X Ka 358/23 - wyrok Sąd Okręgowy w Warszawie z 2023-06-02

Sygn. akt X Ka 358/23




WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 czerwca 2023 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie – Wydział X Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Hubert Zaremba

SSO Mariusz Iwaszko (spr.)

SSO Grzegorz Miśkiewicz

Protokolant: prot. sądowy Karolina Popowska

przy udziale Prokuratora: Marka Orzechowskiego

po rozpoznaniu w dniu 2 czerwca 2023 r.

sprawy P. M. i M. K.

oskarżonych o czyny z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii

na skutek apelacji wniesionych przez obrońców oskarżonych

od wyroku Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie

z dnia 4 października 2022 r., sygn. akt V K 1246/22

orzeka


wyrok w stosunku do oskarżonych P. M. i M. K. utrzymuje w mocy;

zwalnia oskarżonych od kosztów sądowych za II instancję w całości;

adw. P. J. przyznaje od Skarbu Państwa wynagrodzenie w kwocie 840 (osiemset czterdzieści) złotych + VAT za II instancję.





UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

X Ka 358/23


Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2


CZĘŚĆ WSTĘPNA


Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji


Wyrok Sądu Rejonowego dla m.st Warszawy w Warszawie z dnia 04 października 2022 r., sygn. akt V K 1246/22


Podmiot wnoszący apelację


☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny


Granice zaskarżenia


Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów


Wnioski


uchylenie

zmiana


Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy


Ustalenie faktów


Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

P. M.

Aktualne dane o karalności

KRK


1023-1033

2.1.1.2.

M. K.


Aktualne dane o karalności

KRK


1023-1033

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.



-


-





Ocena dowodów


Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1 -2.1.1.2.


KRK


Dowód jest obiektywny bowiem dane pochodzą od uprawnionego podmiotu


Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

2.1.1.1




-



STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obrońca oskarżonego P. M. powyższemu wyrokowi zarzucił:

1. mającą wpływ na treść ww. orzeczenia obrazę przepisów postępowania, tj. art. 4 k.p.k., art. 7 k.p.k., art. 410 k.p.k. poprzez niewyjaśnienie istotnych okoliczności sprawy, niezgodnie z regułami zasady swobodnej oceny dowodów dowolne dokonanie oceny niektórych dowodów, ich wybiórczą ocenę oraz dowolne uznanie, którym z dowodów Sąd daje wiarę, a którym odmawia mocy dowodowej, w sytuacji, gdy:

a) wyjaśnienia oskarżonego P. M. oraz oskarżonej M. K. w zakresie tego, że to wyłącznie oskarżony P. M. w dniu 19 kwietnia 2022 r. posiadał środki odurzające są ze sobą spójne i korespondują z zebranym materiałem dowodowym, bowiem z treści tych dowodów jednoznacznie wynika, że w dniu 19 kwietnia 2022 r. jedynie oskarżony P. M. posiadał środki odurzające, a żaden z przeprowadzonych nie potwierdza tego, że w dniu 19 kwietnia 2022 r. P. M. posiadał środki odurzające z inną osobą,

b) z protokołu oględzin zabezpieczonego telefonu nie wynika, aby w dniu 19 kwietnia 2022 r. P. M. posiadał środki odurzające z inną osobą, bowiem zdjęcia są niewyraźne, nie dotyczą zdarzenia z dnia 19 kwietnia 2022 r., a ponadto nie są one tożsame ze środkami odurzającymi znalezionymi w dniu 19 kwietnia 2022 r. u oskarżonego P. M.,

c) nieuwzględnienie w sposób należyty wszystkich okoliczności, przemawiających na korzyść oskarżonego, a w szczególności przyznania się do popełnienia wszystkich czynów, a także wskazania przez niego, że żałuje on popełnionych czynów, co powoduje, że kara wymierzona oskarżonemu powinna być łagodniejsza,

d) nieuwzględnienie w sposób należyty wszystkich okoliczności, przemawiających na korzyść oskarżonego, a w szczególności faktu, że oskarżony posiadał znikomą ilość środków odurzających (pkt 3 aktu oskarżenia), co powinno skutkować uznaniem, że czyn ten stanowił wypadek mniejszej wagi (czyn 3 - 0,97 g), a tym samym kara wymierzona oskarżonemu powinna być łagodniejsza,

2. mającą wpływ na treść ww. orzeczenia obrazę przepisów postępowania, tj. art. 4 kpk w zw. 410 kpk poprzez nieuwzględnienie w sposób należyty wszystkich okoliczności, przemawiających na korzyść oskarżonego, a w szczególności wyrażenia skruchy przez oskarżonego, a także przyznania się przez oskarżonego do popełnionych czynów,

3. mającą wpływ na treść ww. orzeczenia błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku poprzez:

a) przyjęcie, że oskarżony P. M. posiadał w dniu 19 kwietnia 2022 r. środki odurzające z inną ustaloną osobą, w sytuacji, gdy z zebranego materiału jednoznacznie wynika, że w dniu 19 kwietnia 2022 r. środki odurzające posiadał wyłącznie oskarżony P. M., bowiem z protokołu oględzin nie wynika, aby środki odurzające znalezione u P. M. były środkami odurzającymi, których zdjęcia znajdują się w telefonie,

b) brak ustalenia, że czyny popełnione przez oskarżonego w dniu 19 kwietnia 2022 r. są czynami podjętymi w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, a tym samym stanowią one jeden czyn zabroniony,

c) brak ustalenia, że czyn z punktu 3 aktu oskarżenia stanowi wypadek mniejszej wagi, mimo że oskarżony posiadał śladowe ilości środków odurzających (0,97 g),

d) brak wzięcia pod uwagę sytuacji majątkowej oskarżonego, a tym samym brak zwolnienia go od kosztów sądowych i zmniejszenia wymierzonej nawiązki,

e) poprzez nieuwzględnienie dyrektyw wymiaru kary określonych w art. 53 kk, 4. poprzez rażącą niewspółmierność kary w rozumieniu art. 438 pkt 4 k.p.k. wynikającą z nieuwzględnienia wszystkich okoliczności łagodzących, a w szczególności faktu, że czyny popełnione przez oskarżonego w dniu 19 kwietnia 2022 r. stanowią jeden czyn w rozumieniu art. 12 kk, oskarżony przyznał się do popełnienia czynów oraz wyraził skruchę, a ponadto poprzez samym poprzez brak zastosowania instytucji z art. 37a, i 37b.


Obrońca oskarżonej M. K. zaskarżył w/w wyrok w całości na korzyść oskarżonej i zarzucił:

1) błąd w ustaleniach faktycznych Sądu, mający wpływ na treść zaskarżonego wyroku poprzez ustalenie, iż oskarżona M. K. w zakresie objętym czynem wskazanym w akcie oskarżenia wypełniła znamiona przestępstwa z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, podczas gdy zgromadzony w toku postępowania materiał dowodowy - wyjaśnienia oskarżonej, wyjaśnienia współoskarżonych, zeznania świadków, dokumenty oraz protokoły oględzin nie pozwalają na przypisanie oskarżonej przedmiotowego przestępstwa, w szczególności zaś działania przez oskarżoną z zamiarem bezpośrednim lub ewentualnym, co stanowi warunek niezbędny do przypisania jej winy w zakresie czynu stypizowanego art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii

2) obrazę przepisów postępowania, mająca wpływ na treść orzeczenia, a w szczególności:

a) art. 366 § 1 k.p.k. w zw. z art. 2 § 2 k.p.k. w zw. z art. 5 § 2 k.p.k. poprzez dokonanie przez Sąd domniemania faktycznego na niekorzyść oskarżonej dotyczącej istnienia po jej stronie świadomości w zakresie przechowywania w mieszkaniu przy ul. (...) w W. środków odurzających, podczas gdy dokonywanie ustaleń w oparciu o domniemania faktyczne jest na gruncie polskiego prawa karnego procesowego niedopuszczalne, wykracza poza zasadę prawdy materialnej oraz narusza domniemanie niewinności, a w związku z tym nie może stanowić podstawy do ustaleń w procesie karnym.

b) art. 4 k.p.k. oraz art. 7 k.p.k., polegające na naruszeniu przez Sąd Rejonowy zasady swobodnej kontrolowanej oceny zgromadzonego w niniejszej sprawie materiału dowodowego, w szczególności w zakresie wyjaśnień oskarżonej, wyjaśnień współoskarżonych, zeznań świadków, nade wszystko zaś protokołu oględzin telefonu marki A. IPhone i zawartej w nim dokumentacji fotograficznej i sms-owej, poprzez bezkrytyczne uznanie, iż ujawniona w pamięci aparatu telefonicznego dokumentacja potwierdza, że oskarżona wiedziała o narkotykach znajdujących się w mieszkaniu przy ul. (...) w W. w sytuacji, gdy ww. dokumentacja sama w sobie w żaden sposób nie potwierdza ww. okoliczności, jak również w sytuacji, gdy dokumentacja ta oceniana we wzajemnym powiązaniu z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie, z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, prowadzi do całkowicie odmiennego wniosku tj., że oskarżona zachowaniem swoim nie wypełniła znamion przypisanego jej przestępstwa.

3) rażącą niewspółmierność kary polegającą na wymierzeniu oskarżonej kary bezwzględnego pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku, w sytuacji, gdy orzeczona kara nie uwzględnia należycie dyrektyw szczególnych wymiaru kary, określonych w art. 53 k.k. oraz nieuwzględnienie w dostatecznym stopniu okoliczności łagodzących ustalonych przez Sąd, tj. młodego wieku oskarżonej, jej dotychczasowego sposobu życia, w tym uprzedniej niekaralności, przez przecenienie znaczenia ustalonych w sprawie okoliczności obciążających, zaś niedocenienie wymowy i znaczenia okoliczności łagodzących.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut I a i b obrońcy oskarżonego. Wskazać trzeba, że substancje znalezione w mieszkaniu przechowywano w lodówce. Jest to rzecz, do której zagląda się wielokrotnie i codziennie. Substancje te wyglądały jak narkotyki , były zapakowane jak narkotyki vide np. k 52. Po to , żeby policja mogła wejść do mieszkania , w którym owe narkotyki znaleziono, musiała wyważyć drzwi k- 40 i n. Stało się tak , gdyż obecna w mieszkaniu oskarżona nie otwierała drzwi policjantom. Wiemy o tym od przesłuchanego tuż po czynie policjanta D. L.. Był on w śledztwie wiarygodny , gdyż nic nie wskazuje na jego kłamstwo, zaś czynność przesłuchania wykonano po jednym dniu od czynu, czyli zatarcie zdarzenia w pamięci nie nastąpiło – to zaś wyklucza błędy. Mieszkanie zajmowała oskarżona – miała je od swojej babci- wraz z oskarżonym swym konkubentem. Nadto wiarygodne wydruki zdjęć i korespondencji prowadzonej z iphona oskarżonej k 120 i n przekonują, że jakkolwiek trudno je powiązać z czynem przypisanym, na zasadzie takiej, że zdjęcia i rozmowy dotyczą narkotyków z zarzutu, to jednak dowód ten daje jasny obraz orientowania się przez oskarżoną, że narkotyki istnieją, handluje się nimi i horribile dictu robi to kobieta- właścicielka telefonu zabezpieczonego od oskarżonej , zaś narkotyki na zdjęciach wyglądają tak jak substancje z lodówki.

Mamy zatem wiarygodne dowody wskazujące , że w mieszkaniu zajmowanym przez siebie , we własnej lodówce oskarżona posiadała narkotyki wyszczególnione w czynie przypisanym a nadto była doskonale zorientowana w zakresie narkotyków a nadto podjęła próbę opóźnienia wejścia policji do jej mieszkania. W takim układzie dowodowym sprawstwo oskarżonej nie jest domniemaniem a logicznym wnioskiem wywiedzionym z faktów ustalonych na podstawie wiarygodnych dowodów.

Dodajmy, że sprawstwa tego nie sposób wiarygodnie zakwestionować wyjaśnieniami oskarżonych, którzy , jako konkubinat, w obliczy ujawnienia przez policję podzielili winę składając ją na barki tylko oskarżonego. Konsekwentne trwanie przy stanowisku , że posiadał narkotyki jedynie oskarżony w warunkach dowodowych opisanych wyżej pozostaje nieszczere. Powyższe stanowi także zaprzeczenie zasadności zarzutów apelacji obrońcy oskarżonej w zakresie w jakim kwestionuje się jej sprawstwo.

W dalszej kolejności należy zapewnić, że wymiar kary co do oskarżonego był miarkowany przy uwzględnieniu dość istotnych okoliczności łagodzących w postaci przyznania się do czynów i jego wypowiedzi świadczących o tym, że ,,żałuje”.

W zakresie czynu nr 3 oskarżonego nie sposób wywodzić wypadku mniejszej wagi stwierdzić należy, że co prawda oskarżony posiadał jedną tzw. działkę ,,miękkiego” narkotyku co w ramach oceny stopnia natężenia realizacji znamion typu czynu zabronionego ciąży ku wypadkowi mniejszej wagi ale z drugiej strony działał z zamiarem bezpośrednim, zaś stopień winy był znaczny – nic go bowiem nie usprawiedliwiało.

Rozważania i wnioski obrońcy oskarżonego w zakresie jedności trzech czynów stoją w sprzeczności z lakonicznymi wyjaśnieniami oskarżonego, z których nie wynika , że działał ze z góry powziętym zamiarem. Dodajmy, że wymierzenie kary przy zastosowaniu art. 12 kk i przy zastosowaniu art. 57 b kk powoduje ukaranie surowsze za taki czyn.

Rozważając zatem w odniesieniu do każdego z czynów oskarżonego społeczną szkodliwość , stopień winy, okoliczności łagodzące i obciążające (tu liczne uprzednie skazania) nie sposób uznać , że kary jednostkowe i kara łączna są surowe. Wiek oskarżonego oraz jego możliwości zarobkowe nie przemawiają za zmianą pierwszoinstancyjnego orzeczenia o kosztach sądowych.

W zakresie rażącej niewspółmierności kary oskarżonej wypada podnieść , że orzeczono ją w wymiarze minimalnym. Jakiekolwiek łagodzenie poprzez stosowanie kar wolnościowych albo ewentualne stosowanie środka probacyjnego jest wykluczone ujawnionym sposobem życia oskarżonej, który uwypuklony jest jej jednokrotna\ą karalnością oraz jej istotnym zainteresowaniem narkotykami , czemu dała wyraz prowadząc telefoniczną korespondencję na tan dla niej ważki temat.


Wniosek

Obrońca P. M. wniósł o

1. zmianę zaskarżonego wyroku poprzez:

a) wyeliminowanie z opisu czynu z pkt 1, że oskarżony P. M. działał wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą,

b) uznanie, że czyny określone w akcie oskarżenia były popełnione przez oskarżonego w dniu 19 kwietnia 2022 r. są czynami podjętymi w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, a tym samym stanowią one jeden czyn zabroniony, a następnie wymierzenie za nie kary w wymiarze 1 roku i 1 miesiąca pozbawienia wolności,

c) zmniejszenie kwoty orzeczonej w punkcie V wyroku do kwoty 5000 zł,

d) nieobciążanie oskarżonego kosztami postępowania,

2. w przypadku nieuwzględnienia wniosków z punktu 1 wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez:

a) uznanie, że czyn z punktu 3 aktu oskarżenia stanowi wypadek mniejszej wagi,

b) zmniejszenie wymiaru kary za czyn 1 aktu oskarżenia do 1 roku i 1 miesiąca,

c) zmniejszenie wymiaru kary za czyn 2 aktu oskarżenia do 1 roku i 1 miesiąca,

d) zmniejszenie wymiaru kary za czyn 3 aktu oskarżenia do 1 miesiąca,

e) zmniejszenie wymiaru kary łącznej w punkcie 4 wyroku, tj. łącznego wymiaru kary do 1 roku i 1 miesiąca pozbawienia wolności,

f) zmniejszenie kwoty orzeczonej w punkcie V wyroku do kwoty 5000 zł,

g) nieobciążanie oskarżonego kosztami postępowania,

3. nieobciążanie oskarżonego kosztami postępowania odwoławczego,


Obrońca M. K. wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonej M. K. od zarzucanego jej czynu, względnie orzeczenie w stosunku do niej kary pozbawienia wolności z warunkowym zwieszeniem jej wykonania;

ewentualnie zaś uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zarzuty, jak i wnioski za nimi płynące okazały się niezasadne.




OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

-


Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

-


ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego dla m.st Warszawy w Warszawie z dnia 04 października 2022 r., sygn. akt V K 1246/22

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy


Argumentacja z pkt 3.1. uzasad.




Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

-----

Zwięźle o powodach zmiany


-----



Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.



art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia



5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia



5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia



5.3.1.4.1.



art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia



Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania



Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności





Koszty Procesu


Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności



na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolniono oskarżonych od kosztów sądowych za II instancję ;

na podstawie § 11 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie w zw. z § 4 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu - przyznano adw. P. J. wynagrodzenie w kwocie 840 złotych + VAT.


PODPIS






Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego P. M.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego dla m.st Warszawy w Warszawie z dnia 04 października 2022 r., sygn. akt V K 1246/22

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

Uchylenie

zmiana





Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonej M. K.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego dla m.st Warszawy w Warszawie z dnia 04 października 2022 r., sygn. akt V K 1246/22

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

Uchylenie

zmiana










Dodano:  ,  Opublikował(a):  Iwona Lubańska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Hubert Zaremba,  Grzegorz Miśkiewicz
Data wytworzenia informacji: