Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 kwietnia 2024 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSO Ewa Ligoń-Krawczyk

Protokolant: sekretarz sądowy Ewa Kocielnik

po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2024 r. w Warszawie

na rozprawie sprawy z powództwa (...) Banku S.A. z siedzibą w W.

przeciwko C. F.

o zapłatę

I.  zasądza od C. F. na rzecz (...) Banku S.A. z siedzibą w W. kwotę 152.969,70 (sto pięćdziesiąt dwa tysiące dziewięćset sześćdziesiąt dziewięć i 70/100) złotych wraz z umownymi odsetkami liczonymi według stopy stanowiącej iloczyn: „4” oraz stopy kredytu lombardowego NBP od kapitału nie wyższymi niż odsetki maksymalne za opóźnienie od kwoty 114.612,07 (sto czternaście tysięcy sześćset dwanaście i 07/100) złotych od dnia 7 lutego 2023 roku do dnia zapłaty oraz ustawowymi za opóźnienie od kwoty 38.357,63 (trzydzieści osiem tysięcy trzysta pięćdziesiąt siedem i 63/100) złotych od dnia 7 lutego 2023 roku do dnia zapłaty,

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

III.  ustala, że pozwany przegrał proces w 100% i pozostawia rozliczenie kosztów postępowania referendarzowi sądowemu po uprawomocnieniu się niniejszego wyroku.

Sygn. akt I C 776/23

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 26 czerwca 2023 r. (data nadania przesyłki, k. 45) powód (...) BANK Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wniósł o:

1.  zasądzenie od pozwanego C. F. na rzecz powoda:

1)  kwoty 152.969,70 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu w Elektronicznym Postępowaniu Upominawczym do dnia zapłaty;

2)  kosztów procesu, a w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych wraz z opłatą skarbową w kwocie 17 zł;

3)  kosztów poniesionych przez powoda w Elektronicznym Postępowaniu Upominawczym

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa wskazała, że wymagalna wierzytelność pieniężna dochodzona przez powoda od pozwanego pozwem wynika z umowy kredytu gotówkowego nr 84-6341/00019409/15 z dnia 28 października 2015 r. pomiędzy pozwanym (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W.. Stosownie do Umowy, Bank udzielił pozwanemu kredytu w kwocie 126.000 zł. Spłata miała następować z bieżących wpływów na rachunek. Zgodnie z zawartą Umową oprocentowanie kredytu wynosiło 10,00%, RRSO wyniosło 22,21%, a całkowita kwota do zapłaty na dzień zawarcia Umowy wynosiła 237.358,80 zł. Powód wykonał więc zobowiązanie wynikające z zawartej Umowy, na warunkach określonych w Umowie, w przeciwieństwie do pozwanego, który nie wywiązał się z obowiązku terminowej spłaty swoich zobowiązań. W związku z zaleganiem przez pozwanego z zapłatą należności wynikających z Umowy, powód na podstawie Umowy pismem z dnia 20 grudnia 2019 r. wezwał do zapłaty zaległości w terminie 14 dni roboczych od dnia otrzymania wezwania. Mimo wezwania pozwany nie uregulował zobowiązań wynikających z Umowy, w związku z powyższym powód rozwiązał umowę pismem z dnia 20 kwietnia 2020 r. Dowodem potwierdzającym istnienie oraz wymagalność dochodzonego roszczenia potwierdza Wyciąg z Ksiąg Banku z dnia 6 lutego 2023 r. nr (...), podpisany przez umocowanego przedstawiciela powoda oraz opatrzony pieczęcią banku zgodnie z art. 95 ustawy Prawo bankowe. Pismem z dnia 20 kwietnia 2020 r. powód wezwał pozwanego do dobrowolnej spłaty całego zadłużenia wynikającego z Umowy (pozew, k. 3-5).

W odpowiedzi na pozew z 7 września 2023 r. (data nadania przesyłki, k. 72) pozwany, zastępowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł o oddalenie powództwa w całości jako bezzasadnego oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Strona pozwana potwierdziła fakt zawarcia przez strony umowy kredytu nr (...) z dnia 28 października 2015 r., jednak wskazała na uchybienia, które – w ocenie strony pozwanej – nie pozwalają na zasądzenie od pozwanego dochodzonej pozwem kwoty. W pierwszej kolejności pozwany podniósł zarzut nieskutecznego wypowiedzenia umowy pożyczki ze względu na nieskuteczne doręczenie wezwania do zapłaty i samego wypowiedzenia umowy pozwanemu, przez co powódka niezasadnie postawiła całość należności w stan wymagalności. Załączone do pozwu potwierdzenie odbioru wskazuje, że pozwany nie odebrał osobiście przesyłki i w konsekwencji pozwany zakwestionował, iż pozwany zapoznał się z treścią wypowiedzenia i wezwania do zapłaty. W dalszej kolejności strona pozwana zakwestionowała załączony przez powoda wyciąg z ksiąg bankowych zarówno co do zasady, jak i wysokości. Pozwany wskazał, że wyciąg z ksiąg bankowych z dnia 6 lutego 2023 r., nie został sporządzony przez uprawnioną do tego osobę. W ocenie pozwanego, upoważnienie przedłożone przez pełnomocnika powódki zawiera jedynie lakoniczne wskazanie, że K. L. jest upoważniona do podpisywania wystawionych przez bank wyciągów z ksiąg bankowych. Przedłożony przez powódkę wyciąg z ksiąg bankowych może – zdaniem pozwanego – stanowić jedynie dowód z dokumentu prywatnego i jest jedynie dowodem złożenia takiego oświadczenia przez pracownika powódki, a nie dowodem istnienia należności banku wobec pozwanego we wskazanej wysokości. Nadto załączone do pozwu kluczowe dokumenty, przedstawione zostały w postaci kserokopii, które nie zostały poświadczone za zgodność z oryginałem (odpowiedź na pozew, k. 65-70).

Do zamknięcia rozprawy strony podtrzymały dotychczasowe stanowiska w sprawie (protokół rozprawy z 19 marca 2024 r., k. 134).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 26 października 2015 r. C. F. złożył do (...) Banku wniosek o kredyt gotówkowy na cele konsumenckie w kwocie 126.000 zł na okres 120 miesięcy. Zabezpieczeniem kredytu miało być oświadczenie o poddaniu się egzekucji. W dacie wnioskowania o kredyt C. F. prowadził działalność gospodarczą w branży handlowej (wniosek o kredyt gotówkowy z 26 października 2015 r., k. 104-105).

W dniu 28 października 2015 r. pomiędzy (...) BANK S.A. z siedzibą w W. a C. F. zawarta została umowa nr (...) kredytu gotówkowego (dalej: Umowa). W § 1 ust. 1 Umowy wskazano, że Bank udzielił kredytobiorcy kredytu z przeznaczeniem na cele konsumpcyjne, zaś całkowita kwota kredytu udzielonego przez bank oszacowano na 126.000 zł, kwota ta nie zawierała kredytowanych przez bank opłat i prowizji, których wysokość została określona w ust. 5 oraz składki ubezpieczeniowej określonej w ust. 6 (o ile takie występują).

W myśl § 1 ust. 3 zd. pierwsze Umowy, oprocentowanie kredytu wynosiło 10,00% w stosunku rocznym, rzeczywista roczna stopa oprocentowania wynosiła 22,21%.

Zgodnie z § 1 ust. 4 i 5 umowy kwota odsetek należnych bankowi wynosi 87.358,80 zł zaś prowizja wynosiła 24.000 zł.

W § 1 ust. 8 Umowy ustalono, że całkowity koszt kredytu, czyli łączna kwota wszystkich kosztów, opłat i prowizji, odsetek (suma kwot z ust. 4, 5, 6 i 7) z tytułu udzielonego kredytu wynosiła 111.358,80 zł. Z kolei całkowita kwota do zapłaty przez kredytobiorcę, stanowiąca sumę całkowitej kwoty kredytu określonej w ust. 1 i całkowitego kosztu określonego w ust. 8 kredytu wynosiła 237.358,80 zł.

Zabezpieczeniem spłaty udzielonego kredytu stanowiło oświadczenie o poddaniu się egzekucji (§ 3 ust. 1 Umowy).

W § 5 ust. 5 Umowy wskazano, że kredyt jest oprocentowany według zmiennej stopy procentowej, przy czym oprocentowanie nie może być wyższe niż wysokość odsetek maksymalnych, określonych w Kodeksie Cywilnym

Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt b Umowy, w razie powstania zaległości w spłacie kredytu spowodowanych brakiem spłaty rat lub spłaty w kwotach niższych niż określono w harmonogramie, bank nalicza przy kredytach długoterminowych – odsetki od należności przeterminowanych od dnia następnego po upływie daty wymagalności spłaty raty do dnia jej zapłaty w wysokości 4x stopa procentowa kredytu lombardowego NBP.

W myśl § 8 ust. 4 Umowy, bank miał wezwać kredytobiorcę do zapłaty należności przeterminowanych w przypadku, gdy ich łączna wysokość przekroczy kwotę zwaną dalej Granicą Monitu.

Stosownie do § 11 ust. 2 Umowy, w razie opóźnienia kredytobiorcy z zapłatą rat kredytu bank może wypowiedzieć umowę w całości lub w części wyłącznie w przypadku opóźnienia w zapłacie co najmniej dwóch pełnych rat, po uprzednim wezwaniu kredytobiorcy listem poleconym do zapłaty zaległych rat w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania. Okres wypowiedzenia umowy kredytu, stosownie do ust. 3 cytowanego zapisu Umowy, wynosił 30 dni i miał zastosowanie także w przypadku wypowiedzenia przez kredytobiorcę kredytu o terminie spłaty dłuższym niż rok. Ponadto zgodnie z § 11 ust. 5 Umowy, po upływie okresu wypowiedzenia kredytobiorca zobowiązany był do niezwłocznego zwrotu wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami należnymi bankowi za okres wykorzystania kredytu, a bank miał prawo dochodzenia zaspokojenia swoich roszczeń z ustanowionych zabezpieczeń ( umowa kredytu gotówkowego nr (...) z 28 października 2015 r., k. 106-110; harmonogram spłaty kredytu z 29 października 2015 r., k. 106-110).

W dniu 29 października 2015 r. na rachunek bankowy C. F. (...) Bank S.A. przelał transzę kredytu w wysokości 126.000 zł ( duplikat dokumentu elektronicznego, k. 100).

Aneksem nr (...) z dnia 3 kwietnia 2018 r. do umowy kredytu gotówkowego nr (...) z dnia 28 października 2015 r. wskazano, że na dzień zawarcia aneksu w księgach Banku figurowało zadłużenie kredytobiorcy z tytułu umowy o kredyt, które na dzień 3 kwietnia 2018 r. wynosiło łącznie 130.102,92 zł, w tym:

a)  kapitał 129.555,74 zł, w tym kapitał wymagalny 0 zł,

b)  odsetki umowne 547,18 zł, w tym odsetki wymagalne 0 zł,

c)  odsetki od należności przeterminowanych 0 zł,

d)  opłaty i prowizje (monity) 0 zł (§ 1 ust. 1 ww. Aneksu).

Zgodnie z § 2 ww. Aneksu, wydłuża się okres spłaty kredytu o 7 miesięcy, tj. do dnia 20 maja 2026 r. Odroczono też termin płatności pierwszej raty do dnia 20 lipca 2018 r., zaś odsetki umowne za okres od dnia podpisania niniejszego aneksu do dnia płatności pierwszej raty zostaną skapitalizowane i ujęte w nowym harmonogramie, o którym mowa w § 3 ust. 1. Bank przedstawił kredytobiorcy nowy harmonogram spłaty kredytu, który stanowić będzie załącznik do Umowy kredytu w terminie 7 dni od podpisania niniejszego aneksu (§ 3 ust. 1 ww. Aneksu) (Aneks nr (...) z dnia 3 kwietnia 2018 r. do umowy kredytu gotówkowego nr (...) z dnia 28 października 2015 r., k. 112-113).

Kredytobiorca początkowo wywiązywał się z zobowiązania spłaty kredytu, uiszczając raty kapitałowo-odsetkowe w wysokości 1.977,45 zł miesięcznie (harmonogram spłaty kredytu z 29 października 2015 r., k. 84-86). Ostatnia wpłata kredytobiorcy miała miejsce 27 sierpnia 2019 r. (k. 97).

W wezwaniu do zapłaty zaległości w rachunku kredytowym z dnia 20 grudnia 2019 r. skierowanym do C. F. wskazano, że na dzień 20 grudnia 2019 r. zaległość w spłacie kredytu wynosiła 5.951,65 zł, w tym 3.073,27 zł należności przeterminowanej z tytułu zaległego kapitału oraz 2.832,05 zł odsetek od należności przeterminowanej z tytułu zaległego kapitału i zaległych odsetek od należności przeterminowanej do dnia 20 grudnia 2019 r. włącznie, a także 26,33 zł odsetek od należności przeterminowanej do dnia 20 grudnia 2019 r. włącznie o 20 zł tytułem kosztów upomnień. W związku z powyższym (...) Bank S.A. wezwał do natychmiastowego uregulowania w terminie 14 dni roboczych od dnia otrzymania wezwania, nie później jednak niż w terminie do 16 stycznia 2020 r. zaległości powiększonej o odsetki od należności przeterminowanej z tytułu zaległego kapitału w wysokości 0,84 zł liczonej na każdy dzień od dnia 21 grudnia 2019 r. do dnia spłaty włącznie. Jednocześnie bank pouczył kredytobiorcę, że zgodnie z art.75 c ustawy prawo bankowe istnieje możliwość złożenia do banku w ciągu 14 dni wniosku o przeprowadzenie restrukturyzacji zadłużenia wynikającego z umowy kredytu łączącego strony (wezwanie do zapłaty zaległości w rachunku kredytowym z 20 grudnia 2019 r., k. 114). Wezwanie zostało skierowane na adres ul. (...), (...)-(...) M., było awizowane, nie zostało jednak podjęte w terminie i zostało zwrócone do nadawcy dnia 23 stycznia 2020 r. (koperta , k. 115-116).

Dnia 20 lutego 2020 r., w związku z brakiem uregulowania zaległych należności w kwocie 9.949,85 zł, na którą składała się:

- należność przeterminowana, z tytułu zaległego kapitału: 5.128,36 zł;

- odsetki od należności przeterminowanej z tytułu zaległych odsetek: 4.713,84 zł;

- odsetki od należności przeterminowanej z tytułu zaległego kapitału/zaległego kapitału i zaległych odsetek do dnia 20 lutego 2020 r. włącznie: 87,65 zł;

- koszty upomnień: 20 zł,

(...) Bank S.A. wypowiedział umowę kredytu nr (...) z dnia 28 października 2015 r. za 30-dniowym okresem wypowiedzenia ze skutkiem na dzień 20 kwietnia 2020 r. (...) Bank S.A. poinformował również, że w przypadku skutecznego rozwiązania umowy na skutek braku wpłaty o której mowa w ust. 2: całość kredytu zostanie postawiona w stan wymagalności oraz od dnia rozwiązania umowy do dnia zapłaty od kwoty całego kapitału naliczane będą odsetki przeterminowane w wysokości 10% w sakli roku (wypowiedzenie umowy kredytu z 20 lutego 2020 r., k. 117). Wezwanie zostało skierowane do C. F. na adres: ul. (...), (...)-(...) M. i zostało odebrane w dniu 28 lutego 2020 r. przez J. D. (potwierdzenie odbioru, k. 118-119).

Pismem z dnia 20 kwietnia 2020 r. (...) Bank S.A. skierował do pozwanego wezwanie przedegzekucyjne wskazując w nim, że nastąpiło rozwiązanie umowy kredytowej i cała należność postawiona została w stan wymagalności. Jednocześnie wezwano do spłaty należności – w nieprzekraczalnym terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania – w wysokości 121.185,41 zł na którą składa się kapitał, odsetki umowne, należność z tytułu opłaconej przez Bank polisy AC, koszty upomnień oraz odsetek od należności przeterminowanej z tytułu zaległego kapitału i zaległych odsetek od dnia 20 kwietnia 2020 r. włącznie, powiększonej o odsetki karne (według stopy procentowej 4,00% w skali roku) od kapitału za każdy dzień od dnia 21 kwietnia 2020 r. do dnia spłaty włącznie ( wezwanie przedegzekucyjne z 20 kwietnia 2020 r., k. 120). Wezwanie zostało skierowane do C. F. na adres: ul. (...), (...)-(...) M. i zostało odebrane w dniu 30 kwietnia 2020 r. przez J. D. (potwierdzenie odbioru, k. 121-122).

Wysokość zadłużenia C. F. została stwierdzona w wyciągu z ksiąg banku o nr (...), zgodnie z którym na dzień 6 lutego 2023 r. należność kredytobiorcy wobec (...) Bank S.A. z tytułu umowy kredytu nr (...) wynosiła łącznie 152.969,70 zł, w tym:

- kapitał w kwocie 114.612,07 zł;

- odsetki umowne naliczone za okres od 28 października 2015 r. do 20 kwietnia 2020 r. w kwocie 6.368,93 zł według stopy wynoszącej 10,00%;

- odsetki od należności przeterminowanych naliczone do dnia 5 lutego 2023 r. w kwocie 31.933,58 zł według stopy stanowiącej iloczyn współczynnika „4” oraz stopy kredytu lombardowego NBP od kapitału;

- pozostałe należności banku z tytułu opłat i prowizji w kwocie 55,12 zł.

Nadto wskazano, że bankowi od kapitału w kwocie 114.612,07 zł od dnia 6 lutego 2023 r. do dnia zapłaty przysługują dalsze odsetki od należności przeterminowanych liczone według stopy stanowiącej iloczyn współczynnika „4” oraz stopy kredytu lombardowego NBP od kapitału. W piśmie wskazano też, że stopa odsetek od należności przeterminowanych na dzień wystawienia wyciągu z ksiąg banku (...) S.A. wynosi 24,50% liczonych w stosunku rocznym (wyciąg z ksiąg (...) Bank S.A. w W. z dnia 6 lutego 2023 r. nr (...), k. 8).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie złożonych do akt sprawy dokumentów. Sąd w całości dał wiarę dokumentom wymienionym w stanie faktycznym. Pozwany zakwestionował co prawda załączone przez powoda do pozwu dokumenty, które stanowiły kopie, jednak strona powodowa wraz z pismem procesowym z dnia 8 listopada 2023 r. przedłożyła przedmiotowe dokumenty poświadczone za zgodność z oryginałem (k. 104-122). Tym samym Sąd nie miał podstaw do podważenia ich wiarygodności bądź zawartej w nich treści z urzędu.

Sąd Okręgowy zaważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie niemal w całości.

W niniejszej sprawie podstawą roszczenia powoda jest art. 69 ust 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe ( Dz. U. Nr 140, poz. 939 ze zm.). Zgodnie z jego treścią przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

W myśl art.75 c ust. 1 powołanej powyżej ustawy, jeżeli kredytobiorca opóźnia się ze spłatą zobowiązania z tytułu udzielonego kredytu, bank wzywa go do dokonania spłaty, wyznaczając termin nie krótszy niż 14 dni roboczych. Zgodnie z ust. 2 tego przepisu., w wezwaniu, o którym mowa w ust. 1, bank informuje kredytobiorcę o możliwości złożenia, w terminie 14 dni roboczych od dnia otrzymania wezwania, wniosku o restrukturyzację zadłużenia. W myśl ust 4 tego art. restrukturyzacja, o której mowa w ust. 1, dokonywana jest na warunkach uzgodnionych przez bank i kredytobiorcę.

Strona pozwana nie negował faktu zawarcia w dniu 28 października 2015 r. umowy kredytu gotówkowego nr (...). Kwestionowała jednak skuteczność wypowiedzenia Umowy wskazując na nieskuteczne doręczenie wezwania do zapłaty i samego wypowiedzenia umowy pozwanemu, a zatem – niezasadne postawienie całości należności w stan wymagalności. Nadto zakwestionowano wyciąg z ksiąg bankowych zarówno co do zasady, jak i wysokości podnosząc podpisanie dokumentu przez osobę nieposiadającą odpowiedniego upoważnienia, a zatem nie dowodzi istnienia należności banku wobec pozwanego we wskazanej wysokości.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do zarzutu braku skuteczności wypowiedzenia umowy pożyczki należy wskazać, że powodowy bank kierował wszelkie pisma do pozwanego C. F. na ten sam adres: ul. (...), (...)-(...) M., który wynikał z zawartej Umowy kredytu gotówkowego, jak również pozostawał aktualny w toku niniejszego postępowania. Okoliczność, że skierowane do pozwanego wezwanie do zapłaty zaległości w rachunku kredytowym z dnia 20 grudnia 2019 r. nie zostało w ogóle odebrane (wezwanie do zapłaty zaległości w rachunku kredytowym z 20 grudnia 2019 r., k. 114; koperta , k. 115-116), zaś wypowiedzenie umowy kredytu z dnia 20 lutego 2020 r. i wezwanie przedegzekucyjne z 20 kwietnia 2020 r. (wszystkie skierowane na tożsamy adres ul. (...), (...)-(...) M.) zostały odebrane przez osobę trzecią (wypowiedzenie umowy kredytu z 20 lutego 2020 r., k. 117 wraz z potwierdzeniem odbioru, k. 118-119 oraz wezwanie przedegzekucyjne z 20 kwietnia 2020 r., k. 120 wraz z potwierdzeniem odbioru, k. 121-122) nie świadczy o braku skuteczności ich doręczenia. Pozwany nie dokonywał u powodowego banku zmian adresu korespondencyjnego na inny, nie wskazywał też, by okresowo nie korzystał z ww. adresu na który kierowane były przesyłki z banku. Skoro pozwany podał jako swój adres dla doręczeń przy ul. (...), (...)-(...) M., i skoro korespondencję pod tym adresem odebrano, to domniemywać należy, że korespondencja została doręczona dorosłemu domownikowi, a więc osobie stosującej się do podstawowych reguł związanych ze wspólnym zamieszkaniem pod tym samym adresem, w tym do przekazywania odebranej korespondencji adresatowi. Strona pozwana w toku niniejszego postępowania nie wskazywała przy tym, aby odebrania przesyłek dokonała osoba nieuprawniona, niezamieszkująca w tym miejscu jako domownik.

Należy w tym miejscu przypomnieć, że przepis art. 61 k.c. określa co do zasady chwilę skutecznego oświadczenia woli składanego innej osobie. Ze względu na interes i bezpieczeństwo obrotu oraz ułatwienia dowodowe w treści art. 61 k.c. ustanowiono domniemanie prawne, że adresat zapoznał się z treścią oświadczenia, gdy doszło ono do niego w taki sposób, że powzięcie o nim wiadomości stało się możliwe. Ustawodawca w omawianym przepisie przyjął kwalifikowaną teorię doręczenia, odnoszącą się do ustalenia możliwości zapoznania się adresata z oświadczeniem w zwykłym toku rzeczy. Oznacza to, że jeżeli nadawca oświadczenia doręcza pismo w miejsce, które stanowi miejsce zamieszkania odbiorcy, albo miejsce jego stałej aktywności, za decydujące do uznania go za doręczone uważana jest chwila doręczenia pisma w to miejsce. Domniemywa się skuteczność doręczenia (por. uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z 8 września 2016 r., sygn. II CSK 750/15, Mon.Pr.Bank. 2017 nr 10, str. 21 oraz orzeczenia Sądu Najwyższego z 17 czerwca 2009., sygn. IV CSK 53/09, Legalis nr 265792 i 18 kwietnia 2011 r., sygn. V CSK 215/11, Legalis nr 496902).

Odnosząc się do prezentowanego przez pozwanego w toku niniejszego postępowania stanowiska, że pozwany nie miał możliwości zapoznania się z oświadczeniem woli powoda, bowiem przesyłka nie została mu przekazana, obciąża pozwanego. Dowodem doręczenia pozwanemu pisemnego wypowiedzenia Umowy datowanego na dzień 20 lutego 2020 r. jest potwierdzenie odbioru przesyłki poleconej ( wypowiedzenie umowy kredytu z 20 lutego 2020 r., k. 117 wraz z potwierdzeniem odbioru, k. 118-119). Niesporne jest, że przesyłka była kierowana na adres do doręczeń podany przez pozwanego w Umowie o kredyt. Pozwany w toku niniejszego postępowania nie przedstawił żadnych dowodów, które by potwierdzały prezentowane przez niego stanowisko. Tym samym zarzut braku skutecznego wypowiedzenia Umowy kredytu gotówkowego dokonanego pozwanemu przez bank należy uznać za niezasadny.

Załączona przez powoda dokumentacja, w ocenie Sądu, pozwala na ustalenie wysokości zobowiązania pozwanego wobec banku w sytuacji uznania, że pomiędzy stronami doszło do skutecznego wypowiedzenia umowy.

Na okoliczność wysokości dochodzonego roszczenia powód przedstawił wyciąg z ksiąg bankowych nr (...), podpisany przez K. L. – Kierownika Działu Windykacji Detalicznej powodowego banku. Nadto załączył pełnomocnictwo z dnia 24 maja 2024 r. do samodzielnego składania w imieniu Banku oświadczeń w zakresie czynności zmierzających do odzyskania wierzytelności Banku, wynikających z umów zawartych z klientami indywidualnymi), w tym podpisywania wyciągów z ksiąg wystawionych przez Bank (pełnomocnictwo z 24 maja 2021 r., k. 7).

Zaznaczyć należy, że wyciąg z ksiąg bankowych stanowi dokument prywatny w rozumieniu art. 245 k.p.c. aczkolwiek Sąd nie znalazł podstaw by kwestionować prawdziwość danych w nim zawartych. Wyciąg ten sporządzony został po prawidłowym wypowiedzeniu Umowy pozwanemu, a przed którym to wypowiedzeniem powód wezwał pozwanego do uiszczenia brakujących zaległości dodatkowo informując pozwanego o możliwości przeprowadzenia restrukturyzacji zadłużenia, wyznaczając mu termin 14 dni. Wobec skuteczności wypowiedzenia Umowy, dokument w postaci wyciągu bankowego umożliwia ustalenie wysokości pozostałych pozwanemu do spłaty rat, a także okresu w jakim pozwany nie wywiązywał się z przyjętego zobowiązania. Zatem ustalenie wysokości aktualnego zadłużenia jest także możliwe w oparciu o zaprezentowany przez stronę powodową materiał dowodowy. Strona powodowa załączyła również aneks nr (...) z dnia 3 kwietnia 2018 r. z którego wynika, że na dzień 3 kwietnia 2018 r. zadłużenie kredytobiorcy z tytułu zawartej Umowy wynosiło łącznie 130.102,92 zł, w tym 129.555,74 zł kapitału, zaś termin spłaty pierwszej raty odroczono do dnia 20 lipca 2018 r. (Aneks nr (...) z dnia 3 kwietnia 2018 r. do umowy kredytu gotówkowego nr (...) z dnia 28 października 2015 r., k. 112-113). Ostatnia wpłata pozwanego miała miejsce 27 sierpnia 2019 r. (k. 97). Wątpliwości Sądu nie wzbudziły zestawienia należności i spłat kredytu, które zostały złożone za okres od 19 listopada 2015 r. do 27 sierpnia 2019 r. (k. 96-97), jak również sam wyciąg z ksiąg banku z dnia 6 lutego 2023 r. (k. 8). Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwalał na ustalenie wysokości roszczenia.

Strona powodowa wniosła o zasądzenie kwoty 152.969,70 zł wraz z odsetkami ustawowymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu w Elektronicznym Postępowaniu Upominawczym do dnia zapłaty (pozew, k. 3). Sąd zważył jednak, że stosownie do treści § 8 ust. 1 pkt b Umowy, w razie powstania zaległości w spłacie kredytu spowodowanych brakiem spłaty rat lub spłaty w kwotach niższych niż określono w harmonogramie, bank nalicza przy kredytach długoterminowych – odsetki od należności przeterminowanych od dnia następnego po upływie daty wymagalności spłaty raty do dnia jej zapłaty w wysokości 4x stopa procentowa kredytu lombardowego NBP ( umowa kredytu gotówkowego nr (...) z 28 października 2015 r., k. 106-110; harmonogram spłaty kredytu z 29 października 2015 r., k. 107).

Mając powyższe na uwadze Sąd, w pkt I i II wyroku, zasądził kwotę 152.969,70 zł wraz z umownymi odsetkami liczonymi według stopy stanowiącej iloczyn: „4” oraz stopy kredytu lombardowego NBP od kapitału nie wyższymi niż odsetki maksymalne za opóźnienie od kwoty 114.612,07 zł od dnia 7 lutego 2023 r. (tj. od dnia wniesienia pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym) do dnia zapłaty oraz ustawowymi za opóźnienie od kwoty 38.357,63 zł od dnia 7 lutego 2023 r. do dnia zapłaty, stosownie do treści art. 481 § 1 k.c, oddalając powództwo w pozostałym zakresie.

Zgodnie z art. 108 § 1 k.c. sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym postępowanie w instancji. Podstawę rozstrzygnięcia o kosztach procesu w niniejszej sprawie stanowi przepis art. 98 § 1 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).

W niniejszej sprawie Sąd w myśl przepisu art. 108 § 1 zd. 2 k.p.c. rozstrzygnął jedynie o zasadach ponoszenia kosztów procesu. Zważywszy, że roszczenie powoda zostało uwzględnione niemal w całości Sąd ustalił, że pozwany przegrał proces w 100% i pozostawił rozliczenie kosztów postępowania referendarzowi sądowemu po uprawomocnieniu się niniejszego wyroku, o czym orzekł w punkcie III wyroku.

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w wyroku.

Sędzia Ewa Ligoń-Krawczyk