Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

POSTANOWIENIE

Dnia 11 lutego 2013 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów

w składzie:

Przewodniczący: SSO Andrzej Turliński

po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2013 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z odwołania Huty (...) Spółki Akcyjnej w upadłości układowej z siedzibą w Ł.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

zainteresowany: (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w K.

o zatwierdzanie taryfy energetycznej

na skutek odwołania od decyzji pozwanego z dnia 17 grudnia 2012r., znak (...)

postanawia:

1. odrzucić odwołanie;

2. zwrócić ze Skarbu Państwa – Kasy Sądu Okręgowego w Warszawie na rzecz Huty (...) Spółki Akcyjnej w upadłości układowej z siedzibą w Ł. kwotę 100 zł (słownie: sto złotych) uiszczoną tytułem opłaty od odwołania.

SSO Andrzej Turliński

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2012r. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki (Prezes URE) po rozpatrzeniu wniosku (...) Spółka Akcyjna w K. z dnia 28 listopada 2012 r. wydał decyzję znak (...), w której zatwierdził taryfę dla usług dystrybucji energii elektrycznej ustaloną przez Przedsiębiorstwo.

Od decyzji tej Huta (...) Spółka Akcyjna w upadłości układowej z siedzibą w Ł. w dniu 21 grudnia 2012 r. złożyła odwołanie zaskarżając w/w decyzję w całości podnosząc przy tym wskazane poniżej zarzuty:

a) nienależytego przeanalizowania cen i stawek opłat za przesył energii elektrycznej ustalonych w taryfie, skalkulowanych na podstawie nienależycie przeanalizowanych kosztów prowadzenia działalności przedsiębiorstwa energetycznego, w tym w szczególności błędne zastosowanie przepisu art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 29 czerwca 2007r. o zasadach pokrywania kosztów powstałych u wytwórców w związku z przedterminowym rozwiązaniem umów długoterminowych sprzedaży mocy i energii elektrycznej (Dz.U. z 2007 nr 130, poz. 905 ze zm.) oraz uwzględnieniu zawyżonej amortyzacji i doprowadzenie w ten sposób do wzrostu opłaty przesyłowej o ponad 10% w stosunku do dotychczasowej;

b) dopuszczenia do subsydiowania skrośnego małych odbiorców przez dużych odbiorców;

c) nie uwzględnienia w taryfie grupy taryfowej grupy o charakterystyce poboru energii elektrycznej Huty (...) S.A.;

d) naruszenia art. 28 k.p.a. w zw. z art. 47 prawa energetycznego w zw. z art. 20, 22 i 32 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, w związku art. 37 ust. 11, 12, 13, 16 i 17 Dyrektywy poprzez niedopuszczenie do udziału w postępowania o zatwierdzeniu taryfy (...) S.A. uczestnika Huty (...) SA. w upadłości układowej.

Na skutek tak sformułowanych zarzutów odwołujący się wniósł o uchylenie w/w decyzji oraz zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego a ponadto sformułował wniosek o wystąpienie do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniami prawnymi wskazanymi w treści odwołania.

Rozpoznając odwołanie Sąd Okręgowy w Warszawie Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył, co następuje.

Stosownie do treści art. 30 ust. 1 Prawa energetycznego do postępowania przed Prezesem URE stosuje się z zastrzeżeniem ust. 2-4, przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. W świetle tego Kodeksu zasadą jest, że postępowanie administracyjne może się toczyć jedynie z udziałem podmiotów mających przymiot strony w rozumieniu art. 28 k.p.a. Zgodnie z treścią tego przepisu „stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek”.

W świetle powyższej regulacji, przymiot strony wiąże się z istnieniem uprawnienia lub obowiązku o charakterze prawnym, czyli opartego na treści przepisów prawa materialnego interesu prawnego, z którego dla konkretnego podmiotu wynikają prawa lub obowiązki pozostające w związku z rozstrzygnięciem wydanym w postępowaniu administracyjnym. Stroną jest zatem tylko ten podmiot, którego własny interes prawny lub obowiązek podlega konkretyzacji w postępowaniu administracyjnym. O tym zaś, czy interes lub obowiązek mają charakter prawny, czy tylko faktyczny, przesądza z kolei treść przepisów prawa materialnego. Nie wystarcza dla uzyskania statusu strony w postępowaniu administracyjnym posiadanie przez określony podmiot jedynie interesu faktycznego.

Kwestię przymiotu strony w rozumieniu art. 28 k.p.a. na gruncie Prawa energetycznego rozstrzygają przepisy tego prawa. Ustawodawca, definiując pojęcie strony postępowania administracyjnego wskazał wyraźnie na powiązanie danego podmiotu z konkretnym interesem prawnym. Interes prawny musi być interesem indywidualnym strony postępowania, musi zatem dotyczyć jej bezpośrednio. Tak więc o tym, czy określonemu podmiotowi będzie służyło prawo strony w konkretnym postępowaniu administracyjnym, decydować będzie norma prawna, z której dla tego podmiotu będą wynikały wprost określone prawa i obowiązki.

Omawiane postępowanie może toczyć się z udziałem tylko jednej strony – przedsiębiorstwa jako wnioskodawcy, bez udziału kontrahentów. Interesy odbiorców energii elektrycznej, a w szczególności konsumentów, reprezentuje Prezes URE, chronią ich również odpowiednie regulacje Prawa energetycznego.

Sąd podtrzymuje utrwaloną od 2000 r. własną linię orzecznictwa ugruntowaną przez orzecznictwo Sądu Apelacyjnego w Warszawie i Sądu Najwyższego, zgodnie z którą odbiorca energii nie może być stroną postępowania o zatwierdzenie taryfy dla energii elektrycznej dla przedsiębiorstwa energetycznego, albowiem postępowanie to może toczyć się jedynie z udziałem przedsiębiorstwa energetycznego, którego ono dotyczy.

Pogląd taki znalazł wyraz w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 8 marca 2000 r. (ICKN 1217/99), w którym stwierdzono, iż „w postępowaniu administracyjnym przed Prezesem Urzędu Regulacji Energetyki w przedmiocie zatwierdzenia taryf paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła (….) odbiorcy paliw lub energii elektrycznej i ciepła nie przysługuje przymiot strony w rozumieniu art. 28 k.p.a.

Podobnie wypowiedział się również Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 16 marca 2004r. (III SK 9/04), w którym oddalił kasację powoda Huty (...) SA od wyroku Sądu Antymonopolowego, który oddalił odwołanie powoda od decyzji Prezesa URE o wznowienie postępowania o zatwierdzenie taryfy dla energii elektrycznej, właśnie z tego powodu, że odwołującemu się powodowi nie można było przypisać przymiotu strony w postępowaniu administracyjnym zatwierdzającym taryfy dla przedsiębiorstwa energetycznego, a co za tym idzie brak było po jego stronie uprawnienia do złożenia wniosku o wznowienie postępowania.

Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów z wyżej podanego powodu nie podziela stanowiska ze zdania odrębnego do powyższego orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 16 marca 2004 r., w którym to zdaniu sędzia SN Maria Dyszel stwierdziła, że art. 28 k.p.a. może stanowić podstawę do rozważenia kwestii tzw. legitymacji proceduralnej strony. Sędzia wywodziła, że powodowi należało przyznać przymiot legitymowanego biernie, z uwagi na fakt, iż wynik postępowania administracyjnego o zatwierdzenie taryf energii elektrycznej dotyczy bezpośrednio jego interesu prawnego lub obowiązku i w związku z tym jest on również legitymowany do uczestniczenia w postępowaniu wszczętym urzędu. Zdaniem sędziego zgłaszającego zdanie odrębne, powód powinien zostać dopuszczony do procesu w charakterze zainteresowanego, zgodnie a treścią art. 479 ⁵⁰ k.p.c., mimo, iż nie brał udziału w postępowaniu przed Prezesem URE. Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów powinien wezwać go z urzędu do udziału w sprawie, jeżeli od rozstrzygnięcia tego sądu zależą jego prawa, a nie obowiązki.

(...) Spółka Akcyjna w upadłości układowej z siedzibą w Ł. nie była uczestnikiem postępowania administracyjnego przed Prezesem Urzędu Regulacji Energetyki sygn. akt DTA-4211-85(10)2012/2698/VI/JC/DK/MD i nie może być w niniejszej sprawie strona postępowania sądowego, nie przysługuje jej więc prawo do skutecznego wniesienia odwołania.

Brak legitymacji odwołującego się zwalnia Sąd od rozpoznania zarzutów jego odwołania wykraczających poza materię związaną z tą legitymacją.

W tym stanie rzeczy Sąd działając na podstawie art. 479 ⁴⁷ § 2 k.p.c. odrzucił odwołanie Huty (...) Spółki Akcyjnej w upadłości układowej z siedzibą w Ł. jako niedopuszczalne.

Nienależna opłata sądowa podlega zwrotowi na zasadzie art. 79 ust. 1 pkt 1 lit b ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (DZ.U. Nr 90, poz. 594 ze zm.)

SSO Andrzej Turliński

z/ (...)