Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 września 2024 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie V Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący:	Sędzia Aleksandra Łączyńska
Protokolant:	Anna Wróblewska

po rozpoznaniu w dniu 19 września 2024 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa A. M.

przeciwko (...) Company z siedzibą w D.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie

z dnia 8 maja 2023 r., sygn. akt II C 324/23 upr

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od (...) Company z siedzibą w D. na rzecz A. M. kwotę 450 zł (czterysta pięćdziesiąt) złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia w tym zakresie do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego w instancji odwoławczej.

Aleksandra Łączyńska

Sygn. akt V Ca 2060/23

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 9 grudnia 2022 r. A. M. żądała zasądzenia na swoją rzecz od (...) Company z siedzibą w D. kwoty 400,00 EUR wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 22 czerwca 2022 r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu według norm przepisanych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu wskazano, że dochodzona pozwem kwota stanowi odszkodowanie za opóźniony lot, zaplanowany na 21 czerwca 2022 r. z P. do W., który opóźniony był o ponad trzy godziny. Powódka wskazała, że lotniska dzieliła odległość 2.143 km. Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 21 grudnia 2022 r. referendarz sądowy orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany zaskarżył wydany w sprawie nakaz zapłaty i wniósł o odrzucenie pozwu ewentualnie o jego oddalenie w całości, a także o zasądzenie na swoją rzecz zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Wyrokiem z dnia 8 maja 2023 r. Sąd Rejonowy odmówił odrzucenia pozwu; zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 400 euro (czterysta euro) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 24 sierpnia 2022 r. do dnia zapłaty; oddalił powództwo w pozostałym zakresie oraz rozstrzygnął o kosztach procesu.

Apelację od powyższego wyroku wczęści dotyczącej zasądzenia od Pozwanej na rzecz Powódki kwoty 400 euro wraz z odsetkami od dnia 24 sierpnia 2022 r. do dnia zapłaty oraz obowiązku zwrotu kosztów procesu, zarzucając mu:

1). naruszenie przepisów postępowania, mające wpływ na wynik sprawy, tj.:

a) art. 256 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie w sytuacji, gdy w ocenie Sądu doszło do zaktualizowania się wskazanej normy prawnej, a tym samym zaistniały podstawy do zażądania od Pozwanej dostarczenia przetłumaczonych dokumentów w postaci raportu pilota z dnia 27 czerwca 2022 r., raportu z przeglądu o numerach (...) i (...) z dnia 21 czerwca 2021 r. oraz raportu inżynieryjnego z dnia 23 czerwca 2022 r, skutkiem czego Sąd w sposób nieuprawniony uznał, że powyższe dokumenty nie mogą zostać włączone w poczet materiału dowodowego i zaniechał dokonania ustaleń faktycznych na ich podstawie,

co skutkowało błędem w ustaleniach faktycznych w postaci przyjęcia że zderzenie z ptakiem na trasie P. - K./B. nie było przyczyną opóźnienia skarżonego lotu (...), podczas gdy z przedmiotowych dokumentów wynika, że powodem zaburzenia rotacji samolotu (...) było niespodziewane zderzenie z ptakiem, skutkujące koniecznością skierowania maszyny do wykonania obowiązkowego przeglądu i wyłączeniem jej z użycia przez co doszło do opóźnienia poszczególnych lotów w rotacji,

2). naruszenie prawa materialnego, tj. art. 5 ust. 3 Rozporządzenia (WE) nr 261/2004 ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład odwołania lub dużego opóźnienia lotów (zwanego dalej „Rozporządzeniem") poprzez jego błędną wykładnię polegającą na:

a) błędnym uznaniu, że Pozwana nie przedsięwzięła wszystkich racjonalnych środków celem przeciwdziałaniu opóźnieniu, w sytuacji gdy Pozwana po powzięciu informacji o konieczności wyłączenia samolotu (...) niezwłocznie zorganizowała samolot zapasowy (...) celem kontynuowania lotów w rotacji uszkodzonego samolotu, unikając w ten sposób bardziej niekorzystnego dla Powódki skutku w postaci odwołania wykupionego przez nią lotu, co stanowiłoby właśnie brak podjęcia wszelkich racjonalnych środków, jak również pominięcie, że Pozwana przy ograniczaniu czasu opóźnienia winna podjąć wszelkie racjonalne środki, a nie wszelkie bezwzględnie możliwe, a więc takie, które nie stanowią nadmiernej uciążliwości dla Pozwanej, czym właśnie było skierowanie zastępczego samolotu (...) do wykonania rotacji samolotu (...),

b) zaniechaniu przez Sąd 1 instancji odliczenia od całości opóźnienia czasu opóźnienia wywołanego zderzeniem z ptakiem a więc przyczyną nadzwyczajną i koniecznością sprowadzenia samolotu zastępczego z bazy w M., co winno znaleźć swoje odzwierciedlenie w treści rozstrzygnięcia, gdyż Sąd powinien zgodnie z wykładnią wyroku TSUE z dnia 4 maja 2017 r. wydanym w sprawie o sygn. C-315/15, odjąć od całości zaistniałego opóźnienia w wymiarze 4 godzin i 18 minut czas, jaki był potrzebny na sprowadzenie samolotu z lotniska zastępczego, w rezultacie czego wymiar opóźnienia, za który Pozwana mogłaby odpowiadać wynosiłby zdecydowanie mniej niż 3 godziny, co pozostawałoby podstawą do uwolnienia przewoźnika od odpowiedzialności odszkodowawczej,

co w konsekwencji doprowadziło do uznania, że Pozwana zobowiązana jest do zapłaty Powódce odszkodowania przewidzianego przepisami Rozporządzenia, pomimo zaistnienia nadzwyczajnych okoliczności i podjęcia przez Pozwaną wszelkich racjonalnych środków.

W konkluzji pozwany wniósł o zmianę wyroku poprzez oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od Powódki na rzecz Pozwanej kosztów postępowania przed Sądem I instancji oraz zasądzenie od Powódki na rzecz Pozwanej kosztów postępowania przed Sądem II instancji, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W odpowiedzi na apelację powódka wniosła o jej oddalenie.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja jako niezasadna podlegała oddaleniu.

Z uwagi na to, że niniejsza sprawa podlega rozpoznaniu według przepisów o postępowaniu uproszczonym, stosownie do art. 505 ¹³ § 2 k.p.c. Sąd Okręgowy ograniczył uzasadnienie wyroku do wyjaśnienia jego podstawy prawnej z przytoczeniem przepisów prawa.

Sąd Okręgowy w pełni podziela ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd Rejonowy oraz akceptuje wnioski wywiedzione z tych ustaleń, wskazując, że podjęte rozstrzygnięcie znajduje oparcie w obowiązujących przepisach oraz w wywiedzionych na ich podstawie niewadliwych rozważaniach prawnych, które Sąd Okręgowy w pełni podziela i przyjmuje
za własne.

W pierwszej kolejności należy stwierdzić, że nie doszło do naruszenia przez Sąd Rejonowy art. 256 k.p.c. Sąd nie uwzględnił dowodów strony pozwanej w postaci dokumentów w języku angielskim, nieprzetłumaczonych na język polski tj. raportu pilota, raportu inżynierskiego i raportu z przeglądu, mającymi wykazać zderzenie samolotu z ptakiem i konieczność wykonania serwisu. Jak wskazał złożone przez stronę pozwaną dowody z obcojęzycznych dokumentów bez urzędowego tłumaczenia na język polski uniemożliwiły przyjęcie ich w poczet materiału dowodowego. Jeśli językiem urzędowym postępowania cywilnego toczącego się przed sądem krajowym jest język polski, to wszystkie dowody sąd orzekający musi przeprowadzić w tym języku. Skoro zaś dokumenty złożone do akt zostały sporządzony w języku obcym, a od jego treści zależał dalszy tok postępowania, to należało dokonać jego oficjalnego tłumaczenia, tylko bowiem tłumaczenie dokonane przez tłumacza przysięgłego może stanowić miarodajny punkt odniesienia dla decyzji procesowych sądu (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 24 lipca 2013 roku, III Cz 34/13). Sąd Okręgowy powyższą ocenę podziela. Jak prawidłowo wskazał Sąd Rejonowy to w interesie strony, składającej wniosek o dopuszczenie dowodu z dokumentu, jest złożenie tego dokumentu w takiej formie, która umożliwia wykorzystanie go jako materiału dowodowego, to strona powinna zadbać zatem o to, aby dokument sporządzony w języku obcym został przetłumaczony na język polski (por wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 26 stycznia 2015 roku, I ACa 1037/14, LEX nr 1665859). Norma art. 256 k.p.c. oznacza, że wszystkie dowody sądy muszą przeprowadzić w języku polskim. Dotyczy to także dokumentów, co oznacza, że dowód z dokumentu sporządzonego w języku obcym sąd przeprowadzi dopiero po przetłumaczeniu go na język polski przez tłumacza przysięgłego. Obowiązek tłumaczenia dokumentu na język polski istnieje także wówczas, gdy skład sędziowski zna język obcy, w którym dokument został sporządzony. Wynika to z konieczności rozdzielenia funkcji sędziego, funkcji biegłego lub tłumacza w sprawie (postanowienie Sądu Apelacyjnego w z dnia 15 listopada 2013 r., I ACz 856/13, Legalis nr 746923).

Do naruszenia w.w. przepisu nie doszło, mimo, że w sprzeciwie pozwany wskazał, że nie dysponuje tłumaczeniami dołączonych dokumentów ale może je przedstawić na żądanie sądu. W odpowiedzi na sprzeciw storna powodowa podniosła powyższą kwestię tj. brak tłumaczenia dołączonych do sprzeciwu dokumentów, co uniemożliwia prawidłową ich ocenę, tym samym nie mogą one stanowić materiału dowodowego w sprawie, z czego strona pozwana reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika powinna sobie zdawać sprawę. Pomimo doręczenia powyższego pisma procesowego i wyznaczenia terminu rozprawy, storna pozwana nie przedłożyła tłumaczenia dokumentów tak by mogły one stanowić pełnowartościowy materiał dowodowy. Nawet, przyjmując wbrew w.w. judykatowi Sądu Najwyższego, na co wskazuje się w piśmiennictwie, że możliwe jest tłumaczenie prywatne dokumentów złożonych przez stronę, nie zwalnia to strony od braku przetłumaczenia dokumentów mających służyć jako dowód w sprawie. Dlatego też zaniechanie strony pozwanej, w okolicznościach niniejszej sprawy należy ocenić jako brak udowodnienia przesłanki egzoneracyjnej zwalniającej przewoźnika z odpowiedzialności za opóźnienie, stosownie do treści art. 6 k.c.

Opóźnienie (odwołanie) lotu nie rodzi po stronie pasażerów prawa do odszkodowania, jeżeli przewoźnik lotniczy jest w stanie dowieść, że odwołanie lub duże opóźnienie lotu było spowodowane zaistnieniem nadzwyczajnych okoliczności, których nie można było uniknąć pomimo podjęcia wszelkich racjonalnych środków, to jest okoliczności, które pozostają poza zakresem skutecznej kontroli przewoźnika lotniczego (zob. ETS w wyroku z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawach połączonych C-402/07 i C 432/07). Zatem, przewoźnik lotniczy jest zwolniony z obowiązku wypłaty pasażerom odszkodowania na podstawie art. 5 ust. 1 lit. c i art. 7 rozporządzenia nr 261/2004, jeżeli dowiedzie, że odwołanie lub opóźnienie lotu jest spowodowane zaistnieniem nadzwyczajnych okoliczności, których nie można było uniknąć pomimo podjęcia wszelkich racjonalnych środków. W okolicznościach niniejszej sprawy pozwany nie udowodnił zaistnienia nadzwyczajnej okoliczności.

Sąd Rejonowy nie miał przy tym wątpliwości, że co do zasady zderzenie z ptakiem do takich okoliczności należy, przy wykazaniu, że samolot po takim zderzeniu nie jest w stanie wykonać kolejnego, zaplanowanego lotu. Abstrahując od nieudowodnienia powyższej przesłanki, sąd I instancji uznał także, że przewoźnik nie wykazał aby przedsięwziął wszystkie realne środki w celu zapobieżenia opóźnieniu. Z twierdzeń pozwanego wynikało bowiem, że po zderzeniu z ptakiem samolot został przetransportowany z lotniska na R. na lotnisko w B., a skarżony lot miał być wykonany przez innym samolot zastępczy z bazy w M.. Jednakże samolot ten nie został przetransportowany z lotniska w M. bezpośrednio na lotnisko w P., tylko poleciał do K. i wykonał najpierw inny lot. Dlatego też nie doszło również do naruszenia art. 5 ust.3 Rozporządzenia nr 261/2004.

Mając na uwadze powyższe rozważania, żaden z podniesionych w apelacji zarzutów, tak procesowych, jak i materialnych nie zasługiwał na uwzględnienie, a Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw do zmiany czy uchylenia zaskarżonego rozstrzygnięcia.

W konsekwencji, na podstawie art. 385 k.p.c. Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji wyroku.

O kosztach postępowania w instancji odwoławczej orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z § 2 pkt 3 w zw. z § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015 r.

Aleksandra Łączyńska