Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 stycznia 2025 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Tadeusz Bulanda

Protokolant: sekretarz sądowy Karolina Stańczuk

po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2024 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) S.A z siedzibą w W.

przeciwko A. Ł.

o zapłatę

I.  Zasądza od A. Ł. na rzecz (...) S.A z siedzibą w W. kwotę 106 941,74 zł (sto sześć tysięcy dziewięćset czterdzieści jeden złotych
i siedemdziesiąt cztery grosze) wraz z odsetkami:

a.  od kwoty 96 050,70 zł (dziewięćdziesiąt sześć tysięcy pięćdziesiąt złotych
i siedemdziesiąt groszy) odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 15 lutego 2024 r. do dnia zapłaty,

b.  od kwoty 5 043,06 zł (pięć tysięcy czterdzieści trzy złote i sześć groszy) odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 5 września 2023 r. do dnia zapłaty,

c.  od kwoty 5 847,98 zł (pięć tysięcy osiemset czterdzieści siedem złotych
i dziewięćdziesiąt osiem groszy) odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 5 września 2023 r. do dnia zapłaty,

II.  Zasądza od A. Ł. na rzecz (...) S.A z siedzibą w W. tytułem zwrotu kosztów procesu 10 765 zł (dziesięć tysięcy siedemset sześćdziesiąt pięć złotych) wraz z odsetkami, w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Sygn. akt I C 387/24

UZASADNIENIE

W dniu 5 września 2023 r. (...) S.A. z siedzibą w W. skierował przeciwko A. Ł. pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym o zapłatę kwoty 106 941,74 zł wraz z odsetkami ustawowymi od kwot:



96 050,70 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 5 września 2023 r. do dnia zapłaty;



5 043,06 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 5 września 2023 r. do dnia zapłaty;



5 847,98 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 5 września 2023 r. do dnia zapłaty.

Ponadto powód wniósł o zasądzenie od pozwanego na swoją rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Powód wyjaśnił, że w dniu 29 kwietnia 2019 r. strony zawarły umowę kredytu gotówkowego, pozwany nie wywiązał się z umowy, wobec czego powód wypowiedział pozwanemu umowę, a następnie wezwał go do zapłaty postawionego w stan wymagalności zadłużenia, czego pozwany do dnia złożenia pozwu nie uczynił ( pozew złożony w elektronicznym postępowaniu upominawczym – k. 76-78).

W dniu 2 października 2023 r. referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie wydał w postępowaniu sygn. VI Nc-e 1371492/23 nakaz zapłaty ( nakaz zapłaty – k. 79).

Pismem z dnia 2 listopada 2023 r. A. Ł. złożył sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości i wniósł o oddalenie powództwa.

Pozwany podniósł, że kwestionuje roszczenie zarówno co do zasady, jak i wysokości, a w szczególności, że powód naliczył odsetki nie tylko od kwoty udostępnionego pozwanemu kapitału, ale od całej kwoty kredytu, przez co odsetki zostały naliczone podwójnie. Podkreślił, że powód wypowiedział pozwanemu umowę, pomimo zapłaty rat ( sprzeciw – k. 81).

Postanowieniem z dnia 23 listopada 2023 r. referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie, wobec skutecznego wniesienia sprzeciwu i utraty mocy nakazu zapłaty z dnia 2 października 2023 r. umorzył postępowanie w całości ( postanowienie – k. 85).

W dniu 15 lutego 2024 r. powód wniósł o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym i orzeczenie, że pozwany zobowiązany jest zapłacić na jego rzecz kwotę 106 941,74 zł wraz z odsetkami ustawowymi od kwot:



96 050,70 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 5 września 2023 r. do dnia zapłaty;



5 043,06 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 5 września 2023 r. do dnia zapłaty;



5 847,98 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 5 września 2023 r. do dnia zapłaty.

Ponadto wniósł o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, a także zasądzenie kosztów w wysokości 1 337 zł poniesionych przez powoda w elektronicznym postępowaniu upominawczym w sprawie o sygn. VI Nc-e 1371492/23.

Powód podtrzymał twierdzenia wyrażone w pozwie wniesionym w EPU, wskazując, że w dniu 29 kwietnia 2019 r. pozwany zawarł z poprzednikiem prawnym powoda umowę kredytu konsumpcyjnego gotówkowego, a w związku z brakiem płatności rat przewidzianych umową, powód wezwał pozwanego do zapłaty należności, a ponieważ nie spowodowało to uregulowania zadłużenia, powód wypowiedział przedmiotową umowę stawiając całą należność w stan wymagalności. Powód wyjaśnił, że na jego roszczenie składają się kwoty:



96 050,70 zł należności głównej (niespłacony kapitał),



5 043,06 zł odsetek umownych za okres korzystania z kapitału w wysokości 14,09% od dnia 12 grudnia 2022 r. do dnia 5 czerwca 2023 r.,



5 847,98 zł odsetek za opóźnienie w wysokości 24,50% od dnia 12 grudnia 2022 r. do dnia 4 września 2023 r. ( pozew z dnia 15 lutego 2024 r. – k. 3-8).

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na jego rzecz zwrotu kosztów procesu.

Pozwany potwierdził, że jest stroną umowy z dnia 29 kwietnia 2019 r. Zarzucił, że do umowy kredytu bank nie dołączył harmonogramu spłat, a w przypadku wezwania pozwanego do zapłaty – do wezwania nie dołączono pełnomocnictwa upoważniającego do dokonania tej czynności w imieniu banku. Taka sama sytuacja miała miejsce w przypadku ponownego wezwania pozwanego do zapłaty. Zauważył, że również w przypadku oświadczenia o wypowiedzeniu umowy nie dołączono pełnomocnictwa upoważniającego do dokonania tej czynności w imieniu banku. Zakwestionował także, aby osoba, która podpisała się pod wystawionym przez bank wyciągiem z ksiąg banku, była do tego upoważniona. W ocenie pozwanego roszczenie powoda nie zostało zatem udowodnione, a z przedstawionych dowodów wynika jedynie, że powód udzielił pozwanemu kredytu. Powód nie przedstawił wyliczenia kwot składających się na dochodzone roszczenie, jakie uwzględnił wpłaty pozwanego, ani za jakie okresy i według jakiej stopy odsetek naliczył skapitalizowane odsetki ( odpowiedź na pozew – k. 98-102).

W dniu 14 czerwca 2024 r. powód złożył pismo procesowe, w którym podtrzymał żądanie pozwu, a ponadto złożył dowody z postaci pełnomocnictw, na podstawie których działały w imieniu banku osoby kierujące oświadczenia do pozwanego oraz sporządzające wyciąg z ksiąg rachunkowych banku, a ponadto tabelaryczne zestawienia należności banku i spłat dokonanych przez pozwanego, odsetek podwyższonych – karnych, odsetek umownych, szczegółowe rozliczenie kredytu przedstawiające saldo początkowe, kwoty i terminy spłat, stawkę odsetek umownych i odsetek karnych oraz saldo po spłatach, a także kopię sporządzonej dla potrzeb wniosku kredytowego pozwanego symulacji kosztów obsługi kredytu w razie zmiany stopy procentowej (pismo procesowe – k. 107-146).

Pozwany zajął następnie stanowisko w pismach procesowych z 13 sierpnia i 3 grudnia 2024 r., jednakże nie odniósł się w nich konkretnie do złożonego przez powoda materiału dowodowego, w tym do wyliczenia dochodzonej należności (pisma – k. 149-150, 169-171).

Do czasu zamknięcia rozprawy stanowiska stron nie uległy zmianie ( protokół – k. 175-175v).

Sąd Okręgowy ustalił, następujący stan faktyczny:

W dniu 29 kwietnia 2019 r. A. Ł., działając przez pośrednika kredytowego, złożył do (...) Bank S.A. z siedziba w W. wniosek o udzielenie kredytu konsumpcyjnego gotówkowego, wnioskując o udzielenie kredytu w wysokości 100 000 zł, na okres kredytowania wynoszący 120 miesięcy. A. Ł. wniósł także o skredytowanie (przez doliczenie od kwoty kredytu) kosztów jego udzielenia w postaci:



prowizji za udzielenie kredytu,



składki na wybrane przez niego ubezpieczenie,



kosztu korzystania z usług dodatkowych świadczonych przez pośrednika kredytowego.

Bank udzielił A. Ł. kredytu na okres 120 miesięcy w kwocie 128 534,70 zł na sfinansowanie:



potrzeb konsumpcyjnych kredytobiorcy,



prowizji bankowej za udzielenie kredytu płatnej jednorazowo,



składki ubezpieczeniowej z tytułu umowy ubezpieczenia „Pakiet spokojna spłata” kredytobiorcy.

Całkowita kwota kredytu wyniosła 100 000 zł i nie obejmowała kredytowanych kosztów kredytu. W związku z zawarciem umowy kredytobiorca ponosił następujące koszty:



prowizji bankowej za udzielenie kredytu płatnej jednorazowo w kwocie 7 712,08 zł,



składki ubezpieczeniowej w kwocie 20 822,62 zł,



odsetek od kapitału kredytu w kwocie 65 448,82 zł.

Kredyt oprocentowany był według zmiennej stopy procentowej, wynoszącej w dniu podpisania umowy 8,79% w stosunku rocznym. Całkowita kwota do zapłaty przez kredytobiorcę ustalona w dniu zawarcia umowy wynosiła 193 983,52 zł. Rzeczywista roczna stopa procentowa na dzień zawarcia umowy wynosiła 16%. Warunki zmiany oprocentowania przewidywał § 5 umowy, do czego miało dość w przypadku zmiany stopy procentowej rynku międzybankowego WIBOR 3M o co najmniej 0,25 pp.

Strony ustaliły, że kredytobiorca dokonywać będzie spłat kredytu w systemie równych rat, płatnych w okresach miesięcznych 10 dnia każdego miesiąca. Wysokość raty kredytu ustalona została na kwotę 1 613,65 zł, z zastrzeżeniem że wysokość pierwszej raty kredytu, która jest ratą wyrównawczą, nie będzie wyższa niż 1 959,17 zł.

W przypadku opóźnienia w terminowym regulowaniu zobowiązań wynikających z umowy, bank mógł pobrać od kwoty niespłaconych w terminie zobowiązań podwyższone odsetki w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie (§ 7 umowy).

Bank był uprawniony do rozwiązania umowy z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia m.in. (§ 9 ust. 1 lit. a) umowy) w razie opóźnienia kredytobiorcy z zapłatą pełnej raty wynikającej z harmonogramu spłat, za co najmniej jeden okres płatności pod warunkiem wezwania kredytobiorcy przez bank do zapłaty zaległości w terminie nie krótszym niż 14 dni roboczych i braku spłaty zaległości w odpowiedzi na to wezwanie we wskazanym przez bank terminie.

Wraz z umową A. Ł. otrzymał m.in. polisę potwierdzającą zawarcie umowy ubezpieczenia, kartę produktu „Pakiet spokojna spłata” oraz formularz informacyjny dotyczący umowy nr (...). Bank przedstawił mu także symulację kosztów obsługi ekspozycji kredytowej w przypadku zmiany poziomu stopy procentowej, a A. Ł. oświadczył, że jest świadomy faktu, że zmiana wysokości stawek referencyjnych ma bezpośredni wpływ na wysokość oprocentowania oraz wielkość rat kredytu ( wniosek o udzielenie kredytu wraz z umową kredytu konsumpcyjnego kredytowego nr (...) wraz z załącznikami – k. 16-26, wniosek o zawarcie umowy ubezpieczenia/polisa – k. 27-30, karta produktu „Pakiet spokojna spłata” – k. 31-35, formularz informacyjny dot. umowy nr (...) – k. 37-40, symulacja kosztów obsługi ekspozycji kredytowej w przypadku zmiany poziomu stopy procentowej – k. 146).

A. Ł. dokonywał spłat rat z tytułu umowy do dnia 12 stycznia 2023 r., po czym zaprzestał dalszych spłat ( zestawienie należności i spłat kredytu – k. 57-69).

Z dniem 3 października 2022 r. przeniesiono do instytucji pomostowej (...) S.A. (uprzednio Bank (...) S.A.) ze skutkiem określonym w art. 191 ust. 1 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji obejmujące ogół praw majątkowych wierzyciela pierwotnego ( (...) Bank S.A.) według stanu na koniec dnia wszczęcia przymusowej restrukturyzacji, tj. 30 września 2022 r. (...) S.A. wstąpił z dniem określonym w decyzji Bankowego Funduszu Gwarancyjnego z dnia 29 września 2022 r., sygn. (...), w miejsce wierzyciela pierwotnego w zakresie przejętych praw majątkowych i zobowiązań, w tym postępowań sądowych ( okoliczności bezsporne, ponadto decyzja z dnia 29 września 2022 r., sygn. (...) – k. 11-14).

W związku z brakiem zapłaty rat zgodnie z postanowieniami umowy, (...) S.A. skierował do A. Ł. wezwanie do zapłaty z dnia 28 lutego 2023 r., wzywając go do spłaty zadłużenia w wysokości 3 870,47 zł w terminie 14 dni roboczych od otrzymania wezwania. Do wezwanie dołączony został również formularz wniosku o restrukturyzację zadłużenia. Wezwanie zostało doręczone w dniu 7 marca 2023 r. ( wezwanie do zapłaty z dnia 28 lutego 2023 r. wraz z załącznikiem oraz wydrukiem elektronicznego śledzenia przesyłek – k. 41-47).

Wobec braku spłaty zaległości lub wniosku o restrukturyzację, pismem z dnia
11 kwietnia 2023 r. bank skierował do A. Ł. oświadczenie o wypowiedzeniu umowy nr (...) z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia. Wypowiedzenie zostało doręczone w dniu 18 kwietnia 2023 r. ( oświadczenie o wypowiedzeniu umowy wraz z załącznikiem oraz wydrukiem elektronicznego śledzenia przesyłek – k. 48-52).

W dniu 5 maja 2023 r. A. Ł. dokonał jeszcze ostatniej spłaty w wysokości 900 zł ( zestawienie należności i spłat kredytu – k. 57-69, 116-128).

Pismem z dnia 7 czerwca 2023 r. bank skierował do A. Ł. ostateczne wezwanie do zapłaty zaległości w kwotach: 96 050,70 zł kapitału, 5 043,06 zł odsetek umownych oraz - 160,98 zł odsetek podwyższonych (za opóźnienie w spłacie kapitału), w terminie 7 dni od otrzymania wezwania. Wezwanie zostało doręczone w dniu 11 lipca 2023 r. ( ostateczne wezwanie do zapłaty wraz z wydrukiem elektronicznego śledzenia przesyłek – k. 53-55).

Każde ze skierowanych przez bank do A. Ł. wyżej wskazanych pism (wezwanie do zapłaty z dnia 28 lutego 2023 r., oświadczenie o wypowiedzeniu umowy oraz ostateczne wezwanie do zapłaty) zostało podpisane przez pracownika banku M. K., dysponującego udzielonym mu w dniu 23 marca 2020 r. pełnomocnictwem nr (...) do składania w imieniu banku, jednoosobowo, m.in. oświadczeń woli związanych z dochodzeniem należności banku wynikających z zawartych umów w zakresie czynności bankowych oraz składania oświadczeń woli w zakresie czynności związanych z pismami monitującymi, wezwaniami do zapłaty oraz wypowiedzeniami dotyczącymi umów w zakresie czynności bankowych w przypadku spełnienia przesłanek zawartych w tych umowach ( pełnomocnictwo nr (...) z dnia 23 marca 2020 r. – k. 113-114).

W dniu 5 września 2023 r. (...) S.A. wystawił wyciąg z ksiąg bankowych nr (...), w którym stwierdził, że w księgach banku figuruje wymagalne zadłużenie A. Ł. z tytułu umowy nr (...) z dnia 29 kwietnia 2019 r., w łącznej wysokości 106 941,74 zł, obejmujące:



należność główną niespłaconego kapitału w wysokości 96 050,70 zł,



niespłacone odsetki umowne kapitałowe naliczone według stopy procentowej w wysokości 14,09% od dnia 12 grudnia 2022 r. do dnia 5 czerwca 2023 r. w wysokości 5 043,06 zł oraz niespłacone odsetki za opóźnienie naliczone według stopy procentowej w wysokości 24,50% od dnia 12 grudnia 2022 r. do dnia 4 września 2023 r. w wysokości 5 847,98 zł.

Wyciąg z ksiąg banku sporządzony został przez pracownika banku G. P., który dysponował udzielonym mu w dniu 5 października 2022 r. pełnomocnictwem nr (...), do wystawiania i podpisywania w imieniu banku, jednoosobowo, m.in. wyciągów z ksiąg bankowych ( wyciąg z ksiąg banku – k. 56, pełnomocnictwo nr (...) z dnia 5 października 2022 r. – k. 115).

Bank naliczał odsetki w wysokości odsetek umownych od dnia 10 listopada 2022 r. do dnia 10 maja 2023 r., tj. od dat płatności rat według oprocentowania przewidzianego umową. Bank sporządził tabelę zawierająca wyszczególnione stawki oprocentowania za poszczególne okresy wraz z kwotami kapitału, wysokość naliczonych odsetek oraz rozliczenie wpłat dokonanych przez A. Ł. we wskazanym okresie, tj. do wypowiedzenia umowy. Łączna wysokość odsetek umownych w omawianym czasie wyniosła 5 043,06 zł.

Bank naliczył odsetki za opóźnienie według stawki 24,50% od dat płatności rat kapitału wymagalnego od dnia 12 grudnia 2023 r., narastająco wraz z kolejnymi ratami, aż do dnia 6 czerwca 2023 r. kiedy doszło do przeniesienia kapitału niezapadłego w wysokości 91 383,29 zł na wymagalność w związku z wypowiedzeniem umowy ( zestawienie należności i zaległości kapitałowych z kalkulacją odsetek za zwłokę – k. 70-75, zestawienie wyliczenia odsetek za opóźnienie – k. 129, zestawienie wyliczenia odsetek umownych – k. 130, rozliczenie naliczenia umowy i dokonanych przez A. Ł. wpłat za okres od dnia 29 kwietnia 2019 r. do dnia 12 czerwca 2024 r. – k. 131-145).

Powyższych ustaleń faktycznych Sąd dokonał w oparciu o dokumenty przedstawione przez stronę powodową, które uznał za wiarygodne, a strona pozwana nie przedstawiła dowodu przeciwnego i również Sąd nie znalazł podstaw, aby z urzędu zakwestionować autentyczność tego materiału dowodowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo, w świetle zgromadzonego materiału dowodowego, zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Na wstępie rozważań zaznaczyć należy, że w toku postępowania pozwany ograniczył się do podniesienia w złożonych pismach procesowych zarzutów, nie przytaczając konkretnej argumentacji na ich poparcie, a przede wszystkim nie przedkładając jakiegokolwiek materiału dowodowego, z którego by wynikało, że sporządzona przez powoda szczegółowa historia spłaty kredytu nie odpowiada rzeczywistym spłatom dokonanym przez pozwanego.

Pozwany nie kwestionował zawarcia umowy kredytu i wypłacenia mu kwoty kredytu. Przedmiotowa umowa została złożona do akt sprawy, a jej analiza prowadzi do wniosku, że strony zawarły umowę kredytu konsumenckiego.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim przez umowę o kredyt konsumencki rozumie się umowę o kredyt w wysokości nie większej niż 255 550 zł albo równowartość tej kwoty w walucie innej niż waluta polska, który kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi.

Typ umowy kredytu został uregulowany w art. 69 ust. 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2015 r. poz. 128 ze zm.), zgodnie z którym przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Zgodnie z art. 75 ust. 1 prawa bankowego – w przypadku niedotrzymania przez kredytobiorcę warunków udzielenia kredytu albo w razie utraty przez kredytobiorcę zdolności kredytowej bank może obniżyć kwotę przyznanego kredytu albo wypowiedzieć umowę kredytu. Regulację tę powtarza i uszczegóławia § 9 umowy kredytu, przewidując możliwość wypowiedzenia umowy w razie naruszenia warunków umowy – z 30-dniowym terminem wypowiedzenia.

Podnieść trzeba, że respektując obowiązek wynikający z art. 75c ustawy Prawo Bankowe, bank przed wypowiedzeniem umowy bank wezwał kredytobiorcę do spłaty zaległego zadłużenia oraz poinformował go o możliwości złożenia wniosku o restrukturyzację zadłużenia.

Pozwany zarzucił, że nie zostało wykazane umocowanie osoby reprezentującej bank przy skierowaniu do niego wezwania do zapłaty, oświadczenia o wypowiedzeniu umowy oraz ostatecznego wezwania do zapłaty, a zatem bezskuteczne było wypowiedzenie umowy, a ponadto kwestionował uprawienie osoby, która podpisała się pod sporządzonym wyciągiem z ksiąg banku. Zarzut ten nie zasługiwał na uwzględnienie, bowiem powód wykazał złożonymi pełnomocnictwami, że osoby podpisujące w jego imieniu przedmiotowe pisma posiadały stosowne pełnomocnictwa.

Pozwany kwestionował również wysokość dochodzonego roszczenia, w tym sporządzony przez powoda wyciąg z ksiąg bankowych. O ile wyciąg z ksiąg bankowych jest dokumentem nieposiadającym mocy prawnej dokumentu urzędowego, to niewątpliwie jest on dokumentem prywatnym i podlega ocenie razem ze wszystkimi innymi dowodami, w myśl reguł wynikających z art. 233 k.p.c. Zestawienie treści wyciągu z pozostałym materiałem dowodowym przedstawionym przez powoda, a przede wszystkim, szczegółowym rozliczeniem umowy, pozwala wnioskować, że złożony przez powoda materiał dowodowy przedstawia rzeczywisty stan zadłużenia pozwanego.

Podkreślić trzeba, że zgodnie z art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c. to na pozwanym ciążył obowiązek wykazania, po pierwsze, że nie zalegał z zapłatą rat kredytu, a po drugie, że zadłużenie z tytułu umowy kredytu jest inne, niż wskazał powód.

Strona powodowa wykazała dowodami, że między stronami doszło do zawarcia umowy kredytu oraz bank wypowiedział umowę z powołaniem się na zaległość w zapłacie rat kapitałowo-odsetkowych. Pozwany nie przedstawił jakiegokolwiek dowodu przeciwnego.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, że złożony przez powoda materiał dowodowy wykazuje objęte pozwem roszczenie, tak co do zasady, jak i wysokości, i orzekł jak w punkcie 1 wyroku, zasądzając na rzecz powoda:



96 050,70 zł – zaległy kapitał wraz z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 15 lutego 2024 r. (od dnia wniesienia pozwu) do dnia zapłaty (stosownie do § 7 umowy w zw. z art. 481 § 2 ¹ k.c.);



5 043,06 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 5 września 2023 r. (od dnia wniesienia powództwa w elektronicznym postępowaniu upominawczym) do dnia zapłaty;



5 847,98 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 5 września 2023 r. (od dnia wniesienia powództwa w elektronicznym postępowaniu upominawczym) do dnia zapłaty.

Orzeczenie o odsetkach ustawowych za opóźnienie znajduje podstawę w art. 481 § 1 k.c., zgodnie z którym, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

O kosztach postępowania Sąd orzekł zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, określoną w art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. Na zasądzone od A. Ł. na rzecz (...) S.A z siedzibą w W. koszty w łącznej wysokości 10 765 zł składają się: 5 348 zł opłaty od pozwu, 5 400 zł wynagrodzenia pełnomocnika ustalonego na podstawie § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz 17 zł opłaty skarbowej od dokumentu pełnomocnictwa. Odsetki od tej kwoty zasądzono na podstawie art. 98 §1 ¹ k.p.c.