Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IX Ka 876/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Grodzisku Mazowieckim z dnia 4 czerwca 2024 r. sygn. akt II K 71/24

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca oskarżonego

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

1

K. S.

Oskarżony nie był uprzednio karany.

Informacje z Krajowego Rejestru Karnego

k. 134

2.

K. S.

Zatrzymanie prawa jazdy oskarżonego.

Informacje z ewidencji kierowców

153-156

3.

K. S.

Oskarżony nie figuruje w ewidencji.

Informacje z Policji dotyczące oskarżonego

k. 158

4.

K. S.

Stan pojazdu prowadzonego przez oskarżonego.

Zdjęcia

k. 113-120

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

Informacje z Krajowego Rejestru Karnego

Dokument urzędowy nie podważony przez żadną ze stron.

2.

Informacje z ewidencji kierowców

Dokument urzędowy nie podważony przez żadną ze stron.

3.

Informacje z Policji dotyczące oskarżonego

Dokument urzędowy nie podważony przez żadną ze stron.

4.

Zdjęcia dołączone do apelacji

Nie budzące wątpliwości ani Sądu ani stron.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

2.

I. obraza przepisów postępowania, tj. art. 193 § 1 kpk poprzez jego niezastosowanie i art. 207 § 1 kpk poprzez zaniechanie przeprowadzenia oględzin pojazdu.

II. błąd w ustaleniach faktycznych poprzez przyjęcie, że oskarżony prowadził pojazd ciężarowy, pojazd był własnością oskarżonego, który samodzielnie wstawił w pojeździe „kratkę”.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wniesiona apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie z uwagi na jej oczywistą bezzasadność. Istota zarzutów środka odwoławczego sprowadzała się bowiem do zarzucenia Sądowi Rejonowemu postąpienia w sposób, w jaki ten nie postąpił, co przy tym jednoznacznie i bardzo klarownie zostało wyrażone w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku. Uzasadnienie to, jak się zdaje, nie stało się jednak przedmiotem zainteresowania autora środka odwoławczego. W apelacji bowiem autor napisał, że „(…) Sąd I instancji dokonał błędnych ustaleń faktycznych, które – jak wynika z treści uzasadnienia skarżonego orzeczenia – miały wpływ na karę wymierzoną oskarżonemu i zastosowanie wobec niego środki karne” (str. 4 apelacji). Zacytowane stwierdzenie nie jest jednak prawdziwe. W uzasadnieniu wyroku Sąd Rejonowy wymienił okoliczności, które miały wpływ na wymiar kary i środków karnych. Wśród tych okoliczności nie wymieniono ciężarowego charakteru pojazdu kierowanego przez oskarżonego. Co więcej, Sąd Rejonowy wskazał, że „Nie jest tak, jak twierdzi obrona, że pojazd I. był pojazdem osobowym, a nie ciężarowym. Dla uściślenia, był on pojazdem osobowym, który oskarżony przerobił na ciężarowy i jako takiego dokonał jego rejestracji, tworząc z niego ciężarowy, by przewozić ciężary, a nie ludzi. Powyższe w realiach sprawy nie miało jednak istotnego znaczenia na odpowiedzialność oskarżonego, gdyż jak wynika z sekcji 4 pisemnych motywów wyroku, o wymiarze kary wobec oskarżonego, obok okoliczności łagodzących, zadecydowały okoliczności obciążające w postaci wysokiego stopnia nietrzeźwości, spowodowanie kolizji oraz ucieczka z jej miejsca, dodatkowo z przeciętą oponą, czyli niesprawnym technicznie pojazdem.” (str. 6 uzasadnienia). Przytoczony fragment uzasadnienia wydaje się odznaczać jasnością i oczywistością, a także nie budzić żadnych wątpliwości co do poczynionych przez sąd pierwszej instancji ustaleń. Wynika z niego, iż ciężarowy charakter pojazdu marki I. Sąd Rejonowy ustalił na podstawie okoliczności zarejestrowania tego pojazdu w tym charakterze, co znalazło potwierdzenie nie tylko w dowodzie rejestracyjnym pojazdu, ale także w informacji przekazanej przez Starostwo Powiatu G.. Sąd Rejonowy nie ustalił, że wskazany pojazd „z punktu widzenia konstrukcji samochodu od strony technicznej” (str. 4 apelacji) w rzeczywistości był samochodem ciężarowym. Przecież w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku jednoznacznie wskazano, że samochód został zarejestrowany jako ciężarowy i dlatego Sąd Rejonowy przyjął taki charakter pojazdu. Właśnie to ustalenie spowodowało z kolei, że Sąd Rejonowy nie potraktował okoliczności związanej z ciężarowym charakterem pojazdu jako okoliczności, która miała wpływ na wymiar kary i środków karnych w kierunku zaostrzenia ich wymiarów (jak ma to zazwyczaj miejsce). Nie tylko okoliczności tej sąd pierwszej instancji nie wymienił wśród okoliczności, które miały wpływ na karę i zakaz prowadzenia pojazdów (sekcja 4 i 5 uzasadnienia), ale dodatkowo, wprost wskazał, że nie miała ona znaczenia. Wydaje się, że nie było możliwości jaśniejszego wyjaśnienia stanowiska przez Sąd Rejonowy. Pomimo tego obrońca uznał za stosowne zarzucenie temu sądowi poczynienie błędnego ustalenia faktycznego poprzez uznanie pojazdu jako ciężarowego pomimo, że jest on jedynie zarejestrowany jako ciężarowy. Godzi się w związku z tym stwierdzić, iż dokładnie takie samo ustalenie poczynił Sąd Rejonowy – pojazd był ciężarowy tylko dlatego, że w takim charakterze został zarejestrowany.

Dodatkowo podnieść należy, iż w sprawie nie ma żadnego znaczenia, kto był w czasie czynu właścicielem pojazdu ani kto dokonał wstawienia „kratki” w pojeździe. Żadna z tych okoliczności nie stanowi znamienia czynu zabronionego. Nie ma też żadnego znaczenia dla wymiaru kary i środków karnych. Tym samym nawet ustalenie, że właścicielem pojazdu była firma leasingowa (a nie oskarżony) i, że to nie oskarżony dokonał montażu „kratki” nie ma w sprawie żadnego znaczenia. Przypomnieć bowiem należy skarżącemu, iż przedmiotem postępowania jest przestępstwo prowadzenia pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości.

W związku z powyższym całkowicie bezzasadne były także zarzuty naruszenia przepisów postępowania, tj. art. 193 § 1 kpk i art. 207 § 1 kpk poprzez zaniechanie dopuszczenia dowodu z opinii biegłego oraz poprzez zaniechanie dokonania oględzin pojazdu. W sprawie nie zachodziła bowiem ani potrzeba ani, tym bardziej, konieczność przeprowadzenia dowodu na okoliczność wskazane w apelacji, tj. liczby miejsc w kabinie kierowcy i pasażerów oraz konstrukcyjnego oddzielenia kabiny od skrzyni ładunkowej. Raz jeszcze bowiem należy podkreślić, iż oczywiście niezgodne z ustaleniami Sądu Rejonowego jest twierdzenie obrońcy o błędnym ustaleniu co do tego, że pojazd S. miał w rzeczywistości ciężarowy charakter i, że ta okoliczność miała „niewątpliwy” wpływ na wymiar kary oraz zastosowany środek karny. Jeżeli coś w sprawie miało „niewątpliwy” charakter to właśnie ustalenie Sądu Rejonowego co do ciężarowego charakteru pojazdu w związku z jego rejestracją w tym charakterze. „Niewątpliwe” było także stwierdzenie Sądu Rejonowego, że ciężarowy charakter pojazdu nie został potraktowany jako okoliczność obciążająca dla oskarżonego.

Pozbawione podstaw jest twierdzenie obrońcy, że o „niewątpliwym” wpływie okoliczności związanej z charakterem pojazdu na wymiar kary oraz zastosowany środek karny świadczy uzasadnienie sprzeciwu prokuratora od wyroku nakazowego wydanego w sprawie. Obrońca winien bowiem wiedzieć, że ani wniesienie sprzeciwu ani uzasadnienie tego sprzeciwu nie mogą stanowić okoliczności uwzględnianej przy wymiarze kary lub środka karnego. W analizowanej sprawie Sąd Rejonowy trafnie przy tym wskazał okoliczności, które miały wpływ na wymiar kary i środka karnego, w tym liczne okoliczności obciążające. Z tymi twierdzeniami sądu pierwszej instancji obrońca nie podjął jednak żadnej polemiki.

Podsumowując należy podkreślić, iż Sąd Rejonowy nie postąpił w sposób, w jaki miał postąpić według autora apelacji, co jednoznacznie wynika z uzasadnienia zaskarżonego wyroku.

Wniosek

Na podstawie art. 427§ 1 k.p.k. i art. 437§ 2 k.p.k. obrońca wniósł o zmianę wyroku w zaskarżonej części poprzez:

a.  wyeliminowanie z opisu czynu informacji, że oskarżony poruszał się samochodem ciężarowym;

b.  złagodzenie orzeczonej w punkcie pierwszym wyroku kary do 200 stawek dziennych grzywny (15 zł stawka);

c.  złagodzenie orzeczonego w punkcie drugim wyroku środka karnego do 3 lat zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych z wyłączeniem koparek;

d.  zaliczenie oskarżonemu na poczet środka okresu zatrzymania prawa jazdy.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

W ocenie Sądu Okręgowego, wywiedziona w niniejszej sprawie apelacja obrońcy oskarżonego była bezzasadna, albowiem skarżący nie podniósł takich argumentów, które mogłyby skutkować zmianą zaskarżonego orzeczenia w postulowanym przez niego kierunku. Pojazd I. miał charakter ciężarowy, taki bowiem charakter pojazdu wskazano przy jego rejestracji. Okoliczność ta nie miała jednak znaczenia przy wymiarze kary i środka karnego. Obrońca, kwestionując wysokość kary oraz środka karnego oraz zakres tego środka, powiązał swoje żądanie z zarzutami dotyczącymi błędnego ustalenia charakteru pojazdu. W związku z całkowitą bezzasadnością zarzutów środka odwoławczego brak był podstaw do dokonania zmiany rozstrzygnięć dotyczących kary i środka karnego. Ustalenie dotyczące charakteru pojazdu nie wpłynęło bowiem na zaostrzenie wymiaru kary i środka karnego. Tym samym brak było podstaw do złagodzenia kary i środka karnego. Obrońca nie podniósł przy tym żadnych zarzutów przeciwko rzeczywistym ustaleniom Sądu Rejonowego, które, jak wynika z treści uzasadnienia wyroku, zostały potraktowane jako okoliczności obciążające.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Pkt 1-2 wyroku Sądu Rejonowego w Grodzisku Mazowieckim z dnia 4 czerwca 2024 r.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

W ocenie Sądu Okręgowego, wywiedziona w niniejszej sprawie apelacja obrońcy oskarżonego była bezzasadna, albowiem skarżący nie podniósł takich argumentów, które mogłyby skutkować zmianą zaskarżonego orzeczenia w postulowanym przez niego kierunku.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

W związku z bezzasadnością apelacji, na podstawie art. 636 § 1 kpk, oskarżony został obciążony kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze.

7.  PODPIS