Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 lipca 2020 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów
w składzie:

Przewodniczący –	Sędzia SO Anna Maria Kowalik
Protokolant –	St. sekr. sąd. Joanna Preizner

po rozpoznaniu 1 lipca 2020 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w M.

przeciwko Prezesowi Urzędu Komunikacji Elektronicznej

o nałożenie kary pieniężnej

na skutek odwołania powódki od decyzji Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z 5 września 2018 r. Nr (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że odstępuje od wymierzenia kary pieniężnej;

2.  oddala odwołanie w pozostałej części;

3.  zasądza od Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w M. kwotę 100,00 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sędzia SO Anna Maria Kowalik

Sygn. akt XVII AmT 133/18

UZASADNIENIE

Decyzją z 5 września 2018 r. Nr (...) wydaną na podstawie art. 210 ust. 1 i 2 oraz art. 209 ust. 1 pkt 1 ustawy z 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1907 ze zm.) ( dalej: PT) w związku z art. 29 ust. 2 ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2062 ze zm.) (dalej: ustawa o wruist) oraz na podstawie art. 104 § 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm.) (dalej k.p.a.) w związku z art. 206 ust. 1 PT, Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej (dalej Prezes UKE) nałożył na Spółdzielnię Mieszkaniową (...) w M. (dalej powódka) karę pieniężną, płatną do budżetu państwa, za nieprzekazanie w ustawowym terminie danych przewidzianych w art. 29 ust. 2 ustawy o wruist, tj. nieprzekazanie Prezesowi UKE informacji dotyczących posiadanej infrastruktury telekomunikacyjnej, publicznych sieci telekomunikacyjnych, budynków umożliwiających kolokację, świadczonych usług telefonicznych, usług transmisji danych zapewniających szerokopasmowy dostęp do Internetu i usług rozprowadzania programów radiowych i telewizyjnych według stanu na dzień 31 grudnia 2017 r. w wysokości 2 400,00 zł.

Odwołanie od powyższej Decyzji złożyła powódka. Zaskarżając Decyzję w całości zarzuciła Prezesowi UKE naruszenie:

1.  Art. 209 ust. 1a PT polegające na nałożeniu grzywny, podczas gdy przepis ten pozwala na odstąpienie od wymierzenia kary w sytuacji, gdy czas trwania, zakres i skutki naruszenie są niewielkie, tymczasem w niniejszej sprawie czas trwania naruszenia wynosił jedynie 2 miesiące, zakres naruszenia jak i jego skutki były niewielkie a nawet znikome, stąd też nie było podstaw do obciążenia Spółdzielni karą grzywny;

2.  Art. 206 ust. 1 PT w zw. z art. 7, 77,80,107 § 3 k.p.a. poprzez niewszechstronną i dowolną ocenę materiału dowodowego, co skutkowało uznaniem przez Prezesa UKE, że za nałożeniem kary pieniężnej przemawiał znaczny czas opóźnienia w przekazaniu informacji, o których mowa w art. 29 ustawy o wruist, podczas gdy opóźnienie nie było znaczne i trwało do 22 maja tj. dwa miesiące.

W oparciu o powyższe zarzuty, powódka wniosła o uchylenie zaskarżonej Decyzji w całości, ewentualnie zmianę zaskarżonej Decyzji w całości i odstąpienie od nałożenia kary grzywny, ewentualnie o zmianę zaskrzonej Decyzji i obniżenie nałożonej przez Prezesa UKE kary grzywny.

Pozwany w odpowiedzi na odwołanie wniósł o: oddalenie odwołania w całości; przeprowadzenie dowodów z dokumentów stanowiących akta administracyjne sprawy na okoliczność przebiegu postępowania administracyjnego, ustalonego przez Prezesa UKE stanu faktycznego sprawy oraz treści zaskarżonej Decyzji; zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 2-krotności stawki minimalnej.

Sąd Okręgowy- Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w M. jest wpisana do rejestru przedsiębiorców telekomunikacyjnych prowadzonego przez Prezesa UKE pod numerem (...) (okoliczność niesporna).

Powódka nie przekazała Prezesowi UKE do Systemu Informacji o Infrastrukturze Szerokopasmowej (SIIS) w ustawowym terminie, przewidzianych w art. 29 ust. 2 ustawy o wruist, informacji dotyczących posiadanej infrastruktury telekomunikacyjnej, publicznych sieciach telekomunikacyjnych, budynków umożliwiających kolokację, świadczonych usług telefonicznych, usług transmisji danych zapewniających szerokopasmowy dostęp do internetu i usług rozprowadzania programów radiowych i telewizyjnych, za 2017 rok (okoliczności niesporne).

Zawiadomieniem z 18 maja 2018 r. (k. 1- 11 akt adm.) Prezes UKE poinformował powódkę o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie nałożenia kary pieniężnej w związku z niewypełnieniem obowiązku udzielenia informacji, o którym mowa w art. 29 ust. 2 ustawy o wruist za rok 2017. W tymże piśmie Prezes UKE wezwał powódkę do przekazania danych dotyczących wielkości przychodu osiągniętego w 2017 r. niezbędnych do określenia podstawy wymiaru kary w terminie 30 dni od daty otrzymania zawiadomienia. Jednocześnie Prezes UKE poinformował o możliwości udziału strony w każdym stadium postępowania oraz o możliwości wypowiedzenia się przed wydaniem decyzji co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań, a także o możliwości przeglądania akt sprawy oraz sporządzania z nich notatek i odpisów w każdym stadium postępowania (k. 6-11 akt adm.).

W odpowiedzi powódka wyjaśniła, że zaległe informacje zostały uzupełnione z wykorzystaniem systemu SIIS w dniu 22 maja 2018 roku oraz że było to zdarzenie jednorazowe, gdyż w poprzednich latach informacje były składane systematycznie. Dodatkowo poinformowała, że przychód w 2017 roku wyniósł (...) zł (k. 13 akt adm.).

W dniu 5 września 2018 roku Prezes UKE wydał zaskarżoną Decyzję ( k. 22-34 akt adm.).

Powyżej opisany stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o ww. dowody z dokumentów, których wiarygodność i moc dowodowa nie budziły zastrzeżeń oraz o niekwestionowane twierdzenia stron.

Sąd Okręgowy Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył, co następuje:

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie w zakresie żądania odstąpienia od wymierzenia kary pieniężnej. Sąd nie przychylił się natomiast do wniosku powódki o uchylenie zaskarżonej Decyzji, ponieważ nie ulega wątpliwości, iż powódka nie wypełniła obowiązku udzielenia informacji, o którym mowa w art. 29 ust. 2 ustawy o wruist, dopuszczając się tym samym czynów zagrożonych administracyjną karą pieniężną przewidzianą w ustawie Prawo telekomunikacyjne. W takim zaś przypadku, gdy Prezes UKE zastosował normy prawa materialnego odnoszące się do danego stanu faktycznego, Sąd nie powinien wydać orzeczenia o charakterze kasatoryjnym, ale wobec podstaw do zmiany Decyzji w zakresie kar nią nałożonych wydać orzeczenie o charakterze reformatoryjnym, co ma miejsce w niniejszej sprawie.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o wruist Prezes UKE sporządza dla terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i na bieżąco, nie rzadziej niż raz na rok, weryfikuje i aktualizuje, w formie elektronicznej, inwentaryzację przedstawiającą informacje o usługach telefonicznych, usługach transmisji danych zapewniających szerokopasmowy dostęp do Internetu i usługach rozprowadzania programów radiowych i telewizyjnych, świadczonych w oparciu o infrastrukturę telekomunikacyjną i publiczne sieci telekomunikacyjne zapewniające szerokopasmowy dostęp do Internetu oraz pokrycie istniejącą infrastrukturą telekomunikacyjną i publicznymi sieciami telekomunikacyjnymi zapewniającymi lub umożliwiającymi zapewnienie szerokopasmowego dostępu do Internetu, z odrębnym zaznaczeniem łączy światłowodowych i sieci bezprzewodowych, oraz budynkami umożliwiającymi kolokację.

Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy o wruist, w celu wykonania powyższego obowiązku państwowe i samorządowe jednostki organizacyjne, podmioty wykonujące zadania z zakresu użyteczności publicznej oraz przedsiębiorcy telekomunikacyjni przekazują aktualne, zgodne ze stanem faktycznym, kompletne oraz adekwatne do potrzeb wykonania powyższego obowiązku informacyjnego, informacje o posiadanej infrastrukturze telekomunikacyjnej, publicznych sieciach telekomunikacyjnych, budynkach umożliwiających kolokację, świadczonych usługach telefonicznych, usługach transmisji danych zapewniających szerokopasmowy dostęp do Internetu i usługach rozprowadzania programów radiowych i telewizyjnych oraz aktualizują je corocznie w terminie do dnia 31 marca, według stanu na dzień 31 grudnia poprzedniego roku.

Przy czym co istotne, stosownie do zawartej w art. 29 ust. 7 ustawy o wruist delegacji ustawowej Minister Administracji i Cyfryzacji wydał rozporządzenie z dnia 24 lutego 2014 r. w sprawie inwentaryzacji infrastruktury i usług telekomunikacyjnych (Dz. U. z 2014, poz. 276, zwane dalej „Rozporządzeniem”), w którym w myśl regulacji ustawowej określił:

- rodzaj infrastruktury oraz informacje o świadczonych usługach telefonicznych, usługach transmisji danych zapewniających szerokopasmowy dostęp do Internetu oraz usługach rozprowadzania programów radiowych i telewizyjnych, podlegających inwentaryzacji i skalę map, na których dokonuje się inwentaryzacji,

- elektroniczny format przekazywania danych,

- szczegółowy zakres i sposób prezentowania informacji w inwentaryzacji,

- wzory formularzy służących do przekazywania Prezesowi UKE informacji, wraz z objaśnieniami co do sposobu ich wypełniania.

Jednocześnie jak wynika z przedmiotowego Rozporządzenia oznaczone informacje przekazuje się Prezesowi Urzędu Komunikacji Elektronicznej drogą elektroniczną przy użyciu dokumentów elektronicznych za pomocą interfejsu internetowego SIIS, czyli Systemu Informacyjnego o Infrastrukturze Szerokopasmowej służącego do gromadzenia, przetwarzania, prezentowania i udostępniania informacji o infrastrukturze komunikacyjnej i publicznych sieciach telekomunikacyjnych zapewniających lub umożliwiających zapewnienie szerokopasmowego dostępu do Internetu oraz budynkach umożliwiających kolokację, usługach telefonicznych, usługach transmisji danych zapewniających szerokopasmowy dostęp do Internetu i usługach rozprowadzania programów radiowych i telewizyjnych, świadczonych w oparciu o infrastrukturę telekomunikacyjną i publiczne sieci telekomunikacyjne zapewniające szerokopasmowy dostęp do Internetu.

Powyższe oznacza, iż przekazanie danych wymienionych w art. 29 ust. 2 ustawy o wruist ma nastąpić w formie elektronicznej do systemu SIIS i ciąży na każdym przedsiębiorcy telekomunikacyjnym w terminie do dnia 31 marca za rok poprzedni, według stanu na 31 grudnia.

Przewidziany w przywołanym przepisie obowiązek ma charakter stały i winien być realizowany przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego bez odrębnego wezwania. Obowiązek ten wynika bezpośrednio z przepisów prawa i nie wymaga konkretyzacji przez administrację telekomunikacyjną w formie decyzji administracyjnych, wobec czego przedsiębiorca samodzielnie ustala, jakim obowiązkom informacyjnym podlega.

Niedopełnienie przez przedsiębiorcę wskazanego obowiązku w ustawowo zakreślonym terminie powoduje natomiast narażenie się na sankcję administracyjną przewidzianą w art. 209 ust. 1 pkt 1 PT. W myśl tego przepisu karze pieniężnej podlega ten, kto nie wypełnia obowiązku udzielania informacji lub dostarczania dokumentów przewidzianych ustawą lub ustawą z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych lub udziela informacji niepełnych lub nieprawdziwych lub dostarcza dokumenty zawierające informacje niepełne lub nieprawdziwe.

Odnosząc powyższe, do okoliczności niniejszej sprawy, Sąd stwierdził, że nie budzi wątpliwości, iż w 2017 r. powódka wykonując działalność telekomunikacyjną jako przedsiębiorca telekomunikacyjny wpisany do rejestru tych przedsiębiorców pod numerem (...), nie wypełniła w ustawowo określonym terminie obowiązku przedłożenia aktualnych, zgodnych ze stanem faktycznym, kompletnych oraz adekwatnych do potrzeb wykonania obowiązku, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o wruist, informacji o posiadanej infrastrukturze telekomunikacyjnej, publicznych sieciach telekomunikacyjnych, budynkach umożliwiających kolokację, świadczonych usługach telefonicznych, usługach transmisji danych zapewniających szerokopasmowy dostęp do Internetu i usługach rozprowadzania programów radiowych i telewizyjnych.

Powódka nie przesłała ww. informacji pomimo, iż już w ustawie unormowano elektroniczny sposób przekazywania danych, a w Rozporządzeniu wskazano wszystkie szczegółowe parametry, podając, że przekazanie odbywa się za pomocą interfejsu internetowego SIIS. Istotnym jest przy tym, że wobec określenia tylko jednej metody przekazania danych, wyłącznie elektroniczne przesłanie danych do SIIS stanowi o wykonaniu obowiązku z art. 29 ust. 2 ustawy o wruist, którego powódka w 2017 roku nie zrealizowała w terminie. Jednakże brakujące informacje powódka przekazała za pomocą interfejsu internetowego SIIS już 22 maja 2018 roku, czyli niezwłocznie po zawiadomieniu jej o braku realizacji obowiązku przez Prezesa UKE. Ponadto obowiązek ten nie został zrealizowany tylko raz tj. w 2017 roku, w poprzednich latach powódka terminowo przekazywała Prezesowi UKE wymagane ustawą o wruist informacje.

W tych okolicznościach, Sąd uznał, że zaszły podstawy do odstąpienia od wymierzenia kary. Zgodnie bowiem z przepisem art. 209 ust. 1a PT kara pieniężna może zostać nałożona także w przypadku, gdy podmiot zaprzestał naruszania prawa lub naprawił wyrządzoną szkodę, jeżeli Prezes UKE uzna, że przemawiają za tym czas trwania, zakres lub skutki naruszenia. Zatem decyzja odnośnie nałożenia kary pozostawiona jest uznaniu organu, który może ją nałożyć lub nie w przypadku gdy podmiot zaprzestał naruszania prawa lub naprawił wyrządzoną szkodę, czyli również w razie przedłożenia przez przedsiębiorcę stosownych danych po upływie ustawowego terminu, jak w niniejszej sprawie.

Wskazać tu należy, że przekazywanie Prezesowi UKE danych dotyczących infrastruktury telekomunikacyjnej, o której mowa w art. 29 ust. 2 ustawy o wruist ma zapewnić stworzenie warunków rozwoju i wykorzystania nowoczesnej infrastruktury telekomunikacyjnej, w tym poprzez likwidację barier, poprawę dostępu do gruntów, budynków w procesie inwestycyjnym, poprawę dostępu do gruntów, budynków i ich części na potrzeby inwestycji telekomunikacyjnych oraz wykorzystanie istniejącej infrastruktury, w tym należącej do podmiotów wykonujących zadania z zakresu użyteczności publicznej, przyczyniając się w konsekwencji do wspierania równoprawnej i skutecznej konkurencji w zakresie świadczenia usług telekomunikacyjnych i zapewnienia użytkownikom końcowym świadczenia usług najwyższej jakości.

W ocenie Sądu jednorazowe niedopełnienie przez powódkę przedmiotowego obowiązku przez niespełna dwa miesiące nie utrudniło pozwanemu realizacji powyższych obowiązków. Ponadto mając, na względzie fakt, iż wcześniej powódka w terminie składała żądane informacje, należy stwierdzić, że rzeczywiście doszło do przeoczenia obowiązku przez pracownika Spółdzielni. W tych okolicznościach nakładanie kary pieniężnej nie jest celowe, tym bardziej, że wcześniej powódka nie była karana za naruszenie przepisów prawa przez Prezesa UKE.

Mając powyższe na uwadze Sąd zmienił zaskarżoną Decyzję, na podstawie art. 479 ⁶⁴ § 2 k.p.c., odstępując od wymierzenia kary.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Z uwagi na uwzględnienie odwołania w zakresie żądania odstąpienia od wymierzenia kary powódkę należało uznać za stronę, która wygrała proces i zasądzić od pozwanego na jej rzecz zwrot kosztów procesu. Na powyższe koszty złożyła się opłata od odwołania w wysokości 100,00 zł.

Sędzia SO Anna Maria Kowalik