IV C 1550/08 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Warszawie z 2012-12-12
Sygn. akt IV C 1550/08
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 12 grudnia 2012 r.
Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział IV Cywilny
w składzie:
Przewodniczący: S S O Tomasz Jaskłowski
Protokolant: protokolant sadowy stażysta Kalina Niedzielska Po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2012 r. wWarszawie Przy udziale -
sprawy z powództwa A. L. przeciwko Przedsiębiorstwu Państwowemu (...) o 840 000 zł
I. Zasądza od Przedsiębiorstwa Państwowego (...) na rzecz A. L. 282 398,00 zł (dwieście osiemdziesiąt dwa'tysiące tysiące trzysta dziewięćdziesiąt osiem zł) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 27 grudnia 2012 r. do dnia zapłaty;
II W pozostałym zakresie powództwo oddala;
III. .Znosi nawzajem między stronami obowiązek zwrotu kosztów procesu;
IV. Nakazuje pobrać od Przedsiębiorstwa Państwowego (...) na rzecz
Skarbu Państwa kasa Sądu Okręgowego w Warszawie 12 432 zł (dwanaście
tysięcy czterysta trzydzieści dwa zł) tytułem części wpisu sadowego od uiszczenia
którego zwolniona była powódka.
IV C 1550/08
UZASADNIENIE
A. L. wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanego Przedsiębiorstwa Państwowego (...) kwoty:
a) 750 000,00 zł tytułem odszkodowania za spadek wartości jej nieruchomości i
b) 90 000,00 zł tytułem pokrycia kosztów, jakie powódka musiała i jeszcze musi ponieść w celu dostosowania budynku do wymagań technicznych;
wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia pozwu do dnia zapłaty.
Pozwane Przedsiębiorstwo Państwowe (...) wniosło o oddalenie powództwa (k- 139).
Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny.
Powódka jest właścicielką nieruchomości, położonej w W.przy ul. (...)o powierzchni 629 m 2, składającej się z dwóch działek geodezyjnych o nr (...)obręb (...)dla której Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa prowadzi księgę wieczystą nr (...)(k- 13-16).
Nieruchomość ta zabudowana jest domem jednorodzinnym o powierzchni 223 m 2. Jest to budynek murowany, trzykondygnacyjny, wybudowany w 1908 r.
Rozporządzeniem Wojewody (...)z dnia 7 sierpnia 2007 r. utworzono obszar ograniczonego użytkowania dla (...) im. (...). Nieruchomość powódki znalazła się w „(...)”
Rozporządzenie to wydane zostało w oparciu o treść art. 135 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Dz.U.2008.25.150 (z późniejszymi zmianami).
W wyniku zmiany treści art.. 135 ust. 2 ustawy, obecnie obszar ograniczonego użytkowania tworzy sejmik województwa, w drodze uchwały (przedtem obszar ten tworzony był przez wojewodę w drodze rozporządzenia).
Sejmik Województwa (...) w dniu 20 czerwca 2011 r. podjął Uchwałę nr 76/11 w sprawie utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania dla (...) im. (...) w W. (k- 412-476).
Nieruchomość powódki znalazła się w całości w strefie (...) hałasu.
W związku z występowaniem w tej strefie poziomu hałasu powyżej przyjętych norm dopuszczalnych, budynki mieszkalne powinny posiadać zabezpieczenia akustyczne zgodnie z obowiązującą normą PN- B02151 -3, która określa wymaganą izolacyjność akustyczną przegród wewnętrznych i zewnętrznych. Dla poziomu hałasu dźwięku z powietrza najistotniejsza jest wymagana izolacyjność ścian zewnętrznych z oknami i stropu/dachu.
Budynek powódki nie posiada zabezpieczeń zapewniających właściwy klimat akustyczny. W celu uzyskania właściwego klimatu akustycznego w tym budynku należy:
1. Dostosować ściany do normatywnej izolacji akustycznej dla strefy Z2 poprzez zastąpienie styropianu wełną mineralną o grubości 15 cm;
2. Wymienić na piętrze stolarkę okienną na stolarkę o wskaźniku izolacyjności akustycznej powyżej 35 dB;
3. Dostosować stropu/dachu do normatywnej izolacji akustycznej dla strefy (...) poprzez zastosowanie płyt półtwardych z wełny mineralnej o grubości 15 cm;
4. Zainstalowanie klimatyzacji dla mieszkania na piętrze.
Łączna wartość prac jakie należy wykonać (robocizna plus materiał) wyniesie 84 535,05 zł.
Wartość nieruchomości powódki przed utworzeniem obszaru ograniczonego użytkowania dla (...) im. (...) była mniejsza o 5 % od wartości podobnej nieruchomości ale położonej poza tym obszarem. W wyniku wprowadzenia obszaru ograniczonego użytkowania, najpierw Rozporządzeniem Wojewody (...), a obecnie Uchwałą Sejmiku Województwa (...) spadek wartości nieruchomości powódki zwiększył się do 26 %. Utworzenie zatem obszaru ograniczonego użytkowania dla (...) im. (...) spowodowało obniżenie wartości nieruchomości powódki o 21 %.
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o cytowane dokumenty, oraz o dowody z opinii biegłych B. S. (k- 258-292 i 409), A. K. (k- 447-468 i 529-520) i M. I. (k- 542-577 i 603-604).
Sąd oddalił wniosek pełnomocnika pozwanego o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego akustyka, w oparciu o treść art. 227 k..p. c. jako, że dowód z tej opinii nie miałby dla rozstrzygnięcia sprawy istotnego znaczenia. Poziom hałasu jaki występuje w obszarze ograniczonego użytkowania dla (...) im. (...) wynika z map akustycznych i treści samej Uchwały Sejmiku Województwa (...) (§ 4). Wymagania techniczne dotyczące budynków położonych w obszarze ograniczonego użytkowania określa również Uchwała (§ 6) i powołane przez nią przepisy prawa i obowiązujące normy. Do ustalenia zatem jakie prace należy wykonać w budynku powódki nie ma potrzeby przeprowadzania szczegółowych pomiarów akustycznych dotyczących przekroczenia norm hałasu w tym budynku. Nawet bowiem gdyby z opinii biegłego akustyka wynikałyby jakieś różnice w stosunku do norm wynikających z przepisów wymienionych w Uchwale (§ 6), to i tak Sąd musiałby orzekać na podstawie norm wynikających z Uchwały a nie pomiarów biegłego.
Sąd oddalił również wniosek o powołanie innego (trzeciego z kolei) biegłego rzeczoznawcy do spraw wyceny nieruchomości. Obie bowiem opinie sporządzone przez biegłą S. i biegłą I. są spójne logiczne i nawzajem się uzupełniające. Wprawdzie w opiniach biegłych występuje różnica co do wyceny spadku wartości przedmiotowej nieruchomości ( u S. 331 000 zł a u biegłej I. 244 974 zł), to jednak różnica ta jest niewielka, a poza tym usprawiedliwiona okolicznościami w jakich sporządzane były obie opinie. Biegła S. różnicę tę wyceniła na 2010 r. (kiedy nieruchomość powódki objęta była „(...)” określoną w Rozporządzeniu Wojewody (...)) a biegła I. na 2012 r. (kiedy nieruchomość powódki położona była na obszarze Z2 określonym w Uchwale Sejmiku Województwa (...)). Biorąc dodatkowo pod uwagę spadek cen nieruchomości od 2010 r. różnica w wycenie jest w pełni uzasadniona.
Sąd Okręgowy zważył co następuje.
Zgodnie z treścią art. 129 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Dz.U.2008.25.150 (z późniejszymi zmianami) Jeżeli w związku z ograniczeniem sposobu korzystania z nieruchomości korzystanie z niej lub z jej części w dotychczasowy sposób lub zgodny z dotychczasowym przeznaczeniem stało się niemożliwe lub istotnie ograniczone, właściciel nieruchomości może żądać wykupienia nieruchomości lub jej części. W związku z ograniczeniem sposobu korzystania z nieruchomości jej właściciel może żądać odszkodowania za poniesioną szkodę; szkoda obejmuje również zmniejszenie wartości nieruchomości.
Wartość nieruchomości powódki uległa zmniejszeniu o 21 % to jest o kwotę 197 863,00 zł.
W orzecznictwie utrwalił się pogląd zgodnie z który szkodą podlegającą na naprawieniu na podstawie art. 129 ust. 2 p.o.ś., jest także obniżenie wartości nieruchomości.
Zob. postanowienie SN z dnia 2010-02-24 III CZP 128/09 LEX nr 578138
Szkodą podlegającą naprawieniu na podstawie art. 129 ust. 2 p.o.ś., jest także obniżenie wartości nieruchomości wynikające z faktu, iż właściciel nieruchomości będzie musiał znosić dopuszczalne na tym obszarze immisje (np. hałas).
wyrok SN 2012-05-25 I CSK 509/11 LEX nr 1215402
Szkodą podlegającą naprawieniu na podstawie art. 129 ust. 2 p.o.ś. jest także obniżenie wartości nieruchomości wynikające z faktu, że właściciel będzie musiał znosić dopuszczalne na tym obszarze immisje.
wyrok s.apel. w Poznaniu z dnia 2009-09-30 I ACa 484/09 LEX nr 756606
Zgodnie z art. 129 ust. 2 ustawy z 2001 r. Prawo ochrony środowiska szkoda obejmuje również zmniejszenie wartości nieruchomości, co skutkuje zmniejszeniem aktywów właściciela i koresponduje z pojęciem straty w rozumieniu art. 361 § 2 k.c. Obniżenie wartości nieruchomości, która jest dobrem inwestycyjnym, stanowi wymierną stratę niezależnie od tego, czy właściciel ją zbył, czy też nie zamierza podjąć w tym kierunku żadnych działań. Przesłanką roszczenia odszkodowawczego przewidzianego w art. 129 ust. 2 u.p.o.ś. nie jest bowiem jej zbycie. Odszkodowanie nie jest też ograniczone do rzeczywistej straty, ponieważ obowiązuje zasada pełnej odpowiedzialności odszkodowawczej za wprowadzenie ograniczeń w korzystaniu z nieruchomości.
wyrok s.apel.w Poznaniu z dnia 2012-03-29 I ACa 775/11 LEX nr 1133347
Szkodą podlegającą naprawieniu na podstawie art. 129 ust. 2 p.o.ś. jest także obniżenie wartości nieruchomości wynikające z faktu, że jej właściciel będzie musiał znosić dopuszczalne na tym obszarze immisje (np. hałas).
Zgodnie z treścią art. 136 ust. 3 ustawy w razie określenia na obszarze ograniczonego użytkowania wymagań technicznych dotyczących budynków szkodą, o której mowa w art. 129 ust. 2, są także koszty poniesione w celu wypełnienia tych wymagań przez istniejące budynki, nawet w przypadku braku obowiązku podjęcia działań w tym zakresie.
Roszczenie o zasądzenie kosztów potrzebnych do rewitalizacji akustycznej budynku na podstawie art. 129 ust. 2 i art. 136 ust. 3 PrOchrŚr nie jest uzależnione od uprzedniego poniesienia tych kosztów. Zob. wyrok s.apel. w Poznaniu 2008-04-10 I ACa 2/08 .
W celu uzyskania właściwego klimatu akustycznego w budynku pozwanej należy dokonać prac remontowych o wartości 84 535,00 zł.
Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy uznał roszczenie powódki za zasadne do kwoty 282 398,00 zł.
Oznacza to, że powódka wygrała sprawę w 33,6 %. P. ona koszty procesu w wysokości 7 477,94 zł (opinie biegłych) + 5000,00 zł (wpis) razem 12 477,94 zł. Powinna ona zatem otrzymać zwrot 12 477,94 zł x 33.6 % = 4 192,60 zł + 7200 zł (koszty adwokackie). Pozwane Przedsiębiorstwo poniosło koszty opinii biegłych w wysokości 6 301,66 zł. Wygrało proces w 66,4%. Powinno zatem otrzymać zwrot kosztów w wysokości 6 301,66 zł x 66,4% = 4 184,30 zł + 7200 zł (koszty adwokackie).Z uwagi na fakt, że koszty jakie strony winny sobie nawzajem zwrócić są prawie identyczne, Sąd zniósł między stronami obowiązek zwrotu kosztów procesu.
Wpis w sprawie wyniósł 42 000,00 zł. Powódka zwolniona była od obowiązku zapłaty wpisu powyżej 5 000,00 zł. Nie opłacone zatem zostało 37 000,00 zł. Ponieważ Pozwany przegrał sprawę w 33,6 %. Sąd działając w oparciu o treść art. 113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych nałożył na niego obowiązek zapłaty 33,4 % x 37 000,00 zł = 12 432,00 zł.
Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w wyroku.
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację: S S O Tomasz Jaskłowski
Data wytworzenia informacji: