Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 21 lutego 2017 roku skierowanym przeciwko M. B., Z. B. i S. B. powodowie B. K., M. K. (1), M. K. (2) i A. K. domagali się wydania przeciwko pozwanym nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym i zobowiązanie pozwanych do zapłaty:

1.  solidarnie na rzecz powodów kwoty 64.522,86 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 27 grudnia 2016 roku do dnia zapłaty;

2.  solidarnie na rzecz powódki B. K. kwoty 20.625,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 27 grudnia 2016 roku do dnia zapłaty;

3.  solidarnie na rzecz powoda M. K. (1) kwoty 20.625,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 27 grudnia 2016 roku do dnia zapłaty;

4.  solidarnie na rzecz powódki M. K. (2) kwoty 11.458,33 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 27 grudnia 2016 roku do dnia zapłaty;

5.  solidarnie na rzecz powódki A. K. kwoty 2.291,67 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 27 grudnia 2016 roku do dnia zapłaty;

6.  solidarnie na rzecz powodów zwrotu kosztów postępowania, w zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

w terminie dwóch tygodni od doręczenia nakazu zapłaty albo wnieśli w tym terminie sprzeciw.

W przypadku, gdyby któryś z pozwanych wniósł sprzeciw powodowie wnieśli o zasądzenie kwot wskazanych w pkt 1-6 wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 27 grudnia 2016 roku do dnia zapłaty.

Powodowie wskazali, iż wraz z pozwanymi byli współużytkownikami wieczystymi nieruchomości położonej przy ul. (...) w W.. W dniu 1 października 2015 roku z budynku posadowionego na przedmiotowej nieruchomości wyodrębniono na wyłączną własność poszczególnych współwłaścicieli lokale mieszkaniowe, które do tego dnia stanowiły części wspólne nieruchomości. Powodowie dodali, iż pozwani od dnia 1 lipca 2014 roku do dnia 1 października 2015 roku bezumownie i bez zgody pozostałych współużytkowników wieczystych odpłatnie wynajmowali lokale nr (...) znajdujące się w budynku przy ul. (...) w W. i otrzymywali z tego tytułu dochody. Ponadto pozwani nie partycypowali w kosztach utrzymania i zarządu nieruchomością wspólną. Powodowie wskazali, iż na kwotę dochodzoną pozwem składają się kwoty stanowiące zaległości pozwanych względem powodów w opłatach za czynsz, media i eksploatację nieruchomości wspólnej naliczonych od lokalu nr (...) za okres od dnia 1 stycznia 2014 roku do dnia 08 września 2016 roku oraz odszkodowanie za bezumowne korzystanie nieruchomości z rzeczy wspólnej polegające na wynajęciu lokalu nr (...) w okresie od dnia 1 lipca 2014 roku do dnia 1 października 2015 roku stosownie do wysokości udziału w nieruchomości wspólnej posiadanego przez każdego z powodów /pozew k. 4-13/.

W dniu 14 kwietnia 2017 roku Referendarz sądowy w Sądzie Okręgowym w Warszawie w sprawie oznaczonej sygn. akt III Nc 79/17 wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem pozwu /nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym k. 105/.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty z dnia 17 maja 2017 roku pozwani zaskarżyli nakaz zapłaty w całości i wnieśli o oddalenie powództwa w całości w stosunku do każdego z pozwanych. Ponadto pozwani wnieśli o zasądzenie na ich rzecz od powodów solidarnie na rzecz każdego z pozwanych, kosztów procesu, w tym także kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwani wskazali, iż wydany nakaz zapłaty z tytułu roszczenia o zapłatę wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z budynku (gruntu) położonego przy ul. (...) w W., za czas, gdy był objęty był współwłasnością (użytkowaniem wieczystym) dotyczy przedawnionych roszczeń. Ponadto pozwani zaprzeczyli, że zawarli umowy najmu i uzyskiwali z tego tytułu czynsz; że zawarli umowę dotyczącą wpłacania wszystkich środków pieniężnych pochodzących z najmu wspólnych lokali; że powodowie ponosili wydatki i ciężary związane z nieruchomością objętą współwłasnością przed dniem 1 października 2015 roku; że powodowie spłacili wierzytelności Wspólnoty wobec pozwanych o pokrycie wydatków związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej; że pozwani zalegali za czynsz, media i eksploatację nieruchomości wspólnych wchodzących w skład Nieruchomości i naliczonych dla lokali nr (...) za okres od 1 stycznia 2014 roku do dnia 8 września 2016 roku /sprzeciw pozwanych od nakazu zapłaty k. 113-122/.

Pismem z dnia 15 maja 2018 roku powodowie rozszerzyli powództwo domagając się zasądzenia na podstawie art. 376 k.c. solidarnie od każdego z pozwanych na rzecz powodów M. K. (2), A. K., B. K. i M. K. (1) kwoty po 1.896,69 zł tytułem zwrotu części długu względem (...) S.A. przypadającego proporcjonalnie na pozwanych a pokrytego w części przez powodów /pismo k.262-263/.

W piśmie z dnia 2 września 2024 roku powodowie wskazali, iż obecna suma roszczeń powodów wobec pozwanych stanowi kwotę 142.484 zł. Ponadto wskazali, iż z tej kwoty jedynie kwota 22.760,30 zł stanowi sumę płatności, których zwrotu domagają się powódki A. K. i B. K. /pismo k. 601-602/.

W dalszym toku postępowania strony podtrzymywały swoje stanowiska w sprawie /protokół rozprawy k. 631-632/.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Do dnia 1 października 2015 roku powodowie A. K., M. K. (1), M. K. (1) i B. K. oraz pozwani M. B., Z. B. i S. B. byli współużytkownikami wieczystymi gruntu i współwłaścicielami budynku, stanowiącego odrębną nieruchomość, położonych w W., w dzielnicy M. przy ul. (...), dla których Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie, VII Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą nr (...). Nieruchomość ta stanowi działkę gruntu (...) z obrębu o numerze (...), o obszarze 558 m ^{( 2)}, której sposób korzystania został określony, jako B-tereny mieszkaniowe. Powyższa nieruchomość jest zabudowana budynkiem mieszkalnym stanowiącym odrębną nieruchomość o powierzchni użytkowej 217 m ^{( 2)}. Budynek jest czterokondygnacyjnym (trzy kondygnacje naziemne i jedna podziemna) budynkiem mieszkalnym, w którym znajduje się 8 samodzielnych lokali, w tym 6 mieszkalnych i 2 niemieszkalne oraz 6 piwnic mogących stanowić pomieszczenia przynależne do lokali.

I tak M. B. posiadała udział wynoszący 18/72 części w/w nieruchomości, S. B. - udział wynoszący 3/72 części, Z. B.- udział wynoszący 3/72 części, M. K. (1)-udział wynoszący 18/72 części, B. K.-udział wynoszący 18/72 części, M. K. (2)-udział wynoszący 10/72 części, A. K.-udział wynoszący 2/72 części / dowód: wydruk z księgi wieczystej k. 78-91, akt notarialny k. 22-56/.

W dniu 1 października 2015 roku powodowie oraz pozwani przed notariuszem Ł. W., prowadzącym kancelarię notarialną przy ul. (...) w W., zawarli umowę ustanowienia odrębnej własności lokali i zniesienia współwłasności oraz ugodę, a także umowę o podział nieruchomości do korzystania i umowę przedwstępną ustanowienia odrębnej własności lokali i zniesienia współwłasności. Na mocy tej umowy współwłaściciele dokonali zniesienia współużytkowania gruntu i współwłasności budynku w ten sposób, że ustanowili odrębną własność lokali (...) wraz z pomieszczeniami przynależnymi 1-6 oraz dokonali zniesienia współwłasności w ten sposób, że:

1)  lokale (...) wraz z pomieszczeniami przynależnymi nr 1,2 i 4 przeszły na rzecz M. K. (1) i B. K. w udziałach po ½ części;

2)  lokale (...) wraz pomieszczeniami przynależnymi nr 3 i 6 przeszły na rzecz M. B. w udziale 6/8 części, S. B. i Z. B. w udziałach po 1/8 części;

3)  lokal nr (...) wraz z pomieszczeniem przynależnym nr 5 przeszedł na rzecz M. K. (2) w udziale 5/6 części i A. K. w udziale 1/6 części.

W celu uchylenia sporu mogącego powstać w przyszłości strony zawarły ugodę, na podstawie której:

1)  M. B. zobowiązała się zapłacić M. K. (2) kwotę 12.500 zł;

2)  S. B. zobowiązał się zapłacić M. K. (2) kwotę 2.083,30 zł;

3)  Z. B. zobowiązała się zapłacić M. K. (2) kwotę 2.083,30 zł;

4)  M. B. zobowiązała się zapłacić A. K. kwotę 2.500 zł;

5)  S. B. zobowiązał się zapłacić A. K. kwotę 416,70 zł;

6)  Z. B. zobowiązała się zapłacić A. K. kwotę 416,70 zł;

7)  M. K. (1) zobowiązał się zapłacić M. B. kwotę 1000 zł;

8)  M. K. (1) zobowiązał się zapłacić S. B. kwotę 166,67 zł;

9)  M. K. (1) zobowiązał się zapłacić Z. B. kwotę 166,67 zł;

10)  M. K. (1) zobowiązał się zapłacić M. K. (2) kwotę 555,56 zł;

11)  M. K. (1) zobowiązał się zapłacić A. K. kwotę 111,11 zł;

12)  B. K. zobowiązała się zapłacić M. B. kwotę 1000 zł;

13)  B. K. zobowiązała się zapłacić S. B. kwotę 166,67 zł;

14)  B. K. zobowiązała się zapłacić Z. B. kwotę 166,67 zł;

15)  B. K. zobowiązała się zapłacić M. K. (2) kwotę 555,56 zł;

16)  B. K. zobowiązała się zapłacić A. K. kwotę 111,11 zł.

Zapłata powołanych kwot nastąpiła w związku ze wzajemnymi roszczeniami współwłaścicieli z tytułu posiadania Nieruchomości, pobranych pożytków i poczynionych nakładów na Nieruchomość w trakcie trwania stosunku współwłasności Nieruchomości.

Jednocześnie M. B., S. B., Z. B., M. K. (2) i A. K. oświadczyli, iż przejmują długi M. K. (1) i B. K. w stosunku do J. E. i spółki pod firmą (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością’’ z siedzibą w W. (Inwestorzy), powstałe w trakcie trwania stosunku współwłasności Nieruchomości w szczególności:

a)  dług w postaci obowiązku zwrotu nakładów dokonanych przez Inwestorów na Nieruchomość;

b)  dług w postaci odszkodowań, które mogą zostać zasądzone przez sąd w postępowaniu sądowym od Współwłaścicieli na rzecz Inwestora, wobec czego M. K. (1) i B. K. zostają z długów zwolnieni.

Z kolei M. K. (1) i B. K. oświadczyli, że przelewają na rzecz M. B., S. B., Z. B., M. K. (2) i A. K. wierzytelności w stosunku do Inwestorów powstałe w trakcie trwania stosunku współwłasności Nieruchomości, w szczególności:

a)  wierzytelność w postaci wynagrodzenia za korzystanie z Lokalu_U1,

b)  wierzytelności w postaci odszkodowań, które mogą zostać zasądzone przez sąd w postępowaniu sądowym od Inwestora na rzecz Współwłaścicieli.

Strony zgodnie oświadczyły przed notariuszem, iż każda z nich otrzymała kwoty wskazane w pkt 1-16 i ich zapłatę kwitują.

Strony oświadczyły również, że zawarcie ugody, na podstawie której następują przelewy wierzytelności i przejęcia długów, następuje w związku z zawarciem umowy ustanowienia odrębnej własności lokali i zniesienia współwłasności, a zniesienie współwłasności uwzględnia wartości przelanych wierzytelności i przejętych długów.

Strony oświadczyły również, że ugoda wyczerpuje wszelkie roszczenia pomiędzy stronami powstałe w trakcie trwania stosunku współwłasności nieruchomości, w tym w stosunkach prawnych, których drugą stroną był Inwestor z wyjątkiem roszczeń związanych z rozliczeniem pożytków oraz wydatków, ciężarów związanych z umowami najmu, których przedmiotem były lokal nr (...), które miały zostać rozliczone w terminie do 31 grudnia 2015 roku / dowód: akt notarialny- umowa k. 22-56/.

Z dniem 1 października 2015 roku powstała Wspólnota Mieszkaniowa Tenisowa 8 w skład, której weszli powodowie oraz pozwani. Zarząd nad nieruchomością wspólną wchodzącą w skład Nieruchomości powierzono osobie fizycznej zajmującej się zawodowo zarządem nieruchomościami. Funkcję tę sprawowała I. B. / dowód: zeznania świadka B. S. k. 358-359, zeznania świadka O. R. k. 421-423/.

W okresie poprzedzającym zawarcie Umowy wszystkie lokale mieszkalne znajdujące się w budynku przy ul. (...) w W. były wynajmowane. Środki pochodzące z wynajmu lokali były przeznaczane na wspólne konto, z którego opłacano koszty utrzymania budynku. Lokale nr (...) były wynajmowane bezpośrednio od ich właścicieli tj. państwa B.. Przychody z wynajmu tych lokali szły bezpośrednio do budżetu pozwanych / dowody: zeznania powódki B. K. k. 272-273 , zeznania świadka B. S. k. 358-359, zeznania świadka O. R./.

Lokal nr (...), znajdujący się na pierwszym piętrze w budynku przy ul. (...) w W. o powierzchni 74,43 m ² został wynajęty w dniu 26 czerwca 2014 roku przez pozwanego S. B.. Wyjnajmującym był M. T.. Zgodnie z zawartą umową M. T. był zobowiązany do uiszczania czynszu najmu w wysokości 1500 zł od dnia 1 sierpnia 2014 roku. Czynsz nie był wygórowany jak na ceny rynkowe, bowiem wynajamujący zobowiązał się wyremontować lokal, który wyjął. M. T. miał umowę z dostawcą prądu i samodzielnie regulował opłaty za prąd. /dowody: zeznania świadka M. T. k. 341-342, umowa najmu k. 348-349/.

Lokal nr (...) znajdujący się na drugim piętrze budynku przy ul. (...) w W. o powierzchni 76,95 m ² został wynajęty O. K. od września 2014 roku do lutego 2017 roku przez S. B.. Czynsz najmu za ten lokal wynosił 2000 zł i był uiszczany bezpośrednio na konto S. B.. O. K. samodzielnie uiszczała opłaty za gaz i prąd / dowód: zeznania świadka O. K. k. 460-461/.

Współwłaściciele budynku przy ul. (...) w W. w dniu 1 kwietnia 2010 roku zawarli ze (...) S.A. w W. poprzednikiem prawnym (...) S.A. umowę na dostawę do budynku energii cieplnej. Rachunki za energię były opłacane przez powodów proporcjonalnie do wysokości udziałów w nieruchomości. W okresie od lutego 2015 roku do września 2016 roku powstał dług obciążający wszystkich współwłaścicieli względem dostarczyciela energii cieplnej - (...) S.A. w wysokości 22.760,30 zł. Zaległości zostały uregulowane przez M. K. (2) i A. K. w wysokości 11.380,15 zł oraz przez B. K. i M. K. (1) w wysokości 11.380,15 zł / dowody: umowa k. 296-299, faktury k. 300-318, potwierdzenia przelewów k. 319-338, potwierdzenia przelewów k. 265-266, zaświadczenie k. 267,zeznania powódki B. K. k. 272-273, zeznania powódki M. K. (2) k.508-509/.

Pismami z dnia 10 listopada 2016 roku pełnomocnik powodów skierował do pozwanych Z. B., S. B. i M. B. wezwanie do zapłaty kwoty 109.631,02 zł z tytułu zaległości w opłatach za czynsz, media i eksploatację nieruchomości wspólnej naliczonych dla lokalu nr (...) oraz z tytułu odszkodowania za bezumowne korzystanie z rzeczy wspólnej ponad udziały pozwanych polegające na wynajęciu lokalu mieszkalnego nr (...) w okresie od 01 lipca 2014 roku do dnia 01 października 2015 roku / dowody: pisma wraz ze zwrotnymi potwierdzeniami odbioru k. 65-76/.

W odpowiedzi na wezwanie do zapłaty z dnia 10 stycznia 2017 roku skierowanym do pełnomocnika powodów pełnomocnik pozwanych wskazał, iż jego mocodawcom nie jest znany stosunek prawny, na podstawie którego byliby zobowiązani do uiszczania opłat za czynsz, media i eksploatację nieruchomości wspólnej na rzecz pozostałych współwłaścicieli nieruchomości położonej w W. przy ul. (...). Ponadto wskazał, iż pozwani nie są stroną żadnej umowy najmu mającej za przedmiot Nieruchomość lub lokal wchodzący w skład nieruchomości. Dodał również, iż jego mocodawcy korzystali z nieruchomości lub lokali wchodzących w skład Nieruchomości wyłącznie w zakresie związanym z zaspokajaniem jego potrzeb mieszkaniowych lub potrzeb mieszkaniowych osób pozostających z Mocodawcą we wspólnym gospodarstwie domowym / dowód: pismo wraz z dowodem nadania k. 125-127/.

Sąd stan faktyczny ustalił na podstawie załączonych do akt sprawy dokumentom, gdyż ich prawdziwość i wiarygodność w świetle zebranego materiału dowodowego i po jego wszechstronnym rozważeniu nie nasuwa żadnych wątpliwości i nie była kwestionowana przez żadną ze stron.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na oddalenie.

Podkreślić należy, iż Sąd związany jest ostatecznym kształtem żądania powództwa, a zatem przedmiot rozstrzygnięcia stanowi roszczenie sprecyzowane w piśmie z dnia 2 września 2024 roku (k. 601), odpada tym samym potrzeba analizy charakteru roszczenia w kształcie zgłoszonym na wcześniejszym etapie postępowania.

Ostatecznie po dokonaniu przez stronę powodową sprecyzowania stanowiska (w tym podstawy faktycznej i wywodu prawnego) - Sądowi pozostało rozstrzygnąć kwestię, co do roszczenia zapłaty świadczenia z tytułu bezumownego korzystania z nieruchomości, w części dotyczących wynajętych przez pozwanych lokali mieszkalnych nr (...) oraz zapłaty z tytułu zaległości za czynsz, media i eksploatację Nieruchomości.

Podstawę prawną roszczenia powodów w niniejszej sprawie stanowi art. 225 k.c. w związku z art. 224 § 2 k.c. Zgodnie z art. 225 zdanie pierwsze k.c. obowiązki samoistnego posiadacza w złej wierze względem właściciela są takie same jak obowiązki samoistnego posiadacza w dobrej wierze od chwili, w której ten dowiedział się o wytoczeniu przeciw niemu powództwa o wydanie rzeczy. Z kolei stosownie do art. 224 § 2 k.c. samoistny posiadacz w dobrej wierze od chwili, w której dowiedział się o wytoczeniu przeciwko niemu powództwa o wydanie rzeczy, jest obowiązany, między innymi, do wynagrodzenia za korzystanie z rzeczy. Prawo właściciela do uzyskania wynagrodzenia za korzystanie z rzeczy wynika z treści prawa własności uregulowanego w art. 140 k.c. W konsekwencji w stosunku do osoby posiadającej rzecz bez tytułu prawnego skutecznego względem właściciela, może on realizować przysługujące mu roszczenie o wynagrodzenie za korzystanie z rzeczy.

Właścicielowi przysługuje roszczenie o wynagrodzenie za korzystanie z rzeczy przeciwko posiadaczowi w dobrej wierze od chwili, w której dowiedział się o wytoczeniu przeciwko niemu powództwa o wydanie rzeczy (art. 224 § 2 k.c.) oraz przeciwko posiadaczowi w złej wierze (art. 225 k.c.); bez różnicowania sytuacji obu grup posiadaczy, jak chodzi o przesłanki i zakres tego roszczenia. Przeciwko posiadaczowi w złej wierze właściciel może odrębnie dochodzić swego roszczenia o wynagrodzenie za korzystanie z rzeczy, nie wytaczając nawet powództwa o wydanie rzeczy.

Przewidziane w art. 224 § 2 k.c. roszczenie o wynagrodzenie jest niezależne od woli właściciela, by rzecz odzyskać, wynika ono bowiem z samego faktu władania jego rzeczą przez osobę, która nie ma do tego żadnego tytułu prawnego (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 26 maja 2011 r., I ACa 212/11). Nie budzi wątpliwości, iż związek roszczeń uzupełniających z roszczeniem windykacyjnym i z samym prawem własności nie jest nierozdzielny. W szczególności, mogą one być oddzielnie dochodzone; właściciel może żądać np. tylko wydania rzeczy albo tylko wynagrodzenia za korzystanie z niej, nie dochodząc wydania. Poza tym - inaczej niż roszczenie windykacyjne lub negatoryjne - mogą one być samodzielnym przedmiotem obrotu (por. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 26 kwietnia 2002 r., III CZP21/02).

Do dnia 1 października 2015 roku powodowie oraz pozwani byli współwłaścicielami całej nieruchomości położonej w W. przy ul. (...). Każdy ze współwłaścicieli dysponował swoim udziałem jak właściciel.

Według utrwalonego poglądu posiadaczem w dobrej wierze jest ten, kto władając rzeczą, pozostaje w błędnym, ale usprawiedliwionym okolicznościami przeświadczeniu, że przysługuje mu prawo do rzeczy. W złej wierze pozostaje natomiast posiadacz, który wie lub przy dołożeniu należytej staranności powinien wiedzieć, że nie przysługuje mu prawo podmiotowe do posiadanej rzeczy. Jeżeli więc posiadacz uzyska informację o niezgodności posiadania ze stanem prawnym, to jest posiadaczem w złej wierze.

Zgodnie z uchwałą składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 19
kwietnia 2017 roku, sygn. akt III CZP 84/16 korzystanie z nieruchomości przez posiadacza samoistnego, który oddał rzecz do używania najemcy, polega
wyłącznie na pobieraniu pożytków cywilnych (art. 224 k.c. i art. 225 k.c.)

Obowiązek zwrotu pożytków lub ich wartości może powstać po stronie posiadacza samoistnego jedynie wtedy, gdy oddał on rzecz w posiadanie zależne w ramach stosunku prawnego przynoszącego takie korzyści. W tej sytuacji korzystanie przez posiadacza samoistnego z rzeczy polega wyłącznie na pobieraniu pożytków cywilnych, co wyłącza możliwość dochodzenia od niego wynagrodzenia za korzystanie z rzeczy.
Niewątpliwie pozwani wynajmowali w okresie objętym pozwem lokale mieszkalne nr (...) w przedmiotowym budynku lokatorom i uzyskiwali z tego tytułu czynsz naliczany zgodnie z zapisami zawartych przez nich umów najmu.

Zważywszy na powyższe powództwo zasługiwało na oddalenie z uwagi na brak możliwości wykazania w jakich częściach powodowie domagają się zapłaty łącznie kwoty 140.484 zł. Powodowie wskazali jedynie, iż z ,,tej kwoty jedynie kwota 22.760,30 zł stanowi sumę płatności, których zwrotu od pozwanych domagają się powódki A. K. i B. K.. W takiej sytuacji niemożliwym było dokładne określenie i zweryfikowanie przez Sąd kwoty dochodzonej pozwem.

Posłużenie się przez powodów do zwymiarowania żądanego wynagrodzenia z tytułu bezumownego korzystania przez odniesienie się do przypadających na tę część całej nieruchomości kosztów wynajmu prze pozwanych lokali nr (...) samo w sobie jeszcze niczego nie przesądza. Powodowie bowiem nie wskazali podstaw dokonanego wyliczenia, Niemożliwym zatem stało się dokonanie jakiejkolwiek weryfikacji zasadności wysokości dochodzonego przez powodów roszczenia.

Ponadto roszczenia powodów z tytułu zaległości w opłatach za czynsz, media i eksploatację nieruchomości powstały po podpisaniu Aktu Notarialnego z dnia 1 października 2015 roku i przysługują Wspólnocie Mieszkaniowej Tenisowa 8, a nie powodom.

W tym stanie rzeczy należało orzec jak w sentencji.

W pkt II sentencji wyroku Sąd ustalił, że powodowie, jako przegrywający sprawę ponoszą w 100% koszty procesu na podstawie art. 98 k.p.c., przy czym Sąd pozostawił szczegółowe ich wyliczenie referendarzowi sądowemu na podstawie art. 108 § 1 k.p.c.