Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 maja 2017 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXVII Wydział Cywilny-Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SO Joanna Staszewska

po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2017 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa P. C., E. C. i K. C. (1)

przeciwko (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powodów

od wyroku Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie

z dnia 6 lipca 2016 r., sygn. akt II C 3167/15

1.  oddala apelację;

2.  zasadza od P. C., E. C. i K. C. (1) na rzecz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. kwoty po 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

SSO Joanna Staszewska

Sygn. Akt XXVII Ca 269/17

UZASADNIENIE

P. C., K. C. (2) i E. C. wnieśli o zasądzenie od (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. kwot po 1 702,32 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 4 sierpnia 2013 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa, podnosząc zarzut przedawnienia.

Wyrokiem z dnia 6 lipca 2016 r. Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie oddalił powództwo oraz zasądził oraz orzekł o kosztach procesu.

Apelację od powyższego wyroku wniosła strona powodowa, zaskarżając wyrok w całości.

Skarżący zarzucili Sądowi Rejonowemu naruszenie prawa materialnego, tj. art. 3 ust. 2a rozporządzenia (WE) 261/ 2004, art. 471 k.c. oraz naruszenie prawa procesowego, tj. art. 233 § 1 k.p.c., art. 328 § 2 k.p.c.

Wskazując na powyższe zarzuty strażacy wnieśli o zmianę zaskarżonego wyroku i uwzględnienie powództwa w całości, z tym że na rzecz P. C. dodatkowo także kwoty 17 zł wraz z odsetkami ustawowym od dnia 3 kwietnia 2016 r.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

W ocenie Sądu Okręgowego, rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego należało uznać za trafne, jednakże z innych przyczyn niż wskazane przez Sąd Rejonowy w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku.

Zdaniem Sądu Okręgowego powództwo nie mogło być uwzględnione, gdyż pozwany skutecznie podniósł zarzut przedawnienia.

Sąd Okręgowy podkreśla, że Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 17 marca 2017 r. sygn. akt III CZP 111/16 stwierdził, że roszczenie o odszkodowanie przewidziane w art. 7 rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 295/91, przedawnia się w terminie rocznym na podstawie art. 778 k.c. (Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 17 marca 2017 r. sygn. akt III CZP 111/16).

Mając na uwadze ww. uchwałę Sądu Najwyższego, należało przyjąć, że podstawą przedawnienia roszczeń wywodzonych przez stronę powodową jest art. 778 k.c., który to przepis przewiduje roczny termin przedawnienia.

Nadto, nie sposób przyznać racji skarżącym, że złożenie skargi do greckiego odpowiednika Komisji Ochrony Pasażerów przerwało bieg terminu przedawnienia.

Z art. 123 § 1 pkt. 1 k.c. wynika, że bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Nadto zgodnie z art. 16 rozporządzenia (WE) nr 261/2004 każde Państwo Członkowskie wyznacza organ odpowiedzialny za wykonywanie postanowień tego rozporządzenia w odniesieniu do lotów z lotnisk znajdujących się na jego terytorium oraz lotów z krajów trzecich na te lotniska. Natomiast każdy pasażer może wnieść do każdego organu wyznaczonego na ww. podstawie lub do każdego innego właściwego organu wyznaczonego przez Państwo Członkowskie, skargę na naruszenie rozporządzenia, które miało miejsce na jakimkolwiek lotnisku znajdującym się na terytorium Państwa Członkowskiego, lub dotyczącą jakiegokolwiek lotu z kraju trzeciego na lotnisko znajdujące się na tym terytorium.

Tym niemniej, strona powodowa w ogóle nie wykazała, że postępowanie przed ww. organem przedsięwzięte zostało w celu dochodzenia przedmiotowego roszczenia odszkodowawczego.

Skoro więc strona powodowa wystąpiła na podstawie ww. rozporządzenia z roszczeniem odszkodowawczym w związku z opóźnieniem lotu z dnia 4 sierpnia 2013 r. dopiero w sierpniu 2015 r. oraz wobec skutecznego podniesienia przez pozwanego zarzutu przedawnienia roszczenia strony powodowej, brak było podstaw aby badać powództwo w aspekcie jego merytorycznych podstaw.

Nadto, należy wskazać, że wobec uwzględnienia zarzutu przedawnienia roszczenia powodów, powoływanie się na etapie postępowania apelacyjnego na treść uchwały Sądu Najwyższego z dnia 12 listopada 2003 r., sygn. akt III PZP 13/03 nie mogło skutkować uchyleniem zaskarżonego wyroku do ponownego rozpoznania, bowiem nie miało wpływu na treść rozstrzygnięcia.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy stwierdza, że zaskarżony wyrok odpowiada prawu, a tym samym apelacja strony powodowej, jako bezzasadna podlegała oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z § 2 pkt 3 w zw. z § 10 ust 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych. Nadto mając na uwadze, że przedmiot roszczenia w połączonych sprawach był tożsamy jak i nakład pracy pełnomocnika pozwanego był niewielki, Sąd Okręgowy uznał za zasadne przyznanie pełnomocnikowi pozwanego wynagrodzenie w wysokości jednokrotności stawki minimalnej.

SSO Joanna Staszewska