Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 listopada 2024 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Piotr Królikowski

Protokolant: Jakub Wojdyna

po rozpoznaniu w dniu 29 października 2024 r. w Warszawie

na rozprawie sprawy z powództwa E. D., P. D.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o podwyższenie renty i zapłatę

1.  zmienia wysokość renty z tytułu zwiększonych potrzeb zasądzonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 8 maja 2000 r. o sygn. akt I C 863/98, zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 12 września 2001 r. o sygn. akt I ACa 51/01 – na rzecz D. D. (1) od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. z kwoty 3.130,00 zł (trzy tysiące sto trzydzieści złotych 00/100) do kwoty 9.046,07 zł (dziewięć tysięcy czterdzieści sześć złotych i 07/100) miesięcznie płatnej do 1 - go dnia następnego miesiąca kalendarzowego z ustawowymi odsetkami za opóźnienie na wypadek uchybienia płatności którejkolwiek z rat;

2.  zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powódki E. D. kwotę 70.992,72 zł (siedemdziesiąt tysięcy dziewięćset dziewięćdziesiąt dwa złote 72/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 13 kwietnia 2016 r. do dnia zapłaty oraz kwoty:

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 3 maja 2016 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 lipca 2016 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 sierpnia 2016 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 września 2016 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 3 października 2016 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 3 listopada 2016 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 grudnia 2016 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 3 stycznia 2017 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 lutego 2017 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 marca 2017 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 4 kwietnia 2017 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 3 maja 2017 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 czerwca 2017 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 4 lipca 2017 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 sierpnia 2017 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 września 2017 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 3 października 2017 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 3 listopada 2017 r. do dnia zapłaty;

- 1.183,21 zł (tysiąc sto osiemdziesiąt trzy złote 21/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 grudnia 2017 r. do dnia zapłaty;

3.  zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powódki P. D. kwotę 70.992,72 zł (siedemdziesiąt tysięcy dziewięćset dziewięćdziesiąt dwa złote 72/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 13 kwietnia 2016 r. do dnia zapłaty oraz kwoty:

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 3 maja 2016 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 lipca 2016 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 sierpnia 2016 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 września 2016 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 3 października 2016 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 3 listopada 2016 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 grudnia 2016 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 3 stycznia 2017 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 lutego 2017 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 marca 2017 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 4 kwietnia 2017 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 3 maja 2017 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 czerwca 2017 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 4 lipca 2017 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 sierpnia 2017 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 września 2017 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 3 października 2017 r. do dnia zapłaty;

- 2.958,03 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 03/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 3 listopada 2017 r. do dnia zapłaty;

- 1.183,21 zł (tysiąc sto osiemdziesiąt trzy złote 21/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 grudnia 2017 r. do dnia zapłaty;

4. oddala powództwo w pozostałym zakresie;

5. ustala, iż powódki E. D. i P. D. winny ponieść koszty postępowania w 11%, zaś pozwany (...) S.A. z siedzibą w W. w 89%, pozostawiając ich szczegółowe rozliczenie Referendarzowi Sądowemu.

sędzia Piotr Królikowski

Sygn. akt: I C 26/19

UZASADNIENIE WYROKU

z 26 listopada 2024 r. (k. 432 – 433v)

Pozwem skierowanym do Sądu Okręgowego w Warszawie 08.05.2017 r. (data stempla pocztowego, koperta k. 109) zmodyfikowanym w toku postępowania D. D. (1) reprezentowany przez opiekuna E. D., a następnie po jego zgonie następcy prawni – E. D. i P. D. ostatecznie domagały się od (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.:

1.  podwyższenia zasądzonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie, I Wydział Cywilny z dnia 8 maja 2000 r., sygn. akt I C 863/98, zmienionego wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie, I Wydział Cywilny z dnia 12 września 2001 r. sygn. akt I ACa 51/01 renty z tytułu zwiększonych potrzeb z kwoty 3.130 zł do kwoty 9.047,98 zł w okresie od 1 kwietnia 2014 r. do 31 grudnia 2014 r., 9046,57 zł w okresie od 1 stycznia 2015 r. do 31 grudnia 2015 r., 9.046,07 zł w okresie od 1 stycznia 2016 r. do 1 kwietnia 2017 r., 9046,07 zł od maja 2017 r. płatnej do rąk opiekuna prawnego D. D. (1) (...), miesięcznie w terminie do 1-ego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po sobie wraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie na wypadek zwłoki w płatności z którekolwiek z rat i zasądzenie od pozwanego na rzecz powódek łącznie ewentualnie solidarnie kwoty:

a)  za okres od 1 kwietnia 2014 r. do 1 kwietnia 2017 r. kwoty 213.001,71 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 13 kwietnia 2016 r. do dnia zapłaty,

b)  za okres od 1 maja 2017 r. do 13 listopada 2017 r. kwot:



5.916,07 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 2 maja 2017 r. do dnia zapłaty,



5.916,07 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 2 czerwca 2017 r. do dnia zapłaty,



5.916,07 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 2 lipca 2017 r. do dnia zapłaty,



5.916,07 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 2 sierpnia 2017 r. do dnia zapłaty,



5.916,07 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 2 września 2017 r. do dnia zapłaty,



5.916,07 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 2 października 2017 r. do dnia zapłaty,



5.916,07 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 2 listopada 2017 r. do dnia zapłaty,



2.366,42 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 2 grudnia 2017 r. do dnia zapłaty,

2.  podwyższenia zasądzonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie, I Wydział Cywilny z dnia 8 maja 2000 r., sygn. akt I C 863/98, zmienionego wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie, I Wydział Cywilny z 12 września 2001 r. sygn. akt I ACa 51/01 renty wyrównawczej z kwoty 620 zł do kwoty 1536,05 zł w okresie od 1 kwietnia 2014 r. do 31 grudnia 2014 r. 1.606,90 zł w okresie od 1 stycznia 2015 r. do 28 lutego 2015 r., 1576,73 zł w okresie od 1 marca 2015 r. do 31 grudnia 2015 r., 1665,82 zł w okresie od 1 stycznia 2016 r. do 28 lutego 2016 r., 1.663,40 zł w okresie od 1 marca 2016 r. do dnia 1 kwietnia 2017 r. 1663,40 zł w okresie od 1 maja 2017 r. płatnej do rąk opiekuna prawnego D. D. (1) - E. D., miesięcznie w terminie do 1-ego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po sobie wraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie na wypadek zwłoki w płatności z którekolwiek z rat i zasądzenie od pozwanego na rzecz powódek łącznie ewentualnie solidarnie:

a)  za okres od 1 kwietnia 2014 r. do dnia 1 kwietnia 2017 r. kwoty 26.244,93 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 13 kwietnia 2016 r. do dnia zapłaty,

b)  za okres od 1 maja 2017 r. do dnia 13 listopada 2017 r. kwot:



335,98 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 2 maja 2017 r. do dnia zapłaty,



335,98 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 2 czerwca 2017 r. do dnia zapłaty,



335,98 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 2 lipca 2017 r. do dnia zapłaty,



335,98 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 2 sierpnia 2017 r. do dnia zapłaty,



335,98 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 2 września 2017 r. do dnia zapłaty,



335,98 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 2 października 2017 r. do dnia zapłaty,



335,98 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 2 listopada 2017 r. do dnia zapłaty,



134,16 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 2 grudnia 2017 r. do dnia zapłaty;

ewentualnie:

3.  podwyższenia zasądzonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie, I Wydział Cywilny z dnia 8 maja 2000 r., sygn. akt I C 863/98, zmienionego wyrokiem Sądu Apelacyjnego
w Warszawie, I Wydział Cywilny z dnia 12 września 2001 r. sygn. akt I ACa 51/01 renty
z tytułu zwiększonych potrzeb z kwoty 3.130 zł do kwoty 9047,98 zł w okresie od
1 kwietnia 2014 r. do 31 grudnia 2014 r., 9.046,57 zł w okresie od 1 stycznia 2015 r. do 31 grudnia 2015 r., 9.046,07 zł w okresie od 1 stycznia 2016 r. do 1 kwietnia 2017 r., 9.046,07 zł od maja 2017 r. płatnej do rąk opiekuna prawnego D. D. (1) - E. D., miesięcznie w terminie do 1-ego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po sobie wraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie na wypadek zwłoki w płatności z którekolwiek z rat i zasądzenie od pozwanego na rzecz każdej z powódek po:

a)  za okres od 1 kwietnia 2014 r. do dnia 1 kwietnia 2017 r. kwoty 106.500,85 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 13 kwietnia 2016 r. do dnia zapłaty,

b)  za okres od 1 maja 2017 r. do dnia 13 listopada 2017 r. kwot:



2.958,03 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 2 maja 2017 r. do dnia zapłaty,



2.958,03 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 2 czerwca 2017 r. do dnia zapłaty,



2.958,03 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 2 lipca 2017 r. do dnia zapłaty,



2.958,03 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 2 sierpnia 2017 r. do dnia zapłaty,



2.958,03 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 2 września 2017 r. do dnia zapłaty,



2.958,03 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 2 października 2017 r. do dnia zapłaty,



2.958,03 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 2 listopada 2017 r. do dnia zapłaty,



1.183,21 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 2 grudnia 2017 r. do dnia zapłaty,

4.  podwyższenia zasądzonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie, I Wydział Cywilny z dnia 8 maja 2000 r., sygn. akt I C 863/98, zmienionego wyrokiem Sądu Apelacyjnego
w Warszawie, I Wydział Cywilny z dnia 12 września 2001 r. sygn. akt I ACa 51/01 renty wyrównawczej z kwoty 620 zł do kwoty 1536,05 zł w okresie od 1 kwietnia 2014 r. do 31 grudnia 2014 r., 1606,90 zł w okresie od 1 stycznia 2015 r. do 28 lutego 2015 r., 1576,73 zł w okresie od 1 marca 2015 r. do 31 grudnia 2015 r., 1.665,82 zł w okresie od 1 stycznia 2016 r. do 28 lutego 2016 r., 1663,40 zł w okresie od 1 marca 2016 r. do dnia 1 kwietnia 2017 r., 1663,40 zł w okresie od 1 maja 2017 r. płatnej do rąk opiekuna prawnego D. D. (1) - E. D., miesięcznie w terminie do 1-ego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po sobie wraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie na wypadek zwłoki w płatności z którekolwiek z rat i zasądzenie od pozwanego na rzecz każdej z powódek po:

c)  za okres od 1 kwietnia 2014 r. do dnia 1 kwietnia 2017 r. kwoty 13.122,46 zl wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 13 kwietnia 2016 r. do dnia zapłaty,

d)  za okres od 1 maja 2017 r. do 13 listopada 2017 r. kwot:



167,99 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 2 maja 2017 r. do dnia zapłaty,



167,99 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 2 czerwca 2017 r. do dnia zapłaty,



167,99 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 2 lipca 2017 r. do dnia zapłaty,



167,99 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 2 sierpnia 2017 r. do dnia zapłaty,



167,99 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 2 września 2017 r. do dnia zapłaty,



167,99 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 2 października 2017 r. do dnia zapłaty,



167,99 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 2 listopada 2017 r. do dnia zapłaty,



67,08 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 2 grudnia 2017 r. do dnia zapłaty.

Powódki wnosiły także o zasądzenie na ich rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł (pozew k. 2 – 108, pismo procesowe k. 173 – 195, modyfikacja k. 414 – 417).

Strona powodowa wskazywała, że w oparciu o powołane przez nią orzeczenia D. D. (1) przyznano rentę na przyszłość z tytułu zwiększonych potrzeb w wysokości 3.130 zł oraz rentę wyrównawczą na przyszłość w wysokości 620 zł. Zarazem Sąd ustalił odpowiedzialność pozwanego na przyszłość za skutki wypadku samochodowego z (...) r. w związku z którym u powoda wystąpił uszczerbek na zdrowiu w wysokości 100% wynikający z urazu głowy z uszkodzeniem mózgu, wodogłowia, trwałego stanu odmóżdżeniowego, manifestującego się klinicznie niedowładem czterokończynowym, brakiem jakiegokolwiek kontaktu z poszkodowanym. Na podstawie postanowienia z 26.06.1998 r. Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy sygn. akt IV RNs 125/38 opiekunem D. D. (1) została E. D.. Przyznane kwoty nie są wystarczające dla prowadzenia opieki, rehabilitacji, zakupu leków i środków higieny osobistej, wyrobów medycznych czy pościeli, jak również wizyt lekarskich czy pielęgniarki. Jako że Sąd Apelacyjny wskazał w swoim orzeczeniu, że powód zarabiałby od 2000 r. kwotę po 1.134 zł netto (1400 zł brutto) miesięcznie to ze względu na wzrost wynagrodzeń brutto w gospodarce narodowej należy także zwaloryzować wysokość renty wyrównawczej za lata 2014, 2015 i 2016. Pozwany Ubezpieczyciel reagując na wezwanie do zapłaty z 13.03.2016 r. wypłacił na rzecz powoda kwotę 26.200,72 zł tytułem skapitalizowanej renty za okres od 13.10.2013 r. do 31.12.2016 r. ustalając jej wartość na 1.327,42 zł od 01.03.2016 r. ale bez wyliczenia wartości renty za poszczególne okresy. Rosczenia przysługujące D. D. (1) weszły w skład spadku zgodnie z art. 922 §1 k.c.

W odpowiedzi na pozew (oraz na modyfikację) pozwany (...) S.A. w W. (dalej: Ubezpieczyciel) domagał się oddalenia powództwa w całości i zasądzenia kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa wg norm przepisanych (odpowiedź na pozew k. 120 – 129, odpowiedź na modyfikację k. ).

Pozwany wskazywał, iż strona powodowa nie wykazała aby doszło do zmiany stosunków w rozumieniu art. 907 §2 k.c. w porównaniu do stanu istniejącego w chwili orzekania w sprawie I C 863/98. Wg Ubezpieczyciela powód nie wykazał także, że gdyby nie uległ wypadkowi osiągałby 73% średniego krajowego wynagrodzenia – wyliczenie zaprezentowane w pozwie jest dodatkowo błędne, ponieważ nie uwzględnia składek na NFZ. Pozwany kwestionował także datę początkową naliczenia odsetek od dochodzonych pozwem kwot.

Powód D. D. (1) zmarł (...) r. (akt zgonu k. 147, postanowienie o zawieszeniu postępowania I C 436/17 z 01.12.2017 r. k. 151) są jego spadkobiercami z dobrodziejstwem inwentarza a E. D. (matka) oraz P. D. (bratanica). (postanowienie Sądu Rejonowego dla Warszawy – Woli w Warszawie z 28.08.2018 r. sygn. akt I Ns 952/17 k. 161, postanowienie o podjęciu sprawy z 07.01.2019 r. k. 164).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

D. D. (1) ur. (...), uczeń technikum w dniu (...) r. na przystanku tramwajowym został potrącony przez ciężarówkę – ubezpieczycielem sprawcy był (...) S.A. w W.. Powód doznał ciężkich obrażeń głowy z uszkodzeniem mózgu, stwierdzono wodogłowie. Przez 7 miesięcy przebywał nieprzerwanie w szpitalu, gdzie wykonano u niego tracheostomię, założono zastawkę lędźwiowo - otrzewnową. Został wypisany ze szpitala (...) r. z informacją, iż pozostaje przytomny, bez logicznego kontaktu z porażeniem spastycznym czterokończynowym. Badanie CT mózgu wykazało cechy rozmiękczenia istoty białej mózgu w płatach czołowych, poszerzenie komór bocznych mózgu z zaznaczonym wodogłowiem. W następstwie wypadku u powoda stwierdzono utrwalony stan odmóżdżeniowy, manifestujący się klinicznie niedowładem czterokończynowym. W wyniku urazu doszło do nieodwracalnego uszkodzenia mózgu, co skutkuje brakiem kontaktu słownego ani jakiekolwiek. Powód był całkowicie zdany na opiekę i pielęgnację osoby drugiej (karmienie, odsysanie wydzieliny z dróg oddechowych poprzez tracheostomię, zmiany pozycji, pielęgnacji odleżyn). Powód był leżący i miał zachowane odruchy rdzeniowe i niektóre ośrodkowe, uszczerbek na zdrowiu wynosił 100%. Wymagał całodobowej opieki osoby drugiej, która wykonywałaby zabiegi przy powodzie, karmiła, przekładała go co 2-3 godziny w celu zmiany pozycji ciała i zapobiegania odleżynom. Okresowo na kilka godzin dziennie wymagał pomocy osoby trzeciej np. w zabiegach higienicznych. Niezbędna była mu także rehabilitacja usprawniająca. Zabiegi powinny być wykonywane codziennie. Powód powinien pozostawać pod opieką lekarską w tym dentysty, neurologa, dermatologa zaś konieczność konsultacji mogła ulec z biegiem lat zwiększeniu. Powód wymagał także przyjmowania leków, cewników, worków na mocz, pampersów, balsamów i maści przeciwodleżynowych. Powód pozostawał pod opieką pielęgniarską. Wymagał także specjalistycznej diety wysokobiałkowej, wysokokalorycznej i witaminowej. Jedzenie przygotowywała matka powoda oraz jej siostra. Powód po maturze miał podjąć pracę w zawodzie technika instalacji (...) Poczynając od września 1997 r. miał podjąć pracę na stawisku montera instalacji (...) z wynagrodzeniem (...) zł. Ojciec powoda, który zamierzał zatrudnić go w ramach swojej działalności gospodarczej liczył na zwiększone dochody z tego tytułu (uzasadnienie wyroku I C 863/98 k. 235 – 246, odpis k. 247 – 254v).

Powód D. D. (1) został ubezwłasnowolniony całkowicie i jego opiekunami zostali ustanowieni S. i E. małżonkowie D. (ojciec i matka) (postanowienie Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie IX RNs 125/98 z 26.06.1998 r. k. 61).

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z 08.05.2000 r. sygn. akt I C 863/98 w sprawie z powództwa D. D. (1) przeciwko (...) S.A. w W. zasądzono na rzecz powoda 100.000 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 08.05.2000 r. do dnia zapłaty (tytułem zadośćuczynienia) (pkt 1), rentę z tytułu zwiększonych potrzeb […] w kwocie 5.490 zł miesięcznie poczynając od 01.01.2000 r, i na przyszłość płatne z góry do 10go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w wypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, poczynając od 21 sierpnia 1998 r. do rąk opiekunów prawnych E. i S. D., uznając iż z tak zasądzonej renty w okresie od 01.01.1998 r. do 31.07.1998 r. wypłacono rentę w kwocie 400 zł miesięcznie, a poczynając od 01.08.1998 r. wypłacana jest kwota 900 zł miesięcznie (pkt 2), rentę z tytułu utraconych zarobków[…] poczynając od 01.01.2000 zł i na przyszłość w kwocie 886 zł płatne z góry do 10go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w wypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek raty poczynając od 21 sierpnia 1998 r. do rąk opiekunów prawnych E. i S. małżonków D., uznając iż z tak zasądzonej renty wypłacana jest kwota 325 zł poczynając od dnia 01.09.1998 r. (pkt 3), ustalono odpowiedzialność (...) S.A. w W. za przyszłe skutki wypadku jakiemu uległ D. D. (1) w dniu (...) r. (pkt 4) oddalił powództwo w pozostałym zakresie (pkt 5) oraz orzekł o kosztach procesu obciążających pozwanego (pkt 6) pobranych na rzecz Skarbu Państwa pkt 7) i nie obciążył powoda kosztami wpisu sądowego (pkt 8).

Sąd Okręgowy ustalił, że w zakresie renty z tytułu zwiększonych potrzeb niezbędna jest opieka czterech osób na stałe i jednej na kilka godzin dziennie. Wynagrodzenie jednej osoby określił na 800 zł miesięcznie zatem wynagrodzenie dla czterech osób i jednej na 4 godziny łącznie na kwotę 3.760 zł miesięcznie. Osoby sprawujące opiekę powinny wykonywać codzienne zabiegi rehabilitacyjne, niezbędne były ponadto 3 wizyty rehabilitanta miesięcznie po 3 godz. – ogółem koszt wizyt rehabilitanta Sąd ocenił na kwotę 450 zł miesięcznie. Koszt niezbędnych wizyt lekarskich Sąd określił na kwotę 200 zł miesięcznie. Koszt wizyt pielęgniarskich ocenił na 400 zł miesięcznie (2x tyg po 50 zł). Dieta dla powoda – 500 zł – ogółem Sąd zasądził rentę w kwocie 5490 zł miesięcznie od 01.01.2000 r. Sąd oddalił roszczenie w zakresie wizyt m. in bioenergoterapeuty. Pozwany wypłacał powodowi na bieżąco rentę w wysokości 900 zł. W zakresie renty z tytułu utraconych dochodów Sąd uznał iż powód miałby możliwość uzyskiwania wynagrodzenia poczynając od 01.01.2000 r. i na przyszłość w wysokości 1.400 zł miesięcznie – Sąd uwzględnił fakt wypłacania powodowi od 01.09.1997 r. renty z tego tytułu w kwocie 325 zł.

Na skutek apelacji obu stron Sąd Apelacyjny w Warszawie wyrokiem z 12.09.2001 r. sygn. akt I ACa 51/01 zmienił zaskarżone orzeczenie w ten sposób że:

a)  obniżył wysokość renty z tytułu zwiększonych potrzeb z kwoty 5.490 zł miesięcznie do kwoty 3.130 zł,

b)  z tytułu utraconych zarobków z kwoty 1.400 zł do kwoty 620 zł.

Sąd Apelacyjny wskazał, iż odmiennie od Sądu Okręgowego należało uwzględnić w zakresie renty na zwiększone potrzeby następujące wydatki miesięczne:



opieka 2 osób – 1600 zł,



rehabilitant – 450 zł (3 x 3 godziny miesięcznie 50 zł/godz.),



wizyty lekarskie – 200 zł,



lekarstwa – 200 zł,



środki higieny – 280 zł (cewki 180 zł, pampersy – 50 zł, balsamy – 50 zł),



wizyta pielęgniarki – 200 zł (1 x tyg.),



wydatki związane z dietą – 200 zł,

co wynosi łącznie 3.130 zł. (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie I ACa 51/01 z uzasadnieniem k. 292 – 298).

Powód nie uzyskiwał świadczeń związanych z niepełnosprawnością od Urzędu Miasta (...) W. ani z OPS Dzielnicy (...) (zaświadczenie k. 209, 211). Z ZUS były wypłacane na rzecz powoda kwoty miesięcznie:



kwiecień 2014 r. – luty 2015 r.: 884,45 zł/935,21 zł ( w tym dodatek pielęgnacyjny 206,76 zł),



marzec 2015 r. – luty 2016 r.: 880/45 zł/ 965,38 zł (w tym dodatek pielęgnacyjny 208,17 zł),



marzec 2016 r.: 882,56 zł/1267,80 netto ( w tym dodatek pielęgnacyjny 208,67 zł + jednorazowa zapomoga 300 zł),



kwiecień 2016 r. – luty 2017 r.: 882,56 zł/967,80 zł (w tym dodatek pielęgnacyjny 208,67 zł),



od marca 2017 r.: 1000 zł/1063 zł (w tym dodatek pielęgnacyjny 209,59 zł) (zaświadczenie z ZUS k. 215).

Na rzecz D. D. (1) była wypłacana renta stałą z tytułu niezdolności do pracy w tym dodatek pielęgnacyjny (zaświadczenia k. 62 – 64).

Powód składał PITy za lata 2014 -2016 i 2017 (zaświadczenie z US k. 217). Również Ubezpieczyciel realizował na rzecz powoda wypłaty zgodnie z prawomocnymi orzeczeniami w sprawie (akta szkody k. 202).

W okresie objętym powództwem w niniejszej sprawie Powód był poddawany rehabilitacji zarówno prywatnej jak i w ramach NFZ – była to rehabilitacja permanentna, za wizyty prywatne płaciła rodzina ok 1 godz. 3x w tygodniu. Początkowo stawka wynosiła 30-50 zł zaś pod koniec życia powoda od ok. 2015 – po 100 zł za godzinę (zaświadczenie z 19.04.2016 r. k. 65, rachunki k. 66, zeznania G. M. k. 241 znacznik 00:21:37 – 00:28:05, opinia rehabilitanta k. 256-263). Z biegiem czasu stan powoda się pogarszał w związku z czym wymagał on zwiększonego zakresu rehabilitacji, wykonywania ćwiczeń izomerycznych – istniała konieczność zwiększenia liczby sesji terapeutycznych z fizjoterapeutą do pięciu tygodniowo. Wzrosły także koszty rehabilitacji – w latach 2015 – 2016 średnio był to koszt 80-90 zł za sesję, w latach 2017 -2019 – średnio 100-110 zł za sesję. Niezbędny wymiar czasowy rehabilitacji przez opiekunów powoda wynosił 2 x po 45 min dziennie, przy współudziale rehabilitanta – 60 godz. (opinia uzupełniająca rehabilitanta k. 333 – 337).

Również w zakresie neurologicznym stan powoda z czasem ulegał pogorszeniu związku z nasileniem objawów tertaparezy spastycznej, zaników mięśniowych, stanu wegetatywnego oraz zaburzeń połykania. Powód wymagał także ciągłego dozoru ze względu na napady padaczkowe. W związku z tym wymagał specjalistycznej diety wysokokalorycznej z dużą zawartością minerałów, witamin i białka o wartości ok 4.000 kcal. Podawanie powodowi (...) było uzasadnione w wysokich i przewlekłych dawkach. (opinia neurologa k. 353-360).

Powód przyjmował szereg leków w związku ze swoim stanem – wymagał maści i preparatów przeciwodleżynowych, obracania go w łóżku przez osobę sprawującą opiekę. Ponadto powód był kąpany i myty regularnie, zmieniano mu także pościel, stosowane były podkłady, nie używano pieluch natomiast powód wymagał regularnej wymiany cewników i worków na mocz a także odsysania wydzieliny za pomocą specjalistycznej aparatury. Powód pozostawał pod całodobową opieką matki i ciotki – powód spełniał wszelkie kryteria do przebywania w stacjonarnym ośrodku dla osób nie mogących zupełnie zaspokoić swoich potrzeb ze względu na zupełną niezdolność do samodzielnej egzystencji. Pobyt taki kosztuje średnio między 5 a 12 tys. zł miesięcznie. Powód ze względu na pozostawanie w stanie wegetatywnym pozostawał pod ciągłą opieką osób trzecich – matka i ciotka powoda wykonywały swoje obowiązki praktycznie całodobowo, musiały pozostawać w zasięgu wzroku i głosu co jest równoważne z pracą pielęgniarską na 3 zmiany, bez należnych przerw, zwolnień czy urlopów. Powód wymagał opieki również w czasie snu ze względu na padaczkę. Przychodząca pielęgniarka realizowała włącznie poradę żywieniową 1 x w tygodniu w związku ze stałym karmieniem powoda przy użyciu PEGa. Zasadne w związku z tym było ustalenie kosztu opieki w stawkach stosowanych przez OPS Dzielnicy (...). Łączny miesięczny koszt środków medycznych dla powoda wynosił 1.313 zł (zestawienie k. 67 – 68, faktury k. 69 – 96, pismo OPS k. 232, zeznania M. M. k. 239 – 241 znacznik 00:04:43 – 00:19:43, zeznania G. M. k. 241 znacznik 00:21:37 – 00:28:05, opinia pielęgniarska k. 297- 307, 372-378, opinia rehabilitanta k. 402 – 402v).

Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił w pierwszej kolejności na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy oraz w aktach sprawy dołączonej - I C 863/98 w szczególności w zakresie wyroków z uzasadnieniami sądów I i II instancji zapadłych w ww. sprawie. Strony nie kwestionowały wiarygodności i rzetelności zebranej dokumentacji a i Sąd nie znalazł podstaw dla odmówienia jej mocy dowodowej.

Sąd oparł się na zeznaniach przesłuchanych w sprawie świadków:

- M. M. (protokół k. 239 – 241 znacznik 00:04:43 – 00:19:43) siostry powódki, którym Sąd dał wiarę w przeważającym zakresie – świadek od chwili wypadku i już w toku postępowania I C 863/98 był zaangażowany osobiście w opiekę nad D. D. (1), świadek relacjonował zdarzenia przez siebie bezpośrednio obserwowane i w które był zaangażowany, Sąd uwzględnił jego zeznania w zakresie w jakim były spójne z innymi wiarygodnymi dowodami w sprawie;

- G. M. (protokół k. 241 znacznik 00:21:37 – 00:28:05) rehabilitanta powoda, którym dał wiarę w całości – świadek zajmował się przez 20 lat powodem po jego wypadku, wykonywał z nim ćwiczenia rehabilitacyjne i przyuczył M. M. do ich wykonywania oraz miał wiedzę w zakresie potrzeb i wydatków na rzecz powoda oraz posiadanego przez niego sprzętu i środków higieny.

Ze względu na konieczność uzyskania wiedzy specjalistycznej Sąd Okręgowy dopuścił dowód z opinii biegłych z zakresu rehabilitacji, chirurgii, pielęgniarstwa (postanowienie k. 243).

Sąd oparł się na opinii biegłego z zakresu rehabilitacji A. W. (opinia k. 256 – 263, opinia uzupełniająca k. 333 - 337) – biegły wskazał zakres potrzeb powoda w zakresie wykonywania rehabilitacji, opierając się przy tym na dokumentacji z akt i z akt I C 863/98. Opina biegłego jest klarowana, spójna i przekonująca i w ocenie Sądu mogła stanowić podstawy ustaleń stanu faktycznego w sprawie.

Sąd Okręgowy oparł się na opinii biegłego z zakresu pielęgniarstwa mgr E. F. (opinia pielęgniarska k. 297 – 307, opinia uzupełniająca k. 372 - 378), która wskazała zakres czynności w których była powodowi potrzebna pomoc w zaspokajaniu codziennych potrzeb życiowych – opinia biegłego była w ocenie Sądu logiczna i rzetelna oraz oparta na dokumentacji zgromadzonej w aktach sprawy, w związku z czym była przydatna dla ustalenia stanu faktycznego w sprawie.

Ze względu na treść opinii biegłego chirurga dr. med. J. P. (opinia chirurga k. 276 – 278), który wskazał, iż powód nie podlegał leczeniu chirurgicznemu a neurologicznemu – Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego neurologa (postanowienie k. 318). Sąd oparł się na opinii dr. n. med. A. D. (opinia neurologa k. 353 – 360), która była podstawą ustaleń stanu faktycznego w sprawie. Opinia neurologa jest klarowana, spójna i logiczna, wnioski z niej płynące są jednoznaczne i przekonujące.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Roszczenia strony powodowej zasługiwały na uwzględnienie w przeważającym zakresie.

W sprawie bezsporna była treść wyroków wydanych w postępowaniu toczącym się przed Sądem Okręgowym a następnie Sądem Apelacyjnym o sygn. akt I C 863/98 wraz z ich uzasadnieniami, stan powoda wynikający z akt sprawy i dokumentacji medycznej, który pozostawał od chwili wypadku osobą leżącą, bez kontaktu, wraz z przypadłościami trwającymi nieprzerwanie przez cały okres objęty pozwem wraz z modyfikacją. Sporne pomiędzy stornami był istnienie podstaw do zmiany wysokości zasądzonych rent w tym koszt poszczególnych usług na rzecz powoda (środki medyczne i higieniczne, opieka i rehabilitacja) i ich zwiększony zakres ze względu na pogarszający się jego stan zdrowia.

Podstawą roszczeń w sprawie był art. 907 § 2 k.c. który przewiduje zmianę świadczenia rentowego (jego wysokości lub terminu bieżącego) i znajduje swoje uzasadnienie w funkcjonalnym charakterze renty w odniesieniu do cechy trwałości stosunku renty. Świadczenie z takiego stosunku ma zapewnić realizację określonego celu (dostarczania środków utrzymania) w oznaczonym lub nieoznaczonym czasie, a wiąże się z tym potencjalna możliwość wystąpienia różnych zdarzeń wpływających na tak określony skonkretyzowany cel. Zdarzenia te mogą dotyczyć zarówno zobowiązanego, jak i uprawnionego do świadczeń rentowych. Obejmuje to zdarzenia ze sfery majątkowej jak i osobistej. Podstawą zgłoszenia żądania takich zmian jest, zgodnie z art. 907 § 2 k.c., zmiana stosunków – dotyczy to w równej mierze sytuacji majątkowej jak i osobistej stron tego stosunku. Zmiana ta musi wystąpić już po powstaniu obowiązku płacenia renty, stąd też nie należy traktować powództwa opartego o postanowienia art. 907 § 2 k.c. jako narzędzia „poprawienia” orzeczeń sądowych w przedmiocie ustalenia wysokości renty (por. wyrok Sądu Najwyższegpo z 20.3.1973 r., II PR 36/73, OSN 1973, Nr 12, poz. 227, oraz z 6.12.2000 r., II UKN 125/00, OSNAPiUS 2002, Nr 15, poz. 365). Jednocześnie jednak żądanie w tym przedmiocie może być zgłoszone w dowolnym czasie w trakcie trwania stosunku renty – zasadniczo po wystąpieniu zdarzeń uzasadniających taką zmianę, i to niezależnie od ilości takich zdarzeń; nie jest to, bowiem uprawnienie ulegające przedawnieniu (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z 9.3.2005 r., I ACa 93/05).

Z orzecznictwa, które znalazło zastosowanie w sprawie i które Sąd w składzie niniejszym podziela i przyjmuje za własne, należy wskazać, iż w sprawie o zmianę (podwyższenie) wysokości renty (art. 907 § 2 k.c.) sąd jest związany zasadą (art. 436 § 1 k.c.) i stopniem (art. 362 k.c.) odpowiedzialności dłużnika, ustalonymi w wyroku przyznającym tę rentę (art. 444 § 3 k.c.) poszkodowanemu, który wskutek wypadku utracił zdolność do pracy, rozmiary doznanej stąd przezeń szkody oznacza już jednak samodzielnie (wyrok Sądu Najwyższego z 13.10.1987 r., IV CR 265/87, Legalis). Sąd, rozpoznając sprawę o zmianę wysokości renty uzupełniającej (art. 907 § 2 k.c.) przyznanej pozostałemu przy życiu małżonkowi (art. 446 § 2 k.c.), nie jest związany sposobem jej obliczenia zastosowanym w wyroku zasądzającym rentę. Od ustaleń tego wyroku co do zasady i stopnia odpowiedzialności dłużnika, odstąpić jednak nie może (wyrok Sądu Najwyższego z 27.11.1986 r., IV CR 37/86, niepubl.). Zmiany wysokości renty zasądzonej z tytułu zwiększonych potrzeb można żądać na podstawie art. 907 § 2 KC także wówczas, gdy w chwili wydania wyroku zasądzającego rentę poszkodowany z powodu braku odpowiedniego wieku lub pobierania nauki nie pracował, a następnie okazało się, że na skutek wypadku jest całkowicie lub częściowo niezdolny do pracy (wyrok Sądu Najwyższego z 2.3.1982 r., I CR 27/82, OSN 1982, Nr 10, poz. 150; por. też wyrok Sądu Najwyższego z 17.5.2007 r., I UK 350/06, MoPr 2007, Nr 9, s. 492).

W ocenie Sądu strona powodowa udowodniła w postępowaniu poprzez złożone dokumenty, zeznania świadków i opinie biegłych, iż zaistniały przesłanki do waloryzacji rent, wyjąwszy wykazanie iż powód uzyskiwałby dochody wyższe niż minimalne.

Niezasadne przy tym okazały się zarzuty pozwanego o nieudowodnieniu żądania co do zasady i co do wysokości a także zarzuty Ubezpieczyciela o mniejszym niż wskazywał to biegły z zakresu pielęgniarstwa zakresie koniecznej opieki nad powodem.

Powód od chwili wypadku pozostawał w stanie wegetatywnym, polegając całkowicie na pomocy i opiece matki, ciotki oraz lekarzy i specjalistów. Jak wynika w sposób jednoznaczny z opinii biegłych stan zdrowia powoda nie rokował żadnej poprawy, wszelkie czynności które były przy nim wykonywane miały na celu opóźnienie i zmniejszanie stopnia pogorszenia zdrowia, bez jednak żadnych widoków na jego poprawę. Sąd Okręgowy oceniając całość dowodów przeprowadzonych w sprawie uznał, iż wymagało to całodobowej opieki ze strony osób trzecich w okresie objętym pozwem. Twierdzenia Ubezpieczyciela o tym, że powód nie musiał pozostawiać pod opieką w czasie snu czy też że konieczność sprawowania opieki nad powodem była mniejsza niż wskazywana przez stronę powodową oraz wynikała z opinii biegłych okazały się gołosłowne. Niezbicie wynika z akt sprawy bowiem, że stan powoda był trwale na tyle ciężki – uszczerbek wynosił 100% - że powód nie był w stanie wykonać żadnej czynności, pozostawał bez kontaktu, biegiem czasu pogłębiała się także spastyczność, wymagająca zwiększonej rehabilitacji, stałego przyjmowania leków, wymiany cewników, odsysania wydzieliny a ponadto stałej opieki przeciwodleżynowej i higienicznej co biorąc pod uwagę stan neurologiczny powoda, jego wzrost i wagę wymagało także niejednokrotnie jednoczesnego współdziałania dwóch osób, a nie tylko jednej, przy wykonywaniu podstawowych czynności pielęgnacyjnych. Przy tym u powoda nie stwierdzono wg dokumentacji odleżyn czy też gwałtownego pogarszania się zdrowia, zakażeń PEGi czy też dróg moczowych, co świadczy o dochowaniu wszelkiej należnej staranności i higieny przy opiece nad powodem. Zarazem brak było podstaw do kwestionowania stawek stanowiących podstawę do obliczenia żądania waloryzacji renty na zwiększone potrzeby, bowiem wynikały one z zaświadczenia OPS (...). Sąd w związku z tym uwzględnił żądanie strony powodowej w tej części, tak samo jako w zakresie kosztów pielęgniarskich ustalonych w opinii biegłego w kwocie 1313 zł a także wynikających ze złożonych dokumentów potwierdzających dokonywane zakupy na rzecz powoda. W ocenie Sądu biegła z zakresu pielęgniarstwa prawidłowo wskazała też, że powód nie mógł w zakresie wskazywanym przez Ubezpieczyciela korzystać ze świadczeń NFZ, bowiem przysługują one tylko osobom rokującym poprawę a taka sytuacja nie dotyczyła powoda. Roszczenie strony powodowej z tytułu kosztów opieki i pomocy osób trzecich, biorąc pod uwagę treść opinii oraz stawki wynikające z zaświadczenia OPS (...) podlegały uwzględnieniu w całości. Powód także wymagał nieprzerwanie specjalistycznej diety, co zostało potwierdzone przez biegłego neurologa – sąd uznał koszty tej diety w wysokości 200 zł miesięcznie, koszt wizyt lekarskich 200 zł i wizyt pielęgniarskich – 20 zł. Zasadne były także koszty wskazane przez biegłego zakresu rehabilitacji oraz neurologa, tudzież wynikające z zeznań świadka G. M. i złożonych dokumentów jako wydatki na rehabilitację – z rachunków i opinii wynikało, że wynoszą one 1.200 zł miesięcznie – strona powodowa wnosiła o zasądzenie kwoty po 1.035 zł i biorąc pod uwagę ustalenia stanu faktycznego Sąd zasądził roszczenie w tej części w całości – zgodnie z ostateczną modyfikacją powództwa które wskazało na kwotę 9.047,07 zł miesięcznie. Wypadnie przy tym wskazać, że sama stawka 24 godzinnej opieki w podwyższonej stawce uznanej za zasadną przez biegłą z zakresu pielęgniarstwa pozwala na zasądzenie renty w pełnej dochodzonej wysokości (w 2014 r. było to 24h*30dni*13,5 zł =9720 zł, w 2015 r. 24h*30dni*12,48 zł=8985,60 zł, w 2016 r. 24h*30dni*23,9 zł =17.208 zł i w 2017 r. 24h*30dni*26 zł =18.720 zł) poza 2015 r., jednakże i za ten rok dodanie pozostałych składowych (i odjęcie świadczeń pielęgnacyjnych z ZUS w znikomej wysokości) skutkować musiało uwzględnieniem roszczenia w całości o czym orzeczono w pkt 1 wyroku.

W zakresie renty wyrównującej wynagrodzenie, które otrzymywałby powód Sąd Okręgowy doszedł do przekonania, iż strona powodowa nie wykazała swojego roszczenia. Jak wynika z zaświadczenia z ZUS powód otrzymywał świadczenia w 2014 – 1237,20 zł, w 2015 r. -1286,18, w 2016 – 1355,69 oraz w 2017 r. – 1459,48 zł co oznacza, że po dodaniu zasądzonej pierwotnie kwoty 620 zł miesięcznie uzyskiwał kwoty równoważne pensji minimalnej w poszczególnych latach. I tak w 2014 r. wynosiła ona 1680 zł, zaś powód otrzymywał łącznie 1.857,20 zł, w 2015 r. wynosiła 1.750 zł, zaś powód otrzymywał 1.906,18 zł, w 2016 r. wynosiła 1.850 zł, zaś powód otrzymywał 1.975,69 zł, zaś w 2017 r. wynosiła 2.000 zł, podczas gdy powód otrzymywał 2.079,48 zł. Strona powodowa nie wykazała w sposób przekonujący, aby powód mógł uzyskiwać wyższe wynagrodzenie, a konsekwencji przesłanek wskazanych w art. 907 § 2 k.c. stąd Sąd oddalił w tej części powództwo jako niewykazane, o czym orzeczono jak w sentencji w punkcie 4.

Powódki po śmierci D. D. (1) wnosiły o zasądzenie kwot zwaloryzowanych rent na ich rzecz łącznie ewentualnie solidarnie, jednakże w ocenie Sądu nie było podstaw takiego zasądzenia – zgodnie z art. 1034 §1 k.c. spadkobiercy ponoszą solidarną odpowiedzialność za długi spadkowe, natomiast w przedmiotowej sytuacji spadkobiercy są wierzycielami, a nie dłużnikami, brak też innej podstawy prawnej do uznania iż po stronie powodowej zachodziła solidarność. Na tych samych zasadach było też podstaw do zasądzenia łącznego roszczenia - z tego względu Sąd zasądził na rzecz strony powodowej jak w roszczeniu ewentualnym (k. 415 – 415v) wyjąwszy kwoty niewykazane. Jako że renta jest świadczeniem okresowym Sąd zasądził kwoty wraz z odsetkami ustawowymi wynikającymi z dat wymagalności każdej z rat rentowych na podstawie art. 481 §1 k.c. Ponieważ różnica między dotychczasową wysokością renty tj. 3.130 zł a ustaloną w niniejszym postępowaniu 9.046,07 zł wynosi 5.916,07 zł, to na rzecz z każdej powódek należało zasądzić po połowie tej kwoty tj. po 2.958,03 zł miesięcznie. Sąd zasądził też kwoty po 70.992,72 zł z odsetkami od 16 kwietnia 2016 r. tytułem należności za okres od kwietnia 2014 do kwietnia 2016 r. (24*2.958,03 zł), w dalszym zakresie tak sformułowane roszczenie tj. z odsetkami od 13 kwietnia 2016 r. za okres do 1 kwietnia 2017 r. podlegać musiało oddaleniu, bowiem w istocie zawierało w sobie żądanie odsetek za okresy sprzed dat wymagalności poszczególnych rent. Kwota za listopad 2017 r. została zmniejszona proporcjonalnie uwzględniając że powód zmarł 13 listopada 2017 r.

Z powyższych przyczyn orzeczono jak w punkcie 1, 2 i 3 sentencji.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 108 §1 k.p.c. w zw. z art. 100 k.p.c. – jako że powódki przegrały sprawę w 11% zaś wygrały ją w 89% w stosunku do dochodzonego przez nich roszczenia, należało stosownie do tej proporcji obciążyć kosztami strony procesu. Szczegółowego ich wyliczenia dokona referendarz sądowy po uprawomocnieniu się orzeczenia. Z tych przyczyn postanowiono jak w sentencji w punkcie 5.

Sędzia Piotr Królikowski