XXV C 2893/19 - zarządzenie, wyrok, uzasadnienie Sąd Okręgowy w Warszawie z 2020-03-18
- Tytuł:
- Sąd Okręgowy w Warszawie z 2020-03-18
- Data orzeczenia:
- 5 lutego 2020
- Data publikacji:
- 1 lutego 2021
- Sygnatura:
- XXV C 2893/19
- Sąd:
- Sąd Okręgowy w Warszawie
- Wydział:
- XXV Wydział Cywilny
- Przewodniczący:
- Sędzia () Kamil Gołaszewski
- Protokolant:
- Katarzyna Konarzewska
- Hasła tematyczne:
- Umowa , Nieważność umowy , Zasada swobody umów , Kredyt indeksowany do waluty obcej , Nienależne świadczenie
- Podstawa prawna:
- art. 69 prawwa bankowego, art. 58, 118, 120, 3531, 3851, 410, 411 kc
- Teza:
- Wprowadzenie do umownego stosunku zobowiązaniowego elementu nadrzędności jednej ze stron, która na podstawie swojej decyzji ustala wysokość parametrów (kursów walut) służących do wyznaczenia wysokości świadczenia drugiej strony, bez odwołania do obiektywnych kryteriów jednoznacznie zakreślających granice przyznanych stronie uprawnień, stanowi naruszenie istoty stosunku zobowiązaniowego. Naruszenie istoty stosunku zobowiązaniowego oznacza przekroczenie granic swobody umów określonych w art. 3531 kc i prowadzi do nieważności czynności prawnej jako sprzecznej z ustawą (art. 58 kc), w sytuacji w której dotknięte nieważnością postanowienia dotyczyły ustalenia wysokości głównych świadczeń kredytobiorcy, tj. zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu i zapłaty odsetek. 2. Po stronie kredytobiorcy wykonującego nieważną umowę kredytu nie powstaje roszczenie o zwrot świadczeń spełnionych na rzecz banku w walucie, w której wykorzystano kredyt, do momentu, w którym ich wysokość nie przekroczy kwoty wykorzystanego kredytu. 3. Przedsiębiorca jest związany postanowieniami niedozwolonymi i nie może jednostronnie czynić ich eliminacji z umowy oraz skutków takiej eliminacji (nieważność umowy) podstawą swoich roszczeń - co oznacza ze najwcześniej możliwy termin wezwania konsumenta do zwrotu świadczeń spełnionych na podstawie takiej nieważnej umowy (art. 120par 1 kc) nie może przypadać przed powołaniem się konsumenta na niedozwolony charakter postanowień umowy. 4. Przewidziana w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości możliwość zastosowania, w miejsce postanowień uznanych za niedozwolone, przepisów dyspozytywnych stanowi jeden z wynikających z systemu dyrektywy 93/13 środków ochrony konsumenta - a nie ochrony interesów przedsiębiorcy. Dlatego tez, o ile nieważność umowy po wyeliminowaniu z niej postanowień niedozwolonych podlega obiektywnej ocenie, nienależnej od woli i stanowiska którejkolwiek ze stron, to możliwość zapobieżenia tej nieważności poprzez zastosowanie przepisu dyspozytywnego pozostawiona jest w gestii konsumenta. Tak jak konsumentowi przysługuje prawo do rezygnacji z ochrony przed stosowaniem w umowie postanowień niedozwolonych - poprzez świadome wyrażenie woli związania z nimi - tak samo może zrezygnować z ochrony przed skutkiem nieważności i jej konsekwencjami, nie wyrażając zgody zastąpienie nieuczciwego warunku przepisem dyspozytywnym.
Dodano:
,
Opublikował(a):
Wioleta Żochowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację: Sędzia () Kamil Gołaszewski
Data wytworzenia informacji:
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację: Sędzia () Kamil Gołaszewski
Data wytworzenia informacji: