Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 grudnia 2023 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSO Ewa Ligoń-Krawczyk

Protokolant: sekretarz sądowy Ewa Kocielnik

po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2023 r. w Warszawie

na rozprawie sprawy z powództwa M. S.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

utrzymuje nakaz zapłaty wydany w postępowaniu nakazowym w dniu 21 listopada 2022 roku przez Sąd Okręgowy w Warszawie sygn. akt I Nc 201/22 w całości.

Sygn. akt I C 220/23

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 4 listopada 2022 r. skierowanym przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W., M. S. wniósł o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym i orzeczenie w nim, że pozwany (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. ma zapłacić powodowi M. S. kwotę 100.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 18 października 2022 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenie na rzecz powoda zwrotu kosztów procesu według norm prawem przepisanych. W uzasadnieniu strona powodowa wskazała, że powód udzielił pozwanemu pożyczki w kwocie 100.000 zł na mocy zawartej w dniu 12 października 2021 r. umowy pożyczki zabezpieczonej wekslem własnym in blanco z dnia 2 listopada 2021 r. Pozwany nie spłacił kwoty pożyczki w terminie określonym w treści umowy, tj. w dniu 2 sierpnia 2022 r. Wobec powyższego powód w dniu 19 sierpnia 2022 r. wypełnił otrzymany od pozwanego weksel własny in blanco na kwotę zadłużenia tj. na kwotę 100.000 zł o czym poinformował w tym samym dniu pozwanego e-mailem oraz wysłanym pocztą zawiadomieniem z wezwaniem do jego wykupu. Płatność weksla została określona na dzień 20 września 2022 r. przelewem na konto bankowe powoda, które zostało zawarte zarówno w Umowie Pożyczki jak i podane zostało w przesłanym listownym zawiadomieniu. Powód wskazał, iż jedyną reakcją na przesłane pismo były składane telefonicznie przez przedstawiciela pozwanego – P. O. – Wiceprezesa Zarządu (...) S.A., obietnice uregulowania wymagalnej należności w kolejnych deklarowanych przez niego terminach, które jednak nie były dotrzymywane. W dniu 17 października 2022 r. powód otrzymał przelewem na swoje konto jedynie uzgodnione odsetki w wysokości 2.671,23 zł z tytułu przeterminowanego zadłużenia wynikającego z pożyczki. Z tego względu powód wnosi o zasądzenie naliczenia odsetek ustawowych od niespłaconej należności z weksla liczonymi od dnia 18 października 2022 r. do dnia zapłaty (pozew, k. 3).

W dniu 21 listopada 2022 r. w sprawie I Nc 201/22 Sąd Okręgowy wydał nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym w którym nakazał pozwanej (...) spółce akcyjnej z siedzibą w W., aby zapłaciła powodowi M. S. kwotę 100.000 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 18 października 2022 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 1.250 zł tytułem zwrotu kosztów procesu – w terminie dwóch tygodni od doręczenia nakazu albo wniosła w tym terminie zarzuty (nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym z 21 listopada 2022 r., sygn. I Nc 201/22, k. 21).

W dniu 12 grudnia 2022 r. pozwany wniósł zarzuty od nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 21 listopada 2022 r. zaskarżając przedmiotowy nakaz zapłaty w całości. Nakazowi zapłaty zarzucił, że został wydany pomimo niespełnienia przez powoda wszystkich określonych w umowie pożyczki warunków koniecznych do wypełnienia weksla, tj. powód wypełnił weksel pomimo braku wcześniejszego wezwania pozwanego do zapłaty i wyznaczenia pozwanemu dodatkowego 14 dniowego terminu do zapłaty, o którym mowa w § 3 ust. 4 Umowy pożyczki. Bez wypełnienia powyższego obowiązku umownego, powód nie był uprawniony do wypełnienia weksla. W związku z powyższym powód nie wypełnił nałożonego na niego powyższym postanowieniem obowiązku umownego, warunkującego możliwość wypełnienia weksla. Nadto pozwany wniósł o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu według norm prawem przepisanych (zarzuty od nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym, k. 37-38).

Do zamknięcia rozprawy strony podtrzymały dotychczasowe stanowiska w sprawie (protokół rozprawy z 21 listopada 2023 r., k. 79).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

(...) S.A. z siedzibą w W. jest spółką notowaną na (...), tworzącą (...)S.A., specjalizującą się w kompleksowej obsłudze klientów w zakresie usług finansowych dla przedsiębiorstw. Swoje usługi opierał na wysoko wykwalifikowanej kadrze menadżerskiej oraz najwyższych standardach profesjonalizmu i wiedzy eksperckiej. (...) S.A. stał się pożyczkobiorcą, a środki uzyskane z pożyczek miały na celu zwiększenie kapitału obrotowego umożliwiającego rozwój spółki oraz całej grupy na realizację wybranych celów inwestycyjnych. Wśród czynników związanych z udzieleniem pożyczki (...) S.A. wskazywał na: ryzyko kredytowe, ryzyko branżowe, ryzyko publiczno-prawne, ryzyko braku spłaty pożyczki, ryzyko związane z przepisami podatkowymi, ryzyko związane ze zmienną wartością przedmiotu zabezpieczenia oraz inne. Ryzyko braku spłaty pożyczki stanowiło jedno ze zdarzeń, których wystąpienie i trwanie miało uprawniać pożyczkodawcę do żądania wcześniejszej spłaty pożyczki, a tym samym każdy pożyczkodawca mógł zażądać wcześniejszej spłaty swojej pożyczki. W takim wypadku pożyczkobiorca mógł być narażony na ryzyko utraty płynności. Brak spłaty zobowiązań z tytułu umów pożyczek mógł stanowić także podstawę do ogłoszenia upadłości pożyczkobiorcy. W takim przypadku wierzytelność pożyczkodawcy mogła zostać zaspokojona w niepełnej wysokości lub wcale. W przypadku braku spłaty pożyczki pożyczkodawca musiałby dochodzić swoich roszczeń na drodze postępowania sądowego, co mogło generować po stronie pożyczkodawcy związane z tym koszty (w szczególności opłat sądowych) (informacja o pożyczkobiorcy, ryzykach związanych z udzieleniem pożyczki i sytuacji finansowej pożyczkobiorcy, k. 7v-9).

W dniu 12 października 2021 r. M. S. (pożyczkodawca) zawarł z (...) S.A. (pożyczkobiorcą) umowę pożyczki (dalej: Umowa) w której zobowiązał się przenieść na własność pożyczkobiorcy kwotę 100.000 zł, a pożyczkobiorca zobowiązał się zwrócić tę samą kwotę na zasadach określonych Umową (§ 1 ust. 1 Umowy). Zgodnie z § 1 ust. 4 i 5 Umowy, pożyczka miała zostać udzielona na okres 9 miesięcy liczonych od wejścia w życie Umowy, tj. od dnia 2 listopada 2021 r.

Stosownie do § 2 ust. 1 Umowy, w zamian za udzielenie pożyczki, pożyczkobiorca miał zapłacić pożyczkodawcy wynagrodzenie w wysokości 5% w skali roku (dalej: Odsetki).

Oprocentowanie miało być stałe przez cały okres trwania Umowy. Odsetki wyliczane miały być z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku, od pożyczki za okres od dnia wejścia w życie umowy określonego w §1 ust. 5 do końca okresu Umowy, wg następującego wzoru: [5% x (liczba dni w danym okresie) x Pożyczka /365] (§ 2 ust. 2 Umowy).

W myśl § 2 ust. 3 Umowy, pożyczkobiorca zobowiązał się spłacić pożyczkę wraz z należnymi odsetkami w ten sposób, że spłata pożyczki nastąpi jednorazowo na koniec okresu Umowy, natomiast odsetki będą spłacane w cyklu miesięcznym według harmonogramu wskazanego w Umowie w 9 ratach odsetkowych o łącznej wartości brutto 3.739,74 zł.

Zgodnie z § 3 ust. 1 Umowy (Porozumienie wekslowe), na zabezpieczenie pożyczki pożyczkobiorca przedstawił weksel in blanco, upoważniając pożyczkodawcę do wypełnienia weksla zgodnie z zasadami opisanymi w niniejszym paragrafie.

W § 3 ust. 2 Umowy wskazano, że weksel posiada następujące cechy:

a) jest wystawiony na wydrukowanym blankiecie A4, stanowiącym załącznik nr 2 do Umowy,

b) nadrukowana klauzula: „nie na zlecenie" oraz „,bez protestu",

c) podpis wystawcy.

Strony ustaliły, że weksel in blanco zostanie wysłany przez pożyczkobiorcę niezwłocznie, nie później niż 14 dni roboczych od dnia wejścia w życie umowy pożyczki, w sposób uregulowany w § 9 niniejszej Umowy (§ 3 ust. 3 Umowy).

Stosownie do § 3 ust. 4 Umowy, w przypadku niedotrzymania umownego terminu spłaty pożyczki oraz bezskutecznego upływu dodatkowego 14 dniowego terminu do spłaty Pożyczki wyznaczonego przez Pożyczkodawcę, Pożyczkodawca ma prawo wypełnić weksel brakującymi elementami na sumę odpowiadającą zadłużeniu pożyczkobiorcy, jednakże nie wyższa niż kwota pożyczki wraz z należnymi niezapłaconymi odsetkami. Pożyczkodawca ma prawo wypełnić weksel in blanco zgodnie z zasadami wskazanymi w zdaniu pierwszym niniejszego punktu maksymalnie do roku od końca okresu Umowy.

Stosownie do § 3 ust. 4 Umowy, pożyczkodawca ma prawo opatrzyć weksel datą płatności według swego uznania, zawiadamiając każdorazowo listem poleconym pożyczkobiorcę o uzupełnieniu weksla. List ten (wezwanie do wykupu weksla) powinien być wysłany najpóźniej na 21 dni roboczych dni przed terminem płatności weksla.

W myśl § 3 ust. 6 Umowy strony ustaliły, że pożyczkodawca zwróci Pożyczkobiorcy weksel po spłacie przez pożyczkobiorcę wszelkich należności wynikających z Umowy. Weksel może być zwrócony pożyczkobiorcy osobiście w siedzibie pożyczkobiorcy, bądź przesłany listem poleconym, po uprzednim przekreśleniu przedniej strony (awersu) weksla oraz po wpisaniu na odwrocie (rewersie) weksla informacji, że roszczenie, które weksel in blanco zabezpieczał, zostało spłacone. Pożyczkobiorca wyraża zgodę na przesłanie weksla listem poleconym. W przypadku odmowy przyjęcia lub niepodjęcia przesyłki pomimo awizo, Pożyczkodawca będzie uprawniony do zniszczenia weksla.

W § 9 ust. 1 Umowy strony ustaliły, że wszelkie zawiadomienia, oświadczenia i zgody związane z Umową lub nią przewidziane winny być sporządzone na piśmie, pod rygorem bezskuteczności, i winny być doręczone stronie, do której są adresowane, przez posłańca lub przesyłką poleconą (w tym pocztą kurierską), przy czym wszelkie zawiadomienia kierowane do stron powinny być przesłane na odpowiednie adresy w komparycji Umowy. Do umowy załączono oświadczenie pożyczkodawcy w zakresie ryzyka związanego z udzieleniem pożyczki, wzór przedniej i tylnej strony weksla oraz informację o pożyczkobiorcy, ryzykach związanych z udzieleniem pożyczki i sytuacji finansowej pożyczkobiorcy.

W przypadku zmiany danych adresowych, o których mowa w ust. 1, strona, której zmiana dotyczy, zobowiązana jest poinformować pozostałe strony drogą elektroniczną (mail). Na adres: dla Pożyczkobiorcy: (...), dla Pożyczkodawcy:(...) lub pisemnie w terminie 7 dni na adresy wskazane w komparycji Umowy (w § 9 ust. 2 Umowy) (umowa pożyczki z 12 października 2021 r., k. 4-5; oświadczenie pożyczkodawcy w zakresie ryzyka związanego z udzieleniem pożyczki z 26 października 2021 r., k. 6; wzór przedniej i tylnej strony weksla, k. 6v-7; informacja o pożyczkobiorcy, ryzykach związanych z udzieleniem pożyczki i sytuacji finansowej pożyczkobiorcy, k. 7v-9).

Z uwagi na upływ umownego terminu spłaty pożyczki, w dniu 19 sierpnia 2022 r. M. S. skierował do (...) S.A. z siedzibą w W. zawiadomienie o wypełnieniu weksla i wezwanie do jego wykupu w którym wskazał, że w związku z brakiem spłaty pożyczki w wysokości 100.000 zł w wymagalnym terminie 2 sierpnia 2022 r. oraz bezskutecznego upływu dodatkowego 14-dniowego terminu do spłaty ww. pożyczki to zgodnie z § 3 ust. 4 Umowy pożyczki z dnia 12 października 2021 r. został wypełniony w dniu 19 sierpnia 2022 r. weksel in blanco na kwotę 100.000 zł z terminem płatności 20 września 2022 r. Jednocześnie wezwał do wykupienia weksla w wymaganym terminie i wskazał numer rachunku bankowego, na który ma zostać dokonana wpłata. Nadto poinformował, że w przypadku nie wykupienia ww. weksla w terminie płatności, będzie zmuszony skierować sprawę na drogę sądową żądając zwrotu należności wraz z odsetkami (do dnia zapłaty) oraz zwrotu kosztów postępowania sądowego i egzekucyjnego (zawiadomienie o wypełnieniu weksla i wezwanie do jego wykupu z 19 sierpnia 2022 r., k. 14; kopia wypełnionego weksla własnego z dnia 2 listopada 2021 r. – oryginał weksla złożony w kasie pancernej pod pozycją (...) w dniu 15 listopada 2022 r., k. 11). Pismo zostało nadane listem poleconym (potwierdzenie nadania, k. 14).

Tożsamą informację dotyczącą uruchomienia zabezpieczenia niespłaconej w terminie pożyczki w kwocie 100.000 zł, M. S. skierował na adres e-mail pożyczkobiorcy wskazany w § 9 ust. 2 Umowy pożyczki (umowa pożyczki, k. 5v; korespondencja e-mail z 19 sierpnia 2022 r., k. 12).

M. S. rozmawiał telefonicznie z P. O. – Wiceprezesem Zarządu (...) S.A. na temat spłaty pożyczki. P. O. zapewniał pożyczkodawcę, że pożyczka zostanie spłacona (okoliczność bezsporna).

W dniu 17 października 2022 r. M. S. otrzymał od (...) S.A. przelewem na swój rachunek bankowy odsetki w wysokości 2.671,23 zł tytułem przeterminowanego zadłużenia wynikającego z umowy pożyczki (potwierdzenie wykonania przelewu krajowego zatyt. „odsetki od pożyczki (...) – ods. za opóźnienie”, k. 15).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie złożonych do akt sprawy dokumentów. Sąd w całości dał wiarę dokumentom wymienionym w stanie faktycznym, bowiem żadna ze stron nie kwestionowała ich autentyczności, a Sąd nie miał podstaw do podważenia ich wiarygodności bądź zawartej w nich treści z urzędu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności wskazać należy, że weksel, na którym powód oparł żądanie pozwu był wekslem własnym in blanco, wystawionym przez (...) S.A. Weksel ten jest wekslem ważnym, gdyż zawiera wszystkie elementy wymagane przepisem art. 101 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 r. Prawo wekslowe. Powódkę i wystawcę weksla wiązała deklaracja wekslowa zamieszczona w § 3 Umowy pożyczki z 12 października 2021 r. (k. 4v). Przepis art. 10 Prawa wekslowego nie wymaga żadnej szczególnej formy porozumienia wekslowego, które może zatem być zawarte na piśmie, czy ustnie, w sposób wyraźny, bądź nawet dorozumiany.

Przepis art. 10 Prawa wekslowego reguluje dopuszczalny zakres zarzutu niezgodnego z porozumieniem uzupełnienia weksla, nie ma jednak na celu podważania abstrakcyjnego charakteru zobowiązania wekslowego. Powołany przepis osłabia odpowiedzialność dłużnika wekslowego przez umożliwienie mu odwołania się w drodze wyjątku do stosunku osobistego łączącego wystawcę weksla i remitenta w drodze zarzutów dopuszczonych przez prawo wekslowe. Ze względu na ścisłe powiązanie weksla in blanco z porozumieniem stron co do jego uzupełnienia pozwany w procesie wekslowym może się bronić zarzutami, że uzupełnienie weksla, stanowiącego podstawę powództwa, nastąpiło niezgodnie z udzielonym przez niego upoważnieniem. Zarzuty takie mogą być podnoszone bez żadnych ograniczeń, jeżeli powodem jest bezpośredni odbiorca weksla in blanco. Konstrukcja rozważanego przepisu wpływa jednak na rozkład ciężaru dowodu w procesie, w którym powód dochodzi należności z weksla. Przepis ten obciąża dłużnika wekslowego ciężarem udowodnienia okoliczności w nim wymienionych w celu zwolnienia się ze zobowiązania wekslowego (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z 4 marca 2015 r., I ACa 844/14; wyrok Sądu Najwyższego z 28 kwietnia 2016 r., V CSK 519/15).

Opisany wyżej stan faktyczny nie był sporny między stronami, w szczególności w zakresie łączącej strony Umowy pożyczki z dnia 12 października 2021 r., jej wykonywania i wypowiedzenia oraz istnienia weksla wystawionego przez pozwaną spółkę. Pozwany nie zakwestionował również wysokości należności wynikających z umowy pożyczki z dnia 12 października 2021 r., a obejmujących zadłużenie z tytułu niezwróconego kapitału pożyczki. W tych okolicznościach, zważywszy, że pozwany nie spłacił tego zadłużenia, porozumienie wekslowe, jakie zawarł z powodem upoważniało do wypełnienia weksla na kwotę niespłaconych zobowiązań pozwanej spółki. Deklaracje pozwanej spółki nie zawierały w tym zakresie ograniczenia kwotowego, zaś wymieniona w nich kwota „100.000 zł” odnosi się wyłącznie do wysokości pożyczki, którą udzielił powód pozwanemu i której spłatę zabezpieczał weksel in blanco.

Pozwany wskazał jednak, że powód nie wypełnił nałożonego na niego postanowieniem umownym, o którym mowa w § 3 ust. 4 Umowy, obowiązku wyznaczenia pożyczkobiorcy dodatkowego 14-dniowego terminy do spłaty pożyczki, a tym samym nie wypełnił obowiązku warunkującego możliwość wypełnienia weksla. Tym samym – zdaniem pozwanego –wypełnienie weksla należało uznać za przedwczesne i nieuzasadnione.

Odnosząc się do ww. zarzutu sformułowanego przez stronę pozwaną należy zauważyć, iż z zawiadomienia o wypełnieniu weksla i wezwaniu do jego wykupu skierowanym przez powoda w dniu 19 sierpnia 2022 r. do pozwanego wynika, że pozwanemu udzielony został dodatkowy 14-dniowy termin do spłaty pożyczki, stosownie do treści § 3 ust. 4 Umowy, a z uwagi na jego bezskuteczny upływ, jak również brak spłaty pożyczki w wymaganym terminie do 2 sierpnia 2022 r. powód wezwał pozwanego do wykupienia weksla, wskazując numer rachunku bankowego (zawiadomienie o wypełnieniu weksla i wezwanie do jego wykupu z 19 sierpnia 2022 r., k. 14). Co istotne w § 3 ust. 4 Umowy nie wskazano w jakiej formie ma nastąpić powiadomienie o udzieleniu dodatkowego 14-dniowego terminu do spłaty pożyczki. Zdaniem Sądu nie można uznać, by sposób udzielenia dodatkowego 14-dniowego terminy do spłaty pożyczki mógłby nastąpić jedynie na piśmie, pod rygorem bezskuteczności, a sam sposób doręczenia miał wynikać z § 9 ust. 1 Umowy. Zauważyć bowiem należy, iż w § 3 ust. 3 Umowy strony wskazały, iż doręczenie pożyczkodawcy weksla in blanco ma nastąpić w sposób uregulowany w § 9 niniejszej Umowy. Postanowienie umowne sformułowane w tym samym paragrafie Umowy określa więc wprost, iż doręczenie ma nastąpić zgodnie z § 9 Umowy. Z kolei w postanowieniu dotyczącym wyznaczenia przez pożyczkodawcę dodatkowego 14-dniowego terminu do spłaty pożyczki nie ma żadnego odniesienia do § 9 Umowy dotyczącego doręczeń. Pożyczka, stosownie do § 1 ust. 4 Umowy, została udzielona na okres 9 miesięcy liczonych od wejścia w życie Umowy, tj. od 2 listopada 2021 r. Tym samym w dniu 2 sierpnia 2022 r. upływał umowny termin spłaty pożyczki. Zaś wezwanie skierowane do pozwanego w dniu 19 sierpnia 2022 r. uwzględniało upływ dodatkowego, 14-dniowego terminu do spłaty pożyczki, stosownie do treści § 3 ust. 4 Umowy.

Należało uznać, że powód z uwagi na upływ terminu do spłaty pożyczki i bezskuteczny upływ dodatkowego 14-dniowego terminu do spłaty pożyczki, miał prawo wypełnić weksel. Samo wypełnienie weksla było też prawidłowe, zgodne z treścią porozumienia, o czym powód właściwie zawiadomił pozwaną spółkę pismem z dnia 19 sierpnia 2022 r. (zawiadomienie o wypełnieniu weksla i wezwanie do jego wykupu z 19 sierpnia 2022 r., k. 14). Weksel zawiera wszelkie elementy wymagane przepisami art. 101 Prawa wekslowego, co oznacza, że wskazaną w nim kwotę pozwany powinien zapłacić do dnia 20 września 2022 r.

Nie spełniając swojego świadczenia w tej dacie, od dnia następnego pozwany pozostawał w opóźnieniu, które zgodnie z art. 481 § 1 i 2 k.c. upoważniało powoda do żądania odsetek ustawowych z tego tytułu od sumy wekslowej. Termin płatności weksla został oznaczony przez powoda, zgodnie z deklaracją wekslową, na dzień 20 września 2022 r., a zatem od dnia następnego należne są powodowi od pozwanego odsetki ustawowe za opóźnienie. Mając jednak na uwadze, jak wskazała strona powodowa, uiszczenie przez pozwanego na rzecz powoda tytułem odsetek od przeterminowanego zadłużenia kwoty 2.671,23 zł (potwierdzenie wykonania przelewu krajowego zatyt. „odsetki od pożyczki (...) – ods. za opóźnienie”, k. 15), odsetki winny być liczone od dnia 18 października 2022 r. do dnia zapłaty.

Zgodnie z art. 496 k.p.c. w razie wniesienia zarzutów od nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym, po przeprowadzeniu rozprawy sąd wydaje wyrok, w którym nakaz zapłaty w całości, lub w części utrzymuje w mocy albo go uchyla i orzeka o żądaniu pozwu, bądź też postanowieniem uchyla nakaz zapłaty i odrzuca pozew lub postępowanie umarza.

Wobec braku zarzutów, które niweczyłyby weksel bądź podstawy do jego wystawienia, Sąd, na podstawie art. 496 k.p.c. utrzymał w mocy nakaz zapłaty wydany w postępowaniu nakazowym w dniu 21 listopada 2022 r. sygn. akt I Nc 201/22.

Utrzymanie nakazu zapłaty w całości w mocy oznacza, że pozostaje w mocy również zawarte w nakazie zapłaty rozstrzygnięcie o kosztach procesu. Rozstrzygnięcie to oparte jest na przepisach art. 108 § 1 k.p.c. zaś na zasądzoną w nakazie zapłaty od pozwanego na rzecz powoda należność z tytułu zwrotu kosztów procesu składa się czwarta część opłaty sądowej od pozwu w kwocie 1.250 zł (k. 18).

Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

Sędzia Ewa Ligoń-Krawczyk