Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Warszawa, dnia 8 kwietnia 2025 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSO Bożena Chłopecka

Protokolant:sekretarz sądowy Oliwia Goliszewska

po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2025 r. w Warszawie

sprawy z powództwa S. J.

przeciwko A. J. (1), A. J. (2)

o zobowiązanie do złożenia oświadczenia woli

I.  nakazuje A. J. (1), aby złożył oświadczenie w formie aktu notarialnego o przeniesienie na S. J. własności darowanych udziałów:

1.  2/6 (dwie szóste) części we współwłasności nieruchomości gruntowej położonej w O., obrębie ewidencyjnym (...), stanowiącej działkę ewidencyjną numer (...), dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy w Pruszkowie, VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą numer (...),

2.  1/6 (jedną szóstą) części we współwłasności nieruchomości gruntowej położonej w I. obrębie ewidencyjnym (...), stanowiącej działkę ewidencyjną numer (...), dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa w Warszawie, VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą numer (...),

3.  2/6 (dwie szóste) części we współwłasności nieruchomości gruntowej położonej w Gminie T., obrębie ewidencyjnym (...), stanowiącej działkę ewidencyjną numer (...), dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy w Sochaczewie, V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą numer (...),

II.  nakazuje A. J. (2), aby złożył oświadczenie w formie aktu notarialnego o przeniesienie na S. J. własności darowanych udziałów:

1.  2/6 (dwie szóste) części we współwłasności nieruchomości gruntowej położonej w O., obrębie ewidencyjnym (...), stanowiącej działkę ewidencyjną numer (...), dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy w Pruszkowie, VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą numer (...),

2.  1/6 (jedną szóstą) części we współwłasności nieruchomości gruntowej położonej w I. obrębie ewidencyjnym (...), stanowiącej działkę ewidencyjną numer (...), dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa w Warszawie, VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą numer (...),

3.  2/6 (dwie szóste) części we współwłasności nieruchomości gruntowej położonej w Gminie T., obrębie ewidencyjnym (...), stanowiącej działkę ewidencyjną numer (...), dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy w Sochaczewie, V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą numer (...),

III.  ustala, że pozwani w częściach równych ponoszą koszty postępowania, z tym, że ich wyliczenie pozostawia referendarzowi sądowemu.

Sygn. akt IC 2368/21

UZASADNIENIE

Pozwem skierowanym przeciwko A. J. (1) i A. J. (2) w dniu 19 listopada 2021r. (data nadania w UP k. 56), powód S. J. wniósł o nakazanie złożenia oświadczeń w formie aktu notarialnego przez pozwanych A. J. (1) i A. J. (2) dotyczących przeniesienia na rzecz powoda własności darowanych każdemu z pozwanych udziałów:

a)  2/6 części we współwłasności nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości O., obrębie ewidencyjnym (...)-04, stanowiącej działkę ewidencyjną numer (...), dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy w Pruszkowie, VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...);

b)  1/6 części we współwłasności nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości I., obrębie ewidencyjnym (...), stanowiącej działkę ewidencyjną numer (...), dla której Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie, VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...);

c)  2/6 części we współwłasności nieruchomości gruntowej położonej w gminie T., obrębie ewidencyjnym (...), stanowiącej działkę ewidencyjną numer (...), dla której Sąd Rejonowy w Sochaczewie, V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...);

Powód wniósł także o zasądzenie solidarnie od pozwanych na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż udziały w powyższych nieruchomościach darował pozwanym w drodze zawarcia umowy darowizny pomiędzy powodem a pozwanymi dnia 25 lutego 2021 r. przed Notariuszem M. P. z Kancelarii Notarialnej przy ul. (...) w O.. Powód dodał, że niniejsze powództwo zostało wytoczone z uwagi na wykazanie się przez pozwanych rażącą niewdzięcznością, polegającą na wyrzuceniu go przez pozwanych z nieruchomości położonej w O., po upływie 3 dni od dokonania darowizny udziałów w ww. nieruchomości na rzecz pozwanych.

W odpowiedzi na pozew z dnia 12 stycznia 2022 roku pozwani wnieśli o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powoda na rzecz każdego z pozwanych oddzielnie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwani wskazali, że majątek darowany przez powoda pozwanym nie jest majątkiem wypracowanym samodzielnie przez powoda, a sami pozwani mieli skomplikowane relacje z powodem, co ich zdaniem wpływać miało na brak wystąpienia rażącej niewdzięczności po wykonaniu przedmiotu umowy darowizny /odpowiedź na pozew k. 88-90/.

W dalszym toku postępowania strony podtrzymywały swoje stanowiska w sprawie /protokół rozprawy k. 188-194/.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje.

Powód S. J. jest ojcem pozwanych A. J. (1) i A. J. (2) /okoliczności bezsporne/.

Powód wraz z małżonką K. J., pozwanymi oraz teściową -E. E. zamieszkiwał w nieruchomości położonej w O., przy ul. (...). Nieruchomość ta stanowiła dom rodzinny powoda i pozwanych. Wzajemne relacje pomiędzy stronami, a także teściową układały się prawidłowo / dowody: zeznania świadków M. K. (1) k. 157-157v., M. K. (2) k. 156-157v., J. D. k. 155v.-156, P. L. k. 158v.-159v., zeznania powoda S. J. k. 128-128v. i k. 181-183/.

W czerwcu 2018 roku zmarła żona powoda K. J.. Po śmierci żony S. J. w drodze nabycia spadku otrzymał udziały w nieruchomościach po zmarłej małżonce. W domu przy ul. (...) w O. powód zajmował jeden pokój-sypialnię, którą dzielił niegdyś ze swoją małżonką. Miał tam wszystkie swoje rzeczy osobiste, oszczędności, tam również spał i odpoczywał po przyjściu z pracy / dowody: zeznania powoda S. J. k. 128-128v. i k. 181-183, zeznania świadka M. K. (2) k. 156-157v./.

Około półtora roku później S. J. nawiązał znajomość z L. M.. Ten fakt nie spotkał się z aprobatą synów powoda oraz jego teściowej. Pozwani poczuli zagrożenie, że majątek wypracowany przez zmarłą K. J. otrzyma nowa partnerka powoda. Powyższą obawę podsycała również babcia pozwanych- E. E. / dowody: zeznania świadka E. E. k. 167v.-169, zeznania świadka L. M. k. 166-167v., zeznania pozwanych A. J. (2) k. 128v.-129 i k. 188-198v. oraz A. J. (1) k. 128v. i k. 191v.-194/.

Po pewnym czasie pozwani wraz z teściową powoda zaczęli nakłaniać powoda do przepisania na nich udziałów w nieruchomościach odziedziczonych po zmarłej małżonce. Powód nie obawiając się niczego złego zgodził się przepisać na synów wszystkie swoje udziały w nieruchomościach, zarówno swoje jak i te otrzymane w drodze dziedziczenia / dowody: zeznania świadka E. E. k. 167v.-169, zeznania powoda S. J. k. 128-128v. i k. 181-183, zeznania pozwanych A. J. (2) k. 128v.-129 i k. 188-198v. oraz A. J. (1) k. 128v. i k. 191v.-194/.

W dniu 25 lutego 2021 r. przed Notariuszem M. P., powód S. J. wraz z pozwanymi A. J. (1) i A. J. (2) zawarli umowę darowizny. Na podstawie tej umowy na rzecz pozwanego A. J. (1) powód przeniósł własności udziałów w wysokości:

a)  2/6 części we współwłasności nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości O., obrębie ewidencyjnym (...)-04, stanowiącej działkę ewidencyjną numer (...), dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy w Pruszkowie, VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...);

d)  1/6 części we współwłasności nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości I., obrębie ewidencyjnym (...), stanowiącej działkę ewidencyjną numer (...), dla której Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie, VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...);

e)  2/6 części we współwłasności nieruchomości gruntowej położonej w gminie T., obrębie ewidencyjnym (...), stanowiącej działkę ewidencyjną numer (...), dla której Sąd Rejonowy w Sochaczewie, V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...);

zaś na pozwanego A. J. (2) - własności udziałów w wysokości:

a)  2/6 części we współwłasności nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości O., obrębie ewidencyjnym (...)-04, stanowiącej działkę ewidencyjną numer (...), dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy w Pruszkowie, VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...);

f)  1/6 części we współwłasności nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości I., obrębie ewidencyjnym (...), stanowiącej działkę ewidencyjną numer (...), dla której Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie, VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...);

g)  2/6 części we współwłasności nieruchomości gruntowej położonej w gminie T., obrębie ewidencyjnym (...), stanowiącej działkę ewidencyjną numer (...), dla której Sąd Rejonowy w Sochaczewie, V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...) / dowód: akt notarialny umowa darowizny, k. 14-36/.

Po kilku dniach po zawarciu umowy darowizny, 1 marca 2021 r. pozwani w towarzystwie babci- E. E. odbyli z powodem rozmowę, której przedmiotem miał być temat wzajemnych relacji. W trakcie rozmowy wyszło na jaw, że pieniądze, które powód miał ukryte w sypialni zostały zabrane i zostały podzielone pomiędzy domowników (po 80.000 zł), a potem wpłacone do banku. Wtedy też młodszy z synów-A. J. (2) nakazał powodowi opuścić nieruchomość w O. przy ul. (...) / dowody: zeznania świadka E. E. k. 167v.-169, zeznania powoda S. J. k. 128-128v. i k. 181-183, zeznania pozwanych A. J. (2) k. 128v.-129 i k. 188-198v. oraz A. J. (1) k. 128v. i k. 191v.-194/.

Po tym zdarzeniu powód niezwłocznie, tj. dnia 5 marca 2021 roku przed Notariuszem Z. K. w Kancelarii Notarialnej w W. ul. (...) złożył oświadczenie o odwołaniu darowizny z tytułu rażącej niewdzięczności, a ponadto pismem z tego samego dnia wezwał pozwanych do stawienia się przed Notariuszem Z. K. w Kancelarii Notarialnej w W. ul. (...) po wcześniejszym uzgodnieniu terminu w nieprzekraczającym terminie do dnia 20 marca 2021 roku celem zwrotu darowanych udziałów w drodze zawartej umowy darowizny Rep. (...) z dnia 25 lutego 2021 roku. Powyższe dokumenty zostały doręczone pozwanym w dniu 8 i 16 marca 2021 roku / dowody: wezwanie i oświadczenie o odwołaniu darowizny wraz z potwierdzeniem doręczenia k. 37-43, k. 44-51/.

Prawidłowo zawiadomieni o terminie i miejscu zawarcia umowy zwrotnego przeniesienia własności nieruchomości, A. J. (2) i A. J. (1) nie przybyli do siedziby Kancelarii /okoliczności bezsporne/.

Przez następne miesiące S. J. podejmował próby powrotu do domu na ul. (...) w O.. Podczas jednej z wizyt okazało się, że jego sypialnia została zajęta przez starszego syna A., który wrócił z W.. Było to w październiku 2021 roku. Powód wówczas wezwał Policję na interwencję. Po tym czasie powód zaprzestał wizyt w domu przy ul. (...) / dowody: pismo z Komisariatu Policji o udzielonych interwencjach pod adresem (...) w O. k. 175, zeznania świadka E. E. k. 167v.-169, zeznania powoda S. J. k. 128-128v. i k. 181-183, zeznania pozwanych A. J. (2) k. 128v.-129 i k. 188-198v. oraz A. J. (1) k. 128v. i k. 191v.-194/.

Z kolei w dniu 19 października 2021 roku powód otrzymał pismo z Urzędu Miejskiego w O. zatytułowane ,,Zawiadomienie o wszczęciu postępowania administracyjnego’’ o nr (...) w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego powoda z domu przy ul. (...) w O. / dowód: zawiadomienie k. 52-54/.

Pomimo wezwania do zwrotu otrzymanych darowizn w zakreślonym terminie pozwani do chwili obecnej nie zwrócili powodowi otrzymanych udziałów w nieruchomościach /okoliczności bezsporne/.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie złożonych do akt sprawy
i przywołanych powyżej dokumentów. Dowody z dokumentów Sąd uznał za całkowicie wiarygodne. Żadna ze stron nie kwestionowała ich autentyczności bądź prawdziwości treści
w nich zawartych. Dodać należy, że dokumenty te tworzyły spójny obraz stanu faktycznego
i posłużyły do dokonania powyższych ustaleń.

Odnosząc się do zeznań J. D., M. K. (1), M. K. (2), L. M., P. L. i E. E. Sąd wskazuje, iż przyznał im walor wiarygodności w zakresie, w jakim korelowały one ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. Zeznania świadków J. D., M. K. (1) i M. K. (2) potwierdziły trudne relacje rodzinne pomiędzy stronami postępowania po podpisaniu aktu darowizny, a także okoliczność, iż powód został wyrzucony z domu przy ul. (...) w O.. Za sprawą zeznań świadka L. M., Sąd powziął informację, iż powód zwierzał jej się z problemów rodzinnych/mieszkaniowych z pozwanymi, również świadek L. M. potwierdziła, iż pozostaje w związku partnerskim z powodem.

Zeznania powoda S. J., Sąd uznał za wiarygodne. Jego zeznania były spójne wewnętrznie, logiczne, jednak co również istotne, zeznania dopełniały się wzajemnie i korespondowały z treścią dokumentów złożonych do akt sprawy. Zeznania pozwoliły na ustalenie, iż powód po czterech dniach od zawarcia umowy darowizny został wyrzucony z domu.

Odnośnie zeznań pozwanych A. J. (1) i A. J. (2), Sąd przyznał im walor wiarygodności w zakresie, w jakim korelowały one ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. Pozwani potwierdzili, iż to babcia naciskała, aby ojciec przepisał na nich udziały w nieruchomościach. Co istotne pozwani wskazali, iż co prawda nie przypomina sobie, żeby wyrzucili powoda, ale jeżeli tak było, to było to wynikiem ich ogromnego wzburzenia. Następnie sami pozwani zeznali, iż zabrali oszczędności powoda z jego pokoju i rozdzielili pomiędzy sobą.

Sąd oparł się również na okolicznościach przyznanych przez strony, które zgodnie z art. 229 k.p.c. nie wymagają przeprowadzenia dowodów.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest zasadne i jako takie zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Niniejszym powództwem S. J. domagał się nakazania pozwanym A. J. (1) i A. J. (2) złożenia oświadczenia woli o przeniesieniu prawa własności w części współwłasności w trzech nieruchomościach, w wykonaniu odwołania darowizny, na rzecz powoda – S. J..

Powód wywodził, iż po pewnym czasie od dokonania przedmiotowej darowizny udziałów w nieruchomościach stosunki pozwanych z powodem uległy pogorszeniu.

Pozwani przyznali, iż pozostają skonfliktowani z powodem, jednakże nie jest to ich winą. W toku procesu pozwany A. J. (2) przyznał także, iż w trakcie rozmowy w dniu 1 marca 2021 roku pod wpływem emocji wykrzyczał ojcu, aby wyprowadził się z domu przy ul. (...) w O.. Pozwani potwierdzili, że doszło do zabrania pieniędzy w kwocie 240 tys. złotych z pudełka, w którym przechowywał je powód.

Sąd zważył, że zgodnie z treścią przepisu art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Stosownie zaś do treści przepisu art. 3 k.p.c. strony i uczestnicy postępowania obowiązani są dawać wyjaśnienia co do okoliczności sprawy zgodnie z prawdą i bez zatajania czegokolwiek oraz przedstawiać dowody. Przepis art. 232 k.p.c. stanowi natomiast, że strony zobowiązane są wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne.

Zgodnie z art. 898 § 1 – 2 k.c. darczyńca może odwołać darowiznę nawet już wykonaną, jeżeli obdarowany dopuścił się względem niego rażącej niewdzięczności. Zwrot przedmiotu odwołanej darowizny powinien nastąpić stosownie do przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu. Od chwili zdarzenia uzasadniającego odwołanie obdarowany ponosi odpowiedzialność na równi z bezpodstawnie wzbogaconym, który powinien się liczyć z obowiązkiem zwrotu.

Prawomocne orzeczenie sądu stwierdzające obowiązek danej osoby do złożenia oznaczonego oświadczenia woli, zastępuje to oświadczenie. (art. 64 k.c.)

Następnie Sąd wskazuje, iż przedmiotowa darowizna z dnia 21 lutego 2021 roku wytworzyła między darczyńcą a obdarowanymi etyczny obowiązek wdzięczności, który nabiera szczególnej wymowy, albowiem do zawarcia umowy doszło między osobami najbliższymi, których powinność świadczenia pomocy i opieki wynika już z łączących strony umowy stosunków rodzinnych. Uchybienie tego obowiązku opatrzone jest sankcją prawną, przewidzianą w ww. art. 898 § 1 k.c. w postaci odwołania darowizny. Warunkiem skorzystania z tego prawa w realiach sprawy było to, aby obdarowani dopuścili się względem darczyńcy rażącej niewdzięczności. W polu widzenia Sądu pozostawały istniejące reguły moralne i prawne oraz ocena, czy w ich świetle darczyńca może je odczuwać negatywnie. Nadto Sąd doszedł do przekonania, iż cechy rażącej niewdzięczności może mieć także ciężkie naruszenie obowiązków rodzinnych wskutek wyrzucenia powoda z domu czy też zaboru mienia. Wówczas darczyńca może dochodzić swoich praw na podstawie art. 64 k.c.

Niewdzięczne będzie każde zachowanie obdarowanego, niewłaściwe i krzywdzące darczyńcę, przy czym, aby zostało uznane za "rażąco niewdzięczne", musi cechować je znaczne nasilenie złej woli skierowanej na wyrządzenie darczyńcy krzywdy lub szkody majątkowej. Dlatego pod pojęcie "rażącej niewdzięczności" podpadają przede wszystkim przestępstwa skierowane przeciwko życiu, zdrowiu, czci i godności osobistej, a wreszcie przeciwko majątkowi darczyńcy. Cechy rażącej niewdzięczności mogą mieć także inne zachowania wysoce nieprzyjazne kierowane bezpośrednio wobec darczyńcy jak i także w stosunku do osoby jemu bliskiej. W każdym jednak przypadku niezależnie od tego, czy będą to działania, czy zaniechania obdarowanego wymagane jest ujawnienie po jego stronie zamiaru pokrzywdzenia darczyńcy (Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 lipca 2000 r. I CKN 919/98).

W oparciu o powyższe, Sąd doszedł do przekonania, iż zachowanie pozwanych mogło być uznane za wystarczającą podstawę do skutecznego odwołania darowizny. Przez powoda w dniu 5 marca 2021r. W świetle zgromadzonego materiału dowodowego nie budzi najmniejszych wątpliwości Sądu oraz zostało potwierdzone przez samą pozwanych treścią ich zeznań, iż doszło do wyrzucenia powoda z domu przy ul. (...) w O., a także do zabrania z pokoju powoda zgromadzonych przez niego oszczędności. Pozwani pozostają głęboko skonfliktowani z powodem, a ich wzajemne kontakty ograniczyły się do spotkań na sali sądowej. Za rażącą niewdzięczność należy uznać w szczególności w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, krótki odstęp czasowy, w którym to pozwani nakłonili powoda do zawarcia umowy darowizny, a następnie zażądali opuszczenia przez niego nieruchomości w O., a także fakt, że bezpośrednio po dokonaniu darowizny udziałów nie zaistniała przesłanka, która nadwyrężyła stosunki pomiędzy powodem a pozwanymi. Ponadto Sąd wskazuje, że pozwani zawarli umowę darowizny od początku mając w tym cel, którym było opuszczenie przez powoda nieruchomości. Według treści zeznań pozwanych powód nie był ojcem angażującym się w sprawy synów, a przez lata w synach widoczna była narastająca frustracja. Po śmierci matki pozwanych i po związaniu się powoda z inną kobietą, pozwani poczuli zagrożenie, że majątek wypracowany przez zmarłą K. J. otrzyma nowa partnerka powoda, a powyższą obawę rozniecała u pozwanych ich babcia E. E.. Ponadto zawarcie umowy darowizny miało dotyczyć udziałów we własności nieruchomości, które powód otrzymał w spadku po zmarłej żonie, nie miało natomiast dotyczyć udziałów przysługujących mu z tytułu współwłasności. Zachowanie i treść zeznań stron wskazuje wprost, że mieli oni pełną świadomość, że powód w drodze umowy darowizny przekazał im także swoje udziały w nieruchomościach, co znalazło potwierdzenie w zachowaniu pozwanego A. J. (2), który w dniu 1 marca 2021 roku oświadczył ojcu, że jest on właścicielem nieruchomości i nakazuje mu jej opuszczenie. Do tego powód został pozbawiony zgromadzonych przez lata oszczędności.

Reasumując - zdaniem Sądu - wszystkie powyższe działania pozwanych, przekroczyły typowe ramy konfliktów rodzinnych i na tle zaistniałej sytuacji, należy ocenić je, jako przejaw rażącej niewdzięczności ze strony pozwanych, w rozumieniu art. 898 k.c. zwłaszcza, iż otrzymali ze strony powoda ogromny majątek pozwalający im na normalny start w dorosłe życie, gdyż wiadomo, iż zapewnienie sobie mieszkania stanowi dla młodych ludzi często barierę nie do pokonania. Nie zdecydowali się również na zapewnienie ojcu innego lokum, tak aby w możliwie jak najdalszym zakresie uniknąć sytuacji konfliktowych. Zwłaszcza, iż szereg tych problemów wynika również z konfliktów pomiędzy babką pozwanych – teściowej powoda a powodem.

Mając powyższe na uwadze, Sąd stwierdził, iż wobec zachowania przesłanek określonych w art. 898 § 1 k.c. oświadczenie o odwołaniu darowizny jest skuteczne, a więc może stanowić podstawę do wydania orzeczenia zgodnie z treścią art. 64 k.c., o czym Sąd orzekł w punkcie I i II wyroku.

Zgodnie z art. 108 §1 k.c. sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym postępowanie w instancji. Podstawę rozstrzygnięcia o kosztach procesu (w związku z przegraną strony pozwanej) w niniejszej sprawie stanowi przepis art. 98 §1 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu) ustalając, że pozwani jako przegrywający proces, w całości ponoszą koszty procesu i na podstawie art. 108 § 1 zdanie drugie k.p.c. pozostawiając szczegółowe ich wyliczenie referendarzowi sądowemu (pkt III wyroku).

Mając na uwadze powyższe rozważania i na podstawie powołanych przepisów Sąd orzekł jak w sentencji.