Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

X Ka 856/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

CZĘŚĆ WSTĘPNA

Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Łączny Sądu Rejonowego dla Warszawy - Woli w Warszawie z dnia 30 maja 2019 r., IV K 123/19

Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

Granice zaskarżenia

Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

Ustalenie faktów

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

S. P. (1)

uprzednia karalność skazanego

informacja KRK

k. 450-452

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

nie dotyczy

Ocena dowodów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

informacja KRK

Dokument urzędowy. Jego treść nie była kwestionowana przez strony postępowania.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

nie dotyczy

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Rażąca niewspółmierność orzeczonej wobec skazanego kary łącznej pozbawienia wolności .

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja, jako niezasadna nie zasługiwała na uwzględnienie. Doprowadziła jednakże, z urzędu do zmiany zaskarżonego orzeczenia poprzez wyeliminowanie z połączonych kar, kary orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy – Woli w Warszawie z dnia 14 maja 2018 r., sygn. akt IV K 259/15 i w konsekwencji wymierzenie wobec S. P. (1) w pkt I wyroku kary łącznej ograniczenia wolności.

W toku kontroli instancyjnej, w odniesieniu do orzeczonej zaskarżonym wyrokiem kary łącznej pozbawienia wolności, Sąd odwoławczy nie dostrzegł uchybień mających wpływ na treść wydanego rozstrzygnięcia, a tym samym nie znalazł podstaw do podzielenia argumentacji skarżącego i wniosków zawartych w wywiedzionej apelacji.

Podnoszony w apelacji zarzut rażącej niewspółmierności – orzeczonej wobec skazanego – kary łącznej nie znajduje uzasadnienia. Sąd Okręgowy, podziela stanowisko Sądu pierwszej instancji, iż w badanej sprawie brak było podstaw do zastosowania zasady pełnej absorbcji w stosunku do S. P. (1), albowiem po jego stronie nie zachodzą żadne szczególne okoliczności pozwalające na zastosowanie tej zasady mającej - podobnie jak zasada kumulacji - charakter wyjątkowy. Należy wskazać, iż celem wyroku łącznego nie jest łagodzenie sytuacji skazanego, premiowanie za wielokrotną karalność. Wyrok łączny ma na celu jedynie racjonalizację wymierzonej kary i ten właśnie cel prawidłowo został uwzględniony przez Sąd Rejonowy.

Słusznie zatem sąd I instancji wymierzył skazanemu karę łączną na zasadzie asperacji, uwzględniając przy tym związek przedmiotowy i podmiotowy między poszczególnymi przestępstwami oraz dyrektywy prewencji ogólnej i szczególnej. W szczególności, brak jest wystarczających podstaw, by ukształtować wymiary kary łącznej w sposób maksymalnie korzystny dla skazanego, jak tego on sam oczekuje.

Zważyć bowiem należy, że dyrektywa absorpcji kar winna mieć zastosowanie z dużą dozą ostrożności, bowiem popełnienie wielu przestępstw warunkujące potrzebę wymierzenia kary łącznej, zasadniczo stanowi negatywną, co do sprawcy przesłankę prognostyczną (w ten sposób: wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 12 lipca 2000 r., II AKa 171/00, OSA 2001/2/5). Poza tym, dziewięciokrotna karalność S. P. także uzasadnia przekonanie, że dyrektywa prewencji szczególnej, tj. wzgląd na oddziaływanie kary względem skazanego nie pozwala, by wymiar kary określić na zasadzie absorpcji. Otóż przestępstwa były popełnione na szkodę różnych pokrzywdzonych. Popełnianie wielu przestępstw, świadczy, w ocenie Sądu Okręgowego, o uporczywości działania i braku jakichkolwiek efektów resocjalizacji.

Sąd Rejonowy słusznie zatem mając na uwadze ilość i rodzaj skazań, charakter popełnionych przestępstw, czas ich popełnienia, rodzaj i stopień naruszenia dóbr prawnych, a także zachowanie skazanego w czasie odbywania kary słusznie wymierzył skazanemu S. P. karę łączną w wymiarze 2 lat i 5 miesięcy pozbawienia wolności. Zwrócić też trzeba uwagę, że Sąd I instancji nie zastosował zasady kumulacji, lecz asperację, zatem wymiar kar łącznych został ukształtowany wobec S. P. (3) korzystniej, niż w sposób wynikający z prostego sumowania kar. Przy wymiarze tej kary uwzględniono także okoliczności wynikające z opinii o skazanym z zakładu karnego, bez nadmiernego – w przeciwieństwie do skarżącego - przeceniania jej wniosków. Nie sposób jednak uznać, że postawa w trakcie odbywania kary winna wpływać na jego łagodne potraktowanie i tym samym złagodzenie kary łącznej. A zatem kara łączna w wymierzonej wysokości spełni cele zapobiegawcze i wychowawcze zarówno w stosunku do skazanego, jak i wobec społeczeństwa.

Wniosek

Złagodzenie względem skazanego kary łącznej pozbawienia wolności.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

W przedmiotowej sprawie nie stwierdzono podstaw do orzeczenia względem skazanego kary łącznej pozbawienia wolności zgodnie z zasadą absorpcji.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Skazany odbył karę 1 roku i 5 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczoną wobec S. P. (1) na mocy wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy – Woli w Warszawie z dnia 14 maja 2018 r., sygn. akt IV K 259/15.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Zgodnie z dyspozycją art. 85 § 2 k.k. podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1 tegoż przepisu. Kara 1 roku i 5 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczona wobec S. P. (1) na mocy wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy – Woli w Warszawie z dnia 14 maja 2018 r., sygn. akt IV K 259/15, została wykonana. Wobec czego nie może stanowić podstawy orzeczenia kary łącznej w niniejszej sprawie. Okoliczność ta podlegała uwzględnieniu z urzędu, gdyż ostanie się wyroku Sądu I instancji, we wskazanym zakresie, byłoby rażąco niesprawiedliwe.

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zaskarżony wyrok, w zakresie innym niż materia opisana w pkt I. i IV, utrzymano w mocy (pkt 2. sentencji).

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok Sądu I instancji w pozostałym zakresie był wolny od naruszeń prawa materialnego i procesowego.

Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

W pkt I zaskarżonego wyroku z węzła kary łącznej wyeliminowano skazanie w sprawie IV K 259/15 i wymierzono skazanemu S. P. (1) łączną karę 2 (dwóch) lat ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 godzin miesięcznie, a tym samym umorzono postępowanie w zakresie ww. wyroku (pkt 1.3 sentencji) oraz uchylono pkt IV wyroku w zakresie zaleczenia okresów rzeczywistego pozbawienia wolności (pkt I.4.).

Zwięźle o powodach zmiany

Zgodnie z dyspozycją art. 85 § 2 k.k. podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1 tegoż przepisu. Kara 1 roku i 5 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczona wobec S. P. (1) na mocy wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy – Woli w Warszawie z dnia 14 maja 2018 r., sygn. akt IV K 259/15, została wykonana. Wobec czego, kara ta nie może stanowić podstawy orzeczenia kary łącznej w niniejszej sprawie, czego implikacją było wyeliminowanie tegoż skazania z węzła orzeczonej kary łącznej. Zatem, Sąd Okręgowy wymierzył skazanemu S. P. łączną karę 2 (dwóch) lat ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 godzin miesięcznie .

Podkreślenia wymaga fakt, iż granice kary łącznej określa przepis art. 86 § 1 k.k., wedle którego Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar jednostkowych podlegających łączeniu do ich sumy, nie przekraczając górnych granic dla danego rodzaju kar wynikających z powołanego przepisu. Sąd mógł wymierzyć skazanemu karę łączną 2 lat ograniczenia wolości z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 godzin miesięcznie.

Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

nie dotyczy

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

nie dotyczy

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

nie dotyczy

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

nie dotyczy

5.3.1.4.1.

nie dotyczy

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

nie dotyczy

Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

nie dotyczy

Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

nie dotyczy

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

Sąd zwolnił skazanego, na podstawie art. 634 k.p.k. w zw. z art. 624 § 1 k.p.k., od ponoszenia kosztów postępowania odwoławczego, uznając, że w jego sytuacji majątkowej ich uiszczenie byłoby zbyt uciążliwe.

IV.

Sąd Okręgowy zasądził na rzecz obrońcy skazanego kwotę 120 zł powiększoną o należny podatek VAT tytułem kosztów pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

PODPIS

Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Rozstrzygnięcie

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Skazany

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana