Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 marca 2023 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie V Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Marcin Semeniuk

po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2023 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa T. I., B. I., K. I.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powodów od wyroku Sądu Rejonowego dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie z dnia 29 czerwca 2022 r., sygn. akt I C 3141/20

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Rejonowemu dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach instancji odwoławczej.

Sygn. akt V Ca 3111/22

UZASADNIENIE

Wyrokiem wydanym w dniu 29 czerwca 2022 r. w sprawie o sygn. akt I C 3141/20 z powództwa T. I., B. I. i K. I. przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W. o zapłatę Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie oddalił powództwo (pkt 1 sentencji) oraz zasądził od każdego z powodów na rzecz pozwanego kwoty po 605,66 zł tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty (pkt 2 sentencji).

Apelację od powyższego wyroku wywiedli powodowie T. I., B. I. i K. I., zaskarżając go w całości.

Zaskarżonemu wyrokowi powodowie zarzucili:

1.  naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. poprzez brak wszechstronnej oceny materiału dowodowego, co skutkowało błędem w ustaleniach faktycznych polegającym na przyjęciu, że lot powodów wykonywać miał samolot o numerze (...) podczas gdy z wydruku załączonego przez samą pozwaną wynika, iż lot ten miał wykonywać samolot o numerze (...), tj. zupełnie inny egzemplarz (...) niż ten, na okoliczność którego usterki technicznej załączono w sprawie dokumentację techniczną; tym samym całość dokumentacji załączonej przez pozwanego w toku postępowania odnosi się do zupełnie innego samolotu, niż egzemplarza mającego wykonywać skarżony lot;

2.  naruszenie art. 327 ^{( 1)} k.p.c. poprzez całkowite pominięcie w uzasadnieniu wyroku treści dowodu załączonego przez pozwanego, tj. wydruku z systemu (...), z którego niezbicie wynika, iż skarżony lot miał wykonywać samolot o numerze (...), co stoi w jawnej sprzeczności z treścią pozostałej powoływanej przez pozwanego dokumentacji, odnoszącej się do zupełnie innego egzemplarza samolotu (...) o numerze (...).

Z daleko posuniętej ostrożności procesowej, na wypadek nieuznania powyższej argumentacji, powodowie zaskarżonemu wyrokowi zarzucili:

1.  naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przyznanie wiarygodności dowodowi – zeznaniom świadka pozwanego M. L., którego zeznania są w sposób oczywisty wewnętrznie sprzeczne;

2.  naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art. 233 § 1 k.p.c. poprzez rażąco dowolną, a nie swobodną ocenę dowodów i uznanie, że zeznania świadka pozwanego M. L., złożone na piśmie, są wystarczające do ustalenia, czy pozwany podjął wszelkie racjonalne działania w celu zapobiegnięcia opóźnieniu przedmiotowego lotu, podczas gdy świadek ten swoje zeznania w całości oparł na wiedzy zasłyszanej – nie jest on bowiem mechanikiem, nie brał udziału w negocjacjach dotyczących zakupu nowych maszyn, nie wykazał, aby kiedykolwiek miał styczność z samolotem wykonującym przedmiotowy lot;

3.  naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art. 233 § 1 k.p.c. w zw. z art. 5 ust. 3 Rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 295/91 (Dz.U. UE L z 2004 r. Nr 46, s. 1; dalej jako „Rozporządzenie nr 261/2004”) poprzez rażąco dowolną, a nie swobodną ocenę dowodów, a w konsekwencji błędne przyjęcie, iż opóźnienie lotu nr (...) z dnia 17 grudnia 2019 r. odbyło się z powodu okoliczności wyłączających odpowiedzialność odszkodowawczą pozwanego, tj. zdarzenia niemożliwego do przewidzenia, zagrażającego bezpieczeństwu lotu, które wystąpiło nagle.

Wskazując na powyższe zarzuty powodowie wnieśli o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zasądzenie od pozwanego na rzecz każdego z nich kwot po 600 euro wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 1 kwietnia 2020 r. do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów postępowania przed Sądem I instancji, według norm przepisanych.

Ponadto powodowie wnieśli o zasądzenie od pozwanego na ich rzecz kosztów postępowania odwoławczego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych wraz z odsetkami od tych kosztów liczonymi od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty. Ewentualnie, w przypadku rozstrzygnięcia na niekorzyść powodów, z uwagi na fakt, iż pozwany dał powód do wytoczenia powództwa, wnieśli o nieobciążanie ich kosztami procesu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W niniejszej sprawie Sąd Okręgowy nie przeprowadził postępowania dowodowego, wobec czego – mając na uwadze, że sprawa była rozpoznawana w postępowaniu uproszczonym – uzasadnienie wyroku będzie zawierało jedynie wyjaśnienie jego podstawy prawnej, z przytoczeniem przepisów prawa (art. 505 ¹³ § 2 k.p.c.).

Apelacja powodów T. I., B. I. i K. I. okazała się o tyle zasadna, że skutkowała wydaniem orzeczenia kasatoryjnego. W ocenie Sądu Okręgowego analiza zgromadzonego w sprawie materiału oraz uzasadnienia zaskarżonego wyroku prowadzi bowiem do wniosku, iż Sąd Rejonowy nie rozpoznał istoty sprawy.

Sąd Rejonowy wskazał, że jego zdaniem jako nadzwyczajna i niezależna od przewoźnika przyczyna opóźnienia lotu może być postrzegana nowa i dotychczas nieznana przewoźnikowi usterka silnika skutkująca niestabilną pracą sprężarki (pompaż). Taka sytuacja, zdaniem Sądu meriti, zaistniała w rozpoznawanej sprawie, ponieważ wskazana usterka ujawniła się w samolocie (...) o numerze (...) który miał wykonać lot o numerze rejsu (...) z W. do S. w dniu 17 grudnia 2019 r. Wskutek powyższego samolot nr (...) został w dniu 9 grudnia 2019 r. wyłączony ze służby, a następnie, wobec braku zgody producenta silnika na jego dalszą eksploatację, w dniu 16 grudnia 2019 r. lot, o którym mowa wyżej, został odwołany. W tej sytuacji Sąd Rejonowy uznał, że do opóźnienia w dotarciu powodów do portu przeznaczenia doszło w związku z zaistnieniem nadzwyczajnych okoliczności, zwalniających pozwanego od odpowiedzialności odszkodowawczej w oparciu o przepisy Rozporządzenia nr 261/2004.

Trafnie jednak wskazują powodowie w apelacji, że z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy wynika, że lot o numerze rejsu (...) w dniu 17 grudnia 2019 r. miał wykonać inny samolot – nr (...). Potwierdza to w szczególności wydruk z systemu (...) ( k. 47). Samolot ten jeszcze w dniu 17 grudnia 2019 r. wykonał lot na trasie L. ( (...)) – W. ( (...)) i został „uziemiony” dopiero po wykonaniu tego lotu ( k. 61).

Nie można wobec tego przyjąć, że dowody przeprowadzone w toku postępowania w pierwszej instancji, zaoferowane przez stronę pozwaną, wykazały istnienie nadzwyczajnych okoliczności, o których mowa w art. 5 ust. 3 Rozporządzenia nr 261/2004. Dowody te dotyczą bowiem usterki silnika, która ujawniła się w innym samolocie – nr (...).

Rozpoznając ponownie sprawę Sąd Rejonowy powinien najpierw ustalić, z czego wynika rozbieżność między twierdzeniami pozwanego o okolicznościach faktycznych rozpoznawanej sprawy a treścią wskazanych wyżej dowodów – w zakresie dotyczącym tego, który konkretnie samolot miał wykonać w dniu 17 grudnia 2019 r. rejs nr (...) na trasie W. – S., a następnie ustalić, jaka była przyczyna, dla której z wykonania tego lotu został wycofany samolot nr (...). Dopiero w świetle tych ustaleń należy dokonać ponownej oceny zasadności roszczenia pozwu. Orzekając o kosztach procesu Sąd Rejonowy, stosownie do okoliczności, powinien rozważyć zastosowanie art. 103 § 1 i 2 k.p.c. w zw. z art. 3 k.p.c.

Z tych wszystkich względów Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 4 k.p.c. (a w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach postępowania – na podstawie art. 108 § 2 k.p.c.) orzekł jak w sentencji, uchylając zaskarżony wyrok w całości i przekazując sprawę Sądowi Rejonowemu dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie do ponownego rozpoznania, z pozostawieniem temu Sądowi rozstrzygnięcia o kosztach instancji odwoławczej.