Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 czerwca 2020 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie V Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący:	Sędzia del. Wiesława Śmich
Protokolant:	st. sekr. sąd. Urszula Widulińska

po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2020 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) S. A. z siedzibą w W.

przeciwko (...) S. A. z siedzibą w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie

z dnia 30 października 2019 r., sygn. akt I C 1820/19

1.  zmienia zaskarżony wyrok i zasądza od (...) S. A.
z siedzibą w W. na rzecz (...) S. A. z siedzibą w W. kwotę 600 (sześćset) euro wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 30 października 2019 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 1017 (tysiąc siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu;

2.  zasądza od (...) S. A. z siedzibą w W. na rzecz (...) S. A. z siedzibą w W. kwotę 550 (pięćset pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu w instancji odwoławczej.

Sygn. akt V Ca 573/20

Transkrypcja wygłoszonego uzasadnienia do orzeczenia wvdanego w dniu 30 czerwca

2020 roku w sprawie V Ca 573/20

W ocenie Sądu Okręgowego apelacja powoda zasługiwała na uwzględnienie w całości, co skutkować musiało zmianą zaskarżonego wyroku i zasądzeniem dochodzonej kwoty w wysokości 600 euro, jak również zmianą orzeczenia w zakresie kosztów postępowania. Należy wskazać, iż Sąd odwoławczy nie podziela w całości ustaleń faktycznych Sądu I instancji.

Stwierdzić należy, że nie wszystkie ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd
Rejonowy mają oparcie w należycie zebranym i właściwie ocenionym materiale dowodowym. Jednocześnie Sąd Okręgowy stanął na stanowisku, iż nie podziela oceny stanu faktycznego sprawy, co musiało doprowadzić do zmiany orzeczenia Sądu I instancji. Zarzuty naruszenia artykułu 233 k.p.c. i 232 zdanie pierwsze k.p.c. okazały się zasadne.

W ocenie Sądu Okręgowego, Sąd Rejonowy nie prawidłowo ustalił, że powód nie sprostał wymaganiom określonym w artykule 6 Kodeksu cywilnego, a więc w zakresie wykazania, iż w niniejszej sprawie nie doszło do nadzwyczajnych okoliczności, które mogły skutkować zwolnieniem się od odpowiedzialności przewoźnika. W ocenie Sądu Okręgowego
to właśnie strona pozwana nie spełniła kryterium przesłanek egzoneracyjnych w rozumieniu Rozporządzenia numer 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 roku
, ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku
odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów.

W ocenie Sądu Okręgowego pozwany nie wykazał ważnej przyczyny, która zwalniałby go od odpowiedzialności za opóźniony lot, której nie można byłoby obiektywnie zniwelować pomimo podjęcia wszelkich racjonalnych działań zaradczych. Należy tutaj wskazać, iż tą przyczyną nie było nagłe zdarzenie zewnętrzne, niezależne od przewodnika. Przyczyna ta wynikała z organizacji siatki połączeń przez przewoźnika. Prawdą jest, iż doszło do problemów związanych z silnikami w samolotach, którymi dysponowała strona pozwana. Nie zmienia to jednak faktu, iż ta informacja dotycząca konieczności wykonania przeglądów silników miała miejsce już w kwietniu. A więc na kilka miesięcy przed lotem, który jest przedmiotem rozstrzygnięcia roszczenia odszkodowawczego w przedmiotowej sprawie. Z tego względu,
gdyby chodziło o lot, który miałby miejsce bezpośrednio po uzyskaniu takiej informacji, taka argumentacja, którą przedstawia strona pozwana jak najbardziej byłaby do aprobaty. Natomiast w przedmiotowej sprawie, należy pamiętać o upływie kilku miesięcy, które minęły od
uzyskania tej informacji, co w ocenie Sądu Okręgowego skutkowało tym, iż strona pozwana powinna w taki sposób przygotować przeglądy samolotów i w taki sposób dostosować siatkę
tych połączeń, aby do takich opóźnień nie dochodziło. Tym bardziej, iż do opóźnienia doszło z uwagi na lot poprzedzający lot, który był przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie. Z
tych względów, w ocenie Sądu Okręgowego to strona pozwana ponosi odpowiedzialność za wykonanie właściwej rotacji, organizacji swoich lotów. Natomiast fakt, iż pozwany planuje częstotliwość rejsów samolotów z minimalnymi przerwami, co powoduje zbyt małą rezerwę czasu, niedoszacowanie długości przelotów, konsekwencje związane z taką organizacją lotów
nie mogą obciążać pasażera. Natomiast strona pozwana musi liczyć się z odpowiedzialnością

odszkodowawczą za opóźnienie lotu.

Z tego względu Sąd Okręgowy stanął na stanowisku, iż należy uznać roszczenie strony powodowej, dlatego też dokonał zmiany orzeczenia Sądu I instancji zasądzając dochodzoną pozwem kwotę w całości, co rzutowało oczywiście również na zmianę orzeczenia odnośnie kosztów postępowania.

Sąd Okręgowy orzekł na podstawie artykułu 385 k.p.c. oraz na podstawie artykułu 98

k.p.c.