Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

VIII K 17/17

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

R. R. (1), J. K. (1), D. B. (1)

w dniu 29 kwietnia 2003 roku na ul. (...) w W., działając wspólnie i w porozumieniu z inną nieustaloną osobą oraz przy pomocy P. R., w ramach zorganizowanej grupy przestępczej o charakterze zbrojnym określanej jako „ (...)”, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, groźbą zamachu na życie i zdrowie, doprowadzili M. K. (1), R. K. (1) i A. C. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem spółki z o.o. (...) w kwocie nie niższej niż 900.000 złotych, w ten sposób, że stosując powyższe środki wymusił na M. K. (1) i A. C. (1) podpisanie w Kancelarii Notarialnej A. C. (2) aktu notarialnego, rep. (...) nr (...), na mocy którego wbrew swojej woli wymienieni oświadczyli m.in., że

⚫

reprezentowana Spółka (...) nie zachowuje żadnych roszczeń do lokali, o których mowa w umowie dokumentowanej aktem notarialnym sporządzonym przez asesora notarialnego R. J. - zastępcę J. N. w W. w dniu 7 marca 2002 roku, repertorium (...) numer (...),

⚫

uznaje swoje wierzytelności w stosunku do tej spółki jak i Z. G. za wygasłe, a w konsekwencji

⚫

wyrażają zgodę na wykreślenie praw i roszczeń przysługujących spółce (...) w księgach wieczystych Kw nr (...) i Kw nr (...),

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

współpraca Z. G. i Z. K. w latach dziewięćdziesiątych - wspólne interesy w branży budowlanej w spółdzielni „(...)”; założenie przez Z. G. własnej działalności gospodarczej

zeznania Z. K.

k. 197-198, 233, 267, 276, 485-488, 4556v-4560, 5098v-5101

zeznania R. K. (1)

k. 401-406, 4160-4163

zeznania M. K. (1)

k. 230, 280-282, 442-447, 720-729, 2454-2456, 4168-4174

wyjaśnienia Z. G.

k. 4105,

nabycie przez Z. G. działki przy ul. (...) w W. od spółki (...) reprezentowanej przez A. B. i J. B..

Udziałowcami spółki (...) byli M. K. (2), L. A. (1) i R. K. (2)

wyjaśnienia Z. G.

k. 707, 4105,

wypis aktu notarialnego

k. 1776-1780

wyjaśnienia P. R.

k. 5005

współpraca Z. G. ze spółką (...) – zawarcie umowy o zastępstwo inwestorskie między Z. G. a spółką (...) dotyczącej budowy na własny koszt budynków oznaczonych symbolami (...) i (...) oraz zawierania umów realizacyjnych z osobami zamierzającymi nabyć lokale w tych budynkach.

Zawarcie przez spółkę (...) umowy z firmą (...) prowadzoną przez M. K. (1) o wykonanie robót budowlanych.

zeznania Z. K.

k. 197-198, 233, 267, 276, 485-488, 4556v-4560, 5098v-5101

zeznania R. K. (1)

k. 401-406, 4160-4163

zeznania A. C. (1)

k. 270, 2463-2468, 4163-4168

zeznania M. K. (1)

k. 230, 280-282, 442-447, 720-729, 2454-2456, 4168-4174

zeznania R. B. (1)

k. 1881-1888 4039-4040

zeznania P. S.

k. 1592-1594, 4037v-4038v

problemy finansowe Z. G.:

⚫

zawarcie przez niego umowy pożyczki na kwotę 265.000 USD ze spółką (...),

⚫

trudności w rozliczeniach za wykonane roboty budowlane przez spółkę (...)

⚫

trudności w rozliczeniu należności za sporządzane akty notarialne w kancelarii notariusza J. P. (1);

zeznania Z. K.

k. 197-198, 233, 267, 276, 485-488, 4556v-4560, 5098v-5101

umowa pożyczki

k. 4945-4946

zeznania R. B. (1)

k. 1881-1888 4039-4040

zeznania J. P. (1)

k. 4773-4774

zeznania M. K. (1)

k. 230, 280-282, 442-447, 720-729, 2454-2456, 4168-4174

podpisanie w dniu 7 marca 2002 roku aktu notarialnego między Z. G., reprezentującym spółkę (...) a Z. K. reprezentującym spółkę (...), w którym Z. G. zobowiązał się z tytułu rozliczenia za wykonane przez (...) roboty budowlane do ustanowenia odrębnej własności 5 lokali w budynku(...) oraz do przeniesienia własności lokali na rzecz osób, które do dnia podpisania umowy podpisały ze spółką (...) umowy realizacyjne.

zeznania Z. K.

k. 197-198, 233, 267, 276, 485-488, 4556v-4560, 5098v-5101

wypis aktu notarialnego

k. 1096-1098

zeznania P. S.

k. 1592-1594 4037v-4038

problemy Z. G. związane z rozliczeniem ze spółką (...), a de facto grupą przestępczą określaną mianem (...)

zeznania (...)

k. 66, 91-94, 99-100, 148-149, 106, 106v, 732-740, 772-777, 2260-2267, 2128-2135,3220-3226, 4142-4144,4693-4695v

spotkanie w K. w restauracji (...) z udziałem R. R. (1), (...), P. R., Z. G., J. B. i kobiety o imieniu M.; przedstawienie przez Z. G. propozycji rozliczenia się z grupą (...) lokalami zabezpieczonymi w akcie notarialnym z dnia 7 marca 2002 r. na potrzeby rozliczenia się ze spółką (...)

zeznania (...)

j.w.

wyjaśnienia P. R.

k. 5006

spotkanie (...), R. R. (1) i J. K. (1) ze strony grupy (...) oraz A. K. – wierzyciela Z. G. w restauracji (...) w W. celem ustalenia możliwości rozliczenia zobowiązań Z. G.

zeznania (...)

j.w.

wyjaśnienia A. K.

k. 2260-2266, 3893

zeznania A. M. (1)

k. 3222

spotkanie Z. G. i przedstawicieli spółki (...) i M. K. (1) - w kancelarii notarialnej przy ul (...) w W. w dniu 29 kwietnia 2003 roku w celu podpisania aktu notarialnego - umowy, w następstwie której spółka (...) zrzekała się roszczeń do lokali wskazanych w umowie z dnia 7 marca 2002 roku, uznawała swoje wierzytelności wobec spółki (...), jak i Z. G. za wygasłe i wyrażała zgodę na wykreślenie swoich praw i roszczeń w księgach wieczystych KW nr (...) i KW nr (...)

wypis aktu notarialnego

k. 4730-4741

zeznania (...)

j.w.

zeznania A. C. (2)

k. 1858-1861 4038v-4039

zeznania R. K. (1)

k. 401-406, 4160-4163

zeznania A. C. (1)

k. 270, 2463-2468, 4163-4168

zeznania M. K. (1)

k. 230, 280-282, 442-447, 720-729, 2454-2456, 4168-4174

zeznania Z. K.

k. 197-198, 233, 267, 276, 485-488, 4556v-4560, 5098v-5101

obecność J. K. (1) i D. B. (1) pod Kancelarią Notarialną notariusz A. C. (2) w dniu 29 kwietnia 2003 r.

zeznania (...)

j.w.

stosowanie gróźb zamachu na życie i zdrowie wobec M. K. (1) i A. C. (1) przez R. R. (1)

zeznania A. C. (1)

k. 270, 2463-2468, 4163-4168

zeznania Z. K.

k. 197-198, 233, 267, 276, 485-488, 4556v-4560, 5098v-5101

zeznania M. K. (1)

k. 230, 280-282, 442-447, 720-729, 2454-2456, 4168-4174

popełnienie przestępstwa w ramach zorganizowanej grupy mającej na celu popełnienie przestępstwa

karta karna – wyrok SO Warszawa Praga VK 87/05

k. 4749-4751

poczytalność oskarżonego R. R. (1) w czasie czynu

opinia sądowo psychiatryczna

k. 2385

1.1.2.

Z. G.

daty bliżej nieustalonej, na początku 2003 roku, przed dniem 29 kwietnia 2003 roku w K. chcąc aby członkowie grupy przestępczej o charakterze zbrojnym określanej jako „ (...)” w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, groźbą zamachu na życie i zdrowie, doprowadzili przedstawicieli (...) spółki z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie nie niższej niż 900.000 złotych, nakłaniał do tego R. R. (1)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

problemy Z. G. związane z rozliczeniem się z tytułu kosztów nabycia nieruchomości przy ul (...) w W. od spółki (...)

zeznania (...)

k. 66, 91-94, 99-100, 148-149, 106, 106v, 732-740, 772-777, 2260-2267, 2128-2135,3220-3226, 4142-4144,4693-4695v

spotkanie w K. w restauracji (...) z udziałem R. R. (1), (...), P. R., Z. G., J. B. i kobiety o imieniu M.; przedstawienie przez Z. G. propozycji rozliczenia się z grupą (...) lokalami zabezpieczonymi w akcie notarialnym z dnia 7 marca 2002 r. na potrzeby rozliczenia się ze spółką (...)

zeznania (...)

j.w.

wyjaśnienia P. R.

k. 5006

nakłanianie R. R. (1) przez Z. G. do wpłynięcia na Z. K. - zmuszenia go do „oddania” 5 mieszkań obiecanych spółce (...) na mocy aktu notarialnego z dnia 7 marca 2002 r.; użycie przez Z. G. argumentu o rozliczeniu się z zaległości wobec tzw. grupy (...)

zeznania (...)

j.w.

poczytalność oskarżonego w czasie czynu

opinia sądowo psychiatryczna

4519-4521

1.1.3.

P. R.

w dniu 29 kwietnia 2003 roku na ul. (...) w W., działając w bezpośrednim zamiarze, aby członkowie grupy przestępczej o charakterze zbrojnym określanej jako „ (...)” w szczególności R. R. (1) dokonał przestępstwa polegającego na doprowadzeniu groźbą zamachu na życie i zdrowie przedstawicieli (...) spółki z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie nie niższej niż 900.000 złotych, swoim zachowaniem ułatwiał jego popełnienie w ten sposób, że udzielał rady i informacji odnoszących się do treści aktu notarialnego podpisanego w Kancelarii Notarialnej A. C. (2), rep. (...) nr (...)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

obecność adwokata P. R. w Kancelarii Notarialnej notariusz A. C. (2) w dniu 29 kwietnia 2003 r.

zeznania D. P. (1)

k. 66, 91-94, 99-100, 148-149, 106, 106v, 732-740, 772-777, 2260-2267, 2128-2135,3220-3226, 4142-4144,4693-4695v

ułatwianie przez adwokata P. R. popełnienia przestępstwa wymuszenia rozbójniczego na szkodę spółki (...) poprzez udzielanie rad i informacji odnoszących się do treści aktu notarialnego podpisanego w Kancelarii Notarialnej A. C. (2), rep. (...) nr (...)

zeznania D. P. (1)

j.w.

1.1.4.

A. D. (1)

w kwietniu 2003 roku w W., działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, współpracując z członkami zorganizowanej grupy przestępczej o charakterze zbrojnym określanej jako „ (...)”, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielił pomocnictwa do wymuszenia rozbójniczego w ten sposób, że skontaktował Z. G. z członkami grupy i groźbą wymusił na nim podpisanie weksla „ in blanco” na kwotę 2.000.000 PLN, w konsekwencji czego groźbą zamachu na życie i zdrowie, doprowadził udziałowców spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (...) z siedzibą w W. w osobach M. K. (1), R. K. (1), Z. K. i A. C. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie około 2.000.000 złotych, poprzez wyłudzenie poświadczenia nieprawdy w akcie notarialnym i zmuszenie M. K. (1) i A. C. (1), działających łącznie i w imieniu spółki (...) do podpisania w dniu 29 kwietnia 2003 roku w kancelarii notarialnej w W. przy ulicy (...) aktu notarialnego w postaci niezgodnego z wolą stających oświadczenia, że wpis praw i roszczeń na rzecz spółki z o.o. (...) w dziale III księgi wieczystej Kw (...) oraz w dziale III księgi wieczystej Kw (...) nastąpi na wniosek zawarty w umowie zobowiązującej do ustanowienia odrębnej własności lokali w związku z realizacją inwestycji budowlanej w ramach zastępstwa inwestorskiego na gruncie stanowiącym własność inwestora, dokumentowanej aktem notarialnym sporządzonym przez asesora notarialnego R. J.- zastępcę J. N. w W. w dniu 7 marca 2002 roku, repertorium (...) numer (...), nadto zawarcia nieprawdziwego oświadczenia, że Zgromadzenie Wspólników reprezentowanej spółki na posiedzeniu w dniu 29 kwietnia 2003 roku wyraziło zgodę na rozwiązanie powołanej umowy z dnia 7 marca 2002 roku rep. (...) (...) oraz że przedstawiciele obu Spółek zgodnie stwierdzają, że uregulowane zostały miedzy Spółkami w drodze odrębnych umów, wszelkie wzajemne roszczenia wynikające z powołanej wyżej umowy zobowiązującej do ustanowienia odrębnej własności lokali w związku z realizacją inwestycji budowlanej w ramach zastępstwa inwestorskiego na gruncie stanowiącym własność inwestora, dokumentowanej aktem notarialnym sporządzonym przez asesora notarialnego R. J.- zastępcę J. N. w W. w dniu 7 marca 2002 roku rep. (...) numer (...) i zgodnie dokonują rozwiązania tej umowy, w następstwie czego nie zachowują żadnych roszczeń do lokali znajdujących się na wyżej opisanym gruncie i w przyszłości reprezentowana Spółka (...) nie będzie zgłaszać w stosunku do lokali w budynkach przy ulicy (...) numer (...) jakichkolwiek roszczeń, a w szczególności do lokali o który ^{( 7)}ch mowa w powołanej umowne z dnia 7 marca 2002 roku nr Rep. (...) (...), nadto przedstawiciele (...) Sp. z o.o. zobowiązują się, że nie będą w przyszłości dochodzić od spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (...) jak i od Z. G. żadnych roszczeń i zrzekają sic prawa ich dochodzenia, uznając swoje wierzytelności w stosunku do tej spółki jak i Z. G. za wygasłe, a roszczenia za zaspokojone i w konsekwencji wyrazili zgodę na wykreślenie praw i roszczeń przysługujących spółce (...) w księdze wieczystej Kw (...) i w księdze wieczystej Kw (...),

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

obecność A. K. pod Kancelarią Notarialną notariusz A. C. (2) w dniu 29 kwietnia 2003 r.

zeznania D. P. (1)

k. 66, 91-94, 99-100, 148-149, 106, 106v, 732-740, 772-777, 2260-2267, 2128-2135,3220-3226, 4142-4144,4693-4695v

1.1.5.

R. M. (1)

w okresie stycznia i lutego 2003 r. w K., działając wspólnie i w porozumieniu oraz przy pomocy innych ustalonych osób, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, groźbą zamachu na zdrowie, zabierając jako zastaw dwa zegarki nieustalonej marki i wartości doprowadził J. D. (1) i nieustalonego pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie co najmniej 80 tysięcy złotych, a następnie po pewnym czasie w kwocie około 100 tysięcy złotych

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

prośba R. R. (1) skierowana do D. P. (1) dotycząca ustalenia aktualnego miejsca pobytu J. D. (2) ps. (...) celem rozliczenia należności z tytułu dostaw paliw płynnych;

zeznania D. P. (1)

k. 3934-3937, 3961-3962, 3977-3983, 3984-3988, 843-845, 4695v-4697, 4998v-4999

nakłonienie A. M. (2), ps. (...) – partnera biznesowego J. D. (1) do zorganizowania spotkania z J. D. (2) w restauracji hotelu (...) w K. pod pozorem sprzedaży dwóch złotych zegarków o dużej wartości;

zeznania D. P. (1)

j.w.

zeznania A. M. (2)

k. 811-814

wyjazd R. M. (2) do K. w styczniu/ lutym 2003 roku wraz z P. B. ps. (...), D. P. (1), J. M. (1), K. G. (1), S. T. oraz mężczyzną o imieniu C. celem spotkania z J. D. (1);

zeznania D. P. (1)

j.w.

uzyskanie telefonicznej informacji od A. M. (2), że J. D. (1) i drugi mężczyzną znajdują się w restauracji hotelu (...);

zeznania D. P. (1)

j.w.

przebieg rozmowy dotyczący rozliczenia – z uwagi na opór J. D. (1) i wypieranie się posiadanych względem grupy " (...)" długów wyciągnięcie przez D. P. (1) noża sprężynowego i przystawienie pod stolikiem jego ostrza do uda J. D. (1); udział w rozmowie R. M. (2);

zeznania D. P. (1)

j.w.

wymuszone potwierdzenie przez J. D. (1) istnienia długu w wysokości 200.000,00 zł płatnego w dwóch ratach; zabór J. D. (1) dwóch złotych zegarków o dużej wartości dokonany przez K. G. (1) i P. B. tytułem zastawu;

zeznania D. P. (1)

j.w.

przetrzymywanie J. D. (1) w hotelu i zbiórka pieniędzy przez mężczyznę mu towarzyszącego; przekazanie po upływie 2-3 godzin od rozmowy w restauracji przez J. D. (1) zebranej kwoty 80.000 zł - 90.000 zł tytułem pierwszej raty zadłużenia względem grupy (...); wyznaczenie terminu zapłaty drugiej raty;

zeznania D. P. (1)

j.w.

spłata pozostałej kwoty w wysokości około 100.000 zł przez J. D. (1); zwrot pokrzywdzonemu dwóch złotych zegarków odebranych mu w K..

zeznania D. P. (1)

j.w.

1.1.6.

R. R. (1), D. B. (1), J. K. (1), R. M. (1)

w okresie od lata 2003 roku do dnia 9 listopada 2004 roku w W., G., Z., C., M. i innych miejscowościach na terenie Polski, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej o charakterze zbrojnym określanej jako „ (...)”, z góry powziętym zamiarem i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, poprzez pozbawienie wolności, bicie rękami i łańcuchem i groźbami zamachu na życie i zdrowie, doprowadził K. K. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie co najmniej 1.122.876 złotych, w ten sposób, że poprzez zastosowanie wyżej wymienionych metod przez inne ustalone osoby, zmusili pokrzywdzonego do poświadczenia nieprawdy w akcie notarialnym, jako działającego w imieniu Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (...) Prezes Zarządu i podpisania w dniu 9 listopada 2004 roku w kancelarii notarialnej w Z. aktu notarialnego repertorium A numer (...) sporządzonego przed notariuszem J. S. (2) w postaci niezgodnego z wolą stawającego oświadczenia o sprzedaży M. C. za kwotę 500.000 złotych użytkowania wieczystego nieruchomości o powierzchni 2,4997 ha położonej w G. przy ulicy (...), objętej Księgą Wieczystą numer (...) Sądu Rejonowego w Gliwicach oraz własność budynków stanowiących odrębne nieruchomości w postaci warsztatu obsługi naprawczej o powierzchni użytkowej 1339 m kw., budynku administracyjno-socjalnego o powierzchni użytkowej 936 m kw., magazynu gazów o powierzchni użytkowej 24 m. kw., które M. C. nabył na cele prowadzonej działalności gospodarczej pod nazwą Firma Handlowo – Usługowo – Produkcyjna (...) z siedzibą w G. przy ul. (...),

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

nabycie nieruchomości przy ul. (...) przez K. K. (1)

kopia wypisu aktu notarialnego

4405-4409

uprowadzenie K. K. (1) przez nieznanych sprawców

zeznania K. K. (1)

k. 4364-4371

zeznania D. P. (1)

k. 4697v-4698

zeznania M. C.

k. 4302-4310

stosowanie przemocy wobec K. K. (1) oraz stosowanie gróźb zamachu na życie i zdrowie

zeznania M. C.

k. 4302-4310

zeznania K. K. (1)

k. 4364-4371

wymuszenie na K. K. (1) podpisania aktu notarialnego repertorium A numer (...)

zeznania K. K. (1)

k. 4364-4371

1.1.7.

P. R.

w okresie od lata 2003 roku do dnia 9 listopada 2004 roku w W. i innych miejscowościach na terenie Polski, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej o charakterze zbrojnym określanej jako „ (...)”, z góry powziętym zamiarem i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielił pomocnictwa do wymuszenia rozbójniczego w ten sposób, że doprowadził K. K. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie co najmniej 1.122.876 złotych, po uprzednim zastosowaniu pozbawienia wolności, bicia i gróźb karalnych przez inne ustalone osoby, w tej postaci, że brał udział w negocjacjach i udzielił D. P. (1) i innym osobom pozaprawnych porad prawnych co do sposobu i możliwości przejęcia nieruchomości, przez co w konsekwencji zmuszono pokrzywdzonego do poświadczenia nieprawdy w akcie notarialnym, jako działającego w imieniu Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (...) jako Prezes Zarządu i podpisania w dniu 9 listopada 2004 roku w kancelarii notarialnej w ⁷ Z. aktu notarialnego repertorium A numer (...) sporządzonego przed notariuszem J. S. (2) w postaci niezgodnego z wolą stawającego oświadczenia o sprzedaży M. C. za kwotę 500.000 złotych użytkowania wieczystego nieruchomości o powierzchni 2,4997 ha położonej w G. przy ulicy (...), objętej Księgą Wieczystą numer (...) Sądu Rejonowego w Gliwicach oraz własność budynków stanowiących odrębne nieruchomości w postaci warsztatu obsługi naprawczej w powierzchni użytkowej 1339 m kw., budynku administracyjno-socjalnego o powierzchni użytkowej 936 m kw., magazynu gazów o powierzchni użytkowej 24 m. kw., które M. C. nabył na cele prowadzonej działalności gospodarczej pod nazwą Firma Handlowo-Usługowo-Produkcyjna (...) z siedzibą w G. przy ul. (...),

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

uprowadzenie K. K. (1) przez nieznanych sprawców

zeznania K. K. (1)

k. 4364-4371

zeznania D. P. (1)

k. 4697v-4698

zeznania M. C.

k. 4302-4310

stosowanie przemocy wobec K. K. (1) oraz stosowanie gróźb zamachu na życie i zdrowie

zeznania M. C.

k. 4302-4310

zeznania K. K. (1)

k. 4364-4371

wymuszenie na K. K. (1) podpisania aktu notarialnego repertorium A numer (...)

zeznania K. K. (1)

k. 4364-4371

1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

R. R. (1), D. B. (1), J. K. (1)

w dniu 29 kwietnia 2003 roku na ul. (...) w W., działając wspólnie i w porozumieniu z inną nieustaloną osobą oraz przy pomocy P. R., w ramach zorganizowanej grupy przestępczej o charakterze zbrojnym określanej jako „ (...)”, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, groźbą zamachu na życie i zdrowie, doprowadzili M. K. (1), R. K. (1) i A. C. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem spółki z o.o. (...) w kwocie nie niższej niż 900.000 złotych, w ten sposób, że stosując powyższe środki wymusił na M. K. (1) i A. C. (1) podpisanie w Kancelarii Notarialnej A. C. (2) aktu notarialnego, rep. (...) nr (...), na mocy którego wbrew swojej woli wymienieni oświadczyli m.in., że

⚫

reprezentowana Spółka (...) nie zachowuje żadnych roszczeń do lokali, o których mowa w umowie dokumentowanej aktem notarialnym sporządzonym przez asesora notarialnego R. J. - zastępcę J. N. w W. w dniu 7 marca 2002 roku, repertorium (...) numer (...),

⚫

uznaje swoje wierzytelności w stosunku do tej spółki jak i Z. G. za wygasłe, a w konsekwencji

⚫

wyrażają zgodę na wykreślenie praw i roszczeń przysługujących spółce (...) w księgach wieczystych Kw nr (...) i Kw nr (...),

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

świadomość oskarżonych D. B. (1) i J. K. (1) co do faktu, że w kancelarii dochodzi do podpisania aktu notarialnego wbrew woli M. K. (1) i A. C. (1)

zeznania D. P. (1)

k. 3934-3937, 3961-3962, 3977-3983, 3984-3988, 843-845, 4695v-4697, 4998v-4999

1.2.2.

Z. G.

daty bliżej nieustalonej, na początku 2003 roku, przed dniem 29 kwietnia 2003 roku w K. chcąc aby członkowie grupy przestępczej o charakterze zbrojnym określanej jako „ (...)” w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, groźbą zamachu na życie i zdrowie, doprowadzili przedstawicieli (...) spółki z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie nie niższej niż 900.000 złotych, nakłaniał do tego R. R. (1)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

współsprawstwo Z. G. w wymuszeniu rozbójniczym na szkodę spółki (...)

zeznania D. P. (1)

k. 3934-3937, 3961-3962, 3977-3983, 3984-3988, 843-845, 4695v-4697, 4998v-4999

1.2.3.

P. R.

w dniu 29 kwietnia 2003 roku na ul. (...) w W., działając w bezpośrednim zamiarze, aby członkowie grupy przestępczej o charakterze zbrojnym określanej jako „ (...)” w szczególności R. R. (1) dokonał przestępstwa polegającego na doprowadzeniu groźbą zamachu na życie i zdrowie przedstawicieli (...) spółki z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie nie niższej niż 900.000 złotych, swoim zachowaniem ułatwiał jego popełnienie w ten sposób, że udzielał rady i informacji odnoszących się do treści aktu notarialnego podpisanego w Kancelarii Notarialnej A. C. (2), rep. (...) nr (...)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

przygotowywanie projektów dokumentów przed ich podpisaniem w kancelarii notarialnej przy ul. (...) w dniu 29 kwietnia 2003 r.

zeznania D. P. (1)

k. 3934-3937, 3961-3962, 3977-3983, 3984-3988, 843-845, 4695v-4697, 4998v-4999

1.2.4.

A. K. vel D.

w kwietniu 2003 roku w W., działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, współpracując z członkami zorganizowanej grupy przestępczej o charakterze zbrojnym określanej jako „ (...)”, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielił pomocnictwa do wymuszenia rozbójniczego w ten sposób, że skontaktował Z. G. z członkami grupy i groźbą wymusił na nim podpisanie weksla „in blanco” na kwotę 2.000.000 PLN, w konsekwencji czego groźbą zamachu na życie i zdrowie, doprowadził udziałowców spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (...) z siedzibą w W. w osobach M. K. (1), R. K. (1), Z. K. i A. C. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie około 2.000.000 złotych, poprzez wyłudzenie poświadczenia nieprawdy w akcie notarialnym i zmuszenie M. K. (1) i A. C. (1), działających łącznie i w imieniu spółki (...) do podpisania w dniu 29 kwietnia 2003 roku w kancelarii notarialnej w W. przy ulicy (...) aktu notarialnego w postaci niezgodnego z wolą stających oświadczenia, że wpis praw i roszczeń na rzecz spółki z o.o. (...) w dziale III księgi wieczystej KW (...) oraz w dziale III księgi wieczystej KW (...) nastąpi na wniosek zawarty w umowie zobowiązującej do ustanowienia odrębnej własności lokali w związku z realizacją inwestycji budowlanej w ramach zastępstwa inwestorskiego na gruncie stanowiącym własność inwestora, dokumentowanej aktem notarialnym sporządzonym przez asesora notarialnego R. J.- zastępcę J. N. w W. w dniu 7 marca 2002 roku, repertorium (...) numer (...), nadto zawarcia nieprawdziwego oświadczenia, że Zgromadzenie Wspólników reprezentowanej spółki na posiedzeniu w dniu 29 kwietnia 2003 roku wyraziło zgodę na rozwiązanie powołanej umowy z dnia 7 marca 2002 roku rep. (...) (...) oraz że przedstawiciele obu Spółek zgodnie stwierdzają, że uregulowane zostały miedzy Spółkami w drodze odrębnych umów, wszelkie wzajemne roszczenia wynikające z powołanej wyżej umowy zobowiązującej do ustanowienia odrębnej własności lokali w związku z realizacją inwestycji budowlanej w ramach zastępstwa inwestorskiego na gruncie stanowiącym własność inwestora, dokumentowanej aktem notarialnym sporządzonym przez asesora notarialnego R. J.- zastępcę J. N. w W. w dniu 7 marca 2002 roku rep. (...) numer (...) i zgodnie dokonują rozwiązania tej umowy, w następstwie czego nie zachowują żadnych roszczeń do lokali znajdujących się na wyżej opisanym gruncie i w przyszłości reprezentowana Spółka (...) nie będzie zgłaszać w stosunku do lokali w budynkach przy ulicy (...) jakichkolwiek roszczeń, a w szczególności do lokali o których mowa w powołanej umowne z dnia 7 marca 2002 roku nr Rep. (...) (...), nadto przedstawiciele (...) Sp. z o.o. zobowiązują się, że nie będą w przyszłości dochodzić od spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (...) jak i od Z. G. żadnych roszczeń i zrzekają sic prawa ich dochodzenia, uznając swoje wierzytelności w stosunku do tej spółki jak i Z. G. za wygasłe, a roszczenia za zaspokojone i w konsekwencji wyrazili zgodę na wykreślenie praw i roszczeń przysługujących spółce (...) w księdze wieczystej KW (...) i w księdze wieczystej KW (...),

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

współdziałanie A. K. w formie zjawiskowej pomocnictwa do przestępstwa na szkodę spółki (...)

zeznania M. K. (1)

k. 230, 280-282, 442-447, 720-729, 2454-2456, 4168-4174

zeznania A. C. (1)

k. 270, 2463-2468, 4163-4168

zeznania Z. K.

k. 197-198, 233, 267, 276, 485-488, 4556v-4560, 5098v-5101

1.2.5.

R. M. (1)

w okresie stycznia i lutego 2003 r. w K., działając wspólnie i w porozumieniu oraz przy pomocy innych ustalonych osób, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, groźbą zamachu na zdrowie, zabierając jako zastaw dwa zegarki nieustalonej marki i wartości doprowadził J. D. (1) i nieustalonego pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie co najmniej 80 tysięcy złotych, a następnie po pewnym czasie w kwocie około 100 tysięcy złotych

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

świadomość R. M. (1) co faktu, że D. P. (1) używa niebezpiecznego narzędzia w postaci noża celem wymuszenia na J. D. (1) ps. (...)

zeznania D. P. (1)

k. 3934-3937, 3961-3962, 3977-3983, 3984-3988, 843-845, 4695v-4697, 4998v-4999

dokonanie zaboru zegarków w celu przywłaszczenia

zeznania D. P. (1)

j.w.

działanie przez R. M. (1) w ramach zorganizowanej grupy mającej na celu popełnienie przestępstwa

karta karna

k. 4753-4754

1.2.6.

R. R. (1), D. B. (1), J. K. (1), R. M. (1)

w okresie od lata 2003 roku do dnia 9 listopada 2004 roku w W., G., Z., C., M. i innych miejscowościach na terenie Polski, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej o charakterze zbrojnym określanej jako „ (...)”, z góry powziętym zamiarem i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, poprzez pozbawienie wolności, bicie rękami i łańcuchem i groźbami zamachu na życie i zdrowie, doprowadził K. K. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie co najmniej 1.122.876 złotych, w ten sposób, że poprzez zastosowanie wyżej wymienionych metod przez inne ustalone osoby, zmusił pokrzywdzonego do poświadczenia nieprawdy w akcie notarialnym, jako działającego w imieniu Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (...) Prezes Zarządu i podpisania w dniu 9 listopada 2004 roku w kancelarii notarialnej w Z. aktu notarialnego repertorium A numer (...) sporządzonego przed notariuszem J. S. (2) w postaci niezgodnego z wolą stawającego oświadczenia o sprzedaży M. C. za kwotę 500.000 złotych użytkowania wieczystego nieruchomości o powierzchni 2,4997 ha położonej w G. przy ulicy (...), objętej Księgą Wieczystą numer (...) Sądu Rejonowego w Gliwicach oraz własność budynków stanowiących odrębne nieruchomości w postaci warsztatu obsługi naprawczej o powierzchni użytkowej 1339 m kw., budynku administracyjno-socjalnego o powierzchni użytkowej 936 m kw., magazynu gazów o powierzchni użytkowej 24 m. kw., które M. C. nabył na cele prowadzonej działalności gospodarczej pod nazwą Firma Handlowo – Usługowo – Produkcyjna (...) z siedzibą w G. przy ul. (...),

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

zaangażowanie oskarżonych R. R. (1), D. B. (1), J. K. (1) i R. M. (1) w popełnienie czynu na szkodę K. K. (1)

zeznania K. K. (1)

k. 4364-4371

zeznania D. P. (1)

k. 4697v-4698

zeznania M. C.

k. 4302-4310, k. 4948-4949

1.2.7.

P. R.

w okresie od lata 2003 roku do dnia 9 listopada 2004 roku w W. i innych miejscowościach na terenie Polski, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej o charakterze zbrojnym określanej jako „ (...)”, z góry powziętym zamiarem i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielił pomocnictwa do wymuszenia rozbójniczego w ten sposób, że doprowadził K. K. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie co najmniej 1.122.876 złotych, po uprzednim zastosowaniu pozbawienia wolności, bicia i gróźb karalnych przez inne ustalone osoby, w tej postaci, że brał udział w negocjacjach i udzielił D. P. (1) i innym osobom pozaprawnych porad prawnych co do sposobu i możliwości przejęcia nieruchomości, przez co w konsekwencji zmuszono pokrzywdzonego do poświadczenia nieprawdy w akcie notarialnym, jako działającego w imieniu Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (...) jako Prezes Zarządu i podpisania w dniu 9 listopada 2004 roku w kancelarii notarialnej w ⁷ Z. aktu notarialnego repertorium A numer (...) sporządzonego przed notariuszem J. S. (2) w postaci niezgodnego z wolą stawającego oświadczenia o sprzedaży M. C. za kwotę 500.000 złotych użytkowania wieczystego nieruchomości o powierzchni 2,4997 ha położonej w G. przy ulicy (...), objętej Księgą Wieczystą numer (...) Sądu Rejonowego w Gliwicach oraz własność budynków stanowiących odrębne nieruchomości w postaci warsztatu obsługi naprawczej w powierzchni użytkowej 1339 m kw., budynku administracyjno-socjalnego o powierzchni użytkowej 936 m kw., magazynu gazów o powierzchni użytkowej 24 m. kw., które M. C. nabył na cele prowadzonej działalności gospodarczej pod nazwą Firma Handlowo-Usługowo-Produkcyjna (...) z siedzibą w G. przy ul. (...),

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

zaangażowanie P. R. w przestępstwo popełnione na szkodę K. K. (1)

zeznania K. K. (1)

k. 4364-4371

zeznania D. P. (1)

k. 4697v-4698

zeznania M. C.

k. 4302-4310, k. 4641-4649

OCena DOWOdów

1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

1.1.2.

1.1.3.

1.1.4.

1.2.1.

1.2.2.

1.2.3.

1.2.4.

zeznania (...)

mając świadomość jak krytycznie, zwłaszcza przez obrońców w sprawach karych oceniana jest instytucja świadka koronnego, Sąd ocenił ten dowód w niniejszej sprawie jako wiarygodny, mogący stanowić podstawę ustaleń faktycznych. Należy podkreślić, że przyznanie wiarygodności temu źródłu dowodowemu poprzedziła nie tylko wszechstronna analiza wszystkich relacji świadka koronnego, ale także odniesienie jego zeznań, czy wcześniejszych wyjaśnień do pozostałego materiału dowodowego. Materiał ten, w szczególności relacje osób reprezentujących pokrzywdzony podmiot w wielu miejscach potwierdził zeznania świadka koronnego.

Można powiedzieć, że paradoksem tej sprawy jest to, że uznanie wiarygodności świadka koronnego doprowadziło de facto do uniewinnienia oskarżonych D. B. (1) i J. K. (1). Zresztą podobne rozstrzygnięcie miałoby miejsce także w odniesieniu do R. R. (1), gdyby nie zeznania A. C. (1) i M. K. (1), wskazujące na używanie w dniu 29 kwietnia 2003 r. gróźb pod ich adresem i na ich autora. Dlatego, Sąd uznał, że intencją świadka koronnego nie było instrumentalne, niezgodne z faktami obciążanie uczestników przedmiotowych wydarzeń tylko ich prawdziwe relacjonowanie. W tym sensie relacja świadka okazała się bezcenna dla przybliżenia tła spotkania w Kancelarii Notarialnej notariusz A. C. (2) i wykazania okoliczności i intencji podpisania aktu notarialnego w dniu 29 kwietnia 2003 r. Owe intencje potwierdza zresztą dokument zabezpieczony u P. K. (1) (k. 197).

zeznania Z. K.

Sąd relację świadka ocenił jako w pełni wiarygodną. Z. K. relacjonował przebieg zdarzenia w sposób konsekwentny i szczegółowy na etapie całego postępowania, konfrontowany z dokumentami prywatnymi i urzędowymi był w stanie wyjaśnić wszelkie wątpliwości i rzeczowo odpowiedzieć na każde pytanie organu procesowego. Okolicznością, która nie mogła umknąć Sądowi jest fakt, że świadek w sposób spójny zeznawał nie tylko w tym postępowaniu, ale także w innych sprawach, także w tych, w których miał status podejrzanego (k. 276).

Należy podkreślić, że relacja świadka jest spójna nie tylko z zeznaniami członków swojej rodziny (M. K. (1), R. K. (1)) czy pracownikami zarządzanych przez niego firm (A. C. (1)), ale przede wszystkim z dokumentami, w tym aktami notarialnymi z dnia 7 marca 2002 r. i 29 kwietnia 2003 r. W kontekście obu tych dokumentów mających moc urzędową należy zwrócić uwagę na zabezpieczone u P. K. (1) PS. (...) dokumenty (k. 197, 198), które potwierdzają że z 5 mieszkań przekazanych tym ostatnim aktem notarialnym wszystkie miały posłużyć jako rozliczenie różnych zobowiązań Z. G. z grupami przestępczymi. Poddaje to też w wątpliwość twierdzenia oskarżonego Z. G. o nasyłaniu na niego mafii właśnie przez Z. K..

zeznania A. C. (1)

świadek – jeden z udziałowców spółki (...), a zarazem członek zarządu tego podmiotu – szczegółowo opisała współpracę zarządzanej przez siebie spółki z podmiotami Z. G. przy okazji budowy osiedla przy ul. (...), jak również okoliczności podpisania aktu notarialnego przy ul. (...). W ocenie Sądu relacja ta zasługuje na wiarę, gdyż jest spójna, konsekwentna na kolejnych etapach postępowania, a także koresponduje z zeznaniami M., R. i Z. K.. Nie sposób założyć, żeby relacja świadka zmierzała do niezasadnego obciążenia któregokolwiek z oskarżonych

zeznania M. K. (1)

Konsekwentnie, podobnie jak w przypadku Z. K. i A. C. (1) Sąd ocenił depozycje świadka jako wartościowy materiał dowodowy, mogący stanowić podstawę czynionych w sprawie ustaleń faktycznych. Relacja świadka jest konsekwentna, spójna na wszystkich etapach postępowania, niezależnie od tego w jakiej sprawie przesłuchiwany był M. K. (1). Podobnie jak w przypadku ocenionych wyżej świadków Sąd nie doszukał się w wypowiedziach M. K. (1) takich form, które zmierzałyby do niezasadnego obciążenia któregokolwiek z oskarżonych, czy też poszerzenia ich odpowiedzialności.

zeznania R. K. (1)

świadek – jeden z udziałowców spółki (...) – opisał okoliczności nawiązania ponownej współpracy ze Z. G. przy inwestycji przy ul. (...) oraz problemy z rozliczeniem należności spółki (...) w związku z tą inwestycją, której finałem był akt notarialny przy ul. (...); relację te uznać należy za wiarygodną – zeznania świadka były konsekwentne na dystansie całego postępowania, korespondują one także z depozycjami M. K. (1), A. C. (1) i Z. K., na po części nawet z wyjaśnieniami Z. G. złożonymi w śledztwie;

zeznania A. M. (1)

Sąd ocenił ten dowód jako wiarygodny tylko w niewielkim zakresie, tj. w tej części, w której świadek potwierdził znajomość z oskarżonym A. D. (2) i fakt spotkania w restauracji (...) z udziałem tego oskarżonego oraz D. P. (1)

zeznania J. P. (1)

dowód oceniony jako wiarygodny; depozycje świadka – notariusza sporządzającego akty notarialne dla Z. G. – potwierdziły trudną sytuację materialną oskarżonego na przełomie lat 2002 – 2003 – oskarżony nie był w stanie uregulować należności za czynności notarialne, co było powodem zaprzestania współpracy;

zeznania P. S.

relację świadka – radcy prawnego obsługującego podmioty Z. G. w latach 2001-2003/2004 – Sąd ocenił jako wiarygodną; P. S., mimo, że zajmował się obsługą prawną oskarżonego nie miał wiedzy o okolicznościach podpisania aktu notarialnego przy ul. (...) w dniu 29 kwietnia 2003 r., jak również o kłopotach ze spłatą zobowiązań wobec grupy (...), co świadczy z jednej strony o tym, że obsługa prawna świadczona przez świadka nie obejmowała wszystkich obszarów działalności Z. G., a z drugiej strony o tym, że sam Z. G. miał świadomość wyjątkowości tej relacji ze spółką (...), tj. m.in. M. K. (2), po jego zabójstwie z J. K. (2), a po jego zabójstwie z R. R. (1). Informacje, którymi podzielił się P. S. w postępowaniu przyczyniły się natomiast do poszerzenia wiedzy o specyficznej relacji Z. G. ze spółką (...). Wbrew niektórym sugestiom zawartym w zeznaniu świadka, nie można z całą pewnością stwierdzić, że miała ona charakter fikcyjny, na co wskazują nie tylko zeznania Z., R. i M. K., czy A. C. (1), ale także relacja R. B. (1), który potwierdził fakt wykonywania prac budowlanych przez (...) Współpracę tę potwierdzając także liczne dokumenty księgowe znajdujące się w aktach sprawy (segregator).

zeznania R. B. (1)

dowód oceniony jako wiarygodny, choć relacja świadka – szefa firmy budowlanej współpracującej ze Z. G.- tylko w niewielkim zakresie była przydatna dla czynionych przez Sąd ustaleń faktycznych; istota relacji R. B. (1) sprowadza się do potwierdzenia realnego charakteru współpracy Z. G. ze spółką (...) i wykonywania przez ten podmiot prac budowlanych na osiedlu przy ul. (...) oraz do poważnych kłopotów wymienionego oskarżonego związanych z wizytami członków grup przestępczych na placu budowy (k 1883).

wypis aktu notarialnego z dnia 7 marca 2002 r.

dokument posiadający moc urzędową, brak wątpliwości co do prawdziwości jego treści

kopia repertorium (...) prowadzonego w Kancelarii Notarialnej A. C. (2)

dokument posiadający moc urzędową, brak wątpliwości co do prawdziwości jego treści

wypis aktu notarialnego z dnia 29 kwietnia 2003 r.

dokument posiadający moc urzędową, brak wątpliwości co do prawdziwości jego treści

zeznania J. B.

dowód oceniony jako wiarygodny, świadek – prezes spółki G. Z. - potwierdzała jednak głównie okoliczności wynikające z dokumentów, a zatem okoliczności niesporne, tj. fakt sprzedaży działki przy ul. (...), jak również fakt zawarcia umowy pożyczki między G. Z. a Z. G.

1.1.5.

1.2.5.

zeznania (...)

Odwołując się do ogólnej oceny tego dowodu przedstawionej wyżej w kontekście czynu 1.1.1. i innych także i w przypadku przedmiotowego zdarzenia faktycznego Sąd uznał, że jego relacje świadka koronnego za wiarygodne. Należy podkreślić, że akurat w kontekście tego czynu, relacja (...) test wiarygodności przechodziła wielokrotnie przy okazji postępowań toczących się przed Sądami Okręgowymi w Warszawie i Warszawie – Pradze, jak i przed Sądem Apelacyjnym.

Należy podkreślić, że relacja świadka koronnego w tym zakresie jest bardzo spójna i konsekwentna we wszystkich postępowaniach. To po pierwsze. Po drugie świadek w swych relacjach nie dąży do nadmiernego i bezzasadnego obciążenia pozostałych współdziałających, czego najlepszym przykładem jest kwestia użycia noża podczas tego zdarzenia. (...) opisując kulisy jego użycia wskazywał, że był to wyłącznie eksces z jego strony, że pozostali uczestnicy spotkania w restauracji hotelu (...) w K. nie mieli świadomości użycia tego niebezpiecznego narzędzia. Świadczy to o szczerości świadka koronnego, o nie obciążaniu oskarżonych ponad ich rzeczywiste zaangażowanie w przestępstwo.

1.1.6.

1.1.7.

1.2.6.

1.2.7.

wyjaśnienia R. R. (1)

ocenione jako wiarygodne z uwagi na brak dowodu potwierdzającego udział oskarżonego w zdarzeniu

wyjaśnienia D. B. (1)

oświadczenie o nie przyznaniu się do winy ocenione jako wiarygodne z uwagi na brak dowodu potwierdzającego udział oskarżonego w zdarzeniu

wyjaśnienia J. K. (1)

ocenione jako wiarygodne z uwagi na brak dowodu potwierdzającego udział oskarżonego w zdarzeniu

wyjaśnienia R. M. (1)

ocenione jako wiarygodne z uwagi na brak dowodu potwierdzającego udział oskarżonego w zdarzeniu

wyjaśnienia P. R.

ocenione jako wiarygodne z uwagi na brak dowodu potwierdzającego udział oskarżonego w zdarzeniu

zeznania K. K. (1)

pokrzywdzony potwierdził fakt uprowadzenia go jednakże nie był w stanie zidentyfikować żadnego z napastników. Sprzedał nieruchomość w G., którą następnie nabył M. C.; Sąd ocenił relację świadka jako wiarygodną, koresponduje ona z zeznaniami M. C. i depozycjami świadka koronnego (...)

zeznania M. C.

świadek – nabywca nieruchomości należącej do K. K. (1) w G. przy ul. (...) - nie posiadał wiedzy na temat zdarzeń objętych zarzutem, miał jedynie ogólną wiedzę o tym, że K. K. (1) został pobity; świadek wiedział o długu sprzedającego, który miał on wobec „poważnych ludzi” (k. 4303) i zrelacjonował kilka spotkań z K. K. (1), w których udział brał też A. C. (3) i inni nieznani mężczyźni, z których pamiętał C. i A., a w jednym lub dwóch spotkaniach brał udział J. K. (1); Sąd ostatecznie ocenił relację świadka jako wiarygodną, koresponduje ona z zeznaniami K. K. (1) i depozycjami świadka koronnego D. P. (1), z drugiej strony brak dowodu podważającego depozycje świadka

kopia wypisu aktu notarialnego

dokument o urzędowym charakterze, nie budzi wątpliwości

1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1.

1.1.2.

1.1.3.

1.1.4.

1.2.1

1.2.2.

1.2.3.

1.2.4.

wyjaśnienia Z. G.

generalnie dowód oceniony jako bardzo wątpliwy, gdzie intencje Z. G. – próba przedstawienia swojej osoby i podejmowanych przez niego działań w jak najlepszym świetle, przedstawienia siebie przede wszystkim jako ofiary – była bardzo widoczna. Tym samym Sąd ocenił te wyjaśnienia, w tym zwłaszcza te złożone przed Sądem, przede wszystkim jako formę realizacji przyjętej przez oskarżonego linii obrony, ale także próbę obrony pozostałych oskarżonych. Wyjaśnienia Z. G. w niektórych fragmentach opierają się jednak na prawdziwie relacjonowanych zdarzeniach. Dotyczy to m.in. faktu współpracy oskarżonego ze spółką (...), ale już nie poziomu zaangażowania spółki (...) w budowę i sprzedaż mieszkań. Natomiast całkowicie nieprawdziwie oskarżony relacjonował przyczyny swoich trudności finansowych, pomijając swoje relacje z grupą (...). W tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego są sprzeczne z zeznaniami D. P. (1), czy swego podwykonawcy R. B. (1). W konsekwencji jako niewiarygodną Sąd ocenił relację Z. G. w tym zakresie, który dotyczy istoty zarzutu stawianego jemu i oskarżonym R. R. (1), D. B. (2) i J. K. (1). W tej części wyjaśnienia oskarżonego są całkowicie sprzeczne z zeznaniami M. K. (1), A. C. (1) i R. K. (1) – uczestników czynności notarialnej w kancelarii przy ul. (...), jak również Z. K., który monitorował sprawy spółki (...). Symptomatyczne jest, że z tą czynnością oskarżony wyjaśniając na rozprawie nie kojarzył żadnego z oskarżonych, nawet P. R., który potwierdził swoją obecność. Wyjaśnienia Z. G. są w tym zakresie sprzeczne również z tak obiektywnym dowodem jak kopia repertorium (...) prowadzonego przez Kancelarię Notarialną A. C. (2) (k. 4742), z którego wynika – wbrew twierdzeniom oskarżonego, że dnia 29 kwietnia 2003 r. nie podpisywał w tej kancelarii żadnych innych dokumentów.

Okolicznością, którą Sąd wziął pod uwagę oceniając wyjaśnienia oskarżonego były również istotne różnice w relacjonowaniu przebiegu zdarzeń, w tym głównie w kancelarii notarialnej podczas składania wyjaśnień w śledztwie i w toku rozprawy głównej. W ocenie Sądu Z. G. więcej elementów przedstawiających rzeczywisty przebieg relacjonowanych zdarzeń zawarł w wyjaśnieniach składanych na etapie śledztwa. Powyższa konstatacja opiera się na tym, że jest ona zdecydowanie bliższa opisowi przedstawionemu przez świadka koronnego D. P. (1) oraz depozycjom M., R. i Z. K. oraz A. C. (1). Wyjaśnienia złożone przed Sądem bardzo często są sprzeczne z tymi złożonymi w śledztwie, na co niewątpliwie miała wpływ akcentowana już wyżej chęć solidaryzowania się z pozostałymi oskarżonymi.

wyjaśnienia J. K. (1)

w zakresie dotyczącym czynu na szkodę spółki (...) nie zasługiwały na obdarzenie ich walorem wiarygodności; linia obrony oskarżonego pozostaje w zasadniczej, całkowitej sprzeczności przede wszystkim z wiarygodnymi zeznaniami świadka D. P. (1). Wyjaśnienia nie korespondują z materiałem dowodowym zgormadzonym w aktach sprawy, są nielogiczne co poddaje w wątpliwość ich szczerość.

wyjaśnienia D. B. (1)

w zakresie dotyczącym czynu na szkodę spółki (...) nie zasługiwały na obdarzenie ich walorem wiarygodności; linia obrony oskarżonego pozostaje w całkowitej sprzeczności przede wszystkim z wiarygodnymi zeznaniami świadka D. P. (1)

wyjaśnienia R. R. (1)

w zakresie dotyczącym czynu na szkodę spółki (...) nie zasługiwały na obdarzenie ich walorem wiarygodności. Linia obrony oskarżonego pozostaje w zasadniczej i całkowitej sprzeczności przede wszystkim z wiarygodnymi wyjaśnieniami świadka D. P. (1), ale także pozostałym materiałem dowodowym zebranym w sprawie, w tym zwłaszcza zeznaniami A. C. (1) i M. K. (1).

wyjaśnienia A. K.

relacja oceniona przez Sąd jako wątpliwa gdy chodzi o wiarygodność. Oskarżony po części potwierdził zeznania świadka koronnego, dotyczące w szczególności spotkania z nim w restauracji (...) w W.. Z drugiej strony konsekwentnie zaprzeczał obecności podczas czynności notarialnej w kancelarii przy ul. (...). W tym zakresie relacja oskarżonego pozostawała w całkowitej sprzeczności z wiarygodnymi zeznaniami świadka D. P. (1)

wyjaśnienia P. R.

dowód ten z pewnością wymyka się jednoznacznym ocenom co do wiarygodności. Oskarżony składając wyjaśnienia na końcowym etapie postępowania jurysdykcyjnego, niemal przed zamknięciem przewodu sądowego, bardzo starannie przygotował swoją wypowiedź. Oskarżony doskonale operował datami, czy wręcz godzinami niektórych zdarzeń, mimo upływu ponad 17 lat doskonale pamiętał uczestników poszczególnych spotkań, a nawet panującą w ich trakcie atmosferę. Już ta tylko okoliczność każe wątpić w prawdziwość dokonanych przez oskarżonego postrzeżeń. Wypowiedź P. R. przypominała raczej wystudiowaną teatralną rolę, niż relację typowego uczestnika postępowania karnego.

Z drugiej strony oskarżony doskonale kotwiczył swoja relację w dokumentach o urzędowym charakterze potwierdzających określone zdarzenia faktyczne i w tym zakresie z pewnością zasługiwały one na wiarę.

Oskarżony nie negując generalnie przebiegu zdarzeń, nie był wiarygodny gdy chodzi o te fragmenty relacji, które odnosiły się do ustaleń jego strony podmiotowej. W tym zakresie wszechstronna analiza pozostałego materiału dowodowego, w szczególności zeznań świadka koronnego (...) pozwoliła Sądowi na zakwestionowanie wiarygodności jego wypowiedzi.

zeznania M. R.

świadek, pomimo tego, że w latach 1998-2003 była pracownikiem podmiotów prowadzonych przez Z. G. deklarowała brak wiedzy na temat zdarzeń będących przedmiotem rozpoznania. Ku zaskoczeniu Sądu świadek nie wiedziała o współpracy ze spółką (...) przy budowie osiedla przy ul. (...), nie wiedziała też o problemach przy notarialnym przewłaszczaniu zakupionych w tej inwestycji mieszkań

zeznania H. S.

świadek nie posiada wiedzy na temat zdarzeń objętych zarzutem, nabyła mieszkanie na osiedlu przy ul. (...)

zeznania D. D. (3)

świadek nie posiada wiedzy na temat zdarzeń objętych zarzutem, nabyła mieszkanie na osiedlu przy ul . (...)

zeznania A. S.

świadek nie posiadała konkretnej wiedzy na temat zdarzeń objętych zarzutem, nabywca mieszkania na osiedlu przy ul . (...)

zeznania J. P. (2)

świadek nie posiadała konkretnej wiedzy na temat zdarzeń objętych zarzutem; nabywca dwóch mieszkań na (...)

zeznania B. U.

świadek nie posiadała wiedzy na temat zdarzeń objętych zarzutem, nabywca mieszkania na osiedlu przy ul . (...)

zeznania R. B. (2)

świadek nie posiadał wiedzy odnoście wydarzeń objętych zarzutem

zeznania P. O.

świadek - członek grupy (...), od 2002 jej „księgowy” dysponował tylko ogólna wiedzą dotyczącą grupy; nie dysponował wiedzą na temat kupowania działek budowlanych, czy wymuszaniu podpisywania aktów notarialnych – świadek nie dysponował żadną wiedzą na temat przedmiotowego zdarzenia

zeznania E. S.

świadek – była pracownica firmy (...), opisała jak działała spółka na początkowym etapie, jeszcze przed sprzedaży gruntu Z. G.; dowód wiarygodny, ale bez znaczenia dla rozstrzygnięcia w sprawie

zeznania P. K. (2)

świadek – udziałowiec spółki (...) - nie posiadał wiedzy na temat zdarzeń objętych zarzutem; nie uczestniczył w życiu spółki po zabójstwie pozostałych udziałowców – M. K. (2), ps. (...) K. i L. A. (2), ps. (...) - w restauracji (...)

zeznania A. S.

dowód oceniony jako wiarygodny, choć nie mający żadnego znaczenia dla czynienia ustaleń faktycznych w sprawie; świadek - nabywca mieszkania na osiedlu przy ul . (...) – potwierdziła fakty wynikające z dokumentów (umowa realizacyjna nr (...)), w tym zaangażowanie spółki (...) w proces nabycia nieruchomości

zeznania A. T. (1)

dowód oceniony jako wiarygodny, choć nie mający żadnego znaczenia dla czynienia ustaleń faktycznych w sprawie; świadek - nabywca mieszkania na osiedlu przy ul . (...) – potwierdził fakty wynikające z dokumentów - umowy realizacyjnej nr (...) zawartej ze spółką (...), w tym okoliczności podpisania tego dokumentu

zeznania B. K.

świadek – spadkobierca po M. K. (2) – deklarowała brak wiedzy istotnej z punktu widzenia rozstrzygnięcia; istota relacji B. K. sprowadza się do potwierdzenia faktu zaangażowania P. R. jako pełnomocnika w sprawy majątkowe po zmarłym mężu

zeznania S. S. (2)

dowód oceniony jako wiarygodny, niemniej jednak świadek – ofiara podwójnej sprzedaży lokali dokonanej przez Z. G. w budynku przy ul. (...) – nie dysponował wiedzą o zdarzeniach kluczowych dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy; istota relacji S. S. (2) sprowadza się do potwierdzenia trudnej sytuacji finansowej w jakiej znalazł się Z. G., która zmusiła oskarżonego do przekazania świadkowi niesprzedanych miejsc parkingowych w budynkach przy ul. (...)

zeznania M. M. (3)

świadek nie miał wiedzy na temat zdarzeń będących przedmiotem zarzutów aktu oskarżenia; jego relacja sprowadza się do potwierdzenia faktu zaciągnięcia przez Z. G. kredytu na budowę budynków przy ul. (...).

zeznania M. D.

relacja wiarygodna, choć nie wniosła wiele do ustaleń stanu faktycznego; świadek nie miała dużej wiedzy na temat relacji łączących oskarżonego Z. G. ze spółką (...), a wręcz żadnej wiedzy na temat okoliczności podpisania aktu notarialnego przy ul. (...); istota relacji sprowadziła się do potwierdzenia kłopotów finansowych Z. G., które miały wynikać z faktu pożyczania przez niego środków od „niezbyt uczciwych ludzi” (k. 4036v)

zeznania M. B.

świadek, jako osoba najbliższa dla R. R. (1) odmówiła zeznań

zeznania P. K. (1)

świadek nie posiadał wiedzy na temat zdarzeń objętych zarzutem

1.1.2

zeznania D. G., P. G. (1) i P. G. (2)

świadkowie, jako osoby najbliższe dla Z. G. odmówili zeznań

zeznania D. P. (2)

dowód oceniony jako wiarygodny, choć nie mający żadnego znaczenia dla czynienia ustaleń faktycznych w sprawie

wyjaśnienia Z. G.

ocena tożsama z przedstawioną wyżej

1.1.5

zeznania K. O.

świadek deklarował brak wiedzy o zdarzeniu, negował też znajomość oskarżonych – dowód nieprzydatny w sprawie

zeznania J. D. (1)

pokrzywdzony deklarował, że nigdy nie padł ofiarą przestępstwa w tym także opisanego aktem oskarżenia; w ocenie Sądu, relacje J. D. (1), w których zaprzecza wszelkim zdarzeniom mającym miejsce w restauracji hotelu (...) w związku z zeznaniami świadka koronnego – jawią się jako niewiarygodne i nielogiczne. Stąd też zeznania J. D. (1) nie mają dla Sądu żadnej wartości dowodowej, a już tym bardziej nie obalają konsekwentnych w swej treści zeznań świadka koronnego, który wyraźnie opisał udział oskarżonego w zdarzeniu które rozegrało się zimą 2003 r. w restauracji hotelu (...); należy podkreślić, że analogiczna ocena była udziałem innych sądów analizujących to zdarzenie faktyczne w kontekście pozostałych jego uczestników

zeznania R. B. (2)

relacja tego świadka koronnego dotyczyła zupełnie innego zdarzenia z udziałem J. D. (1) ps. (...), chronologicznie wcześniejszym niż zdarzenie w hotelu (...) w K. – wiedza nieprzydatna z punktu widzenia zarzutu stawianego R. M. (1)

zeznania J. M. (2)

świadek – skazany prawomocnie za wymuszenie rozbójnicze na szkodę J. D. (1) – wbrew temu rozstrzygnięciu zaprzeczył swemu udziałowi w zdarzeniu – dowód oceniony jako całkowicie niewiarygodny

zeznania B. L.

świadek nie posiadał wiedzy na temat zdarzeń objętych zarzutem

wyjaśnienia R. M. (1)

nie zasługiwały na obdarzenie ich walorem wiarygodności; linia obrony oskarżonego pozostaje w zasadniczej, całkowitej sprzeczności przede wszystkim z wiarygodnymi zeznaniami świadka D. P. (1). Wyjaśnienia nie korespondują z materiałem dowodowym zgormadzonym w aktach sprawy, są nielogiczne co poddaje je w wątpliwość co do ich szczerości.

zeznania A. M. (2)

zeznania tego świadka ze śledztwa pozostają w sprzeczności z relacją D. P. (1). Depozycje A. M. (2) są wiarygodne jedynie w odniesieniu do faktu spotkania w K. celem sprzedaży zegarków. W pozostałej części nie korespondują z materiałem dowodowym zgormadzonym w aktach sprawy, są nielogiczne co poddaje w wątpliwość ich szczerość; świadek został nieprawomocnie skazany za pomocnictwo w wymuszeniu rozbójniczym na J. D. (1), przed tut. Sądem korzystał z prawa do odmowy złożenia zeznań (k. 5004).

zeznania K. G. (2)

świadek – prawomocnie skazany za wymuszenie rozbójnicze na J. D. (1) – nie mógł zostać przesłuchany przed tut. Sądem z uwagi na ukrywanie się przed wymiarem sprawiedliwości; w ujawnionych wyjaśnieniach brak było wiarygodnych odniesień do zdarzenia będącego przedmiotem rozpoznania.

zeznania P. B.

dowód nie zasługiwał na uwzględnienie.

Zeznania świadka pozostają w zasadniczej sprzeczności przede wszystkim z wiarygodnymi wyjaśnieniami świadka D. P. (1). Wyjaśnienia nie korespondują z materiałem dowodowym zgormadzonym w aktach sprawy, są nielogiczne co poddaje je w wątpliwość ich szczerość.

zeznania S. K.

świadek nie posiadał wiedzy na temat zdarzeń objętych zarzutem

zeznania S. W.

świadek nie posiadał wiedzy na temat zdarzeń objętych zarzutem

zeznania W. J. (1)

świadek nie posiadał wiedzy na temat zdarzeń objętych zarzutem

zeznania A. P.

świadek nie posiadał wiedzy na temat zdarzeń objętych zarzutem

zeznania W. J. (2)

świadek nie posiadał wiedzy na temat zdarzeń objętych zarzutem

zeznania W. Ł.

świadek – pracownik hotelu (...) – nie miał wiedzy o zdarzeniu (k. 4892)

zeznania J. P. (3)

świadek – pracownik hotelu (...) – nie miał wiedzy o zdarzeniu (k. 4900)

zeznania A. D. (3)

świadek – pracownik hotelu (...) – nie miał wiedzy o zdarzeniu (k. 4901)

zeznania D. W.

świadek – pracownik hotelu (...) – nie miał wiedzy o zdarzeniu (k. 4905)

zeznania G. W.

świadek – pracownik hotelu (...) – nie miała wiedzy o zdarzeniu (k. 4906)

zeznania M. J.

świadek – pracownik hotelu (...) – nie miała wiedzy o zdarzeniu (k. 4906)

zeznania S. T.

świadek – skazany nieprawomocnie za udział w wymuszeniu rozbójniczym na J. D. (1) (V K 40/14 SO Warszawa Praga) – skorzystał z prawa do odmowy składania zeznań przed sądem (k. 4130v)

1.1.6

1.1.7.

zeznania D. P. (1)

świadek koronny dysponował tylko ogólną wiedzą o zdarzeniu pochodzącą od A. C. (3), nie miał wiedzy o sprawcach porwania i wymuszenia na szkodę K. K. (1)

zeznania T. K.

świadek – członek grupy ożarowskiej nie posiadał wiedzy na temat zdarzeń objętych zarzutem

zeznania A. F.

świadek był pracownikiem Zakładu (...) należącego do pokrzywdzonego, nie miał wiedzy na temat zdarzeń objętych zarzutem

zeznania M. Z.

świadek nie posiadała wiedzy na temat zdarzeń objętych zarzutem

zeznania G. M.

świadek nie posiadał wiedzy na temat zdarzeń objętych zarzutem

zeznania R. N.

świadek nie miał wiedzy na temat zdarzeń objętych zarzutem

zeznania M. T.

świadek nie miał wiedzy na temat zdarzeń objętych zarzutem

zeznania S. G.

świadek nie miał wiedzy na temat zdarzeń objętych zarzutem

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

I

R. R. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Wyjaśniając podstawę prawną rozstrzygnięcia w zakresie czynu przypisanego oskarżonemu R. R. (1) stwierdzić należy, że rozważania poniższe będą w dużej części wspólne także w odniesieniu do czynów przypisanych Z. G. i P. R., będą także stanowiły tło dla rozstrzygnięć uniewinniających w odniesieniu do D. B. (2), J. K. (1) i A. D. (1).

Żeby lepiej zobrazować okoliczności zdarzenia kluczowego z punktu widzenia odpowiedzialności karnej R. R. (1), Sąd pozwolił sobie na chronologiczne uporządkowanie relacji między Z. G., spółką (...) ( de facto Z. K., który był głównym rozgrywającym w tym podmiocie) i organizmem przestępczym określanym dość powszechnie jako grupa (...). Ów porządek kształtuje się następująco:

24 czerwca 2000 – umowa przedwstępna nabycia nieruchomości przy ul. (...) przez Z. G.

21 grudnia 2000 – Z. G. zleca spółce (...) zastępstwo inwestorskie polegające na budowie na własny koszt budynków oznaczonych symbolami (...) i (...) oraz zawierania umów realizacyjnych z osobami zamierzającymi nabyć lokale w tych budynkach;

8 stycznia 2001 – (...) podpisuje z (...) umowę o wykonanie robót budowlanych;

30 stycznia 2001 – Z. G. zobowiązuje się do ustanowienia odrębnej własności lokali i przeniesienia ich własności na osoby, które zawarły umowę z (...);

26 lutego 2001 – umowa sprzedaży nieruchomości przy ul. (...) przez Z. G. od spółki (...);

26 lutego 2001 – pożyczka między G. Z. a Z. G. na kwotę 262.500 USD, która ma być spłacona do 31 lipca 2001 r.;

18 września 2001 – Z. G. wnosi działkę przy ul. (...) jako wkład niepieniężny do spółki (...) Spółki z o.o.;

7 marca 2002 – akt notarialny między Z. G. reprezentującym spółkę (...) a Z. K. reprezentującym spółkę (...) zobowiązujący Z. C. do ustanowienia odrębnej własności lokali w związku z realizacją inwestycji budowlanej w ramach zastępstwa inwestorskiego na gruncie stanowiącym własność inwestora – w wykonaniu uzgodnień Z. C. zobowiązał się ustanowić odrębną własność 5 lokali znajdujących się w budynku(...):

2 lokale typu (...) (pow. 46 m2) – na II i I piętrze,

typ (...) (45 m2) na I piętrze,

typ (...) (45 m2) na II piętrze,

typ (...) (101,09 m2) na III piętrze.

Strony wartość lokali ustaliły na 900.000 złotych.

26 listopada 2002 – akt notarialny sprzedaży pierwszego mieszkania na osiedlu przy ul. (...) (u notariusza P.), w którym zawarty został wniosek o połączenie działek z trzech ksiąg wieczystych ( (...), (...) i (...)) w jedną księgę wieczystą KW nr (...);

kwiecień 2003 r. – spotkanie w restauracji (...) w K. - Z. G. poszukuje możliwości rozliczenia się z grupą (...);

29 kwietnia 2003 – akt notarialny u notariusz A. C. (2).

Z wyżej zaprezentowanego zestawienia faktów wynika, że relacje tych podmiotów, które finalnie spotkały się w Kancelarii Notarialnej na ul. (...) wzajemnie się przeplatały.

Kluczem do rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy, dowodem, który pozwolił Sądowi ostatecznie zdekodować sposób postępowania poszczególnych uczestników spotkania w Kancelarii notariusz A. C. (2) były zeznania Z. K. złożone na końcowym etapie postępowania, bezpośrednio przed zamknięciem przewodu sądowego (t. XXXI, k. 5098v-5101). Świadek, którego relację, z przyczyn wskazanych we wcześniejszej części uzasadnienia, Sąd uznał za w pełni wiarygodną, wyjaśnił okoliczności i kontekst zawarcia aktu notarialnego z dnia 7 marca 2002 r. Sąd na wcześniejszym etapie postępowania jurysdykcyjnego dokonując analizy treści tego dokumentu i treści umów realizacyjnych znajdujących się w aktach sprawy w żółtym segregatorze zakładał, że mieszkania wymienione w § 3 tego dokumentu mogą zabezpieczać roszczenia osób, które podpisały umowy realizacyjne ze spółką (...). Wynikało to z faktu, że 2 mieszkania typu (...) odpowiadały tym, których dotyczyły umowom realizacyjnym zawartym z J. P. (2) (umowa (...), I piętro) i B. S. (umowa (...), II piętro), 1 mieszkanie typu (...) odpowiadało temu, którego dotyczyła umowa realizacyjna zawarta z J. P. (2) (umowa (...)), 1 mieszkanie typu (...) odpowiadało temu, którego dotyczyła umowa realizacyjna zawarta z A. R. (umowa (...)), wreszcie 1 mieszkanie typu (...) odpowiadało temu, którego pierwotnie dotyczyła umowa realizacyjna zawarta z J. K. (3) (umowa (...)), a następnie umowa z (...) reprezentowaną przez A. T. (2) (umowa (...)).

Założenie to okazało się jednak chybione. Świadek Z. K. stwierdził, że między zawartymi przez (...) umowami realizacyjnymi, a treścią § 3 porozumienia z dnia 7 marca 2002 r. nie ma żadnego związku, a mieszkania wskazane w tej części aktu notarialnego stanowią wyłącznie zabezpieczenie rozliczenia się Z. G. ze spółką (...) z tytułu kosztów poniesionych przez nią na inwestycję przy ul (...).

W ocenie Sądu, po pogłębionej analizie dokumentów powyższe stwierdzenie Z. K. wydaje się ze wszech miar prawdziwe. Po pierwsze niezrozumiałym byłoby zabezpieczanie przez (...) jedynie części osób, które zawarły z tym podmiotem umowy realizacyjne. Tylko w dostępnej dokumentacji (żółty segregator) znajduje się kilka umów dotyczących mieszkań nie wskazanych w § 3 porozumienia. Po drugie akt notarialny zawiera w § 6 wniosek o wpis w dziale III KW (...) i (...) roszczenia o ustanowienie odrębnej własności lokali i przeniesienie ich własności na (...), a nie podmioty wymienione w umowach realizacyjnych. Po trzecie wreszcie racjonalne wytłumaczenie znajdują w zeznaniach Z. K. okoliczności związane z największym mieszkaniem, którego dotyczyła najpierw umowa realizacyjna nr (...) zawarta z J. K. (3), a następnie umowa (...) zawarta z (...). Świadek wytłumaczył Sądowi z czego wynikała sprzedaż mieszkania typu (...) A. T. (2) ( (...)), a następnie starania o powtórną rezerwację takiego samego mieszkania dla J. K. (3) (k. 5099v). Powyższe okoliczności potwierdzają czynione przez reprezentantów spółki (...) starania przy podpisaniu wymuszonego aktu notarialnego w kancelarii na ul. (...), które znalazły odzwierciedlenie w zeznaniach nie tylko M. K. (1) (k. 4170), ale także D. P. (1), który postrzegał to jako problem utrudniający podpisanie umowy. Obecność tego elementu stanu faktycznego w relacjach osób reprezentujących różne strony czynności notarialnej z dnia 29 kwietnia 2003 r. uwiarygadnia twierdzenia Z. K..

Konkludując – Sąd ustalił, że 5 mieszkań wymienionych w treści aktu notarialnego z dnia 7 marca 2002 r. stanowiło zabezpieczenie należności spółki (...). Należy nadmienić, że z uwagi na treść zarzutów Sąd nie badał szczegółowo podstaw powstania tego zobowiązania, w szczególności nie starał się wyliczać wzajemnych rozliczeń spółek (...).

Z przedstawionej analizy dokumentów oraz z relacji świadków, w tym zwłaszcza świadka D. P. (1) wynika, że na początku kwietnia 2003 r. Z. G. był winny grupie (...) około 300-350.000 złotych. Ponieważ sam nie dysponował już praktycznie żadnymi płynnymi aktywami wskazał w czasie spotkania w K. w restauracji (...) na możliwość zaspokojenia się grupy (...) z mieszkań obiecanych spółce (...) w akcie notarialnym z dnia 7 marca 2002 r.

Do finalizacji tego zamierzenia doszło, jak wyżej stwierdzono w dniu 29 kwietnia 2003 r. w Kancelarii Notarialnej notariusz A. C. (2). Jak wynika z konsekwentnych relacji M., R. i Z. K., jak również zeznań A. C. (1), pod adresem stawających przedstawicieli spółki (...), a konkretnie M. K. (1) artykułowane były groźby zamachu na życie i zdrowie jego i jego rodziny. Groźby wywołały swój skutek, a na ich skuteczność wpłynął niewątpliwie fakt obecności pod kancelarią dość dużej grupy przedstawicieli organizacji przestępczych (na co zgodnie wskazują wymienieni świadkowie i świadek koronny (...)). Wymienieni świadkowie konsekwentnie twierdzili też, że bez tych gróźb dokument nie zostałby podpisany.

Po podpisaniu aktu notarialnego prawa i roszczenia przysługujące spółce (...) mogły zostać wykreślone z ksiąg wieczystych, co dawało możliwość sprzedaży wskazanych mieszkań i zaspokojenia się przez grupę lub grupy przestępcze.

Powyższe zachowania wskazują, że doszło do zrealizowania znamion czynu stypizowanego w art. 282 kk, który wskazuje, że karze podlega m.in. ten, kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, groźbą zamachu na życie lub zdrowie, doprowadza inną osobę do rozporządzenia mieniem własnym lub cudzym. Intencja sprawcy, rodzaj użytego środka oddziaływania na drugą osobę, wreszcie skutek będący celem działania sprawcy został osiągnięty w wyniku podpisania przedmiotowego aktu notarialnego.

O ile ustalenia związane z okolicznościami czynu i ich przyporządkowaniem pod konkretną normę części szczególnej kodeksu karnego nie stanowiły poważniejszego problemu, o tyle ustalenia sprawców tego czynu wymagały pogłębionej analizy strony podmiotowej poszczególnych oskarżonych.

Powodem tej komplikacji były biegunowe różnice w zeznaniach świadka koronnego (...) i świadków M., R. i Z. K. oraz A. C. (1).

Świadek koronny twierdził, że w jego ocenie w czasie wydarzeń mających miejsce w dniu 29 marca 2003 r. w Kancelarii Notarialnej na ul. (...) i w jej okolicach nie było żadnych gróźb ani przemocy wobec K. i G. (k. 2264), „wszystko było uzgodnione, aby K. zwolnił zapisy z hipotek” (k. 737). Zgoła odmiennie zdarzenie to opisywali wspominani już świadkowie, tj. M., R. i Z. K. oraz A. C. (1). Uznanie przez Sąd obu źródeł dowodowych za wiarygodne, czyniło na pierwszy rzut oka niemożliwym wybrnięcie z tej kolizji.

Niemniej jednak, nie zmieniając oceny wiarygodności żadnego z tych źródeł, Sąd uznał, że świadek D. P. (1) opisuje po prostu swój ogląd, swoją ocenę, swój stan wiedzy na temat tego zdarzenia. Wynika z niej, że przed kancelarią nie doszło do werbalizowania gróźb pod adresem uczestników czynności. Z kolei M. K. (1) i A. C. (1) zeznając odtwarzali swoje postrzeżenia, wśród których takie groźby pod adresem M. K. (1) miały miejsce.

Taka ocena pozwala wyjaśnić pozorną sprzeczność w rozstrzygnięciu Sądu – wydanie orzeczenia skazującego wobec R. R. (1), a z drugiej strony uniewinnienie D. B. (1) i J. K. (1) od popełnienia tego czynu.

Z zeznań świadka koronnego (...) wynika, że R. R. (1) po zabójstwie J. K. (2) przejął rozliczenia ze Z. G. (k. 4142). Był on uczestnikiem zarówno spotkania w restauracji (...) w K., gdzie Z. G. przedstawiał możliwości rozliczenia się z długu, jak również spotkania w pubie F., w którym miał uczestniczyć A. D. (1). Był on wreszcie jedną z osób, która pojawiła się w dniu 29 kwietnia 2003 r. w kancelarii notariusz A. C. (2). Na to, że był on jedną z osób, która wpływała na M. K. (1) i A. C. (1) wskazywała ta ostatnia, mówiąc o mężczyźnie o pseudonimie (...) (k. 4165), również M. K. (1) wskazał na R. R. (1) jako na autora gróźb pod kancelarią notarialną (k. 281). Pewną poszlaką jest wreszcie dokument zabezpieczony u P. K. (1) (k. 197), mówiący o przekazaniu „dla pana (...) mieszkań notarialnie” przez „ firmę (...)” (pisownia oryginalna) i o gwarancjach „pana R.…” Zbieżności tych danych nie jest raczej w świetle pozostałego materiału dowodowego przypadkowa.

O stronie podmiotowej pozostałych oskarżonych Sąd wypowie się niżej.

Wysokość rozporządzonego przestępstwem mienia Sąd ustalił w oparciu o treść aktu notarialnego z dnia 7 marca 2002 r., gdzie strony tego porozumienia ustaliły wartość mieszkań ujętych w § 3 na kwotę 900.000 złotych.

Wobec skazania R. R. (1) za przynależność i kierowanie zorganizowaną grupą przestępczą o charakterze zbrojnym Sąd uzupełnił kwalifikację o przepis art. 65 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 kwietnia 2004 r., jako że brzmienie przepisu przed tą datą było względniejsze dla sprawcy. Wątpliwości nie budzi w świetle relacji D. P. (1), że czyn ten został popełniony w ramach działalności grupowej – R. R. (1) przejął egzekucję „długu” Z. G. po J. K. (2) skutecznie doprowadzając sprawę do zakończenia.

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

XII

Z. G.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Odwołując się do poczynionych wyżej rozważań, dodatkowo w kontekście Z. G. stwierdzić należy co następuje.

W ocenie Sądu, po analizie relacji M. K. (1), A. C. (1), Z. K., R. K. (1) oraz D. P. (1) nie sposób było uznać, ze Z. G. werbalizował pod adresem przedstawicieli (...) stawających do aktu notarialnego w dniu 29 marca 2003 r. jakiekolwiek groźby. Według M. K. (1) i A. C. (1) był raczej posłusznym narzędziem w rękach przedstawicieli grupy (...) stojącej za podpisaniem tego dokumentu.

Z drugiej strony, co wynika z relacji D. P. (1), Z. G. w czasie spotkania w K. w restauracji (...) wskazał w rozmowie z R. R. (1) na możliwości rozliczenia się z zobowiązania wobec grupy (...) poprzez uzyskanie praw do ostatnich nie sprzedanych jeszcze lokali. Można powiedzieć, że oskarżony dla pełnego rozliczenia się z grupą (...) potrzebował jej interwencji właśnie po to, aby wykreślić wpis w księdze wieczystej, sprzedać lub przekazać do sprzedania te 5 mieszkań na U.. Według świadka D. P. (1) chodziło o rozliczenie kwoty 300 lub 350 tysięcy złotych, choć za interwencję grupy (...) Z. G. miał dodatkowo zapłacić kwotę 150.000 złotych (k. 737).

Całokształt okoliczności faktycznych ustalonych w analizowanej sprawie, w szczególności zaś zeznania D. P. (1) nie pozostawiły tym samym wątpliwości, że oskarżony Z. G. dopuścił się przestępstwa podżegania do występku wymuszenia rozbójniczego. Oskarżony dążył do wywołania w świadomości R. R. (1) skutku, w postaci powzięcia zamiaru dokonania tego przestępstwa, co mu się zresztą udało.

Zasadnie zatem należało czyn oskarżonego zakwalifikować nie jako współsprawstwo w popełnieniu wymuszenia rozbójniczego w dniu 29 kwietnia 2003 r. tylko jako podżegania do tego czynu.

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

VI

P. R.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Odwołując się do poczynionych wyżej rozważań, dodatkowo w kontekście P. R. stwierdzić należy co następuje.

P. R. jest adwokatem. W konsekwentnych zeznaniach świadka koronnego (...) przedstawiany jest jako mecenas grupy (...). Oczywiście taka „łatka” nie może wskazywać na sprawstwo w zakresie jakiegokolwiek czynu, niezbędnym jest do tego wykazanie realizacji przez niego wszystkich znamion, tak strony przedmiotowej, jak i podmiotowej określonego typu czynu zabronionego.

W niniejszym postępowaniu P. R. został oskarżony o pomocnictwo do wymuszenia rozbójniczego na szkodę spółki (...).

Zgodnie z art. 18 § 3 kk za pomocnictwo odpowiada ten kto w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwia jego popełnienie, w szczególności dostarczając narzędzie, środek przewozu, udzielając rady lub informacji.

Według oskarżyciela publicznego, autora aktu oskarżenia pomocnictwo P. R. w przestępstwie miała się przejawiać w skontaktowaniu Z. G. z członkami grupy przestępczej określanej mianem (...) i przygotowaniu projektów umów i innych dokumentów mających znaczenie prawne.

W ocenie Sądu przeprowadzone postępowanie dowodowe nie doprowadziło do poczynienia jednoznacznych ustaleń co do opisanych wyżej elementów strony przedmiotowej przestępstwa pomocnictwa. Przede wszystkim jak wynika z materiału dowodowego Z. G. pozostawał w stałym kontakcie z przedstawicielami grupy (...), na co wskazują umowy podpisywane ze spółką (...), a nawet „gospodarskie” wizyty przedstawicieli tej organizacji na budowach prowadzonych przez Z. G. (zeznania R. B. (1), k. 1881-1888). Po wtóre brak jest jednoznacznych dowodów, że to oskarżony P. R. przygotowywał dokumenty przed ich podpisaniem w Kancelarii Notarialnej notariusz A. C. (2) w dniu 29 kwietnia 2003 r. Z pewnością za takie jednoznaczne dowody nie mogą być uznane zeznania A. C. (2), czy sugestie zawarte w zeznaniach A. C. (1).

Niemniej jednak jako niewątpliwy uznać należy fakt obecności oskarżonego P. R. we wspomnianej kancelarii i towarzyszenie stronom czynności notarialnej podczas jej dokonywania. Należy przy tym zauważyć, że oskarżony nie był pełnomocnikiem żadnej ze stron tej czynności, tj. ani Z. G., ani spółki (...).

Możnaby więc retorycznie zapytać co tam robił, z czego wynikało jego zaangażowanie?

Z drugiej strony nie mogło umknąć Sadowi, że oskarżony był świadkiem, uczestnikiem, obserwatorem wszystkich kluczowych zdarzeń poprzedzających podpisanie oświadczenia u notariusza w dniu 29 kwietnia 2003 r. Jak wynika z relacji D. P. (1) P. R. był obecny przy podżeganiu R. R. (1) przez Z. G. w restauracji (...) w k., towarzyszył stronom czynności w kancelarii notarialnej, mógł czynić obserwacje, że M. K. (1) i A. C. (4) wzbraniają się przed podpisaniem tego aktu notarialnego, jak zeznała A. C. (1) asekurował wszystko od strony prawnej, biegał z góry na dół (kancelaria mieściła się w bloku mieszkalnym), żeby informować o postępach.

Dlatego wsłuchując się w relacje bezpośrednich uczestników tego zdarzenia, Sąd uznał, że P. R. był pomocnikiem obecnych na miejscu dość licznie przedstawicieli grupy (...), miał pełną świadomość tego co się odbywa w Kancelarii. Z pewnością nie mogło to być uznane za standardową pomoc prawną świadczoną przez adwokata, czy radcę prawnego, bo widząc całą to zdarzenie, przymusową sytuację M. K. (1) i A. C. (1) jako prawnik powinien od udziału w tej czynności odstąpić. Nie zrobił tego tylko doprowadził wszystko do końca.

Dlatego też Sad uznał, że oskarżony ułatwił popełnienie uświadamianego przez siebie przestępstwa poprzez udzielanie rad i informacji prawnych dotyczących treści aktu notarialnego podpisanego w dniu 29 kwietnia w kancelarii notarialnej A. C. (2).

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

X

R. M. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Na wstępie rozważań stwierdzić należy, że R. M. (1) jest ostatnim zidentyfikowanym uczestnikiem przedmiotowego zdarzenia, wobec którego nie zapadł jeszcze wyrok skazujący. Wszyscy pozostali sprawcy i pomocnicy do tego przestępstwa – A. M. (2), K. G. (2), P. B. (...), J. M. (1) i S. T. – zostali prawomocnie lub nieprawomocnie skazani wyrokami różnych sądów. Co istotne wszyscy oni zostali skazani za czyn z art. 282 kk, a nie za kwalifikowany typ rozboju opisany art. 280 § 2 kk.

Mimo tych wcześniejszych rozstrzygnięć oskarżyciel publiczny także w tym postępowaniu zarzucił oskarżonemu R. M. (1) popełnienie zbrodni rozboju kwalifikowanego. Analizując relację świadka koronnego (...), która stanowiła podstawę czynionych przez Sąd ustaleń faktycznych należało uznać, że zachowanie R. M. (1) nie wyczerpało znamion przestępstwa stypizowanego w art. 280 § 2 kk.

Po pierwsze jednym ze znamion rozboju jest kradzież, a zatem zabór w celu przywłaszczenia cudzej rzeczy ruchomej. W przypadku zdarzenia będącego przedmiotem osądu dokonanemu przez sprawców, w tym i R. M. (1), zaborowi złotych zegarków należących do J. D. (1) nie towarzyszył zamiar przywłaszczenia. Odebrane pokrzywdzonemu wartościowe mienie miało zabezpieczać zapłatę określonej kwoty pieniędzy w przyszłości. Zresztą, jak wynika z zeznań D. P. (1), zadanie swe owo zabezpieczenie spełniło, gdyż J. D. (1) po pierwsze zgromadził pewną kwotę pieniędzy w dniu spotkania w restauracji hotelu (...) w K. i przekazał ją napastnikom, a po wtóre pojawił się niedługo potem w W. przekazując brakującą kwotę. Zegarki zostały mu wówczas zwrócone.

W tej sytuacji normą materialnoprawną, pod której znamiona można było subsumować zachowanie R. M. (1) był przepis art. 282 kk. Zgodnie ze wskazanym przepisem karze podlega ten, kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przemocą, groźbą zamachu na życie lub zdrowie albo gwałtownego zamachu na mienie, doprowadza inną osobę do rozporządzenia mieniem własnym lub cudzym, albo do zaprzestania działalności gospodarczej.

Jak wynika z relacji D. P. (1) elementem oddziaływania na J. D. (1) (...) były werbalizowane przez działających wspólnie i w porozumieniu sprawców groźby zamachu na zdrowie pokrzywdzonego. To one doprowadziły do tego, że J. D. (1) zdecydował się rozporządzić swoim mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 180.000 złotych, która to kwota została zapłacona przez niego w dwóch ratach. Należy zwrócić uwagę, że użycie środków perswazji przez napastników wyprzedało owo rozporządzenie mieniem. Dlatego też Sąd zdecydował się zakwalifikować zachowanie oskarżonego właśnie z tego przepisu.

Na marginesie należy zauważyć, co wynika z konsekwentnych zeznań świadka koronnego (...), że żaden z napastników nie miał świadomości użycia przez wymienionego noża i przystawienia go pokrzywdzonemu do uda. Owo zachowanie D. P. (1) należało potraktować jako eksces, będący poza zakresem porozumienia sprawców.

Ostatnią kwestią istotną z punktu widzenia rozstrzygnięcia było pominięcie w kwalifikacji przypisanego oskarżonemu czynu art. 65 § 1 kk. Jest to norma, która pozwala na nadzwyczajne obostrzenie kary wobec sprawcy popełniającego przestępstwo w ramach zorganizowanej grupy lub związku mającego na celu przestępstwo. Jak wynika z wyroku Sądu Najwyższego z dnia 14 lutego 2013 r., sygn. III KK 261/12, warunkiem przyjęcia ustalenia, iż czyn został popełniony w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, jest przypisanie sprawcy danego przestępstwa przynależności do niej (art. 258 kk). Jak wynika z dołączonej do akt karty karnej R. M. (1) ten oskarżony nie był do tej pory skazany za czyn opisany art. 258 kk. W tej sytuacji Sąd zdecydował pominąć ten przepis w kwalifikacji czynu przypisanego temu oskarżonemu.

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.5. Uniewinnienie

II, IV, IX, XI, XV

R. R. (1), D. B. (1), J. K. (1) , R. M. (1), P. R.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Oskarżyciel publiczny zarzucił R. R. (1), D. B. (1), J. K. (1) i R. M. (1) popełnienie występku wymuszenia rozbójniczego na K. K. (1), a P. R. pomocnictwo do tego przestępstwa.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w żaden sposób nie potwierdził jednak tez zawartych w akcie oskarżenia. Na sprawstwo oskarżonych nie wskazuje przede wszystkim sam pokrzywdzony. Co prawda potwierdził on fakt uprowadzenia go i przetrzymywania wbrew jego woli oraz stosowania gróźb wobec jego osoby, nie był jednak w stanie wskazać personalnie sprawców tego czynu. Relacjonując z kolei późniejsze wydarzenia wskazywał wyłącznie na osobę A. C. (3), jako głównego „egzekutora” jego zaległości.

Dowodem, na którym mógłby się oprzeć Sąd czyniąc ustalenia faktyczne w kierunku sprawstwa oskarżonych nie były także zeznania świadka koronnego (...). Świadek miał tylko ogólną, zasłyszaną wiedzę na temat porwania biznesmena ze (...) o pseudonimie (...), słyszał, że był on gdzieś przetrzymywany i bity (k. 4698). D. P. (1), niezależnie od zasłyszanych od A. C. (3) opowieści, wyjeżdżał co prawda 2, 3 razy na (...), ale było to już po dacie czynu, a pieniądze odbierał nie od K. K. (1) tylko od M. C. – nabywcy nieruchomości przy ul. (...) w G.. Świadek przyznał, że na M. C. była wywierana presja, w tym pobicie go w związku z odzyskiwaniem pieniędzy z tytułu zakupu wymienionej nieruchomości od K. K. (1).

Przyjmując nawet wiarygodność tych stwierdzeń o wymuszaniu od M. C. zwrotu wierzytelności, Sąd nie miał możliwości dokonywania jakiejkolwiek korekty zarzutu stawianego oskarżonym. Oczywistym jest, że granice orzekania przez Sąd zakreśla skarga zasadnicza, jaką jest akt oskarżenia, to on określa ramy podmiotowe i przedmiotowe, w obrębie których może poruszać się Sąd. Poza sporem jest, że czyn popełniony na szkodę innego pokrzywdzonego, nie mógł być uznany za tożsamy z czynem zarzuconym oskarżonym. Tylko na marginesie można dodać, że D. P. (1) z tymi wyjazdami do M. C. nie kojarzył J. K. (1), R. M. (1), czy jakiegoś mecenasa, jedyną osobą z grona oskarżonych łączoną przez świadka koronnego z tym zdarzeniem był J. R..

Konkludując - postępowanie dowodowe nie wykazało sprawstwa oskarżonych w granicy zarzutów formułowanych w akcie oskarżenia. W aktach niniejszej sprawy zabrakło dowodu dotyczącego sprawców zdarzeń mających miejsce od lata 2003 roku do dnia 9 listopada 2004 roku. Materiał ten nie został uzupełniony mimo pism kierowanych do autora aktu oskarżenia wzywających do przedłożenia dowodów (k. 4188). W tej sytuacji oceniając wszechstronnie całość zgromadzonego materiału dowodowego i dokonując krytycznej analizy wypływających z niego wniosków, oczywistą konsekwencją braku dowodów na sprawstwo oskarżonych było ich uniewinnienie od popełnienia zarzucanych im czynów. Urząd prokuratorski nie przedstawił żadnych dowodów potwierdzających zarzucany oskarżonym czyn zabroniony. Prokurator zapomniał, że to na nim, jako na oskarżycielu, spoczywa w postępowaniu karnym ciężar dowodu, zaś zasada domniemania niewinności, która wyrażona jest nie tylko w art. 5 § 1 KPK, lecz przede wszystkim w art. 42 ust. 3 Konstytucji RP wskazuje, że w postępowaniu karnym nie chodzi o poszukiwanie dowodów niewinności oskarżonych, lecz o dowodowe wykazanie ich winy.

Wobec wspomnianego już wyżej braku dowodów Sąd uniewinnił oskarżonych od popełnienia zarzucanych im czynów popełnionych na szkodę K. K. (1).

☒

3.5. Uniewinnienie

III, XIV

J. K. (1) , D. B. (1)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Do tego rozstrzygnięcia odnieść należy wszystkie okoliczności podnoszone w kontekście czynu przypisanego R. R. (1).

Dodatkowo, w odniesieniu od zarzutu stawianego oskarżonym J. K. (1) i D. B. (1) Sąd ustalił, że obaj oskarżeni byli obecni na miejscu zdarzenia. Wspominał o tym konsekwentnie świadek koronny (...) opisując przebieg wydarzeń przy ul. (...) przed Sądem (k. 4142 i n.), ale także zeznając w śledztwie (D. B. (1) - k. 2264, 737, 93, J. K. (1) - k. 737, 93).

Przypomnieć trzeba jednak, że świadek koronny (...) stwierdził, że w jego ocenie w czasie wydarzeń mających miejsce w dniu 29 marca 2003 r. w Kancelarii Notarialnej przy ul. (...) i w jej okolicach nie było żadnych gróźb ani przemocy wobec K. i G. (k. 2264), „wszystko było uzgodnione, aby K. zwolnił zapisy z hipotek” (k. 737). Skoro takie postrzeżenia były udziałem jednego z kluczowych uczestników tego spotkania to nie sposób założyć, że nie mogły być udziałem także innych osób obecnych pod kancelarią notarialną, w tym J. K. (1) i D. B. (1). Tym bardziej, że na aktywność tych konkretnie oskarżonych nie wskazują ani A. C. (1), ani M. K. (1)

W świetle relacji (...), uznanej przecież przez Sąd za wiarygodną, nie sposób nie powziąć wątpliwości co do tego, czy J. K. (1) i D. B. (1) mieli pełną świadomość tego co dzieje się pod kancelarią notarialną przy ul. (...). Dlatego nie mogąc ich usunąć, pomimo podjęcia wszelkich dostępnych działań zmierzających do dokonania jednoznacznych ustaleń faktycznych, Sąd zmuszony był sięgnąć po regułę in dubio pro reo opisaną w art. 5 § 2 kpk i w konsekwencji uniewinnić oskarżonych od popełnienia zarzucanego im czynu.

☒

3.5. Uniewinnienie

V

A. D. (1)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Odwołując się do poczynionych wyżej rozważań, odnoszących się do czynu z art. 282 kk popełnionego na szkodę (...) dodatkowo w kontekście A. D. (1) stwierdzić należy co następuje.

Świadek koronny (...) konsekwentnie wskazywał na zaangażowanie A. K. w wydarzenia z dnia 29 kwietnia 2003 r., jak i w wydarzenia poprzedzające, czego przejawem jest chociażby spotkanie w restauracji (...). Z drugiej strony żaden dowód, w tym zwłaszcza zeznania A. C. (1) czy M. K. (1), nie wskazywał na to, by oskarżony formułował jakiekolwiek groźby wobec przedstawicieli spółki (...), albo żeby miał świadomość ich formułowania.

Dostępny materiał dowodowy pozwala na postawienie następującej diagnozy strony podmiotowej oskarżonego A. K.: ma on świadomość, że Z. G. jest mu winny pieniądze, przy czym nie ma dowodów, że są to pieniądze Państwa K. jak deklaruje Z. G.. Ten tytuł, zobowiązanie (jakiś weksel, możliwe że widniejący na k. 198) nie jest jednak znany, gdyż nie tego zobowiązania dotyczyła przedmiotowa sprawa. W każdym razie A. K., co wynika z relacji D. P. (1) jest na miejscu, w okolicy Kancelarii Notarialnej przy ul. (...), żeby dopilnować swoich interesów, swoich rozliczeń ze Z. G.. Dostępny materiał dowodowy nie pozwala na przyjęcie, że oskarżony z całą pewnością wiedział, że na przedstawicielach (...) będzie dokonywane wymuszenie. Co prawda według relacji D. P. (1) miał on „wpłynąć na K.”, żeby „nie było problemów u notariusza”, Sąd nie dysponuje jednak jakimkolwiek potwierdzeniem jak i czy w ogóle na nich wpływał, skoro nic o tym nie mówi A. C. (1) czy M. K. (1). Przeciwnie, wskazuję, że elementem, który ich zmusił do podpisania aktu notarialnego były groźby artykułowane przez R. R. (1) .

W świetle relacji D. P. (1), uznanej przecież przez Sąd za wiarygodną, nie sposób zatem nie powziąć wątpliwości co do tego, czy A. D. (1)mieli świadomość tego co dzieje się pod kancelarią notarialną przy ul. (...). Dlatego nie mogąc tych wątpliwości usunąć, pomimo podjęcia wszelkich dostępnych działań zmierzających do dokonania jednoznacznych ustaleń faktycznych, Sąd zmuszony był sięgnąć po regułę in dubio pro reo opisaną w art. 5 § 2 kpk i w konsekwencji uniewinnić oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu.

Należy podkreślić, że Sąd będąc związany granicami aktu oskarżenia nie rozważał okoliczności dotyczących zobowiązać Z. G. wobec A. D. (2). O tym, że takowe były i nie miały one charakteru dobrowolnego wskazuje nie tylko relacja D. P. (1), ale także wyjaśnienia Z. G., zwłaszcza te składane w toku śledztwa. O istnieniu takiego zobowiązania przekonuje również kopia weksla (k. 198) i dokument w postaci zapisku z k. 197 akt. Wynika z niego, że majątek Z. G., a przy okazji firm współpracujących z nim (takich jak (...)) był rozgrabiany przez członków grup przestępczych, w tym zapewne także i A. D. (1) - (...).

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. R. (1)

I

I

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd miał na względzie dyrektywy określone w art. 53 k.k.

Sąd wymierzył karę 2 lat pozbawienia wolności uznając, że kara w takim wymiarze jest karą adekwatną do stopnia winy oskarżonego. W opinii Sądu wymierzona kara czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa, w tym ugruntowania przekonania o nieuchronności kary za popełnienie przestępstwa. Wymierzona oskarżonemu kara nie przekracza stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. Sąd miarkując karę miał na uwadze następujące okoliczności obciążające:

- uprzednią karalność oskarżonego, w tym za tożsame przestępstwa,

- działanie z zamiarem bezpośrednim kierunkowym,

- działanie w sposób przemyślany, z góry zaplanowany,

- wysoką społeczną szkodliwość czynu godząca w najwyższe wartości jakimi są zdrowie i życie ludzkie,

- motywację sprawcy: działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej,

- wartość mienia, którym rozporządziła pokrzywdzona spółka

- popełnienie przestępstwa w ramach zorganizowanej grup mającej na celu popełnienie przestępstwa.

Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności przemawiających na korzyść oskarżonego.

P. R.

VI, VII, VIII

VI

Wymierzając oskarżonemu kary, sąd miał na względzie dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 k.k.

Sąd wymierzył karę 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności uznając, że kara w takim wymiarze jest karą adekwatną do stopnia winy oskarżonego. W opinii Sądu wymierzona kara czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa, w tym ugruntowania przekonania o nieuchronności kary za popełnienie przestępstwa.

Sąd miarkując karę miał na uwadze następujące okoliczności obciążające:

- działanie z zamiarem bezpośrednim,

- działanie w sposób przemyślany, z góry zaplanowany,

- nadużycie zaufania społecznego do wykonywanego zawodu zaufania publicznego jakim jest niewątpliwie zawód adwokata.

Z drugiej strony Sąd miał na uwadze dotychczasową niekaralność oskarżonego oraz fakt popełnienia przestępstwa w niesprawczej (w rozumieniu art. 18 § 1 kk) formie.

Mając na uwadze, że oskarżony działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej Sąd obok kary pozbawienia wolności wymierzył także grzywnę określając ją na poziomie 100 stawek dziennych. Ustalając wysokość jednej stawki na poziomie 400 złotych, Sąd uwzględnił warunki osobiste, rodzinne, a zwłaszcza sytuację majątkową oraz możliwości zarobkowe oskarżonego.

Ponieważ czyn oskarżonego został popełniony przed dniem 1 lipca 2015 r. z uwagi na wymiar orzeczonej kary Sąd mógł rozważyć ewentualność sięgnięcia po środek probacyjny w postaci warunkowego zawieszenia kary. Mając na uwadze, że P. R. nie był dotychczas karany, mając na uwadze jego dotychczasowy sposób życia Sąd wykonanie kary pozbawienia wolności zawiesił na okres próby wynoszącej 4 lata.

Ponieważ oskarżony popełniając przestępstwo dopuścił się nadużycia pełnionego, zaszczytnego zawodu adwokata sąd orzekł zakaz wykonywania zawodów adwokata, radcy prawnego lub notariusza na okres 6 lat. Zdaniem Sądu zabezpieczy to społeczeństwo przed nieuczciwymi praktykami ze strony oskarżonego.

R. M. (1)

X

X

Wymierzając oskarżonemu karę, sąd miał na względzie dyrektywy określone w art. 53 k.k. Sąd wymierzył karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności uznając, że kara w takim wymiarze jest karą adekwatną do stopnia winy oskarżonego. W opinii Sądu wymierzona kara czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa, w tym ugruntowania przekonania o nieuchronności kary za popełnienie przestępstwa. Wymierzona oskarżonemu kara nie przekracza, zdaniem Sądu, stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu.

Sąd miarkując karę wziął pod uwagę okoliczności obciążające, tj.:

- uprzednią karalność oskarżonego,

- działanie z zamiarem bezpośrednim kierunkowym,

- działanie w sposób przemyślany, z góry zaplanowany,

- wysoką społeczną szkodliwość czynu godzącą w życie i zdrowie,

- motywację sprawcy: działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Jednocześnie z uwagi na wspomnianą już wyżej karalność oskarżonego Sąd uznał, że nawet mimo znacznego upływu czasu od zdarzenia oskarżony nie może skorzystać z dobrodziejstwa środka probacyjnego w postaci warunkowego zawieszenia kary. Zdaniem Sąd tylko kara w wymiarze bezwzględnym skłoni wreszcie oskarżonego do respektowania reguł funkcjonowania w społeczeństwie.

Z. G.

XII, XIII

XII

Wymierzając oskarżonemu kary, Sąd miał na względzie dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 k.k.

Sąd wymierzył karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności uznając, że kara w takim wymiarze jest karą adekwatną do stopnia winy oskarżonego. W opinii Sądu wymierzona kara czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa, w tym ugruntowania przekonania o nieuchronności kary za popełnienie przestępstwa.

Miarkując wysokość kar Sąd miał na uwadze następujące okoliczności obciążające:

- działanie z zamiarem bezpośrednim,

- uprzednią karalność oskarżonego,

- działanie w sposób przemyślany, z góry zaplanowany,

- motywację sprawcy: działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Odnosząc się do tej ostatniej okoliczności Sąd miał na uwadze, że Z. G. jest jedynie pośrednim beneficjentem tej sytuacji, zmniejsza bowiem swoje pasywa (choć kosztem innego podmiotu gospodarczego) i mówiąc kolokwialnie pozbywa się problemu związanego z niszczącą relacją z grupami przestępczymi.

Mając na uwadze, że oskarżony działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej Sąd obok kary pozbawienia wolności wymierzył także grzywnę określając ją na poziomie 100 stawek dziennych. Ustalając wysokość jednej stawki na poziomie 40 złotych, Sąd uwzględnił warunki osobiste, rodzinne, sytuacje majątkową oraz możliwości zarobkowe oskarżonego.

Ponieważ czyn oskarżonego został popełniony przed dniem 1 lipca 2015 r. z uwagi na wymiar orzeczonej kary Sąd mógł rozważyć ewentualność sięgnięcia po środek probacyjny w postaci warunkowego zawieszenia kary. Mając na uwadze, że Z. G. nie był dotychczas skazywany na kary izolacyjne, mając na uwadze także tło przedmiotowych wydarzeń, w których był nie tylko sprawcą, ale po części i ofiarą swoich biznesowych wyborów Sąd wykonanie kary pozbawienia wolności zawiesił na okres próby wynoszącej 4 lata.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

XVI

Sąd zwolnił oskarżonych w części od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, pozostałą kwotę do zapłaty ustalono w następujący sposób:

⚫

od P. R. w kwocie 10.000 złotych, w tym kwotę 8300 złotych tytułem opłaty,

⚫

od R. R. (1) w kwocie 500 złotych, w tym kwotę 300 złotych tytułem opłaty,

⚫

od R. M. (1) w kwocie 1000 złotych, w tym kwotę 300 złotych tytułem opłaty

⚫

od Z. G. w kwocie 1500 złotych, w tym kwotę 1100 złotych tytułem opłaty.

Sąd określając wysokość kosztów przypadających na poszczególnych oskarżonych miał na uwadze przede wszystkim wysokość kwot wydatkowanych w toku postępowania w związku z udziałem każdego z nich. Sąd miał przy tym na uwadze, że jako osoby w sile wieku, albo tak jak P. R. dysponujące niemałym majątkiem będą oni w stanie ponieść koszty postępowania w przypadających na nich kwotach.

Podstawą wymierzanych opłat były przepisy art. 2 ust. 1 i art. 3 ust. 1 in fine ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych.

XVII

ponieważ adw. P. D. i adw. A. D. (1) reprezentowali w niniejszym postępowaniu oskarżonych jako obrońcy z urzędu Sąd zasądził od Skarbu Państwa na ich rzecz stosowne wynagrodzenie na podstawie § 4 ust. 1, § 17 ust. 2 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.

XVIII

Z uwagi na uniewinnienie oskarżonych D. B. (1), A. K. i J. K. (1) Sąd orzekł, że koszty sądowe ponosi Skarb Państwa; analogiczne rozstrzygnięcie dotyczyło pozostałych oskarżonych w części, w której zostali uniewinnieni od popełnienia zarzucanych im czynów; podstawą tych rozstrzygnięć była norma art. 632 pkt 2 kpk KPK.

Podpis

SSO Maciej Gruszczyński