Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

POSTANOWIENIE

Dnia 19 września 2024 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie w VIII Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Dariusz Łubowski

Protokolant: Aleksandra Kuczyńska

Przy udziale Prokurator: Ireny Nogajskiej

w sprawie O. D.

poszukiwanego przez władze Stanów Zjednoczonych Ameryki na podstawie dyfuzji Interpolu o numerze (...) z dnia 30 kwietnia 2024 r. w celu przeprowadzenia postępowania karnego

podejrzanego o popełnienie czynów z Tytuł 18 Kodeksu Stanów Zjednoczonych, mogących być odpowiednikiem artykułów 258 § 1, 270 § 1, 286 § 1, 267 § 1 i 2, 269b. polskiego kodeksu karnego

z wniosku Prokuratora Prokuratury Okręgowej w W.z dnia 27 czerwca 2024 r. o sygn. (...) o wydanie postanowienia w przedmiocie prawnej dopuszczalności wydania ściganego władzom Stanów Zjednoczonych Ameryki

postanawia:

1)  na podstawie art. 604 § 1 k.p.k. a contrario i art. 1, 2 i dalszymi Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki dotyczącą stosowania Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki o ekstradycji, sporządzonej dnia 10 lipca 1996 r., zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Porozumienia o ekstradycji między Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki, podpisanego w Waszyngtonie dnia 25 czerwca 2003 r. stwierdzić prawną dopuszczalność przekazania O. D. , , urodzonego (...) w S. (Ukraina), obywatela (...), syna A. i O. z domu T., którego tożsamość ustalono na podstawie paszportu numer (...) wydanego w dniu 04.06.2015r. przez władze Ukrainy, ważnego do dnia 04.06.2025 roku - władzom Stanów Zjednoczonych w celu przeprowadzenia karnego;

2)  kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

O. D. jest ścigany na podstawie nakazu aresztowania i dyfuzji poszukiwawczej numer (...) wydanego w dniu 29 kwietnia 2024 roku przez Sąd Okręgowy w Stanie Columbia w USA w celu przeprowadzenia postępowania karnego.

Władze amerykańskie zarzucają ściganemu, że okresie do stycznia 2018r. do 29 kwietnia 2024r. w Stanach Zjednoczonych i w Kolumbii uczestniczył w spisku dotyczącym oszustwa na szkodę firm w Stanach Zjednoczonych, Europy i innych w ten sposób, iż ułatwiał cudzoziemcom pozyskiwanie nielegalnych umów dla pracowników w dziedzinie technologii (IT), wykorzystywał skradzione lub pożyczone tożsamości należące do innych osób, w tym z USA, a także obsługiwał (...), (...) witrynę internetową domeny, która reklamowała pełną gamę usług, które umożliwiały osobom nieuprawnionym do składania wniosków, rozmów kwalifikacyjnych, pracy i otrzymywanie zapłaty za zdalne prace informatyczne, a także uczestniczenie w systemie finansowym USA pod fałszywą tożsamością i za pośrednictwem strony (...) zapewniał osobom możliwość zakupu kont na niezależnych platformach roboczych online, w tym na dwóch platformach amerykańskich, przy użyciu fałszywej tożsamości, która zniekształcała tożsamość osób i ich położenie geograficzne, zaś dostęp do kont na tych platformach umożliwiał im ubieganie się o zdalne zadania informatyczne i uzyskiwanie pieniędzy przy użyciu fałszywych tożsamości, fałszywych lokalizacji lub obu.

Od lipca 2018r. ścigany O. D. korzystał z trzech rachunków do wysyłaniu i otrzymywania środków w ramach oszustwa, otrzymał około 920 000 USD. D. wykorzystał wiele kont do pokrycia środków na swój plan.

O. D. wycofywał środki na jednym z jego rachunków (...) i wysłał je na rachunki bankowe z siedzibą na Ukrainie.

W okresie od około grudnia 2018r. do czerwca 2022r. O. D. wycofał łączną kwotę 202 422,83 USD z jednego ze swoich amerykańskich kont (...) i przeniosło ją na swoje ukraińskie konta bankowe, to jest o czyny z:

a. Tytuł 18 Kodeksu Stanów Zjednoczonych, art. 371 (Spisek w celu defraudacji Stanów Zjednoczonych i ich agencji).

b. Tytuł 18 Kodeksu Stanów Zjednoczonych, art. 1343 i 1349 (Oszustwo telekomunikacyjne i spisek).

c. Tytuł 18 Kodeksu Stanów Zjednoczonych, art.1028 (Kwalifikowana kradzież tożsamości).

d. Tytuł 18 Kodeksu Stanów Zjednoczonych, art. 1028(a)(7), (b)(1)(D), (c)(3)(A) i (f) (Oszustwo związane z dokumentami tożsamości i spisek).

e. Tytuł 8 Kodeksu Stanów Zjednoczonych, art. 1324a i Tytuł 18 Kodeksu Stanów Zjednoczonych art 2, 371 (Nielegalne zatrudnianie obcokrajowców i spisek)

f. Tytuł 18 Kodeksu Stanów Zjednoczonych, art. 1956(a)(1)(B)(i) i (h) (a)(2)(A), i (h) (Pranie brudnych pieniędzy i spisek)

g. Tytuł 18 Kodeksu Stanów Zjednoczonych, art. 1960 (Biznes przekazywania pieniędzy bez zezwolenia)

Wyżej opisane czynu mogą być odpowiednikiem artykułów 258 § 1, 270 § 1, 286 § 1, 267 § 1 i 2, 269b. polskiego kodeksu karnego.

Przesłuchany w charakterze podejrzanego O. D. przyznał się do zarzucanego mu czynu, oraz wyjaśnił, iż pracuje dla wywiadu Korei Południowej i zadeklarował współpracę.

W dniu 7 maja 2024 roku Prokuratura Okręgowa w Warszawie wystąpiła do tut. Sądu z wnioskiem o zastosowanie wobec obywatela (...) O. D. środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania na łączny okres 60 dni.

Postanowieniem z dnia 7 maja 2024 r. Sąd Okręgowy w Warszawie w sprawie o sygn. akt VIII Kp 672/24 uwzględnił wniosek Prokuratora i zastosował wobec ściganego środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania do dnia 5 lipca 2024 r. do godz. 07:40.

Do Prokuratury Okręgowej w Warszawie wpłynęły dokumenty ekstradycyjne dotyczące O. D.. W skład dokumentów wchodzą: oświadczenie zastępcy prokuratora Stanów Zjednoczonych w Biurze Prokuratora Stanów Zjednoczonych na Dystrykt K., w Oddziale Sądu I Instancji i Wydziale Karnym Biura, nakaz aresztowania z 29 maja 2024 r. wydany przez federalnego sędziego magistrackiego Stanów Zjednoczonych G. M. H., akt oskarżenia z 23 sierpnia 2016 r. oświadczenie agenta specjalnego Federalnego Biura Śledczego D. B. oraz treść stosownych przepisów prawa amerykańskiego zastosowanych w postępowaniu, zdjęcie O. D..

W dniu 27 czerwca 2024 roku Prokurator wystąpił z wnioskiem o stwierdzeniem prawnej dopuszczalności wydania ściganego władzom Stanów Zjednoczonych Ameryki i o przedłużenie stosowania tymczasowego aresztowania.

Postanowieniem z dnia 3 lipca 2024 r. Sąd Okręgowy w Warszawie przedłużył stosowanie środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania wobec ściganego na dalszy czas oznaczony, to jest do dnia 3 października 2024 r. do godz. 07:40.

Sąd zważył, co następuje.

Wniosek o przekazanie O. D. organom wymiaru sprawiedliwości Stanów Zjedzonych Ameryki zasługuje na uwzględnienie. Sąd uznał, że w przedmiotowej sprawie nie wystąpiły żadne przesłanki obligatoryjne z art. 604 § 1 k.p.k. skutkujące niedopuszczalnością wydania.

Dokumenty złożone przez władze amerykańskie uprawdopodobniły w sposób wymagany w postępowaniu ekstradycyjnym, że ścigany dopuścił się zarzucanego mu czynu.

W doktrynie, jak i orzecznictwie utrwalone jest stanowisko, że orzekając o dopuszczalności wydania osoby ściganej w celu przeprowadzenia przeciwko niemu postępowania karnego lub wykonania orzeczonej już kary, sąd polski powinien być przekonany o dostatecznych dowodach uprawdopodobniających popełnienie przestępstwa przez ściganego. Nie muszą one być jednak dowodami źródłowymi dołączonymi przez państwo wzywające, jeżeli fakty uprawdopodobniające popełnienie czynu wynikające z wniosku i dołączonych do niego materiałów, nie wywołują wątpliwości. Ze zgromadzonych obecnie dokumentów wynika, że strona amerykańska posiada dowody popełnienia przestępstwa.

Należy wskazać, że postępowanie ekstradycyjne jest postępowaniem wpadkowym incydentalnym, niezwiązanym z toczącym się właściwym postępowaniem karnym. Ocena działań podejmowanych przez ściganego i ustalenie czy spełniają one przesłanki czynów zabronionych niewątpliwie należy do sądu amerykańskiego.

Zasada wzajemności stwarza domniemanie dobrej wiary dla każdego przypadku występowania między sobą państw związanych umową ekstradycyjną z wnioskiem o wydanie osoby ściganej. W tej sytuacji strona polska winna przychylić się do takiego wniosku1.

Przechodząc do analizy prawnej czy w sprawie zachodzą przesłanki obligatoryjne odmowy wydania ściganego określone w art. 604 § 1 k.p.k., należy wskazać, że ścigany nie jest obywatelem polskim ani nie korzysta w Rzeczypospolitej Polskiej z prawa azylu.

Strona amerykańska wystąpiła o ekstradycję O. D. w celu przeprowadzenia postępowania karnego za czyny objęte wnioskiem, stanowi także przestępstwo w Rzeczypospolitej Polskiej i wypełnia znamiona czynu z art. 258 § 1, 270 § 1, 286 § 1, 267 § 1 i 2, 269b. polskiego kodeksu karnego. Z nadesłanej przez stronę amerykańską kompletnej dokumentacji jasno wynika, jaki jest zakres ścigania. Bez wątpienia z opisu czynu wynika również, że czyn ten został popełniony na terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Wobec ściganego za tożsame przestępstwo nie wszczęto w Polsce postępowania karnego, ani nie zapadło wobec niego prawomocne orzeczenie w tym zakresie. Brak też informacji, by w stosunku do ściganego zapadło w jakimś innym państwie prawomocne orzeczenie co do tego samego czynu, bądź by odbyła już za nie karę. Nie nastąpiło także przedawnienie karalności czynu.

Ponadto brak jakichkolwiek dowodów, że ściganie O. D. jest związane z jego rasą, narodowością, poglądami politycznymi lub orientacją seksualną. Ścigany nie należy do mniejszości narodowej prześladowanej w Stanach Zjednoczonych Ameryki, nie podnoszono również w toku niniejszego postępowania, aby ściganie to dotyczyło wyznania ściganego. Na żadne z tych okoliczności nie powoływał się również sam ścigany.

Zgodnie z art. 604 § 1 pkt 7 i 8 k.p.k. wydanie jest niedopuszczalne, jeżeli zachodzi uzasadniona obawa, że w państwie żądającym wydania może dojść do naruszenia wolności i praw osoby wydanej, a także gdy dotyczy osoby ściganej za popełnienie bez użycia przemocy przestępstwa z przyczyn politycznych. Ustawodawca w przepisie art. 604 § 1 pkt 7 k.p.k. w zasadzie nie ograniczył katalogu wolności i praw jednostki, których obawa naruszenia skutkować powinna uznaniem wydania za niedopuszczalne, choć niewątpliwie w grę będą wchodzić przede wszystkim wolności i prawa związane ze sferami, w które ingerować może postępowanie karne lub wykonawcze prowadzone przeciwko osobie wydanej. Chodzi tu zarówno o wolności i prawa gwarantowane w Konstytucji RP, jak i w aktach prawa międzynarodowego, przede wszystkim w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka (dalej: EKPC). Do uznania ekstradycji za prawnie niedopuszczalną z uwagi na niezachowanie gwarancji respektowania przez kraj wzywający normy konwencyjnej przewidzianej w art. 3 EKPC konieczne jest wykazanie istnienia rzeczywistego ryzyka niezachowania tej normy w konkretnym wypadku i do konkretnej, a więc objętej wnioskiem o ekstradycję osoby. Wobec ściganego nie zachodzi także obawa wymierzenia kary śmierci. Z powszechnie dostępnych informacji wynika, że w W., gdzie ścigany może być sądzony w 1981 roku została całkowicie zniesiona kara śmierci. W ocenie Sądu, żadna z tych przesłanek w niniejszej sprawie nie została uprawdopodobniona choćby w najmniejszym stopniu, toteż uznać należało, że nie wystąpiła.

Z tych wszystkich względów, orzec należało jak w części dyspozytywnej postanowienia.

1 zob. postanowienie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 21 stycznia 2004 r., II AKz 407/03, OSA 2004/7/54.