Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

XII K 129/18

Je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niekt ó rych czyn ó w lub niekt ó rych oskar ż onych, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do cz ęś ci wyroku obj ę tych wnioskiem. Je ż eli wyrok zosta ł wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygni ę cie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do informacji zawartych w cz ęś ciach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

P. H. (1)

G. F.

W okresie od stycznia 2011 r. do czerwca 2011 r. w Z. i W. oraz innych bliżej nieustalonych miejscach, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu w ramach spółki (...) sp. z o.o. P. H. (1) jako prezes zarządu, a G. F. jako prokurent, prowadzili bez zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego, ani upoważnienia ustawowego, działalność w zakresie obrotu instrumentami finansowymi, polegającą na zarządzaniu portfelami klientów (...) sp. z o.o., w skład których wchodziły instrumenty finansowe w postaci kontraktów na różnicę w parach walut, w ten sposób, że w ramach uzgodnionego podziału ról G. F. zajmował się relacjami z klientami i nakłanianiem ich do powierzenia środków finansowych w zarządzanie, także instruowaniem w zakresie sposobów otwarcia rachunków na platformie inwestycyjnej (...) i wpłacenia na nie środków finansowych, a następnie połączenia rachunków inwestorów z rachunkiem typu (...) zarządzanym przez P. H. (1), a P. H. (1) zajmował się instruowaniem klientów w zakresie sposobu otwarcia rachunków na platformie inwestycyjnej (...) i wpłacenia na nie środków finansowych oraz połączenie rachunków inwestorów z zarządzanym przez niego rachunkiem typu (...), na którym następnie podejmował na rachunek klientów decyzje inwestycyjne w ramach pozostawionych do jego dyspozycji środków pieniężnych i instrumentów finansowych, w wyniku czego doprowadzili klientów (...) sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w postaci pieniędzy o łącznej wysokości 120 000 PLN i 475 160 USD, za pomocą uprzedniego wprowadzenia pokrzywdzonych w błąd, co do bezpieczeństwa powierzonych w zarządzenie środków i istniejących zabezpieczeń uniemożliwiających utratę kapitału, a także sposobu zarządzania powierzonymi środkami przez profesjonalnych traderów platformy (...) w ramach prowadzonych programów inwestycyjnych, podczas gdy w rzeczywistości rachunkami zarządzał P. H. (1), a środki i wynik inwestycyjny nie były w żaden sposób zabezpieczone, w tym wyłudzili na szkodę:

1) Z. G. kwotę 10 000 USD

2) W. G. kwotę 10 000 USD

3) T. C. kwotę 38 000 USD

4) C. K. kwotę 10 000 USD

5) M. G. (2) kwotę 65 400 USD

6) P. I. (1) kwotę 120 000 PLN

7) J. K. kwotę 15 000 USD

8) M. R. kwotę 20 000 USD

9) O. W. kwotę 20 000 USD

10) R. S. kwotę 12 760 USD

11) Ł. M. kwotę 10 000 USD

12) A. M. kwotę 20 000 USD

13) R. W. kwotę 20 000 USD

14) J. T. (1) kwotę 85 000 USD

15) W. R. kwotę 50 000 USD

16) W. B. na kwotę 75 000 USD,

uzyskując korzyść majątkową w postaci prowizji od klientów w łącznej wysokości nie mniej niż 52 720,95 PLN i 10 940 USD,

tj. czyn z art. 178 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi w zb. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

We wrześniu 2010 r. G. F. skontaktował się z P. H. (1), chcąc otworzyć działalność związaną z rynkiem (...), celem zasięgnięcia informacji o inwestowaniu w waluty na tym rynku. P. H. (1) prowadził w tamtym czasie firmę (...), zajmującą się podobną tematyką, tj. oficjalnie była to działalność informacyjna dotycząca podmiotów inwestujących na rynku (...). W wyniku poczynionych ustaleń mężczyźni założyli wspólną działalność i w dniu 04 stycznia 2011 r. do rejestru KRS wpisana została firma (...) sp. z o.o., w której obaj oskarżeni posiadali po 50% udziałów, a której prezesem został P. H. (1), natomiast prokurentem – G. F..

Oskarżeni za pośrednictwem (...) sp. z o.o. prowadzili działalność polegającą na pozyskiwaniu klientów, którzy inwestowali środki pieniężne na platformie (...), a następnie zarządzali nimi przy wykorzystaniu mechanizmów (...) w zamian za otrzymywaną od klientów prowizję oraz wynagrodzenie od zysków z platformy (...). Oficjalnie działalność spółki miała charakter jedynie informacyjny i oferowała m.in. pomoc techniczną w otwarciu rachunku handlowego na platformie (...), a także wsparcie doradcze w kwestiach inwestycji walutowych.

W spółce (...) zajmował się przede wszystkim pozyskiwaniem klientów, przedstawiał im oferowany „produkt finansowy” jako bardzo zyskowny, prezentację, z której wynikało, że inwestycja ma nadto charakter profesjonalny i zyskowny oraz instruowaniem ich w zakresie sposobu otwarcia rachunków na platformie inwestycyjnej (...) za pośrednictwem (...) i wpłacania na nie środków. Pozyskiwał nadto przedstawicieli handlowych, którzy mieli oferować usługi firmy (...). P. H. (1) był zaś odpowiedzialny przede wszystkim za podejmowanie decyzji inwestycyjnych, ale również instruowanie klientów w zakresie sposobu otwarcia rachunków na platformie inwestycyjnej (...) za pośrednictwem (...) i wpłacania na nie środków.

Klientami (...) sp.z o.o. zostawały w znacznej mierze osoby, które korzystały z usług oferowanych wcześniej przez G. F., gdy ten pracował w poprzedniej firmie, zajmującej się sprzedażą inwestycji finansowych i ubezpieczeń. G. F. oferował im inwestycję w nowy produkt dostępny jedynie za pośrednictwem spółki (...). Inwestorzy byli pozyskiwani również przez stronę internetową, a także sieć przedstawicieli na terenie kraju, którzy za polecanie firmy (...) sp. z o.o. otrzymywali prowizję.

częściowo wyjaśnienia G. F.

t. XI, k.2121

t.XII, k. 2330 – 2333

częściowo wyjaśnienia P. H. (1)

t.XII, k. 2337 – 2338

dane z KRS

t. XI, k. 2117 – 2120

Początkowo klient podpisywał z (...) sp. z o.o. umowę - wniosek o otwarcie rachunku handlowego, a następnie wpłacał na rachunek spółki bezzwrotną prowizję uzależnioną od wysokości inwestycji. Umowa (wniosek) była przez klientów podpisywana, a następnie wysyłana e-mailem do spółki (...) lub akceptowana w formie regulaminu na stronie internetowej (...) We wniosku klienci deklarowali również kwotę, którą zamierzali zainwestować na platformie (...). Minimalna kwota inwestycji wynosiła 10 000 USD/EURO. Po opłaceniu prowizji na rzecz (...) P. H. (1) wysyłał klientom specjalny link, który pozwalał na założenie na platformie (...) konta klienta, na które następnie wpłacali pieniądze w ustalonej wcześniej kwocie. Kwota, którą klienci inwestowali na platformie (...) była przekazywana przelewem na rachunek (...) z siedzibą w S. w Australii.

Konto klienta było zakładane w tzw. systemie (...), którego celem było wspólne inwestowanie funduszy na rynku walutowym (...) i za pomocą których zarządzający traderzy dysponują swoim i wspólnym kapitałem inwestorów. Konta (...) są podzielone na 2 rodzaje: konto (...) inwestora (rachunek zarządzany) i konto (...) zarządzającego tradera (rachunek handlowy). Za pomocą konta (...) inwestora można przekazywać środki tylko na konto (...) tradera. Za pomocą konta (...) zarządzającego tradera można przyjmować jedynie inwestycje z kont (...) inwestora. Klienci (...)sp. z o.o. wpłacali swoje środki na konta (...) inwestora, natomiast konto tradera należało w praktyce do (...) sp. z o.o. i było zarządzane przez P. H. (1). Oficjalnym właścicielem konta tradera była żona P. H. (1) – H. K.. P. H. (1) również założył internetowe konto partnerskie.

Typowym działaniem rynku (...)są tzw. sesje lub inaczej okresy handlowe, które trwają w zależności od sytuacji na rynku od tygodnia do miesiąca, a z różnych względów potrafią wydłużyć się nawet do kilku miesięcy. W momencie rozpoczęcia sesji informację o tym fakcie otrzymywali wszyscy klienci, posiadający konta na platformie (...) i w tym momencie mogli podjąć decyzję o inwestycji w danej sesji, wpisując wybraną przez siebie kwotę i klikając przycisk "inwestuj" na swoim rachunku na platformie (...). Klienci (...) decydując się na inwestycję, de facto decydowali o przekazaniu środków na rachunek tradera zarządzany przez P. H. (1). Jeżeli inwestycji zdecydowało się dokonać kilku klientów, trader dysponował kwotą będącą sumą środków zainwestowanych przez wszystkich klientów z danego rachunku (...). Inwestorzy nie mieli wpływu na dokonywane inwestycje, mogli jednak podjąć decyzję o wycofaniu pieniędzy z konta operacyjnego. Na koniec okresu handlowego zainwestowane przez klientów środki wraz z zyskiem otrzymanym na koncie (...) były proporcjonalnie rozdzielane pomiędzy inwestorów konta (...), natomiast (...) otrzymywało wynagrodzenie wyrażone jako procent całkowitego zysku za okres handlu. W przypadku straty pieniądze wracały na konta inwestorów proporcjonalnie pomniejszone o kwotę straty.

Konto (...) tradera na platformie (...) o numerze (...) zarejestrowane na H. K. było podpięte pod tzw. konto partnerskie o numerze (...) należące do P. H. (1). Link, który P. H. (1) wysyłał klientom (...) sp. z o.o. był generowany z rachunku partnerskiego, a więc konta klientów były również podpięte pod konto P. H. (1). Dzięki temu oskarżony otrzymywał podwójną korzyść: konto partnerskie P. H. (1) otrzymywało prowizję od każdej transakcji dokonanej na koncie (...) tradera zarejestrowanym na H. K., a konto (...) tradera otrzymywało prowizję z zysku generowanego od każdej inwestycji.

wzór umowy – wniosku o otwarcie rachunku bankowego

t. IV, k. 672 – 673

zeznania pokrzywdzonych

karty opisane poniżej co do każdego z pokrzywdzonych osobno

Pismo z (...) w Malezji

k. 1977-81

oględziny strony internetowej (...)

t. I, k. 75 - 106

prezentacja (...)

t. I, k. 115 - 130

zawiadomienie KNF

t. I, k. 1 – 44

zeznania świadka U. C.

t. I, k. 54 - 63

pisma pełnomocnika (...) Ltd wraz z tłumaczeniem

t. X, k. 1918 – 1921

t. XI, k. 1937 – 1946, 1977 - 1981

Klienci (...) mieli przestawiane różne wersje przebiegu inwestycji, jednakże każdorazowo byli oni przekonywani, że inwestycja ta jest całkowicie bezpieczna. W większości byli zapewniani, że inwestycje miały odbywać się bez udziału czynnika ludzkiego, na podstawie matematycznego algorytmu inwestowania, w oparciu o mechanizm „stop loss” i „take profit”, zgodnie z prezentacją przedstawianą przez G. F.. Inwestujący byli przekonywani o bezpieczeństwie inwestycji i ogromnej stopie zwrotu, co potwierdzane było przez przedstawicieli (...) sp. z o.o. fałszywą historią zysków, które spółka wygenerowała dla swoich klientów. Znaczna część klientów sądziła, że spółka (...) jest jedynym przedstawicielem (...) w Polsce i że nie ma możliwości inwestycji na platformie (...) z pominięciem (...) sp. z o.o., a także iż spółka pośredniczy jedynie w zakładaniu kont na platformie (...), wobec czego (...) miała nie mieć dostępu do pieniędzy klientów, a inwestycją środków mieli zajmować się profesjonalni traderzy. Część z pokrzywdzonych w momencie odnotowania utraty znacznej części środków na swoich kontach na platformie (...) była wprowadzona w błąd co do tego, że nie są to faktyczne spadki, ale oznaka tego, że część środków jest jeszcze „w obrocie”. Oskarżeni przekonywali ich, aby nie wycofywać pozostałych zainwestowanych pieniędzy. W rzeczywistości klienci mieli jedynie możliwość podjęcia decyzji, czy inwestują pieniądze dostępne na ich kontach depozytowych w momencie rozpoczęcia sesji oraz jaką kwotę przeznaczają na inwestycję, po czym środki przekazywane były na konto operacyjne, którym kierował P. H. (1) i to on zarządzał środkami pokrzywdzonych.

Proces pozyskania klienta oraz inwestycji w przypadku poszczególnych pokrzywdzonych wyglądał następująco:

zeznania pokrzywdzonych

karty opisane poniżej co do każdego z pokrzywdzonych osobno

oględziny strony internetowej (...)

t. I, k. 75 – 106

prezentacja (...)

t. I, k. 115 – 130

Pokrzywdzony Z. G. uzyskał informację o (...) sp. z o.o. w listopadzie 2010 r. od P. K. (1), która pracowała jako doradca finansowy w firmie (...) ( (...)) z siedzibą w B.. Od niej też otrzymał nr telefonu do P. H. (1). Po zapoznaniu się z informacjami zawartymi na stronie internetowej (...) oraz rozmowie z P. H. (1) Z. G. zdecydował się zainwestować środki. Na początku lutego 2011 r. P. H. (1) przesłał pokrzywdzonemu z adresu e-mail (...) umowę – wniosek o otwarcie rachunku handlowego, którą po podpisaniu pokrzywdzony odesłał. Następnie, na konto (...) wpłacił prowizję w kwocie 2051 złotych. Po dokonaniu przelewu prowizji w dniu 10 lutego 2011 r., P. H. (1) założył dla pokrzywdzonego konto na platformie (...), do którego pokrzywdzony otrzymał wszelkie niezbędne dane e-mailem. Dnia 17 lutego 2011 r. Z. G. dokonał wpłaty 10 000 USD na rachunek należący do (...) z siedzibą w S. w Australii i oczekiwał na działania inwestycyjne ze strony P. H. (1). Po miesiącu zysk na koncie pokrzywdzonego wynosił 2550 USD, już po odliczeniu 766 USD prowizji dla tradera. Dnia 11 kwietnia 2011 r. Z. G. dokonał założenia drugiego konta, tym razem na swoją żonę W. G. , powtarzając opisany wcześniej proces zawarcia umowy i wpłacenia środków. W. G. podpisała jedynie umowę ze spółką (...), a dalszym procesem założenia i obsługi konta zajmował się Z. G.. W. G. zainwestowała za pośrednictwem (...) kwotę 10 000 USD, a uprzednio na rachunek spółki wpłaciła 2000 złotych tytułem prowizji.

W trzecim tygodniu kwietnia 2011 r. na obu kontach pojawiły się duże zyski, przyrost na koncie Z. G. wynosił 4500 UDS, po czym na przełomie kwietnia i maja pojawiły się znaczne spadki. Gdy pokrzywdzony kontaktował się telefonicznie z (...) celem wyjaśnienia takiego stanu rzeczy, otrzymał informację, że nie jest to sytuacja nadzwyczajna i że nie ma się czym martwić, ponieważ tak właśnie działa (...).

Pokrzywdzony wiedział, że inwestowaniem zajmie się P. H. (1), ale sądził, że jest to osoba posiadająca specjalistyczną wiedzę – makler. Dodatkowo przekonano go o bezpieczeństwie inwestycji, choć wiedział, że taka inwestycja wiąże się z ryzykiem.

zeznania Z. G.

t. I, k.107 – 114

t. II, k. 198 -199

t. XIII, k. 2362 – 2364

zeznania W. G.

t. I, k. 157-158

wiadomości e- mail od przedstawicieli (...) sp. z o.o.

t. I, k. 135 – 142

Pokrzywdzony T. C. poznał G. F., gdy ten był przedstawicielem handlowym w firmie zajmującej się sprzedażą inwestycji finansowych i ubezpieczeń. Pod koniec 2010 r. oskarżony zadzwonił do T. C. z propozycją zainwestowania na rynku (...) za pośrednictwem firmy (...). T. C. zdecydował się na inwestycję i za pierwszym razem wpłacił kwotę 20 000 USD, od której odprowadził prowizję dla spółki (...) w wysokości 5% zainwestowanej kwoty, a za drugim razem kwotę 17 000 USD, od której odprowadził dla (...) prowizję w wysokości 7%. Kwoty inwestowane na(...)zostały przez pokrzywdzonego przelane na rzecz spółki (...) z siedzibą w S. w Australii. Pracownicy (...) udzielali pokrzywdzonemu szczegółowych instrukcji, w jaki sposób inwestować wpłacone pieniądze (należy przyjąć, że był to P. H. (1), bowiem on zajmował się tym fragmentem działalności) i przypominali o rozpoczynających się sesjach inwestycyjnych.

Pokrzywdzony sądził, że inwestowaniem wpłaconych przez niego środków zajmował się tym „ktoś związany z(...)”, choć po czasie nabrał podejrzeń, że zajmują się tym osoby związane z (...). T. C. był zapewniany przez G. F. o pewności inwestycji i braku ryzyka utraty zainwestowanych pieniędzy.

zeznania T. C.

t. II, k. 289 -294,

t. XII, k. 2354 – 2356

wniosek o otwarcie rachunku handlowego

t. II, k. 342-343

potwierdzenia przelewów

t. II, k. 344 - 349

wiadomości e- mail od przedstawicieli (...) sp. z o.o.

t. II, k. 353-364

Pokrzywdzony C. K. poznał G. F. w 2009 r. kupując u niego produkt w postaci funduszu inwestycyjnego, gdy oskarżony zajmował się jeszcze sprzedażą inwestycji finansowych i ubezpieczeń. Na początku 2011 r. G. F. zaproponował pokrzywdzonemu wejście na rynek (...)za pośrednictwem (...) sp. z o.o., a następnie na spotkaniu przedstawił mu prezentację, ukazującą sposób inwestowania z (...) oraz wynikające z tego korzyści. Pokrzywdzony po podpisaniu umowy wysłanej mu przez P. H. (1) i wpłaceniu prowizji na rzecz (...), wpłacił na konto (...) kwotę 10 000 USD. Po pewnym czasie, gdy pokrzywdzony zanotował na swoim koncie znaczne straty, skontaktował się z przedstawicielami (...) sp. z o.o., którzy przekonali go, że taka sytuacja jest przejściowa i aby nie wycofywać środków, w wyniku czego C. K. stracił finalnie prawie całą zainwestowaną przez siebie kwotę, zdołał wycofać jedynie 100 USD.

C. K. był świadomy, że inwestycją środków zajmuje się P. H. (1). Zaufał prezentacji, jaką pokazał mu G. F.. Nie znał jednak dokładnie mechanizmu inwestowania. Kiedy na jego koncie pojawiły się straty został przekonany, aby nie wycofywać reszty pieniędzy, gdyż są to przejściowe straty i utracił zainwestowane środki.

zeznania C. K.

t. II, k. 298 – 303,

t. XIII, k. 2364 - 2365

potwierdzenie przelewu

t. III, k. 570

wniosek o otwarcie rachunku handlowego

t. III, k. 571-572

historia operacji na rachunku (...)

t. III, k. 573 - 583

Pokrzywdzony M. G. (2) dowiedział się o możliwości zainwestowania na platformie (...) za pośrednictwem (...) od swoich kolegów z pracy W. R. i P. I. (2), którzy w tamtym czasie inwestując w ten sposób uzyskali na platformie duże zyski. Zachęcony zarobkiem skontaktował się z G. F., z którym następnie spotkał się dwukrotnie oraz wiele razy rozmawiał telefonicznie. F. przekonywał go o bezpieczeństwie inwestycji, w tym funkcjonowaniu mechanizmu STOP LOSS i struktury matematycznej, które mają zapobiec stratom oraz inwestowaniu przy pomocy algorytmów matematycznych. Nadto został zapewniony, że pieniądze w każdej chwili można wypłacić, gdy tymczasem było to możliwe dopiero po zakończonej sesji. Pokrzywdzony zdecydował się na zainwestowanie kwoty 65 400 USD, od której odprowadził 4 200 USD prowizji na rzecz (...). Pokrzywdzony brał udział w dwóch sesjach, w pierwszej zarobił 7000 USD, którą to kwotę wycofał, a podczas drugiej stracił prawie całą zainwestowaną kwotę tj. około 60 000 USD.

M. G. (2) sądził, że prowizja opłacana jest z uwagi na wprowadzenie środków pieniężnych do obrotu przez (...), ale dalszym inwestowaniem zajmować będzie się profesjonalny trader z (...). W rezultacie nie do końca wiedział, kto obraca wpłaconymi pieniędzmi.

Zeznania M. G. (2)

t. II, k. 315 – 321,

t. XIII, K. 2398 - 2400

wiadomości e- mail od przedstawicieli (...) sp. z o.o.

t. II, k. 322

potwierdzenie przelewu

t. II, k. 323, 327 - 328

Pokrzywdzony P. I. (1) poznał G. F. w 2009 r., gdy był przedstawicielem firmy (...) i zajmował się sprzedażą produktów finansowych oraz ubezpieczeń. W 2010 r. G. F. skontaktował się z pokrzywdzonym w celu przedstawienia propozycji zainwestowania na rynku forex, następnie na początku grudnia 2010 r. doszło do spotkania pokrzywdzonego z F.. Oskarżony oświadczył wówczas, że obecna jego firma jest wyłącznym przedstawicielem na Polskę platformy zajmującej się handlem walutami (...). P. I. (1) zdecydował się na inwestycję na rynku forex i przeznaczył na ten cel około 120 000 zł, od której odprowadził prowizję w wysokości 5% dla (...). Pierwsze cztery sesje inwestycyjne przyniosły dochody. Pod koniec kwietnia 2011 r., podczas piątej sesji, konto P. I. (1) zanotowało nagły spadek salda i stratę na poziomie 90% zainwestowanych środków. W związku z zaistniałą sytuacją P. I. (1) podjął próbę kontaktu z (...), gdzie najpierw G. F., a potem P. H. (1) zapewniali, że rachunek nie pokazuje starty w wyniku dokonanych transakcji, ale „sposób pokazania użycia środków pod depozyty zabezpieczające transakcje prowadzone przez (...)”. W drugiej połowie czerwca 2011 r. okazało się, że wszystkie zainwestowane przez pokrzywdzonego środki zostały utracone.

Pokrzywdzony sądził, że G. F. oraz P. H. (1) są jedynymi przedstawicielami (...)w Polsce, przed utratą zainwestowanego kapitału chroni mechanizm „stop loss” i „take profit”. Usłyszał, że proponowany produkt jest całkowicie bezpieczny, bowiem wyeliminowany jest czynnik ludzki, gdyż inwestycjami zajmowały się komputery posiadające specjalne oprogramowanie. Nadto G. F. pokazał mu zestawienie kont kilku klientów notujących zyski, a także zestawienia historyczne, na których także widniały zyski. W momencie wyrażenia chęci wycofania środków pokrzywdzony był przekonywany przez oskarżonych, że taki krok będzie dla niego niekorzystny, ponieważ straci znaczną część pozostałych środków.

zeznania P. I. (1)

t. II, k. 365-375

t. XII, k. 2356 - 2358

Pokrzywdzony J. K. uzyskał informację o firmie (...) od swojego kolegi R. S., który pracował w firmie (...) z siedzibą w B.. Po sprawdzeniu danych na stronie internetowej (...) sp. z o.o. oraz rozmowie z R. S., który również zainwestował swoje środki za pośrednictwem spółki, pokrzywdzony zdecydował się na zainwestowanie kwoty 15 000 USD. Dnia 16 marca 2011 r. za pośrednictwem R. S., pokrzywdzony podpisał umowę - wniosek o otwarcie rachunku handlowego z firmą (...), po czym odprowadził na rachunek tejże firmy kwotę 3118,50 zł tytułem prowizji. Następnie wpłacił zadeklarowaną wcześniej kwotę 15 000 USD. Pierwsza sesja inwestycyjna przyniosła zyski, a kolejna – starty. Wówczas pokrzywdzony otrzymał wiadomość e-mail od (...), aby nie wycofywać środków. Dnia 28 czerwca 2011 r. J. K. otrzymał informację, że stracił 99,74% zainwestowanych przez niego środków.

Pokrzywdzony był przekonany po zapoznaniu się z ofertą (...), że inwestycja przyniesie duże zyski i nie jest obarczona ryzykiem. Nie był poinformowany o mechanizmach, które gwarantują bezpieczeństwo kapitału

zeznania J. K.

t. II, k. 394 -397

t. V, k. 931-932, 990-991

t. XIII, k. 2418-2418v

Pokrzywdzony M. R. poznał G. F., ponieważ obaj byli zatrudnieni w firmie (...) sp. z o.o. W lutym lub w marcu 2011 r. pokrzywdzony podpisał umowę z (...) sp. z o.o., zdecydował się zainwestować kwotę 20 000 USD, od której odprowadził prowizję dla firmy (...) w kwocie około 4500 zł. W czerwcu 2011 r. na koncie pokrzywdzonego pojawiły się znaczne straty, a finalnie pokrzywdzony utracił całą zainwestowaną przez siebie kwotę.

Pokrzywdzony był przekonany po zapoznaniu się z prezentacją przedstawioną mu przez F., że inwestycja nie tylko jest zyskowna, ale także bezpieczna, bowiem posiada odpowiednie mechanizmy chroniące przed stratą, a przedstawiciele spółki posiadają wiedzę i uprawnienia do „grania” na platformie.

zeznania M. R.

t. IV, k. 604- 605,

t. XIII, k. 2421 – 2422, t. XIV k. 2697-2697v

Pokrzywdzona O. W. otrzymała informację o (...) sp. z o.o. od swojej bratowej E. P.. Nadto na temat inwestycji rozmawiała telefonicznie z oskarżonymi. W maju 2011 r. pokrzywdzona zdecydowała się na zainwestowanie kwoty w wysokości około 60 000 złotych, odprowadzając wcześniej na rachunek (...) prowizję w wysokości 7% inwestowanej kwoty. W wyniku inwestycji O. W. straciła około 45 000 złotych.

Pokrzywdzona była przekonana, że może zainwestować na(...) jedynie za pośrednictwem (...) sp. z o.o. Sądziła, że kwestią inwestowania jej pieniędzy zajmuje się firma (...) - komputer, a spółka (...) prowadzi jedynie doradztwo w tym zakresie. Uzyskała informację, że inwestycja przyniesie jedynie zyski, gdyż takie zestawienia przedstawiał G. F. E. P..

zeznania O. W.

t. IV, k. 619 – 620,

t. XIII k. 2457v-2458

potwierdzenie przelewu

t. IV, k. 622, 623

Pokrzywdzony R. S. poznał G. F. pracując w firmie (...) sp. z o.o. Następnie, pracując w Obiektywnym Doradztwie (...), polecał klientom produkt finansowy (...) sp. z o.o. Po rozmowach z G. F. również zdecydował się na inwestycję. Uzyskał zapewnienie, że inwestowanie na(...)jest całkowicie bezpieczne. R. S. wpłacił kwotę 10 000 USD i odprowadził prowizję w wysokości 7% od zainwestowanej kwoty na rachunek (...) sp. z o.o.- 700 USD. W momencie pojawiania się strat, cały czas był przekonywany, aby nie dokonywał wypłaty pozostałych środków, ponieważ w wyniku takiego działania poniesie dużo większe straty. W konsekwencji pokrzywdzony stracił całą wpłaconą kwotę. Pokrzywdzony sądził, że tylko za pośrednictwem (...) można zainwestować na (...), było dla niego natomiast oczywiste, że to spółka (...) jest odpowiedzialna za inwestowanie pieniędzy klientów. Swoją decyzję o inwestycji R. S. oparł również o informację, iż (...) działa na rynku od kilku lat i od tego czasu spółce udało się uzyskać znaczne zyski dla swoich klientów.

zeznania R. S.

t. IV, k. 625 - 634

t. XIII, k. 2419 - 2420

Pokrzywdzony Ł. M. dowiedział się o spółce (...) od R. S., który przedstawił mu prezentację „produktu” oferowanego przez (...). W kwietniu 2011 r. zdecydował się zainwestować za pośrednictwem (...) i po skontaktowaniu się z przedstawicielami spółki podpisał umowę za pośrednictwem internetu. Kwota, którą pokrzywdzony zainwestował wynosiła 10 000 USD, natomiast prowizję przekazał na rachunek spółki (...). Ł. M. inwestował na podstawie wskazówek przekazywanych przez P. H. (1). Kiedy zauważył, że na rachunku pojawia się strata został poinformowany przez (...) – P. H. (1), że ewentualna wypłata pieniędzy doprowadzi do utraty znacznych ilości środków, co w późniejszym czasie okazało się nieprawdą. W wyniku takich działań Ł. M. utracił całość zainwestowanej przez siebie kwoty. Pokrzywdzony ze strony internetowej (...) uzyskał wiedzę, że oferowana inwestycja jest w pełni bezpieczna, a nadto widniało tam zapewnienie o bardzo dużych zyskach klientów.

zeznania Ł. M.

t. IV, k. 637 – 645

t. XIII, k. 2420

Pokrzywdzony A. M. znalazł ofertę (...) sp. z o.o. w internecie i skontaktował się telefonicznie z P. H. (1), z którym następnie kilkukrotnie rozmawiał o inwestycjach na rynku forex. Rozmawiał również telefonicznie z G. F.. Upewniali go, że o nie ma możliwości straty zainwestowanych środków, a o lokowaniu decyduje makler. Pokrzywdzony zdecydował się wpłacić na przedsięwzięcie kwotę 20 000 USD i odprowadził prowizję dla (...) sp. z o.o. w wysokości 2 703 złote. W wyniku nieudanych inwestycji pokrzywdzony stracił całą zainwestowaną przez siebie kwotę.

zeznania A. M.

t. IV, k. 663 – 665,1067 k. 2756v-2758

potwierdzenia przelewów

t. IV, k. 670,671

R. W. o spółce (...) dowiedział się od E. P.. W dniu 25 stycznia 2011 r. pokrzywdzony zawarł ze spółką umowę – wniosek o otwarcie rachunku bankowego, po czym zainwestował kwotę 20 000 USD, uiszczając wcześniej prowizję na rzecz (...) w wysokości 4089,54 zł.. W czerwcu 2011 r. R. W. stracił wszystkie zainwestowane przez siebie pieniądze. Nie był świadomy, że może stracić cały kapitał, nie miał świadomości istnienia mechanizmów zabezpieczających. Nie podejmował sam żadnych działań na rachunku, to przedstawiciele (...) kontaktowali się z nim i informowali, co należy robić. Według jego wiedzy to spółka miała zajmować się inwestowaniem na platformie, choć do końca nie rozumiał całego przedsięwzięcia.

zeznania R. W.

t. IV, k. 697 – 698

t. XIII, k. 2447

wniosek o otwarcie rachunku handlowego

t. IV, k. 699 - 700

wiadomości e- mail od przedstawicieli (...) sp. z o.o.

t. IV, k. 701 - 704

Pokrzywdzony J. T. (1) zaczął współpracować ze spółką (...) za namową P. H. (1). Z P. H. (1) pokrzywdzony znał się wcześniej, gdyż korzystał z usług prowadzonej przez niego wcześniej firmy (...), która również zajmowała się doradztwem inwestycyjnym. J. T. (1) zawarł umowę ze spółką przez internet, a następnie dwukrotnie wpłacił środki pieniężne – pierwszy raz 30 marca 2011 r. w kwocie 50 000 USD, a następnie 27 kwietnia 2011 r. w kwocie 25 000 USD. Na rachunek (...) sp. z o.o. za dokonanie inwestycji pokrzywdzony wpłacił prowizję w wysokości odpowiednio 8 992 złote oraz 5002 złote. W maju cała zainwestowana przez pokrzywdzonego kwota została stracona. Pokrzywdzonemu nigdy nie przedstawiono, w wyniku dokonania jakich transakcji zostały utracone wpłacone przez niego pieniądze.

Pokrzywdzony był wprowadzony w błąd co do faktu, że (...) sp. z o.o. jest jedynym przedstawiciele (...) w Polsce i nie istnieje możliwość inwestycji na platformie (...)bez jej udziału. Był także zapewniany przez przedstawicieli (...), że nie ma możliwości stracenia na inwestycji więcej niż 20% środków. Co więcej, w momencie utraty 50% kapitału i chęci wycofania środków, P. H. (1) wprowadził J. T. (1) w błąd, przekonując go, że widoczny na koncie brak połowy zainwestowanych środków nie oznacza ich utraty, ale że są one w obrocie, w wyniku czego pokrzywdzony stracił wszystkie zainwestowane środki.

zeznania J. T. (1)

t. IV, k. 708 – 709

t. VII, k. 1205

t. XIII, k. 2448 - 2449

potwierdzenia przelewów

t. VII, k. 1207 - 1210

wiadomości e- mail od przedstawicieli (...) sp. z o.o.

Pokrzywdzony W. R. poznał G. F. w drugiej połowie 2009 r. jako pracownika firmy (...) sp. z o.o., który sprzedawał produkty inwestycyjne. W grudniu 2010 r. oskarżony zaproponował W. R. inwestycję na rynku (...)za pośrednictwem spółki (...) i przedstawił mu związane z tym materiały. Produkt nazywał się Bezpieczny forex, wykluczał udział w inwestowaniu czynnika ludzkiego – miała być to platforma zarządzana przez komputer przez algorytmy. Pokrzywdzony podpisał umowę – wniosek o prowadzenie rachunku handlowego i zdecydował się zainwestować 50 000 USD, a prowizję od zainwestowanej kwoty przelał na konto spółki (...). Pierwsze trzy sesje inwestycyjne przyniosły zyski. W czasie czwartego cyklu na swoim rachunku pokrzywdzony odnotował znaczne stary, jednak po skontaktowaniu się z G. F. nie wycofał pozostałych środków. W dniach 25-26 czerwca saldo rachunku pokazało około 99,9 % straty zainwestowanych środków. Pomimo to był zapewniany, że środki z pewnością na rachunek wrócą.

Pokrzywdzony był przekonany, że spółka (...) nie ma dostępu do pieniędzy klientów, a zarządzeniem i inwestycją środków zajmuje się (...), przy użyciu specjalnie opracowanych algorytmów matematycznych, gwarantujących bezpieczeństwo zainwestowanych środków. Nadto zastosowany instrument stop loss w przypadku nieprzewidzianych zdarzeń na rynku walutowym miał chronić kapitał. (...) sp. z o.o. miała być tylko jedynym przedstawicielem (...) w Polsce, stąd świadek sądził, że jest to uregulowana współpraca pomiędzy platformą a pośrednikiem.

zeznania W. R.

t. V, k. 813 – 819

t. XIII, k. 2400 - 2402

wniosek o otwarcie rachunku handlowego

t. V, k.842 - 843

wiadomości e- mail od przedstawicieli (...) sp. z o.o.

t. V, k. 840 – 841, 844 – 849, 854 – 858

Pokrzywdzony W. B. uzyskał informację o (...) sp. z o.o. od P. K. (1), która była doradcą finansowym w firmie (...) z/s w B.. Pierwszej wpłaty inwestycyjnej w kwocie 10 000 USD pokrzywdzony dokonał 18 lutego 2021 r., następnej w wysokości 10 000 USD w dniu 03 marca 2011 r., a ostatniej w wysokości 55 000 USD w dniu 29 marca 2011 r., po wcześniejszej wpłacie prowizji na konto spółki (...). W dniu 05 maja 2011 r. pokrzywdzony po raz pierwszy zanotował straty na swoim koncie na platformie (...), wobec czego skontaktował się z przedstawicielami (...) sp. z o.o. Zapewniono go, że wszystko jest w porządku, widoczny mniejszy stan rachunku nie stanowi starty i poinstruowano, aby czekał na zamknięcie sesji inwestycyjnej. W dniu 10 czerwca 2011 r. pokrzywdzony został zawiadomiony o niemal całkowitej stracie zainwestowanych środków.

Pokrzywdzony sądził, że spółka (...) jest jedynie reprezentantem (...) w Polsce, pośrednikiem w sprzedaży produktów. Została mu przedstawiona prezentacja, został poinformowany, że inwestowanie ma się odbywać przez algorytmy matematyczne, a sama inwestycja jest bezpieczna, nieobarczona aż takim ryzykiem utraty zainwestowanych środków. Nosiła zresztą nazwę (...). W trakcie trwania inwestycji uzyskał także zapewnienie od P. H. (1), że produkt jest bezpieczny, zapoznał się z przesłaną prezentacją i na tej podstawie zachęcił członków swojej rodziny do zainwestowania. Wszystkie te osoby również straciły pieniądze.

Zeznania W. B.

t. V, k. 965 – 968, k. 2612-2613

Oprócz pokrzywdzonych, inwestycji za pośrednictwem (...) sp. z o.o. dokonali również:

E. P. - w sprawie inwestycji kontaktowała się z G. F., którego poznała w 2010 r. na bliżej nieokreślonym forum internetowym. Pod koniec stycznia 2011 r. wpłaciła 10 000 USD oraz 700 USD prowizji dla (...). Na przełomie maja i czerwca inwestycja zaczęła przynosić starty wobec czego wycofała 4000 USD, a pozostała kwota została utracona. E. P. nie czuje się pokrzywdzona, ponieważ jak stwierdziła, strata była związana z ryzykiem inwestycji środków na niestabilnym rynku (...). Inwestowanie było jej świadomą decyzją podyktowaną chęcią zysku.

A. K. , - dowiedział się o spółce (...) od P. K. (1), będącej doradcą finansowym w firmie (...) z/s w B.. Z jego zeznań wynika, że to P. K. (1) prowadziła za świadka rachunek wobec czego mechanizm działania inwestycji nie był mu znany. A. K. wpłacił kwotę 11 000 USD i finalnie zarobił na inwestycji około 10-20% wpłaconych środków.

L. P. - zawarł umowę ze spółką (...) przez internet, wpłacając kwotę nie mniejszą niż 10 000 USD, a na rachunek (...) sp. z o.o. 5% zainwestowanej kwoty tytułem prowizji. Poniósł „duże straty” jednak nie był w stanie przybliżyć ich wartości. L. P. nie czuje się pokrzywdzony, ponieważ miał świadomość ryzyka inwestycyjnego.

D. L. - dowiedziała się o spółce (...) od swojej siostry E. P.. D. L. dokonała inwestycji na (...) dwukrtonie, pierwszy raz w lutym 2011 r. w kwocie 11 000 USD, a następnie w kwietniu 2011 r. w kwocie 10 000 USD, wpłacając środki na konto (...) LTD w siedzibą w S. w Australii, a wcześniej płacąc dwukrotnie prowizję w wysokości 7% od inwestowanej kwoty na rzecz (...) sp. z o.o. D. L. nie poniosła żadnych strat.

F. C. - inwestował za pośrednictwem spółki (...) na rzecz której odprowadził prowizję, nie pamięta jednak ani kwoty inwestycji ani kwoty prowizji dla (...) sp. z o.o. F. C. pozostawał w kontakcie odnośnie inwestycji z P. H. (1). Oświadczył, że nie czuje się pokrzywdzony.

D. S. - zainwestował za pośrednictwem (...) sp. z o.o. w kwietniu lub maju 2011 r. nieokreśloną kwotę nie mniejszą niż 10 000 USD. Pozostawał w kontakcie zarówno z G. F. jak i P. H. (1). W wyniku inwestycji nie poniósł żadnych strat. Na rozprawie świadek stwierdził, że jednak stracił zainwestowane pieniądze, ale nie potrafił ocenić, czy czuje się pokrzywdzony.

P. K. (2) - dowiedział się o możliwości zainwestowania za pośrednictwem (...) sp. z o.o. od swojego znajomego M. D.. W lipcu i wrześniu 2011 r. zainwestował w dolarach amerykańskich równowartość kwoty 60 000 złotych, wcześniej odprowadzając na rachunek (...) sp. z o.o. kwotę. Czuł się oszukany, sądził, że inwestycją będzie kierował profesjonalista (akt oskarżenia obejmuje okres wcześniejszy).

P. S. (1) - dowiedział się o spółce (...) od przedstawicieli firmy (...) z/s w B.. 29 maja 2011 r. P. S. (1) dokonał pierwszej wpłaty w wysokości 11 000 USD. Dnia 23 września 2011 r. stracił pieniądze w kwocie 2400 USD. P. S. (1) nie czuje się pokrzywdzony, ponieważ spodziewał się takiego ryzyka.

J. T. (2) - dowiedziała się o możliwości inwestycji za pośrednictwem (...) sp. z o.o. od swojego znajomego D. S., a w sierpniu 2011 r. zdecydowała się dokonać inwestycji w kwocie 30 000 USD, odprowadzając wcześniej prowizję na rzecz (...) sp. z o.o. w kwocie 8 152 złotych. Po wcześniejszych zyskach w kwocie około 4 000 USD, dnia 22 września 2011 r. stwierdziła brak jakichkolwiek środków na koncie.

A. N. -zainwestował za pośrednictwem (...) sp. z o.o. kwotę około 30 000 zł na przełomie marca i kwietnia 2011 r. Stracił całe zainwestowane pieniądze. Prowadząc działalność Obiektywne Doradztwo (...) z/s w B. polecał inwestowanie za pośrednictwem (...) sp. z o.o. swoim klientom. Rozumiał związane z inwestowaniem ryzyko. Na rozprawie stwierdził, że czuje się pokrzywdzony, ponieważ obiecywano mu duże zyski.

P. G. - inwestował za pośrednictwem (...) sp. z o.o. w 2010 r. Spółkę polecił mu S. D.. Zainwestował środki pieniężne w dwóch lub trzech transzach, które w sumie dały kwotę 50 000 – 70 000 złotych.

A. P. - dowiedziała się o (...) sp. z o.o. od swojego partnera P. G.. Początkowo zdecydowali się oni wspólnie zainwestować kwotę 11 000 USD. W związku z osiągniętymi zyskami, A. P. i P. G. dokonali kolejnej inwestycji na kwotę 21 525 USD. We wrześniu 2011 r. wszystkie zainwestowane przez nich środki zostały utracone.

Z. K. - otrzymał informację o (...) sp. z o.o. od J. N.. Za jego namową Z. K. zainwestował w dniu 05 września 2011 r. kwotę 25 000 USD. W dniu 30 sierpnia 2011 r. zapłacił prowizję dla (...) sp. z o.o w kwocie 6 790 złotych. Dnia 22 września 2011 r. Z. K. odnotował stratę wszystkich zainwestowanych przez siebie środków.

B. B. - która zainwestowała za pośrednictwem (...) środki pieniężne w kwocie 22 000 USD w dniu 02 maja 2011 r. za namową brata W. B.. Wcześniej na rachunek (...) sp. z o.o. przelała kwotę 4338 złotych tytułem prowizji. B. B. utraciła wszystkie zainwestowane środki pieniężne.

H. B. - zainwestował za pośrednictwem (...) sp. z o.o. za namową swojego syna W. B.. Obsługą rachunku na (...) zajmował się również syn. H. B. zainwestował w dniu 11 kwietnia 2011 r. kwotę 16 900 USD, odprowadzając na rachunek (...) sp. z o.o. kwotę 3436 złotych tytułem prowizji. Utracił wszystkie zainwestowane pieniądze.

S. R. , który zainwestował za pośrednictwem (...) sp. z o.o. za namową swojego kuzyna W. B.. Na przełomie marca i kwietnia 2011 r. S. R. zainwestował kwotę 10 000 USD, odprowadzając na rachunek (...) sp. z o.o. 700 USD tytułem prowizji, którą następnie w całości utracił.

Sąd nie uznał za pokrzywdzonych H. B., B. B. i S. R., ponieważ informację od możliwości inwestowania uzyskali od W. B., który zachęcił ich do podjęcia takiego kroku widząc uzyskane pierwotnie zyski. To zatem nie oskarżeni samodzielnie, za pośrednictwem pośrednika czy strony internetowej skłonili do powierzenia im pieniędzy.

B. M. zainwestowała w lipcu/sierpniu 2011 r., a informację o możliwości inwestycji uzyskała od D. S..

J. C. (1) i R. Z. . W ich przypadku proces inwestycji wyglądał inaczej, ponieważ mężczyźni zainwestowali w program (...), gdzie inwestycja była dokonywana na platformie (...), a nie (...), a minimalna kwota inwestycji wynosiła 5000 USD. J. C. (1) dowiedział się o (...) sp. z o.o. od znajomego S. D. i wpłacił w grudniu 2010 r. kwotę 5000 USD. R. Z. dowiedział się o (...) od znajomego M. T., po czym na początku lipca 2012 r. zainwestował kwotę 15 000 USD na platformie (...), po wcześniejszym odprowadzeniu prowizji na rzecz (...) sp. z o.o. w wysokości około 5000 złotych.

zeznania E. P.

t. II, k. 222 – 227, t. XII k. 2251v-2354

zeznania A. K.

t. II, k. 308 - 311

zeznania L. P.

t. II, k. 334 – 335, k. 2623-2624

zeznania D. L.

t. II, k. 384 – 285, t. XIV k. 2639-2640

zeznania F. C.

t. III, k. 587 – 592, t. XIV k. 2732v-2733

zeznania D. S.

t. III, k. 594 – 595, t. XIV k. 2696v-2697

zeznania P. K. (2)

t. III, k. 97-598, t. XIV k. 2611-2612

zeznania P. S. (2)

t. IV, k. 609 – 611, t. XIV k. 2640-2640v

zeznania J. T. (2)

t. IV, k. 651 - 652

zeznania A. N.

t. IV, k. 718 – 720, 2639-

zeznania P. G.

t. IV, k.733 - 734

zeznania A. P.

t. V, k. 884 - 891

zeznania Z. K.

t. V, k. 895 – 898, t. XIV k. 2733v-2734

zeznania B. B.

t. VII, k. 1217 - 1218

Zeznania H. B.

t. VII, k.1238 – 1240, t. XIV k. 2613

zeznania S. R. t. VII. K. 1381 – 1382, k. 2622v-2623 t. XIV

zeznania B. M. k. 1015, 2614 t. XIV

Zeznania R. Z. k. 1479-1480, 2613-2613v t. XIV

J. C. (2) k. 2575-2575v

We wrześniu 2011 r. na stronie spółki (...) zostały dokonane dwukrotnie zmiany treści, w taki sposób, że nacisk położony został na działalność informacyjną i doradczą spółki, natomiast wszelkie treści sugerujące zarządzanie środkami przez (...) sp. z o.o. zostały usunięte. Zmiany były dokonywane w dacie między dniem 01 września 2011 r. a dniem 16 września 2011 r.

zawiadomienie KNF

t. I, k. 1 - 44

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

częściowo wyjaśnienia G. F.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego jedynie w części mówiącej o początkach wspólnej działalności oskarżonych, tj. co do faktu, że to G. F. skontaktował się z P. H. (1) celem podjęcia działalności na rynku (...), a następnie razem założyli spółkę (...), ponieważ w tej części korespondują one z wyjaśnieniami drugiego z oskarżonych, a także potwierdzone zostały informacją z KRS.

częściowo wyjaśnienia P. H. (1)

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego jedynie w części mówiącej o początkach wspólnej działalności oskarżonych, tj. co do faktu, że to G. F. skontaktował się z P. H. (1) celem podjęcia działalności na rynku (...), a następnie razem założyli spółkę (...), ponieważ w tej części korespondują one z wyjaśnieniami drugiego z oskarżonych, a także potwierdzone zostały informacją z KRS.

zeznania pokrzywdzonych

Zeznania pokrzywdzonych korespondują między sobą, zostały potwierdzone pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym, wobec czego Sąd nie ma wątpliwości co do ich prawdziwości i rzetelności.

Choć pokrzywdzeni mieli przedstawiane przez oskarżonych różne wersje przebiegu inwestycji, z ich zeznań zgodnie wynika, że każdorazowo byli oni przekonywani, że inwestycja za pośrednictwem (...) sp. z o.o. jest całkowicie bezpieczna i dzięki zastosowaniu specjalnych algorytmów matematycznych nie nastąpią duże straty kapitału. Inwestorzy byli zapewniani o bezpieczeństwie inwestycji i ogromnej stopie zwrotu, co potwierdzane było przez przedstawicieli (...) sp. z o.o. fałszywą historią zysków, które spółka wygenerowała dla swoich klientów. Nadto prezentacja okazywana przez G. F. miała zapewniać o fachowości i doświadczeniu. Zdaniem Sądu jej przekaz wprowadzał pokrzywdzonych w błąd, co do faktu, kto rzeczywiście podejmuje decyzje inwestycyjne i obraca pieniędzmi klientów, jak też rzeczywistej roli (...) w kontaktach z(...) Na świadomość, że to spółka (...) sp. z o.o. odpowiada za zarządzanie pieniędzmi wskazywali w swoich zeznaniach Z. G., C. K. i R. S., niemniej jednak decyzję o podjęciu współpracy z (...) sp. z o.o. podjęli bazując na fałszywej informacji o bezpieczeństwie inwestycji. Pozostali pokrzywdzeni byli przekonani, że inwestowaniem zajmują się profesjonalni traderzy z (...)lub że inwestycje podejmowane są bez udziału czynnika ludzkiego przy pomocy programów komputerowych czy algorytmów matematycznych.

Zawiadomienie KNF i zeznania U. C.

Zawiadomienie Komisji Nadzoru Finansowego zostało w całości potwierdzone zeznaniami U. C., będącej radcą prawnym w Departamencie (...)KNF. Zarówno zawiadomienie, jak i zeznania zawierają skróconą analizę działalności (...) sp. z o.o.

Sąd nie ma wątpliwości co do prawdziwości i rzetelności zarówno zawiadomienia, jak i zeznań przedstawiciela KNF, ponieważ podniesione okoliczności zostały następnie potwierdzone całokształtem zebranego w sprawie materiału dowodowego, a zwłaszcza wyjaśnieniami pokrzywdzonych i pismem pełnomocnika (...) Ltd.

Dane z KRS

Wypis z KRS potwierdza założenie przez oskarżonych spółki. Zdaniem Sądu prowadzenie działalności w sformalizowanej formie miało uwiarygodnić działania oskarżonych, nadać im walor profesjonalizmu.

oględziny strony internetowej (...)

Sąd nie ma wątpliwości co do rzetelności przeprowadzonych oględzin oraz sporządzonego z tej czynności protokołu. Oględziny pokazały wygląd oraz strukturę strony internetowej (...)

Strona zawierała przed wszystkim informacje dotyczące podstawowych kwestii dotyczących inwestycji za pośrednictwem (...) sp. z o.o., m.in. z kim podpisywana jest umowa, jakie klient ponosi opłaty, jakie jest ryzyko utraty pieniędzy czy dlaczego pominięcie (...) w przystąpieniu do inwestycji na platformie (...) jest niemożliwe. Na stronie możliwe było również otwarcie rachunku online, a więc de facto podpisanie umowy z (...). (...) sp. z o.o. zaprezentowali na stronie www informację, że od roku 2008 do 2010 nieprzerwanie zarabiają dla swoich klientów.

prezentacja (...)

Prezentacja była wykorzystywana przez G. F. do pozyskiwania klientów. Jej treść pokrywa się częściowo z informacjami zawartymi na stronie (...) Jak już powyżej wskazano miała ona na celu przedstawić inwestowanie za pośrednictwem (...) jako zyskowne, bezpieczne i w pełni profesjonalne.

zeznania pozostałych świadków

Świadkowie potwierdzili co do zasady zeznania składane przez pokrzywdzonych w sprawie, dotyczące sposobu inwestowania z (...) sp. z o.o., tj. chronologii poszczególnych kroków w zawieraniu umowy czy zakładaniu konta na platformie (...), jak również wysokości prowizji czy minimalnej kwoty inwestycji. Przesłuchani w sprawie pozostali świadkowie, którzy inwestowali również za pośrednictwem spółki (...), nie zostali wskazania w treści zarzutu jako osoby pokrzywdzone. Sąd analizując ich zeznania ustalił, że za pokrzywdzonego należy uznać jedynie W. B.. Pozostali świadkowie bądź inwestowali poza ramami czasowymi zarzutu (np. B. M., P. K. (2), J. T. (2)) lub też nie czuli się pokrzywdzonymi (i takie stanowisko zawarli w swoich zeznaniach złożonych w postępowaniu przygotowawczym np. świadek P. czy N.), ponieważ albo szkody nie doznali albo rozumieli związane z inwestowaniem ryzyko. W sprawie zostali przesłuchani także pośrednicy, którzy zawarli z (...) umowę o współpracy (świadek J. N., M. K. (1), M. D., S. D., P. G., M. T., J. C. (2)). Zeznania tych świadków dowodzą, że oskarżeni nie zajmowali się jedynie działalnością informacyjną (dla takiej działalności nie byliby potrzebni pośrednicy), ale sprzedawali „produkt”, którym było inwestowanie w rynek (...). W rzeczywistości to oskarżeni uzyskiwali dostęp do kapitału celem jego inwestowania, w zamian za co otrzymywali od pokrzywdzonych prowizję, a także prowizję związaną z podejmowaniem działań na koncie partnerskim.

pozostały nieosobowy materiał dowodowy:

potwierdzenia przelewów,

wzór umowy – wniosku/ o otwarcie rachunku handlowego,

wiadomości e- mail od przedstawicieli (...) sp. z o.o.,

Sąd nie znalazł podstaw do zakwestionowania przedstawionych przez pokrzywdzonych potwierdzeń przelewów wykonanych na rachunek (...) sp. z o.o. oraz na rachunek (...) LTD w siedzibą w S. w Australii. To samo dotyczy umów – wniosków o otwarcie rachunku handlowego, bowiem umowy dostarczone przez każdego z pokrzywdzonych oparte są na identycznym wzorze.

Zeznania świadków M. K. (2)-kiego, M. H., M. K. (3), K. N., M. N.

Świadkowie ci, przesłuchani na wniosek obrony, wskazali, że nie skorzystali z oferty zaprezentowanej przez G. F. w postaci inwestycji w rynek forex, gdyż znali ryzyko z tym związane. G. F. oprócz przedstawienia możliwości osiągnięcia znacznych zysków, przedstawiał ryzyko z tym związane. Sąd uznał, że zeznania te nie mają istotnego znaczenia dla rozpoznania sprawy, bowiem oczywistym jest, że nie wszyscy mogli zaufać i zdecydować się na zainwestowanie w produkt S. (...). Jednakże dla innych produkt ten został przedstawiony na tyle zachęcająco i wiarygodnie, a nadto dysponowali wymaganą kwotą pieniędzy, i stąd podjęli decyzję o wpłacie. Zeznania te potwierdzają rolę, jaką w (...) pełnił oskarżony F. - wyszukiwał on klientów.

Materiały uzyskane w drodze pomocy prawnej

Materiały uzyskane w drodze pomocy prawnej nie budzą wątpliwości co do wiarygodności. Zawierają one informacje dotyczące funkcjonowania platformy (...), (...), technologii (...) w procesie inwestycyjnym, kont partnerskich założonych na platformie (...) na P. H. (1) i H. K.. Wyjaśniają mechanizm, dzięki któremu P. H. (1) inwestował pieniądze klientów i jakie dzięki temu uzyskiwał prowizje.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1.

częściowo wyjaśnienia G. F.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego w części, w której próbuje umniejszyć swój udział w założeniu i działaniu spółki (...) oraz powołuje się na swoją nieznajomość rynku (...)i brak świadomości, jak wyglądała struktura inwestycji.

G. F. twierdził, że nie miał wpływu na zarządzenie spółką, był tylko prokurentem, nie rozumiał zasad inwestowania na platformie (...), a o regułach inwestycji za pośrednictwem (...) sp. z o.o. wiedział tylko tyle, ile przekazał mu P. H. (1). G. F. wyjaśnił także, iż był nieświadomy, że faktycznym zarządzeniem pieniędzmi inwestorów zajmuje się P. H. (1), był przekonany, że inwestowaniem środków zajmować będzie się (...). O tym, że to P. H. (1) faktycznie zajmował się inwestowaniem miał się dowiedzieć dopiero przy ogłoszeniu mu zarzutów. Powyższe wyjaśnienia nie znajdują potwierdzenia w pozostałym zebranym w sprawie materiale dowodowym, bowiem, w nawiązaniu do zgodnych zeznań świadków, to właśnie G. F. w głównej mierze pozyskiwał klientów, przekonywał ich do inwestycji, przekazywał mechanizm działania inwestycji na (...), tłumaczył dlaczego warto zainwestować za pośrednictwem (...). To właśnie G. F. „znalazł” P. H. (1), który wcześniej zajmował się inwestowaniem na rynku forex. Powyższe dowodzi, że poszukiwał osoby, która będzie obracała pieniędzmi klientów. Trudno jest bowiem uwierzyć, że oskarżony F., który przecież uprzednio zajmował się doradztwem, mógł skutecznie w zamian za znaczną prowizję zaproponować i sprzedać „produkt”, który polegałby jedynie na możliwości założenia konta na platformie (...). Przebieg kontaktów pomiędzy klientami a P. H. (1) wskazuje, że byli oni poinstruowani, że to (...) będzie czuwało nad inwestowaniem przez nich (przesyłanie linków, udzielanie informacji, istnienie „infolinii”). Klienci otrzymywali przecież link, którego kliknięcie wiązało się z rozpoczęciem inwestycji. Oczywiście – w zależności od przekazywanych informacji – posiadali różną wiedzę o samym mechanizmie inwestowania – czy była to osoba z (...), trader, (...), algorytmy matematyczne.

1.1.1.

częściowo wyjaśnienia P. H. (1)

P. H. (1) w swoich wyjaśnieniach podkreślał, że (...) sp. z o.o. nie miała dostępu do pieniędzy klientów, jak też on nimi nie zarządzał. Spółka umożliwiała tylko otwarcie rachunku i zajmowała się doradztwem - na tym kończyła się jej rola. Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom P. H. (1) w tej części, ponieważ zarówno z zeznań pokrzywdzonych i świadków, zwłaszcza w zakresie instruowania o sposobie inwestowania, przesyłania linków inicjujących cykl inwestycji, uzyskiwania informacji w przypadku pojawiania się strat właśnie od P. H. (1) (rzadziej G. F.) wynika, że to właśnie P. H. (1) podejmował w rzeczywistości decyzje inwestycyjne. Powyższe zostało zobrazowane w piśmie (...), gdzie został przedstawiony mechanizm funkcjonowania kont zarejestrowanych na H. K. (żonę P. H. (1)) i jego samego. Nadto niektórzy z inwestujących dostrzegli funkcjonowanie rachunku (...) i widzieli jego powiązanie z innymi rachunkami.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

P. H. (1)

G. F.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Czyn oskarżonych wyczerpał znamiona art. 178 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi w zb. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

Oskarżonym zarzuca się popełnienie czynu wspólnie i w porozumieniu ze sobą. Ta postać sprawcza charakteryzuje się przede wszystkim odgrywaniem istotnej roli przez każdego ze współdziałających, przy czym w przypadku tzw. sprawstwa dopełniającego każdy ze współsprawców wypełnia tylko część znamion czynu zabronionego, natomiast odpowiada za całość wynikającego z porozumienia przestępstwa, tak jakby wypełnił wszystkie znamiona. W postanowieniu z dnia 5 lipca 2018 r. w sprawie o sygn. akt V KK 206/18, Sąd Najwyższy stwierdził, że „dla przyjęcia konstrukcji współsprawstwa nie jest konieczne, aby każdy ze współdziałających w ramach porozumienia realizował własnoręcznie czasownikowe znamię czynności wykonawczej - wystarczy, że swoim zachowaniem, które stanowi istotny wkład we wspólne działanie objęte porozumieniem, zapewnia lub ułatwia realizację uzgodnionego w ramach porozumienia wspólnego przestępczego zamachu. Z istoty współsprawstwa wynika, że każdy ze współdziałających ponosi odpowiedzialność za całość popełnionego z co najmniej jedną jeszcze osobą przestępstwa, a więc także w tej jego części, w której znamiona czynu zabronionego zostały zrealizowane przez innego współdziałającego, przy czym każdy ze współsprawców ponosi odpowiedzialność tak, jak gdyby sam wykonał czyn zabroniony”.

Nie ulega wątpliwości, że G. F. i P. H. (1) działali wspólnie i w porozumieniu. Podział ról w ramach spółki był konkretnie ustalony i ściśle zaplanowany, G. F. zajmował się przede wszystkim zdobywaniem klientów, składając fałszywe zapewnienia co do bezpieczeństwa inwestycji i gwarancji wysokich zysków oraz specjalnych mechanizmów to zabezpieczających, a gdy klient decydował się na współpracę, P. H. (1) instruował go w sprawie założenia rachunku, a następnie zarządzał wpłaconymi przez inwestorów środkami mimo braku koniecznych uprawnień.

Takim działaniem oskarżeni wypełnili znamiona przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. Przestępstwo oszustwa jest przestępstwem powszechnym, może być zatem popełnione przez każdy podmiot zdolny do ponoszenia odpowiedzialności karnej. Znamię czynnościowe „doprowadza” przesądza, że przestępstwo oszustwa jest przestępstwem materialnym ze skutkiem w postaci niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Oszustwo jest specyficznym przestępstwem przeciwko mieniu, ponieważ dyspozycja majątkowa na rzecz sprawcy ma tutaj charakter dobrowolny. Polega ono na wprowadzeniu w błąd, wyzyskaniu błędu lub na wykorzystaniu niezdolności do należytego pojmowania swoich działań, tak więc istotnym czynnikiem jest tu również fałsz. Dla przypisania przestępstwa oszustwa konieczne jest udowodnienie, że sprawca działał w zamiarze bezpośrednim, obejmującym zarówno doprowadzenie pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, jak i sposób działania zmierzający do tego celu. Tym samym, każdorazowo, przypisując sprawcy odpowiedzialność za czyn z art. 286§1 k.k., należy wykazać, że obejmował on swoją świadomością i wolą wszystkie elementy konstrukcyjne przedmiotowej strony oszustwa (Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 listopada 1973 r. w sprawie o sygn. III KR 278/73, Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 09 lipca 2007 r. w sprawie o sygn. V KK 384/06).

W przedmiotowej sprawie nie ulega wątpliwości, że każdy z pokrzywdzonych został wprowadzony w błąd przez oskarżonych co do bezpieczeństwa inwestowania za pośrednictwem (...) sp. z o.o. Wprowadzenie w błąd w przypadku poszczególnych pokrzywdzonych dotyczyło różnych kwestii, które zostały omówione powyżej. Nadmienić w tym miejscu należy, że w roku 2010 i 2011 inwestycje na rynku walutowym forex nie były tak popularne jak obecnie, wobec czego pokrzywdzeni czerpali wiedzę na temat inwestycji głównie od oskarżonych. (...) sp. z o.o. byli przede wszystkim przekonywani przez oskarżonych, że inwestycja za pośrednictwem ich spółki na platformie (...)jest całkowicie bezpieczna, ponieważ inwestycje miały odbywać się bez udziału czynnika ludzkiego, na podstawie matematycznego algorytmu inwestowania, w oparciu o mechanizm „stop loss” i „take profit”, które to mechanizmy miały zapobiegać utracie kapitału (co przedstawiał G. F. w swoich prezentacjach). Inwestorzy byli przekonywani o pewnej i bardzo wysokiej stopie zwrotu, co potwierdzane było przez przedstawicieli (...) sp. z o.o. fałszywą historią zysków, które spółka wygenerowała dla swoich klientów w latach poprzednich. Znaczna część inwestorów sądziła, zgodnie z zapewnieniami oskarżonych, że (...) sp. z o.o. jest jedynym przedstawicielem (...) w Polsce i że spółka pośredniczy jedynie w zakładaniu kont na platformie (...), wobec czego (...) miała nie mieć dostępu do pieniędzy klientów, a inwestycją środków mieli zajmować się profesjonalni traderzy – taka też informacja znajdowała się na stronie (...)

Fałszywe zapewnienia oskarżonych, głównie G. F., o bezpieczeństwie inwestycji, wysokiej stopie zwrotu i profesjonalnej obsłudze zainwestowanych pieniędzy spowodowała, że pokrzywdzeni, wprowadzeni w błąd, dobrowolnie zainwestowali swoje środki pieniężne. Inwestycje okazały się dla każdego z pokrzywdzonych znamiennie w skutkach, bowiem stracili oni całość lub większość zainwestowanych przez siebie pieniędzy, przy czym wysokość zainwestowanych przez poszczególnych pokrzywdzonych środków wyniosła minimalnie 10 000 USD.

W ocenie Sądu, bezsporny jest również fakt, że oskarżeni działali w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, bowiem spółka (...) powstała jako działalność zarobkowa oskarżonych. Sam G. F. stwierdził, że w 2010 r., gdy skontaktował się z P. H. (1), szukał nowych źródeł dochodu. Spółka (...) sp. z o.o. pobierała po podpisaniu wniosku o otwarcie rachunku handlowego prowizję od klientów w wysokości od 5 do 9% od zainwestowanej kwoty, a także otrzymywała prowizję z platformy (...) od każdej transakcji dokonanej na koncie (...) tradera, a konto (...) tradera otrzymywało prowizję z zysku generowanego od każdej inwestycji. Im większą kwotę zainwestowali klienci (...) sp. z o.o. na tym większe prowizje od platformy (...) mogli liczyć oskarżeni. Wobec powyższego oczywistym jest, że wprowadzając kolejne osoby w błąd co do okoliczności opisanych powyżej, oskarżeni próbowali zgromadzić jak największy kapitał inwestycyjny, a im większy kapitał zgromadzili oskarżeni tym większe prowizje otrzymywali, w związku z czym bezspornym jest, że motywacją oskarżonych było osiągnięcie korzyści majątkowej.

Obaj oskarżeni obejmowali swoją świadomością i wolą wszystkie elementy konstrukcyjne przedmiotowej strony popełnionego przez siebie przestępstwa. Sam fakt inwestowania pieniędzy przez pokrzywdzonych na platformie (...) za pośrednictwem oskarżonych, którzy nie posiadali odpowiednich uprawnień ani też fachowej wiedzy, jest już niekorzystnym rozporządzeniem mieniem, bowiem pokrzywdzeni oddawali swoje pieniądze w ręce osób niewykwalifikowanych, nieposiadających odpowiednich uprawnień, wobec czego ryzyko utraty wpłaconych przez nich środków było wysokie. Oskarżeni doskonale zdawali sobie sprawę z tego, że prowadzona przez nich działalność wymaga zezwolenia. Z samych wyjaśnień G. F. i P. H. (1) wynika, że szukali oni działalności związanej z rynkiem (...), niewymagającej tego zezwolenie, która jak się później okazało miała być przykrywką dla faktycznej aktywności oskarżonych. Mimo zadeklarowania działalności informacyjnej, w praktyce zajmowali się oni inwestowaniem środków zgromadzonych od klientów, choć w piśmie z dnia 30 września 2011 r. skierowanym do (...) wciąż deklarowali jedynie działalność informacyjną i doradczą, zdając sobie sprawę, że faktyczne wykonywane zarządzanie pieniędzmi klientów, tj. działalność w zakresie obrotu instrumentami finansowymi, wymaga zezwolenia. Co więcej, obaj oskarżeni byli osobami od dłuższego czasu związanymi z rynkiem finansowym, wobec czego nie sposób dać wiary, że nie znali oni regulacji prawnych dotyczących ich branży i działalności.

Czyn oskarżonych wypełnił również znamiona przestępstwa z art. 178 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, polegającego na prowadzeniu, bez wymaganego zezwolenia, lub upoważnienia zawartego w odrębnych przepisach albo nie będąc do tego uprawnionym w inny sposób określony w ustawie, działalności w zakresie obrotu instrumentami finansowymi. Spółka (...) miała zgodnie z twierdzeniami oskarżonych prowadzić jedynie działalność o charakterze informacyjnym, przekazując klientom dane o możliwości otwarcia rachunku handlowego zarządzanego w(...) i potencjalnym ryzyku związanym z inwestowaniem środków oraz działalność oferującą pomoc techniczną w otwarciu rachunku na platformie (...). W rzeczywistości działalność (...) sp. z o.o. była dużo szersza, bowiem oskarżeni wysyłali klientom specjalny link z konta na platformie (...), należącego do P. H. (1), który łączył konto klienta z kontem zarządzanym przez (...) sp. z o.o., a następnie to P. H. (1) zajmował się zarządzeniem pieniędzmi klientów. Fakt zarządzania środkami klientów przez (...) sp. z o.o., a konkretnie przez P. H. (1) nie ulega wątpliwości, co potwierdzone zostało przede wszystkim pismem pełnomocnika (...) Ltd, a także zeznaniami części pokrzywdzonych. Zgodnie z art. 69 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, działalność ta to działalność maklerska, która zgodnie z art. 69 ust. 1 przedmiotowej ustawy, wymaga zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego.

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. H. (1)

G. F.

1

1

Sąd wymierzając oskarżonym karę 2 lat pozbawienia wolności za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. oraz karę grzywny w wysokości 100 000 złotych za czyn z art. 178 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, wziął pod uwagę dyrektywy z art. 53 k.k., mając na względzie, aby dolegliwość wymierzonej kary nie przekraczała stopnia winy, uwzględniała stopień społecznej szkodliwości czynu oraz uwzględniała cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do oskarżonych, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Orzekając karę pozbawienia wolności Sąd miał przede wszystkim na uwadze rozmiar wyrządzonej przestępstwem szkody. Czyn oskarżonych dotyczył mienia znacznej wartości, ale dotknął też wiele osób, które w wyniku zachowania oskarżonych straciły swoje oszczędności. Oskarżeni działali powodowani niskimi pobudkami – w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Stopień winy jest wysoki, bowiem obaj oskarżeni mieli niczym nieograniczoną możliwość decydowania o swoim zachowaniu, a mimo to chcieli doprowadzić pokrzywdzonych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, działali w takim zamiarze i zrobili to z premedytacją, skrupulatnie organizując wcześniej plan swojego działania. Pomimo spowodowania szkody w mieniu wielu osób nadal proponowali i kontynuowali swoją działalność (dalsza działalność nie została objęta zarzutem). Oskarżeni naruszyli jedno z podstawowych dóbr jakim jest własność, w pełni świadomie podjęli działania, aby w sposób oszukańczy uzyskać środki finansowe o znacznej wartości należące do osób, które powierzały im majątek swojego życia. Wielokrotnie zachęcali pokrzywdzonych do inwestowania, aby zwiększyć wysokość powierzonych im sum. Nie czują się w żaden sposób odpowiedzialni za utratę powierzonego im kapitału. Odnośnie czynu z art. 178 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, oskarżeni godzili w pewność i bezpieczeństwo takiego obrotu. Nie tylko nie posiadali stosowanego zezwolenia, ale też dostatecznej zweryfikowanej przez uprawniony urząd wiedzy. Swoim działaniom nadali formę profesjonalnej firmy, a sama jej nazwa sugerowała, że w odróżnieniu od innych sposobów inwestowania ten proponowany przez (...) jest bezpieczny.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd uznał uprzedni brak karalności każdego z oskarżonych. Obaj oskarżeni prowadzą ustabilizowany tryb życia, nie są osobami zdemoralizowanymi, a popełnione przez nich przestępstwo miało charakter incydentalny i wynikało z chęci osiągnięcia łatwego zysku.

P. H. (1)

G. F.

2

1

Sąd warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec oskarżonych kary pozbawienia wolności na okres 4 lat próby, stosując przy tym przepisy względniejsze, tj. obowiązujące do dnia 01 lipca 2015 r. P. H. (1) i G. F. nie byli poprzednio karani, nie są osobami zdemoralizowanymi i z tego względu wymierzenie kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania jest w ocenie Sądu wystarczające dla osiągnięcia wobec nich celów wychowawczych kary, jak i tych związanych z kształtowaniem świadomości prawnej społeczeństwa. Sąd jest tym samym przekonany, że wobec pozytywnej prognozy kryminologicznej, oskarżeni nie powrócą na drogę przestępstwa.

P. H. (1)

G. F.

3

1

Sąd orzekł obowiązek naprawienia szkody wobec pokrzywdzonych, w kwocie będącej sumą zainwestowanych środków oraz prowizji odprowadzonej dla (...) sp. z o.o., dla:

1) Z. G. w kwocie 10 000 USD i 2051 złotych,

2) W. G. w kwocie 10 000 USD i 2000 złotych,

3) T. C. w kwocie 38 000 USD i 6768 złotych,

4) C. K. w kwocie 10 000 USD i 2060 złotych,

5) M. G. (2) w kwocie 65 400 USD i 4200 USD,

6) P. I. (1) w kwocie 120 000 PLN i 735 USD

7) J. K. w kwocie 15 000 USD i 3118,50 złotych

8) M. R. w kwocie 20 000 USD i 4172 złotych,

9) O. W. w kwocie 20 000 USD

10) R. S. w kwocie 12 760 USD i 2703 złotych,

11) Ł. M. w kwocie 10 000 USD i 700 USD

12) A. M. w kwocie 20 000 USD i 1400 USD,

13) R. W. w kwocie 20 000 USD i 4089 złotych

14) J. T. (1) w kwocie 85 000 USD i 16048 złotych

15) W. R. w kwocie 50 000 USD i 3905 USD,

16) W. B. na kwotę 75 000 USD i 9710,91 złotych.

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosowa ł określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Sąd nie uznał E. P. za pokrzywdzoną, bowiem w swoich wyjaśnieniach wyraźnie zaznaczała, że zdawała sobie sprawę z ryzyka, jakie niesie za sobą inwestowanie na rynku (...), nie obwinia nikogo za zaistniałą sytuację, tj. utratę zainwestowanych za pośrednictwem (...) sp. z o.o. środków oraz nie czuje się pokrzywdzona.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4

Sąd zasądził od oskarżonych G. F. i P. H. (1) po 10 300 złotych tytułem opłaty sądowej, uznając że brak jest podstaw do przyjęcia, że uiszczenie jej byłoby dla nich zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów. Za ewentualnym zwolnieniem oskarżonych z ponoszenia jakichkolwiek kosztów postępowania nie przemawiały także względy słuszności, biorąc pod uwagę rodzaj popełnionego przez nich przestępstwa. Natomiast biorąc pod uwagę wysokość opłaty, Sąd zwolnił oskarżonych od kosztów w dalszej części.

1.1Podpis