik, to za dzień zakończenia stosowania praktyki uznać należało dzień złożenia i otwarcia ofert. Po otwarciu ofert przedsiębiorcy nie mogli już wpłynąć na przebieg przetargu poprzez zawarcie porozumienia w formie przedstawionej w zaskarżonej decyzji (uzgodnienie warunków składanych ofert). Do zaprzestania stosowania praktyki doszło więc w dniu otwarcia ofert, w którym przedsiębiorcy utracili już możliwość oddziaływania na przebieg przetargu.

Dla zachowania terminu do wszczęcia postępowania istotne znaczenie ma data wydania postanowienia o wszczęciu postepowania. Mając na uwadze, że bieg terminu przedawnienia wydania postanowienia o wszczęciu postępowania antymonopolowego rozpoczyna się z pierwszym dniem roku następującego po roku, w którym zaprzestano stosowania zakazanej praktyki uznać należało, że termin przedawnienia wszczęcia postępowania w niniejszej sprawie upływał w dniu 31 grudnia 2012 r. Wobec tego uznać należało, że postanowienie z dnia 20 grudnia 2013 r. o wszczęciu postępowania antymonopolowego zostało wydane po upływie określonego w art. 93 uokik, w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania zaskarżonej decyzji, terminu ustawowego. Zarzuty powodów dotyczące wszczęcia postępowania antymonopolowego z naruszeniem określonego w art. 93 uokik terminu od daty zaprzestania stosowania zarzucanej praktyki należało wiec uznać za uzasadnione.

Zgodnie z art. 88 ust. 2 uokik Prezes UOKiK wydaje postanowienie o wszczęciu postępowania i zawiadamia o tym strony tego postępowania. Postanowienie powinno zawierać wyczerpujące uzasadnienie faktyczne i prawne dotyczące przedmiotu postępowania i stawianych w nim zarzutów. Obowiązek taki wynika z art. 88 ust. 2 uokik w zw. z art. 74 uokik i art. 9 k.p.a. Prezes UOKiK, zawiadamiając strony o wszczęciu postępowania musi mieć na uwadze, że zgodnie z art. 74 uokik w decyzji kończącej postępowanie może uwzględnić tylko te zarzuty, które były wymienione w postanowieniu o wszczęciu postępowania w sprawie i co do których strony mogły się wypowiedzieć w toku prowadzonego postępowania. Z tego powodu postanowienie o wszczęciu postępowania powinno precyzyjnie określać przedmiot postępowania i stawiane w nim przedsiębiorcom zarzuty. Jak wskazano w orzecznictwie, w celu zapewnienia stronom aktywnego udziału w postępowaniu postanowienie takie musi zawierać określenie zakresu postępowania, czyli wskazywać jakie działanie strony może naruszać normę oraz podawać normę, która mogła być w wyniku działania stron naruszona. (wyr. SOKiK z 7 stycznia 2004 r., XVII 24/03, Wokanda 2005, nr 2, s. 50). Taki wymóg został również określony w art. 6 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Poprzez wskazanie podmiotów i określenie zakresu postępowania postanowienie określa zakres postępowania antymonopolowego. Brak określenia w postanowieniu wszczynającym postępowanie w sposób dokładny jego zakresu lub wykroczenie poza zakres w nim wskazany stanowi naruszenie art. 10 k.p.a. Pozbawia bowiem stronę możliwości czynnego udziału w postępowaniu i ochrony swych praw. (wyr. SOKiK z 23 lutego 2004 r., XVII AmA 30/03, niepublikowany). Postanowienie o wszczęciu postępowania powinno więc precyzyjnie określać granice działania lub zaniechania stron, których postępowanie dotyczy i wskazywać normę prawną, którą działanie to narusza (wyr. SOKiK z 23 lipca 2003 r., XVII AmA 94/02, Wokanda 2004, nr 7-8, poz. 89).

Zaprezentowane w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji twierdzenie, że istotą zarzucanego porozumienia było uzgodnienie zasad postępowania w przetargu w celu ominięcia zakazu dwukrotnego składania ofert nie mieści się w istocie niedozwolonej praktyki, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 7 uokik. Przekracza określony w postanowieniu z dnia 20 grudnia 2013 r. zakres postępowania antymonopolowego i nie znajduje potwierdzenia w treści tego postanowienia. Jeżeli w toku postępowania antymonopolowego Prezes UOKiK uznał, że powinno być w istocie prowadzone pod zarzutem stosowania innej praktyki, polegającej na oddziaływaniu na wynik przetargu poprzez ominiecie zakazu składania dwóch ofert, powinien wydać postanowienie o zmianie postanowienia o wszczęciu postępowania antymonopolowego poprzez postawienie nowych zarzutów. Jednak i w tym przypadku obowiązywał określony w art. 93 uokik termin wszczęcia postępowania antymonopolowego. W przypadku gdy prowadzone przez pozwanego postępowanie miało dotyczyć zawarcia porozumienia umożliwiającego (...) dwukrotne złożenie ofert w przetargu, w postanowieniu o wszczęciu postępowania antymonopolowego należało postawić uczestnikom porozumienia ogólnie sformułowany zarzut naruszenia art. 6 ust. 1 uokik. Dyspozycja zawarta w tym przepisie, jako umożliwiająca stawianie zarzutów o szerszym zasięgu, pozwalałaby na sformułowanie zarzutu naruszenia konkurencji przez niezgodne z przepisami Prawa zamówień publicznych zwiększenie szansy na wygraną w przetargu. Wypada zauważyć, że zarzut naruszenia przepisów Pzp był przedmiotem oceny Sądu Okręgowego w Warszawie na skutek skargi od wyroku Krajowej Izby Odwoławczej wniesionej przez Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych. Sąd Okręgowy oddalił odwołanie wniesione przez Konsorcjum (...). Obowiązek prawidłowego i precyzyjnego sformułowania zarzutów w postępowaniu o wszczęciu postępowania wynika z określonego w art. 10 k.p.a. obowiązku zapewnienia stronom czynnego udziału w postępowaniu. Ma na celu umożliwienie uczestnikom postępowania przedstawienia stanowiska w toku postępowania i zapewnienia im prawa do obrony. Brak zapewnienia stronom możliwości prawidłowego udziału w postępowaniu i ochrony swych interesów stanowi podstawę do uznania, że decyzja została wydana z naruszeniem przepisów obowiązującego prawa. W ocenie Sądu, na podstawie treści postanowienia z dnia 20 grudnia 2013 r. o wszczęciu postępowania antymonopolowego i przebiegu prowadzonego postępowania strony nie miały możliwości zorientowania się przed wydaniem zaskarżonej decyzji, że postępowanie prowadzone jest pod zarzutem zawarcia porozumienia w celu umożliwienia jednemu z uczestniczących w nim przedsiębiorców obejścia zakazu podwójnego złożenia oferty w przetargu. Za taką oceną postanowienia o wszczęciu postępowania przemawia również treść pytań kierowanych przez Prezesa UOKiK do (...) i (...) w toku postępowania i wyjaśnień składanych przez przedsiębiorców w postępowaniu, w tym twierdzenie (...) o braku wiedzy o zamiarze (...) przystąpienia do przetargu w ramach konsorcjum i zaskoczeniu w dniu otwarcia ofert informacją o złożeniu przez konsorcjum, którego członkiem był (...), oferty w przetargu. Okoliczność, że w postępowaniu antymonopolowym, na skutek nieprecyzyjnego sformułowania zarzutów w postanowieniu o wszczęciu tego postępowania doszło do naruszenia prawa stron do należytej obrony swoich interesów ma zasadniczy wpływ na treść wyroku w sprawie. W wyroku z dnia 3 października 2013 r. (sygn. akt III SK 67/12) Sąd Najwyższy wskazał, że w przypadku zarzutów dotyczących niezachowania przez Prezesa Urzędu trybu postępowania, który jest konieczny, ażeby przysługujące Prezesowi Urzędu kompetencje mogły zostać zastosowane zgodnie z obowiązującym prawem, zaskarżona decyzja dotknięta jest wadą, której nie można konwalidować w postępowaniu sądowym.

Zgodnie z art. 93 uokik, w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania zaskarżonej decyzji, nie wszczyna się postępowania w sprawie praktyk ograniczających konkurencję, jeżeli od końca roku, w którym zaprzestano ich stosowania, upłynął rok. Wobec ustalenia, że postanowienie o wszczęciu postępowania w niniejszej sprawie zostało wydane w dniu 20 grudnia 2013 r., po upływie ponad roku od zaprzestania stosowania przez (...) i (...) zarzucanej praktyki uznać należało, iż zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem określonego w art. 93 uokik terminu ustawowego na wszczęcie postępowania antymonopolowego. Zdaniem Sądu za uzasadniony należało również uznać zarzut naruszenia przy wydaniu zaskarżonej decyzji art. 10 k.p.a. w zw. z art. 83 uokik i w zw. z art. 124 § 1 k.p.a. oraz art. 88 ust. 2 uokik.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności Sąd Okręgowy, uznając odwołanie w zakresie przedstawionych zarzutów za uzasadnione, na podstawie art. 479 31a § 3 k.p.c. uchylił zaskarżoną decyzję. W świetle dokonanych ustaleń rozpatrywanie pozostałych zarzutów odwołania nie było konieczne i nie miało wpływu na treść wyroku w sprawie. Z powyższych przyczyn Sąd oddalił zgłoszone w odwołaniach wnioski dowodowe, uznając, że ich przeprowadzenie było zbędne.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c., stosownie do wyniku sporu.

SSO Witold Rękosiewicz.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Iwona Lubańska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Witold Rękosiewicz
Data wytworzenia informacji: