Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

POSTANOWIENIE

Dnia 11 czerwca 2024 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie X Wydział Karny Odwoławczy

Przewodniczący: Sędzia Wanda Jankowska - Bebeszko

Protokolant: protokolant sądowy Karolina Popowska

po rozpoznaniu

w sprawie cudzoziemca B. S.

zażalenia Komendanta Placówki Straży Granicznej w W.

na postanowienie Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy z dnia 21 maja 2024 r.

w przedmiocie umieszczenia cudzoziemca w strzeżonym ośrodku

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu dla m. st. Warszawy w Warszawie.

UZASADNIENIE

Zażalenie okazało się częściowo zasadne, skutkując uchyleniem zaskarżonego postanowienia i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.

W dniu 20 maja 2024 r. Komendant Placówki Straży Granicznej w W. wydał wobec B. S. decyzję o zobowiązaniu do powrotu, bez określonego terminu dobrowolnego wyjazdu, z orzeczonym zakazem ponownego wjazdu na terytorium RP oraz pozostałych państw obszaru Schengen na okres 5 lat. Przesłanką prawną do wydania tej decyzji był art. 302 ust. 1 pkt 9 ustawy o cudzoziemcach, tj. względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego albo interes Rzeczypospolitej Polskiej, jak też art. 302 ust. 1 pkt 7 w/w ustawy, tj. obowiązujący wpis danych cudzoziemca do wykazu cudzoziemców, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany.

Podstawą wniosku o umieszczenie cudzoziemca w strzeżonym ośrodku był przepis art. 401 ust. 2 w zw. z art. 394 ust. 4 pkt 2 lit. b oraz art. 398a pkt 2 ustawy o cudzoziemcach.

Z treści wniosku wynika więc, że podstawową przesłanką wydania decyzji oraz wniosku o umieszczenie w strzeżonym ośrodku był art. 398a pkt 2 w/w ustawy, czyli wydanie decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu bez określenia terminu dobrowolnego wyjazdu i konieczność zabezpieczenia jej wykonania, zaś wydanie tej decyzji wynikało z okoliczności, o której mowa w art. 315 ust. 2 pkt 2 w/w ustawy (względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego).

Do kwestii wpisu do wykazu cudzoziemców, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany odnosiła się z kolei decyzja Komendanta z 20 maja 2024 r.

Wniosek odwoływał się zatem do dwóch okoliczności, lecz uwzględnienie wniosku o umieszczeniu cudzoziemca w ośrodku strzeżonym nie wymagało wykazania ich łącznego spełnienia. Z treści zaskarżonego orzeczenia wynika, że sąd analizował wyłącznie kwestię umieszczenia w wykazie, o jakim stanowi art. 435 ustawy oraz aktualności wpisów dokonanych w związku z prawomocnymi skazaniami cudzoziemca na kary grzywny. Poza zakresem rozważań sądu I instancji pozostawała natomiast kwestia związana z istnieniem kluczowej przesłanki, związanej z względami obronności lub bezpieczeństwa państwa, ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego lub interesu Rzeczypospolitej Polskiej. Tymczasem, ustalenie okoliczności z art. 315 ust. 2 pkt 2 w/w ustawy zawsze wiąże się z koniecznością umieszczenia cudzoziemca w ośrodku strzeżonym.

Ponadto, zastrzeżenia budzi stwierdzenie Sądu Rejonowego, iż wszystkie kary grzywny zostały wykonane.

Z danych zawartych w Krajowym Rejestrze Karanym wynika, że wykonano grzywny w sprawie V K 1392/22 Sądu Rejonowego dla Warszawy - Śródmieścia oraz w sprawie III K 221/23 Sądu Rejonowego dla Warszawy - Śródmieścia. Nadal jednak nie została uiszczona grzywna w sprawie II K 1586/22 (wyrok Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 15.10.2022 r.).

Reasumując, sąd I instancji nie dokonał weryfikacji i oceny podstaw wniosku o umieszczenie cudzoziemca w strzeżonym ośrodku, co uniemożliwia kontrolę instancyjną orzeczenia.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawę Sąd Rejonowy powinien prawidłowo odnieść się do podstaw wniosku Komendanta SG, przede wszystkim ustosunkować się do podstawy z art. 315 ust. 2 pkt 2 ustawy o cudzoziemcach, jak również zweryfikować zasadności wpisu odnośnie B. S. w wykazie cudzoziemców, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany.

Z tych względów Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji.