Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

POSTANOWIENIE

Dnia 16 lipca 2024 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie w VIII Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Dariusz Łubowski

Protokolant: Paweł Grządziel

Przy udziale Prokurator: Anny Horoszko-Mleczko

w sprawie K. O.

poszukiwanej czerwoną notą Interpolu o numerze (...) wydaną przez władze Stanów Zjednoczonych Ameryki w celu przeprowadzenia postępowania karnego

podejrzanej o popełnienie czynu z artykułu 1349 kodeksu karnego Stanów Zjednoczonych Ameryki tytuł 18 (spisku w celu popełnienia oszustwa elektronicznego), mogącego być odpowiednikiem czynu z art. 278 § 1a, art. 286 § 1, art. 287 § 1, art. 294 § 1, art. 258 § 1, art. 299 § 1 polskiego kodeksu karnego

z wniosku Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Warszawie z dnia 26 czerwca 2024 r. o sygn.

(...) o wydanie postanowienia w przedmiocie prawnej dopuszczalności wydania ściganej władzom Stanów Zjednoczonych Ameryki

postanawia:

1)  na podstawie art. 604 § 1 k.p.k. a contrario i art. 1, 2 i 14 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki dotyczącą stosowania Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki o ekstradycji, sporządzonej dnia 10 lipca 1996 r., zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Porozumienia o ekstradycji między Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki, podpisanego w Waszyngtonie dnia 25 czerwca 2003 r. stwierdzić prawną dopuszczalność przekazania K. O. , obywatelki (...), ur. (...) w Iranie, córki M. i S., której tożsamość ustalono na podstawie paszportu nr (...) wydanego przez władze Kanady w dniu 29 października 2021 r. ważnego do dnia 21 października 2031 r. – władzom Stanów Zjednoczonych w celu przeprowadzenia karnego;

2)  na podstawie art. 618 § 1 pkt 11 k.p.k. w zw. z § 4 ust. 1 i 3, § 5, § 17 ust. 2 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. K. kwotę 1200 (tysiąc dwieście) złotych plus VAT tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej ściganej z urzędu;

3)  kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

K. O. jest poszukiwana na podstawie czerwonej noty Interpolu o numerze (...) wydaną przez władze Stanów Zjednoczonych Ameryki w celu przeprowadzenia postępowania karnego.

Ścigana podejrzana jest o to, że w okresie od dnia 1 stycznia 2018 roku do dnia 31 marca 2021 roku była członkiem w grupie przestępczej operującej na terenie Dystryktu (...) i innych miejscach. Grupa używała skradzionych kart kredytowych i przywłaszczonych tożsamości do kupna przedmiotów używając dwóch osobnych schematów by następnie odsprzedać je z zyskiem. W pierwszym wariancie K. O. i inni używali aliasów by kontaktować się z dystrybutorami biletów, tworzyli i uzyskiwali konta mailowe w celu kontaktowania się i tworzenia kont z różnymi sprzedawcami biletów i by otrzymywać bilety na wydarzenia. Nabywali bilety używając skradzionych informacji z kart kredytowych, przekazywali bilety między sobą, a następnie sprzedawali bilety na rynku wtórnym w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. W drugim wariancie K. O. i inni używali skradzionych kart kredytowych oraz tożsamości by w oszukańczy sposób nabywać sprzęt ochrony indywidualnej w postaci rękawiczek nitrylowych, maseczek, fartuchów i innych przedmiotów pochodzących z firm na terenie USA, które były towarem deficytowym podczas pandemii Covid 19, by następnie odsprzedać je z zyskiem innym podmiotom. K. O. i inni członkowie grupy przeprowadzili transakcję na kwotę ponad 10.000 USD i doprowadzili do niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez wiele podmiotów w kwocie większej niż 3,5 miliona USD tj. o czyn z artykułu 1349 kodeksu karnego Stanów Zjednoczonych Ameryki tytuł 18 (spisku w celu popełnienia oszustwa elektronicznego), mogącego być odpowiednikiem czynu z art. 278 § 1a, art. 286 § 1, art. 287 § 1, art. 294 § 1, art. 258 § 1, art. 299 § 1 polskiego kodeksu karnego.

Ścigana została zatrzymana w dniu 01 maja 2024 r. o godz. 10:02 przez funkcjonariuszy Placówki Straży Granicznej W. (...)

Prokurator Prokuratury Okręgowej w W. w dniu 01 maja 2024 r. złożył wniosek o zastosowanie tymczasowego aresztowania na okres 7 dni.

W dniu 2 maja 2024 r. Sąd Okręgowy w Warszawie zastosował wobec ściganej środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania na okres 7 dni, tj. do dnia 8 maja 2024 r. do godz. 10:02.

Do Prokuratury Okręgowej w W.w dniu 6 maja 2024 roku wpłynęły, za pośrednictwem Prokuratury Krajowej, materiały z Departamentu Sprawiedliwości Stanów Zjednoczonych, będące wnioskiem o tymczasowe aresztowanie w celu ekstradycji K. O.. Tego samego dnia Prokurator Prokuratury Okręgowej w W. złożył wniosek o przedłużenie stosowania tymczasowego aresztowania na okres 60 dni w oczekiwaniu na dokumentację ekstradycyjną.

Sąd uwzględnił wniosek Prokuratora i w dniu 7 maja 2024 r. przedłużył stosowanie tymczasowego aresztowania na okres 60 dni od dnia zatrzymania, tj. do dnia 30 czerwa 2024 r. do godz. 10:02.

Wobec otrzymania stosownej dokumentacji ekstradycyjnej Prokurator Prokuratury Okręgowej w W. w dniu 25 czerwca 2024 r. wniósł do tut. Sądu o wydanie postanowienia o prawnej dopuszczalności wydania ściganej władzom amerykańskim oraz o przedłużenie wobec niego tymczasowego aresztowania na czas niezbędny do wykonania wniosku ekstradycyjnego.

Postanowieniem z dnia 26 czerwca 2024 r. Sąd Okręgowy w Warszawie przedłużył stosowanie środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania wobec ściganej na dalszy czas oznaczony, to jest do dnia 28 września 2024 r. do godz. 10:02.

Sąd zważył, co następuje.

Wniosek o przekazanie K. O. organom wymiaru sprawiedliwości Stanów Zjedzonych Ameryki zasługuje na uwzględnienie. Sąd uznał, że w przedmiotowej sprawie nie wystąpiły żadne przesłanki obligatoryjne z art. 604 § 1 k.p.k. skutkujące niedopuszczalnością wydania.

Dokumenty złożone przez władze amerykańskie uprawdopodobniły w sposób wymagany w postępowaniu ekstradycyjnym, że ścigana dopuściła się zarzucanego jej czynu.

W doktrynie, jak i orzecznictwie utrwalone jest stanowisko, że orzekając o dopuszczalności wydania osoby ściganej w celu przeprowadzenia przeciwko niej postępowania karnego lub wykonania orzeczonej już kary, sąd polski powinien być przekonany o dostatecznych dowodach uprawdopodobniających popełnienie przestępstwa przez ściganą. Nie muszą one być jednak dowodami źródłowymi dołączonymi przez państwo wzywające, jeżeli fakty uprawdopodobniające popełnienie czynu wynikające z wniosku i dołączonych do niego materiałów, nie wywołują wątpliwości. Ze zgromadzonych obecnie dokumentów wynika, że strona amerykańska posiada dowody popełnienia przestępstwa.

Należy wskazać, że postępowanie ekstradycyjne jest postępowaniem wpadkowym incydentalnym, niezwiązanym z toczącym się właściwym postępowaniem karnym. Ocena działań podejmowanych przez ściganą i ustalenie czy spełniają one przesłanki czynów zabronionych niewątpliwie należy do sądu amerykańskiego.

Zasada wzajemności stwarza domniemanie dobrej wiary dla każdego przypadku występowania między sobą państw związanych umową ekstradycyjną z wnioskiem o wydanie osoby ściganej. W tej sytuacji strona polska winna przychylić się do takiego wniosku1.

Przechodząc do analizy prawnej czy w sprawie zachodzą przesłanki obligatoryjne odmowy wydania ściganej określone w art. 604 § 1 k.p.k., należy wskazać, że ścigana nie jest obywatelką polską ani nie korzysta w Rzeczypospolitej Polskiej z prawa azylu.

Strona amerykańska wystąpiła o ekstradycję K. O. w celu przeprowadzenia postępowania karnego za czyn polegający na ,,spisku w celu popełnienia oszustwa elektronicznego”, który zgodnie z załączoną dokumentacja stanowi także przestępstwo w Rzeczypospolitej Polskiej i wypełnia znamiona czynu z art. 278 § 1a, art. 286 § 1, art. 287 § 1, art. 294 § 1, art. 258 § 1, art. 299 § 1 polskiego kodeksu karnego. Z nadesłanej przez stronę amerykańską kompletnej dokumentacji jasno wynika, jaki jest zakres ścigania. Bez wątpienia z opisu czynu wynika również, że czyn ten został popełniony na terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Wobec ściganej za tożsame przestępstwo nie wszczęto w Polsce postępowania karnego, ani nie zapadło wobec niej prawomocne orzeczenie w tym zakresie. Brak też informacji, by w stosunku do ściganej zapadło w jakimś innym państwie prawomocne orzeczenie co do tego samego czynu, bądź by odbyła już za nie karę. Nie nastąpiło także przedawnienie karalności czynu.

Ponadto brak jakichkolwiek dowodów, że ściganie K. O. jest związane z jej rasą, narodowością, poglądami politycznymi lub orientacją seksualną. Ścigana jest obywatelką (...) lecz nie należy do mniejszości narodowej prześladowanej w Stanach Zjednoczonych Ameryki, nie podnoszono również w toku niniejszego postępowania, aby ściganie to dotyczyło wyznania ściganej. Na żadne z tych okoliczności nie powoływała się również sama ścigana.

Zgodnie z art. 604 § 1 pkt 7 i 8 k.p.k. wydanie jest niedopuszczalne, jeżeli zachodzi uzasadniona obawa, że w państwie żądającym wydania może dojść do naruszenia wolności i praw osoby wydanej, a także gdy dotyczy osoby ściganej za popełnienie bez użycia przemocy przestępstwa z przyczyn politycznych. Ustawodawca w przepisie art. 604 § 1 pkt 7 k.p.k. w zasadzie nie ograniczył katalogu wolności i praw jednostki, których obawa naruszenia skutkować powinna uznaniem wydania za niedopuszczalne, choć niewątpliwie w grę będą wchodzić przede wszystkim wolności i prawa związane ze sferami, w które ingerować może postępowanie karne lub wykonawcze prowadzone przeciwko osobie wydanej. Chodzi tu zarówno o wolności i prawa gwarantowane w Konstytucji RP, jak i w aktach prawa międzynarodowego, przede wszystkim w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka (dalej: EKPC). Do uznania ekstradycji za prawnie niedopuszczalną z uwagi na niezachowanie gwarancji respektowania przez kraj wzywający normy konwencyjnej przewidzianej w art. 3 EKPC konieczne jest wykazanie istnienia rzeczywistego ryzyka niezachowania tej normy w konkretnym wypadku i do konkretnej, a więc objętej wnioskiem o ekstradycję osoby. W ocenie Sądu, żadna z tych przesłanek w niniejszej sprawie nie została uprawdopodobniona choćby w najmniejszym stopniu, toteż uznać należało, że nie wystąpiła.

Nie zachodzą też fakultatywne przesłanki negatywne z art. 604 § 2 k.p.k. Czyn zarzucany ściganej nie stanowi przestępstwa skarbowego, politycznego, wojskowego, lub prywatnoskargowego, oraz zagrożony jest karą wyższą niż jeden rok pozbawienia wolności. Ścigana nie ma także stałego miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z tych wszystkich względów, orzec należało jak w części dyspozytywnej postanowienia.

1 zob. postanowienie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 21 stycznia 2004 r., II AKz 407/03, OSA 2004/7/54.