Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

POSTANOWIENIE

Dnia 31 października 2024 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie X Wydział Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący: Sędzia SO Anna Bator – Ciesielska – spr.

Sędziowie: SO Grzegorz Miśkiewicz

SO Mariusz Jackowski

po rozpoznaniu skargi T. M. i K. M.

na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym przed Sądem Rejonowym dla Warszawy – Żoliborza w Warszawie w sprawie o sygn. akt IV K 515/17,
bez nieuzasadnionej zwłoki na podstawie art. 12 ust. 2, 4 i 5 pkt 1 oraz art. 17 ust. 3 ustawy z dnia
17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki

postanawia:

1.  stwierdzić, że w postępowaniu sądowym przed Sądem Rejonowym dla Warszawy
– Żoliborza w Warszawie w sprawie o sygn. akt IV K 515/17 nastąpiła przewlekłość;

2.  przyznać od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Warszawy – Żoliborza
w Warszawie – na rzecz skarżących T. M. i K. M. kwoty pieniężne w wysokości po 5.000 (pięć tysięcy) złotych;

3.  zwrócić skarżącym T. M. i K. M. uiszczone opłaty
od skargi w wysokości po 200 (dwieście) złotych.

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2024 r. (data prezentaty Biura Podawczego Sądu Rejonowego dla Warszawy
– Żoliborza w Warszawie) pełnomocnik skarżących T. i K. M. złożył skargę na przewlekłość postępowania sądowego toczącego się przed Sądem Rejonowym dla Warszawy – Żoliborza w Warszawie pod sygn. akt IV K 515/17 i wniósł o:

1)  stwierdzenie, że w postępowaniu przed Sądem Rejonowym dla Warszawy – Żoliborza w Warszawie, sygn. akt IV K 515/17, nastąpiła przewlekłość postępowania;

2)  przyznanie od Skarbu Państwa na rzecz skarżącej kwoty 10.000 zł;

3)  przyznanie od Skarbu Państwa na rzecz skarżącego kwoty 10.000 zł;

4)  zasądzenie od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Warszawy – Żoliborza w Warszawie kosztów postępowania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Skarga co do zasady zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie wskazać należy, że przedmiotem postępowania wywołanego skargą na przewlekłość postępowania jest badanie podniesionego przez składającego skargę zarzutu, że doszło do naruszenia przysługującego mu prawa do sądu poprzez przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawie. Z treści art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (dalej: ustawa) wynika, że strona może wnieść skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiło naruszenie jej prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, jeżeli postępowanie w tej sprawie trwa dłużej, niż to konieczne dla wyjaśnienia tych okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy.

Dla stwierdzenia czy doszło do przewlekłości postępowania pod uwagę brane są takie czynniki jak: terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez dany organ w celu wydania w sprawie rozstrzygnięcia co do istoty, charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej jej zawiłości, znaczenie
dla strony, która wniosła skargę, rozstrzygnięte w niej zagadnienia oraz zachowanie się stron,
a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania.

Sąd Okręgowy, po analizie akt sprawy, stwierdza, że okres trwania postępowania sądowego jest bezzasadnie zbyt długi.

Subsydiarny akt oskarżenia wpłynął do Sądu Rejonowego dla Warszawy-Żoliborza w Warszawie w dniu 16 sierpnia 2017 roku.

Zarządzeniem Przewodniczącej Wydziału z dnia 5 października 2017 roku stwierdzono uzupełnienie braku formalnego subsydiarnego aktu oskarżenia w terminie i przedstawiono akta Sędziemu referentowi celem podjęcia dalszych decyzji.

Zarządzeniem Sędziego referenta z dnia 8 stycznia 2018 roku wyznaczono termin posiedzenia
w przedmiocie umorzenia postępowania na dzień 27 lutego 2018 roku.

W dniu 27 lutego 2018 r. odroczono termin posiedzenia do dnia 28 marca 2018 r., z uwagi na konieczność uzyskania stanowiska Prokuratury Rejonowej Warszawa-Żoliborz oraz rozstrzygnięcia negatywnej przesłanki procesowej z art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k.

W dniu 28 marca 2018 r. odroczono termin posiedzenia do dnia 24 maja 2018 r., z uwagi na konieczność rozstrzygnięcia negatywnej przesłanki procesowej z art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k.

W dniu 24 maja 2018 r. odroczono termin posiedzenia do dnia 30 lipca 2018 r., z uwagi na konieczność rozstrzygnięcia negatywnej przesłanki procesowej z art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k.

Postanowieniem z dnia 30 lipca 2018 r., sygn. akt IV K 515/17, Sąd Rejonowy dla Warszawy – Żoliborza w Warszawie umorzył postępowanie karne przeciwko K. M. oraz przeciwko T. M. wobec braku znamion czynu zabronionego.

W dniu 6 sierpnia 2018 r. wpłynęło zażalenia oskarżyciela subsydiarnego na w/w postanowienie.

Postanowieniem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 10 października 2018 r., sygn. akt IX Kz 884/18, uchylono zaskarżone postanowienie i przekazano sprawę Sądowi Rejonowemu dla Warszawy – Żoliborza w Warszawie do merytorycznego rozpoznania.

Po zwrocie akt, w dniu 17 października 2018 r. sprawa została skierowana do referatu Sędzi Agnieszki Stachniak-Rogalskiej.

Dopiero w dniu 19 października 2022 r. Sędzia referent podjęła czynności w sprawie,
tj. wyznaczyła termin rozprawy na dzień 21 listopada 2022 roku.

Na terminie rozprawy w dniu 21 listopada 2022 r. otwarto przewód sądowy i przesłuchano dwóch oskarżonych oraz jednego świadka. Zarządzono przerwę w rozprawie do dnia 12 grudnia 2022 r., celem kontynuowania postępowania dowodowego.

Na terminie rozprawy w dniu 12 grudnia 2022 r. przesłuchano trzech świadków. Rozprawa została odroczona do dnia 3 lutego 2023 r. wobec konieczności kontynuowania postępowania dowodowego.

Na terminie rozprawy w dniu 3 lutego 2023 r. przesłuchano biegłego i jednego świadka. Rozprawa została odroczona do dnia 10 marca 2023 r. wobec konieczności kontynuowania postępowania dowodowego.

Na terminie rozprawy w dniu 10 marca 2023 r., wobec wniosku oskarżyciela subsydiarnego celem kontynuowania postępowania dowodowego oraz przesłuchania świadków., postanowiono przerwać rozprawę do dnia 17 kwietnia 2023 roku.

Zarządzeniem Sędzi referent z dnia 14 kwietnia 2023 r., z uwagi na omyłkowe wyznaczenie wokandy w Sądzie Okręgowym w Warszawie, zmieniono termin rozprawy na dzień 30 maja 2023 roku.

Zarządzeniem Sędzi referent uwzględniono wniosek obrońcy oskarżonych o zmianę terminu rozprawy. Nowy termin wyznaczono na dzień 4 lipca 2023 roku.

Na terminie rozprawy w dniu 4 lipca 2023 r. przesłuchano jednego świadka. Rozprawa została odroczona do dnia 4 września 2023 r. wobec konieczności analizy zeznań złożonych na rozprawie
i rozpoznania wniosku pełnomocnika oskarżyciela subsydiarnego.

Na terminie rozprawy w dniu 4 września 2023 r. dopuszczono dowód z dokumentów i zamknięto przewód sądowy. Ze względu na zawisłość sprawy na podstawie art. 411 § 1 k.p.k. odroczono wydanie wyroku do dnia 14 września 2023 roku.

W dniu 18 września 2023 r. wznowiono przewód sądowy celem pouczenia o możliwości przyjęcia kwalifikacji prawnej z art. 48 ust. 1 pkt 3 prawa geodezyjnego i kartograficznego oraz ewentualnie przyjęcia kwalifikacji prawnej z art. 124 k.w. w miejsce dotychczasowo przyjętej kwalifikacji prawnej. Odroczono termin rozprawy do dnia 12 października 2023 r. celem kontynuowania postępowania.

Na terminie rozprawy w dniu 12 października 2023 r. pouczono ponownie o możliwości zmiany kwalifikacji prawnej na przyjęcie z art. 48 ust. 1 pkt 3 prawa geodezyjnego i kartograficznego oraz ewentualnie przyjęcia kwalifikacji prawnej z art. 124 k.w. w miejsce dotychczasowo przyjętej kwalifikacji prawnej. Dopuszczono dowód z zeznań świadka na wniosek obrońcy oskarżonych na okoliczność wartości ogrodzenia, ponownie przesłuchano oskarżyciela subsydiarnego. Rozprawę odroczono do dnia 11 listopada 2023 r., celem analizy złożonych zeznań oraz pism procesowych.

Na terminie rozprawy w dniu 17 listopada 2023 r. na wniosek stron przerwano rozprawę do dnia 19 grudnia 2024 roku, celem zapoznania się obrońcy i oskarżonych z materiałem dowodowym złożonym przez oskarżyciela subsydiarnego.

Na terminie rozprawy w dniu 19 grudnia 2023 r. z uwagi na konieczność wygłoszenia mów końcowych i urlop Sędzi referent oraz z uwagi na wniosek oskarżyciela subsydiarnego, rozprawę odroczono do dnia 15 lutego 2024 roku.

Na terminie rozprawy w dniu 15 lutego 2024 r. ponownie przesłuchano oskarżyciela subsydiarnego. Na wniosek oskarżyciela subsydiarnego rozprawa została przerwana do dnia 14 marca 2024 r., celem wskazania nośnika, który miałby zostać odtworzony na rozprawie.

Na terminie rozprawy w dniu 14 marca 2024 r. przerwano rozprawę do dnia 11 kwietnia 2024 r.
z uwagi na wniosek pełnomocnika oskarżyciela subsydiarnego z uwagi na pobyt oskarżyciela w szpitalu i konieczność wykonania czynności dowodowych.

W dniu 11 kwietnia 2024 r. sprawa została zdjęta z wokandy. Termin rozprawy został wyznaczony na dzień 29 kwietnia 2024 roku.

Na terminie rozprawy w dniu 29 kwietnia 2024 r. odtworzono wnioskowane płyty. Zarządzono przerwę w rozprawie do dnia 6 maja 2024 roku.

Na terminie rozprawy w dniu 6 maja 2024 r. dopuszczono dowód z opinii biegłego z zakresu wyceny nieruchomości. Wobec konieczności kontynuowania postępowania dowodowego,
tj. przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego, na wniosek stron rozprawę odroczono do dnia 27 czerwca 2024 roku.

W dniu 27 czerwca 2024 r. sprawa została zdjęta z wokandy z uwagi na usprawiedliwioną nieobecność Sędzi referent.

Zarządzeniem z dnia 17 lipca 2024 r. termin rozprawy został wyznaczony na dzień 25 października 2024 roku.

Powyższa chronologia jednoznacznie wskazuje, że w toku postępowania sądowego o sygn. akt IV K 515/17 w okresie od 17 października 2018 r do 19 października 2022 r. doszło do zawinionego okresu bezczynności w rozumieniu ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki.

Bezczynność Sądu, trwająca cztery lata stanowi bezspornie o przewlekłości postępowania. Nadto, analiza sprawy pod kątem stopnia faktycznej i prawnej jej zawiłości, wskazuje że postępowanie sądowe jest prowadzone w sposób przewlekły, bezzasadnie zbyt długi.

Stwierdzenie przewlekłości postępowania obliguje Sąd Okręgowy do zasądzenia na rzecz strony skarżącej stosownej kwoty pieniężnej. W realiach niniejszej sprawy zasądzone kwoty po 5.000 zł,
są adekwatne, jako rekompensata za przewlekłość postępowania. Nie wykazano zaistnienia okoliczności skutkujących możliwością przyznania rekompensaty w wyższej kwocie.

Uwzględniając skargę, sąd z urzędu zwraca uiszczoną od niej opłatę.

Z tych przyczyn orzeczono, jak na wstępie.

Grzegorz Miśkiewicz Anna Bator-Ciesielska Mariusz Jackowski