Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IX Ka 519/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 7 lutego 2024 r., sygn. II K 1357/23

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

- naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja oskarżonego na uwzględnienie nie zasługiwała.

Sąd I instancji w toku przewodu sądowego ujawnił wszystkie dowody, dokonał ich wnikliwej oceny z uwzględnieniem zasad wiedzy, logiki i doświadczenia życiowego i w następstwie tak dokonanej oceny ustalił stan faktyczny nie zawierający błędów. Tak dokonana ocena w pełni korzysta z ochrony art. 7 k.p.k. Sąd orzekający dokonał wszechstronnej oceny wszystkich dowodów, przemawiających zarówno na korzyść jak i niekorzyść oskarżonego, a poczynione ustalenia faktyczne są wynikiem uznania za wiarygodne określonych dowodów, które to stanowisko Sąd szeroko i przekonywująco umotywował. Wbrew twierdzeniom skarżącego Sąd Rejonowy dokonał również trafnej prawno – karnej oceny zachowania oskarżonego, uznając, że wyczerpał ona znamiona czynu z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Przypomnieć należy, że z opisu zarzucanego oskarżanemu czynu wynika, że zarzucono mu udział w obrocie znacznej ilości substancji psychotropowej w postaci (...) w okresie od co najmniej 31.08.2023 r. do 4 .09.2023 r., który miał polegać na zakupie w dniu 31.08.2023 r. od M. O. 50 gram tej substancji za kwotę 1000 zł w celu dalszego obrotu, magazynowania tej substancji i przygotowania do dalszej dystrybucji, udzielenia w dniu 3.09.2023 r. odpłatnie K. S. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej za kwotę 30 zł tej substancji w ilości 0,5 grama oraz przechowywanie w dniu 4.09.2023 r. w swoim mieszkaniu poporcjowanej i przygotowanej do dalszego obrotu tej substancji w łącznej ilości 38,31 grama co stanowiło 383 porcji.

Zaznaczenia wymaga, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego i Sądów Apelacyjnych, a także stanowiska judykatury pojęcie uczestnictwa w obrocie składa się z dwóch rodzajów zachowań. Po pierwsze są to wszystkie sytuacje będące odpowiednikiem wprowadzenia do obrotu, jednak po stronie biernej takiej transakcji. Chodzi tu zatem o przyjęcie narkotyków od sprzedawcy, dostawcy, importera, producenta, hurtownika. Co istotne dla przyjęcia uczestnictwa w obrocie osoba uczestnicząca w obrocie nie może być konsumentem danej porcji narkotyków, lecz musi mieć ona zamiar przekazania ich kolejnej osobie (konsumentowi lub hurtownikowi). Innymi słowy konsument nie może być uczestnikiem w obrocie. Nie jest jednak konieczne wykazanie, że potencjalnymi dalszymi odbiorcami nie są konsumenci, lecz hurtownicy (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 1.03.2023 r., sygn. I KK 364/22, postanowienie SN z dnia 3.11.2021 r., sygn. IV KK 480/21, postanowienie SN z dnia 26.09.2018 r., IV KK 348/18). Zatem prawnie irrelewantne jest, czy uczestniczący w obrocie przekaże dalej narkotyk konsumentowi, czy hurtownikowi. Dla wyczerpania znamienia uczestnictwa w obrocie nie ma znaczenia ilość przyjętego narkotyku (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 18.06.2000 r., sygn. II KK 94/20), teoretycznie może to być zatem nawet jedna porcja. Po drugie, pojęcie uczestnictwa w obrocie obejmuje wszystkie inne zachowania, które mają jakiekolwiek znaczenie dla dokonywania obrotu narkotykiem. Mowa tu np. o magazynowaniu narkotyków, udostępnianiu lokalu celem wprowadzenia narkotyków do obrotu, np. w celu przeprowadzenia w nim transakcji, przechowywaniu oraz porcjowaniu narkotyków, przejęciu od kuriera, rozpakowaniu, rozważeniu na mniejsze objętości, przewożeniu narkotyków jako kurier. Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż znamię uczestnictwa w obrocie zostaje zrealizowane już w momencie zakupu środka odurzającego od hurtownika ze z góry powziętym zamiarem wykraczającym poza samodzielne skonsumowanie, lecz również obejmuje sprzedaż nadwyżki narkotyku kolejnym osobom, także konsumentom (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 18.06.2020 r., sygn. II KK 94/20).

W realiach tej sprawy zasadnie Sąd Rejonowy określił pozycję oskarżonego jako uczestniczącego w obrocie środkami odurzającymi w postaci (...), bowiem – co wynika z samych wyjaśnień oskarżonego – nie był on wyłącznie ostatecznym konsumentem zakupionego w dniu 31.08.2023 r. ilości 50 gram narkotyku od M. O.. Istotna przy tym była ilość nabytego narkotyku, która była równoważna 500 porcjom, a także wynikający jednoznacznie z analizy zgromadzonego w aktach sprawy istniejący zamiar oskarżonego dalszej dystrybucji tego narkotyku innym osobom, w porcjach. Bez wątpienia znamię uczestnictwa w obrocie w realiach tej sprawy zostało przez oskarżonego zrealizowane już w momencie nabycia 50 gram (...) od M. O. w dniu 31.08.2023 r. z góry powziętym zamiarem przekraczającym skonsumowanie tych narkotyków na własny użytek, lecz obejmującym również sprzedawanie tego narkotyku innym osobom, konsumentom. W tym celu wszak oskarżony przechowywał narkotyki w woreczku strunowym i posiadał wagę, co jasno wynika z protokołu przeszukania mieszkania oskarżonego (k. 7-11), zeznań funkcjonariusza policji M. C. (k. 21-22), który przeprowadzał tą czynność w mieszkaniu oskarżonego i dokonał jego zatrzymania, jak również fotografii ujawnionych na zatrzymanym telefonie komórkowym oskarżonego i pendrive (k. 117-121, 238-239). Jednoznacznie przy tym z dowodów w postaci protokołu oględzin telefonu oskarżonego (k. 29-121) i analizy ujawnionych wiadomości tekstowych oraz zdjęć, a także protokołu oględzin pendriva (k. 235-237, 238-239) wraz z zapisami rozmów z komunikatora (k. 241-283) wynika, że oskarżony zajmował się sprzedażą narkotyków innym osobom, które - jak wynika z treści zapisów rozmów - były w przeważającej mierze konsumentami. Zważyć przy tym należy, że zapisy rozmów ujawnionych na zatrzymanym u oskarżonego telefonie nosiły daty sierpniowe poprzedzające fakt nabycia substancji (...) w dniu 31.08.2023 r. Zwracają przy tym uwagę zapisy rozmowy zawarte na k. 88-89, z których wynika, że oskarżony będzie dysponował większą ilością narkotyków we wrześniu (k. 89). Nie sposób zatem uznać, że wyjaśnienia oskarżonego odnoszące się do nabycia w dniu 31.08.2023 r. 50 gram (...) od M. O. niezasadnie zostały uznane za wiarygodne. Treść wyjaśnień oskarżonego złożonych w dniu 5 września 2023 r. (k. 136-137) prowadzi do wniosku, że zasadnie Sąd Rejonowy uznał je w tej części za wiarygodne. Analiza tych wyjaśnień prowadzi bowiem do wniosku, że oskarżony dokładnie zdawał sobie sprawę ze swoich praw i obowiązków, o czym świadczy choćby fakt, że na część zadawanych pytań odmawiał udzielenia odpowiedzi, bowiem miał świadomość tego, że ma prawo wyjaśniać, jak i odmówić składania wyjaśnień i odpowiedzi na pytania oraz nie ma obowiązku dostarczania dowodów przeciwko sobie. Wyjaśnienia oskarżonego zatem zawierają tylko te informacje, które chciał ujawnić na etapie postępowania przygotowawczego, a zaprezentowana treść prowadzi do wniosku, że są one wiarygodne. Zaznaczenia przy tym wymaga, że treść wyjaśnień oskarżonego w zakresie nabycia w dniu 31.08.2023 r. 50 gram (...) od M. O. koresponduje z zeznaniami świadka M. H. (k. 127-128), a także z ustaleniami wynikającymi z k. 122,123, bowiem podany przez oskarżonego numer telefonu, który posiadał do M. O., faktycznie zarejestrowany jest na osobę o takich danych. Nie sposób przy tym uznać, że oskarżony nabyte substancje w ilości 50 gram przeznaczył w znacznej części na własny użytek. Z dowodów w postaci protokołu oględzin telefonu komórkowego oskarżonego, protokołu oględzin pendriva wraz z zapisami rozmów z komunikatora, jego wyjaśnień, wyjaśnień K. S. wynika, że oskarżony sprzedawał nabyte narkotyki innym osobom. Zaznaczenia wymaga, że z samych wyjaśnień oskarżonego wynika przy tym (k. 136-137), że poza K. S. sprzedał kolejne 5 gram także innemu mężczyźnie, którego danym nie udało się w toku postępowania przygotowawczego ustalić. U oskarżonego w dniu 4.09.2023 r. ujawniono przy tym 38, 31 grama substancji (...), co nie oznacza, że - jak wskazał to oskarżony w wyjaśnieniach (k. 136, 289-290) – większość nabytego (...) sam zużywał. Dowód w postaci protokołu oględzin telefonu komórkowego oraz protokołu oględzin pendriva (k. 235-237, 238-239) wraz z zapisami rozmów z komunikatora (k. 241-283) temu przeczy, bowiem zarówno treść rozmów, jak również ujawnione fotografie wskazują, że oskarżony sprzedawał narkotyki różnym osobom w zależności od ich potrzeb. Oznacza to, że nawet, jeżeli oskarżony przeznaczał nabywane i posiadane narkotyki na własne potrzeby, to jednak w szczególności były one nabywane przez niego w celu dalszej odsprzedaży innym osobom, o czym także świadczy posiadana przez niego waga oraz ujawniony na zdjęciach moment rozważania narkotyków. Nie sposób przy tym zgodzić się z argumentacją zawartą w apelacji, iż w aktach sprawy brak jest dowodów, iż nabyte substancje psychotropowe w postaci (...) w ilości 50 gramów w dniu 31.08.2023 r. stanowiły taką substancję w rozumieniu ustawy o przeciwdziałaniu narkomani, bowiem opinia biegłego z zakresu badan fizykochemicznych dotyczy wyłącznie ujawnionych w dniu 4.09.2023 r. substancji w ilości 38, 31 grama. Powyższe wynika przecież z wiarygodnych wyjaśnień oskarżonego (k. 136), ale także z wyjaśnień K. S. (k. 146 v), który został wskazany przez oskarżonego jako osoba, której sprzedał tą substancję psychotropową i fakt ten został potwierdzony.

Zważywszy na powyższe nie sposób uznać, że zachowanie oskarżonego opisane w zarzucie zostało błędnie zakwalifikowane jako czyn z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, przez co brak jest podstaw do twierdzenia o błędności złożonego przez oskarżonego w obecności obrońcy wniosku w trybie art. 387 k.p.k.

Wniosek

- o zmianę wyroku poprzez zakwalifikowanie czynu zarzucanego jako wyczerpującego znamiona czynu z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełnionego w dniu 4.09.2023 r. i wymierzenia kary grzywny w wysokości 200 stawek po 50 zł oraz z art. 59 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełnionego w dniu 3. 09.2023 r. i wymierzenie kary grzywny w wysokości 100 stawek po 50 zł, kary łącznej grzywny 300 stawek po 50 zł (niezasadny),

- o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania (niezasadny).

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na nieuwzględnienie zarzutów zawartych w apelacji, o czym była mowa w punkcie 3 formularza uzasadnienia sekcja „zarzut”, wniosek o zmianę wyroku w postulowanym zakresie nie zasługiwał na uwzględnienie, zaś wniosek o uchylenia wyroku do ponownego rozpoznania nie był zasadny, bowiem brak było podstaw do uznania, że wniosek złożony w trybie art. 387 k.p.k. nie został prawidłowo rozpoznany przez Sąd Rejonowy, przez co sprawa wymaga przeprowadzenia na nowo przewodu sądowego w całości.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Punkt I-VIII

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sąd odwoławczy uznał, że wywiedziona apelacja była niezasadna i miała charakter wyłącznie polemiczny, zaś orzeczenie Sądu Rejonowego należało uznać za trafne. Szczegółowa odpowiedź na podnoszone przez skarżącego zarzuty, a zatem także i powody nieuwzględnienia apelacji, zostały omówione w punkcie 3 formularza uzasadnienia sekcja „zarzut” i „wnioski”. Sąd odwoławczy nie stwierdził przy tym z urzędu istnienia podstaw do uchylenia, bądź zmiany wyroku poza zakresem zaskarżenia, tj. przesłanek określonych w art. 439 k.p.k. i art. 440 k.p.k.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2,3

O kosztach z tytułu obrony z urzędu w instancji odwoławczej orzeczono na podstawie § 4 ust. 1 3 i § 17 ust. 2 pkt 4 i § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa oraz jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu z dnia 14.05.2024 r.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. z uwagi na zasadę słuszności oskarżony został zwolniony z ponoszenia kosztów sadowych postępowania odwoławczego.

7.  PODPIS