Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

X Ka 849/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy – Mokotowa w Warszawie z dnia 19 czerwca 2019 r. sygn. akt XIV K 689/18

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

I. K.

Dane o uprzedniej karalności oskarżonego

Informacja KRK

1025

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

Nie dotyczy

Nie dotyczy

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1.

Informacja KRK

Dowód pochodzi z Krajowego Rejestru Karnego, jego wiarygodność nie budzi wątpliwości.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Nie dotyczy

Nie dotyczy

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

W zakresie czynu z pkt I wyroku:

I) rażąca niewspółmierność orzeczonej wobec oskarżonego kary 2 lat pozbawienia wolności, przy wymierzeniu której Sąd meriti nie uwzględnił w sposób wystarczający okoliczności łagodzących dla oskarżonego, a mianowicie faktu, iż oskarżony jest osobą niekaraną, przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, dobrowolnie zgłosił się na policję następnego dnia po zdarzeniu, wyrażając przy tym skruchę i żal za popełniony czyn i w związku z tym można przypuszczać, że popełniony czyn miał charakter incydentalny w życiu oskarżonego i zachodzi uzasadnione przekonanie, że przy uwzględnieniu jego właściwości i warunków osobistych, oskarżony będzie przestrzegał porządku prawnego w przyszłości, a nadto Sąd meriti w sposób błędny zaliczył do okoliczności obciążających okoliczność popełnienia przez oskarżonego czynu w stanie nietrzeźwości, która to okoliczność stanowi jedno ze znamion czynu z art. 177 § 1 k.k. w zw. z art. 178 § 1 k.k. i nie może stanowić okoliczności obciążającej, co w konsekwencji doprowadziło do uznania, że orzeczona kara nie będzie stanowić nadmiernej dolegliwości dla oskarżonego i orzeczenia kary rażąco surowej wobec oskarżonego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut należało uznać za bezzasadny. Okoliczności łagodzące wskazane przez skarżącego zostały dostrzeżone i należycie uwzględnione przez sąd I instancji. Wobec licznych okoliczności obciążających, w szczególności ucieczki z miejsca zdarzenia, nie sposób uznać, aby orzeczona kara była rażąco surowa. Rażąca niewspółmierność kary zachodzi tylko wówczas, gdy dysproporcja pomiędzy karą orzeczoną a karą sprawiedliwą jest oczywista, niedająca się zaakceptować. W niniejszej sprawie nie można dopatrzyć się takiej dysproporcji. Należy wskazać, że wbrew twierdzeniu skarżącego, sam fakt popełnienia przez oskarżonego czynu w stanie nietrzeźwości nie został uznany za okoliczność obciążającą. Sąd I instancji jako okoliczność obciążającą uznał bowiem fakt, iż oskarżony wsiadł za kierownicę bez istotnego powodu, mając przy tym świadomość bycia w stanie nietrzeźwości.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku w części dotyczącej pkt I wyroku w zakresie orzeczonej kary pozbawienia wolności i wymierzenie oskarżonemu kary w łagodnym wymiarze, z warunkowym zawieszeniem jej wykonania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec bezzasadności zarzutu nie było możliwe uwzględnienie wniosku.

3.2.

W zakresie czynu z pkt IV wyroku:

II) błąd w ustaleniach faktycznych, który mógł mieć wpływ na treść orzeczenia polegający na przyjęciu w opisie czynu zaskarżonego wyroku, że oskarżony wyciągnął pokrzywdzonego z samochodu celem ukrycia go, w sytuacji gdy Sąd pierwszej nie dokonał w tym zakresie żadnych ustaleń faktycznych w zaskarżonym wyroku, co w konsekwencji mogło mieć wpływ na treść orzeczenia Sądu w zakresie orzeczonej kary pozbawienia wolności.

Z ostrożności procesowej, na wypadek nieuwzględnienia powyższego zarzutu:

III) rażącą niewspółmierność orzeczonej wobec oskarżonego kary 6 miesięcy pozbawienia wolności, przy wymierzeniu której Sąd pierwszej instancji nie uwzględnił w sposób wystarczający faktu, iż oskarżony jest osobą niekaraną, przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, dobrowolnie zgłosił się na policję następnego dnia po zdarzeniu, wyrażając przy tym skruchę i żal za popełniony czyn i w związku właściwości i warunki osobiste oskarżonego wskazują, że będzie on przestrzegał porządku prawnego w przyszłości, co doprowadziło do orzeczenia kary rażąco surowej wobec oskarżonego.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut określony w pkt II okazał się zasadny o tyle, że doprowadził do wyeliminowania kwestionowanego ustalenia z opisu czynu. Błędne przyjęcie, że oskarżony wyciągnął pokrzywdzonego z samochodu celem ukrycia go, nie mogło jednak mieć wpływu na wysokość orzeczonej kary. Należy bowiem zauważyć, że sąd I instancji uzasadniając wymiar kary nie wskazał powyższej okoliczności jako okoliczności obciążającej.

Bezzasadny jest zarzut określony w pkt III. Wobec okoliczności obciążających wskazanych przez sąd I instancji nie sposób uznać, aby orzeczona kara była rażąco surowa. Niezależnie od powyższego należy wskazać, że wobec zastosowania przez sąd I instancji zasady pełnej absorpcji, ewentualne złagodzenie kary orzeczonej za czyn z pkt 2 nie mogłoby doprowadzić do złagodzenia orzeczonej kary łącznej.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku w części dotyczącej pkt IV wyroku poprzez wyeliminowanie z opisu czynu słów „celem ukrycia go” i wymierzenie oskarżonemu kary w łagodnym wymiarze, z warunkowym zawieszeniem jej wykonania.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec częściowej zasadności zarzutu, należało uwzględnić wniosek wyłącznie w zakresie wyeliminowania z opisu czynu wskazanych słów.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Sąd Okręgowy, dokonując instancyjnej kontroli zaskarżonego orzeczenia, nie dostrzegł przesłanek z art. 439 § 1 k.p.k. i 440 k.p.k., które obligowałyby do uchylenia orzeczenia niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Nie dotyczy

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Nie dotyczy

Zwi ęź le o powodach utrzymania w mocy

Nie dotyczy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy – Mokotowa w Warszawie z dnia 19 czerwca 2019 r. sygn. akt XIV K 689/18 zmieniony został w ten sposób, że z opisu czynu zarzucanego oskarżonemu w pkt 2 wyeliminowano zapis, iż oskarżony pozostawił pokrzywdzonego „celem ukrycia go”.

Zwi ęź le o powodach zmiany

Zarzut z pkt 3.2. okazał się częściowo zasadny.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

Nie dotyczy

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

Nie dotyczy

5.3.1.4.1.

Nie dotyczy

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Nie dotyczy

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Nie dotyczy

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4

Wobec orzeczenia nawiązki, zasadne było zwolnienie oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych postępowania odwoławczego.

3

Na podstawie §17 ust. 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. H. M. kwotę 420 (czterysta dwadzieścia) złotych podwyższoną o stawkę podatku VAT tytułem wynagrodzenia za nieopłaconą pomoc prawną udzieloną oskarżonemu I. K. z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy – Mokotowa w Warszawie z dnia 19 czerwca 2019 r. sygn. akt XIV K 689/18

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana