Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

XII K 10/20

Je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niekt ó rych czyn ó w lub niekt ó rych oskar ż onych, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do cz ęś ci wyroku obj ę tych wnioskiem. Je ż eli wyrok zosta ł wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygni ę cie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do informacji zawartych w cz ęś ciach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

W. M. (1)

I. w okresie od października 2003 r. daty dziennej bliżej nieustalonej do 30 maja 2004 r. w W. i innych miejscowościach na terenie kraju, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, brał udział w kierowanej przez K. A. i G. A. zorganizowanej grupie przestępczej o charakterze zbrojnym mającej na celu popełnianie przestępstw m.in. przeciwko mieniu, wprowadzanie do obrotu substancji odurzających i środków psychotropowych w znacznych ilościach i uczestnictwo w obrocie substancjami odurzającymi i środkami psychotropowymi w znacznych ilościach, puszczanie w obieg podrobionych banknotów

II. w okresie od października 2003 r. daty dziennej bliżej nieustalonej do 30 maja 2004 r., dat dziennych bliżej nieustalonych w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w ramach zorganizowanej grupy przestępczej o charakterze zbrojnym w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru brał udział w obrocie znaczną ilością substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o łącznej wadze co najmniej 5 kg i tabletek ekstazy w łącznej ilości co najmniej 3000 sztuk w ten sposób, że otrzymywał wielokrotnie od D. G. (1) wymienione środki odurzające, celem dalszej dystrybucji osobom nie będącym konsumentami,

III. w dacie dziennej bliżej nieustalonej kwietnia 2004 r. w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w ramach zorganizowanej grupy przestępczej o charakterze zbrojnym przyjął od D. G. (1), a następnie puścił w obieg podrobione banknoty o nominale 100 zł o łącznej wartości nominalnej co najmniej 60.000 zł

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W trakcie odbywania kary pozbawienia wolności w 2001 r. D. G. (1) poznał w Areszcie Śledczym W. M. K. A. ps. (...). Ten zaproponował mu udział w grupie przestępczej, na co D. G. (1) wyraził zgodę. Jeszcze w trakcie pobytu w zakładzie karnym czuł się członkiem grupy, mógł zwracać się do A. w sprawie swoich potrzeb. Po zwolnieniu w dniu 18 kwietnia 2003 r. zaczął w grupie A. działać aktywnie. Uczestniczył w jej strukturach do 7 lipca 2004 r. Był w tym czasie traktowany jako „prawa ręka” ps. (...), członkowie grupy mieli wykonywać jego polecenia, do czego zostali zobowiązani na widzeniach. Zgodę na dokonanie określonych przestępstw G. otrzymywał od A. lub polecenia były mu przekazywane przez G. A.. Z każdego przestępstwa A. otrzymywał swoją część, którą G. przekazywał jego żonie G. A.. Grupa przestępcza zajmowała się rozbojami, obrotem znacznymi ilościami narkotyków, wprowadzaniem do obrotu podrobionych banknotów, wyłudzaniem kredytów bankowych. Grupa przestępcza dysponowała bronią palną.

W październiku 2003 r. za pośrednictwem R. G. do grupy przestępczej został wprowadzony W. M. (1). Do spotkania z G. doszło na T., na ul. (...) pod sklepem (...). G. przedstawił W. M. (1) jako swojego kuzyna, „dobrego chłopaka”, który dużo może. Opierając się na rekomendacji G., G. przyjął go do grupy. W grupie zajmował się on głównie obrotem narkotykami oraz wprowadzał do obrotu podrobione pieniądze. Wcześniej sygnalizowane „kłopoty rodzinne” M. okazały się poważniejsze, ponieważ miał on problem z członkami grupy (...) (z tej grupy został wyrzucony przez własnego brata). Na przełomie maja/czerwca 2004 r. G. został poinformowany przez nieznanego mu mężczyznę, że M. jest „konfidentem”, „sprzedał kogoś” i należy go usunąć z grupy. Stopniowo został odsunięty, a gdy potwierdzono, że współpracuje on z policją, wyrzucony.

Wyjaśnienia i zeznania świadka D. G. (1)

k. 50-54, 56-63, 64-71, 73-81, 82-90, 91-95, 96-105, 106-116, 117-125, 126-137, 138-150, 151-160, 161-169, 170-177, 178-186; 283-288, 320-331, 332-337, 501-503, 532-535, 537-544, 606-609, 621-624, 656-658,

k.204-279 eksperyment procesowy

k. 1140, 1159-66, 1258-60

W grupie przestępczej W. M. (1) zajmował się głównie wprowadzaniem do obrotu narkotyków, które otrzymywał od G. na podwórku na ul. (...) w W.. Przekazywał je następnie swoim dilerom do dalszego handlu głownie na terenie P. (okolice (...), (...), (...), Plac (...)), na B. i W.. Z kolei G. otrzymywał narkotyki od Z. P.. G. przekazał M. łącznie co najmniej 5 kg amfetaminy i około 3000 tabletek ekstazy. Amfetaminę sprzedawał mu w cenie 7/9 zł za gram, zaś tabletki ekstazy w cenie 8 zł za sztukę. Dilerzy M. sprzedawali amfetaminę w cenie 25-30 zł za gram, ekstazy po 12 zł za tabletkę. Jednorazowo G. przekazywał mu 60 gram amfetaminy, ale też po 200-300 gram, około 3-4 razy po pół kilograma - gdy miał hurtowego nabywcę, 100-150 tabletek ekstazy (czasami 200-300 sztuk). Nieraz narkotyki na prośbę M. były już poporcjowane przez M. Ż. (dziewczynę G.). Z pieniędzy ze sprzedaży narkotyków „zarobek” był dzielony także dla G. A. i Z. P.. G. udzielał też ochrony M. w razie wejścia na „cudzy teren”.

Wyjaśnienia D. G. (1)

k. 87, 128-132, 185-186, 329, 535, 609

W. M. (1) uczestniczył również we wprowadzaniu do obrotu podrobionych banknotów. Otrzymał on od D. G. (2) 60 000 zł w podrobionych nominałach po 100 zł. Banknoty te nabywane były przez G. od „R. z Z.” po 25 zł za podrobiony banknot 100 zł. Z każdych 10 000 zł puszczonych w obieg, dochód w wysokości 1 000 zł dzielili po połowie. Miało to miejsce w kwietniu 2004 r.

Wyjaśnienia D. G. (1)

k. 79-80, 178-186, 609, 657-658

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

k

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Czyn I, II, III

wyjaśnienia i zeznania świadka D. G. (1)

Podstawą czynienia ustaleń faktycznych w sprawie były wyjaśnienia i zeznania świadka D. G. (1). Przede wszystkim opisał funkcjonowanie grupy K. A. i G. A. oraz swój w niej udział. Wskazał oraz przedstawił udział w grupie szeregu innych osób, w tym właśnie oskarżonego W. M. (1). Podkreślił, że działał on w grupie w okresie od października 2003 r. do 30 maja 2004 r., do udziału w której został zaprotegowany przez swojego kuzyna R. G. ps. (...). Przedstawił także działania przestępcze, jakie w ramach grupy podejmował oskarżony. Brał on udział w obrocie substancjami psychotropowymi w postaci amfetaminy o łącznej wadze co najmniej 5 kg i tabletek ekstazy w ilości co najmniej 3000 sztuk. Narkotyki otrzymywał właśnie od D. G. (1), a następnie przekazywał dilerom, którzy je rozprowadzali pomiędzy konsumentami. Nadto wprowadzał on do obiegu podrobione banknoty o nominale 100 zł o łącznej wartości 60 000 zł.

W ocenie Sądu wyjaśnienia tego świadka złożone w charakterze podejrzanego są spójne i konsekwentne. Stanowią one fragment szeroko opisywanej przez świadka własnej działalności, jak też szeregu innych osób w zorganizowanej grupie przestępczej. Brak jest podstaw do uznania, że świadek w celowy sposób wprowadził do swoich depozycji osobę, której nie znał tj. W. M. (1), jego kuzyna R. G., a także szczegółowo opisał działalność przestępczą oskarżonego. Jego wyjaśnienia stanowią zborne odtworzenie przebiegu zdarzeń dziejących się na przestrzeni kilku lat, opis działalności przestępczej, w której współdziałał także z oskarżonym W. M. (1).

Sąd zważył, że składając zeznania jako świadek podczas konfrontacji z oskarżonym, D. G. (1) podtrzymał złożone wyjaśnienia, rozpoznał oskarżonego tłumacząc przyczyny braku rozpoznania na zdjęciu, a nadto stwierdził, że posiada wspólne zdjęcia z oskarżonym i R. G..

Czyn I, II, III

Wyrok sygn. akt XII K 74/17 k. 674-678

Prawdziwość depozycji złożonych przez D. G. (1) potwierdza okoliczność, że za popełnione przez niego przestępstwa, także w zakresie objętych tym aktem oskarżenia, został on skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie XII Wydział Karny z dnia 20 czerwca 2017 r. sygn. akt XII K 74/17.

Czyn I

Wyjaśnienia T. R.

Jako podejrzany w rezultacie potwierdził on wyjaśnienia D. G. (1) w zakresie podawanych przez niego zdarzeń, a następnie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Wyjaśnienia oskarżonego W. M. (1) k. 748-750, 788-790, 1386-87

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, który nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i wyjaśnił, że nie zna osób, o których mowa w przedstawionych mu zarzutach i nie miał z nimi nigdy kontaktu, a w trakcie konfrontacji stwierdził, że nie zna D. G. (1). Podkreślił, że działał w innej grupie przestępczej, za co został skazany i odbył karę pozbawienia wolności. Powyższe wyjaśnienia stoją w opozycji do spójnych i konsekwentnych wyjaśnień i zeznań złożonych w charakterze podejrzanego przez D. G. (1), w których opisał, w jaki sposób oskarżony znalazł się w grupie przestępczej K. A. i G. A., jaka była jego rola i dlaczego z tej grupy został usunięty. Należy przy tym wskazać, że świadek wskazywał na kuzyna oskarżonego – R. G., za wstawiennictwem którego został przyjęty do grupy przestępczej. Rozpoznał nadto w trakcie konfrontacji W. M. (1) i oświadczył, że posiada wspólne zdjęcia z nim i z R. G..

Oskarżony, aczkolwiek nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, to złożył wniosek o dobrowolne poddanie się karze. Uzasadnił to obawą możliwości orzeczenia w przyszłości wobec niego surowego wyroku. Sąd jednak zauważył, że w postępowaniu przygotowawczym (k. 750) W. M. (1) stwierdził, że gdyby był winny, to „poszedłby na samo ukaranie w tej sprawie”. Należy wskazać, że oskarżony rzeczywiście został skazany za udział w innej grupie przestępczej, w której miał działać do października 2003 r. (k.513-531), a powyższe nie podważa zasadności uznania, że następnie działał w kolejnej grupie przestępczej. Z wyjaśnień D. G. (1) wprost wynika, jakie były koleje przestępczej działalności oskarżonego, bo w rezultacie okazało się, że został „wyrzucony” wcześniej z innej grupy i miał w związku z tym problemy „rodzinne”.

Z tych też względów wyjaśnienia oskarżonego należy uznać za niewiarygodne, mające na celu uchronienie go od konieczności złożenia wyjaśnień, które mogłyby być obciążające dla innych osób zaangażowanych w działalność tej grupy lub innych grup, w tym jego kuzyna R. G., który ukrywa się.

Protokół przesłuchania G. A. k. 187-93,

K. A. k. 194-203.

M. Ż. k. 592-594, 600-603

Sąd uznał za niewiarygodne wyjaśnienia G. A. i K. A., którzy nie przyznali się do popełnienia zarzucanych im czynów. Powyższe należy traktować jako przyjętą przez nich linię obrony.

Sąd również nie obdarzył z tych samych powodów przymiotem wiarygodności wyjaśnień M. Ż..

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I, II, III

W. M. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W ocenie Sądu okoliczności popełnienia przez oskarżonego zarzucanych mu czynów oraz jego wina nie budzą wątpliwości.

W realiach niniejszej sprawy nie ulega wątpliwości, że czyny opisane w pkt II i III aktu oskarżenia zostały popełnione przez oskarżonego w ramach jego działalności w zorganizowanej grupie przestępczej, stąd też zastosowanie ma art. 65 § 1 k.k.

Odpowiedzialności karnej za przestępstwo z art. 258 § 1 kk podlega ten, kto bierze udział w zorganizowanej grupie albo związku mających na celu popełnienie przestępstwa lub przestępstwa skarbowego. § 2 penalizuje zaś udział w grupie przestępczej o charakterze zbrojnym, a zatem udział w grupie gromadzącej i używającej w swojej działalności przestępczej broni.

W orzecznictwie podnosi się, że wypełnia znamiona przynależności do zorganizowanej grupy przestępczej samo przystąpienie do niej i pozostawanie w jej strukturze, choćby bez pełnienia w niej funkcji czy wykonywania zadań. Nie jest konieczna wiedza sprawcy o szczegółach organizacji grupy, znajomość wszystkich osób ją tworzących, mechanizmów jej funkcjonowania. Nie jest uzasadnione oczekiwanie formalnego potwierdzenia udziału w grupie, wyboru kierownictwa itp. Strona podmiotowa tego formalnego przestępstwa obejmuje obie odmiany umyślności, zatem wystarczające jest, że sprawca ma świadomość istnienia grupy, akceptuje jej cele przestępcze i godzi się, by je realizowano (wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 20 stycznia 2016 roku, sygn. akt II AKa 328/15).

Stosownie zaś do treści art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii
(t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 103) zaostrzonej odpowiedzialności karnej podlega ten, kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wprowadza do obrotu w znacznej ilości środki odurzające, substancje psychotropowe, słomę makową lub nowe substancje psychoaktywne, albo uczestniczy w takim obrocie. Czyn ten (w brzmieniu obowiązującym do dnia 9 grudnia 2011 r.) był zagrożony karą grzywny i karą pozbawienia wolności do lat 10.

Wykładnia pojęcia „znacznej ilości” w przeszłości było przedmiotem dyskusji i rozbieżnych poglądów. Obecnie, wskutek jednolitego orzecznictwa Sądu Najwyższego, przyjmuje się, że za znaczną ilość środków odurzających czy substancji psychotropowych można uznać ilość, która mogłaby zaspokoić jednorazowo potrzeby przynajmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych.

Z kolei zgodnie z art. 310 § 2 k.k. kto puszcza w obieg, lub w takim celu przyjmuje, przechowuje, przewozi, przenosi, przesyła, podrobiony polski pieniądz podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. Dla istoty tego czynu zabronionego nie ma znaczenia kwestia osiągniętych korzyści czy też użycia pieniądza jako autentycznego przez sprawcę, do jego zaistnienia wystarcza samo wykonanie czynności określonych w przepisie. Puszczenie w obieg takiego środka płatniczego oznacza przekazanie go komuś ze świadomością, że ta osoba może tenże środek przekazać dalej. Sprawca musi zarówno wiedzieć o fałszywości środka płatniczego, jak też mieć zamiar przekazania go dalej.

Choć oskarżony na żadnym etapie postępowania nie przyznał się do zarzucanych mu czynów, złożył wniosek o zastosowanie instytucji określonej w art. 387 k.p.k. W niniejszej sprawie nie budzą wątpliwości okoliczności popełnienia przez oskarżonego zarzucanych mu przestępstw, ani też jego wina. Stwierdzenie takie Sąd oparł w przeważającej mierze na wyjaśnieniach D. G. (1), który w sposób bardzo obszerny, logiczny i spójny opisał zachowanie W. M. (1) jako członka grupy przestępczej, której przewodzili W. i G. A., w zakresie czynów objętych aktem oskarżenia. Wyjaśnienia swoje D. G. (1) podtrzymał również na konfrontacji z oskarżonym. W ocenie Sądu biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy zostały spełnione przesłanki do uwzględnienia wniosku wskazane w art. 387 § 2 k.p.k. Prokurator przychylił się do złożonego wniosku.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

W. M. (1) s. J.

I

Wysokość kary zgodna ze złożonym przez obrońcę oskarżonego na rozprawie wnioskiem, odpowiadająca stopniowi winy oskarżonego, społecznej szkodliwości czynu, a także dotychczasowej karalności W. M..

W. M. (1) s. J.

II

Wysokość kary zgodna ze złożonym przez obrońcę oskarżonego na rozprawie wnioskiem, odpowiadająca stopniowi winy oskarżonego, społecznej szkodliwości czynu, a także dotychczasowej karalności W. M..

W. M. (1) s. J.

III

Wysokość kary zgodna ze złożonym przez obrońcę oskarżonego na rozprawie wnioskiem, odpowiadająca stopniowi winy oskarżonego, społecznej szkodliwości czynu, a także dotychczasowej karalności W. M.. Sąd zastosował przepis art. 56 ust. 3 w brzmieniu obowiązującym do dnia 9 grudnia 2011 r. z uwagi na względniejsze zagrożenie karą pozbawienia wolności. W przypadku grzywny Sąd zastosował przepis art. 33 § 1 i 3 w brzmieniu obowiązującym do dnia 8 czerwca 2010 r. również z uwagi na jego względniejszy charakter.

W. M. (1) s. J.

IV

Wysokość kary łącznej zgodna ze złożonym przez obrońcę oskarżonego na rozprawie wnioskiem, odpowiadająca względom prewencji ogólnej i szczególnej.

Kary jednostkowe połączono na zasadzie częściowej absorpcji.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

W. M. (1) s. J.

V

Przepadek korzyści majątkowych został orzeczony w związku z osiągnięciem ich przez oskarżonego w wyniku popełnienia przestępstw, był ponadto elementem wniosku złożonego przez obrońcę oskarżonego na rozprawie.

W. M. (1) s. J.

VI

729, 800

Okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie został zaliczony oskarżonemu zgodnie z jego rzeczywistym stanem w sprawie.

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosowa ł określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VI

Orzekając o kosztach postępowania Sąd miał na względzie, że oskarżony przebywał w warunkach izolacji, a zatem jego sytuacja majątkowa uniemożliwia uiszczenie kosztów procesu.

1.Podpis