Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

X Ka 660/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

CZĘŚĆ WSTĘPNA

Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Sądu Rejonowego dla Warszawy - Śródmieścia w Warszawie z 22 maja 2023 r., sygn. akt II K 1178/22

Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

Granice zaskarżenia

Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

Ustalenie faktów

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

M. S.

Niekaralność za przestępstwa

Informacje z KRK

204

2.1.1.2.

M. S.

Naruszanie przez oskarżonego przepisów ruchu drogowego w latach 2010-2021

Informacja o naruszeniach wpisanych do ewidencji kierujących pojazdami silnikowymi lub motorowerami naruszających przepisy ruchu drogowego

206

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

Ocena dowodów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

Informacje z KRK

Dowód pochodzi z obiektywnego źródła jakim jest Krajowy Rejestr Karny. Treść dowodu nie była kwestionowana przez strony postępowania.

2.1.1.2

Informacja o naruszeniach wpisanych do ewidencji kierujących pojazdami silnikowymi lub motorowerami naruszających przepisy ruchu drogowego

Dokument sporządzony przez uprawnione do tego osoby, nie budził zastrzeżeń natury faktycznej i prawnej. Brak podstaw do uznania, aby przedstawiono w nim nieprawdziwy stan rzeczy. Żadna ze stron nie zgłaszała żadnych uwag co do tego dokumentu.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Apelacja oskarżonego:

Błąd w ustaleniach faktycznych, mający wpływ na treść orzeczenia, polegający na nieustaleniu, że uraz głowy poszkodowanego wpisany do aktu oskarżenia nie został poparty w dowodach zawartych w aktach sprawy.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut apelacji jest niezasadny. Sąd meriti dokonał prawidłowej oceny materiału dowodowego. Uczynił to swobodnie w rozumieniu art. 7 k.p.k. W szczególności prawidłowo zważył depozycje pokrzywdzonego. Wbrew twierdzeniom skarżącego wziął pod uwagę pewne rozbieżności w depozycjach tego świadka. Omówił je w uzasadnieniu wyroku. W granicach swobodnej oceny dowodów przyjął, że wynikały one z „dynamicznego przebiegu zdarzenia, doznanego przez świadka szoku w związku ze zderzeniem z pojazdem oskarżonego oraz pierwszymi odczuciami w krótkim czasie po zdarzeniu”. Zasadnie zauważył, że różnice te nie miały znaczącego wpływu na ustalenie stanu faktycznego i nie wpłynęły na ocenę prawdomówności świadka.

Konsekwencją prawidłowej oceny dowodów są właściwe ustalenia faktyczne. Sąd okręgowy podziela podjętą przez sąd I instancji ocenę prawno-karną, zwieńczoną konkluzją procesową o uznaniu oskarżonego M. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu.

O błędzie w ustaleniach faktycznych można mówić, kiedy wynika on bądź to z niepełności postępowania dowodowego (tzw. błąd "braku"), bądź też z przekroczenia granic swobodnej oceny dowodów (błąd "dowolności"). Przyjmuje się, że zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku powinien zmierzać do wykazania, jakich konkretnie uchybień w zakresie logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego dopuścił się sąd, oceniając zebrany materiał dowodowy. Sama możliwość przeciwstawienia ustaleniom sądu orzekającego odmiennego poglądu w kwestii ustaleń faktycznych, opartego na innych dowodach aniżeli te, na których oparł się tenże sąd nie może prowadzić do wniosku, że rzeczywiście sąd ten dopuścił się przy wydaniu wyroku omawianego uchybienia (tak wyr. SA w Lublinie z 30.12.2019 r., II AKa 55/19, Legalis). Ten zarzut mógłby zostać skutecznie podniesiony tylko wtedy, gdyby w zaskarżonym wyroku poczyniono ustalenia faktyczne nie mające jakiegokolwiek oparcia w przeprowadzonych dowodach, albo gdyby określonych ustaleń nie poczyniono pomimo, że z przeprowadzonych i uznanych za wiarygodne dowodów określone fakty jednoznacznie wynikały (tak wyr. SN z 8.7.2020 r., I KA 5/20, Legalis; A. Sakowicz (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz. Wyd. 10, Warszawa 2023). Sąd okręgowy, w ślad za sądem rejonowym, doszedł do przekonania, że materiał dowodowy zgromadzony w sprawie pozwala na ustalenie, iż oskarżony jest winny występku z art. 177 § 1 k.k.

Zdaniem oskarżonego, do błędu w ustaleniach faktycznych doszło poprzez nieustalenie, że uraz głowy poszkodowanego, wpisany do aktu oskarżenia, nie został poparty w dowodach, zawartych w aktach sprawy. Z tym argumentem oskarżonego nie sposób jest się zgodzić. Uraz głowy poszkodowanego K. K. został ustalony na podstawie dowodów takich jak karta informacyjna leczenia szpitalnego (k. 18-22), która została uznana za wiarygodną. Znane i udokumentowane było źródło tego dokumentu, a żadna ze stron nie zgłaszała zastrzeżeń co do jego prawdziwości i rzetelności. Uraz został również ustalony w oparciu o opinię sądowo-lekarską (k. 24-26), którą sąd rejonowy prawidłowo ocenił jako jasną, pełną oraz pozbawioną sprzeczności. Wątpliwości nie budziły wnioski wskazane w opinii, że urazy jakich doznał K. K. stanowiły naruszenie narządu ciała na okres powyżej dni 7, więc sąd nie znajdując podstaw do zakwestionowania opinii uczynił ją podstawą ustaleń faktycznych. Nie sposób zgodzić się z argumentem apelującego, że otarcia na głowie poszkodowanego miałyby wynikać z golenia przez niego głowy. Ponadto nieprawdą jest również, że karta informacyjna leczenia szpitalnego pozostaje niespójna z opinią biegłego – w karcie jednoznacznie w rubryce „Rozpoznanie” wskazany został „Powierzchowny uraz powłok głowy”, a w rubryce „Rozpoznanie opisowe” wskazano „Otarcie okolicy czołowej i ciemieniowej prawej”. Obydwa dowody pozostają więc ze sobą spójne i wskazują na okoliczność odniesionych przez K. K. obrażeń wskutek zdarzenia.

Należy przypomnieć oskarżonemu, że zgodnie z treścią art. 17 ust. 2 PoRD, kierujący pojazdem, włączając się do ruchu, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność oraz ustąpić pierwszeństwa innemu pojazdowi lub uczestnikowi ruchu. Owa szczególna ostrożność to w myśl art. 2 pkt 22 PoRD ostrożność polegająca na zwiększeniu uwagi i dostosowaniu zachowania uczestnika ruchu do warunków i sytuacji zmieniających się na drodze, w stopniu umożliwiającym odpowiednio szybkie reagowanie. Tymczasem wraz z nadjeżdżaniem roweru sytuacja dynamicznie zmieniała się, na co oskarżony odpowiednio nie zareagował. Nie ma przy tym znaczenia, czy przy wyjeździe był „znak ostrzegawczy Uwaga Samochód!”, bądź czy pokrzywdzony jechał bezprzerzutkowcem.

Wniosek

1. Zmiana wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia na uniewinnienie.

2. Uchylenie wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zarzut oskarżonego okazał się niezasadny, wobec czego wnioski nie zostały uwzględnione.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy - Śródmieścia w Warszawie z dnia 22 maja 2023 r., sygn. akt II K 1178/22

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Zarzuty apelacji okazały się niezasadne. Brak było okoliczności, które sąd okręgowy powinien wziąć pod uwagę z urzędu.

Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

W myśl art. 636 § 1 k.p.k. zasądzono od oskarżonego M. S. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe postepowania odwoławczego, bowiem wniesiony przez oskarżonego środek odwoławczy nie został uwzględniony, a sąd okręgowy nie znalazł podstaw do tego, aby zwolnić oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze ze względów słuszności.

PODPIS

Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Oskarżony

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy - Śródmieścia w Warszawie z dnia 22 maja 2023 r., sygn. akt II K 1178/22

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

Uchylenie

☒

zmiana