Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

POSTANOWIENIE

Dnia 15 maja 2024 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie X Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Monika Jankowska

Protokolant: sekr. sądowy Edyta Matak

po rozpoznaniu sprawy V. D.

zażalenia obrońcy

na postanowienie Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie

z dnia 21 marca 2024 r., sygn. akt V Ko 1171/24

w przedmiocie umieszczenia cudzoziemca w strzeżonym ośrodku dla cudzoziemców

na podstawie art. 437 § 1 i § 2 k.p.k.

postanawia:

1.  zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że za godzinę początkową i końcową umieszczenia cudzoziemca w strzeżonym ośrodku dla cudzoziemców wskazać godz. 07:40;

2.  w pozostałym zakresie utrzymać zaskarżone postanowienie w mocy.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 21 marca 2024 r., sygn. akt V Ko 1171/24, Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w W. umieścił cudzoziemca V. D. w strzeżonym ośrodku dla cudzoziemców na okres 3 (trzech) miesięcy od dnia zatrzymania, tj. od dnia 21 marca 2024 r. godz. 08:20 do dnia 19 czerwca 2024 r. godz. 08:20.

Zażalenie na postanowienie wniosła obrońca cudzoziemca, zrzucając:



błąd w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na treść postanowienia poprzez uznanie, że materiał zgromadzony w sprawie uzasadnia umieszczenie V. D. w strzeżonym ośrodku dla cudzoziemców na okres 3 miesięcy, podczas gdy postanowieniem WSA w Warszawie z dnia 18 września 2023 r., sygn. akt IV SA/Wa 1930/23 wstrzymano wykonanie decyzji Komendanta Placówki Straży Granicznej w W. z dnia 11 kwietnia 2022 r., nr (...) i decyzja o zobowiązaniu V. D. do powrotu nie jest wykonalna;



błąd w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na treść postanowienia poprzez uznanie, że materiał zgromadzony w sprawie uzasadnia umieszczenie V. D. w strzeżonym ośrodku dla cudzoziemców na okres 3 miesięcy, podczas gdy wystarczającym było zastosowanie środków alternatywnych wskazanych w art. 398 ust. 2 ustawy o cudzoziemcach, albowiem V. D. ma zapewnione miejsce stałego zamieszkania z jego narzeczoną T. H. na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej oraz posiada wystarczające środki finansowe na pokrycie kosztów planowanego pobytu.

Podnosząc powyższe wniesiono o uchylenie zaskarżonego postanowienia i umorzenie postępowania, ewentualnie o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez uchylenie i zastąpienie tego środka innymi środkami alternatywnymi w postaci zobowiązania V. D. do zgłaszania się
w określonych odstępach czasu do organu Straży Granicznej, ewentualnie wpłaty zabezpieczenia pieniężnego w wysokości ustalonej przez Sąd, zamieszkiwania we wskazanym miejscu, tj. ul. (...) lok. (...), (...)-(...) W..

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Wskazuje się, że V. D. nie opuścił terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
w terminie określonym w decyzji Komendanta Placówki Straży Granicznej w W. z dnia
11 kwietnia 2022 r., (...), na mocy której został zobowiązany do powrotu. Zaznacza się, że natychmiastowe wykonanie przedmiotowej decyzji nie jest możliwe.

Błędne jest twierdzenie skarżącej, że decyzja o zobowiązaniu V. D. do powrotu nie jest wykonalna. Wstrzymanie wykonania w/w decyzji Komendanta Placówki Straży Granicznej
w W., orzeczone na mocy postanowienia WSA w Warszawie z dnia 18 września 2023 r., sygn. akt IV SA/Wa 1930/23, upadło z chwilą wydania przez WSA w Warszawie orzeczenia kończącego postępowanie – oddalającego skargę (wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 listopada 2023 r., sygn. akt IV SA/Wa 1930/23). Możliwe jest wykonanie decyzji, mimo że wyrok oddalający skargę jest nieprawomocny i została wniesiona skarga kasacyjna (zob. postanowienie NSA z dnia 30 września
2005 r., II OSK 1002/05, Legalis).

Następnie, na podstawie okoliczności, podnoszonych zarówno we wniosku Komendanta Placówki Staży Granicznej w W. z dnia 21 marca 2024 r., jak i w zaskarżonym orzeczeniu, stwierdzić należy, że zastosowanie wobec V. D. środków innych niż jego umieszczenie w strzeżonym ośrodku dla cudzoziemców nie jest możliwe. Cudzoziemiec nie posiada stałego miejsca zamieszkania – za takie w okolicznościach przedmiotowej sprawy nie sposób traktować wynajmowanego mieszkania przy ul. (...) lok. (...) w W.. V. D. nie dysponuje środkami pieniężnymi, które mógłby złożyć tytułem zabezpieczenia pieniężnego. Odmienne twierdzenia skarżącej w tymże zakresie nie zostały uprawdopodobnione.

Wobec powyższego, przyjmuje się, że w przedmiotowej sprawie wystąpił jeden z przypadków,
o jakich mowa w art. 398 ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (dalej: ustawa),
a zastosowanie środków wskazanych w art. 398 ust. 2 ustawy nie jest możliwe. Stwierdzenie powyższego stanowiło o konieczności umieszczenia V. D. w strzeżonym ośrodku dla cudzoziemców.

Reasumując, brak jest podstaw do uchylenia lub zmiany zaskarżonego postanowienia.

Natomiast przeprowadzona kontrola instancyjna wykazała błędne ustalenie godziny początkowej
i końcowej umieszczenia cudzoziemca w strzeżonym ośrodku dla cudzoziemców. Wskazuje się,
że do zatrzymania cudzoziemca doszło w dniu 21 marca 2024 r. o godz. 07:40 (k. 8). Zatem za godzinę początkową i końcową umieszczenia cudzoziemca w strzeżonym ośrodku dla cudzoziemców przyjąć należy godz. 07:40.

Z tych przyczyn Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji.