Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

POSTANOWIENIE

Dnia 30 listopada 2024 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie VI Wydział Cywilny Rodzinny Odwoławczy Sekcja rodzinna
II – instancyjna w składzie:

Przewodniczący: sędzia (del.) Paweł Styrna

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 30 listopada 2024 r. w Warszawie sprawy

z powództwa małoletnich: N. C. oraz N. C. (1) reprezentowanych przez matkę J. T.

przeciwko I. C.

o alimenty

na skutek zażalenia strony powodowej

od postanowienia Sądu Rejonowego w Pruszkowie

z dnia 5 lipca 2024 r., sygn. akt III RC 252/24

postanawia:

I.  zmienić zaskarżone postanowienie nadając mu brzmienie:

1.  zabezpieczyć roszczenie powodów zobowiązując pozwanego I. C. do zapłaty tytułem alimentów na rzecz małoletnich dzieci: N. C. (1) ur. (...) syna I. i J. oraz N. C. ur. (...) córki I. i J., kwot po(...) zł ((...)) miesięcznie, łącznie (...) zł miesięcznie ((...)), do rąk matki małoletnich J. T., do 10 dnia każdego następującego po sobie miesiąca z odsetkami ustawowymi w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat,

2.  oddala wniosek o zabezpieczenie w pozostałym zakresie.

II.  oddala zażalenie w pozostałym zakresie.

sędzia (del.) Paweł Styrna

Sygn.akt VI C 958/24

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Pruszkowie postanowieniem z dnia 5 lipca 2024r. w sprawie III Rc 252/24 z powództwa małoletnich N. C. i N. C. (1) reprezentowanych przez matkę J. T. przeciwko I. C. o alimenty, oddalił wniosek strony powodowej o zabezpieczenie roszczenia o alimenty.

W uzasadnieniu wyjaśnił m. in, że stosownie do treści art. 730 § 1 k.p.c. w każdej sprawie cywilnej podlegającej rozpoznaniu przez sąd lub sąd polubowny można żądać udzielenia zabezpieczenia. Udzielenia zabezpieczenia może żądać każda strona lub uczestnik postępowania, jeżeli uprawdopodobni roszczenie oraz interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia (art. 730 ¹ kpc). Zgodnie zaś z art. 753 § 1 kpc w sprawach o alimenty zabezpieczenie może polegać na zobowiązaniu do zapłaty uprawnionemu jednorazowo albo okresowo określonej sumy pieniężnej. W sprawach tych podstawą zabezpieczenia jest jedynie uprawdopodobnienie roszczenia (art. 753 § 1 zd. 2 kpc). Roszczenie to, a w szczególności jego wysokość, musi mieć oparcie w materialnoprawnych przesłankach regulujących obowiązek alimentacyjny. Zatem ich wysokość będzie ustalona w oparciu o możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego oraz usprawiedliwione potrzeby uprawnionego.

W ocenie Sądu, na tym etapie postępowania wniosek o udzielenie zabezpieczenia nie zasługiwał na uwzględnienie. Sąd doszedł do przekonania, że potrzeby małoletnich powodów są na wysokim poziomie. Podkreślił, że postępowanie zabezpieczające ma na celu zagwarantowanie pokrycia usprawiedliwionych i bieżących potrzeb. Na tym etapie Sąd nie brał pod uwagę wydatków jednorazowych. Sąd dodatkowo wyjaśnił, że informacje na temat pozwanego posiada jedynie z uzasadnienia pozwu. W tym zakresie nie zostały złożone żadne dowody. Informacje z pozwu mają charakter dość ogólny, co uniemożliwia ocenę ich prawdopodobieństwa. Koniecznym jest przeprowadzenie dalszego postępowania dowodowego w celu ustalenia aktualnej sytuacji życiowej i finansowej I. C..

Zażalenie na postanowienie Sądu Rejonowego wniosła strona powodowa, zarzucając naruszenie art. 233 § 1 kpc po przez błędną, dowolna, niezgodną z doświadczaniem życiowym i wymykająca się schematom logiki formalne ocenę materiału dowodowego oraz sprzeczność ustaleń Sadu I instancji z materiałem dowodowym. Nadto w zażaleniu zarzucono naruszenie art. 135 § 1 kro po przez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na nieuwzględnieniu możliwości zarobkowych pozwanego oraz pominiecie zasady zgodnie z która stopa życiowa rodziców i dzieci powinna być porównywalna. W związku z tym powodowie domagali się zmiany zaskarżonego orzeczenia po przez uwzględnienie wniosku zabezpieczenie i zobowiązanie pozwanego do płacenia alimentów na małoletnią N. w kwocie (...)zł zł, a na małoletniego N. w kwocie (...)zł miesięcznie, łącznie (...)zł miesięcznie.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zażalenie jest częściowo uzasadnione, co skutkowało zmianą zaskarżonego orzeczenia.

W polskim postępowaniu cywilnym zabezpieczenie alimentów na dzieci wyróżnia się szczególnym charakterem, wynikającym z jego specyficznego celu, uproszczonych wymogów dowodowych oraz priorytetowego traktowania ochrony uprawnionych. Artykuł. 753 § 1 kodeksu postępowania cywilnego, będący lex specialis wobec art. 731 kpc, umożliwia zabezpieczenie, które w praktyce może prowadzić do zaspokojenia roszczenia jeszcze przed ostatecznym rozstrzygnięciem sprawy. Odstępstwo to jest uzasadnione charakterem roszczeń alimentacyjnych, które służą zaspokojeniu bieżących potrzeb życiowych dziecka, takich jak wyżywienie, edukacja czy opieka medyczna.

Zabezpieczenie alimentów ma charakter nowacyjny, co oznacza, że świadczenia spełniane w ramach zabezpieczenia mogą jednocześnie jedynie częściowo zaspokajać roszczenie główne, ale także mogą prowadzić do faktycznego zaspokojenia całego roszczenia (np. poprzez okresowe płatności na rzecz uprawnionego). Pomimo nowacyjnego charakteru postanowienia o zabezpieczeniu alimentów, nie zastępuje ono orzeczenia sądowego rozstrzygającego sprawę co do meritum. Istotnym bowiem elementem wyróżniającym zabezpieczenie alimentów jest fakt, że sąd opiera swoją decyzję o jego przyznaniu na uprawdopodobnionych okolicznościach, a nie na dowodach wymagających ścisłego wykazania w toku pełnego postępowania dowodowego. „Prowizoryczność” orzeczenia o zabezpieczeniu alimentów wynika z jego tymczasowego charakteru oraz specyfiki postępowania zabezpieczającego, w którym nie dochodzi do ostatecznego rozstrzygnięcia roszczenia głównego. Tymczasowość i prowizoryczność zabezpieczenia alimentów oznacza, że sąd nie rozstrzyga ostatecznie co do istnienia, zakresu ani wysokości obowiązku alimentacyjnego. Twierdzenia stron oraz przedstawione przez nie dowody będą dopiero weryfikowane w toku przewodu sądowego, gdzie sąd przeprowadzi pełne postępowanie dowodowe. Na etapie zabezpieczenia sąd nie dokonuje szczegółowej analizy materiału dowodowego, a jedynie wstępnie ocenia prawdopodobieństwo istnienia roszczenia.

Dlatego też, uprawdopodobnienie, jako instytucja procesowa określona w art. 243 kpc, pozwala sądowi oprzeć decyzję o zabezpieczeniu na „dowodach” mniej rygorystycznych niż w postępowaniu głównym. Strona wnioskująca o zabezpieczenie nie musi udowadniać swoich twierdzeń, lecz jedynie wykazać ich prawdopodobieństwo, co może uczynić za pomocą dokumentów, oświadczeń czy innych środków. W sprawach alimentacyjnych zniesienie wymogu wykazania interesu prawnego (art. 730 ¹ § 1 kpc) dodatkowo upraszcza procedurę, umożliwiając szybkie udzielenie ochrony tymczasowej. Taka konstrukcja jest kluczowa w kontekście roszczeń alimentacyjnych, gdzie czas jest czynnikiem krytycznym dla zapewnienia dziecku stabilności życiowej. W tym znaczeniu postanowienie o zabezpieczeniu ma charakter funkcjonalny. Jego celem jest dostarczenie uprawnionemu środków na czas trwania procesu, aby zapobiec sytuacji, w której dziecko pozostaje bez wsparcia finansowego do czasu wydania wyroku końcowego. Sąd, przyznając zabezpieczenie, nie dokonuje jednak pełnej oceny zasadności roszczenia, lecz opiera się na wstępnej analizie twierdzeń stron, potwierdzonych środkami, które nie muszą spełniać rygorystycznych wymogów dowodowych, zgodnie z art. 243 kpc. Podstawowym bowiem celem zabezpieczenia alimentacyjnego jest ochrona uprawnionych przed negatywnymi skutkami długotrwałego procesu sądowego. Dzięki temu mechanizmowi możliwe jest uniknięcie sytuacji, w której dziecko pozostaje bez środków utrzymania do czasu wydania wyroku. Zabezpieczenie zapobiega również narastaniu zaległości egzekucyjnych, które mogłyby obciążyć dłużnika i skomplikować realizację przyszłych roszczeń.

Szczególne podejście ustawodawcy do zabezpieczenia alimentów wynika z jego społecznego znaczenia oraz dbałości o dobro dziecka, które nie może czekać na ostateczne rozstrzygnięcie w sprawie o alimenty. W ten sposób instytucja ta harmonizuje potrzeby uprawnionych z wymogami sprawiedliwości procesowej.

Odnosząc się do poszczególnych zarzutów podniesionych w zażaleniu strony powodowej wskazać należy, co następuje:

Zarzut naruszenia art. 233 kodeksu postępowania cywilnego jest w przypadku postanowienia o zabezpieczeniu alimentów bezpodstawny, ponieważ przepis ten dotyczy oceny dowodów w toku pełnego postępowania dowodowego, a nie postępowania zabezpieczającego. Artykuł 233 § 1 kpc odnosi się do zasad swobodnej oceny dowodów przez sąd, który zobowiązany jest ocenić ich wiarogodność i moc na podstawie wszechstronnego rozważenia zgromadzonego materiału dowodowego. Zgodnie z § 2 tego przepisu, sąd ocenia również znaczenie odmowy przedstawienia dowodu przez stronę lub przeszkód stawianych w jego przeprowadzeniu.

W postępowaniu zabezpieczającym, a zwłaszcza w sprawach o alimenty, nie dochodzi do pełnego postępowania dowodowego w rozumieniu art. 233 kpc. Zgodnie z art. 243 kpc, w postępowaniu zabezpieczającym wystarczające jest uprawdopodobnienie okoliczności, które mają uzasadniać roszczenie oraz potrzebę udzielenia zabezpieczenia. Uprawdopodobnienie różni się od dowodu tym, że nie wymaga przeprowadzenia formalnych czynności dowodowych, a sąd może oprzeć swoje rozstrzygnięcie na okolicznościach, które jedynie czynią roszczenie prawdopodobnym. W konsekwencji, przepis art. 233 kpc, regulujący zasady oceny dowodów, nie znajduje zastosowania w sprawach, w których sąd opiera się na uprawdopodobnieniu, a nie na formalnym dowodzeniu.

Jak już wyżej wskazano, w sprawach o zabezpieczenie alimentów sąd rozstrzyga wyłącznie o tymczasowej ochronie prawnej, a jego decyzja nie przesądza ostatecznie o zasadności roszczenia. Ocena przedstawionych przez strony twierdzeń oraz dowodów odbywa się dopiero na etapie merytorycznego rozpoznania sprawy, gdzie sąd stosuje zasady przewidziane w art. 233 kpc. Dlatego też podniesienie zarzutu naruszenia tego przepisu w odniesieniu do postanowienia o zabezpieczeniu alimentów jest bezzasadne, ponieważ przepis ten z natury rzeczy odnosi się wyłącznie do postępowania dowodowego prowadzonego w toku głównego postępowania sądowego.

Podsumowując, art. 233 kpc nie ma zastosowania w postępowaniu zabezpieczającym, gdzie kluczowym elementem jest uprawdopodobnienie, a nie dowodzenie. Próba podniesienia zarzutu naruszenia tego przepisu w postępowaniu zabezpieczającym wynika z niezrozumienia różnicy pomiędzy oceną dowodów, a oceną prawdopodobieństwa roszczenia.

Ocena zasadności zarzutu naruszenia art. 135 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (kro) w postępowaniu zabezpieczającym wymaga odniesienia się do przesłanek wynikających z tego przepisu, które kształtują zakres świadczeń alimentacyjnych. Zgodnie z jego treścią, zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od dwóch kluczowych czynników: usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Przepis ten stanowi materialnoprawną podstawę do ustalania zarówno wysokości alimentów, jak i zasadności ich zabezpieczenia na czas trwania postępowania.

W postępowaniu zabezpieczającym, mimo że orzeczenie ma charakter prowizoryczny i opiera się na uprawdopodobnieniu, sąd jest zobowiązany uwzględnić materialnoprawne dyrektywy art. 135 § 1 kro. Rozstrzygnięcie w przedmiocie zabezpieczenia musi więc uwzględniać zarówno potrzeby małoletnich dzieci, jak i rzeczywiste możliwości zarobkowe oraz majątkowe zobowiązanego. Pominięcie tej analizy lub niewłaściwe jej przeprowadzenie prowadzi do sytuacji, w której świadczenie alimentacyjne zostanie ustalone na poziomie nieodpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom dziecka lub zbytnio obciążającym zobowiązanego.

W analizowanej sytuacji, zarzut naruszenia art. 135 § 1 kro poprzez nieuwzględnienie jego dyspozycji przy rozpoznawaniu wniosku o zabezpieczenie alimentów, był uzasadniony, gdyż pominięcie tego przepisu skutkowało pozbawieniem małoletnich dzieci należnego im świadczenia. Sąd meritii nie dokonał bowiem oceny usprawiedliwionych potrzeb dzieci, takich jak koszty utrzymania, edukacji, leczenia czy inne bieżące wydatki związane z ich życiem. Jednocześnie sąd nie uwzględnił w odpowiedni sposób zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, co stanowi drugi, równie istotny aspekt wyznaczający zakres świadczeń alimentacyjnych.

Taka sytuacja świadczy o wadliwości postanowienia o zabezpieczeniu alimentów, gdyż pominięcie materialnoprawnych przesłanek wynikających z art. 135 § 1 kro podważa zasadność orzeczenia zarówno pod względem merytorycznym, jak i proceduralnym. W konsekwencji, decyzja Sądu Rejonowego o odmowie udzielenia zabezpieczenia została uznana za niesłuszną, ponieważ nie chroniła interesów małoletnich dzieci, a sąd, rozpoznając wniosek o zabezpieczenie, nie dokonał kompleksowej analizy usprawiedliwionych potrzeb małoletnich oraz możliwości zarobkowych zobowiązanego, co skutkowało wydaniem orzeczenia nieuwzględniającego istotnych elementów materialnoprawnych. W postępowaniu zabezpieczającym bowiem, pomimo jego prowizorycznego charakteru, zachowanie równowagi między tymi dwiema przesłankami jest kluczowe dla zgodności orzeczenia z prawem.

Dokonując analizy przedstawionych przez matkę kosztów utrzymania małoletniej N. należy zauważyć, że w świetle zasad doświadczenia życiowego łączna kwota wydatków wynosząca (...)zł miesięcznie wydaje się rażąco zawyżona i nieadekwatna do rzeczywistych potrzeb dziecka. Kwota ta znacznie przekracza standardowe wydatki związane z utrzymaniem dziecka w wieku szkolnym, które obejmują podstawowe potrzeby, takie jak wyżywienie, edukacja, opieka zdrowotna oraz dodatkowe zajęcia. Koszty te ustalane są w zależności od standardu życia rodziny, możliwości finansowych rodziców oraz specyfiki lokalnych kosztów utrzymania. Tym samym na obecnym etapie postępowania nie ma podstaw do uwzględnienia wniosku o zabezpieczenie alimentów na poziomie odzwierciedlającym tak wygórowane koszty. Dlatego przedstawione przez matkę zestawienie wydatków wymaga szczegółowej weryfikacji w toku postępowania dowodowego, gdyż obejmuje szereg pozycji, które można zakwalifikować jako uznaniowe, nieusprawiedliwione lub przewyższające przeciętne koszty, tym bardziej, że pozwany kwestionuje zasadność i wysokość wielu z tych wydatków, co rodzi konieczność ich analizy, w toku przewodu sądowego, w kontekście rzeczywistych potrzeb dziecka oraz możliwości finansowych obojga rodziców.

W szczególności, koszty edukacji w wysokości (...) zł miesięcznie dotyczą czesnego w prywatnej szkole, co przekracza standardowe wydatki związane z edukacją w szkołach publicznych lub prywatnych o umiarkowanych opłatach. Wybór takiej formy edukacji powinien zostać uzasadniony i uwzględniać zarówno rzeczywiste potrzeby dziecka, jak i możliwości zarobkowe rodziców. Analogicznie, wydatki na rekreację i wypoczynek, takie jak majówka ((...)zł) czy ferie zimowe ((...)zł), mają charakter uznaniowy i sezonowy, a ich pełne uwzględnienie w miesięcznych kosztach utrzymania wydaje się w obecnym stanie sprawy niezasadne. Podobnie, koszty związane z zabawkami ((...)zł) czy korzystaniem z restauracji ((...)zł) mogą być ograniczone w zależności od możliwości rodziców.

Wydatki, które należy uznać za usprawiedliwione i uzasadnione, to m.in. wyżywienie domowe ((...)zł), odzież i obuwie ((...)zł), opieka zdrowotna ((...)zł, obejmująca ortodontę, dentystę i aptekę), oraz koszty związane z zajęciami dodatkowymi, takimi jak akrobatyka ((...)zł). Jednakże nawet w tych przypadkach istnieje możliwość weryfikacji szczegółów, zwłaszcza w kontekście ich adekwatności do standardu życia rodziny i realnych potrzeb małoletniej.

W ocenie Sądu Okręgowego, zabezpieczenie alimentów w kwocie (...)zł miesięcznie należy uznać za adekwatne na obecnym, wstępnym etapie postępowania. Kwota ta uwzględnia potrzeby dziecka, na poziomie nie przekraczającym (...)zł – (...)zł tj. wyżywienie, edukacja, odzież i zdrowie, mieszkanie, media, rozrywka, jednocześnie uwzględniając odpowiedzialność ojca za partycypację w kosztach utrzymania dziecka. Jest to kwota, która zapewnia małoletniej N. możliwość zaspokojenia bieżących usprawiedliwionych i uprawdopodobnionych potrzeb. W obecnym stanie sprawy, kiedy sąd nie ma jeszcze możliwości dokonania pełnej oceny zgłoszonych twierdzeń stron ani przeprowadzenia szczegółowego postępowania dowodowego, przyjęcie kwoty (...)zł jako zabezpieczenia alimentów wydaje się proporcjonalne i uzasadnione. W toku dalszego postępowania dowodowego możliwa będzie szczegółowa weryfikacja wskazywanych przez matkę kosztów oraz ustalenie, które z nich stanowią usprawiedliwione potrzeby dziecka, a które wykraczają poza ten zakres. W rezultacie ostateczna wysokość alimentów może zostać dostosowana do rzeczywistych ustaleń dokonanych przez sąd i być wyższa (lub niższa) niż kwota wskazana w postanowieniu zabezpieczającym Jednakże na tym etapie decyzja o zabezpieczeniu na poziomie (...)zł w pełni odpowiada zasadom doświadczenia życiowego i okolicznościa uprawdopodobnionym we wniosku o zabezpieczenie.

Podobnie wskazana przez matkę łączna kwota wydatków ((...) zł miesięcznie) na utrzymania małoletniego N., w świetle zasad doświadczenia życiowego oraz analizy przedstawionych kosztów, na obecnym etapie postępowania sądowego wydaje się znacząco zawyżona i nieadekwatna do rzeczywistych potrzeb dziecka w wieku szkolnym. Przedstawione wydatki wymagają szczegółowej weryfikacji w toku postępowania dowodowego, ponieważ obejmują pozycje, które mają charakter uznaniowy lub wykraczają poza usprawiedliwione potrzeby dziecka. Koszt czesnego w szkole w wysokości (...)zł miesięcznie znacząco odbiega od przeciętnych kosztów edukacji, nawet w szkołach prywatnych, i wymaga szczegółowego uzasadnienia. Decyzja o wyborze tak kosztownej formy edukacji powinna być oceniona w kontekście możliwości zarobkowych obojga rodziców oraz zasadności takiego wydatku w świetle potrzeb dziecka. Dodatkowo, wydatki na rekreację i wypoczynek, takie jak wyjazdy na majówkę ((...)zł), ferie zimowe ((...)zł), sprzęt narciarski i szkółka narciarska ((...)zł), a także kulig z psami ((...)zł), mają charakter sezonowy i uznaniowy, co również wymaga oceny pod kątem rzeczywistych potrzeb dziecka i możliwości finansowych rodziców. Koszty wyżywienia ((...)zł na wyżywienie domowe oraz (...)zł na restauracje) są ogólnie akceptowalne, ale wydatki na restauracje mogą być ograniczone, jako że nie stanowią podstawowej potrzeby dziecka. Wydatki na odzież i obuwie ((...)zł), opiekę medyczną (dentyści, ortodonta – (...)zł łącznie) oraz kosmetyki i chemię gospodarczą ((...)zł) są uzasadnione, ponieważ dotyczą podstawowych potrzeb dziecka. Koszty związane z zajęciami dodatkowymi ((...)zł) oraz użytkowaniem samochodu do dowozu do szkoły ((...)zł) również wydają się realne, ale należy zweryfikować ich zasadność w odniesieniu do odległości i możliwości korzystania z alternatywnych środków transportu. Niektóre pozycje, takie jak zabawki ((...)zł), wypoczynek ((...)zł), czy ubezpieczenie turystyczne ((...)zł), mają charakter uznaniowy i powinny być weryfikowane pod kątem ich konieczności w kontekście codziennego utrzymania dziecka. Media ((...)zł – 1/3 udziału) oraz koszty związane z utrzymaniem samochodu ((...)zł – 1/3 udziału) wydają się racjonalne i mogą zostać uwzględnione w ocenie kosztów.

Na obecnym etapie postępowania sądowego, kiedy twierdzenia stron nie zostały jeszcze zweryfikowane w toku postępowania dowodowego, brak jest jednak podstaw do przyjęcia wydatków w wysokości (...) zł jako usprawiedliwionych. Wysokość zabezpieczenia alimentów powinna być adekwatna do rzeczywistych potrzeb dziecka i możliwości zobowiązanego. Kwota (...)zł miesięcznie, zaproponowana jako zabezpieczenie, w ocenie Sądu Okręgowego jest wystarczająca do zaspokojenia usprawiedliwionych i uprawdopodobnionych potrzeb małoletniego, takich jak wyżywienie, edukacja, opieka zdrowotna i odzież, które w świetle uprawdopodobnionych okoliczności kształtują się na poziomie (...) zł miesięcznie.

Wysokość alimentów oraz ich zabezpieczenie w toku postępowania powinny uwzględniać zarówno usprawiedliwione potrzeby małoletnich dzieci, jak i zarobkowe oraz majątkowe możliwości rodziców, zgodnie z art. 135 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. W przedmiotowej sprawie matka dzieci osiąga wynagrodzenie w wysokości (...) zł miesięcznie, natomiast dochody ojca (pozwanego) wynoszą (...)zł miesięcznie, po przeliczeniu jego dochodów uzyskiwanych w dolarach (kwota wskazana w odpowiedzi na pozew). Oboje rodzice dysponują więc porównywalnymi dochodami, co wskazuje na możliwość proporcjonalnego podziału kosztów utrzymania dzieci. Jednocześnie należy podkreślić, że matka dzieci sprawuje osobistą pieczę nad małoletnimi i aktywnie angażuje się w ich wychowanie, co również powinno być uwzględnione przy ocenie udziału rodziców w finansowaniu potrzeb dzieci.

Zgodnie z art. 135 § 1 kro, obowiązek alimentacyjny obciąża oboje rodziców, przy czym wysokość ich udziału w kosztach utrzymania dzieci powinna być określona w sposób proporcjonalny do ich dochodów i innych zobowiązań finansowych. Dochody matki w wysokości(...) zł miesięcznie pozwalają jej na istotny udział w pokrywaniu kosztów utrzymania dzieci, a jednocześnie fakt, że sprawuje ona codzienną pieczę nad małoletnimi, może uzasadniać nieco wyższy wkład finansowy ojca. Niemniej jednak, nawet uwzględniając powyższe, zakres obowiązku alimentacyjnego pozwanego musi być proporcjonalny i uwzględniać jego dochody w stosunku do poziomu wydatków na dzieci.

Fakt, że matka sprawuje osobistą pieczę nad małoletnimi i aktywnie uczestniczy w ich wychowaniu, nie zmienia zasadniczego wniosku, że również jej dochody powinny być uwzględniane przy podziale kosztów utrzymania dzieci. Wynagrodzenie matki pozwala na partycypowanie w tych kosztach w sposób odpowiadający jej możliwościom, co znajduje potwierdzenie w przepisach prawa rodzinnego. Dochody ojca, choć wyższe, również muszą być uwzględnione w sposób proporcjonalny, do usprawiedliwionych potrzeb małoletnich powodów.

Mając powyższe na uwadze, na obecnym etapie postępowania, przy braku pełnej weryfikacji twierdzeń stron, Sąd Okręgowy przyjął, że zabezpieczenie alimentów w wysokości 2000 zł miesięcznie na każde dziecko jest adekwatne. Kwota ta pozwala na zaspokojenie usprawiedliwionych i uprawdopodobnionych potrzeb dzieci, takich jak wyżywienie, edukacja, opieka zdrowotna oraz zajęcia dodatkowe, uwzględnia fakt, że matka, jako rodzic sprawujący pieczę nad dziećmi, również partycypuje w ich utrzymaniu, a jednocześnie jest dostosowana do ujawnionych dochodów obydwojga rodziców. Przyjęta kwota zabezpieczenia nie wyklucza możliwości ustalenia innej wysokości alimentów w przyszłości, po przeprowadzeniu szczegółowego postępowania dowodowego. W wyniku tego postępowania sąd będzie mógł zweryfikować zasadność poszczególnych wydatków wskazanych przez matkę oraz rzeczywiste możliwości zarobkowe obojga rodziców. Orzeczenie o zabezpieczeniu alimentów na poziomie (...)zł miesięcznie na każdego z małoletnich powodów, jest adekwatna do obecnego etapu postępowania i spełnia wymogi wynikające z art. 135 § 1 kro.

Podsumowując: w toku dalszego postępowania dowodowego możliwe będzie szczegółowe zweryfikowanie twierdzeń stron i ustalenie, które z przedstawionych wydatków są rzeczywiście usprawiedliwione, a które wykraczają poza potrzeby dziecka. Decyzja Sądu Okręgowego w przedmiocie zabezpieczenia opierała się więc na okolicznościach uprawdopodobnionych, zweryfikowanych w kontekście zasad doświadczenia życiowego oraz proporcjonalności, pozostawiając możliwość dostosowania wysokości alimentów po przeprowadzeniu pełnej analizy materiału dowodowego. Kwota po (...)zł alimentów, na każde z małoletnich powodów, (łącznie (...)zł) jako zabezpieczenie, na tym etapie w pełni odpowiada tym kryteriom.

Sąd Okręgowy zmieniając orzeczenie Sądu I instancji orzekł stosując art. 386 § 1 kpc, w związku z art. 397 § 3 kpc, w zakresie zaś w jakim zażalenie zostało oddalone, stosowano art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 3 kpc.

sędzia Paweł Styrna