Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 grudnia 2024 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Agnieszka Nakwaska-Szczepkowska

Protokolant: stażysta Aleksandra Bobińska

po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2024 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z powództwa J. H.

przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej Nieruchomości przy ul. (...)
w W.

o uchylenie uchwały nr (...)

I.  uchyla uchwałę nr (...) Wspólnoty Mieszkaniowej Nieruchomości
przy ul. (...) w W. ;

II.  odstępuje od obciążania pozwanej obowiązkiem zwrotu kosztów procesu na rzecz powódki.

Sędzia Agnieszka Nakwaska-Szczepkowska

Sygn. akt I C 30/24

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 29 grudnia 2023 r., skierowanym przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej Nieruchomości przy ul. (...) w W., powódka J. H. wniosła o uchylenie uchwały nr (...) z dnia 24 marca 2023 r. podjętej przez Wspólnotę Mieszkaniową (...) w sprawie ustalenia wysokości wynagrodzenia członków Zarządu Wspólnoty Mieszkaniowej oraz o zasądzenie od pozwanej na rzecz powódki zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że zaskarżona uchwała jest sprzeczna zarówno z przepisami ustawy o własności lokali, jak i z zasadami prawidłowego zarządzenia nieruchomością wspólną oraz jej interesem jako członka wspólnoty, poprzez uzależnienie bezpośrednio wynagrodzenia członków Zarządu od planu gospodarczego – dokumentu nie mającego charakteru pewnego, co skutkuje nieprecyzyjnym, nieprzejrzystym uregulowaniem kwestii wynagrodzenia – będącego wydatkiem wspólnoty. Powódka zarzuciła również brak rzetelnego przedstawienia uchwały do procedowania – w zawiadomieniu o zebraniu nie zamieszczono tej uchwały w porządku obrad, a samo przesłanie informacji o kontynuowaniu głosowania nad ww. uchwałą w drodze indywidualnego zbierania głosów nie może zostać uznane za prawidłowe poddanie tej kwestii pod dyskusję.

(pozew – 122-130)

W odpowiedzi na pozew, pozwana Wspólnota wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powódki na rzecz pozwanej zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych.

Pozwana zarzuciła, że powódka wystąpiła z powództwem po upływie terminu 6 tygodni, wynikającego z art. 25 ust. 1 a ustawy o własności lokali, bowiem powódce doręczono zawiadomienie o podjęciu uchwały 20 listopada 2023 r. Niezależnie od tego, wskazała, że sporna uchwała nr (...) została podjęta zgodnie z ustawą, jej treść jest zgodna z ustawą, dobrymi obyczajami, a także zasadami współżycia społecznego. Sam fakt uzależnienia wynagrodzenia w uchwale od planu gospodarczego jest zaś praktyką powszechnie przyjętą i dopuszczalną. Przyznała, że głosowanie nad przedmiotową uchwałą wprowadzono do porządku obrad dopiero na zebraniu 24 marca 2023 r. Zaznaczyła, że w planie gospodarczym wskazano, że planowana wartość wynagrodzenia Zarządu w 2023 r. to (...) zł, zatem (...) zł netto, a (...) zł brutto miesięcznie dla każdego członka Zarządu, bowiem Wspólnota od lat posiada Zarząd trzyosobowy. Do czasu podjęcia ww. uchwały przez 8 lat wynagrodzenie każdego członka zarządu wynosiło (...) zł netto miesięcznie. Dalej pozwana wyjaśniła, że na zebraniu obecni byli właściciele reprezentujący jedynie 4,6 % udziałów w nieruchomości wspólnej, dlatego głosowanie było kontynuowane w trybie indywidualnego zbierania głosów. Przedstawiciel administratora w wiadomości email z 6 kwietnia 2023 r. przesłał członkom Wspólnoty wyjaśnienia do treści projektu uchwały nr (...). W toku indywidualnego zbierania głosów część osób oddało głos w sposób elektroniczny, część tradycyjnie – na papierze.

(odpowiedź na pozew – k. 247-252v)

Na rozprawie w dniu 26 listopada 2024 r. pełnomocnik powódki oświadczył, że strona powodowa nie kwestionuje tego, że głosy za przedmiotową uchwałą zostały oddane zgodnie z zestawieniem załączonym do odpowiedzi na pozew i że uchwała osiągnęła wymaganą ilość głosów, natomiast sam sposób wprowadzenia uchwały do porządku obrad, a następnie procedura jej głosowania budzą wątpliwości.

(protokół rozprawy z dnia 26 listopada 2024 r. - k. 390-393v /protokół skrócony/)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Właściciele lokali znajdujących się w budynku przy ul. (...) tworzą Wspólnotę Mieszkaniową. J. H. jest właścicielką lokalu mieszkalnego nr (...) i z tego tytułu jest członkiem ww. Wspólnoty.

(okoliczności bezsporne, nadto odpis księgi wieczystej nr (...), odpis księgi wieczystej nr (...) – k. 64-68)

W wymienionej Wspólnocie funkcjonuje Zarząd trzyosobowy. Co najmniej od 2015 r. obowiązywała uchwała Wspólnoty ustalająca wysokość wynagrodzenia każdego członka Zarządu na(...) zł miesięcznie.

(okoliczności bezsporne, nadto zeznania świadka M. W. (1) – protokół rozprawy z 26 listopada 2024 r., min. 00:42:48 i n., protokół skrócony – k. 391v-392, zeznania świadka M. L. protokół rozprawy z 26 listopada 2024 r. min. 01:23:53 i n., protokół skrócony - 392v-393)

Zawiadomieniem z dnia 14 marca 2023 r. Zarząd Wspólnoty poinformował członków Wspólnoty o mającym odbyć się 24 marca 2023 r. zebraniu ogółu właścicieli lokali, ze wskazaniem, że porządek obrad obejmuje: (1) przedstawienie sprawozdania finansowego za rok 2022, (2) podjęcie uchwał w sprawie zatwierdzenia sprawozdania oraz udzielenia absolutorium zarządowi Wspólnoty, (3) omówienie projektu planu gospodarczego na rok 2023 i podjęcie uchwał w sprawie ustalenia wysokości opłat i przyjęcia planu gospodarczego oraz przyjęcie preliminarza remontów na rok 2023. Porządek obrad nie obejmował głosowania nad uchwałą dotyczącą podwyższenia wynagrodzenia członków Zarządu Wspólnoty. Natomiast w projekcie planu gospodarczego na 2023 r. jako planowany wydatek na wynagrodzenie Zarządu Wspólnoty ujęto kwotę (...)zł, zatem kwotę wyższą niż ujęta w planie gospodarczym na 2022 r. – (...) zł.

( okoliczności bezsporne, zawiadomienie – k. 72, 74, plan gospodarczy – k. 265-265v, nadto zeznania świadka M. W. (1) – protokół rozprawy z 26 listopada 2024 r., min. 00:42:48 i n., protokół skrócony – k. 391v-392)

Kwotę (...) zł wskazaną w projekcie planu gospodarczego jako planowany wydatek na 2023 r. na wynagrodzenie Zarządu Wspólnoty wyliczono przy założeniu podwyższenia wynagrodzenia członków Zarządu do (...) zł netto, a (...) zł brutto na miesiąc. Kwotę tę wskazał administratorowi, który przygotowywał projekt planu gospodarczego, Zarząd Wspólnoty przed ww. zebraniem. Jeszcze przed zebraniem Zarząd przygotował także projekt uchwały Nr (...) „w sprawie: ustalenia wysokości wynagrodzenia Członków Zarządu Wspólnoty Mieszkaniowej”. W § 1 projekt stanowił „Na podstawie art. 28 Ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali przyznaje się każdemu Członkowi Zarządu Wspólnoty Mieszkaniowej wynagrodzeniu w wysokości …………. zł netto miesięcznie.”.

(okoliczności bezsporne, zeznania świadka M. W. (1) – protokół rozprawy z 26 listopada 2024 r., min. 00:42:48 i n., protokół skrócony – k. 391v-392, projekt uchwały Nr (...) – k. 389)

Na zebraniu 24 marca 2023 r. byli obecni właściciele 9 lokali reprezentujący łącznie udział w nieruchomości wspólnej wynoszący 4,6 %. Powódka nie brała udziału w tym zebraniu.

(okoliczność bezsporna)

M. W. (2) jako administrator, omawiając wydatki przewidziane na 2023 r. w planie gospodarczym, zwrócił uwagę na kwestię wysokości wynagrodzenia Zarządu Wspólnoty. Na zebraniu zaprezentowany został projekt uchwały Nr (...). Ostatecznie pod głosowanie poddano uchwałę nr (...) o nieco zmienionej treści w stosunku do projektu. Zmianę w § 1 projektu naniesiono odręcznie długopisem. Ostatecznie zapis ten stanowił „Na podstawie art. 28 Ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali przyznaje się każdemu Członkowi Zarządu Wspólnoty Mieszkaniowej wynagrodzeniu w wysokości określonej corocznie w PG.”. Wyjaśniono właścicielom, że wygodniej będzie, jeśli wynagrodzenie członków Zarządu Wspólnoty będzie ustalane w planie gospodarczym zamiast w odrębnej uchwale.

(zeznania świadka M. W. (1) – protokół rozprawy z 26 listopada 2024 r., min. 00:42:48 i n., protokół skrócony – k. 391v-392, zeznania świadka D. B. – protokół rozprawy z dnia 26 listopada 2024 r., min. 00:26:37 i n., protokół skrócony - k. 390v-391v)

Członkowie Wspólnoty obecni na zebraniu oddali swoje głosy w głosowaniu nad uchwałami: Nr (...) „w sprawie: zatwierdzenia sprawozdania finansowego Zarządu Wspólnoty Mieszkaniowej za rok 2022”, Nr (...) „w sprawie: udzielenia absolutorium Zarządowi Wspólnoty Mieszkaniowej za rok 2022”, Nr (...) „w sprawie: ustalenia wysokości opłat oraz przyjęcia planu gospodarczego na rok 2023”, Nr (...) „w sprawie: przyjęcia preliminarza remontów na rok 2023” oraz Nr (...) „w sprawie: ustalenia wysokości wynagrodzenia Członków Zarządu Wspólnoty Mieszkaniowej”. Z uwagi na to, że uchwała nie otrzymała wymaganej większości głosów, postanowiono kontynuować głosowanie w trybie indywidualnego zbierania głosów.

(okoliczność bezsporna)

Po zebraniu administrator wysłał do właścicieli lokali email z informacją, że 24 marca 2023 r. odbyło się zebranie członków Wspólnoty oraz że obecni byli właściciele 9 tylko lokali, reprezentujący 4,6 % udziałów w nieruchomości wspólnej, dlatego nie było możliwe podjęcie uchwał bezpośrednio na zebraniu i dalsze głosowanie odbywać się będzie w trybie indywidualnego zbierania głosów. Do wiadomości email załączono głosowane uchwały i karty do głosowania. Wskazano na cztery sposoby oddania głosu: odesłanie skanu wypełnionej karty na email, oddanie głosu bezpośrednio w treści emaila, wrzucenie wypełnionej karty do skrzynki pocztowej administracji, oddanie głosu za pomocą portalu (...)

(okoliczność bezsporna, wiadomość e-mail z 3 kwietnia 2023 r. – k. 81)

20 listopada 2023 r. J. H. otrzymała od administratora wiadomość e-mail zawierającą informacje, iż uchwały o numerach (...) dotyczące spraw Wspólnoty Mieszkaniowej zostały podjęte, w tym za uchwałą nr (...) głosowało 52,5356 % udziałów we Wspólnocie.

(okoliczność niezaprzeczona, zawiadomienie – k. 109-110, email – k. 107)

Podkreślenia wymaga, że stan faktyczny w zasadzie nie był między stronami sporny. Ostatecznie poza sporem było, że kwestionowana przez powódkę uchwała otrzymała wymaganą większość głosów „za” i że w efekcie została podjęta. Strony różniły się przede wszystkim oceną dopuszczalności zredagowania uchwały w przedmiocie wynagrodzenia członków Zarządu w taki sposób, jak uczyniono to w uchwale Nr (...). Sąd dokonał ustaleń faktycznych na podstawie twierdzeń stron oraz na podstawie dowodów z dokumentów (odpisów dokumentów, wydruków komputerowych), a nadto, zwłaszcza w zakresie przebiegu zebrania właścicieli lokali w dniu 24 marca 2023 r., na podstawie zeznań świadków, które Sad uznał za wiarygodne.

Sąd pominął natomiast dowody z zeznań pozostałych świadków zgłoszonych przez strony oraz z przesłuchania stron, uznając, że przeprowadzenie tych dowodów jest w sprawie zbędne. Ustalenie istotnych z punktu widzenia rozstrzygnięcia faktów nie wymagało przeprowadzenia tych dowodów. Okoliczności, na które dowody te zgłoszono zostały w wystarczającym stopniu wyjaśnione za pomocą pozostałych dowodów. Podkreślenia wymaga, że świadkowie zeznający na rozprawie 26 listopada 2024 r. opisali przebieg zebrania, w tym w zakresie poddania pod głosowanie uchwały nr (...). Okoliczność, czy zostało to poprzedzone rozbudowaną dyskusją, była bez znaczenia, skoro na zebraniu i tak obecnych było tylko 9 właścicieli lokali, których głosy reprezentowały łącznie zaledwie 4,6 % udziałów w nieruchomości wspólnej.

Wypada także zauważyć, że zeznania świadków nie mogły posłużyć do wykazania okoliczności określonej przez pozwanego jako „przejrzystość i jasność treści uchwały”. Subiektywna ocena świadków w tym zakresie nie miała żadnego znaczenia, zaś ocena obiektywna treści uchwały należała w tej sprawie do Sądu. Jednocześnie, na podstawie przeprowadzonych w sprawie dowodów, Sąd nie miał wątpliwości, że znaczenie uchwały Nr (...) miało być takie, aby wynagrodzenie każdego z członków Zarządu Wspólnoty w 2023 r. wzrosło do (...) zł netto na miesiąc.

Nie mogły także zaważyć na kierunku rozstrzygnięcia okoliczności wskazane w tezach dowodowych przez powódkę jako „wstrzemięźliwość członków zarządu Wspólnoty w bezpośrednim kontakcie z członkami Wspólnoty oraz nawiązywanie kontaktu jedynie przez administratora Wspólnoty”. Ustalenia w tym zakresie nie mogły mieć żadnego znaczenia dla oceny, czy kwestionowana w sprawie uchwała podlega uchyleniu, skoro powódka nie twierdziła, że wynagrodzenie na poziomie (...) zł netto na miesiąc byłoby za wysokie w stosunku do podejmowanych przez członków Zarządu czynności. Powódka miała zastrzeżenia wyłączenie do sposobu zredagowania treści uchwały Nr (...) i sposobu poddania jej pod dyskusję mieszkańców.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 roku o własności lokali (tj. Dz.U. z 2021 r. poz. 1048, ze zm.; dalej „u.w.l.”) właściciel lokalu może zaskarżyć uchwałę do sądu z powodu jej niezgodności z przepisami prawa lub z umową właścicieli lokali albo jeśli narusza ona zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub w inny sposób narusza jego interesy.

Powództwo o uchylenie uchwały może być wytoczone przeciwko wspólnocie mieszkaniowej w terminie 6 tygodni od dnia podjęcia uchwały na zebraniu ogółu właścicieli albo od dnia powiadomienia wytaczającego powództwo o treści uchwały podjętej w trybie indywidualnego zbierania głosów (art. 25 ust. 1a u.w.l.).

W przedmiotowej sprawie poza sporem było, że uchwała Nr (...) podjęta została w trybie mieszanym – częściowo na zebraniu w dniu 24 marca 2023 r., a częściowo w drodze indywidualnego zbierania głosów po tym zebraniu. Powódka informację o treści uchwały Nr (...) otrzymała mailowo w dniu 20 listopada 2023 r., a zaskarżyła ją 29 grudnia 2023 r. (data nadania pozwu), zatem zachowany został ustawowy termin do wytoczenia niniejszego powództwa.

W tej sytuacji należało przejść do analizy merytorycznej zaskarżonej uchwały przez pryzmat podniesionych przez powódkę zarzutów, tj. niezgodności uchwały z przepisami prawa, zasadami prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną oraz naruszenia interesów powódki.

Powódka konsekwentnie w toku postępowania zwracała uwagę na fakt naruszenia przez zaskarżoną uchwałę regulacji art. 28 u.w.l. Przepis ten stanowi, że właściciel lokalu pełniący obowiązki członka zarządu może żądać od wspólnoty wynagrodzenia odpowiadającego uzasadnionemu nakładowi pracy. Nie ulega wątpliwości, że ustalenie wynagrodzenia zarządu, o ile kwestia ta nie została uregulowana w umowie, o której mowa w art. 18 ust. u.w.l., wymaga podjęcia uchwały właścicieli lokali. Jest to bowiem bezsprzecznie czynność przekraczająca zwykły zarząd - ustawodawca wprost na to wskazał w art. 22 ust. 3 pkt 1 u.w.l., a jako taka wymaga podjęcia uchwały właścicieli lokali zgodnie z art. 22 ust. 2 u.w.l.

Uchwała w przedmiocie ustalenia wynagrodzenia zarządu jest przy tym czynnością odrębną w stosunku do czynności przyjęcia rocznego planu gospodarczego (art. 22 ust. 3 pkt 2 u.w.l.). Uchwały takiej nie może przy tym zastąpić przyjęcie planu gospodarczego na dany rok. W planie gospodarczym powinno się oczywiście wskazać wysokość wydatku planowanego w danym roku na poczet wynagrodzenia członków Zarządu, na takiej samej zasadzie jak wskazuje się wysokość wszystkich innych wydatków, jakie Wspólnota przewiduje, że zostaną poniesione – tak, aby wysokość zaliczek na pokrycie kosztów zarządu (art. 15 ust. 1 u.w.l.) była adekwatna do rzeczywistych wydatków. Natomiast plan gospodarczy stanowi jedynie zestawienie przewidywanych przychodów i wydatków, z natury rzeczy stanowi pewne założenie, które podlega weryfikacji po zakończeniu danego roku kalendarzowego. Plan gospodarczy nie kreuje zatem praw ani obowiązków (vide w tym zakresie rozważania ujęte w uzasadnieniach wyroków Sądu Apelacyjnego w Warszawie: z dnia 27 października 2021 r., sygn. akt V ACa 369/21, Legalis, oraz z dnia 8 lipca 2020 r., sygn. akt I ACa 402/19, Legalis, a także z dnia 20 września 2013 r., sygn. akt I ACa 563/13, Legalis). Plan gospodarczy nie może zatem stanowić podstawy żądania przez członka Zarządu Wspólnoty wypłaty wynagrodzenia w danej wysokości, stosownie do wysokości założonego w planie wydatku na ten cel.

Dalej Sąd zważył, że uchwała w przedmiocie ustalenia wynagrodzenia zarządu powinna wskazywać w sposób precyzyjny wysokość wynagrodzenia każdego z członków zarządu bądź sposób wyliczenia tego wynagrodzenia (w odniesieniu do wymogu dokładnego określenia wysokości wynagrodzenia w uchwale vide wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 23 listopada 2012 r., sygn. akt I ACa 1069/12, Legalis oraz wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 26 października 2011 r., sygn. akt I ACa 953/11, niepubl.).

Rozpatrywana w sprawie uchwała Nr (...) miała w założeniu polegać na podwyższeniu wynagrodzenia członków Zarządu Wspólnoty z kwoty po (...)zł miesięcznie do wyższej – potencjalnie po (...) zł miesięcznie. Według pierwotnego projektu uchwała ta zakładała, że wskazana w niej będzie kwotowo wysokość wynagrodzenia miesięcznego każdego z członków Zarządu. Takie rozwiązanie przyjęto w uprzednio obowiązującej w pozwanej Wspólnocie Mieszkaniowej uchwale, ustalającej wysokość wynagrodzenia każdego członka zarządu na(...) zł netto miesięcznie i autor projektu uchwały Nr (...) je powielił. Natomiast na zebraniu w dniu 24 marca 2023 r. postanowiono zmodyfikować redakcję projektu uchwały Nr (...) poprzez zastąpienie kwotowej wysokości wynagrodzenia, odwołaniem się do planu gospodarczego. Ostatecznie podjęto uchwałę, stanowiącą, że „Na podstawie art. 28 Ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali przyznaje się każdemu Członkowi Zarządu Wspólnoty Mieszkaniowej wynagrodzenie w wysokości określonej corocznie w PG”. W efekcie, treść uchwały na pozwala na stwierdzenie, w jakiej wysokości Zarząd otrzymuje wynagrodzenie, a tym bardziej – w jakiej wysokości otrzymują wynagrodzenie poszczególni członkowie Zarządu.

Strona pozwana argumentowała, że odwołanie się w ww. uchwale do treści planu gospodarczego stanowiło wystarczającą konkretyzację kwoty wynagrodzenia. Sąd stanowiska tego nie podzielił. Z uwagi na prognostyczny charakter planu gospodarczego, odwołanie się w treści uchwały ustalającej wysokość wynagrodzenia Zarządu do pozycji ujętej w planie gospodarczym, nie jest prawidłowe w świetle art. 22 ust. 2 w zw. z art. 22 ust. 3 pkt 1 u.w.l. i art. 28 u.w.l.

Nadto, w planie gospodarczym ujmuje się ogólną wysokość przewidywanego wydatku na dany cel – tutaj na wynagrodzenie Zarządu Wspólnoty. Tak też było w przypadku planu gospodarczego pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej na 2023 r., gdzie wskazano ogólną wysokość wydatku na wynagrodzenie Zarządu Wspólnoty w 2023 r. jako (...) zł, bez rozbicia na wynagrodzenie planowane dla poszczególnych członków Zarządu. Argumentacja strony pozwanej co do tego, że Zarząd pozwanej Wspólnoty od lat liczy 3 osoby i że oczywistym jest, że kwotę ujętą w planie gospodarczym należało podzielić przez trzy, nie jest przekonywająca. Po pierwsze, nie można twierdzić, że domyślną zasadą jest wypłacanie wszystkim członkom Zarządu wynagrodzenia w takiej samej wysokości. Ustawodawca w art. 28 u.w.l. wprost wskazuje, że wysokość wynagrodzenia powinna odpowiadać uzasadnionemu nakładowi pracy. W przypadku zarządu wieloosobowego, z natury rzeczy niektórzy jego członkowie mogą bardziej angażować się w sprawy wspólnoty mieszkaniowej, w tym poświęcać więcej czasu na pracę w zarządzie, a zaangażowanie innych może być mniejsze. W świetle regulacji art. 28 u.w.l. powinno to znaleźć wyraz w wysokości wynagrodzenia przyznanego poszczególnym członkom zarządu. W braku wskazania w planie gospodarczym wysokości wynagrodzenia planowanego do wypłaty w 2023 r. dla każdego z członków zarządu osobno, także i z tej przyczyny – niezależnie od samej wadliwości odwołania do dokumentu o charakterze prognostycznym, jakim jest plan gospodarczy – uchwała Nr (...) jest wadliwa z punktu widzenia przywołanych wyżej przepisów. Zarząd nie może bowiem samodzielnie ustalać wysokości wynagrodzenia poszczególnych członków w ramach ogólnej kwoty – wysokość wynagrodzenia każdego członka zarządu musi wynikać z treści uchwały Wspólnoty.

Wypada także zauważyć, że liczba członków Zarządu we Wspólnocie Mieszkaniowej może ulec zmianie w ciągu roku. W przypadku gdyby w 2023 r. liczba ta z 3 osób zmniejszyła się do 2, nie pojawia się wątpliwość, czy w świetle uchwały Nr (...) wynagrodzenie każdego z nich miałoby wynosić połowę ogólnej kwoty wydatku planowanego na wynagrodzenie Zarządu. Z kolei, gdyby liczba członków Zarządu wzrosła do 4, nie byłoby wiadomo, czy czwarty członek Zarządu miałby otrzymywać wynagrodzenie równe 1/3 kwoty wskazanej w planie gospodarczym – co oznaczałoby, że wydatek z tytułu wynagrodzenia Zarządu przekroczy planowaną kwotę, czy też ¼ - co oznaczałoby z kolei, że wynagrodzenie pozostałych członków zarządu miałoby zmaleć na skutek poszerzenia składu zarządu.

Nie wiadomo także, czy założeniem uchwały Nr (...) było, aby wynagrodzenie w podwyższonej wysokości miało być wypłacane członkom Zarządu Wspólnoty już od stycznia 2023 r., skoro plan gospodarczy na 2023 r. obejmował pełne 12 miesięcy od stycznia do grudnia. Na podstawie wysokości kwoty założonej w planie gospodarczym - (...) zł nie sposób tego wywieźć. Kwota ta nie dzieli się przez (...) zł, ani przez (...) zł. Pozwana twierdziła, że wypłacane członkom Zarządu Wspólnoty wynagrodzenie powinno być wyższe, to jest że odpowiednio (...) zł obowiązujące na podstawie wcześniejszej uchwały i (...) zł obowiązujące na podstawie uchwały Nr (...) to stawki netto, a członkom Zarządu wypłacane są wynagrodzenia brutto. Jednocześnie jednak pozwana nie potrafiła wyjaśnić, w jaki sposób wylicza ostateczną wysokość owego wynagrodzenia. Jeżeli uchwale Nr (...) nadać to znaczenie, że miałaby działać z mocą wsteczną od 1 stycznia 2023 r., to należałoby to uznać za nieprawidłowe. Nadto, sama wątpliwość interpretacyjna w tym zakresie, zdaniem Sądu, świadczy o wadliwości uchwały.

Powyższe rozważania prowadzą do konkluzji, że kwestionowana przez powódkę uchwała narusza art. 22 ust. 2 w zw. z art. 22 ust. 3 pkt 1 u.w.l. i art. 28 u.w.l., a niezależnie od tego narusza także zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną, skoro nie konkretyzuje wysokości wynagrodzenia poszczególnych członków Zarządu i pozostawia w tym zakresie pole do różnej interpretacji.

Biorąc pod uwagę zgromadzony materiał dowodowy, w tym w szczególności pierwotną treść projektu uchwały – umożliwiającą wskazanie konkretnej kwoty wynagrodzenia każdego członka zarządu (tak jak to miało miejsce dotychczas) – doszło w ocenie Sądu do - być może niezamierzonego - błędu na etapie konstruowania zapisu uchwały. Z zeznań świadków, a nawet z twierdzeń samej powódki (zawartych w korespondencji z administratorem wspólnoty) wynika, że kwestia podniesienia wynagrodzenia członkom Zarządu co do zasady nie budziła sprzeciwu. Uchwała została przyjęta, co też przemawia za ogólną aprobatą członków Wspólnoty Mieszkaniowej dla podwyższenia wynagrodzenia Zarządu (taka intencja przedmiotowej uchwały była w sposób jednoznaczny wskazywana właścicielom lokali). Jednakże w związku z zastosowaniem nieprawidłowej konstrukcji ustalania zasad wynagradzania, uchwała ta nie mogła się ostać.

Natomiast zastrzeżenia powódki co do sposobu wprowadzenia kwestionowanej uchwały do porządku obrad na zebraniu w dniu 24 marca 2023 r. oraz co do przebiegu dyskusji nad uchwałą, nie miały, zdaniem Sądu, znaczenia dla fakty podjęcia tej uchwały i jej treści, skoro zdecydowana większość głosów „za” uchwałą oddana została w trybie indywidualnego zbierania głosów, a nie na zebraniu.

Mając na uwadze powyższe, Sąd uchylił uchwałę Nr (...), o czym orzeczono w pkt. I sentencji wyroku.

Orzeczenie w zakresie kosztów procesu ujęte w pkt. II sentencji wyroku Sąd oparł na normie art. 102 k.p.c. i odstąpił od obciążania pozwanej Wspólnoty kosztami procesu poniesionymi przez powódkę. W ocenie Sądu, uchylenie uchwały wynikało z popełnienia – prawdopodobnie niecelowego – błędu na etapie konstruowania zapisu uchwały. Kwestia zasadności podniesienia wynagrodzenia członkom Zarządu de facto nie budziła wątpliwości nawet samej powódki. Uchwała Nr (...) została uchylona nie z uwagi na stwierdzenie braku podstaw do podwyższenia dotychczasowego wynagrodzenia członków Zarządu Wspólnoty, a jedynie ze względu na przyjęty sposób ustalania tego wynagrodzenia – nieprecyzyjny, nieograniczony, odwołujący się do dokumentu prognozowego. Nieprecyzyjna redakcja uchwały Nr (...) z pewnością nie była natomiast działaniem celowym, nakierowanym na przykład na ukrycie rzeczywistej intencji – to jest podwyższenia wynagrodzenia członków Zarządu Wspólnoty. Intencja ta była w sposób jasny komunikowana członkom Wspólnoty Mieszkaniowej.

Sędzia Agnieszka Nakwaska-Szczepkowska