Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

POSTANOWIENIE

Dnia 15 listopada 2022 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie w VIII Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Dariusz Łubowski

Protokolant: Sekr. sąd. Dariusz Markowski

Przy udziale Prokurator: Katarzyny Krysiak

sprawy D. G.

podejrzanego o popełnienie przestępstwa z sekcji 2 art. 158; sekcji 3 art. 30 rosyjskiego kodeksu karnego, mogącego być odpowiednikiem art. 13 § 1 w zw. z art. 278 § 1 polskiego kodeksu karnego

ściganego na podstawie dyfuzji poszukiwawczej Interpolu wydanej przez władze Federacji Rosyjskiej

z wniosku Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Warszawie o wydanie orzeczenia w przedmiocie prawnej dopuszczalności przekazania ściganego władzom Federacji Rosyjskiej

na podstawie art. 17 § 1 pkt 11 k.p.k. oraz art. 618 § 1 pkt 11 k.p.k. w zw. z § 4 ust. 1 i 3, § 17 ust. 2 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu

postanawia:

1.  umorzyć postępowanie ekstradycyjne dotyczące wniosku Federacji Rosyjskiej
o przekazanie D. G. , urodzonego (...) w L. (Gruzja), syna T. i M. z domu S., obywatela (...), którego tożsamość ustalono na podstawie paszportu nr (...) wydanego przez władze Gruzji w dniu 17 stycznia 2020 roku i ważnego do dnia 17 stycznia 2030 roku, władzom Federacji Rosyjskiej - celem przeprowadzenia postępowania karnego w zakresie objętym wnioskiem ekstradycyjnym;

2.  zarządzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. R. S. kwotę 600 (sześćset) złotych plus VAT tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej ściganemu z urzędu;

3.  kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

D. G. został zatrzymany w dniu 01 lutego 2022 r. o godz. 23:29 przez funkcjonariuszy Placówki Straży Granicznej W. na podstawie czerwonej noty Interpolu władz Federacji Rosyjskiej o zatrzymanie i zastosowanie tymczasowego w celu ekstradycji.

D. G. jest ścigany przez władze rosyjskie do postępowania karnego, w którym stanął pod zarzutem przestępstwa polegającego na tym, że w dniu 11.10.2013 r. usiłował dokonać z wnętrza pojazdu marki (...), nr rej. (...), kradzieży przedmiotów (torba, portfel, dokumenty, pieniądze) należących do pokrzywdzonego S. K.. o łącznej wartości 65100 rubli rosyjskich, po czym został zatrzymany przez Policję i wezwany przed stosowny organ karny, lecz zdołał zbiec, to jest o przestępstwo z sekcji 2 artykuł 158, sekcji 3 artykuł 30 rosyjskiego kodeksu karnego, mogących być odpowiednikiem art. 13 § 1 w związku z art. 278 § 1 polskiego kodeksu karnego.

Od dnia 3 lutego 2022 roku na mocy postanowień Sądu Okręgowego w Warszawie został zastosowany wobec ściganego środek zapobiegawczy w postaci zakazu opuszczania kraju połączonego z zatrzymaniem paszportu oraz dozoru Policji z obowiązkiem stawiennictwa jeden raz w tygodniu we właściwej dla miejsca zamieszkania ściganego jednostce Policji.

W dniu 25 marca 2022 r. do Prokuratury Okręgowej w W. wpłynął wniosek władz rosyjskich o ekstradycję D. G. do Rosji.

Prokurator Prokuratury Okręgowej w W. wnioskiem z dnia 13 maja 2022 r. zwrócił się do tut. Sądu o wydanie postanowienia w przedmiocie dopuszczalności ekstradycji ściganego do Federacji Rosyjskiej.

Ścigany prawdopodobnie nie przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z informacją z Komisariatu Policji W. z dnia 5 lipca 2022 roku, ustalono, że od kwietnia 2022 r. D. G. nie zamieszkuje pod wskazanym adresem. Ponadto nie kontaktuje się z obrońcą, któremu także nie jest znane jego miejsce pobytu.

W związku z powyższym na posiedzeniu Sądu w dniu 15 listopada 2022 roku zarówno Prokurator jak i obrońca ściganego wnieśli o umorzenie niniejszego postępowania, ze względu na nieznane i niemożliwe do ustalenia miejsce pobytu ściganego.

Sąd zważył, co następuje.

W świetle powyższych okoliczności postępowanie w sprawie należało umorzyć.

Nie jest bowiem możliwe prowadzenie postępowania ekstradycyjnego gdy ścigany nie przebywa na terytorium państwa wzywanego do wykonania wniosku o ekstradycję. Taka sytuacja niewątpliwie ma miejsce w niniejszej sprawie.

Zachodzi zatem wyrażona w art. 17 § 1 pkt 11 k.p.k. okoliczność warunkująca umorzenie niniejszego postępowania.

Z tych względów, Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.

Sędzia Dariusz Łubowski