Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 czerwca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie V Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący:	SSO Oskar Rudziński
Sędziowie:	SO Anna Strączyńska SR del. Iwona Lizakowska - Bytof (spr.)
Protokolant:	st. sekr. sąd. Marcin Ponikowski

po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2016 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa Z. R., A. R. i P. R.

przeciwko (...) W.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Mokotowa w Warszawie

z dnia 7 maja 2015 r., sygn. akt XVI C 1931/14

1.  oddala apelację,

2.  zasądza od (...) W. na rzecz Z. R., A. R. i P. R. solidarnie kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego w instancji odwoławczej.

Sygn. akt V Ca 2969/15

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym w dniu 25 sierpnia 2014 roku powodowie Z. R., A. R. i P. R. wnieśli o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci prawomocnego wyroku wydanego przez Sąd Rejonowy dla Warszawy - Mokotowa w Warszawie w dniu 23 kwietnia 2012 roku w sprawie o sygn. akt XVI C 111/09, opatrzonego klauzulą wykonalności z dnia 29 stycznia 2013 roku oraz wyroku wydanego w tej samej sprawie w dniu 6 sierpnia 2013 roku opatrzonego klauzulą wykonalności w dniu 23 grudnia 2013 roku oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powodów kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powodowie wskazali, że Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy-Mokotowa Krzysztof Łuczyszyn prowadzi egzekucję na wniosek (...) W. w sprawie wydania działki o numerze ewidencyjnym (...) na podstawie tytułów wykonawczych - wyroków Sądu Rejonowego dla Warszawy - Mokotowa
w Warszawie z dnia 23 kwietnia 2012 roku oraz z dnia 6 sierpnia 2013 roku wydanymi
w sprawie o sygn. akt XVI C 111/09. Powodowie wskazali, że egzekucja jest bezpodstawna, ponieważ w dniu 28 października 2013 roku skierowali oni do wierzyciela informację
o wykonaniu wyroku z dnia 6 sierpnia 2013 roku, dokonali wpłaty na rzecz wierzyciela kwoty wynikającej z tytułu wykonawczego i poinformowali go, że dobrowolnie wydali mu działkę gruntu objętą tytułem wykonawczym poprzez umożliwienie do niej całodobowego dostępu poprzez zdjęcie zamków w istniejącym ogrodzeniu. W powyższym piśmie powodowie zawarli także propozycję zawarcia umowy dzierżawy lub nabycia powyższej działki gruntu. Ponadto wskazali, że wyrok wydany w dniu 23 kwietnia 2012 roku został wykonany przez powodów w dniu 1 sierpnia 2013 roku, poprzez dokonanie wpłaty kwoty 1 098,81 złotych na rzecz wierzyciela. Podnieśli, że z odpowiedzi pozwanego na powyższe pismo wynika, że wiedział on o wykonaniu przez powodów świadczenia wynikającego z powyższych tytułów wykonawczych i mimo to złożył wniosek o wszczęcie przeciwko nim egzekucji na podstawie ww. tytułów wykonawczych, co w ich ocenie było całkowicie bezpodstawne, a wniosek o jej wszczęcie złożony przez pozwanego bezprawny.

W odpowiedzi na pozew pozwany - (...) W. D. M. wniósł o oddalenie powództwa o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego
i zasądzenie solidarnie od powodów na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje stanowisko w sprawie, pozwany podniósł, że na mocy postanowienia Komornika Sądowego z dnia 18 września 2014 roku postępowanie egzekucyjne zakończyło się wobec wygaśnięcia zobowiązania na skutek jego wykonania, tym samym powództwo przeciwegzekucyjne skierowane na pozbawienie lub ograniczenie wykonalności tytułu wykonawczego nie może być realizowane jeżeli nie istnieje możliwość wykonania tytułu wykonawczego.

Ponadto pozwany podniósł, że powodowie nie oświadczyli pozwanemu, że „wydają” mu nieruchomość objętą tytułem wykonawczym, a jedynie że ją „udostępnili” poprzez „czasowy demontaż zamków”, co, w ocenie pozwanego , wyraźnie wskazywało, że nie mieli oni zamiaru opuścić spornej nieruchomości.

Pismem z dnia 14 stycznia 2015 roku, złożonym na rozprawie w dniu 15 stycznia 2015 roku, powodowie zmienili powództwo w niniejszej sprawie, w ten sposób, że wnieśli
o zasądzenie od pozwanego na rzecz powodów kwoty 2 930,32 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu oraz o zasądzenie od pozwanego na ich rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swojego stanowiska wskazali, że dochodzona pozwem kwota stanowi poniesione przez powodów koszty bezpodstawnie prowadzonej i zbędnej egzekucji dotyczącej wydania nieruchomości objętej tytułami wykonawczymi .

W odpowiedzi na powyższe pismo strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa
o zapłatę i zasądzenie od powodów na rzecz strony pozwanej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu swojego stanowiska zaprzeczyła, że powodowie dokonali wydania nieruchomości objętej tytułami wykonawczymi przed wszczęciem postępowania egzekucyjnego o wydanie spornej nieruchomości. Poza tym pozwany wskazał, że to czynności dokonane przez Komornika Sądowego doprowadziły do podjęcia przez strony ponownie rozmów dotyczących wydania nieruchomości. Skutkiem zaś tych rozmów było zawarcie w dniu 10 września 2014 roku umowy dzierżawy przedmiotowej nieruchomości i uzyskania przez powodów tytułu prawnego do władania sporną działką gruntu, co w konsekwencji czyniło bezpodstawnym dalsze prowadzenie egzekucji i stanowiło podstawę jej zakończenia.

Wyrokiem z dnia 7 maja 2015 r. Sąd Rejonowy:

I.  zasądził od Miasta S. W. D. M. solidarnie na rzecz Z. R., A. R. i P. R. kwotę 2 842,32 zł /dwa tysiące osiemset czterdzieści dwa złote i trzydzieści dwa grosze/ wraz
z ustawowymi odsetkami od dnia 14 stycznia 2015 roku do dnia zapłaty;

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddalił;

III.  zasądził od Miasta S. W. D. M. solidarnie na rzecz Z. R., A. R. i P. R. kwotę 147,00 zł /sto czterdzieści złotych/ tytułem zwrotu uiszczonej opłaty sądowej, kwotę 600,00 zł /sześćset złotych/ tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego i kwotę 17,00 zł /siedemnaście złotych/ tytułem zwrotu kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa;

IV.  nakazał Kasie Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa wypłacenie na rzecz P. R. kwoty 30,00 zł / trzydzieści złotych/ tytułem zwrotu opłaty sądowej od zażalenia.

Powyższe rozstrzygnięcie było wynikiem następujących ustaleń faktycznych
i rozważań prawnych Sądu Rejonowego:

Właścicielem działki nr (...) z obrębu (...) o powierzchni 10 m2, położonej
w W. przy ul. (...) jest (...) W.. Działka jest ogrodzona płotem i połączona z działką nr (...), do której tytuł prawny przysługuje Z. R., A. R. i P. R..

W dniu 23 kwietnia 2012 roku, w sprawie o sygn. akt XVI C 111/09, Sąd Rejonowy dla Warszawy- Mokotowa w Warszawie wydał wyrok, zaoczny w stosunku do pozwanych A. R. i P. R., w którym:

-

nakazał pozwanym Z. R., A. R. i P. R. wydać powodowi (...) W. nieruchomość gruntową stanowiącą działkę ewidencyjną numer (...) z obrębu (...) o powierzchni 10 m2, położoną w W. przy ul. (...) ( pkt 1 wyroku),

-

zasądził solidarnie od pozwanych: Z. R., A. R. i P. R. na rzecz powoda miasta stołecznego W. kwotę 562,70 złotych z ustawowymi odsetkami za okres od dnia 10 marca 2009 r. do dnia zapłaty,

-

zasądził od solidarnie pozwanych Z. R., A. R. i P. R. na rzecz powoda (...) W. kwotę 210,00 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania w sprawie.

Postanowieniem z dnia 11 kwietnia 2013 roku ww. wyrokowi nadano klauzulę wykonalności przeciwko dłużnikowi Z. R. w zakresie punktów 1, 2 i 3 jako prawomocnemu, zaś przeciwko dłużnikom: A. R. i P. R.
w zakresie punktów 1 i 2 jako natychmiast wykonalnemu.

Następnie w dniu 6 sierpnia 2013 roku Sąd wydał wyrok, którym uchylił wyrok zaoczny wydany w niniejszej sprawie w dniu 23 kwietnia 2012 r., w stosunku do pozwanych A. R. i P. R. i nakazał pozwanym A. R. i P. R. wydać powodowi (...) W. nieruchomość gruntową stanowiącą działkę ewidencyjną numer (...) z obrębu(...) o powierzchni 10 m2, położoną w W. przy ul. (...), w pozostałym zaś zakresie powództwo przeciwko pozwanym A. R. i P. R. oddalił (pkt 1,2 i 3 wyroku).

Ponadto w przedmiotowym wyroku Sąd zasądził solidarnie od pozwanych A. R. i P. R. na rzecz powoda (...) W. kwotę 47,00 złotych tytułem zwrotu części kosztów postępowania w sprawie.

Powyższemu wyrokowi w dniu 20 grudnia 2013 roku nadano klauzulę wykonalności
w zakresie punktu 2 i 4.

Z. R., A. R. i P. R., po otrzymaniu wezwania do spełnienia świadczenia od (...) W., w dniu 1 sierpnia 2013 roku wpłacili na rzecz (...) W. kwotę 1 093,81 złotych oraz zdjęli zamki z bramy i furtki ogrodzenia działki nr (...), umożliwiając dostęp do niej osobom trzecim, w ten sposób wykonując wyrok wydany w sprawie o sygn. akt XVI C 111/09 z dnia 23 kwietnia 2012 roku.

W okresie gdy Z. R., A. R. i P. R. objęli w posiadanie działkę o nr (...) nieruchomość ta była już ogrodzona płotem.

Pismem z dnia 28 sierpnia 2013 roku Z. R., A. R. i P. R. poinformowali (...) W. (...) (...)
w D. M. o wykonaniu przez nich wyroków wydanych w sprawie o sygn. akt XVI C 111/09. Jednocześnie w powyższym piśmie zawarli propozycję zawarcia umowy dzierżawy.

(...) W. nie poinformowało Z. R., A. R. ani P. R., że czynność, której dokonali, tj. zdjęcie zamków, jest niewystarczająca do wydania działki właścicielowi, w żaden sposób nie ustosunkowało się do sposobu wydania nieruchomości.

Wnioskiem złożonym w dniu 11 lipca 2014 roku (...) W. zwróciło się do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy- Mokotowa
w Warszawie Krzysztofa Łuczyszyna o wszczęcie egzekucji przeciwko Z. R., A. R. i P. R. na podstawie tytułów wykonawczych w postaci wyroków wydanych przez Sąd Rejonowy dla Warszawy- Mokotowa w Warszawie w sprawie o sygn. akt XVI C 111/09 w dniu 23 kwietnia 2012 roku i w dniu 06 sierpnia 2013 roku, zaopatrzonych w klauzulę wykonalności.

Według stanu na dzień 20 sierpnia 2014 roku koszty egzekucyjne stanowiły łącznie 2 783,32 zł. Stosownie zaś do informacji uzyskanej od Komornika Sądowego co do wysokości kosztów egzekucyjnych w sprawie egzekucyjnej o sygn. akt Km 3796/14, A. R.
w dniu 21 sierpnia 2014 roku dokonała wpłaty na poczet kosztów egzekucji kwoty 2 783,22 zł, a w dniu 1 października 2014 roku z ww. tytułu P. R. wpłacił Komornika dodatkowo kwotę 57,09 złotych.

W dniu 9 września 2014 roku wierzyciel złożył wniosek o odstąpienie przez Komornika Sądowego od przymusowego wprowadzenia wierzyciela w posiadanie nieruchomości objętej wnioskiem egzekucyjnym.

W dniu 10 września 2014 roku Komornik Sądowy odwołał czynności egzekucyjne
i umorzył egzekucję z emerytury Z. R., z wynagrodzenia za pracę A. R. i wynagrodzenia P. R. oraz z rachunków bankowych w/w dłużników.

W dniu 10 września 2014 roku (...) W. zawarło z Z. R., A. R. i P. R. umowę dzierżawy, której przedmiot stanowiła działka nr (...).

Powyższy stan faktyczny Sąd Rejonowy ustalił na podstawie dokumentów złożonych do akt sprawy, których prawdziwość nie była kwestionowana przez strony, a Sąd Rejonowy nie znalazł podstaw, by czynić to z urzędu i dokumentów znajdujących się w aktach egzekucyjnych sprawy o sygn. akt Km 3796/14 prowadzonej przez Komornika Sądowego K. Ł. oraz na podstawie zeznań powodów P. R. i A. R., którym Sąd Rejonowy dał wiarę.

W ocenie Sądu Rejonowego, powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części.

W niniejszej sprawie powodowie zmienili pierwotne żądanie pozwu i ostatecznie dochodzili zwrotu przez (...) W. kwoty uiszczonej przez nich tytułem kosztów egzekucyjnych w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym pod sygn. akt Km 3796/14 przez Komornika Sądowego Krzysztofa Łuczyszyna, wszczętym na wniosek wierzyciela (...) W. celem wykonania tytułów wykonawczych w postaci wyroków wydanych przez Sąd Rejonowy dla Warszawy- Mokotowa w Warszawie w sprawie o sygn. akt XVI C 111/09 w dniu 23 kwietnia 2012 roku i w dniu 06 sierpnia 2013 roku, zaopatrzonych w klauzulę wykonalności.

Przedmiotem egzekucji było wydanie przez powodów na rzecz (...) W. spornej działki gruntu opisanej w tych tytułach wykonawczych.

W toku procesu powodowie podnosili, że przed wszczęciem postępowania egzekucyjnego wykonali świadczenie objęte tytułami wykonawczymi, na podstawie których następnie pozwany złożył wniosek o wszczęcie egzekucję w sprawie o sygn. akt Km 3796/14. Tym samym, wszczęcie postępowania egzekucyjnego, było, w ocenie powodów, bezzasadne.

Strona pozwana zaprzeczyła tym twierdzeniom, wskazując, że do wydania spornej nieruchomości nie doszło, a czynności dokonane przez powodów w tym zakresie były niewystarczające.

Bezspornym w niniejszej sprawie był fakt, że powodowie zdjęli zamki z furtki i bramy ogrodzenia znajdującego się na działce nr (...), o czym poinformowali stronę pozwaną, oświadczając jednocześnie, że udostępnili jej działkę.

Nadto niesporna była okoliczność, że powodowie spełnili na rzecz (...) W. świadczenie pieniężne wynikające z ww. tytułów wykonawczych, oraz że powodowie dokonali wpłaty w dniu 21 sierpnia 2014 roku na poczet kosztów egzekucji kwoty 2 783,22 złote i w dniu 1 października 2014 roku z ww. tytułu dodatkowo kwoty 57,09 złotych. Strona pozwana nie kwestionowała wysokości roszczenia dochodzonego przez powodów w niniejszej sprawie.

Na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie Sąd Rejonowy uznał, że wszczęcie egzekucji na wniosek strony pozwanej na podstawie tytułów wykonawczych w postaci wyroków wydanych przez Sąd Rejonowy dla Warszawy- Mokotowa w Warszawie w sprawie o sygn. akt XVI C 111/09 w dniu 23 kwietnia 2012 roku i w dniu 06 sierpnia 2013 roku zaopatrzonych w klauzulę wykonalności było niecelowe.

Powodowie prawidłowo wykonali obowiązek wynikający z tytułów wykonawczych, zarówno w zakresie obowiązku wydania spornej działki gruntu jak i zapłaty na rzecz strony pozwanej kwoty zasądzonej wyrokami w sprawie o sygn. akt XVI C 111/09.

Tytuł wykonawczy nie zobowiązywał powodów do usunięcia ogrodzenia istniejącego na spornej działce gruntu. Poza tym, powodowie nie budowali tego ogrodzenia, a gdy w roku 1960 r. objęli w posiadanie nieruchomość, ogrodzenie już się na niej znajdowało. Właścicielem działki gruntu nr (...) jest strona pozwana, ogrodzenie zaś na tej działce stanowi część składową nieruchomości i stanowi własność właściciela nieruchomości, tym samym słusznie podnosili powodowie że nie są uprawnieni do demontażu ogrodzenia na spornej działce gruntu.

Dodatkowo Sąd Rejonowy wskazał, że strony prowadziły negocjacje co do zawarcia umowy dzierżawy i strona pozwana przedstawiła powodom projekt umowy dzierżawy dotyczącej działki nr (...), w którym w opisie nieruchomości wskazała, że na nieruchomości znajduje się ogrodzenie. Powyższy projekt umowy dzierżawy strona pozwana przedstawiła powodom po otrzymaniu od nich pisma informującego o wydaniu nieruchomości i przed złożeniem wniosku o wszczęcie egzekucji. Tym samym należało uznać, że pozwany przejął władanie i oferuje do dzierżawy nieruchomość w takim stanie, jak wskazał w projekcie umowy dzierżawy. Wskazać również należało, iż wbrew twierdzeniom strony pozwanej, to nie wszczęcie postępowania egzekucyjnego przez (...) W. i czynności podjęte w jego toku doprowadziły do zawarcia przez strony umowy dzierżawy - powodowie jeszcze przed jego wszczęciem wyrażali wolę zawarcia umowy dzierżawy spornej działki gruntu.

Wobec tego, iż powodowie nie byli uprawnieni do demontażu ogrodzenia w części znajdującej się na spornej nieruchomości, tym samym czynność polegająca na wydaniu działki gruntu mogła być dokonana jedynie poprzez demontaż zamków w ogrodzeniu działki
i poinformowaniu właściciela o jej wydaniu, co też powodowie uczynili i w konsekwencji wykonali w całości i prawidłowo świadczenie objęte tytułami wykonawczymi jeszcze przed wszczęciem postępowania egzekucyjnego w sprawie o sygn. akt Km 3796/14.

W świetle powyższego, należało uznać, iż (...) W. przez złożenie wniosku egzekucyjnego w sytuacji, gdy jego roszczenie zostało już zaspokojone, działało bezprawnie i w sposób zawiniony doprowadziło do powstania po stronie powodów szkody. Takie zachowanie stanowiło czyn niedozwolony w rozumieniu art. 415 k.c. i zgodnie
z zawartą w tym artykule normą i rodziło obowiązek odszkodowawczy.

Wobec tego, iż kwoty wyegzekwowane przez Komornika Sądowego w sprawie egzekucyjnej o sygn. akt Km 3796/14 na podstawie zajęć wynagrodzenia za pracę i emerytury zostały zwrócone powodom, a w toku postępowania powodowie uiścili na poczet kosztów postępowania egzekucyjnego w dniu 21 sierpnia 2014 roku kwotę 2 783,22 złote i w dniu 1 października 2014 roku dodatkowo kwotę 57,09 złotych, powództwo zasługiwało na uwzględnienie co do kwoty 2 842,32 złote, w pozostałym zaś zakresie podlegało oddaleniu jako niezasadne.

O obowiązku zapłaty odsetek, Sąd Rejonowy orzekł na podstawie art. 481 k.c. Uwzględniając żądanie pozwu w zakresie zasądzenia odsetek ustawowych, Sąd Rejonowy zasądził odsetki ustawowe od kwoty głównej żądania od dnia wniesienia pozwu o zapłatę
w niniejszej sprawie, tj. od dnia 14 stycznia 2015 r. do dnia zapłaty (pkt I i II wyroku).

Stosownie do zasady odpowiedzialności za wynik sporu wyrażonej w art. 98 k.p.c., Sąd Rejonowy w punkcie III wyroku zasądził od strony pozwanej solidarnie na rzecz powodów tytułem zwrotu kosztów procesu, na które składały się opłata sądowa od pozwu
w kwocie 147,00 złotych, wynagrodzenie pełnomocnika powoda w stawce minimalnej 600,00 zł stosownie do treści § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu z dnia 28 września 2002 r. (Dz. U. z 2013 r. poz. poz. 490 , t.j.) oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 złotych.

Ponadto, wobec cofnięcia zażalenia złożonego przez powoda P. R. Sąd Rejonowy na podstawie art. 79 ust.l pkt lb ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2014 r., poz.1025 j.t.) nakazał zwrócić na jego rzecz kwotę 30,00 złotych uiszczoną tytułem opłaty sądowej od zażalenia (pkt IV wyroku).

Apelację od wyroku Sądu Rejonowego wywiódł pozwany, zaskarżając go w części tj.
w zakresie pkt I i pkt III.

Orzeczeniu zarzucił:

1) naruszenie przepisu postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj. przepisu art. 233 § 1 k.p.c., poprzez przekroczenie ram swobodnej oceny dowodów i błąd
w ustaleniach faktycznych i w konsekwencji wyprowadzenie wniosków, które są sprzeczne ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, polegające na przyjęciu, że powodowie wydali pozwanemu działkę ewidencyjną nr (...) przed wszczęciem postępowania egzekucyjnego o sygn. akt: KM 3796/14, podczas gdy
z całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wynika, że do wydania w/w nieruchomości nie doszło przed wszczęciem egzekucji;

2)  naruszenie przepisu prawa materialnego tj. art. 348 k.c. poprzez błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że przeniesienie posiadania nieruchomości, zmierzające do jej wydania, może polegać na dopuszczeniu do współposiadania przez dotychczasowego posiadacza przy jednoczesnym braku woli wyzbycia się tego posiadania na rzecz nowego posiadacza, podczas gdy zgodnie z prawidłową wykładnią tego przepisu do przeniesienia posiadania nieruchomości niezbędna jest wola dotychczasowego posiadacza rezygnacji z posiadania nieruchomości oraz zamiar nabywającego posiadanie wykonywania go dla siebie;

3)  naruszenie przepisu prawa materialnego tj. art. 415 k.c. poprzez niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, że przymusowe wykonanie świadczenia wynikającego z tytułu wykonawczego w sytuacji niezaspokojenia wierzyciela przez dłużnika dobrowolnie w tym zakresie stanowi bezprawne działanie wierzyciela powodujące jego odpowiedzialność odszkodowawczą podczas gdy w sytuacji kiedy dłużnik nie zaspokoi dobrowolnie wierzyciela, przymusowa egzekucja świadczenia wynikającego z tytułu wykonawczego nie może być uznana za działanie bezprawne i nie determinuje odpowiedzialności wierzyciela w trybie art. 415 k.c.

Wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa w zaskarżonej części
i zasądzenie solidarnie od powodów na rzecz pozwanego kosztów postępowania za obie instancje.

W odpowiedzi na apelację powodowie wnieśli o jej oddalenie w całości jako bezzasadnej oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powodów kosztów postępowania przed Sądami obu instancji, w tym kosztów zastępstwa procesowego - według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest niezasadna, bowiem nie zasługuje na uwzględnienie żaden
z podniesionych w jej treści zarzutów.

Wbrew zarzutom apelacji ponowna analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, a także zarzutów podniesionych w apelacji prowadzi zdaniem Sądu Okręgowego do wniosku, iż zaskarżony wyrok Sądu Rejonowego jest prawidłowy. Sąd Okręgowy podziela i przyjmuje za własne ustalenia Sądu I instancji co do opisanego przezeń stanu faktycznego, jak również podziela ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego. Sąd ten dokonał również trafnej interpretacji przepisów mających zastosowanie w niniejszej sprawie. Powyższe czyni zbytecznym ponowne przytaczanie ustaleń oraz szczegółowych rozważań zawartych w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku.

Zdaniem Sądu Okręgowego - Sąd I instancji nie dopuścił się przy ocenie dowodów naruszenia zasad wynikających z przepisu art. 233 § 1 k.p.c.

Zgodnie z tym przepisem Sąd I instancji musi ocenić wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego
w sprawie materiału dowodowego a zatem, jak podkreśla się w orzecznictwie,
z uwzględnieniem wszystkich dowodów przeprowadzonych w postępowaniu, jak również wszelkich okoliczności towarzyszących przeprowadzaniu poszczególnych dowodów
i mających znaczenie dla oceny ich mocy i wiarygodności (orzeczenie Sądu Najwyższego
z dnia 24 marca 1999 r., IPKN 632/98, OSNAPiUS 2000, Nr 10, poz. 382).

Zdaniem Sądu Okręgowego Sąd Rejonowy słusznie ustalił, że oświadczenie powodów zawarte w piśmie datowanym na dzień 28 października 2013 r., skierowanym do pozwanego w niniejszej sprawie a wierzyciela w sprawie eksmisyjnej, w którym powodowie oświadczyli, iż udostępnili teren działki nr (...) poprzez czasowy demontaż zamków w furtce i bramie istniejącego ogrodzenia w sposób prawidłowy i wyczerpujący stanowi wykonanie roszczenia wierzyciela. W piśmie znajduje się odwołanie wprost do wyroku, jak również wskazanie, iż demontaż zamków w furtce i bramie przez powodów nastąpił w wyniku realizacji wyroku, którego dotyczyło roszczenie eksmisyjne, tym samym zarzut naruszenia art. 348 k.c. nie mógł zyskać aprobaty Sądu Okręgowego.

Nie sposób podzielić argumentacji strony pozwanej, iż aby uznać, że doszło do skutecznego wydania pozwanemu przedmiotowego gruntu potrzebne było podpisanie protokołu zdawczo-odbiorczego. W sytuacji gdyby procedury funkcjonujące w (...) W. wymagały podpisania takiego dokumentu, wskazanym byłoby jasne
i konkretne zasygnalizowanie tego faktu powodom po otrzymaniu przez pozwanego pisma
o wyżej przywołanej treści. Żadna taka reakcja ze strony pozwanej po odebraniu pisma nie nastąpiła, wprost przeciwnie pomiędzy stronami trwały negocjacje, co do podpisania umowy dzierżawy przedmiotowej działki. Co prawda przedmiot tej dzierżawy był zmienny w toku negocjacji, propozycja powodów dotyczyła dzierżawy działki nr (...), natomiast pozwany proponował dzierżawę działki (...), potem ta propozycja dotyczyła obydwu tych działek, jednakże po wszczęciu postępowania egzekucyjnego przez pozwanego doszło do podpisania umowy dzierżawy tylko jednej działki o nr (...), której dotyczył przedmiot postępowania eksmisyjnego.

W tym stanie rzeczy, w ocenie Sądu Okręgowego, Sąd Rejonowy słusznie ustalił, iż wszczęcie postępowania egzekucyjnego, mającego na celu wykonanie wyroku eksmisyjnego, kiedy to wykonanie nastąpiło już wcześniej w sposób prawidłowy i wyczerpujący przez powodów, było niezasadne i pozbawione podstawy prawnej, a zatem po stronie powodów, którzy ponieśli koszty w postaci uiszczenia kosztów postępowania egzekucyjnego nastąpiła szkoda, za której poniesienie winien jest pozwany w myśl art. 415 k.c.

Mając powyższe na względzie, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację wywiedzioną przez pozwanego w pkt. 1 wyroku, w pkt. 2 zasądził od (...) W. na rzecz powodów solidarnie koszty postępowania w instancji odwoławczej w oparciu o art. 98 k.p.c., na które składa się wynagrodzenie pełnomocnika powodów, ustalone na podstawie § 6 pkt. 3 i § 12 ust. 1 pkt. 2 rozporządzenia Ministra sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.