Treść orzeczenia XII K 11/22 - Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

XII K 11/22 - wyrok Sąd Okręgowy w Warszawie z 2024-12-11

Sygn. akt. XII K 11/22

WYROK

1.W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 grudnia 2024 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie wXII Wydziale Karnym w składzie:

Przewodnicząca: SSO Katarzyna Stasiów

Protokolant: Urszula Urbańska, Paulina Powązka-Płóciennik, Gabriela Lutek, Monika Raczyńska, Maksymilian Rogatko

w obecności prokuratora Bartosza Jandego, Zbigniewa Badelskiego

po rozpoznaniu w dniach 05.04.2023 r., 13.06.2023 r., 14.07.2023 r., 13.09.2023 r., 07.11.2023 r., 05.02.2024 r., 03.04.2024 r., 29.04.2024 r., 24.06.2024 r. i 11.12.2024 r.

sprawy:

I. W. A. , syna A. i M. z domu W., urodzonego (...) w C.

oskarżonego o to, że:

1. w okresie od stycznia 2010 roku do listopada 2017 roku na terenie W. i okolic oraz innych miejscowości na terenie Rzeczpospolitej Polskiej, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wprowadził do obrotu 29 700 par obuwia o łącznej wartości 8 371 165,86 złotych, oznaczonego podrobionymi znakami towarowymi firm:(...) i innych niezidentyfikowanych, sprzedając je z wykorzystaniem ustalonych portali internetowych – platformy (...), doręczając obuwie nabywcom za pośrednictwem ustalonych firm kurierskich, tym samym czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodów,

tj. o popełnienie czynu z art. 305 ust. 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 roku – Prawo własności przemysłowej w zw. z art. 305 ust. 1 – Prawo własności przemysłowej w zw. z art. 12 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. ;

2. w nieustalonym okresie, jednak nie później niż do dnia 16 czerwca 2016 roku, w W. przy ul. (...), usiłował wprowadzić do obrotu 110 par obuwia oznaczonego podrobionymi znakami towarowymi firmy (...)oraz 497 par obuwia oznaczonego podrobionymi znakami towarowymi firmy (...) i jednej pary obuwia oznaczonego podrobionym znakiem towarowym firmy (...), o wartości pojedynczej za parę w wysokości niemniejszej niż 199 złotych, tym samym o łącznej wartości 190 992 złotych, w ten sposób, że je magazynował z zamiarem ich zbycia z wykorzystaniem platformy (...), lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na zatrzymanie w/w rzeczy przez Policję w dniu 16 czerwca 2016 roku,

tj. o popełnienie czynu z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 roku – Prawo własności przemysłowej ;

3. w okresie od stycznia 2010 roku do listopada 2017 roku na terenie W. i okolic oraz innych miejscowości na terenie Rzeczpospolitej Polskiej, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, prowadził niezarejestrowaną w CEIDG i niezgłoszoną do opodatkowania działalność gospodarczą polegającą na wprowadzeniu do obrotu 29 700 par obuwia oznaczonego podrobionymi zarejestrowanymi znakami towarowymi (...), (...)i in., której łączne obroty wyniosły 8 371 165,86 złotych, generując uszczuplenie należnego podatku od towarów i usług VAT w łącznej kwocie 1 561 438,82 złotych,

tj. o popełnienie czynu z art. 54 § 1 k.k.s. w zw. z art. 6 k.k.s. ;

4. w latach 2010 – 2017 na terenie W. i okolic oraz innych miejscowości na terenie Rzeczpospolitej Polskiej, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, przyjmował, posiadał, ukrywał, używał i dokonywał transferu pochodzące z korzyści związanych z popełnienia czynu zabronionego polegającego na wprowadzeniu na rynek obuwia oznaczonego podrobionymi znakami towarowymi firm: (...),(...), (...), (...), (...) i innych niezidentyfikowanych, środki płatnicze w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 8 371 165,86 złotych w ten sposób, że sprzedaż zamówionego obuwia realizował jedynie w formie przesyłek pobraniowych, za które pieniądze za pośrednictwem Urzędu Pocztowego, bądź firm kurierskich, przekazywano mu w gotówce lub na rachunki bankowe prowadzone na jego rzecz o numerach: (...), (...), (...), (...), (...), albo rachunek bankowy prowadzony na rzecz (...) sp. z o.o. o numerze: (...), faktycznie założony na dane obywatela Wietnamu T. T., skąd transferowano je na inne rachunki do których miał dostęp lub wypłacano w bankomacie, udaremniając stwierdzenie ich podstępnego pochodzenia oraz ich wykrycie i orzeczenie przepadku, tym samym osiągając z popełnionego przestępstwa znaczną korzyść majątkową,

tj. o popełnienie czynu z art. 299 § 6 k.k. w zw. z art. 299 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. ;

5. w nieustalonym okresie, jednak nie później niż do dnia 16 czerwca 2016 roku, nie posiadając pozwolenia na dopuszczenie do obrotu przechowywał produkty lecznicze w celu wprowadzenia ich do obrotu:

– przy ul. (...) w W., w wynajmowanej komórce lokatorskiej oznaczonej nr(...), przynależnej do lokalu nr (...):

⚫: 1 500 szt. ampułek leku o nazwie „(...) – 250” roztwór do wstrzykiwania,
⚫: 5 700 szt. tabletek leku o nazwie „(...) 25mg”,
⚫: 4 450 sztuk tabletek leku o nazwie „. (...) 4mg”;

– przy ul. (...) w W. w pomieszczeniu garażowym produkty lecznicze:

⚫: 28 sztuk tabletek leku o nazwie (...),
⚫: a także niezarejestrowane w Urzędowym Rejestrze Produktów Leczniczych Wyrobów Medycznych:
⚫: 6 sztuk tabletek leku o nazwie (...)
⚫: 300 sztuk tabletek leku o nazwie (...),

tj. o popełnienie czynu z art. 124 ustawy z dnia 6 września 2001 roku – Prawo Farmaceutyczne ;

II. A. G. , syna R. i A. z domu K., urodzonego (...) w G.

oskarżonego o to, że:

w okresie od połowy 2011 roku do 16 czerwca 2016 roku na terenie W. i okolic oraz innych miejscowości na terenie Rzeczpospolitej Polskiej, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, ułatwił W. A. wprowadzenie do obrotu obuwia o szacunkowej łącznej wartości niemniejszej niż 7 275 883,58 złotych, oznaczonego podrobionymi znakami towarowymi firm: (...), (...), (...), (...), (...), (...) i innych niezidentyfikowanych, sprzedawanego z wykorzystaniem portalu internetowego – platformy (...) i doręczanego nabywcom za pośrednictwem firm kurierskich, w ten sposób, że za ustalonym wynagrodzeniem odbierał z placówek pocztowych nadane na jego imię i nazwisko post restante paczki ze zwróconym lub zareklamowanym obuwiem przez kupujących, a następnie przekazywał je W. A., tym samym czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodów,
tj. o popełnienie czynu z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 305 ust. 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 roku – Prawo własności przemysłowej w zw. z art. 305 ust. 1 – Prawo własności przemysłowej w zw. z art. 12 § 1 k.k.

na podstawie art. 4 § 1 k.k. stosując w całym wyroku przepisy kodeksu karnego w brzmieniu obowiązującym w dniu 30 czerwca 2015 r.

I. W. A. uznaje za winnego czynu opisanego w pkt. 1. i za to na podstawie art. 305 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 roku – Prawo własności przemysłowej w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. skazuje go na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego karę 500 (pięciuset) stawek dziennych grzywny, określając wysokość jednej stawki na 100 (sto) złotych;

II. na podstawie art. 39 pkt 2 k.k., art. 41 § 2 k.k. i art. 43 § 1 k.k. orzeka wobec W. A. zakaz prowadzenia działalności gospodarczej związanej ze sprzedażą obuwia w jakiejkolwiek postaci przez okres 5 (pięciu) lat;

III. W. A. uznaje za winnego czynu opisanego w pkt. 2., z tym, że ustala, że oskarżony uczynił sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu i że czyn wyczerpuje znamiona art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 305 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 roku – Prawo własności przemysłowej w zw. z art. 65 § 1 k.k. za to na podstawie tych przepisów skazuje go, a na podstawie art. 14 § 1 k.k. w zw. z art. 305 ust. 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 roku – Prawo własności przemysłowej w zw. z art. 65 § 1 k.k. wymierza mu karę 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny, określając wysokość jednej stawki na 100 (sto) złotych;

IV. na podstawie art. 39 pkt 2 k.k., art. 41 § 2 k.k. i art. 43 § 1 k.k. orzeka wobec W. A. zakaz prowadzenia działalności gospodarczej związanej ze sprzedażą obuwia w jakiejkolwiek postaci przez okres 2 (dwóch) lat;

V. W. A. uznaje za winnego czynu opisanego w pkt. 3., z tym, że ustala, że przestępstwo skarbowe spowodowało uszczuplenie należności publicznoprawnej dużej wartości, a sprawca uczynił sobie z popełnienia przestępstw skarbowych stałe źródło dochodu i że czyn wyczerpuje znamiona art. 54 § 1 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 1 i 2 k.k.s. i za to na podstawie art. 54 § 1 k.k.s. skazuje go na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz na karę 550 (pięćset pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny, określając wysokość jednej stawki na 100 (sto) złotych;

VI. W. A. uznaje za winnego czynu opisanego w pkt. 4. i za to na podstawie art. 299 § 1 i 6 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. skazuje go na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę 500 (pięciuset) stawek dziennych grzywny, określając wysokość jednej stawki na 100 (sto) złotych;

VII. W. A. uznaje za winnego czynu opisanego w pkt. 5. i za to na podstawie art. 124 ustawy Prawo farmaceutyczne skazuje go na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

VIII. na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 86 § 1 i 2 k.k. kary wymierzone W. A. w punktach I., III., V., VI. i VII. wyroku łączy i wymierza mu karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności i 700 (siedmiuset) stawek dziennych grzywny, określając wysokość jednej stawki na 100 (sto) złotych;

IX. na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 70 § 1 pkt 1 k.k. orzeczoną karę łączną pozbawienia wolności warunkowo oskarżonemu W. A. zawiesza na okres 5 (pięciu) lat próby;

X. na podstawie art. 39 pkt 2 k.k., art. 41 § 2 k.k. i art. 43 § 1 k.k. w zw. z art. 90 § 2 k.k. środki karne w postaci zakazu prowadzenia działalności gospodarczej związanej ze sprzedażą obuwia w jakiejkolwiek postaci orzeczone wobec W. A. w punktach II. i IV. wyroku łączy, orzekając zakaz prowadzenia działalności gospodarczej związanej ze sprzedażą obuwia w jakiejkolwiek postaci przez okres 5 (pięciu) lat;

XI. A. G. uznaje za winnego zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 305 ust. 1 i 3 ustawy Prawo własności przemysłowej skazuje go, a na podstawie art. 19 § 1 k.k. w zw. z art. 305 ust. 1 i 3 ustawy Prawo własności przemysłowej wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny, określając wysokość jednej stawki na 100 (sto) złotych;

XII. na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 70 § 1 pkt 1 k.k. orzeczoną karę pozbawienia wolności warunkowo oskarżonemu A. G. zawiesza na okres 2 (dwóch) lat próby;

XIII. dowody rzeczowe z wykazów dowodów rzeczowych:

a) nr(...)– tom XXXVII k. 7165 poz. 3 – pieniądze w kwocie 100 000 złotych – zwraca R. Ś. (adres w (...));

– poz. 6-8 – obuwie sportowe – na podstawie art. 44 § 2 k.k. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa;

– poz. 9 - dokumenty w segregatorze – pozostawia w aktach sprawy;

b) nr (...) – k. 7167 poz. 12 – pieniądze w kwocie 7 700 euro – zwraca R. Ś. (adres w (...));

c) nr (...) – k. 7168 poz. 13-16 – leki (...), (...), (...) i opakowania - na podstawie art. 44 § 2 k.k. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa poprzez zniszczenie;

d) nr (...)– k. 7169 poz. 24 – nośnik danych pendrive marki (...) – pozostawia w aktach sprawy;

– poz. 25-26 – karta koloru białego z danymi osobowymi kupujących – pozostawia w aktach sprawy;

e) nr (...) – k. 7171: poz. 44 – 51 – dokumenty zabezpieczone od W. A. – pozostawia w aktach sprawy;

f) nr (...)– k. 7172 poz. 53 – dokumenty zabezpieczone od W. A. –– pozostawia w aktach sprawy;

g) nr (...) – k. 7174 poz. 55-58 – opakowanie po leku i leki (...), (...) adn (...) – na podstawie art. 44 § 2 k.k. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa poprzez zniszczenie;

h) nr (...)– k. 7175 poz. 60-93 – wypłaty gotówkowe (...) pozostawia w aktach sprawy;

XIV. zasądza od W. A. i od A. G. na rzecz Skarbu Państwa kwoty po 6 000 (sześć tysięcy) złotych tytułem części kosztów sądowych.

Uzasadnienie w części dotyczącej A. G.

Na wstępie sąd rozpoznający sprawę chciałby zwrócić uwagę Sądu Odwoławczego na niezasadne przywrócenie oskarżonemu terminu do sporządzenia uzasadnienia. W świetle utrwalonego orzecznictwa i poglądów doktryny przywrócenie terminu zawitego może nastąpić w wyjątkowych okolicznościach. Na pewno nieustanowienie obrońcy, niezłożenie wniosku o obrońcę z urzędu, nieodbieranie przesyłek wysyłanych przez sąd i niekontrolowanie na bieżąco toku sprawy w Portalu Informacyjnym Sądów do takich okoliczności nie należy.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

XII K 11/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

A. G.

tj. o popełnienie czynu z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 305 ust. 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 roku – Prawo własności przemysłowej w zw. z art. 305 ust. 1 – Prawo własności przemysłowej w zw. z art. 12 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W. A. w okresie od stycznia 2010 roku do listopada 2017 roku na terenie W. i okolic oraz innych miejscowości na terenie Rzeczpospolitej Polskiej wprowadził do obrotu 29 700 par obuwia z nielegalnie naniesionymi zastrzeżonymi znakami towarowymi firm (...), (...), (...) i innych niezidentyfikowanych o łącznej wartości 8 371 165,86 złotych. Wykorzystywał w tym celu konta na portalu internetowym (...) - (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...) i inne.

Rzekomymi użytkownikami kont byli A. S. oraz A. K.. W rzeczywistości osoby te nigdy nie zakładały żadnych kont internetowych. Oboje natomiast w przeszłości utracili dowody osobiste, stąd ich dane zostały bez ich wiedzy i zgody wykorzystane. Pozostałe osoby wskazane jako użytkownicy są postaciami fikcyjnymi.

W tej działalności W. A. pomagał K. W. i A. G..

A. G. od połowy 2011 roku do 16 czerwca 2016 roku zakładał na swoje personalia miejsca odbioru przesyłek na zasadzie poste restante i za wynagrodzeniem odbierał z placówek pocztowych obuwie niedoręczone, bądź zwrócone przez klientów w drodze reklamacji. Odebrane obuwie przekazywał W. A.. Miał świadomość, że obuwie nie jest oryginalne i osoby zajmujące się sprzedażą nie chcą ujawniać swoich danych klientom.

Częściowo wyjaśnienia i zeznania K. W.

k. 7551v-7552, 6533-6538, 7042-7045, 7049-7052, 7064-7067, 7083-7085, 7158-7159, 7321-7322

Wyjaśnienia W. A.

k. 7701

Częściowo wyjaśnienia A. G.

k. 6526-6528

Zeznania przesłuchanych świadków

k. 329-330,1027-1028, 4537-4540, 7484v-7487, 7552-7553, 7590v-75927608v-7609, 7652v-7653

Częściowo zeznania J. G.

7619v-7621

Notatki dotyczące ustaleń na podstawie danych internetowych

1-23, 28-73, 1997-1998

Protokoły przeszukań

129-130, 146-148, 163-169182-188, 208-210

Protokoły oględzin

206-207, 273-304, 335-341, 348, 373-407, 488-493, 505-572, 775-778, 1127-1129, 1569-1573, 1999-2124, 2186-4228

Opinie biegłych

4458-4474,2150, 2151, 4518

Informacja o nadanych przesyłkach

4547-4571

Wyrok skazujący K. W.

k. 7455

A. G. nie był karany w chwili czynu.

Karta karna

k.7341

1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

wyjaśnienia i zeznania K. W.

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia i zeznania K. W., poza jego stwierdzeniem, ze nie był świadomy, iż sprzedawane obuwie nie jest oryginalne. Pozostaje to w sprzeczności z faktem przyznania się przez tego oskarżonego do zarzucanego mu czynu i dobrowolnego poddania się karze. Zdaniem sądu, K. W. zeznał w ten sposób, aby nie obciążać pozostałych dwóch oskarżonych.

Sposób prowadzenia działalności przez W. A., miejsce nabywania obuwia i cena obuwia wskazywały na brak oryginalności. Sąd dał wiarę K. W., że nie istniał Wietnamczyk o personaliach T. V.będący główną postacią obuwniczego biznesu.

Wyjaśnienia W. A.

Sąd uznał za zgodny ze stanem faktycznym fakt przyznania przez oskarżonego, że popełnił zarzucane mu przestępstwa, w tym że wprowadzał do obrotu obuwie z podrobionymi znakami towarowymi.

Wyjaśnienia A. G.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie przyznania przez niego, że odbierał przesyłki z placówek pocztowych. W tym zakresie oskarżony miał świadomość, że wynika to ze zgromadzonego już w toku śledztwa materiału dowodowego - protokołów oględzin z kart 1127-1129 i 1569-1573 oraz pisma z Poczty Polskiej wskazującego na przesyłki nadane poste restante na dane A. G. z kart 4547 – 4571.

W pozostałym zakresie wyjaśnienia stanowią przyjętą przez A. G. linię obrony.

Z ustaleń K. G. wynika, że całą działalność prowadził przede wszystkim A. W. i A. G. (k. 7487). Wobec tego wyjaśnienia oskarżonego G., że nawet o tym, że w paczkach jest obuwie, dowiedział się wyłącznie przez przypadek – jedna paczka była uszkodzona, zobaczył tam obuwie i domyślił się, że w paczkach są buty – należy uznać za wręcz naiwne. Gdyby działalność była legalna, zwroty mogłyby przychodzić na adres firmy zajmującej się sprzedażą oficjalnie, bez ukrywania danych. Nie byłoby konieczności proszenia innych osób o odbieranie paczek na własne nazwisko i generowania zbędnych kosztów na wynagradzanie takiej osoby przez wiele lat. Gdyby działalność była legalna, to nikt nie ukrywałby faktu, co znajduje się w paczkach i oskarżony nie musiałby się tego domyślać – A. G. sam zapętlił się w swojej wersji. Oskarżony ten przyłącza się do narracji obarczenia główną winą nieustalonego Wietnamczyka jako osobę prowadzącą działalność. Twierdzi przy tym, że o nim nic nie wie mimo tylu lat współpracy – nawet czy jest Wietnamczykiem, czy Chińczykiem.

Wyjaśnienia A. G. stoją w sprzeczności z wyjaśnieniami K. W., który żadnego Wietnamczyka nie poznał, natomiast wprost wyjaśnił, że A. G. odebrane w placówkach pocztowych obuwie przekazywał W. A..

Gdyby A. G. nie miał świadomości przestępczego charakteru działań, nie starałby się ukrywać współpracy z W. A., nie tworzył fikcyjnej osoby o narodowości wietnamskiej.

zeznania J. G.

Zeznania te należy ocenić podobnie jak wyjaśnienia i zeznania K. W.. Zeznania świadka G. potwierdzają funkcjonowanie interesu i udział w nim oskarżonych, jednakże zaprzecza on nieoryginalności obuwia.

zeznania pozostałych świadków

Zeznania pozostałych świadków nie wzbudziły wątpliwości sądu, są to osoby nie mające żadnego interesu w zeznawaniu nieprawdy.

dowody nieosobowe

Niekwestionowane przez strony, niebudzące wątpliwości sądu.

opinie biegłych

Obiektywne, pełne, jasne i niesprzeczne opinie biegłych pozwoliły ustalić ponad wszelką wątpliwość, że obuwie będące przedmiotem tego postępowania posiadało podrobione znaki towarowe oraz powiązać konta (...)z działalnością oskarżonych.

1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

IX.

A. G.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd przypisał oskarżonemu zarzucany mu czyn. Stanowi on przestępstwo, gdyż oskarżony jest osobą dorosłą, w pełni poczytalną. Pierwsza część zarzutu stanowi odniesienie do czynu przypisanego W. A., któremu A. G. pomagał. Nie oznacza to – jak wskazuje obrońca w swoim wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia – że A. G. osobiście wprowadził do obrotu obuwie o wartości ponad 7 milionów złotych, ale że pomagał w popełnieniu czynu na tym polegającego. Sposób działania samego A. G. jest wskazany w drugiej części zarzutu.

Oskarżony wyczerpał znamiona art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 305 ust. 1 i 3 ustawy Prawo własności przemysłowej. Udzielał pomocy osobie wprowadzającej do obrotu towary oznaczone podrobionymi znakami towarowymi, czyniąc sobie z tego stałe źródło dochodu – przez okres 5 lat.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

XI. i XII.

Ustęp 3 art. 305 Prawa własności przemysłowej przewiduje karę od 6 miesięcy do 5 lat pozbawienia wolności. Z uwagi na niekaralność oskarżonego, nie bardzo wysoki stopień winy oskarżonego i społecznej szkodliwości czynu sąd orzekł karę w pobliżu dolnej granicy ustawowego zagrożenia i warunkowo zawiesił jej wykonanie na minimalny okres próby. Ażeby oskarżony odczuł jakąkolwiek bezpośrednią dolegliwość za popełnione przestępstwo, sąd orzekł 150 stawek dziennych grzywny, określając wysokość jednej stawki w pobliżu dolnej ustawowej granicy.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7. KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

XIV.

Od oskarżonego zasądzono część kosztów sądowych w kwocie 6 000 złotych.

Podpis

Dodano: 27 marca 2025, Opublikował(a): Anna Leszczyńska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację: Katarzyna Stasiów
Data wytworzenia informacji: 11 grudnia 2024