Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 stycznia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie III Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSO Agnieszka Matlak
Protokolant:	Stażysta Magdalena Grabowska

po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2016 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z powództwa J. J.

przeciwko Skarbowi Państwa - Okręgowemu Inspektoratowi Służby Więziennej w G.

o odszkodowanie

1.  Powództwo oddala;

2.  Nie obciąża powoda J. J. kosztami postępowania, w tym kosztami zastępstwa procesowego strony przeciwnej;

3.  Przyznaje adw. A. N. z sum Skarbu Państwa Kasy Sądu Okręgowego w Warszawie wynagrodzenie w kwocie 120 (sto dwadzieścia) złotych + VAT za pomoc prawną świadczoną powodowi z urzędu.

III C 1260/14

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 22 września 2014 r. powód J. J. wniósł na podstawie art. 24 k.c., art. 448 k.c., art. 471 § 1 k.c., art. 445 k.c. w związku z art. 449 k.c. o zasądzenie od pozwanego Skarbu Państwa – Okręgowego Inspektoratu Służby Więziennej kwoty 10.000.000 zł, ustanowienia na jego rzecz renty od pozwanego w wysokości 5.000 zł miesięcznie, płatnej z góry do 10 tego dnia każdego miesiąca, przekazania kwoty 300.000 zł na rzecz Szpitala z siedzibą w G. przy ul. (...), jako cel społeczny, a także zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje roszczenie powód wskazał, że od 3 lutego 2000 r. przebywa w różnych celach Aresztu Śledczego w G. i Zakładów Karnych w C. i B., w których to w ocenie powoda, złośliwie i uporczywie narusza się obowiązki w zakresie bezpieczeństwa i higieny, co narusza na bezpośrednią utratę zdrowia. W ocenienie powoda, do takich naruszeń dochodziło w szczególności poprzez nieodpowiednie zachowanie norm bytowych - w tym w braku ciepłej wody, konieczności wieszania odzieży w celi, braku gąbki, płynu do mycia naczyń itp., a także niezagwarantowanie powodowi kąpieli, wydawanie powodowi zimnych posiłków, uniemożliwienie korzystania z radio i telewizji, bezpodstawne cenzurowanie lub dłuższe oczekiwanie na wydanie korespondencji, nieodpowiednie zachowanie kultury słownej przez pracowników. Zdaniem powoda, bezprawne działanie pozwanego skutkowało uszkodzeniem zdrowia powoda, w szczególności wzroku, słuchu, mowy, ciężkiego kalectwa i długotrwałej choroby psychicznej. Konsekwencją chorób w ocenie powoda jest zaś trwała, całkowita bądź znacznie ograniczona zdolności do funkcjonowania z życiu codziennym. Powód wskazał ponadto, że pozwany nie wywiązał się z obowiązku zapewnienia godziwych warunków odbywania kary. /k. 4 – pozew/

W dniu 24 listopada 2015 r. pozwany złożył odpowiedź na pozew, w której wniósł o odrzucenie powództwa, ewentualnie w przypadku nieuwzględnienia wniosku o odrzucenie, o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwany podniósł, że powód wielokrotnie występował już przeciwko Skarbowi Państwa o zapłatę, wskazując jako podstawę swoich roszczeń nieprawidłowe jego zdaniem warunki odbywania kary pozbawienia wolności, w związku z czym wniósł o odrzucenie pozwu na podstawie art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c. Ponadto pozwany wskazał, że roszczenie powoda uległo przedawnieniu w zakresie dotyczącym AŚ w G. najpóźniej w dniu 22 września 2013 r., ZK w C. – 8 maja 2005 r., ZK w B. - 4 lutego 2007 r., wobec czego powództwo powinno zostać oddalone. Z ostrożności procesowej, pozwany wskazał także, że powód nie wykazał przesłanek odpowiedzialności Skarbu Państwa. /k. 103 – odpowiedź na pozew/

W dalszym toku procesu, strony podtrzymywały swoje dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. J. od 3 lutego 2000 r. do dnia wniesienia powództwa tj. do dnia 22 września 2014 r. przebywał w Zakładach Karnych, w tym w C. do 8 maja 2002 r., w w B. do 4 lutego 2004 r. oraz w Areszcie Śledczym w G. do 22 września 2010 r. /k. 105 – wydruk informacji o pobytach i orzeczeniach, okoliczności

Postanowieniem z dnia 29 września 2008 r. Sąd Okręgowy w G., w sprawie o sygnaturze I C 570/08 odrzucił pozew powoda wskazując, że to samo roszczenie między tymi samymi stronami zostało już rozstrzygnięte bądź jest w toku w sprawach toczących się w Sądzie Okręgowym w G. pod sygnaturami I C 92/07, I C 743/07, I C 972/07, I C 1028/07 oraz I C 93/07 oraz pod sygnaturą I C 413/07 w Sądzie Rejonowym G. (...) w G.. Zażalenie od przedmiotowego postanowienia zostało oddalone przez Sąd Apelacyjny w G. w sprawie I Acz 1419/08. Analogiczny pozew powoda został odrzucony ponownie w dniu 12 listopada 2010 r. przez Sąd Okręgowy w G., w sprawie pod sygn. I C 145/10. Sąd Apelacyjny w G. postanowieniem wydanym w sprawie I Acz 1997/10 ponownie oddalił zażalenie powoda na postanowienie o odrzuceniu pozwu. /k.106 – 110 – Postanowienia Sądu Okręgowego w G. oraz Sądu Apelacyjnego w G./

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, w tym na podstawie odpisów postanowień Sądu Okręgowego w G. oraz Sądu Apelacyjnego w G..

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu, powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności Sąd rozważył wniosek pozwanego o odrzucenie pozwu na podstawie art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c. Stosownie do tego przepisu, sąd odrzuca pozew jeśli o to samo roszczenie pomiędzy tymi samymi stronami sprawa jest w toku albo została już prawomocnie osądzona. Niezaprzeczalną okolicznością w niniejszej sprawie jest, że powód wielokrotnie pozywał Skarb Państwa w związku z warunkami bytowymi w Zakładzie Karnym w C., w Zakładzie Karnym w B. oraz Areszcie Śledczym w G.. Jak ustalono na podstawie materiału zgromadzonego w aktach powód przebywał m.in. Areszcie Śledczym w G. do 22 września 2010 r. wobec czego, tutejszy Sąd nie mógł uznać, że roszczenie powoda, które zgłoszone zostało w sprawach I C 570/08 I C 92/07, I C 743/07, I C 972/07, I C 1028/07 oraz I C 93/07 w Sądzie Okręgowym w G. oraz pod sygnaturą I C 413/07 w Sądzie Rejonowym G. (...) w G. zostało rozpoznane w całości, skoro postanowienia te zapadły przed opuszczeniem przez powoda Aresztu Śledczego w G., z którym powód wiąże zaistniałą szkodę.

Wobec powyższego, powództwo podlegało odrzuceniu jedynie w zakresie pobytów powoda w Zakładzie Karnym w B., Zakładzie Karnym w C. oraz częściowego pobytu w Areszcie Śledczym w G.. Jednocześnie, z uwagi na fakt, że powód sformułował swoje żądanie niepodzielnie - wskazując jedną kwotę za naruszenia związane ze wszystkimi jednostkami penitencjarnymi, Sąd nie mógł częściowo odrzucić pozwu.

W ocenie Sądu, zasługiwał zaś na uwzględnienie skutecznie podniesiony przez pozwanego zarzut przedawnienia dochodzonych przez powoda roszczeń, który stał się podstawą oddalenia powództwa. Zgodnie bowiem z art. 442 ¹1 k.c. roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym ulega przedawnieniu z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. W przedmiotowej sprawie, powód od chwili zaistnienia zdarzenia był świadomy szkody, jaka zaistniała, ponadto wiedział, kogo obciąża obowiązek jej naprawienia. W związku z powyższym, termin przedawnienia roszczenia należy liczyć od dnia wystąpienia zdarzenia powodującego szkodę. Mając na uwadze, że powód opuścił Zakład Karny w C. w dniu 8 maja 2002 r., jego roszczenie w tym zakresie przedawniło się w roku 2005. Następnie powód przebywał do 4 lutego 2004 r. w Zakładzie Karnym w B.. Roszczenie to przedawniło się w roku 2007. Ostatnią objętą niniejszym postępowaniem jednostką penitencjarną jest Areszt Śledczy w G., w którym powód przebywał do dnia 22 września 2010 r. Roszczenie zatem również w tym zakresie uległo przedawnieniu jeszcze przed wytoczeniem powództwa tj. w dniu 22 września 2013 r. Powód wytoczył powództwo 22 września 2014 r., a zatem po upływie roku od daty, w której upłynął termin do skutecznego dochodzenia swoich roszczeń.

Mając na uwadze powyższe rozważania, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 102 k.p.c., mając na uwadze trudną sytuację materialną i życiową powoda.