Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 maja 2016 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział IV Cywilny

w składzie:

Przewodnicząca : SSO. Anna Bartoszewska Protokolant: praktykant Dorota Grobelna

po rozpoznaniu w dniu12 maja 2016 rokuw Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) S. A. z siedzibą we W.

przeciwko Samodzielnemu Publicznemu (...) Szpitalowi (...) w W. o zapłatę

1. zasądza od pozwanego (...) Szpitala (...) w W. na rzecz powoda (...) SA. z siedzibą we W. kwotę 93.326,31 zł ( dziewięćdziesiąt trzy tysiące trzysta dwadzieścia sześć złotych 31/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwot:

-11.199,60 zł od dnia 1 stycznia 2015r. do dnia zapłaty;

-802,39 zł od dnia 8 stycznia 2015 do dnia zapłaty;

-324,40 zł od dnia 9 stycznia 2015 do dnia zapłaty;

-16.865,28 zł od dnia 13 stycznia 2015 do dnia zapłaty;

-22,28 zł od dnia 16 stycznia 2015 do dnia zapłaty;

-8.739,16 zł od dnia 17 stycznia 2015 do dnia zapłaty;

-4.743,36 zł od dnia 29 stycznia 2015 do dnia zapłaty;

-7.905,60 zł od dnia 12 lutego 2015 do dnia zapłaty;

-66,58 zł od dnia 13 lutego 2015 do dnia zapłaty;

-35,32 zł od dnia 13 lutego 2015 do dnia zapłaty;

-3.360,40 zł od dnia 17 lutego 2015 do dnia zapłaty;

-13.176,00 zł od dnia 17 lutego 2015 do dnia zapłaty;

-4.338,00 zł od dnia 21 lutego 2015 do dnia zapłaty;

-160,48 zł od dnia 24 lutego 2015 do dnia zapłaty;

-13.176,00 zł od dnia 5 marca 2015 do dnia zapłaty;

-4.338,00 zł od dnia 7 marca 2015 do dnia zapłaty;

-5,10 zł od dnia 10 marca 2015 do dnia zapłaty;

-1.120,13 zł od dnia 10 marca 2015 do dnia zapłaty;

-7,08 zł od dniał 0 marca 2015 do dnia zapłaty;

-350,44 zł od dniał 0 marca 2015 do dnia zapłaty;

-350,44 zł od dnial3 marca 2015 do dnia zapłaty;

-2.240,27 zł od dniał4 marca 2015 do dnia zapłaty;

2. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 8.284 zł ( osiem tysięcy dwieście osiemdziesiąt cztery złote ) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 3.600 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego i 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Sygn. akt IV C 999/15

UZASADNIENIE

13.05.2015 r. (...) S.A. we W. wniósł do Sądu Okręgowego we Wrocławiu pozew przeciwko Samodzielnemu Publicznemu (...) Szpitalowi (...) w W..

W pozwie tym powód wniósł o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym, zobowiązującego pozwanego do zapłaty na rzecz powoda kwoty 93.326,31 zł wraz z ustawowymi odsetkami, liczonymi w sposób w pozwie wskazany oraz do zapłaty kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa.

Jednocześnie powód wniósł o orzeczenie obowiązku zapłaty ww. należności w wyroku, na wypadek wniesienia sprzeciwu przez pozwanego.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że w toku współpracy pozwany nie uregulował należności objętej 22 fakturami.

Nakazem zapłaty z 28.05.2015 r., wydanym w postępowaniu upominawczym (sygn. akt IV Nc 448/15), Sąd Okręgowy we Wrocławiu uwzględnił powództwo, zasądzając od pozwanego na rzecz powoda, obok kwoty głównej 93.326,31 zł z odsetkami, kwotę 4.784 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Od powyższego nakazu zapłaty pozwany Szpital wniósł sprzeciw, domagając się uchylenia nakazu zapłaty w całości i o oddalenie powództwa oraz o odstąpienie od obciążania go kosztami procesu w trybie art. 102 k.p.c.

Jednocześnie pozwany podniósł zarzut niewłaściwości miejscowej i wniósł o przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu w Warszawie, jako sądowi właściwemu ze względu na miejsce siedziby pozwanego Szpitala.

W treści uzasadnienia ww. pisma oraz na rozprawie w dniu 12.05.2015 r. pozwany wskazał, że powód w zakresie objętym pozwem został zaspokojony przez podmiot trzeci tj. przez (...) Sp. z o.o., z którą zawarł umowę faktoringu.

W tym miejscu pozwany podkreślił, że spełnienie świadczenia przez podmiot trzeci potwierdza wykaz księgowy, stanowiący zestawienie wszystkich zobowiązań Szpitala na dzień 05.05.2016 r. W wykazie tym nie figurują należności objęte niniejszym postępowaniem, co dowodzi wygaśnięcia zobowiązania w tym zakresie.

Jednocześnie pozwany wskazał, że udzielone przez (...) Sp. z o.o. finansowanie nie ma charakteru pożyczki, a charakter bezzwrotny, z możliwością dochodzenia należności przez faktora, którego numer rachunku bankowego został wskazany w wezwaniu do zapłaty. Powyższe, w ocenie pozwanego, wskazuje również na to, że wierzytelności w sprawie dochodzi nie powód, ale podmiot trzeci, tymczasem zawarta w art. 53. ust. 6. i 7. ustawy o zakładach opieki zdrowotnej i art. 54. ust. 5. i 6. ustawy o działalności leczniczej regulacja prawna zakazuje zmiany wierzyciela, uzależniając ewentualny obrót wierzytelnościami szpitalnymi od zgody samego szpitala.

Uzasadniając wniosek w trybie art. 102 k.p.c. pozwany wskazał, że z racji charakteru prowadzonej statutowej działalności oraz ustawowych ram organizacyjnych i prawnych, nie jest typowym przedsiębiorcą działającym na otwartym rynku. Również względy ustawowe istotnie ograniczają mu podejmowanie działań właściwych dla przedsiębiorców komercyjnych, a charakter organu założycielskiego Szpitala wyklucza możliwość pokrycia ujemnego wyniku finansowego, jak to ma miejsce w przypadku szpitali samorządowych. W związku z powyższym Szpital nie dysponuje innymi środkami niż te, które uzyskuje w ramach kontraktu z NFZ. Pozwany podkreślił, że środki te są rażąco niskie w stosunku do rzeczywistych potrzeb placówki, co skutkuje ciągłym brakiem funduszy, nie tylko na potrzebne inwestycje i remonty, ale rodzi problemy związane z płatnością bieżących zobowiązań tj. wypłata wynagrodzeń, opłata mediów, leczenie pacjentów, czy zakup środków medycznych.

Podkreślając swój szczególny charakter pozwany wskazał, że Szpital wykonuje kosztowne procedury medyczne pacjentów znajdujących się w najcięższych stanach, których nie wykonują szpitale miejskie, czy powiatowe.

Postanowieniem z 16.07.2015 r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu przekazał sprawę do rozpoznania tut. Sądowi.

W piśmie z 10.03.2016 r. powód wskazał, że zawarte w sprzeciwie zarzuty są całkowicie bezzasadne i nie poparte żadnymi dowodami. Powód zaprzeczył, by doszło do obrotu ciążącą na Szpitalu wierzytelnością oraz, by spółka (...) spłaciła objęte postępowaniem należności.

Jednocześnie powód podkreślił, że dochodzi od pozwanego spełnienia świadczenia w swoim imieniu i na swoją rzecz, a fakt wskazania w wezwaniu do zapłaty rachunku bankowego podmiotu trzeciego nie ma znaczenia dla prawnej oceny łączącego strony postępowania stosunku zobowiązaniowego.

Odnosząc się do wniosku pozwanego o zastosowanie w sprawie art. 102 k.p.c. powód wskazał, że dochodzone pozwem wierzytelności stały się wymagalne wiele miesięcy temu, ponadto przed wytoczeniem powództwa pozwany miał możliwość polubownego rozstrzygnięcia sporu, jednak po wezwaniu go do zapłaty, ani nie zaproponował odroczenia płatności, ani rozłożenia zadłużenia na raty.

Niezależnie od powyższego powód zauważył, że nie może ponosić negatywnych skutków trudnej sytuacji finansowej służby zdrowia.

Ostatecznie strony podtrzymały swoje stanowiska.

Sąd ustalił, co następuje.

Powód (...) S.A. we W. jest przedsiębiorcą wpisanym do KRS, a przedmiotem jego działalności jest. m.in. produkcja i sprzedaż leków oraz wyrobów farmaceutycznych.

Z kolei pozwany (...) Szpital (...) w W. jest Samodzielnym Publicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej, który udziela świadczeń zdrowotnych.

Dowód: odpisy KRS powoda i pozwanego (k. 10-13).

Strony współpracowały ze sobą na podstawie umów, których przedmiotem była sprzedaż farmaceutyków.

Na podstawie ww. umów powód zobowiązał się realizować przedmiot umów, a pozwany zobowiązał się do sukcesywnego przekazywania płatności w terminie 30 dni od daty wystawienia faktury VAT.

Dowód: faktury VAT (k. 14-38).

Ponieważ pozwany pozostawał w zwłoce w płatności za 22 z wystawionych faktur, pismem z 05.05.2015 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 93.326,31 zł w terminie do 12.05.2015 r.

Dowód: wezwanie do zapłaty wraz z potwierdzeniem nadania (k. 39-40).

Sąd uznał za wiarygodne przedłożone do akt dowody w postaci dokumentów prywatnych, gdyż żadna ze stron nie kwestionowała ich prawdziwości, ponadto dowody te posłużyły Sądowi do odtworzenia stanu faktycznego sprawy.

Sąd uznał również za wiarygodne kserokopie dokumentów złożonych w sprawie, gdyż nie było podstaw do zakwestionowania ich z urzędu, a żadna ze stron nie podniosła zarzutu ich nieprawdziwości, co pozwoliło na potraktowanie tychże kserokopii, jako dowodów pośrednich na istnienie dokumentów o treści im odpowiadającej.

Sąd oddalił wnioski dowodowe stron o ich wzajemne zobowiązanie do przedłożenia do akt dokumentów księgowych, kont bankowych, a także dokumentów obrazujących przepływy finansowe pomiędzy (...) Sp. z o.o. a powodem za lata 2012 – 2015, jak również wnioski dowodowe o przeprowadzenie w sprawie dowodu z opinii biegłego, czy dowodu z przesłuchania stron oraz świadka D. S., albowiem dowody te były zbędne do podjęcia merytorycznego rozstrzygnięcia w sprawie.

Odnosząc się do przedłożonych przez pozwanego do akt dowodów w postaci umów z 30.01.2014 r., z 14.05.2014 r. oraz z 12.08.2014 r. Sąd zauważył, że pochodzą one z dat sprzed wystawienia faktur objętych pozwem, zaś umowa konsorcjum z 02.07.2014 r. dotyczy wzajemnych relacji pomiędzy spółkami (...), a nie kwestii nieuregulowania przez Szpital należności, w związku z dostarczonymi przez powoda farmaceutykami.

Sąd pominął również przedłożony do akt przez pełnomocnika pozwanego na rozprawie w dniu 12.05.2016 r. wykaz księgowy oraz kopie przelewów, albowiem wykaz księgowy nie został potwierdzony przez powoda, a kopie przelewów są nieczytelne.

Sąd zważył, co następuje.

Zgodnie z treścią art. 505 § i 2 k.p.c. w razie prawidłowego wniesienia sprzeciwu nakaz zapłaty traci moc (...) w części zaskarżonej sprzeciwem.

Strony nie były sporne co do faktu prowadzonej współpracy w ramach zawartych umów. Pozwany odbierał towar wraz z fakturami VAT, nie kwestionując, ani samego faktu wystawienia faktur, ani kwot w nich wpisanych.

Po stronie pozwanego, który przez czynności konkludentne potwierdził fakt zakupu określonego towaru za określoną cenę, powstał obowiązek zapłaty. Obowiązku tego pozwany nie kwestionował, jednak pozostawał w zwłoce z zapłatą.

Powyższe skutkowało skierowaniem do niego wezwania do zapłaty kwoty 93.326,31 zł, której pozwany nie uiścił w zakreślonym terminie.

Powyższe okoliczności pozwoliły Sądowi na uwzględnienie żądania powoda w całości, w tym co do odsetek ustawowych.

Uwzględniając powództwo Sąd nie tracił z pola widzenia faktu, że w sprawie zachodzi jedność podmiotowa, albowiem powód był stroną umów i wystawcą faktur, jak również wystąpił w niniejszym procesie we własnym imieniu i na swoją rzecz.

Pozwany w żaden sposób nie wykazał, by powód dochodził objętych pozwem należności na rzecz innego podmiotu oraz, że przedłożony do akt przez pełnomocnika Szpitala wykaz księgowy stanowił dowód na to, że zobowiązanie pozwanego zostało spełnione przez spółkę (...).

Jako niezasadny został przez Sąd oceniony zarzut pozwanego dotyczący domniemanego obrotu wierzytelnościami, wbrew ustawowym regulacjom. Również ten zarzut nie został poparty żadnym dowodem, samo zaś uprawdopodobnienie okoliczności, co do których nie ma pewności, czy są prawdziwe, nie może być traktowane w procesie cywilnym jako domniemanie faktyczne, a tym samym jako okoliczność wystarczająca.

Jeśli nawet przyjmiemy, że była jakakolwiek umowa między powodem a spółką (...) dotycząca obrotu wierzytelnościami, to konsekwentnie należałoby uznać (idąc tokiem rozumowania pozwanego), że jest ona nieważna, a spełnione na rzecz powoda świadczenie jest pozbawione podstawy prawnej, a co za tym idzie – nieskuteczne.

Odnosząc się do wniosku pozwanego o odstąpienie od obciążania go kosztami postępowania, Sąd nie znalazł podstaw do zastosowania dobrodziejstwa z art. 102 k.p.c.

W tym miejscu wskazać należy, że objęte pozwem należności były przeterminowane o kilka miesięcy, a pozwany nie zapłacił ich, pomimo wezwania do zapłaty.

Jak wynika z przebiegu toczących się przed tut. Sądem postępowań pozwany stale nie płaci należności w terminie, a następnie wnosi o nieobciążanie go kosztami procesu po wytoczeniu powództwa. Ponieważ praktyka ta ma charakter powtarzający, Sąd uznał, że nie może ona zasługiwać na ochronę prawną.

Sąd przyznaje, że sytuacja placówek publicznej służby zdrowia jest trudna, jednak problem w tym względzie ma charakter systemowy i nie może obciążać powoda, tylko Państwo.

Nadto nie należy zapominać, że działanie stron na polu leczniczym jest sprzężone, a rola powoda, dostarczającego niezbędne do leczenia farmaceutyki, jest równie istotna, jak pełnione przez pozwany Szpital funkcje lecznicze.

Mając na względzie powyższe Sąd obciążył pozwany Szpital całością poniesionych przez powoda kosztów procesu tj. kwotą uiszczonej przez powoda opłaty od pozwu w wysokości 4.667 zł oraz kosztami zastępstwa procesowego w kocie 3.600 zł, których wysokość ustalił na podstawie § 6 pkt 6. rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349). Do ww. kosztów Sąd doliczył opłatę skarbową od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł.

Z tych względów Sąd orzekł, jak w sentencji wyroku.