Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

UZASADNIENIE

Pismem datowanym na dzień 7 listopada 2011 roku (data wpływu 9 listopada 2011r.) skazany P. M. złożył wniosek o wydanie wyroku łącznego obejmującego kary orzeczone w następujących sprawach Sądu Rejonowego dla W.: wyrok z dnia 9 czerwca 2011 r. w sprawie o sygn. akt IV K 1145/10, wyrok z dnia 8 stycznia 2009 r. w sprawie o sygn. akt IV K 2147/06, wyrok z dnia
5 lipca 2010 r. w sprawie o sygn. akt IV K 54/07 oraz Sądu Okręgowego
w Warszawie z dnia 27 października 2011 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 243/11.

Na rozprawie w dniu 7 lutego 2012 r. Prokurator wniósł o połączenie kar orzeczonych:

- w I zbiegu wyrokiem Sądu Rejonowego dlaW. w sprawie
o sygn. VIII K 2011/01, wyrokiem Sądu Rejonowego dla W.
w sprawie o sygn. IV K 208/06 oraz wymierzenie skazanemu kary łącznej 2 lat
i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

- w II zbiegu wyrokami Sądu Rejonowego w sprawach o następujących sygnaturach IV K 2147/06, IV K 2080/06, IV K 54/07 oraz wymierzenie kary łącznej 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

- w III zbiegu wyrokiem Sądu Rejonowego dla W. w sprawie
o sygn. IV K 1145/10, wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie w sprawie
o sygn. akt VIII K 243/11 oraz wymierzenie kary łącznej 3 lat i 5 miesięcy pozbawienia wolności.

Obrońca skazanego poparł wniosek P. M. i wniósł o wydanie wyroku łącznego zgodnie ze złożonym wnioskiem przy zastosowaniu zasady pełnej absorpcji.

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego
i ujawnionego w niniejszej sprawie, Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

P. M. został skazany prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego dla W. w Wydziale VIII Karnym
z dnia 13 listopada 2003r. w sprawie o sygn. akt VIII K 2011/01, za czyn popełniony w dniu 14 lipca 2002 roku z art. 279 § 1 kk na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 2 kk wykonanie orzeczonej wobec skazanego kary 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby 3 (trzech) lat.

Postanowieniem z dnia 6 września 2005r., sygn. akt VIII Ko 522/05 Sąd Rejonowy dla W. w Wydziale VIII Karnym zarządził wykonanie wobec skazanego kary 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego dla W. Wydział VIII Karny z dnia 13 listopada 2003r. w sprawie o sygn. akt VIII K 2011/01.

Na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres tymczasowego aresztowania od dnia 16 lipca 2001 r. do dnia 12 listopada 2001r.;

2.  Sądu Rejonowego dla W. w Wydziale VIII Karnym
z dnia 1 marca 2005r. w sprawie o sygn. akt VIII K 2266/04, za czyn popełniony w dniu 8 października 2004 roku z art. 278 § 1 kk na karę
5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 8 października 2004 r. do dnia 1 marca 2005 r.;

3.  Sądu Rejonowego dla W. w III Wydziale Karnym
z dnia 16 grudnia 2005 r. w sprawie o sygn. akt III K 1811/05, za czyn popełniony w dniu 25 września 2005 roku z art. 62 ust. 3 ustawy z dnia
29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii na karę grzywny w rozmiarze 20 (dwudziestu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych.

Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniu
25 września 2005r., który równoważny jest 2 (dwóm) stawkom dziennym.

Postanowieniem z dnia 17 października 2007 r., sygn. akt VIII Ko 1152/07 zarządzono skazanemu wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności
w wymiarze 10 (dziesięciu) dni w zamian za 20 (dwadzieścia) stawek dziennych grzywny, na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczono skazanemu na poczet orzeczonej zastępczej kary pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 25 września 2005 r.

4.  Sądu Rejonowego dla W. w Wydziale IV Karnym z dnia
1 lutego 2006 r. w sprawie o sygn. akt IV K 208/06, za dwa czyny:

I - popełniony w dniu 24 sierpnia 2002 r. z art. 284 § 2 kk,

II – popełniony w dniu 28 sierpnia 2002 r. z art. 284 § 2 kk,

Na podstawie art. 284 § 2 kk w zw. z art. 91 § 1 kk wymierzono za oba te czyny karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, na podstawie art.
33 § 2 kk orzeczono karę grzywny w wymiarze 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych.

Na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 2 kk wykonanie orzeczonej wobec skazanego kary 1 (jednego) roku pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby 4 (czterech) lat.

Na podstawie art. 63 § 1 kk poczet orzeczonej kary grzywny zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie tj. w dniu 27 sierpnia 2002
r. oraz od 16 listopada 2005 r. do 22 grudnia 2005 r.

Postanowieniem z dnia 10 października 2007 r. Sąd Rejonowy dla W. zarządził wykonanie wobec skazanego kary 1 (jednego) roku pozbawienia wolności orzeczonej prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy Wydział IV Karny z dnia 1 lutego 2006
r. w sprawie o sygn. akt IV K 208/06.

Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniu 27 sierpnia 2002 r. oraz w dniach od 16 listopada 2005 r. do dnia
22 grudnia 2005 r., nadto uznano, że kara grzywny podlega odrębnemu wykonaniu.

Postanowieniem z dnia 1 września 2008 r. zaliczono skazanemu na poczet kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem z dnia 1 lutego 2006
r. przez Sąd Rejonowy dla W. okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 16 listopada 2005 r. do dnia 23 grudnia 2005 r.

Postanowieniem z dnia 31 sierpnia 2010 r. orzeczono wobec skazanego wykonanie 38 dni zastępczej kary pozbawienia wolności za pozostałą do wykonania karę 76 stawek dziennych grzywny orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego dla W. z dnia 1 lutego 2006 r. w sprawie o sygn. akt IV K 208/06, przyjmując jeden dzień pozbawienia wolności jest równoważny dwóm stawkom dziennym grzywny.

Postanowieniem z dnia 21 kwietnia 2011 roku Sąd Rejonowy dla W. umorzył postępowanie wykonawcze w zakresie umorzenia skazanemu grzywny w kwocie 40 zł;

5.  Sądu Rejonowego dla W. w Wydziale III Karnym z dnia 23 października 2008 r. w sprawie o sygn. akt III K 1858/06 za czyn popełniony w dniu 31 marca 2005 r. z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii i na mocy art. 58 ust.1 tej ustawy przy zastosowaniu art. 58 § 3 kk wymierzono karę 3 (trzech) miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społecznie w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym .

Postanowieniem z dnia 14 września 2010 roku Sąd Rejonowy dla
W. w Wydziale III Karnym zamienił karę 3 (trzech) miesięcy ograniczenia wolności na zastępczą karę grzywny w wysokości
74 (siedemdziesiąt cztery) stawki dzienne w kwocie po 20 (dwadzieścia) złotych.

Postanowieniem z dnia 12 września 2011 roku Sąd Rejonowy dla W. w Wydziale III Karnym zarządził wykonanie 37 dni zastępczej kary pozbawienia wolności za pozostałe do wykonania 2 miesiące i 14 dni kary ograniczenia wolności.

6.  Sądu Rejonowego dla W. w Wydziale IV Karnym z dnia
8 stycznia 2009 r. w sprawie o sygn. akt IV K 2147/06 za czyn popełniony w dniu 20 sierpnia 2005 r. z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej wobec skazanego kary 1 (jednego) roku pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres 4 (czterech) lat próby.

Postanowieniem z dnia 24 stycznia 2011 r. Sąd Rejonowy dla
W. zarządził wykonanie wobec skazanego kary 1 (jednego) roku pozbawienia wolności orzeczonej prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego dla W. Wydział IV Karny z dnia 8 stycznia 2009
r. w sprawie o sygn. akt IV K 2147/06.

Na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczono skazanemu na poczet kary pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniu 20 sierpnia 2005 r.

7.  Sądu Rejonowego dla W. w Wydziale IV Karnym z dnia
2 grudnia 2009 roku w sprawie o sygn. akt IV K 2080/06, utrzymanym wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 10 maja 2010 r., sygn. akt IX Ka 127/10, za czyn popełniony w dniu 14 października 2005 r. z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk i na mocy art. 14 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk wymierzono karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej wobec skazanego kary 1 (jednego) roku pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres 3 (trzech) lat próby.

Postanowieniem z dnia 19 maja 2011 r. Sąd Rejonowy dla W. zarządził wykonanie wobec skazanego kary 1 (jednego) roku pozbawienia wolności orzeczonej prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego dla W. Wydział IV Karny z dnia 2 grudnia 2009 r. w sprawie o sygn. akt IV K 2080/06.

Na podstawie art.63 § 1 kk zaliczono skazanemu na poczet kary pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniu
14 października 2005 r.;

8.  Sądu Rejonowego dla W. w Wydziale III Karnym z dnia 22 kwietnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt III K 717/08, za czyn popełniony w dniu 31 marca 2005 r. z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii i na mocy art. 62 ust. 1 tej ustawy
w zw. z art. 58 § 3 kk, art. 34 § 1 kk i art. 35 § 1 kk wymierzono karę
3 (trzech) miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze
30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym.

Na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczono na poczet orzeczonej kary okres zatrzymania w sprawie w dniach 31 marca 2005 r. – 01 kwietnia 2005
r. i przyjęto, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm dniom kary ograniczenia wolności.

Postanowieniem z dnia 30 listopada 2010 r. Sąd Rejonowy dla
W. w III Wydziale Karnym, sygn. akt III Ko 1526/10 zamienił karę ograniczenia wolności na 43 (czterdzieści trzy) dni zastępczej kary pozbawienia wolności.

9.  Sądu Rejonowego dla W. w Wydziale IV Karnym z dnia
5 lipca 2010r. w sprawie o sygn. akt IV K 54/07, za czyn popełniony
w dniu 2 czerwca 2007r. z art. 278 § 1 na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz karę 20 (dwudziestu) stawek dziennych grzywny, po przyjęciu, że jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 30 (trzydziestu) złotych.

Na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej wobec skazanego kary 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 4 (czterech) lat próby.

Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniach
4 czerwca 2007 r. i 29 czerwca 2010 r.

Postanowieniem z dnia 20 kwietnia 2011 r. Sąd Rejonowy W. zarządził wykonanie wobec skazanego kary 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności. Ponadto na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniach 4 czerwca 2007 r. i 29 czerwca 2010 r., uznając, że kara grzywny podlega wykonaniu w całości.

Postanowieniem z dnia 28 listopada 2011 r. Sąd Rejonowy dla W. na podstawie art. 45 § 1 kkw orzekł wobec skazanego wykonanie 2 (dwóch) miesięcy pracy społecznie użytecznej z obowiązkiem wykonania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze
20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym za niewykonaną dotychczas karę 20 (dwudziestu) stawek dziennych grzywny:

10.  Sądu Rejonowego dla W. w Wydziale IV Karnym z dnia
9 czerwca 2011 r. w sprawie o sygn. akt IV K 1145/10 za czyn popełniony w okresie od 21 sierpnia 2010 r. do 4 września 2010 r. z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i na mocy art. 278 § 1 kk w zw. z art. 12 kk wymierzono karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniu 6 września 2010r.

11.  Sądu Okręgowego w Warszawie w Wydziale VIII Karnym z dnia
27 października 2011 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 243/11 za czyn popełniony w dniu 20 lutego 2011 r. z art. 280 § 2 kk w zb. z art. 275 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i na mocy art. 280 § 2 kk w zw. art. 11 § 3 kk w zw. z art. 64 § 1 kk wymierzono karę 3 (trzech) lat
i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 20 lutego 2011 r. do dnia 27 października 2011 r.

Sąd zważył, co następuje:

Na wstępie należy stwierdzić, iż P. M. został skazany w pierwszej instancji wyrokami sądów różnego rzędu – wobec czego sądem właściwym do wydania wyroku łącznego jest zgodnie z treścią art. 569 § 2 k.p.k. Sąd Okręgowy w Warszawie, albowiem jeden z wyroków został wydany przez ten właśnie Sąd.

Stosownie do przepisu art. 569 § 1 kpk, wydanie wyroku łącznego jest możliwe wówczas, gdy zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej wobec osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów. Warunki te określa przede wszystkim przepis art. 85 kk, w myśl którego karę łączną orzeka się, jeśli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu.

Sąd Najwyższy w uchwale składu siedmiu sędziów z dnia 25 lutego 2005r., sygn. akt I KZP 36/04, której nadana została moc zasady prawnej, uznał, iż zawarty w art. 85 kk zwrot: „zanim zapadł pierwszy wyrok” odnosi się do pierwszego chronologicznie wyroku, który zapadł przed popełnieniem przez sprawcę kolejnego (kolejnych) przestępstwa. Oznacza to w szczególności, iż w sprawie o wydanie wyroku łącznego sąd nie jest uprawniony do łączenia kar zgodnie ze wskazaniami skazanego, ani też takich, które w danej konfiguracji są dla niego najkorzystniejsze, ale powinien brać pod uwagę, stosownie do materialnoprawnych regulacji art. 85 kk, ciągi przestępstw pozostających w realnym zbiegu zamykane kolejnymi wyrokami skazującymi. Sąd działa w tym przedmiocie z urzędu, niezależnie od wniosku skazanego.

Konsekwencją powyższego było to, że Sąd badając, czy zachodzą warunki do wydania wyroku łącznego w stosunku do P. M. analizował wszystkie jedenaście zapadłe względem niego wyroki odnotowane w informacji nadesłanej przez Krajowy Rejestr Karny oraz w opinii nadesłanej z Aresztu Śledczego W., z których chronologicznie pierwszym był wyrok Sądu Rejonowego dla W. z dnia 13 listopada 2003r. w sprawie o sygn. akt VIII K 2011/01.

Porównanie dat czynów, których popełnienie przypisano skazanemu z datami wydanych w odniesieniu do tych czynów wyroków wskazuje, że przed zapadnięciem pierwszego chronologicznie wyroku w sprawie VIII K 2011/01 (punkt 1) skazany popełnił nie tylko przestępstwo, którego wyrok ten dotyczył, tj. czyn z dnia 14 lipca 2002r., ale też ciąg czynów z dnia 24 sierpnia 2002r.
i 28 sierpnia 2002 r., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla W. z dnia 1 lutego 2006 r., sygn. akt IV K 208/06 (punkt 4). Kary wymierzone wyrokami z punktu 1 i 4 są to kary bezwzględnego pozbawienia wolności. Powyższe zestawienie wskazuje, że przestępstwa jakich dopuścił się P. M. opisane w punktach 1 i 4 tworzą realny zbieg przestępstw.

W tym miejscu należy podnieść, iż Sąd nie objął wyrokiem łącznym kar orzeczonych wyrokami Sądu Rejonowego dla W. z dnia 1 marca 2005 r., sygn. VIII K 2266/04 i Sądu Rejonowego dla W. z dnia
16 grudnia 2005 r., sygn. akt III K 1811/05 i umorzył postępowanie w tym zakresie wobec faktu, iż czyny przypisane tymi wyrokami zostały popełnione odpowiednio 8 października 2004 r. i 25 września 2005 r., a zatem po dacie wydania pierwszego chronologicznie wyroku w sprawie o sygn. VIII K 2011/01. W zakresie dotyczącym wyroków wskazanych w punkcie 2 i 3 nie została, więc spełniona formalna przesłanka do wydania wyroku łącznego. W tej sytuacji, na podstawie art. 572 kpk, należało umorzyć postępowanie w zakresie dotyczącym obu wyroków.

Dokonując dalszej analizy skazań wydanych wobec P. M. i mając na uwadze rodzaj orzeczonych kar, Sąd znalazł podstawy do wydania wyroku łącznego w zakresie obejmującym wyroki Sądu Rejonowego dla W.: z dnia
23 października 2008 r., sygn. III K 1858/06, z dnia 8 stycznia 2009 r., sygn. IV K 2147/06, z dnia 2 grudnia 2009 r., sygn. IV K 2080/06, z dnia 22 kwietnia 2010 r., sygn. III K 717/08 i z dnia 5 lipca 2010 r., sygn. IV K 54/07. Przestępstwa popełnione wymienionymi wyżej wyrokami popełnione zostały przed wydaniem wyroku Sądu Rejonowego dla W., sygn. akt III K 1858/06. Kary wymierzone wyrokami z punktu 6, 7 i 9 są to kary bezwzględnego pozbawienia wolności, zaś w wyrokach z punktu 5 i 8 Sąd wymierzył P. M. kary po
3 miesiące ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym. Zgodnie z poglądem ugruntowanym w orzecznictwem warunkiem wymierzenia kary łącznej jest istnienie, co najmniej dwóch kar jednorodzajowych lub dwóch kar różnorodzajowych, podlegających łączeniu. Zgodnie z zasadami rozdziału IX kodeksu karnego łączeniu podlegają m. in. kara pozbawienia wolności i kara ograniczenia wolności (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 października 2007 r., II KK 185/07). Skazanie za zbiegające się przestępstwa na kary zasadnicze pozbawienia wolności i kary ograniczenia wolności, popełnione zanim zapadł pierwszy chronologicznie wyrok, co do któregokolwiek z tych przestępstw skutkuje obligatoryjnym wymierzeniem łącznej kary pozbawienia wolności, według zasad określonych w art. 87 kk. Natomiast żadnego wpływu na istnienie obowiązku łączenia takich kar nie może mieć kwestia sposobu ich dotychczasowego wykonania (vide: wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 10 grudnia 2008r., sygn. akt II AKa 289/08, postanowienie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu, z dnia 20 grudnia 2006 r., II AKz 594/06). Wobec powyższego na podstawie art. 569 § 1 kpk, z art. 85 kk, art. 86 § 1 kk i art. 87 kk Sąd połączył kary orzeczone wyrokami
z punktów: 5, 6, 7, 8 i 9.

Nadto spełnione zostały przesłanki do wydania wyroku łącznego w zakresie obejmującym wyrok Sądu Rejonowego dla W.z dnia 9 czerwca 2011 roku, sygn. akt IV K 1145/10 i Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia
27 października 2011 roku, sygn. akt VIII K 243/11, gdyż przestępstwa, za które P. M. został skazany wyżej wymienionymi wyrokami popełnione zostały już po wydaniu wyroku z punktu 9, a przed wydaniem wyroku Sądu Rejonowego dla W., sygn. akt IV K 1145/10. Kary wymierzone wyrokami z punktu
10 i 11 są to kary bezwzględnego pozbawienia wolności.

Zestawienie wyroków, jakie zapadły wobec P. M. wskazuje, że przestępstwa, jakich dopuścił się ten skazany tworzą trzy zbiegi realne. Uwzględniając fakt, że w zakresie każdego z tych zbiegów wymierzono skazanemu kary podlegające łączeniu, należało dojść do wniosku, że zachodzą warunki do wydania wyroku łącznego poprzez orzeczenie kar łącznych pozbawienia wolności.

W myśl zasady wyrażonej w art. 86 § 1 kk granice kary łącznej są wyznaczone od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do sumy tych kar, przy czym górna granica kary pozbawienia wolności nie może przekroczyć 15 lat, zaś górna granica kary grzywny nie może przekroczyć 810 stawek dziennych. Ta sama zasada dotyczy również połączenia kary pozbawienia wolności z karą ograniczenia wolności. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 7 stycznia 2009 r., III KK 247/08 w myśl art. 86 §1 kk dolną granicę kary łącznej powstałej
z połączenia kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności stanowi najwyższa z kar podlegających łączeniu, którą może być jednostkowa kara pozbawienia wolności albo kara pozbawienia wolności będąca efektem określonego w art. 87 kk przeliczenia jednostkowej kary ograniczenia wolności, a górną sumą tychże kar.

Przenosząc powyższą zasadę na grunt sprawy niniejszej należało uznać, że granice kar łącznych w odniesieniu do poszczególnych zbiegów przedstawiają się następująco:

zbieg pierwszy (czyny popełnione przed zapadnięciem wyroku w sprawie VIII K 2011/01)

- kara pozbawienia wolności w granicach od 1 roku i 6 miesięcy (najwyższa
z wymierzonych kar) do 2 lat i 6 miesięcy (suma kar),

zbieg drugi (czyny popełnione przed zapadnięciem wyroku w sprawie III K 1858/06)

- kara pozbawienia wolności w granicach od 2 lat (najwyższa z wymierzonych kar) do 4 lata i 3 miesiące (suma kar)

zbieg trzeci (czyny popełnione przed zapadnięciem wyroku w sprawie IV K 1145/10)

- kara pozbawienia wolności od 3 lat i 3 miesięcy (najwyższa z wymierzonych kar) do 3 lat i 9 miesięcy (suma kar).

Rozważając w jakiej wysokości należy orzec kary łączne Sąd miał na względzie, że nie posiada uprawnień do ponownego badania okoliczności, które legły u podstaw wymierzenia konkretnych kar jednostkowych podlegających łączeniu, te bowiem chronione są powagą rzeczy osądzonej. Zgodnie z ugruntowanym od lat orzecznictwem obowiązkiem Sądu było natomiast zbadanie czy, a jeśli tak, to jak ścisły związek podmiotowy i przedmiotowy zachodzi pomiędzy poszczególnymi pozostającymi w ocenianym zbiegu przestępstwami oraz ustalić, jakie było zachowanie skazanego po wydaniu wyroków skazujących i czy zaistniały, co do skazanego jakiekolwiek szczególne okoliczności mogące mieć wpływ na wysokość orzekanych kar łącznych.

Zgodnie z powszechnie uznanym w orzecznictwie poglądem, im związek podmiotowo – przedmiotowy między przestępstwami jest ściślejszy, tym bardziej winno przeważać absorbowanie poszczególnych kar, im luźniejszy – ich kumulacja. Przez związek taki należy rozumieć zwłaszcza podobieństwo rodzajowe zbiegających się przestępstw, motywację i czas popełnienia każdego z nich (vide: wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 2 lipca 1992 r., sygn. II Akr 117/92). Przykładowo „ popełnienie przestępstw podobnych w bliskich odstępach czasu uzasadnia znaczną absorpcję w wymiarze kary łącznej, a dopuszczenie się ich na szkodę różnych pokrzywdzonych – odstąpienie od absorpcji pełnej na rzecz częściowej kumulacji, gdyż oznacza niekompletność kryteriów ścisłego związku przedmiotowego i podmiotowego zbiegających się realnie przestępstw” (vide: wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 7 marca 1991 r., sygn. II AKr 15/91). Na bliski związek podmiotowy może wskazywać na przykład ta sama sytuacja motywacyjna, analogiczne pobudki sprawcy, tożsamość zamiaru. Związek przedmiotowy wyraża się przede wszystkim w podobnym sposobie działania i podobnej kwalifikacji prawnej czynów, jak też w popełnieniu ich w stosunkowo krótkim odstępie czasu.

Na wstępie poczynić należy uwagę, że mając do czynienia z trzema realnymi zbiegami przestępstw obejmującymi działalność przestępczą prowadzoną przez skazanego na przestrzeni dziesięciu bez mała lat można ocenić postępowanie skazanego jedynie na podstawie opinii wydanej przez administrację aresztu śledczego, w którym przebywa oraz przy uwzględnieniu faktu, że mimo wydawania kolejnych wyroków skazujących P. M. nie zszedł z drogi przestępstwa, lecz z upływem czasu popełniał kolejne, coraz liczniejsze czyny zabronione.

O ile skazany w początkach działalności przestępczej oprócz kradzieży, czy działalności naruszającej przepisy z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, to
z biegiem czasu popełniać zaczął czyny o zdecydowanie groźniejszym charakterze, m. in. rozbój.

Przestępstwa zgrupowane w pierwszym ze zbiegów zostały popełnione na przestrzeni miesiąca i są to przestępstwa przeciwko mieniu. Pięć przestępstw objętych zbiegiem drugim zostało popełnionych na przestrzeni dwóch lat (jednakże cztery pierwsze zostały popełnione na przestrzeni ośmiu miesięcy) i są to przestępstwa przeciwko mieniu oraz naruszające przepisy ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, natomiast dwóch przestępstw zgrupowanych w trzecim zbiegu dopuścił się skazany na przestrzeni sześciu miesięcy i są to przestępstwa przeciwko mieniu.

Odnosząc się do wymiaru kary należy zauważyć, iż pomiędzy poszczególnymi przestępstwami pozostającymi w zbiegu zachodzi odległy związek podmiotowo – przedmiotowy tzn. rozpiętość czasowa ich popełnienia jest bliska jednakże, czyny popełnione przez skazanego godzą w różne dobra prawem chronione, są to przestępstwa przeciwko mieniu (czyn z art. 279 § 1 k.k., art. 284 § 1 kk) oraz naruszające ustawę o przeciwdziałaniu narkomanii (czyn z art. 58 ust.
1 i i art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii). Sąd zważył również, że decydujące znaczenie przy wymiarze kary łącznej ma wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej. Popełnienie więcej niż dwóch przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym, przemawiającym za orzeczeniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji. Przy wymierzaniu kary skazanemu należało mieć zatem na uwadze ilość konfliktów z prawem. W ocenie Sądu powyższe przemawia za uznaniem, iż skazany jest osobą nie przestrzegającą porządku prawnego. Obecna sytuacja skazanego skłania Sąd do przekonania, że choć proces resocjalizacyjny skazanego przebiega prawidłowo, to nie sposób uznać by zbliżał się ku końcowi.

W oparciu o powyższe Sąd doszedł do przekonania, że orzeczona kara łączna pobawienia wolności w wymiarze w pierwszym zbiegu 2 lat i 6 miesięcy, w zbiegu drugim 3 lat, zaś w zbiegu trzecim 3 lat i 5 miesięcy spełni stawiane przed nią cele
i potrzeby w tym wychowawcze, a jednocześnie odzwierciedla dyrektywy wymiaru kary łącznej w odniesieniu do poczynionych wyżej ustaleń dotyczących osoby skazanego. Jednocześnie Sąd uznał orzeczoną w punkcie 1 karę łączną za wykonaną w całości. Zgodnie z art. 92 kk wydaniu wyroku łącznego nie stoi na przeszkodzie, że poszczególne kary wymierzone za zbiegające się przestępstwa zostały już w całości wykonane. Odbycie przez skazanego – w chwili orzekania w przedmiocie wydania wyroku łącznego – wszystkich kar wymierzonych w warunkach określonych w art. 85 kk nie stanowi przesłanki umorzenia postępowania na podstawie art. 572 kpk (vide: uchwała Sądu Najwyższego 7 sędziów z dnia 9 czerwca 2006 r., sygn. I KZP 11/06).

Obrońca skazanego wniósł o orzeczenie kary łącznej na zasadzie pełnej absorpcji Na takie dobrodziejstwo P. M., zdaniem Sądu, nie zasługuje. Okoliczności przemawiających za pełną absorpcją w przedmiotowej sprawie nie sposób się dopatrzyć. Jak wynika z opinii z nadesłanej z Aresztu Śledczego W. prognoza kryminologiczna skazanego jest negatywna. Zachowanie skazanego oceniono jako przeciętne. Nie jest on uczestnikiem podkultury przestępczej. Skazany, jako osoba uzależniona od środków odurzających wyraził zgodę na podjęcie terapii w warunkach izolacji penitencjarnej. Termin tej terapii przypada na dzień 17 lipca 2013 r. Skazany przyznaje się do popełnionych przestępstw, jednakże przejawia postawę bezkrytyczną.

Sąd doszedł do przekonania, że w niniejszym przypadku zastosować należy zasadę asperacji przy wymiarze kary, to jest pośrednią, pomiędzy absorpcją,
a kumulacją wszystkich kar. Zdaniem Sądu celowym jest, aby sprawca kilku przestępstw odczuł kary wymierzone za popełnione przestępstwa.

Określając wymiar kary łącznej Sąd, przy uwzględnieniu zachowania skazanego po popełnieniu przestępstw, wcześniejszą i późniejszą karalność a także uwzględniając opinię z jednostki penitencjarnej, miał na uwadze, aby wymiar tej kary był tak wyważony, by orzeczona kara spełniła wobec P. M. swój cel.

Na podstawie art. 577 kpk Sąd zaliczył na poczet kary łącznej pozbawienia wolności okresy rzeczywistego pozbawienia wolności skazanego w sprawach, których kara objęta została niniejszym wyrokiem łącznym. Sąd zasądził na rzecz adw. R. F. koszty tytułem nieopłaconej obrony z urzędu skazanego.

Ponadto, na podstawie art. 624 § 1 kpk i art. 616 § 1 pkt 1 i 2 pkt 2 kpk,
w wyroku łącznym, Sąd zwolnił skazanego od ponoszenia kosztów postępowania.