Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

XVII AmA 61/21 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Warszawie z 2022-05-12

Tytuł:
Sąd Okręgowy w Warszawie z 2022-05-12
Data orzeczenia:
12 maja 2022
Data publikacji:
19 sierpnia 2022
Data uprawomocnienia:
12 maja 2022
Sygnatura:
XVII AmA 61/21
Sąd:
Sąd Okręgowy w Warszawie
Wydział:
XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumenta
Przewodniczący:
Maciej Kruszyński
Protokolant:
sekr. sąd. Magdalena Żabińska
Hasła tematyczne:
Ochrona konkurencji i konsumentów ,  Koncentracja przedsiębiorstw
Podstawa prawna:
art. 18, 20 - Ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów z dnia 16 lutego 2007 r. (t.j. z 22 stycznia 2021 r. Dz U. z 2021 r. poz 275)
Teza:
1. W ramach gospodarki rynkowej opartej o zasadę swobody działalności gospodarczej i prawo własności koncentracja - czyli działania przedsiębiorców prowadzące do połączenia przedsiębiorstw, uruchomienia wspólnych przedsięwzięć itp., podyktowane rachunkiem ekonomicznym, stanowią zjawisko powszechne i dozwolone. Są „naturalnym zachowaniem przedsiębiorców” dążących do umocnienia pozycji rynkowej. 2. Sprawowana przez Prezesa UOKiK kontrola koncentracji umożliwia podjęcie działań, które zapobiegną ukształtowaniu się takiej struktury rynkowej, która w ostateczności doprowadzi do istotnego ograniczenia konkurencji. Celem kontroli jest analiza zamierzeń przedsiębiorców i ewentualne zablokowanie koncentracji. 3. Na gruncie art. 18 Ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów zasadą jest zgoda na dokonanie koncentracji. Dopiero ustalenie, że w wyniku koncentracji konkurencja na rynku zostanie istotnie ograniczona, uzasadnia wydanie decyzji zakazującej dokonanie koncentracji. Na Prezesie UOKiK spoczywał ciężar dowodu w zakresie wykazania, że koncentracja narusza przepisy Ustawy. 4. Efekty skoordynowane mogą wystąpić, kiedy koncentracja spowoduje zmianę charakteru konkurencji na którymkolwiek z powiązanych rynków, polegającą na tym, że zaistnieje znaczne prawdopodobieństwo, że przedsiębiorstwa, które poprzednio nie koordynowały swoich działań, zaczną je koordynować w celu podniesienia cen lub innego zakłócenia skutecznej konkurencji. Przy czym chodzi tu o koordynację o charakterze cichej zmowy - nie porozumienia. Sytuacja taka prowadzi do ryzyka powstania lub umocnienia kolektywnej – zbiorowej (kolektywnej) pozycji dominującej. 5. Przez zbiorową pozycję dominującą należy rozumieć sytuację, w której dwóch lub więcej przedsiębiorców - konkurentów - uświadomiwszy sobie, że są wzajemnie zależni, i że osiągną lepszy wynik koordynując swojej działania, bez uciekania się do zawierania porozumienia (tzw. milczące porozumienie), ogranicza rywalizację, a więc prowadzi politykę rynkową zgodną z interesem własnym i interesem konkurentów 6. Definicję zbiorowej pozycji dominującej ukształtowało orzecznictwo europejskie, a zwłaszcza postanowienie z dnia 28 czerwca 2004 r. w sprawie T-342/99, Airtours plc v. Komisja Wspólnot Europejskich, EU:T:2004:192. Warunkiem koniecznym powstania lub umocnienia kolektywnej pozycji dominującej są warunki (warunki Airtours), które winny być spełnione kumulatywnie: - niewielka liczba uczestników rynku – wąski oligopol o symetrycznym układzie sił, stabilne warunki rynku w, niski stopień innowacyjności i zmian popytu; - transparentność rynku – łatwość monitorowania zachowań konkurentów; - istnienie mechanizmów dyscyplinowania uczestników działających niezgodnie z interesem konkurentów; - nieistnienie zagrożenia dla realizacji wspólnej strategii konkurentów lub odbiorców. Ponadto zaistnieniu kolektywnej pozycji dominującej sprzyja również istnienie związków strukturalnych lub ekonomicznych między uczestnikami rynku również przejęcie kontroli nad lub połączenie z konkurentem, wyłamującym się z obowiązujących reguł działania lub potencjalnym konkurentem. 7. Przez pojęcie standardu dowodu rozumieć należy niezbędny poziom dowodowy, jaki organ administracji lub sąd musi osiągnąć przed rozstrzygnięciem sprawy. Pojęcie to odnosi się do poziomu pewności lub prawdopodobieństwa, które należy osiągnąć przedstawiając swoje stanowisko na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie. 8. Nie można oczekiwać od Organu wskazania stuprocentowego dowodu na temat tego co się stanie po koncentracji. Organ musi jednak wykazać wysokie prawdopodobieństwo zaistnienia wybranego przez siebie scenariusza, jeżeli staje się on podstawą wydania decyzji zakazującej koncentracji, w sytuacji gdy Organ doszedł do przekonania, że scenariusz ten wskazuje na wystąpienie istotnego ograniczenia konkurencji. Obowiązkiem Organu jest wybór najbardziej prawdopodobnego scenariusza koncentracji. Wynika to z tego, że nawet pewna swoboda Organu co do interpretacji stanu faktycznego wymaga osiągnięcia odpowiedniego standardu dowodu. Nie stanowi zachowania, niezbędnego dla oceny koncentracji standardu dowodu, wybór – spośród możliwych do wystąpienia po koncentracji scenariuszy – scenariusza o niższym prawdopodobieństwie wystąpienia. 9. Teoria szkody jest to, odwołująca się do podejścia ekonomicznego koncepcja, którą przedstawia organ ochrony konkurencji i konsumentów, wskazując dlaczego i w jaki sposób dojść może do poszkodowania nabywców, konsumentów. Koncepcja ta winna wskazywać jak koncentracja może zmienić stan i strukturę rynków właściwych, jakie będzie zachowanie podmiotu powstałego w wyniku koncentracji teoria szkody winna zakładać koncepcję racjonalną, wysoce prawdopodobną, taką która zasadza się na realiach otoczenia biznesowego i ekonomicznego relewantnych rynków, a nie której wystąpienie, po koncentracji, stanowi jedynie hipotetyczną możliwość. Nie może być oderwana od realiów otoczenia biznesowego i ekonomicznego. Winna powstać w wyniku wnioskowania zgodnego z logiką i doświadczeniem życiowym. Stawiana hipoteza musi być najbardziej prawdopodobna z konkurencyjnych hipotez, które wyłaniają się w drodze wnioskowania. Oparcie Decyzji na hipotetycznych scenariuszach sprawia, że Decyzja taka staje się wynikiem urzędniczego przekonania, nie zaś wynikiem analizy wymaganej w celu wydania zakazu opartego na art. 20 ust. 1 Ustawy.
Dodano:  ,  Opublikował(a):  Wioleta Żochowska
Podmiot udostępniający informację:  Sąd Okręgowy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Maciej Kruszyński
Data wytworzenia informacji: