Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

POSTANOWIENIE

Dnia 31 maja 2022 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie VIII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Dariusz Łubowski

Protokolant: st. sekr. sąd. Radosław Łaszkiewicz

przy udziale Prokuratora: Małgorzaty Turlewicz

po rozpoznaniu sprawy ściganego D. T.

ściganego na podstawie wniosku ekstradycyjnego Prokuratury Generalnej Republiki Białoruś z dnia 28 marca 2022 roku o sygn. (...)

z wniosku Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Warszawie

w przedmiocie wydania orzeczenia o prawnej niedopuszczalności przekazania ściganego

na podstawie art. 604 § 1 pkt 5 i 7 oraz art. 618 § 1 pkt 11 k.p.k. w zw. z § 4 ust. 1 i 3, § 17 ust. 2 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu

postanawia:

1.  stwierdzić prawną niedopuszczalność przekazania D. T., urodzonego (...) w miejscowości C. (Ukraina), syna S. i L. z d. T., obywatela Republiki (...), którego tożsamość ustalono na podstawie paszportu (...), wydanego w dniu 11 czerwca 2019 roku ważnego do dnia 11 czerwca 2029 roku, poszukiwanego przez władze białoruskie czerwoną notą Interpolu celem zatrzymania i ekstradycji do Białorusi na podstawie nakazu aresztowania wydanego przez pułkownika sprawiedliwości Starszego Śledczego do Spraw Szczególnie Ważnych Głównego Departamentu Śledczego Komitetu Śledczego Republiki Białorusi, zatwierdzonego przez Zastępcę Generalnego Prokuratora Republiki Białorusi – celem przeprowadzenia postępowania karnego w zakresie objętym wnioskiem;

2.  zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. Ł. W. kwotę 600 (sześciuset) złotych plus VAT tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej ściganemu z urzędu;

3.  kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

D. T. jest ścigany przez władze białoruskie do postępowania karnego, w którym zarzuca się mu popełnienie przestępstwa umyślnego wyrządzenia ciężkich urazów ciała na podstawie niezatartego oszpecenia twarzy i szyi kwalifikowanego z p. 7, 9 cz. 2 art. 147 Kodeksu karnego Republiki Białorusi, mogącego stanowić odpowiednik przestępstwa z art. 158 § 2 w zw. z art. 159 polskiego kodeksu karnego, polegające na tym że w dniu 02.04.2020 roku około godziny 21:50, działając ze wspólnym zamiarem z (...) J. A., G. A. A. i G. O. D., po wstępnym uzgodnieniu przez grupę osób, z chuligańskich motywów, będąc świadomi, że znajdują się w miejscu publicznym - korytarzu drugiego piętra (...) przy wejściu do klubu pokerowego i klubu gier „W.'’, stawiając swoje interesy ponad interesy obywateli, rażąco naruszyli porządek publiczny i wyrazili oczywisty brak szacunku do społeczeństwa: popełnili, zamach na R. S, S.. ponadto G. A. A. z użyciem narzędzia o właściwościach tnąco-kłujących, używanego jako broń do wyrządzania urazów ciała. W trakcie kontynuowania realizacji zamiaru przestępczego, (...) J. A., oskarżeni G. A. A. i G. O. D.. a także T. D.. S., który bezpośrednio nie stosował przemocy wobec poszkodowanego, tylko obserwował sytuację wokół i nie pozwalał postronnym osobom ingerować w wyrządzeniu R. S, S. urazów ciała, mający liczebną przewagę, znajdując się w miejscu publicznym, umyślnie i według uzgodnienia wyrządzili mu liczne uderzenia rękami i nogami, a G. A. A. wyrządził uderzenia także przedmiotem o właściwościach tnąco-kłujących, a kiedy R. S. S. upadł, G. A. A. i G. O. D. kontynuowali umyślne wyrządzenie uderzeń rękami i nogami, G. A. A. także przedmiotem o właściwościach tnąco-kłujących w okolicy głowy i innych części ciała.

W wyniku umyślnego i uzgodnionego zamachu R. S. S. wyrządzono co najmniej dwanaście uderzeń, w tym w okolice organów ważnych żywotnie, przedmiotem o ostrej krawędzi tnącej i nienaostrzonej części, o właściwościach tnąco-kłujących, a także wyrządzono urazy ciała o różnym stopniu ciężkości. Urazy ciała w okolicy głowy, twarzy i szyi R. S. S„ w tym rana na lewej bocznej powierzchni szyi, która doprowadziła do powstania otwartej blizny pasopodobnej o wymiarach 8,5 x 0,5 cm w rzucie lokalizacji dużych naczyń głównych - tętnicy szyjnej i żyły szyjnej wewnętrznej, których uszkodzenie mogłoby spowodować obfite krwawienie zewnętrzne, co doprowadziło do powstania blizn, śladów gojenia się ran, które są niezatarte i uznane przez organ ścigania karnego i sąd za oszpecające (nadające nieprzyjemny, odrażający wygląd), czyli są klasyfikowane jako ciężkie urazy ciała na podstawie niezatartego oszpecenia twarzy i szyi.

Ponadto D. T. zarzuca się, że popełnił przestępstwo w ramach cz. 2 art. 339 Kodeksu karnego Republiki Białorusi mogące stanowić odpowiednik przestępstwa z art. 222 § 1 i art. 224 § 2 i 3 polskiego kodeksu karnego, to jest umyślne działania, rażąco naruszające porządek publiczny i wyrażające oczywisty brak szacunku do społeczeństwa, którym towarzyszy użycie przemocy, popełnione przez grupę osób, związane ze stawieniem oporu wobec osoby powstrzymującej działania chuligańskie (złośliwe chuligaństwo), do którego doszło w opisanych poniżej okolicznościach.

Mianowicie, administrator klubu gier (...), Sp. z o. o., D. K.. S„ który wypełniał swój publiczny obowiązek ochrony porządku publicznego, próbował poprzez aktywne działania powstrzymać oczywiste dla niego i otaczających osób umyślnie popełniane grupowe nie zgodne z prawem działania przy wejściu do klubu pokerowego i klubu gier (...) w dniu 02.04.2020 około godziny 21:50, jednak T. D.. S„ znajdujący się obok (...) J. A„ oskarżonymi G. O. D„ G. A. A. oraz poszkodowanym, stawił mu czynny opór i zastosował wobec D. K.. S. przemoc: umyślnie chwycił go swoimi rękami za obie ręce, blokując jego dalsze działania w sprawie powstrzymania nie zgodnych z prawem działań, a G. O. D. w tym samym celu umyślnie też stawił opór D. K.. S„ który wypełniał swój publiczny obowiązek ochrony porządku publicznego, a mianowicie wyrządził uderzenia D. K.. S. - jedno uderzenie pięścią do górnej części ciała D. K.. S., wyrządzając mu fizyczny ból, po czym, zauważone przez niego i z obawy przed zatrzymaniem, wszyscy napastnicy się ukryli.

Ścigany nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, a ponadto wyjaśnił m.in., że nie chce być wydany do Republiki Białorusi oraz nie zrzekł się zasady specjalności.

Wnioskiem z dnia 19 kwietnia 2022 roku Prokurator Prokuratury Okręgowej w Warszawie wystąpił do tut. Sądu Okręgowego o wydanie orzeczenia o prawnej niedopuszczalności wydania ściganego stronie białoruskiej wobec wystąpienia bezwzględnych przesłanek odmowy wydania na podstawie wniosku ekstradycyjnego wymienionych w art. 604 § 1 pkt 5 i 7 kodeksu postępowania karnego.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Sąd podzielił stanowisko Prokuratora, iż w sprawie wystąpiły przesłanki prawnej niedopuszczalności wydania ściganego władzom Republiki Białorusi.

Niewątpliwie bowiem wydanie ściganego w wykonaniu przedmiotowego wniosku ekstradycyjnego byłoby sprzeczne z prawem polskim. Decyzja o tymczasowym aresztowaniu ściganego, na której opiera się wniosek ekstradycyjny, wydana została przez organ nie będący sądem. Zgodnie zaś z art. 250 § 1 polskiego kodeksu postępowania karnego tymczasowe aresztowanie może nastąpić tylko na mocy postanowienia sądu. Niewątpliwie zatem w tej sytuacji wydanie ściganego celem pozbawienia go wolności na terytorium Białorusi bez uprzedniej decyzji organu sądowego w tym przedmiocie, stanowiłoby naruszenie przepisów prawa stanowionego w Rzeczypospolitej Polskiej.

Ponadto zachodzi uzasadniona obawa, iż w państwie żądającym wydania może dojść do naruszenia wolności i praw ściganego w przypadku jego wydania. Jak donoszą bowiem organizacje praw człowieka, w Białorusi łamanie praw procesowych podejrzanych w toku postepowań karnych ma charakter systemowy. W świetle tych doniesień, istnieje realna obawa nie zagwarantowania ściganemu prawa do obrony i rzetelnego procesu, a także stosowania względem niego przemocy w toku przesłuchań oraz przetrzymywania w nieludzkich warunkach w jednostce penitencjarnej.

Jak słusznie wskazuje Prokurator, zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego, gwarancje przewidziane w art. 604 § 1 pkt 5 i 7 oraz art. 3 EKPC wiążą sąd dokonujący oceny prawnej dopuszczalności wykonania wniosku ekstradycyjnego, niezależnie od charakteru przestępstw popełnianych przez osobę ściganą w państwie wzywającym

W tym stanie rzeczy, wniosek władz Białorusi nie podlega uwzględnieniu.

Sędzia Dariusz Łubowski