Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

X Ka 112/25

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

0

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Mokotowa w Warszawie XIV Wydział Karny z dnia 18 listopada 2024 r., sygn. akt XIV K 492/24

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Naruszenie przepisów postępowania, mające wpływ na treść wyroku, tj. art. 410 k.p.k. w zw. z art. 7 k.p.k. w zw. z art. 193 § 1 k.p.k. poprzez pominięcie przy ocenie społecznej szkodliwości czynu postaci zamiaru i motywacji oskarżonego wynikającej m.in. z opinii biegłych psychiatrów, że oskarżony doznał silnego stresu związanego z aresztowaniem oraz wyraził żal z powodu całej sytuacji, co doprowadziło do nieuzasadnionego przyjęcia, że czyn popełniony przez oskarżonego nie posiada znikomej szkodliwości;

Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia wyrażający się w uznaniu, że oskarżony prawidłowo oceniał sytuację dotyczącą posiadania marihuany, podczas gdy z opinii biegłych, która nie jest kategoryczna, z jego wyjaśnień i dokumentacji medycznej załączonej do wniosku o umorzenie postępowania wynika, że oskarżony posiadał na własny użytek marihuanę, korzystał z marihuany, aby zminimalizować stres, co winno prowadzić do wniosku, że społeczna szkodliwość czynu jest znikoma.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty apelacji bezzasadne w stopniu oczywistym.

Brak podstaw do podważenia oceny materiału dowodowego, której dokonał Sąd pierwszej instancji.

Brak podstaw do przyjęcia, aby na podstawie prawidłowo ocenionych dowodów Sąd pierwszej instancji dokonał błędnych ustaleń faktycznych.

Okoliczności wskazane w apelacji nie mają wpływu ani na ocenę zgromadzonych dowodów, ani ocenę karnoprawną czynów przypisanych oskarżonemu w wyroku.

Obrońca nie kwestionował przy tym opinii z zakresu badań fizykochemicznych, z której wynika, że ilość posiadanych przez oskarżonego środków odurzających odpowiada 9-30 typowych porcji handlowych. Jest to ilość, która nie pozwala na przyjęcie tak niewielkiego stopnia społecznej szkodliwości, który pozwalałaby na zastosowanie art. 62a ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (umorzenie oportunistyczne, tj. z uwagi na niecelowość ścigania karnego). Tym bardziej nie sposób przyjąć, aby taka ilość środka odurzającego pozwalała na umorzenie postępowania wobec znikomej społecznej szkodliwości (art. 17 § 1 pkt 3 k.p.k.). Trafnie zatem przyjął Sąd, że w realiach niniejszej sprawy zachodzą podstawy do skazania Y. B..

Bezzasadne są dalsze wywody apelacji. Ocena społecznej szkodliwości dotyczy samego czynu (jego strony podmiotowej i przedmiotowej), a nie innych okoliczności, które zazwyczaj mają wpływ na wymiar kary (np. dotychczasowy sposób życia oskarżonego).

Tym samym okoliczności, jak stres związany z zatrzymaniem w niniejszym postępowaniu (błędnie określonym w apelacji jako „aresztowanie”) czy wyrażenie żalu przez oskarżonego - w ogóle nie mają wpływu na ocenę społecznej szkodliwości czynu.

Błędny jest również zarzut apelacji, który wskazuje, że opinia biegłych lekarzy psychiatrów „nie jest kategoryczna”. Jeśli obrońca dostrzegł taką wadę opinii, należało - w myśl art. 201 k.p.k. - złożyć wniosek o jej uzupełnienie bądź dopuszczenie innych biegłych. Nie sposób jednak odnieść się do zarzutów w tej części, ponieważ obrońca nie wykazał, na czym dokładnie nie miało polegać to uchybienie, a zwłaszcza jaki miało wpływ na treść orzeczenia w niniejszej sprawie.

Wbrew wywodom apelacji, biegli nie przesądzili, jaki był cel używania przez oskarżonego środków odurzających. Ograniczyli się tylko do przedstawienia relacji oskarżonego udzielonych do wywiadu lekarskiego. Zresztą biegli nie byli upoważnieni do opiniowania w tym przedmiocie. Zakres ekspertyzy wyznaczają tezy dowodowe zawarte w postanowieniu Sądu.

Należy przy tym zauważyć, że opinia biegłych bynajmniej nie wspiera tezy o potrzebie umorzenia oportunistycznego, czyli ze względu na niecelowość ścigania karnego. Biegli wskazali na ograniczone zaangażowanie oskarżonego w dotychczasową terapię. Oskarżony m.in. nie kontynuował systematycznej terapii psychiatrycznej, co może sugerować brak pełnej gotowości do podjęcia długotrwałego leczenia.

W tej sytuacji brak podstaw do przyjęcia, aby Sąd instancji dopuścił się uchybienia w postaci nieprawidłowej oceny przesłanek z art. 62a ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Należy dodać, że Sąd w uzasadnieniu przedstawił wyczerpujące argumenty, które wykluczają wariant umorzenia postępowania.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku i umorzenie postępowania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak podstaw do przyjęcia odmiennych ustaleń faktycznych stanowiących podstawę zaskarżonego wyroku. Brak podstaw do przyjęcia przesłanek z art. 62a ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, które wyjątkowo pozwalają na umorzenie postępowania o czyn z art. 62 ust. 1 tej ustawy. Tym bardziej brak podstaw do przyjęcia znikomej społecznej szkodliwości czynów przypisanych oskarżonemu w wyroku, o co wnosił obrońca w apelacji.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Jak w Sekcji 1.1.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Po rozpoznaniu zarzutów apelacji nie stwierdzono podstaw do wzruszenia zaskarżonego orzeczenia ani uchylenia tego wyroku i przekazania sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania. Brak podstaw do podważenia oceny dowodów, której dokonał sąd pierwszej instancji bądź dokonanych na tej podstawie ustaleń faktycznych.

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Brak podstaw do obciążenia oskarżonego kosztami postępowania odwoławczego ze względu na aktualną sytuację rodzinną i majątkową.

PODPIS

SSO Sebastian Ładoś