Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

POSTANOWIENIE

Dnia 24 czerwca 2013 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie w VIII Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Monika Niezabitowska-Nowakowska

Protokolant: st. sekretarz sądowy Agnieszka Boniecka-Koźluk

przy udziale Prokuratora: Wojciecha Pełeszok

po rozpoznaniu w dniu 8 maja 20013r., 24 czerwca 2013 roku

w sprawie R. V.

skazanego wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 05 lipca 2012 roku, sygn. akt VIII K 195/11

wniosku Ministra Sprawiedliwości

w przedmiocie wydania postanowienia o prawnej dopuszczalności przekazania do wykonania w Rumunii kary 5 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wobec R. V.– obywatela Rumunii

na podstawie art. 610 § 2 kpk, art. 611 § 3 kpk, art. 3 ust. 1 Konwencji o przekazywaniu osób skazanych z dnia 21 marca 1983 roku (Dz.U. z 1995r. nr 51 poz. 279-280 z późn. Zm.)

postanawia:

I.  stwierdzić prawną dopuszczalność przekazania do wykonania w Rumunii kary 5 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wobec R. V.– obywatela Rumunii, s. M. i C.z d. I., ur. (...) w C. w Rumunii prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 05 lipca 2012 roku, sygn. akt VIII K 195/11,

II.  zasądzić na rzecz adw. M. S. Kancelaria Adwokacka ul. (...), (...)-(...) W. od Skarbu Państwa kwotę 720 zł (siedemset dwadzieścia złotych) plus VAT tytułem wynagrodzenia za nieopłaconą pomoc prawną udzieloną skazanemu z urzędu przed Sądem Okręgowym jako pierwszą instancją,

III.  kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.

Uzasadnienie:

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 05 lipca 2012 roku, w sprawie o sygn. akt VIII K 195/11, utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 13 grudnia 2012 r. sygn. akt II Aka 355/12, obywatel Rumunii R. V.za popełnienie m.in. czynów z art. 310 § 1 kk w zw. z art. 12 kk został skazany na karę 5 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności. Na poczet kary pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres tymczasowego aresztowania w sprawie od dnia 10 września 2010 roku do dnia 05 lipca 2012 roku.

W dniu 26 lutego 2013 roku Minister Sprawiedliwości, na podstawie art. 610 § 2 kpk i art. 611 § 3 kpk, zwrócił się do Sądu Okręgowego w Warszawie z wnioskiem o wydanie postanowienia w przedmiocie dopuszczalności przekazania do wykonania na terytorium Rumunii kary 5 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczonej wobec R. V.wyżej wymienionym wyrokiem.

Sąd zważył, co następuje:

Rolą Sądu w postępowaniu o przekazaniu do wykonania kary jest ocena prawnej dopuszczalności dokonania przedmiotowego przekazania. Podstawę przekazania w niniejszej sprawie stanowią przepisy Konwencji o przekazywaniu osób skazanych z dnia 21 marca 1983 roku, której Polska jest sygnatariuszem, a także przepisy kodeksu postępowania karnego.

Zgodnie z art. 611 b § 2 kpk, Sąd oceniając dopuszczalność przekazania orzeczenia do wykonania za granicą wziął pod uwagę, że R. V.jest obywatelem Rumunii, nie posiada stałego miejsca pobytu na terenie Rzeczpospolitej Polskiej i nie korzysta z prawa azylu. Skazany nie ma żadnych więzi z Polską. Nadto nie nastąpiło przedawnienie wykonania kary pozbawienia wolności, orzeczenie zapadłe wobec R. V.jest prawomocne, a do odbycia pozostało więcej niż 6 miesięcy kary pozbawienia wolności. Co więcej skazany wyraził zgodę na przekazanie, zaś przestępstwo, za które został skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie jest również czynem zabronionym w Rumunii.

Zdaniem Sądu w niniejszej sprawie nie występują okoliczności uniemożliwiające przekazanie orzeczenia do wykonania za granicę określone w art. 611 b § 2 kpk i wobec powyższego Sąd uznał, iż nie zachodzą żadne przeszkody prawne do wykonania w Rumunii kary 5 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wobec obywatela Rumunii R. V.wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 05 lipca 2012 roku, sygn. akt VIII K 195/11.

O wynagrodzeniu obrońcy Sąd orzekł na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku Prawo o adwokaturze (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 146, poz. 1188 z późn. zm.). Podstawą zaś naliczenia wysokości wynagrodzenia były § 2 ust. 3 oraz § 14 ust. 2 pkt. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z dnia 3 października 2002 r. Nr 163 poz. 1348 z późn. zm.).

Mając na uwadze powyższe, orzec należało jak w części dyspozytywnej postanowienia.