Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 marca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXVII Wydział Cywilny-Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący:

SSO Waldemar Beczek (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2017r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa A. B.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie

z dnia 4 kwietnia 2016 r., sygn. akt II C 3567/15

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że w punkcie I. zasądza od (...) S.A. w W. na rzecz A. B. kwotę 97,18 (dziewięćdziesiąt siedem 18/100) zł odsetkami ustawowymi od dnia 23 października 2015 r. do dnia zapłaty, a w pozostałym zakresie powództwo oddala;

2.  oddala apelację w pozostałym zakresie;

3.  znosi wzajemnie miedzy stronami postępowania koszty postępowania odwoławczego.

SSO Waldemar Beczek

Sygn. akt XXVII Ca 173/17

UZASADNIENIE

A. B. pozwem z 26 października 2015 r. wniósł o zasądzenie od (...) S.A. kwoty 1 672,00 zł z ustawowymi odsetkami od 14 sierpnia 2014 r. do dnia zapłaty - tytułem odszkodowania za opóźniony o ponad 3 godziny lot na trasie T. K..

Powód wskazując na częściowe spełnienie świadczenia przez pozwanego z dniem 23-10-2015 r. w kwocie 1 709,80 zł. powód ograniczył powództwo do kwoty 151,62 zł wraz z odsetkami od 23-10-2015 r. oraz do żądania zasądzenia kosztów procesu. Zapłatę dokonaną przez pozwanego powód w pierwszej kolejności zaliczył na odsetki (189,42 zł), następnie pozostałą kwotę 1 520,38 zł na należność główną.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda kosztów postępowania podnosząc, że powód naruszył art. 358 § 1 k.c.

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie wyrokiem z dnia 4 kwietnia 2016 r. oddalił powództwo w całości i zasądził od powoda na rzecz pozwanego koszty postępowania w wysokości 600 zł.

Powód zaskarżył apelacją powyższy wyrok w całości zarzucając mu:

1)  naruszenie przepisów prawa materialnego poprzez błędną interpretację terminu wymagalności roszczenia określonego art. 5 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. i (2) rozporządzenia (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 roku.

2)  naruszenie przepisów prawa procesowego, to jest art. 233 § 1 w zw. z art. 328 § 2 k.p.c. poprzez dokonanie oceny dowodów w sposób wadliwy tj. poprzez błędne przyjęcie, iż pozwana gotowa była wypłacić odszkodowanie dnia 18 sierpnia 2015 roku, podczas gdy z zebranego materiału dowodowego wynika, iż pozwana od dnia 01 września 2015 roku posiadała wszystkie dane niezbędne do realizacji przelewu na rzecz powoda, co spowodowało nie uwzględnienie roszczenia odsetkowego powoda w okresie od dnia 18 sierpnia 2015 roku do dnia 23 października 2015 roku;

3)  naruszenie przepisów prawa materialnego tj. art. 476 w związku z art. 481 § 1 k.c. poprzez ich niewłaściwe zastosowanie polegające na nie zasądzeniu odsetek ustawowych od zasądzonych kwot, zgodnie ze wskazaniem pisma procesowego z dnia 29 października 2015 roku, to jest od dnia 23 października 2015 roku;

4)  naruszenie przepisów prawa procesowego, to jest art. 98 § 1. w zw. z § 2 k.p.c. poprzez błędne uznanie powoda za stronę przegrywającą postępowanie oraz błędne wskazanie wartości przedmiotu sporu, co do której obronę podejmowała pozwana.

5)  naruszenie przepisów prawa procesowego, to jest art. 109 § 2. w zw. z art. 98 § 1. Kodeksu postępowania cywilnego, poprzez jego nie zastosowanie przy uwzględnianiu kosztów poniesionych przez stronę powodową, celem dochodzenia roszczeń objętych pozwem zarówno przed jego częściowym cofnięciem, jak i w dalszym toku procesu.

Wskazując na powyższe zarzuty powód wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 151,62 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 23 października 2015 r do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów postępowania za obie instancje.

Pozwany wniósł o oddalenie apelacji w całości.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja powoda zasługuje na uwzględnienie jedynie w części.

Sąd II instancji stwierdza, że Rejonowy poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne na podstawie właściwie zgromadzonego i prawidłowo ocenionego materiału dowodowego. Z poczynionych ustaleń wyciągnięte zostały prawidłowe wnioski prawne i poprawnie Sąd I instancji zinterpretował treść oraz znaczenie zastosowanych przepisów. Jedyne uchybienie Sądu I instancji przejawiało się w błędnym ustaleniu wysokości należnego powodowi odszkodowania, którego określenie uzależnione jest od ustalenia wymagalności roszczenia powoda oraz obowiązującego w tym dniu średniego kursu waluty euro, przy uwzględnieniu terminu spełnienia świadczenia przez pozwanego, co skutkowało błędnym oddaleniem powództwa w całości.

Przede wszystkim Sąd I instancji pomimo błędnego rozstrzygnięcia prawidłowo ustalił, że roszczenie dochodzone pozwem było wymagalne od 2 października 2014 r. i od tej daty powodowi przysługiwały odsetki do daty jego spełnienia tj. do 23 października 2015 r. z pominięciem okresu od 19 sierpnia 2015 r. do 23 października 2015 r. ze względu na brak współdziałania powoda w tym zakresie przy spełnieniu świadczenia.

Ustaleń w tym zakresie skarżący skutecznie nie podważył, gdyż jego twierdzenia nie znajdują umocowania w zgromadzonym w aktach sprawy materiale dowodowym. Mając na uwadze sposób zaliczenia przez powoda na należność główną i odsetki dokonanej przez pozwanego wpłaty Sąd Okręgowy ustalił, że powództwo podlegało uwzględnieniu jedynie, co do kwoty 97,18 zł wraz z ustawowymi odsetkami od 23 października 2015 r. do dnia zapłaty, a w pozostałym zakresie podlegało oddaleniu jako bezzasadne.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 97, 18 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 23 października 2015 r. do dnia zapłaty. W pozostałym zakresie apelacja na podstawie art. 385 k.p.c. podlegała oddaleniu jako bezzasadna. Zważywszy na to, że apelacja powoda została uwzględniona częściowo Sąd II instancji orzekł o kosztach postępowania apelacyjnego na podstawie art.100 k.p.c.

SSO Waldemar Beczek