Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

Formularz UK 2

Sygn. akt

IX Ka 123/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku.

Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy - Mokotowa w Warszawie z dnia 05 października 2020 r., sygn. akt VIII K 249/19

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☒

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana i uniewinnienie

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1

zarzut 1 apelacji Prokuratora, dotyczący 1 czynu

wydanie orzeczenia obarczonego bezwzględną przyczyną odwoławczą z art. 439 § 1 pkt 9 k.p.k.:

brak skargi uprawnionego oskarżyciela w zakresie tego czynu, bowiem czyn ten nie był objęty powtórnym postanowieniem o umorzeniu postepowania w rozumieniu art. 55 § 1 k.p.k.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wobec zmiany zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od obu zarzucanych mu czynów z innych przyczyn niż wskazane w tym zarzucie – zbędne stało się szerokie omawianie przyczyn jego niezasadności.

Wystarczy poprzestać na stwierdzeniu, iż mimo że subsydiarny akt oskarżenia dotyczył dwóch czynów (przywłaszczenia pompy, elementów sterowania i przewodów wodociągowych na kwotę ok. 4.000 zł oraz uszkodzenia przyłącza instalacji wodociągowej poprzez jego przecięcie w dwóch miejscach na szkodę ok. 4.000 zł) stanowiło to jedynie rozbicie inkryminowanego zachowania, przyjętego przez organy ścigania w dwóch postanowieniach o umorzeniu dochodzenia (uszkodzenie mienia poprzez zdewastowanie studni głębinowej oraz zniszczenie przyłącza wody o łącznej wartości szkody ok. 8.000 zł, tj. czyn z art. 288 § 1 k.k.). Opis czynu i jego kwalifikacja w obu tych postanowieniach sformułowane zostały w sposób niepełny w stosunku do treści postanowienia z dnia 07.07.2016 r., którym wyłączono do odrębnego postępowania materiały dotyczące zniszczenia ujęcia wody, zdewastowania studni, zniszczenia przyłącza oraz kradzieży pompy ze studni głębinowej o wartości strat ok. 8.000 zł., jak również w stosunku do kierunku, w którym było prowadzone postępowanie oraz zawartości merytorycznej poczynionych ustaleń. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż oskarżonemu zarzucano nie tylko zniszczenie instalacji wodociągowej, ale również zabór w celu przywłaszczenia jednego z jej elementów, co trudno w realiach tej sprawy uznać za czyn współukaralny, a co do czego czyniono również ustalenia w trakcie postepowania przygotowawczego.

Wniosek

uchylenie zaskarżonego wyroku i umorzenie postępowania w zakresie czynu 1

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Ten zarzut apelacji Prokuratora nie zasługiwał na uwzględnienie, zatem wniosek odnoszący się do niego nie został uwzględniony.

Lp.

Zarzut

3.2

zarzut 2 apelacji Prokuratora, dotyczący 1 czynu:

błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływa na jego treść:

przyjęcie, że oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim kierunkowym w celu przywłaszczenia cudzej rzeczy ruchomej, podczas gdy znamię „cudzej rzeczy” zostało wypełnione przez oskarżonego w sposób nieumyślny, gdyż działał on w przekonaniu, iż jest właścicielem pompy, elementów sterowania i przewodów wodociągowych

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Oskarżony w toku postępowania sądowego, jak również poprzedzającego je dochodzenia konsekwentnie twierdził, iż pompa była jego własnością i dlatego też przełożył ją do studni, z której w dacie czynu zamierzał korzystać w związku z zamianą budynków przez oskarżycielkę E. A. i jego siostrę H. S. (1). Na okoliczność tego przedstawił dokumenty, które same w sobie nie potwierdzają co prawda faktu nabycia przez niego omawianej pompy, a jedynie znacznie go uprawdopodabniają, jednakże w połączeniu z zeznaniami przesłuchanego na rozprawie świadka Z. U. (k. 236), który wskazał, iż zaświadczenie wystawiane jest na klienta, który składa zamówienie, przekonują Sąd, iż to oskarżony zakupił tą pompę. Tym bardziej, iż na dzień jej zakupu (grudzień 2009 r.) fragment nieruchomości, gdzie zamontowano pompę nie był w posiadaniu E. A., lecz H. S. (1), z którą mieszkał oskarżony.

Sąd Okręgowy podziela co do zasady stanowisko Sądu I instancji, iż pompa głębinowa stanowiła część składową w rozumieniu art. 47 k.c. studni, usytuowanej na nieruchomości, będącej - w dacie demontażu tej pompy – własnością oskarżycielki subsydiarnej E. A.. Sąd Okręgowy nie zgadza się jedynie ze stwierdzeniem uzasadnienia, iż pompa ta połączona była ze studnią w sposób trwały, skoro została kilka lat wcześniej samodzielnie wymieniona bez niszczenia studni, zaś w dacie czynu bez większych problemów zdemontowana i przeniesiona do innej studni. Świadek Z. U., który dokonywał jej wymiany stwierdził wprost, iż "Pompa ta nie może działać bez studni, to jest element ruchomy. (…) Pompa jest zawieszona na rurach, przykręcona jest do rury tłocznej" (k. 236). Świadek M. W. natomiast zeznał: "My pompę przynieśliśmy z jakiejś innej studni obok. Odłączyliśmy od tamtego przyłącza i przynieśliśmy samą pompę. To było na zleceni pana A." (k. 251). Sąd Okręgowy podziela natomiast w pełni rozumowanie zawarte w uzasadnieniu wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku I Wydział Cywilny z dnia 18 września 2019 r., wyrażone na gruncie niemal tożsamego stanu faktycznego, zgodnie z którym „ I jakkolwiek faktem powszechnie znanym jest, że kotły grzewcze mogą podlegać wymianie, to jednak uwadze skarżącego umknęło, że istota części składowej rzeczy zasadza się na tym, że nie może być ona odłączona od rzeczy bez jej uszkodzenia lub istotnej zmiany całości lub bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego ( art. 47 § 2 KC.). Przedmiot staje się więc częścią składową rzeczy, jeżeli jest z nią powiązany w sensie fizycznym, gospodarczym i funkcjonalnym (por. Komentarz do art. 47 KC. (w:) Kodeks cywilny. Komentarz pod red. E. Gniewka, P. Machnikowskiego, dostęp Legalis).". Zatem w zaistniałej sytuacji bezwzględnie pompa nie stanowiła odrębnego przedmiotu własności, nie była zatem własnością oskarżonego czy jego siostry H. S. (1), lecz E. A..

Nie sposób jednak uznać za niezasadne stanowiska Prokuratora, wyrażonego w uzasadnieniu jego apelacji, iż skoro kwestie prawa własności pompy na gruncie tej sprawy były rozbieżnie interpretowane nawet przez różne składy Sądu Rejonowego (co prawda już po dacie zarzucanego czynu) trudno wymagać od osoby, nie posiadającej wiedzy prawnej, dokonania samodzielnej i bezwzględnie prawidłowej oceny tychże stosunków własnościowych. Dla prawidłowej oceny tej kwestii konieczne było finalne posiłkowanie się przez sąd karny orzeczeniem sądu cywilnego i to na szczeblu odwoławczym. Wskazane wcześniej okoliczności zewnętrzne, jak możliwość wymontowania pompy bez zniszczenia całości studni, jak też fakt nabycia przez oskarżonego pompy uzasadniały, zdaniem Sądu, jego przekonanie, iż pompa ta stanowi jego własność. Co za tym idzie nie sposób przypisać oskarżonemu zamiaru kierunkowego, to jest chęci zaboru w celu przywłaszczenia rzeczy cudzej, koniecznego dla przypisania przestępstwa kradzieży.

Wniosek

zmiana zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od popełnienia czynu 1

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec uznania zarzutu Prokuratora za zasadny uwzględniono wniosek związany z tym zarzutem i uniewinniono oskarżonego w zakresie pierwszego z zarzucanych mu czynów.

Lp.

Zarzut

3.3

zarzut 3 apelacji Prokuratora, dotyczący 2 czynu:

błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na jego treść:

przyjęcie, że oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim albo ewentualnym (w sposób umyślny), podczas gdy znamię „cudzej rzeczy” zostało wypełnione przez oskarżonego w sposób nieumyślny, gdyż działał on w przekonaniu, iż jest właścicielem pompy, elementów sterowania i przewodów wodociągowych, a odłączenie ich od infrastruktury głębinowego ujęcia wody nie doprowadzi do uszkodzenia i uczynienia niezdatnym do użytku przyłącza do lokalnej instalacji wodnej, a jedynie umożliwi oskarżonemu odzyskanie rzeczy, które w jego przekonaniu do niego należały

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut ten jest w pełni zasadny z niemal tożsamych przyczyn jak zarzut Prokuratora dotyczący czynu pierwszego.

Sąd Okręgowy podziela co do zasady stanowisko Sądu I instancji, iż przyłącze instalacji wodociągowej, stanowiło część składową w rozumieniu art. 47 k.c. instalacji wodociągowej budynku mieszkalnego, usytuowanego na nieruchomości, będącej - w dacie przecięcia tego przyłącza – własnością oskarżycielki subsydiarnej E. A.. Sąd Okręgowy nie zgadza się jedynie z określeniem, zawartym z subsydiarnym akcie oskarżenia, a powielonym w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, iż było to przyłącze lokalnej instalacji wodociągowej – na takie ustalenie nie pozwala zgromadzony materiał dowodowy, sprawa ta dotyczy bowiem przyłącza studni głębinowej do budynku mieszkalnego, znajdujących się na tej samej prywatnej nieruchomości.

Niezależnie od tego, do tej sytuacji znajduje pełne zastosowanie zacytowane wyżej rozumowanie zawarte w uzasadnieniu wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku I Wydział Cywilny z dnia 18 września 2019 r. Przyłącze na dzień jego przecięcia niewątpliwie stanowiło własność E. A..

Nie sposób jednak uznać za niezasadne stanowiska Prokuratora, wyrażonego w uzasadnieniu jego apelacji również i w zakresie tego czynu, iż nie sposób przypisać oskarżonemu winy umyślnej w zamiarze czy to bezpośrednim (chęci) czy ewentualnym (godzenia się), to jest zamiaru zniszczenia rzeczy cudzej, koniecznego dla wypełnienia znamion przestępstwa zniszczenia. Jak wskazuje świadek M. W.: "Jak wywierciliśmy studnię to odkopaliśmy przewód, żeby połączyć studnię z przewodem. Przecięliśmy przewód w jednym miejscu. W budynku od razu pojawiła się woda." (k. 251) i "Odcięcie przewodów nastąpiło przy nowej pompie" (k. 252) oraz sama E. A. " Przyłącze dotychczasowe (moje) jako infrastruktura zasilająca budynek w wodę zostało skierowane do nowej studni" (k. 172). Jakkolwiek zarówno świadek, jak i oskarżycielka wyrażają się nieprecyzyjnie, bowiem to nie przyłącze z budynku E. A. zostało skierowane do nowej studni, lecz nowa studnia została przyłączona do budynku H. S. (2), nie budzi wątpliwości, iż elementy istniejącego przyłącza zostały wykorzystane do wykonania nowego. Na korzyść oskarżonego przemawia niemal tożsama argumentacja jak przy wymontowaniu pompy. Po pierwsze jako osoba nie posiadająca wykształcenia prawniczego mógł on pozostawać w przekonaniu, iż przyłącze (elementy rur) łączące budynek zajmowany uprzednio przez H. S. (1), a w chwili ich przecięcia przez E. A., stanowią własność pierwszej z nich, dla przypomnienia nie było to przyłącze komunalnej sieci wodociągowej. Po drugie zaś sam fakt ich przecięcia, zatem odcięcie budynku E. A. od dostępu do studni z ich wykorzystaniem, nie stał na przeszkodzie dalszemu wykorzystywaniu studni po zamontowaniu przez nią przyłącza przebiegającego przez własną nieruchomość. Nie sposób nie dostrzec tu pewnej złośliwości ze strony oskarżonego względem byłej żony, nie podważa ona jednak wskazanej oceny tej sytuacji.

Wniosek

zmiana zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od popełnienia czynu 2

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec uznania zarzutu Prokuratora za zasadny uwzględniono wniosek związany z tym zarzutem i uniewinniono oskarżonego w zakresie drugiego z zarzucanych mu czynów.

Lp.

Zarzut

3.4

zarzut 4 apelacji Prokuratora, dotyczący 2 czynu:

obraza przepisów postępowania, tj. art. 413 § 2 pkt 1 k.p.k., która miała wpływ na treść orzeczenia:

niedokładne określenie czynu, tj. wskazanie, iż oskarżony odpowiada alternatywnie za sprawstwo bezpośrednie, współsprawstwo, sprawstwo kierownicze, sprawstwo polecające lub podżeganie, podczas gdy między tymi formami sprawczymi zachodzi alternatywa wykluczająca

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut niewątpliwie w pełni zasadny: w opisie czynu forma zjawiskowa sprawstwa winna zostać precyzyjnie i jednoznacznie określona, tym bardziej, iż pozwalał na to materiał dowodowy.

Wniosek

zmiana zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od popełnienia czynu 2

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec zmiany zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu z innej przyczyny – zarzut ten stał się bezprzedmiotowy. Niezależnie od tego, z uwagi na kierunek obu apelacji, uwzględnienie tego zarzutu wymagałoby jedynie korekty opisu czynu, nie zaś zmiany wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego.

Lp.

Zarzut

3.5

zarzut 5 apelacji Prokuratora, dotyczący 2 czynu:

obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż w zakresie kwalifikacji prawnej,

„poprzez przyjęcie za podstawę wymiaru kary za przestępstwo art. 288 § 1 k.k. może stanowić art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 37a k.k., podczas gdy w przypadku stwierdzenia, że oskarżony dopuścił się 2 różnych czynów odpowiednio z art. 278 § 1 k.k. i art. 288 §1 k.k. i skazaniu za nie, w przypadku czynu 2 zasadnym byłoby wymierzenia kary na podstawie czynu, za który oskarżony został skazany, a więc art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 37a k.k.”

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Rzeczywiście w punkcie II zaskarżonego wyroku, którym skazano oskarżonego za czyn z art. 288 § 1 k.k., wymierzono karę na podstawie art. 278 § 1 k.k. (nie zaś art. 288 § 1 k.k.) w zw. z art. 37a k.k. – jednakże stanowi to raczej oczywistą omyłkę edytorską, wobec treści punktu I tego wyroku niż rzeczywistą, zgodną z zamysłem referenta, obrazę prawa materialnego.

Wniosek

brak wniosku apelacji Prokuratora w zakresie tego zarzutu

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec uniewinnienia oskarżonego przez Sąd Okręgowy kwestia ta stała się bezprzedmiotowa.

Lp.

Zarzut

3.6

zarzut 1 apelacji obrońcy

obraza prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu (art. 438 pkt 1 k.p.k. – omyłka w zarzucie):

a) art. 46 § 1 k.k. – niewłaściwe jego zastosowanie i przyznanie oskarżycielce subsydiarnej odszkodowania w łącznej kwocie 8.000 zł, podczas gdy szkoda taka nie została przez nią wykazana, a nadto w związku ze sprzedażą przez nią nieruchomości szkoda nie istniała w chwili orzekania, co jest warunkiem orzeczenia obowiązku naprawienia szkody

b) art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 227 k.c. – poprzez nieuwzględnienie przepisu k.c., bowiem to oskarżony był właścicielem pompy i sterownika, zaś w chwili ich wyjęcia z kablami ze studni był samoistnym posiadaczem nieruchomości, nadto dokonali tego pracownicy na zlecenia H. S. (1)

c) art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 47 § 1, 48, 49 § 1 i 191 k.c. –

poprzez ich błędne zastosowanie

zarzut 2 apelacji obrońcy

obraza przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia:

a) art. 49a k.p.k. poprzez zasądzenie obowiązku naprawienia szkody mimo iż oskarżycielka złożyła taki wniosek po zamknięciu przewodu sądowego

b) art. 4 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. poprzez uznanie, iż nabycie przez oskarżonego pompy nie miało znaczenia dla sprawy, mimo jego konsekwentnego twierdzenia odnoście prawa własności pompy ze sterownikiem i okablowaniem

c) art. 7 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. poprzez dokonanie dowolnej, nie zaś swobodnej oceny dowodów i przyjęcie, że oskarżycielka poniosła szkodę w wysokości 8.000 zł, podczas gdy przeczą temu zeznania świadka B. S. oraz wystawiona przez niego faktura

d) art. 424 § 2 k.p.k. poprzez brak uzasadnienia obowiązku naprawienia szkody co do zasądzonej kwoty

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wobec zmiany wyroku i uniewinnienia oskarżonego od obu zarzucanych mu czynów z powodu zasadnej argumentacji apelacji Prokuratora, idącej w tym samym kierunku co apelacja obrońcy, a wystarczającej do wydania orzeczenia, Sąd Okręgowy uznał za zbędne i bezprzedmiotowe rozpoznawanie uchybień wskazanych przez obronę (art. 436 k.p.k.)

Wniosek

zmiana zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec uniewinnienia oskarżonego przez Sąd Okręgowy kwestia ta stała się bezprzedmiotowa.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Sąd Rejonowy nie dopuścił się żadnych podlegających uwzględnieniu z urzędu uchybień.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

I.1

Przedmiot i zakres zmiany

Zaskarżony wyrok został zmieniony w całości, zgodnie z kierunkiem obu apelacji, poprzez uniewinnienie oskarżonego od popełnienia obu zarzucanych mu czynów.

Zwięźle o powodach zmiany

Powody zmiany wyroku i uniewinnienia oskarżonego od popełnienia obu zarzucanych mu czynów wskazane zostały w pkt. 3.2 i 3.3 tego uzasadnienia.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

I.2

Sąd Okręgowy w konsekwencji zmiany zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od obu czynów uchylił następujące punkty zaskarżonego wyroku:

- III: orzeczenie w zakresie kary łącznej,

- IV: zasądzenie obowiązku naprawienia szkody na rzecz oskarżycielki subsydiarnej,

- V: zasądzenie od oskarżonego na rzecz oskarżycielki subsydiarnej wydatków związanych z ustanowieniem pełnomocnika oraz poniesieniem opłaty,

- VI: zasądzenie od oskarżonego wydatków sądowych na rzecz Skarbu Państwa.

W związku z treścią orzeczenia sądu apelacyjnego wskazane rozstrzygnięcia stały się bezprzedmiotowe (pkt III wyroku) bądź bezpodstawne (pkt IV – VI wyroku).

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Stosownie do treści art. 632 pkt 1 k.p.k., art. 640 § 1 k.p.k. oraz art. 634 k.p.k. ustalono, że koszty sądowe w postaci zryczałtowanych wydatków postępowania w kwocie 300 złotych ponosi oskarżycielka subsydiarna E. A. i uznano je za uiszczone w całości.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

oskarżyciel publiczny

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

skazanie

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☒

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

skazanie

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana