Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

V Ca 3385/12 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Warszawie z 2013-03-15

Tytuł:
Sąd Okręgowy w Warszawie z 2013-03-15
Data orzeczenia:
15 marca 2013
Data publikacji:
24 marca 2014
Data uprawomocnienia:
15 marca 2013
Sygnatura:
V Ca 3385/12
Sąd:
Sąd Okręgowy w Warszawie
Wydział:
V Wydział Cywilny Odwoławczy
Przewodniczący:
Ewa Cylc
Sędziowie:
Maria Dudziuk
Agnieszka Wiśniewska
Protokolant:
sekr. sądowy Małgorzata Roś
Hasła tematyczne:
Nakaz Zapłaty ,  Bezumowne Korzystanie ,  Doręczenia ,  Ciężar Dowodu ,  Domniemania
Podstawa prawna:
art. 6 k.c., art. 138 § k.p.c.
Teza:
„Zgodnie z art. 6 k.c. ciężar ud uwodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Ponadto proces cywilny rządzi się zasadą kontradyktoryjności. Skoro zatem powód nie podważył twierdzeń pozwanej, które znalazły potwierdzenie w zeznaniach powołanych przez nią świadków, słusznie Sąd przyjął powyższe twierdzenia za przyznane. … Oceniając skuteczność dręczenia nakazu zapłaty … wskazać należy, że art. 138 § 1 k.p.c. przewiduje, że jeżeli doręczający nie zastanie adresata w mieszkaniu, może doręczyć pismo sądowe dorosłemu domownikowi, a gdyby go nie było - administracji domu, dozorcy domu lub sołtysowi, jeżeli osoby te nie są przeciwnikami adresata w sprawie i podjęły się oddania mu pisma. Powyższy przepis określa dozwolone przypadki doręczeń zastępczych do rąk innych osób niż adresaci. Stanowi on wyjątek od reguły i powinien być interpretowany ściśle. Za ścisłą, a nie rozszerzającą, wykładnią tego przepisu przemawiają względy związane z zabezpieczeniem praw procesowych stron i uczestników postępowania. … doręczenia przewidziane w art. 138 i 139 § 1 k.p.c. oparte są na domniemaniu, że pismo sądowe dotarło do rąk adresata i że w ten sposób doręczenie zostało dokonane prawidłowo. Domniemanie to jednak może być przez stronę obalone. Adresat może bowiem dowodzić, że pisma nie otrzymał i o nim nie wiedział, gdyż osoba, której pismo doręczono zastępczo, bądź urząd, w którym je złożono, nie oddały mu pisma. W przedmiotowej sprawie pozwana wykazała, że w chwili doręczenia nakazu zapłaty nie mieszkała pod adresem podanym przez powoda, zatem nie można było uznać, iż doręczenie zastępcze dorosłemu domownikowi było skuteczne. Za domownika bowiem należy uznać krewnego lub powinowatego zamieszkującego wraz z adresatem pisma w jednym mieszkaniu lub domu, niezależnie od tego, czy równocześnie prowadzi z adresatem wspólne gospodarstwo domowe. „
Dodano:  ,  Opublikował(a):  Beata Sierpińska
Podmiot udostępniający informację:  Sąd Okręgowy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Ewa Cylc,  Maria Dudziuk ,  Agnieszka Wiśniewska
Data wytworzenia informacji: