Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 sierpnia 2024 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSO Andrzej Kuryłek

Protokolant: Sekretarz sądowy Oliwia Goliszewska

po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2024 r. w Warszawie

na rozprawie sprawy z powództwa S. D.

przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej "(...)" w W.

o ustalenie nieistnienia uchwały, ewentualnie o ustalenie nieważności uchwały, ewentualnie o uchylenie uchwały

I ustala, iż nie istnieje uchwała Walnego Zgromadzenia Spółdzielni Mieszkaniowej „(...)” w W., które odbyło się w dniu 3 października 2020 r. odwołująca S. D. z funkcji Członka Zarządu,

II uchyla uchwałę Walnego Zgromadzenia Spółdzielni Mieszkaniowej „(...)” w W., które odbyło się w dniu 3 października 2020 r. odwołującą K. A. z funkcji Członka Zarządu,

III w pozostałym zakresie oddala dalej idące żądania dotyczące uchwały Walnego Zgromadzenia Spółdzielni Mieszkaniowej „(...)” w W., które odbyło się w dniu 3 października 2020 r. odwołującej K. A. z funkcji Członka Zarządu,

IV umarza postępowanie w zakresie żądania zawartego w pkt. 1a pozwu,

V koszty postępowania wzajemnie znosi między stronami.

Sygn. akt I C 1731/21

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 7 sierpnia 2024 roku

Pozwem z dnia 13 listopada 2020 r. (data stempla pocztowego) skierowanym przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej „(...)" w W. (dalej zwaną Spółdzielnią), powód S. D. wniósł o ustalenie nieistnienia względnie nieważności, ewentualnie uchylenie uchwały Walnego Zgromadzenia pozwanej Spółdzielni Mieszkaniowej, które odbyło się w dniu 3 października 2020 r. w sprawie udzielenia absolutorium za 2019 r. Członkom Zarządu, tj. Prezesowi Zarządu Spółdzielni S. D. oraz Wiceprezesowi Zarządu K. A. oraz uchwały Walnego Zgromadzenia pozwanej Spółdzielni Mieszkaniowej, które odbyło się w dniu 3 października 2020 r. w sprawie odwołania Członków Zarządu tej Spółdzielni. Ponadto powód wniósł o zasądzenie od pozwanej na swoją rzecz zwrotu kosztów procesu według norm przepianych.

W uzasadnieniu powód zaznaczył, iż jest członkiem Spółdzielni Mieszkaniowej „(...)” w W., w której jednocześnie, począwszy od dnia 29 czerwca 2010 r., sprawuje funkcję Prezesa Zarządu. Wskazał, że w dniu 3 października 2020 r. odbyło się Walne Zgromadzenie Spółdzielni, na którym – zgodnie z treścią protokołu z jego obrad – została podjęta m.in. uchwała nr (...) w sprawie nieudzielenia absolutorium za 2019 r. Członkom Zarządu w osobie powoda, jako Prezesa Zarządu oraz Wiceprezesa Zarządu K. A.. Podkreślił, iż zostało także przeprowadzone głosowanie w sprawie odwołania Członków Zarządu z pełnionych funkcji. Powód stwierdził, iż powyższe czynności zostały dokonane w sposób niezgodny z przepisami, które budzą uzasadnione wątpliwości co do ich obowiązywania. Nadto, pozostają w oczywistej sprzeczności ze Statutem Spółdzielni, dobrymi obyczajami, a nade wszystko – w istotny sposób godzą w interesy Spółdzielni, która finalnie nie posiada organu lub umocowanej osoby uprawnionej do jej reprezentacji w relacjach z podmiotami trzecimi, reprezentacji w toku postępowań administracyjnych i sądowych (pozew k. 3-7).

Odpis pozwu wraz z załącznikami przesłany do pozwanej Spółdzielni w dniu 3 lutego 2021 r. został zwrócony, jako niepodjęty w terminie (pismo przewodnie – doręczenie, k. 77; odpis pozwu z załącznikami, k. 93).

Na rozprawie w dniu 11 stycznia 2023 r. Przewodniczący stwierdził, iż uwzględniając treść z wpisu KRS pozwanej oraz treść kwestionowanej przez powoda uchwały o odwołaniu członków Zarządu Spółdzielni, aktualnie pozwana Spółdzielnia nie posiada osób zdolnych do reprezentowania jej w niniejszym postępowaniu. Tym samym, Sąd na podstawie art. 174 § 1 pkt 2 k.p.c. zawiesił postępowanie (protokół rozprawy z dnia 11 stycznia 2023 r., k. 124; postanowienie z dnia 11 stycznia 2023 r., k. 125).

W piśmie z dnia 25 lipca 2023 r. (data stempla pocztowego) powód wskazał, iż pozwana Spółdzielnia posiada skutecznie wybrany Zarząd w składzie powoda – S. D. oraz K. A.. Zaznaczył przy tym, iż dalej istnieje interes prawny w uwzględnieniu powództwa, gdyż wnioskowane rozstrzygnięcie pozostaje w bezpośredniej korelacji z oceną ważności wszelkich czynności prawnych podejmowanych przez Członków Zarządu Spółdzielni w spornym okresie (pismo procesowe powoda, k. 135).

Pismem z dnia 31 lipca 2023 r. (data stempla pocztowego) pozwana Spółdzielnia uznała roszczenia wskazane w pozwie oraz podzieliła w całości wątpliwości prawne powoda odnoszące się do legalności zaskarżonych uchwał (pismo pełnomocnika strony pozwanej, k. 138).

Postanowieniem z dnia 25 września 2023 r. Sąd podjął zawieszone postępowanie (postanowienie z dnia 25 września 2023 r., k. 146).

Na rozprawie w dniu 17 lipca 2024 r. powód wskazując, iż uchwała nr (...) nigdy nie została sporządzona ani złożona do KRS cofnął żądanie zawarte w punkcie 1a pozwu. W dalszym toku postępowania strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska procesowe (protokół rozprawy z dnia 17 lipca 2024 r., k. 159-159v).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

S. D. jest członkiem Spółdzielni Mieszkaniowej „(...)” w W. i wpisany jest do rejestru członków pod numerem (...). Jest również Prezesem Zarządu Spółdzielni. W skład Zarządu Spółdzielni wchodzi również Pani K. A., jako Wiceprezes Zarządu.

Dowód: zaświadczenie z dnia 13 listopada 2020 r. – k. 14; wydruk z KRS Nr (...) – k. 15-18

W dniu 3 października 2020 r. odbyło się Walne Zgromadzenie członków Spółdzielni Mieszkaniowej ,,(...)” w W. w toku, którego podjęto m. in. uchwałę nr(...)oraz uchwałę mocą której odwołano członków Zarządu Spółdzielni. W Zgromadzeniu brało udział ponad 30 członków Spółdzielni.

Zgodnie z Porządkiem obrad Przewodniczący Walnego Zgromadzenia zarządził podjęcie uchwały w sprawie udzielenia absolutorium za 2019 r. Członkom Zarządu. W sprawie udzielenia absolutorium Prezesowi S. D. oddano 8 głosów za, 16 głosów przeciw oraz 1 głos nieważny. W sprawie udzielenia absolutorium Wiceprezesowi Zarządu K. A. oddano 5 głosów za oraz 20 głosów przeciw. Następnie Przewodniczący stwierdził, iż Walne Zgromadzenie Spółdzielni Mieszkaniowej podjęło uchwałę nr (...) o nieudzieleniu Członkom Zarządu absolutorium za rok 2019.

Kolejno, Przewodniczący wskazał, iż zgodnie z zapisami Statutu Członek Zarządu może być odwołany przez Walne Zgromadzenie o ile nie udzieliło mu ono absolutorium. Odwołanie w takim wypadku następuje uchwałą podjętą zwykłą większością głosów, zaś uchwała o odwołaniu wymaga pisemnego uzasadnienia. Wskazał na treść § 24 ust. 3 Statutu mówiącego o tym, że członkowie Spółdzielni mają prawo zgłaszać projekty uchwał i żądania w terminie do 15 dni. Zauważył przy tym, że ten punkt jest wprowadzany na posiedzeniu. W wyniku głosowania Walne Zgromadzenie Spółdzielni podjęło decyzję w sprawie rozszerzenia Porządku obrad o punkt obejmujący głosowanie w sprawie odwołania Członków Zarządu. Przewodniczący po przeprowadzeniu głosowania, zebraniu głosów i ich przeliczeniu stwierdził, iż Walne Zgromadzenie Spółdzielni Mieszkaniowej odwołało Członków Zarządu ze swoich funkcji. Za odwołaniem S. D. zostało oddanych 15 głosów, przeciw 12 oraz oddano 2 głosy nieważne. Za odwołaniem K. A. zostało oddanych 18 głosów, przeciw 8 oraz oddano 3 głosy nieważne.

W toku Zgromadzenia głos zabrała również r.pr. J. W. informując, że w momencie wakatu dwóch Członków Zarządu i braku jakiejkolwiek osoby, która pełniłaby funkcję Członka Zarządu powinny być oddelegowane dwie osoby z Rady Nadzorczej, tak aby mogła zostać zachowana ciągłość, kontynuacja prac Organu, który jest organem koniecznym, przewidzianym przepisami prawa. Dodała również, iż w sytuacji, w której dwie osoby będą tymczasowo delegowane z Rady Nadzorczej do Zarządu – w Radzie pozostanie jedna osoba i rzeczywiście warto byłoby zorganizować wybory.

Dowód: protokół z Walnego Zgromadzenia z dnia 3 października 2020 r. – k. 19-43; niezaprzeczone okoliczności przywołane w treści pozwu – k. 3-7; wyjaśnienia powoda złożone na rozprawie z dnia 17 lipca 2024 r. – k. 159-159v

Podczas głosowań Walnego Zgromadzenia Spółdzielni Mieszkaniowej „(...)” w W. przeprowadzonych w dniach 27-29 stycznia 2021 r. podjęto dwie uchwały w sprawie uchylenia się od skutków prawnych oświadczenia woli polegającego na podjęciu przez Walne Zgromadzenie Spółdzielni Mieszkaniowej w dniu 3 października 2020 r. uchwały w sprawie odwołania z funkcji członków Zarządu Spółdzielni S. D.oraz K. A.. W uzasadnieniu uchwał wskazano, iż zostały one podjęte pod wpływem istotnego błędu co do ich treści. W dniu podejmowaniu uchwał zakładano, że odwołanie całego Zarządu Spółdzielni nie będzie miało dla niej negatywnych konsekwencji, ponieważ do pełnienia obowiązków Członków Zarządu będą mogli zostać oddelegowani Członkowie Rady Nadzorczej. Członkowie Spółdzielni nie zostali poinformowani o sytuacji prawnej powstałej wskutek podjęcia tychże uchwał. Nadto, nie wskazano daty wejścia ich w życie, a co za tym idzie członkowie Spółdzielni nie mogli przypuszczać, że jej skutkiem może być natychmiastowe pozbawienie Spółdzielni osób prowadzących jej sprawy. Finalnie, zaznaczono, iż Spółdzielnia formalnie nie ma Zarządu ani Rady Nadzorczej i stoi przed wizją powołania kuratora, który mógłby prowadzić jej sprawy i gospodarować jej majątkiem.

Dowód: protokół z Walnego Zgromadzenia z dnia 29 stycznia 2021 r. – k. 161-162; Uchwała Nr (...) z dnia 27 stycznia 2021 r. – 163-165; Uchwała Nr (...)z dnia 27 stycznia 2021 r. – 166-168

W okresie od dnia 3 października 2020 r. do dnia 27 stycznia 2021 r. Spółdzielnia Mieszkaniowa nie posiadała organu mogącego ją reprezentować i dokonywać w jej imieniu czynności prawnych. Oddelegowanie Członków Rady Nadzorczej do pełnienia obowiązków Członków Zarządy nie było bowiem możliwe. Jeden z członków Rady Nadzorczej – A. G., nie mógł zostać delegowany do pełnienia obowiązków Członka Zarządu, ponieważ nie pozwalały na to obiektywne przesłanki związane z wykonywaną przez niego pracą zawodową – administracja karno-skarbowa, zaś W. K. nie mogła zostać ujawniona w KRS, jako Członek Rady Nadzorczej, ponieważ nie było Zarządu uprawnionego do złożenia wniosku o dokonanie takiego wpisu. Zwołanie kolejnego Walnego Zgromadzenia również nie było możliwe ze względu na nadzwyczajne okoliczności w postaci obostrzeń i ograniczeń związanych z pandemią i ogłoszonym lockdownem.

Dowód: protokół z Walnego Zgromadzenia z dnia 3 października 2020 r. – k. 19-43; Uchwała Nr (...) z dnia 27 stycznia 2021 r. – 163-165; Uchwała Nr (...) z dnia 27 stycznia 2021 r. – 166-168

Uchwała nr (...) o nieudzieleniu Członkom Zarządu absolutorium za rok 2019 nigdy nie została sporządzona oraz złożona do KRS.

Dowód: protokół rozprawy z dnia 17 lipca 2024 r. – k. 159-159v; Odpis aktualny z Rejestru Przedsiębiorców KRS na dzień 13.11.2020 – k. 15-18

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wymienione wyżej dowody, które były między stronami bezsporne. Fakty istotne z perspektywy rozstrzygnięcia sprawy zostały odtworzone głównie przy pomocy dokumentów obrazujących treść zaskarżonych uchwał oraz przebieg procesu ich podejmowania. Dokumenty te Sąd uznał za wiarygodne, nie były one kwestionowane przez strony postępowania. Sąd oparł się również na wyjaśnieniach złożonych przez powoda S. D., jako że były one spójne wewnętrznie oraz korespondowały z pozostałym zebranym materiałem dowodowym.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w przeważającej części.

Problematykę związaną z funkcjonowaniem spółdzielni reguluje ustawa z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze, jak również ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych z dnia 15 grudnia 2000 r. Ustawy te regulują zasady działania spółdzielni, jej strukturę organizacyjną, kompetencje poszczególnych organów, jak również prawa i obowiązki członków spółdzielni. Na mocy prawa spółdzielczego istnieje możliwość zaskarżenia uchwały za pomocą trzech różnych środków realizowanych w drodze powództw o stwierdzenie nieważności uchwały, o uchylenie uchwały oraz o ustalenie nieistnienia uchwały. Każde ze wskazanych roszczeń wymaga wykazania odmiennych przesłanek. W pierwszej kolejności Sąd bada wystąpienie przesłanek roszczenia głównego, a dopiero w przypadku ich nieuwzględnienia przechodzi do rozważań nad zasadnością roszczeń ewentualnych.

Zgodnie z art. 42 § 2 prawa spółdzielczego uchwała (walnego zgromadzenia członków spółdzielni) sprzeczna z ustawą jest nieważna. W art. 42 § 1 prawa spółdzielczego podkreślono, że uchwały walnego zgromadzenia obowiązują wszystkich członków spółdzielni oraz wszystkie jej organy. Orzeczenie sądu ustalające nieistnienie albo nieważność uchwały walnego zgromadzenia bądź uchylające uchwałę ma moc prawną względem wszystkich członków spółdzielni oraz wszystkich jej organów (art. 42 § 9 tej ustawy). Każdy członek spółdzielni mieszkaniowej ma interes prawny we wniesieniu powództwa o stwierdzenie niezgodności z prawem uchwały walnego zgromadzenia.

Zgodnie z art. 42 § 3 prawa spółdzielczego uchwała (walnego zgromadzenia członków spółdzielni) sprzeczna z postanowieniami statutu bądź dobrymi obyczajami lub godząca w interesy spółdzielni albo mająca na celu pokrzywdzenie jej członka może być zaskarżona do sądu. Każdy członek spółdzielni lub zarząd może wytoczyć powództwo o uchylenie uchwały (art. 42 § 4 ww. ustawy). Powództwo o uchylenie uchwały walnego zgromadzenia powinno być wniesione w ciągu sześciu tygodni od dnia odbycia walnego zgromadzenia, jeżeli zaś powództwo wnosi członek nieobecny na walnym zgromadzeniu na skutek jego wadliwego zwołania – w ciągu sześciu tygodni od dnia powzięcia wiadomości przez tego członka o uchwale, nie później jednak niż przed upływem roku od dnia odbycia walnego zgromadzenia (art. 42 § 6 pr. S.).

Z kolei, w przypadku żądania ustalenia nieistnienia uchwały na podstawie art. 42 § 9 prawa spółdzielczego w związku z art. 189 k.p.c. należy wykazać na tyle rażące uchybienia w procesie podjęcia uchwały, że wykluczona jest możliwość stwierdzenia, że powołane organy wyraziły swa wolę w danym przedmiocie. W tym też wyraża się różnica pomiędzy uchwałą bezwzględnie nieważną a uchwałą nieistniejącą. W pierwszym wypadku bowiem oświadczenie woli zostało złożone, jednakże z przyczyn merytorycznych lub formalnych ustawa traktuje je jako nieważne od samego początku, w drugim natomiast wypadku – podejmowaniu uchwały towarzyszyły tak daleko idące uchybienia formalne, że w ogóle nie można mówić o złożeniu oświadczenia woli. Uchwała walnego zgromadzenia jest zaś nieistniejąca, w szczególności wtedy, gdy posiedzenie organu zostało samowolnie zwołane przez grupę członków bez zachowania wymaganej procedury, uchwałę podjęto przy braku wymaganego statutem quorum albo bez wymaganej większości głosów, zastosowano przymus fizyczny wobec członków, zaprotokołowano uchwałę bez podjęcia głosowania albo gdy treść uchwały jest niezrozumiała i nie można ustalić jej sensu w drodze wykładni.

Tym samym uchwała obarczona wskazanymi powyżej wadami może być kwestionowana przez członka spółdzielni w drodze powództwa o ustalenie, tj. na podstawie art. 189 k.p.c. W niniejszej sprawie nie ma wątpliwości, że powód S. D. interes prawny w dochodzeniu przedmiotowych roszczeń posiadał, gdyż posiada go każdy członek spółdzielni i nie musi w tym zakresie wykazywać jakichkolwiek szczegółowych podstaw takiego żądania. W przedmiotowej sprawie jednak źródłem interesu prawnego w rozumieniu art. 189 k.p.c. jest nie tylko stosunek członkostwa w spółdzielni, ale również pełniona przez powoda funkcja Prezesa Zarządu Spółdzielni. Zauważyć przy tym należy, że zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego interes prawny do wniesienia powództwa o ustalenie w przypadku członka spółdzielni jest oczywisty, w myśl przepisów Prawa spółdzielczego (patrz: wyrok Sądu Najwyższego z 15 lipca 2010 r., sygn.. akt IV CSK 24/10, LEX nr 610139).

Zauważyć również należy, iż w przedmiotowej sprawie także zachowanie przez powoda sześciotygodniowego terminu do wniesienia powództwa o uchylenie uchwał w trybie art. 42 § 3 Prawa spółdzielczego było między stronami bezsporne.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do uchwały odwołującej S. D. z funkcji Prezesa Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej tut. Sąd – po przeanalizowaniu treści Protokołu z obrad Walnego Zgromadzenia Członków Spółdzielni Mieszkaniowej z dnia 3 października 2020 r. (k.19-43) oraz uwzględniając treść niezaprzeczonych twierdzeń i wyjaśnień powoda (k. 3-7, k. 159-159v) – doszedł do przekonania, iż uchwała ta nie została przyjęta. Zważyć przy tym należy na treść art. 8 ³ ust. 9 zdanie pierwsze ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U. z 2024 r. poz. 558), zgodnie z którą uchwałę uważa się za podjętą, jeżeli była poddana pod głosowanie wszystkich części walnego zgromadzenia, a za uchwałą opowiedziała się wymagana w ustawie lub statucie większość ogólnej liczby członków uczestniczących w walnym zgromadzeniu. Przepis ten modyfikuje ogólną zasadę określoną w art. 35 § 4 Prawa spółdzielczego w zakresie obliczania większości głosów dla podjęcia uchwały przez Walne Zgromadzenie Spółdzielni i w sposób jednoznaczny określa, iż dla podjęcia uchwały przez Walne Zgromadzenie „za” uchwałą musi opowiedzieć się większość ogólnej liczby członków uczestniczących w zgromadzeniu, natomiast liczba pozostałych głosów nie ma znaczenia. Sąd podziela przy tym pogląd wyrażony w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 28 marca 2018 r., sygn. akt IV CSK 297/17, że „członkami uczestniczącymi w walnym zgromadzeniu” w rozumieniu art. 8 ³ ust. 9 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1222 ze zm.) są wszyscy członkowie obecni na tym zgromadzeniu, którzy wzięli udział w głosowaniu nad uchwałą, niezależnie od tego czy głosowali „za”, „przeciw” czy „wstrzymali się od głosu”. Jest to w istocie równoznaczne ze stwierdzeniem, że dla przyjęcia uchwały w spółdzielni mieszkaniowej konieczna jest tzw. większość bezwzględna (przewaga głosów „za”, nad głosami „przeciw” i wstrzymującymi się).

Przenosząc powyższe na grunt sprawy niniejszej zaznaczyć należy, iż za odwołaniem S. D. z funkcji Prezesa Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej zagłosowało 15 Członków Spółdzielni. Przyjmując natomiast – zgodnie z niezaprzeczonymi twierdzeniami i wyjaśnieniami powoda – że w Walnym Zgromadzeniu brało udział ponad 30 Członków Spółdzielni bądź ich pełnomocników to nie sposób uznać, by omówiona powyżej większość głosów „za” została osiągnięta. Nawet jeśli by przyjąć – zgodnie z treścią protokołu z Walnego Zgromadzenia – iż wydano 30 kart do głosowania to z całą pewnością 15 głosów oddanych za odwołaniem S. D., 12 głosów przeciw i 2 głosy nieważne nie stanowią przesłanki wystarczającej do stwierdzenia, że „za” omawianą uchwałą opowiedziała się większość ogólnej liczy Członków Spółdzielni uczestniczących w Zgromadzeniu.

Kolejno, z zebranego w sprawie materiału dowodowego, jak również bezspornego stanowiska stron postępowania jednoznacznie wynika, iż uchwała ta została podjęta pod wpływem istotnego błędu co do jej treści. W dniu podejmowania tejże uchwały Członkowie Spółdzielni zakładali bowiem, iż do pełnienia obowiązków Członków Zarządu będą mogli zostać oddelegowani Członkowie Rady Nadzorczej. Zauważyć w tym miejscu należy, że nawet potencjalne oddelegowanie dwóch Członków z 3-osobowej Rady Nadzorczej Spółdzielni do pełnienia obowiązków Członka Zarządu – co ostatecznie okazało się niemożliwe – pozbawiało Spółdzielnię jednego z jej najważniejszych organów, tzn. Rady Nadzorczej.

Nie umknęło przy tym uwadze Sądu Okręgowego, iż w toku Walnego Zgromadzenia popełnione zostały poważne uchybienia proceduralne, a mianowicie poddawane pod głosowanie były uchwały bez numeru, daty podjęcia, właściwej treści czy też nie określające daty wejścia ich w życie. Nie były przeprowadzane także dyskusje poprzedzające głosowanie. Nadto, w toku przeprowadzonych głosowań rozdano po 30 kart, podczas gdy z niezaprzeczonych twierdzeń i wyjaśnień powoda wynika, iż w Walnym Zgromadzeniu brało udział ponad 30 Członków Spółdzielni. Tym samym nie wszystkim osobom biorącym udział w Walnym Zgromadzeniu umożliwiono oddanie głosu na uchwały mające realny wpływ na dalsze funkcjonowanie Spółdzielni.

Wszystkie powyższe okoliczności legły u podstaw ustalenia, iż uchwała z dnia 3 października 2020 r. podjęta w przedmiocie odwołania S. D. ze stanowiska Prezesa Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej „ (...)” w W. nie istnieje, o czym Sąd Okręgowy orzekł w punkcie I. sentencji wyroku. Uwzględniając zaś treść wydanego rozstrzygnięcia Sąd w ogóle nie orzekał w przedmiocie pozostałych roszczeń – ustalenia nieważności, bądź uchylenia tejże uchwały.

Następnie, poddając pod osąd żądanie pozwu odnoszące się do uchwały z dnia 3 października 2020 r. o odwołaniu K. A. z funkcji Wiceprezesa Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej tut. Sąd uznał, że w sposób jednoznaczny, a także bezsporny pomiędzy stronami godziła ona w interesy Spółdzielni Mieszkaniowej. W okresie od dnia 3 października 2020 r. do dnia 27 stycznia 2021 r. Spółdzielnia Mieszkaniowa nie posiadała bowiem organu mogącego ją reprezentować i dokonywać w jej imieniu czynności prawnych. Zgodnie zaś z okolicznościami wyżej przywołanymi nie było możliwości oddelegowania Członów Rady Nadzorczej do pełnienia funkcji Członków Zarządu Spółdzielni, a nawet jeśli takowa by istniała to delegacja ta pozbawiłaby Spółdzielnię jednego z najważniejszych organów, jakim jest Rada Nadzorcza.

Stwierdzając jednocześnie, iż w toku podejmowania również tejże uchwały wystąpiły opisane powyżej uchybienia proceduralne Sąd Okręgowy doszedł do przekonania, iż spełnione zostały przesłanki określone treścią art. 42 § 3 Prawa spółdzielczego, a w konsekwencji uchylił omawianą uchwałę w punkcie II. sentencji wyroku. Nie znajdując przy tym podstaw do ustalenia nieistnienia czy też nieważności ww. uchwały Sąd Okręgowy oddalił dalej idące żądania (w punkcie III. sentencji wyroku).

Wobec ustalenia w toku postępowania, iż uchwała nr (...) – o nieudzieleniu Członkom Zarządu absolutorium za 2019 r., nigdy nie została sporządzona ani złożona do KRS powód na rozprawie w dniu 17 lipca 2024 r. cofnął żądanie pozwu w zakresie ustalenia nieistnienia, względnie nieważności, a ewentualnie uchylenia danej uchwały. Tym samym, Sąd – stosownie do treści art. 355 k.p.c. – w punkcie IV. sentencji wyroku umorzył postępowanie w zakresie żądania zawartego w punkcie 1a pozwu.

O kosztach procesu Sąd orzekł w punkcie V. sentencji wyroku w trybie art. 100 k.p.c., znosząc wzajemnie te koszty pomiędzy stronami, przy uwzględnieniu wyniku sprawy, bowiem żądanie powoda zostało uwzględnione w części.

SSO Andrzej Kuryłek